Δήλωση του εκπροσώπου των Παρεμβάσεων στην ΕΕ της ΑΔΕΔΥ, Μιχάλη Ρίζου
Σαν να μην άλλαξε μια μέρα στη σημερινή συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ για τη συγκρότηση του νέου προεδρείου της. Οι ίδιες (κυβερνητικές) παρατάξεις στη μοιρασιά, τα ίδια πρόσωπα, οι ίδιοι ρόλοι, το ίδιο θέατρο. Η σημερινή πολιτική συμφωνία των παρατάξεων έστειλε (σε επίπεδο κορυφής) μήνυμα ισχυρής συναίνεσης στην αντεργατική εκστρατεία κεφαλαίου, Ε.Ε., κυβερνήσεων και ιδιαίτερα στην επικίνδυνη κλιμάκωση της από την κυβέρνηση της ΝΔ με το δόγμα «Νόμος, τάξη, κέρδη, ιδιωτικοποιήσεις, ρατσισμός, πολεμική προετοιμασία».
Οι παρατάξεις της ΔΑΚΕ (ΝΔ) και ΔΗΣΥΠ (ΚΙΝΑΛ) μοίρασαν τις θέσεις του προεδρείου, με τη βοήθεια της ΕΑΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ) και της Συνδικαλιστικής Ανατροπής. Η αποχή των δύο τελευταίων από την ψηφοφορία και όχι η καταψήφιση του «δικομματισμού» ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥΠ έδωσε τη δυνατότητα να συγκροτηθεί προεδρείο με ψήφους 8-4 (κατά ψήφισαν οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ και η ΔΑΣ-ΠΑΜΕ). Υπενθυμίζουμε ότι η ΕΕ έχει 17 μέλη, εκ των οποίων 5 ανήκουν στη ΔΑΚΕ, 3 στη ΔΗΣΥΠ, 3 στη ΔΑΣ-ΠΑΜΕ, 3 στην ΕΑΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ), 2 στη Συνδικαλιστική Ανατροπή και 1 στις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ.
Η ευκαιριακή στάση ΕΑΕΚ και Συνδικαλιστικής Ανατροπής – για λόγους «διευκόλυνσης» όπως τόνισαν – εκτός από την εμφανή στήριξη του παλιού κυβερνητικού συνδικαλισμού είχε και το στοιχείο του παζαριού για συμμετοχή σε δεύτερο χρόνο στο προεδρείο, στις κενές θέσεις που απέμειναν (δύο θέσεις αντιπροέδρων και αναπληρωτή γραμματέα). Ο νέος κυβερνητικός, κρατικός συνδικαλισμός στηρίζει τον παλιό, ακόμα και όταν αυτός διαλύει συνέδρια ή εκφράζει ανοιχτές ακροδεξιές θέσεις.
Η συγκρότηση προεδρείου υποταγής και συναίνεσης στην ΑΔΕΔΥ προαναγγέλλει μια πορεία συμβιβασμού απέναντι στις ιδιωτικοποιήσεις και τις ΣΔΙΤ, τη μισθολογική ασφυξία των δ.υ. στο όνομα του «δημοσιονομικού χώρου», την επιτάχυνση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στο δημόσιο, την ηλεκτρονική «αξιολόγηση» των υπαλλήλων, την ελαστική εργασία, τον αντισυνδικαλιστικό νόμο.
Οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ καταψήφισαν το προεδρείο διότι είναι προγραμματικά ενάντια στις παρατάξεις του κυβερνητικού, κρατικού συνδικαλισμού, δεν έχουν καμιά εμπιστοσύνη σε αυτές και τις μεθοδεύσεις τους. Αντιπαρατέθηκαν και με τη λογική της «αναλογικότητας», διότι αυτή έχει έννοια μόνο όταν υπάρχουν στοιχειώδεις αγωνιστικοί, ταξικοί και πολιτικοί όροι αντιπαράθεσης με τις κυβερνήσεις και την πολιτική κράτους, ΕΕ, κεφαλαίου. Δεν υπάρχει «αναλογικότητα» με αυτούς που διαλύουν συνέδρια για να μην πάρουν αγωνιστικές αποφάσεις, περιφρονούν κάθε απεργιακό σχέδιο νικηφόρας προοπτικής και όχι άσφαιρης διαμαρτυρίας, δεν γράφουν τους συμβασιούχους στα σωματεία, δικαιολογούν τις ιδιωτικοποιήσεις και τις ΣΔΙΤ, την ιδιωτική ασφάλιση, είναι φερέφωνα των υπουργών και των πρωθυπουργών.
Η απάντηση των ταξικών δυνάμεων δεν μπορεί παρά να δοθεί από τους ίδιους τους εργαζόμενους, στα πρωτοβάθμια σωματεία και τους χώρους δουλειάς, μέσα από διαδικασίες Γενικών Συνελεύσεων, επιτροπών αγώνα και το συντονισμό όλου του αγωνιστικού δυναμικού. Η ανατροπή των μνημονίων και της δημοσιονομικής «κανονικότητας», της πολιτικής «Νόμος, Τάξη, κέρδη, ρατσισμός, ιδιωτικοποιήσεις» απαιτεί μετωπική αντιπαράθεση με την κυβέρνηση και την κυρίαρχη πολιτική, ταξική ανασυγκρότηση του κινήματος στη βάση των εργαζομένων.
Στην κατεύθυνση αυτή κινείται και θα κινηθεί η δράση των Παρεμβάσεων και σε αυτήν καλούμε να κινηθούν όλες οι ταξικές και αγωνιστικές δυνάμεις, για να συγκρουστούμε τόσο με την κυβερνητική πολιτική όσο και με τον κυβερνητικό συνδικαλισμό, υπερβαίνοντας λογικές αποσπασματικών διαμαρτυριών, αλλά και λογικές αποκλεισμών και κομματικών επιβεβαιώσεων.
Με πρώτη απάντηση την απεργία των «ωφελούμενων» και των συμβασιούχων του Δημοσίου στις 10 Γενάρη και τη μεγάλη μάχη του ασφαλιστικού που έχουμε μπροστά μας.
Ρίζος Μιχάλης, εκπρόσωπος
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ –ΚΙΝΗΣΕΩΝ –ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΩΝ στην Ε.Ε. της ΑΔΕΔΥ
