Συγκέντρωση και διαδήλωση αντίστασης και αλληλεγγύης: Πέμπτη 14 Ιούλη, 6.30 μ.μ. στην Ομόνοια. Πορεία στο Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, τη Βουλή και τα γραφεία της ΕΕ.
Τον τελευταίο χρόνο το προσφυγικό ζήτημα έχει αποκτήσει κεντρικά χαρακτηριστικά μέσα στην κοινωνική πραγματικότητα. Η ρατσιστική και αντιπροσφυγική πολιτική διαχείριση του ζητήματος από την ελληνική κυβέρνηση και την Ευρωπαϊκή Ένωση, κλιμακώθηκε αποφασιστικά μετά την συμφωνία της ντροπής με την Τουρκία. Αποτροπή, φυλακίσεις, επαναπροωθήσεις, επανεισδοχές, απελάσεις, είναι η πολιτική που κυριαρχεί. Η πολιτική της ΕΕ σηματοδοτεί μια νέα ποιότητα συνολικής αντιδημοκρατικής στροφής στο όνομα της ασφάλειας από τους «ξένους». Την ίδια ώρα η “εκκεχειρία” στη Συρία έχει καταρρεύσει, ενώ δεκάδες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πόλεμοι καθώς και η ακραία φτώχεια γεννούν καθημερινά νέα καραβάνια ξεριζωμένων ανθρώπων. Το αποτέλεσμα είναι χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες να θαλασσοπνίγονται καθημερινά στη Μεσόγειο ανάμεσα στη Λιβύη και την Ιταλία, ενώ δεν έχουν σταματήσει τα ναυάγια και οι πνιγμοί στο Αιγαίο, στα νότια της Κρήτης και στο Ιόνιο πέλαγος.
Η ελληνική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, εναρμονίζεται πλήρως με τις πολιτικές της Ε.Ε. Εφαρμόζει την πολιτική που θεωρεί την προσφυγιά παρανομία, τους πρόσφυγες/μετανάστες κατάδικους, και υιοθετεί μέτρα αποτροπής, επαναπροωθήσεων, εγκλεισμού, επανεισδοχών, απελάσεων. Έχει μετατρέψει τα κέντρα πρώτης υποδοχής σε στρατόπεδα κράτησης. Μένουν κρατούμενοι σε αυτά τα «hot spot», ενώ λειτουργούν φυλακές προς απέλαση σε Αμυγδαλέζα, Κόρινθο, Ελληνικό κ.α. Αλλά και οι «ελεύθεροι» πρόσφυγες δεν αντιμετωπίζουν καλύτερες συνθήκες. Στοιβάζονται σε απομονωμένες περιοχές, μακριά από τον οικιστικό ιστό, σε πλήρως ακατάλληλους χώρους, χωρίς συγκοινωνία και υπηρεσίες ενημέρωσης. Οι περισσότεροι καταυλισμοί είναι χωρίς στοιχειωδώς κατάλληλες συνθήκες διαμονής και υγιεινής (ζεστό νερό, ηλεκτρικό, τουαλέτες), με χαμηλή ποιότητα φαγητού και χωρίς δυνατότητες πληροφόρησης, επικοινωνίας και συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση.
Οι καταυλισμοί δεν αποτελούν κέντρα φιλοξενίας, αλλά μετατρέπονται σταδιακά σε στρατόπεδα εγκλεισμού. Με περιορισμούς στις ώρες εισόδου-εξόδου των προσφύγων, αλλά και με απαγόρευση εισόδου και επικοινωνίας τους με συλλογικότητες του κινήματος. Η γκετοποίηση των προσφύγων αποτελεί μια βάρβαρη πολιτική. Η κυβέρνηση ανέθεσε στο στρατό ρόλο ελέγχου των περισσότερων στρατοπέδων, στα πλαίσια της αντίληψης αντιμετώπισης του «εξωτερικού εχθρού» που συνιστούν οι πρόσφυγες. Νομιμοποιείται η εξαίρεση κάνοντας επίκληση στη «δημόσια τάξη και το εθνικό συμφέρον» και η επιβολή καθεστώτος «έκτακτης ανάγκης» με ανάθεση στο στρατό ρόλου ελέγχου και πειθάρχησης των προσφύγων, δίπλα και παράλληλα με την αστυνομία. Παράλληλα, οι όποιες κοινωνικές υπηρεσίες εκχωρούνται σε ΜΚΟ και ιδιωτικές εταιρείες.
Αυτή η ρατσιστική απανθρωπιά βρήκε και κάθε μέρα συνεχίζει να βρίσκει απέναντί της την δράση του κινήματος αλληλεγγύης: Εργατικά σωματεία, αντιρατσιστικές και προσφυγικές/μεταναστευτικές συλλογικότητες και οργανώσεις, φοιτητικοί σύλλογοι και συλλογικότητες στις γειτονιές. Καταλήψεις στέγης για πρόσφυγες που φανερώνουν στην πράξη πως οι πρόσφυγες μπορούν και πρέπει να ζουν αξιοπρεπώς και να συνυπάρχουν αρμονικά με τους ντόπιους. Εκπαιδευτικά σωματεία και σωματεία των εργαζομένων στην υγεία που αγωνίζονται για την ομαλή πρόσβαση των προσφύγων και των παιδιών τους στα δημόσια σχολεία και τα νοσοκομεία. Αλληλέγγυες συλλογικότητες που δραστηριοποιούνται στις περιοχές όπου υπάρχουν στρατόπεδα και κέντρα κράτησης επιδιώκοντας την ανθρώπινη ανοιχτή φιλοξενία σε άμεση επαφή με τους πρόσφυγες που ζουν σε αυτά και κάθε προσπάθεια που εντάσσεται στο κίνημα αλληλεγγύης και διεκδίκησης. Άλλοτε αυθόρμητα και άλλοτε οργανωμένα, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο δυναμικά και μαζικά, όλοι εμείς που αγωνιζόμαστε για την υπεράσπιση των εργατικών, νεολαιίστικων και λαϊκών αναγκών, αντιλαμβανόμαστε ότι τα συμφέροντα των ντόπιων φτωχών, λαϊκών στρωμάτων και των προσφύγων είναι κοινά, δραστηριοποιούμαστε στο κίνημα αλληλεγγύης για το σύνολο των δικαιωμάτων των προσφύγων και θέλουμε να συντονιστούμε και να επιδιώξουμε την ενιαιοποίηση του αγώνα μας.
Η δική μας αλληλεγγύη στους πρόσφυγες είναι αγωνιστική, διεκδικητική ενάντια στον πόλεμο, την εκμετάλλευση, τις πολιτικές των ιμπεριαλιστών, της ΕΕ, των κυβερνήσεων για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των προσφύγων. Για να μπορέσουν να οργανωθούν οι πρόσφυγες σε κοινές διεθνικές επιτροπές σε κάθε χώρο διαμονής και σε επαφή με το κίνημα αλληλεγγύης. Το κίνημα αλληλεγγύης να παίξει τον ρόλο του συνδετικού κρίκου ανάμεσα σε όλους τους πρόσφυγες που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα, να επιδιώξει την δομική ένταξη του προσφυγικού αγώνα και των αιτημάτων του στις ευρύτερες διεκδικήσεις του κοινωνικού κι εργατικού κινήματος, να καταργήσει στην πράξη τους επίπλαστους εθνικούς διαχωρισμούς που προωθούνται με επιμέλεια από τις συστημικές και αντιδραστικές φωνές.
Την Πέμπτη 14 Ιούλη, στις 6.30 μ.μ. καλούμε στην Ομόνοια σε συγκέντρωση και διαδήλωση αντίστασης και αλληλεγγύης, που θα πορευτεί στο Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, στη Βουλή και στα γραφεία της ΕΕ.
-ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ ΔΙΑΜΟΝΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΑΣΤΙΚΟ ΙΣΤΟ ΜΕ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΩΝ, ΑΔΕΙΩΝ ΣΠΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΤΕΓΑΣΜΕΝΩΝ ΧΩΡΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΝΙΜΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΤΟΥΣ
-ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΟ ΑΙΣΧΟΣ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΩΝ – «ΚΕΝΤΡΩΝ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ» ΣΕ ΑΘΛΙΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΟΥ ΠΟΥΘΕΝΑ
-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΑΣΥΛΟ ΚΑΙ ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ, ΤΗΝ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ, ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ.
– ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ/ΤΡΙΩΝ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
-ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΕ
-ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ ΑΝΑΜΕΣA ΣΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ, ΤΙΣ ΑΠΕΛΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΑΝΑΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ
-ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ‘Η ΕΜΜΕΣΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΤΟ ΝΑΤΟ ΑΠΟ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ
Αντιρατσιστικές, προσφυγικές και μεταναστευτικές οργανώσεις, συλλογικότητες αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και σωματεία
