Γράφει η Άννα Μπαχτή
Ευρωπαϊκή Ένωση, ΟΟΣΑ και κεφάλαιο μπορούν να “κοιμούνται ήσυχοι” από το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για την δημόσια εκπαίδευση. Οι εξαγγελίες για δημοκρατικό σχολείο και αποκαθήλωση του καθεστώτος Κεραμέως –Μητσοτάκη, για κατάργηση των νόμων Κεραμέως για το δημόσιο Πανεπιστήμιο, την ΕΒΕ, την ατομική αξιολόγηση, είναι για να παραπλανήσουν για άλλη μια φορά τον κόσμο της εκπαίδευσης και της νεολαίας που ασφυκτιούν από τις βίαιες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που επέβαλε η κυβέρνηση της ΝΔ στην τετραετή της διακυβέρνηση. Να εναποθέσουν ελπίδες “ανάσας” στην διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Στην τελευταία συνέντευξή του ο Αλέξης Τσίπρας στον Σταύρο Θεοδωράκη είναι εξαιρετικά αποκαλυπτικός και δίνει εχέγγυα προς τους υπερεθνικούς οργανισμούς και το κεφάλαιο πως οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις θα προχωρήσουν και θα βαθύνουν, αλλά με την κατά ΣΥΡΙΖΑ διαχείριση.
1. Στην συγκεκριμένη συνέντευξη άνοιξε την πόρτα για την ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων δηλώνοντας ότι «αν υπήρχε η δυνατότητα εδώ, να έχεις -ας πούμε- ξέχωρα από το κράτος, πανεπιστήμια τύπου Χάρβαρντ, εγώ είμαι έτοιμος να το συζητήσω. Αλλά αυτή τη στιγμή δεν έχουμε όμως αυτό. Έχουμε ΙΕΚ Φούφουτος». Συνέχισε λέγοντας πως «αυτό δεν μπορεί να αποτελεί προτεραιότητα μας», και πως «δεν αρνείται τη συζήτηση αλλά την αρνείται το Σύνταγμα». «Αυτή είναι μια συζήτηση που αφορά την Συνταγματική Αναθεώρηση της μεθεπόμενης Βουλής και όταν έρθει η ώρα το συζητάμε αυτό». Παρά τα λεκτικά τερτίπια και τις κορώνες περί “ακραίων νεοφιλελεύθερων” που “θα κάνουν και την εκπαίδευση και τα πανεπιστήμια πεδίο άγριας κερδοσκοπίας, με αποτέλεσμα να υποβαθμίσουν ακόμα περισσότερο τα δημόσια», ο Τσίπρας τάσσεται υπέρ της συνταγματικής αναθεώρησης του άρθρου 16, ανοίγει το δρόμο για την πλήρη ιδιωτικοποίηση – επιχειρηματικοποίηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης με την κατάργηση και του τελευταίου κάστρου κατοχύρωσης της Δημόσιας Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης, γυρνά πλήρως την πλάτη στους μεγαλειώδεις αγώνες του φοιτητικού και εκπαιδευτικού κινήματος.
2. Η κατάργηση της ελάχιστης βάσης εισαγωγής, είπε πως θα δικαιολογούνταν αν υπήρχε ένα «άλλο σύστημα, όπως το εθνικό απολυτήριο». Με άλλα λόγια ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει πώς θα καταργήσει το αντιδραστικό μέτρο της βίαιης εκδίωξης χιλιάδων μαθητών από την τριτοβάθμια εκπαίδευση και θα επαναφέρει την αντιδραστική τομή του Λυκείου Γαβρόγλου και του «εθνικού απολυτήριου» – την μείωση των χρόνων του Λυκείου σε δύο τάξεις και την μετατροπή της Γ΄ Λυκείου σε φροντιστηριακή προπαρασκευαστική τάξη για την εισαγωγή στα ΑΕΙ. Ένα Λύκειο που ύψωνε εξεταστικούς φραγμούς για την απόκτηση «εθνικού απολυτήριου», με το 40% του βαθμού του απολυτηρίου να προκύπτει από πανελλαδικού τύπου εξετάσεις στα τέσσερα εξάωρα μαθήματα των πανελλαδικών. Oι μαθητές μέσω των μηχανογραφικών ταξινομούνταν ταξικά σε τρεις κατηγορίες: σε αυτούς που υπό το βάρος των οικονομικών δυσκολιών και των εξετάσεων επέλεγαν να μην συνεχίσουν στην τριτοβάθμια, σε αυτούς που προορίζονταν για τα τμήματα χαμηλής ζήτησης με το απολυτήριο και σε αυτούς που έδιναν πανελλαδικές για τα τμήματα υψηλής ζήτησης. Τα μέτρα αυτά οδηγούσαν ταυτόχρονα στον αγοραίο χωρισμό των πανεπιστημιακών τμημάτων «σε χαμηλής και υψηλής ζήτησης». Τμήματα και επιστημονικά αντικείμενα που δε θα προσέλκυαν αρκετούς εισακτέους, θα είχαν ανοιχτό το ενδεχόμενο της κατάργησης. Σε συνδυασμό με τις αντιδραστικές αλλαγές στην Ανώτατη Εκπαίδευση που ξεκίνησαν με τον νόμο Γαβρόγλου διαμορφωνόταν το τοπίο σχολών, τμημάτων και πτυχίων πολλών ταχυτήτων.
Και αυτό τον ασφυκτικό δρόμο ο Τσίπρας τον λέει «ανάσα».
3. Στο κυβερνητικό πρόγραμμα που παρουσίασε ο ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει την κατάργηση της ατομικής αξιολόγησης. Όμως στην συνέντευξη του ο Τσίπρας όταν ρωτήθηκε από τον δημοσιογράφο για την αξιολόγηση στο δημόσιο απάντησε πως θα πρέπει να υπάρχει «σε άλλο πλαίσιο» που «δεν θα οδηγεί σε απολύσεις», επικαλούμενος την αναγκαία «κοινωνική συναίνεση» για τέτοιου είδους μεταρρυθμίσεις. Στο κυβερνητικό πρόγραμμα εξαγγέλλει την επαναφορά των ΠΕΚΕΣ και την κατά ΣΥΡΙΖΑ εφαρμογή της αξιολόγησης. Το νόμο που διαμόρφωνε δομές ασφυκτικού ελέγχου, επιτήρησης, αξιολόγησης, αποκέντρωσης, γραφειοκρατίας, περικοπών και απόδοσης της ευθύνης λειτουργίας του σχολείου στους εκπαιδευτικούς.
«Συλλογικό προγραμματισμό και ανατροφοδοτική αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου των σχολικών μονάδων» ονόμαζε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ την αξιολόγηση του σχολείου.Ο σύλλογος διδασκόντων – υπό τον έλεγχο των ΠΕΚΕΣ – συνεδρίαζε για τον «προγραμματισμό του εκπαιδευτικού έργου» του σχολείου και την αποτίμησή του με βάση του θεματικούς άξονες τα κριτήρια και τους δείκτες, που συμφωνούνταν σε συνεδρίαση του Σχολικού Συμβουλίου του σχολείου. Ο ΣΥΡΙΖΑ επαίρεται πως κατήργησε το ΠΔ/152 της ατομικής αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, όμως προέβλεπε την αξιολόγηση εκπαιδευτικών που κατέχουν θέσεις ευθύνης τόσο από τους διοικητικούς προϊστάμενους τους, όσο και από τους υφιστάμενους τους. Ρίχνει το τυράκι της αξιολόγησης από την βάση στην κορυφή μέχρι που σε επόμενη φάση να πιαστεί στη φάκα το σύνολο των εκπαιδευτικών, αφού θα εμπεδωθεί η “κουλτούρα αξιολόγησης” και έτσι αυτονόητα θα θεωρηθεί φυσιολογικό όποιος αξιολογεί θα αξιολογείται.
Ο καμβάς έχει στηθεί. Η κυβέρνηση της ΝΔ είναι περήφανη για το έργο της, δηλώνει πως θα συνεχίσει ακάθεκτη και θα βαθύνει τις αντιδραστικές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις όπως τα εκπαιδευτικά κουπόνια και την ελεύθερη επιλογή σχολείου. Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά την προεκλογική ρητορική της κατάργησης των μέτρων της κυβέρνησης, κυρίως αυτών που αποτέλεσαν σημεία σφοδρής σύγκρουσης του εκπαιδευτικού και φοιτητικού κινήματος με την κυβέρνηση που την οδήγησαν σε ήττα- π.χ ΟΠΠΙ, ΕΒΕ, αξιολόγηση- θα κινηθεί πάνω στις ράγες της στρατηγικής που χαράζουν Ε.Ε, ΟΟΣΑ και κεφάλαιο.
Το 3ο μνημόνιο που ψήφισαν όλοι οι πυλώνες του αστικού πολιτικού συστήματος και τα προαπαιτούμενα για την εκπαίδευση (έκθεση ΟΟΣΑ 2010, Νόμοι Διαμαντοπούλου, Αρβανιτόπουλου),αλλά και τα πορίσματα του εθνικού διαλόγου για την Παιδεία του 2016 και η διεύρυνση των μεταρρυθμίσεων που οδηγούσαν στην αντιδραστική μετάλλαξη του δημόσιου σχολείου και Πανεπιστήμιου, φτιάχνουν τον καμβά της πολιτικής που ετοιμάζονται να εφαρμόσουν την επόμενη των εκλογών. Αυτή είναι η βάση της απεύθυνσης ΣΥΡΙΖΑ στο ΠΑΣΟΚ για «προοδευτική συγκυβέρνηση» ή για κυβέρνηση «ειδικού σκοπού». Εκπαίδευση στενά προσδεδεμένη στις απαιτήσεις της αγοράς και των επιχειρηματικών ομίλων, με κυρίαρχο στοιχείο το σφαγιασμό των μορφωτικών και εργασιακών δικαιωμάτων των νέων, την εμπορευματοποίηση, την οικονομική ασφυξία, τους ταξικούς φραγμούς και την επιχειρηματική λογική.
Είναι φανερό από τα παραπάνω και από πολλά άλλα παραδείγματα πως τα πράγματα κάθε άλλο παρά αλλάζουν με την εναλλαγή αστικών μνημονιακών κυβερνήσεων στα πλαίσια του υποτιθέμενου «μικρότερου κακού».
Αν η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ 2015-2019 άνοιξε τον δρόμο στην ΝΔ και στην βάρβαρη επίθεση ενάντια στο δημόσιο σχολείο και Πανεπιστήμιο, η «δεύτερη φορά» κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και το κυβερνητικό του πρόγραμμα, όχι μόνο δεν θα αποτελέσει ανάσα για τον κόσμο της εκπαίδευσης , αλλά θα εφαρμόσει εξίσου αντιδραστική πολιτική, φιλοδοξώντας ταυτόχρονα να καθηλώσει το εκπαιδευτικό κίνημα. Στη λογική του «εφικτού» του «μικρότερου κακού» και των εκβιαστικών εκλογικών διλημμάτων της κυβερνητικής εναλλαγής που δοκιμάστηκε με δραματικές συνέπειες για τη δημόσια εκπαίδευση, τα μορφωτικά, κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, να απαντήσουμε με το ρεαλισμό των μαζικών, αποφασιστικών ανυποχώρητων αγώνων μέχρι τη νίκη κόντρα στον συνδικαλισμό της υποταγής και της συναίνεσης με κυβερνήσεις, κράτος και κεφάλαιο.
Αγώνων που θα αναγνωρίζουν τον αντίπαλο (κυβερνήσεις, υπερεθνικούς οργανισμούς, επιχειρηματικά συμφέροντα),που θα διεκδικούν ΜΟΡΦΩΣΗ, ΔΟΥΛΕΙΑ, ΕΙΡΗΝΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, που θα στοχεύουν στην ανατροπή όλου του αντιδραστικού αντιεκπαιδευτικού πλαισίου. Η νέα γενιά και ο κόσμος της εκπαίδευσης οφείλει να κάνει ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Να μπει σφήνα στο στημένο προεκλογικό σκηνικό, η έκφραση και η πολιτικοποίηση σε ανώτερο επίπεδο της λαϊκής και νεολαιίστικης οργής για ένα κίνημα ρήξης και ανατροπής της αντιδραστικής καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης από αντικαπιταλιστική σκοπιά.
ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΤΣΙ !!!!!!!