Συντονιστικό Αναπληρωτών Αδιόριστων Εκπαιδευτικών
Άλλη μια χρονιά με χιλιάδες κενά εκπαιδευτικών στα σχολεία ξεκινά! Η εφαρμογή του προσοντολογίου, οι ελάχιστοι διορισμοί στην ειδική αγωγή, οι δεκάδες χιλιάδες αποκλεισμένοι/ες από τους πίνακες του προσοντολογίου, η απίστευτη ανακατάταξη των εκπαιδευτικών στις θέσεις των πινάκων αποδεικνύουν την διάθεση της Κυβέρνησης να απολύσει και όχι να διορίσει.
Οι γνωστές ομάδες και σελίδες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ζεσταίνουν τα πληκτρολόγια και η μια είδηση διαδέχεται την άλλη. Πόσα νούμερα θα δώσουν; Ποιες θα είναι οι κατανομές; Σε ποιο νούμερο θα φτάσει ο πίνακας; Ποιος/ποια έχει τις κατάλληλες γνωριμίες στο υπουργείο για όλες τις πληροφορίες;
Η αγωνία, η συσσωρευμένη κούραση και αγανάκτηση των αναπληρωτ(ρι)ών δεδομένη. Κάθε χρόνο στήνεται από την αρχή μια νέα ζωή σε α-συνέχεια με κάθε προηγούμενη χρονιά. Είναι όμως αυτή η τακτική των μεμονωμένων τηλεφωνημάτων στο υπουργείο, των άπειρων σχολίων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, των συγκρούσεων μεταξύ συναδέλφων και εν τέλει η λογική του «να τη βολέψουμε και φέτος» αυτό που θα βγάλει μπροστά την ικανοποίηση των αιτημάτων ΟΛΩΝ για μόνιμη και σταθερή εργασία με κάλυψη όλων των αναγκών του σχολείου;
Ας εξετάσουμε μερικά ζητήματα των τελευταίων ημερών:
~ Φάσεις προσλήψεων / τα γνωστά παρατράγουδα/ στο ίδιο έργο θεατές~
Διαρροές από «γνωστούς» θαμώνες στους διαδρόμους του υπουργείου και από τους αιρετούς έφεραν την είδηση για μειωμένες ή και καθόλου προσλήψεις σε παράλληλη στήριξη και ΖΕΠ.
Στη συνέχεια φήμες πάλι επιβεβαίωναν για το αντίθετο. Δεν μας κάνει καθόλου εντύπωση η λογική αιφνιδιασμού που ακολουθούν διαχρονικά τα υπουργεία παιδείας. Αν στόχος τους ήταν η προάσπιση πρώτα απ’ όλα των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητ(ρι)ών θα είχαν πραγματοποιηθεί εδώ και μια δεκαετία μαζικοί μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών.
Δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι με κάθε ευκαιρία θα προσπαθούν να συρρικνώνουν τα κενά και να περικόπτουν θέσεις εργασίας. Η λογική να αποδεχόμαστε τα νούμερα του Υπουργείου και να προσπαθούμε να διεκδικήσουμε μεγαλύτερη ποσόστωση από την μικρή πίτα που μας προσφέρεται είναι άκρως συντεχνιακή, διασπαστική και αντισυναδελφική.
Δεν αποδεχόμαστε καμία κατανομή λιγότερη από την μονιμοποίηση όλων όσων δουλεύουν τόσα χρόνια. Δεν ζητάμε καμία αναλογία σε α/θμια και β/θμια παρά μόνο την μονιμοποίηση όλων και μέτρα για νέες θέσεις εργασίας (μείωση του αριθμού μαθητών ανά τμήμα, μείωση των ορίων συνταξιοδότησης, κλπ).
Επιπρόσθετα, η Υπουργική Απόφαση 104627/ΓΔ5 αλλάζει ορισμένα δεδομένα για τα σχολεία, τις τοποθετήσεις και προσλήψεις αναπληρωτ(ρι)ών. Δίνει την δυνατότητα στην εκάστοτε περιφερειακή διεύθυνση εκπαίδευσης να αξιολογεί τα κενά, και να τα οριστικοποιεί προβαίνοντας στις ενδεδειγμένες τροποποιήσεις, όπου κρίνεται σκόπιμο.
Δηλαδή δίνει το ελεύθερο στις περιφερειακές διευθύνσεις εκπαίδευσης να κάνουν κόψε-ράψε, να κρύψουν, να αλλάξουν ό,τι κενά θέλουν χωρίς καμία αιτιολογία. Πρακτικά δηλαδή θα γίνει αξιολόγηση και ιεράρχηση των αναγκών του κάθε παιδιού και της κάθε σχολικής μονάδας, από τους νέους, ορισμένους, «άριστους» διευθυντές εκπαίδευσης.
Είναι ολοφάνερο το ότι δεν έχουν κανένα απολύτως σκοπό να καλύψουν όλα τα κενά και όλες τις ανάγκες. Μάλιστα είμαστε σίγουροι πως θα πανηγυρίζουν για υψηλά ποσοστά κάλυψης των κενών αφού δεν θα τα έχουν δώσει στο σύνολό τους, παρά μόνο όσα θα επιθυμούν να καλύψουν!
Τέλος, η αλλαγή στον τρόπο τοποθέτησης αναπληρωτ(ρι)ών, βάλει κατάφωρα τον πληθυσμό με αναπηρία καθώς χιλιάδες συναδέλφισσες/οι με προβλήματα υγείας ή κάποια μορφή αναπηρίας δεν θα έχουν το δικαίωμα να προηγηθούν στις τοποθετήσεις. Άλλη μια συνέπεια του προσοντολογίου Γαβρόγλου και των αποφάσεων Κεραμέως, αντιμετωπίζουν την αναπηρία σαν επαιτεία, δίνοντας λίγα μόρια ελεημοσύνης, χωρίς καμία μέριμνα για τοποθέτηση των εκπαιδευτικών σε μέρη κοντινά ανάλογα με τις ανάγκες τους.
~ Γρίφος το άνοιγμα των σχολείων~
Διαρροές περί μη ανοίγματος των σχολείων στην ημερομηνία που είχε αρχικά οριστεί πληθαίνουν όλο και περισσότερο. Ο κορωνοϊός στην λήξη της τουριστικής σεζόν θα κάνει ως δια μαγείας την επανεμφάνισή του και η ατομική ευθύνη μας θα βγει και πάλι μπροστά να καλύψει την ανικανότητα της κυβέρνησης στη αντιμετώπιση της πανδημίας.
Η χυδαιότητα της κυβέρνησης να ανοίγει χωρίς τεστ και νέες ΜΕΘ τον τουρισμό για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες του κεφαλαίου, αφήνοντας, χωρίς ίχνος ντροπής, εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές βορά στην οικονομική ανάπτυξη του καπιταλισμού, δεν μπορεί να κρυφτεί. Και από την άλλη, εμπαίζει εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς συμπληρώνοντας την σειρά αντιεκπαιδευτικών και αντεργατικών νόμων που πέρασε εν μια νυκτί το καλοκαίρι (βλ. νόμος 4692/20, ΥΑ για κάμερες, νόμος για ιδιωτική εκπαίδευση) με την εκ περιτροπής λειτουργία των σχολείων και την καθιέρωση της «προαιρετικότητας» της δια ζώσης και της τηλεκπαίδευσης ως ενδεδειγμένου και ασφαλούς μέσου διδασκαλίας.
Καταφανής είναι και η καταπάτηση των μορφωτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των παιδιών, καθώς στην περίπτωση της εκ περιτροπής λειτουργίας, θα προσέρχονται μόνο τις μισές μέρες στις σχολικές αίθουσες. Ολοφάνερη και η εξαφάνιση χιλιάδων θέσεων εργασίας.
Όπως οι εύλογες ανάγκες του ΕΣΥ σε χιλιάδες θέσεις εργασίας και δημιουργία νέων ΜΕΘ δεν ικανοποιήθηκαν στο ελάχιστο, έτσι και για τα σχολεία μας δεν πήραν τα κατάλληλα μέτρα για το ασφαλές άνοιγμά τους. Τραγική ειρωνεία είναι ότι το νομοσχέδιο Κεραμέως αυξάνει αντί να μειώνει τον αριθμό των μαθητών ανά τμήμα, τη στιγμή που θα έπρεπε να προβλεφθεί μείωση του αριθμού των μαθητών και διπλάσια πρόσληψη αριθμού εκπαιδευτικών.
Δεν είναι πολυτέλεια το αίτημα για ικανοποίηση βασικών αναγκών όπως η μόρφωση και η υγεία. Χρήματα βρίσκονται αλλά διατίθενται εκεί που συμφέρει την Κυβέρνηση, στους μεγαλοκαναλάρχες και στους επιχειρηματίες που βάζουν πλάτες στις αντιλαϊκές πολιτικές.
~ Η συσπείρωσή μας είναι η απάντηση στις πολιτικές διάλυσης των μορφωτικών και εργασιακών δικαιωμάτων~
Να γυρίσουμε την πλάτη σε λογικές μετρήματος μορίων και ακραίου ανταγωνισμού μεταξύ μας, αν θέλουμε το αίτημα για μαζικούς μόνιμους διορισμούς να ικανοποιηθεί. Οι ανάγκες των σχολείων είναι χιλιάδες που μας χωράνε όλους – παλιούς και νέους.
Δυστυχώς ο κυβερνητικός, εργοδοτικός συνδικαλισμός από τη μια και ο κακώς εννοούμενος “συνδικαλισμός”, ο “ακομμάτιστος” και “αχρωμάτιστος” που έχει μάθει να κινείται στους διαδρόμους του υπουργείου, που έχει master στον συντεχνιασμό, που μαθαίνει πρώτος τα νέα, που δίνει τα χέρια στο υπουργείο, ενώ δήθεν αντιδρά και διεκδικεί, ξεπουλά και αποπροσανατολίζει τις διεκδικήσεις μας. Ας στρέψουμε την οργή μας στο υπουργείο και στις πολιτικές περικοπών και όχι στον συνάδελφό/ συναδέλφισσά μας.
Η συσπείρωσή μας στα σωματεία και η συμμετοχή σε διαδικασίες συνελεύσεων για λήψη αποφάσεων που αφορούν την δουλειά και τη ζωή μας είναι επιβεβλημένη. Όταν αφήνουμε το τιμόνι σε άλλους να ορίζουν τα πράγματα και να αποφασίζουν για μας, οδηγούμαστε σε αδιέξοδα.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
• Όχι στη χρήση των προσωρινών πινάκων για προσλήψεις αναπληρωτών
• Εδώ και τώρα να δοθεί η δυνατότητα σε όλες και όλους να κάνουν αιτήσεις.
• Κάλυψη όλων των κενών με μια φάση προσλήψεων πριν το άνοιγμα των σχολείων.
• Άνοιγμα των σχολείων με όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας για εκπαιδευτικούς και μαθητές και τήρηση των απαιτούμενων προφυλάξεων με μείωση αριθμού μαθητών στα τμήματα και πρόσληψη επιπλέον προσωπικού.
• Καμία εφαρμογή της εξ αποστάσεως «εκπαίδευσης» σύγχρονης ή ασύγχρονης. Δια ζώσης διδασκαλία σε πραγματικό χρόνο με εκπαιδευτικούς και μαθητές παρόντες.
• Κατάργηση του νόμου για την παροχή σύγχρονης εξ αποστάσεως «εκπαίδευσης»
• Κατάργηση του προσοντολογίου, του ν.4589/19
• Κατάργηση του νόμου Κεραμέως 4692/20
• Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί/ μονιμοποίηση ΟΛΩΝ των αναπληρωτ(ρι)ών αποκλειστικά με το πτυχίο και ολόκληρη την προϋπηρεσία.
~ Η εργαλειοποίηση της πανδημίας με στόχο επιπλέον περικοπές, εγκλεισμό και καταστολή των κινημάτων ΔΕΝ θα περάσει.~
Το, μεταξύ μας, κάπως αυθαίρετο αυτονομαζόμενο Συντονιστικό Αναπληρωτών, είναι κάπως ενδεικτικό του γιατί δεν μπορεί να υπάρξει ταξικός συνδικαλισμός.
Οι τσακωμοί στο facebook, τους οποίους αναφέρει, περιστρέφονται πρώτα και κύρια γύρω από το “προσοντολόγιο” και εκφυλίζονται σε ένα κυνήγι των μη εχόντων προυπηρεσία από τους έχοντες.
Ετσι όμως δεν γίνεται τίποτα.
Με 120.000 δηλώσεις στην 2ΓΕ, με 120.000 ανθρώπους να δηλώνουν υποψήφιοι ανθρωποβαλίτσες, με την αδιοριστία, τις ανεπαρκείς προσλήψεις και το τεχνητό ψαλίδισμα των κενών δεδομένο δεν μπορούμε να πάμε έτσι. Κλάδος είναι και οι άνεργοι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί, δυστυχώς το προσοντολόγιο έχει κοινωνική αποδοχή και το μυαλό του ταξικού συνδικαλισμού των εκπαιδευτικών θα έπρεπε να είναι έτσι οργανωμένο.
Έχουμε δηλ από την μια το πολιτικό σύστημα και τους Γαβρόγλου Κεραμέως να κλείνουν το μάτι στους 120.000, με μια απατηλή ελπίδα πρόσληψης με … 350 εώς 880 ευρώ. Από την άλλη δεν μπορούμε να πάμε με το “όχι προσοντολόγιο, όχι προσλήψεις από τους προσωρινούς”. Από που να γίνουν οι προσλήψεις ? Από τους προηγούμενους πίνακες ? Και οι 120.000 άνθρωποι ούτε την ψεύτικη ελπίδα της πρόσληψης των 600 ευρώ κατά μέσο όρο, που με τα νοίκια μπορεί να είναι και … πρακτική εργασία με τον εργαζόμενο να μπαίνει και μέσα ?
Δεν μπορούμε να μπούμε ως ταξικό συνδικαλιστικό ρεύμα στην διαδικασία να επιλέξουμε ποιοι θα γίνουν ανθρωποβαλίτσες, όσο και αν το κείμενο, στο σώμα του, έχει τις ορθές γραμμές περί μη εμφυλίων, δουλειά για όλους κλπ. Αλλά όταν φτάνει στα μπούλετ το χάνει.Το προσοντολόγιο ειναι πραγματικότητα με κοινωνική αποδοχή στο έδαφος της μαζικής απελπισίας που δημιουργεί κοινωνική συνείδηση, δημιουργεί προσδοκίες στον ελάχιστο πήχη. και με αυτά τα μυαλά χρεωνόμαστε ότι κοιτάμε μόνο τους περσινούς 13.000 που προσελήφθησαν και όχι τους 120.000 που θέλουν να προσληφθούν φέτος. Δεν είναι καν δεδομένο πως οι 13.000 το θεωρούν αδικία να τους περάσει κάποιος λόγω ενός μεταπτυχιακού, δεν είναι καν δεδομένο πως οι 13000 προσελήφθησαν με συνείδηση πως θα έπρεπε να είναι μόνιμοι. Με αυτή την λογική όσοι μπουν φέτος, λόγω προσόντων, να ζητήσουν πλέον η προυπηρεσία τους να τους βάζει de facto πάνω από τους όσους δηλώσουν του χρόνου ξανά ? Οι ήδη αναπληρωτές κατά όσων θέλουν να γίνουν αναπληρωτές και οι μόνιμοι ? Έτσι στην ησυχία τους οι μόνιμοι, τι αγώνα να κάνουν, μόνιμοι είναι, άσε τις ανθρωποβαλίτσες να τσακώνονται. Δεν υπάρχει κλάδος έτσι, δεν υπάρχει παιδαγωγική ευαισθησία και ιδιαιτερότητα, υπάρχουν υποσυντεχνίες που εύχονται να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα. Όπως βγήκαν οι αναπληρωτές δάσκαλοι και σοκάρανε όλο τον κόσμο, και τους σοβαρούς υποψήφιους αναπληρωτές δασκάλους, ζητώντας … 80% στην Αβθμια
Κώστας