Ανταπόκριση από την εργατική συγκέντρωση / συνέλευση / κινητοποίηση / γιορτή… στο Factory Outlet στις 2/1/19
Από το «Συντονιστικό Δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα “απελευθερωμένα” ωράρια»
Το πρωί της Τετάρτης 2/1 πραγματοποιήθηκε η προγραμματισμένη εργατική συγκέντρωση έξω από το Factory Outlet της Πειραιώς που καλέστηκε από τους «εργαζόμενους-ες στον κλάδο του εμπορίου» και τα σωματεία, τις συνελεύσεις και συλλογικότητες που συμμετέχουν στο «Συντονιστικό Δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα “απελευθερωμένα” ωράρια».
Ήδη από τις 9 το πρωί, οι συγκεντρωμένοι τοποθετήσαμε τα πανό μας στην κεντρική είσοδο του καταστήματος, ενώ οι πόρτες του ήταν ανοικτές και εντός του βρίσκονταν μόνο η διευθύντρια του καταστήματος Πετρίδου και καμιά 15αρα…αστυνομικοί! Στις 9.30 π.μ., μισή ώρα πριν το δημόσιο κάλεσμα της συγκέντρωσης, είχε ήδη ξεκινήσει στο πάρκινγκ του καταστήματος μπροστά στην κεντρική είσοδο η ανοιχτή συνέλευση των εργαζομένων του Factory Outlet με τους συγκεντρωμένους η οποία διήρκησε ως τις 11.30 π.μ. Στο μεγάλο κύκλο της εργατικής συνέλευσης που στήθηκε είχαμε την πολύτιμη ευκαιρία να γνωριστούμε, να ανταλλάξουμε ενημερώσεις και αγωνίες και κυρίως να δημιουργήσουμε το δικό μας έδαφος οργάνωσης και συντονισμού των εργαζομένων. Ήδη, στο ξεκίνημα της συνέλευσης, μας ήρθε το θετικό μήνυμα ότι τελικά τα Empoli Outlet σε Νέα Ιωνία και Περιστέρι παρέμειναν κλειστά παρά την αρχική πρόθεση του εργοδότη Παπαϊωάννου. Οι 150 συνάδελφοι και συναδέλφισσες του Factory Outlet με τη συλλογική τους διάθεση και στάση διέψευσαν τις ορέξεις της εργοδοσίας που τους ήθελε να προσέρχονται στη δουλειά σε ημέρα παραδοσιακής αργίας μόνοι, φοβισμένοι και με σκυμμένο το κεφάλι. Από τα πρώτα λεπτά της συνέλευσης αποφασίστηκε να υπάρξει συλλογική στάση απέναντι στον εκβιασμό της εργοδοσίας η οποία επιχειρούσε να ανοίξει το κατάστημα χωρίς…υπαλλήλους και με την ισχυρή παρουσία αστυνομίας εντός του καταστήματος. Μάλιστα, στις 10 π.μ, ώρα ανοίγματος του καταστήματος, τη συνέλευσή μας σημάδεψε ένα αυθόρμητο, ηχηρό γέλιο όταν ακούστηκε από τα μεγάφωνα του Factory το ηχογραφημένο μήνυμα καλωσορίσματος των πελατών ενώ μέσα στο κατάστημα ήταν η διεύθυντρια, η αστυνομία και μια χούφτα πελάτες, ενώ το σύνολο των συναδέλφων βρισκόταν εκτός καταστήματος! Όταν οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες αντιληφθούν την συλλογική τους δύναμη, οι «βασιλιάδες», η εργοδοσία εν προκειμένω, φαίνονται τόσο γυμνοί και αστείοι συνάμα…
Κατά την διάρκεια της συνέλευσης η οργή για την κλοπή των αργιών μας μαζί με το αίσθημα της ταξικής αλληλεγγύης μεταξύ των συναδέλφων-ισσων μετατράπηκε σε απόφαση για ολιγόωρη παραμονή εκτός του καταστήματος ως ένδειξη συλλογικής αντίστασης στον τσαμπουκά των εργοδοτών. Παράλληλα, τονίστηκε η διαρκής ανάγκη για συσπείρωση και συντονισμό των συναδέλφων, ώστε να υπερασπιστούμε συλλογικά και αποτελεσματικά όσα μας κλέβουν οι εργοδότες αλλά και όσα μας ανήκουν. Διατυπώθηκε η ανάγκη να υπερασπιστούμε συλλογικά και απεργιακά την κυριακάτικη αργία ξεκινώντας από την επόμενη εργάσιμη Κυριακή στις 20 Γενάρη και υπερασπιζόμενοι-ες πρακτικά και το δικαίωμα μας στην απεργία. Ουσιαστικά, η εργατική συνέλευση του Factory Outlet στις 2/1 αποτελεί την πιο οργανωμένη και εκκωφαντική προσπάθεια των συναδέλφων-ισσων στο εμπόριο να πάρουν στα χέρια τους τον αγώνα για την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας και να οργανώσουν την απεργία στις 20/1. Γιατί ο αγώνας να πάρουμε πίσω τις Κυριακές και τις αργίες μας αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της προσπάθειας των εργαζομένων του κλάδου να αντεπιτεθούν οργανωμένα και μαχητικά στις ορέξεις των εργοδοτών.
Καθόλη την διάρκεια της συνέλευσης μοιράζονταν ανακοινώσεις στους επίδοξους πελάτες που προσέρχονταν και τους καλούσαν να στηρίξουν έμπρακτα τον αγώνα μας. Στην πλειονότητά των περιπτώσεων και μπροστά στο θέαμα της μαζικής εργατικής συνέλευσης εντός του πάρκινγκ οι πελάτες αποχωρούσαν. Εντός του καταστήματος η εργοδοσία είχε ζώσει όλα τα περίπτερα του καταστήματος με κόκκινες κορδέλες, ένδειξη ότι το περίπτερο ήταν κλειστό, με αποτέλεσμα το Factory Outlet να μετατραπεί σε …εργοτάξιο χωρίς προσωπικό! Ταυτόχρονα, η διευθύντρια Πετρίδου, για άλλη μια φορά, επιδόθηκε σε απίστευτες μεθόδους εργοδοτικού εκβιασμού και απειλών. Μεταξύ αυτών πρόλαβε να παρενοχλήσει τηλεφωνικά δεκάδες συναδέλφους απειλώντας τους να προσέλθουν στο κατάστημα, να επικοινωνήσει με επιμέρους εταιρείες ρουφιανεύοντας την απουσία συναδέλφων από τα πόστα τους, να ζητήσει από εταιρείες μετακίνηση προσωπικού από το Factory του Αεροδρομίου, ώστε να λειτουργήσει το κατάστημα. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε το που θα μπορούσε να φτάσει με την πάροδο του χρόνου; Μήπως στην βίαιη προσαγωγή των συναδέλφων στον χώρο δουλειάς με την βοήθεια της αστυνομικής δύναμης που’ χε καλέσει από νωρίς το πρωί; Ποιος ξέρει… Αυτό που σίγουρα πρέπει να ξέρει η διεύθυνση του εμπορικού είναι ότι με τις πράξεις της και πέρυσι τον Γενάρη αλλά και φέτος το μόνο που καταφέρνει είναι να εξοργίζει ακόμα περισσότερο τους εργαζόμενους/ες.
Η συνέλευση των εργαζομένων τελείωσε στις 11.30 π.μ., οπότε και αποφασίστηκε η μαζική μας είσοδο στο κατάστημα, ώστε να πραγματοποιηθεί μια εργατική διαδήλωση στους διαδρόμους του πολυκαταστήματος. Όλοι και όλες συνταχθήκαμε πίσω από το πανό που έγραφε «τα εργατικά συμφέροντα βάζουμε μπροστά! Να πάρουμε πίσω τις αργίες μας!» και μπήκαμε στο κατάστημα φωνάζοντας συνθήματα, όπως «η αλληλεγγύη η συναδελφική στα αφεντικά φέρνει ταραχή», «με αγώνες έχει γίνει η Κυριακή αργία, δεν θα τη χαρίσουμε στην εργοδοσία», «στο factory οι συνάδελφοι παλεύουνε μαζί, Κυριακή και αργία κλειστό το μαγαζί», «σκεφτείτε ως εργάτες και όχι σαν πελάτες, και στ’ αφεντικά μην κάνετε τις πλάτες». Διαδηλώσαμε στους διαδρόμους του πολυκαταστήματος μπροστά στα απορημένα βλέμματα των λιγοστών πελατών και τα χαμόγελα των συναδέλφων-ισσων μας. Η μαζική και οργανωμένη είσοδος μας στο κατάστημα έκανε σαφές ότι κανένας συνάδελφος δεν είναι μόνος του, καμία συναδέλφισσα δεν είναι μόνη της. Καταφέραμε και σκεφτήκαμε ως ομάδα και όχι ως μονάδα! Και αποδείξαμε στους εαυτούς μας αλλά και στα αφεντικά ότι χωρίς εμάς κανένα κατάστημα δεν λειτουργεί, κανένα ταμείο δε γεμίζει. Όσο παραμένουμε ενωμένοι, παραμένουμε και δυνατοί.
Η παρέμβασή μας συνεχίστηκε μέχρι και τις 12.15 μ.μ. στην είσοδο του καταστήματος μοιράζοντας ανακοινώσεις προς τους πελάτες με ξεκάθαρο μήνυμα «Κυριακές, νύχτες, αργίες, ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ».
Επόμενο βήμα η έγκαιρη οργάνωση της απεργίας στο εμπόριο την Κυριακή 20 Γενάρη. Έχουμε πολλά να διεκδικήσουμε, έχουμε πολλά να πάρουμε πίσω. Έχουμε ανάγκη πολλά περισσότερα απ’ όσα μοιράζουν οι εργοδότες. Και θα τα κερδίσουμε.
Καλούμε τα κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία στο εμπόριο καθώς και την ΟΙΥΕ να στηρίξουν έμπρακτα τους αγώνες και τις ανάγκες των συναδέλφων-ισσων. Ξεκινώντας με την έγκαιρη προκήρυξη και προετοιμασία της απεργίας στις 20 Γενάρη. Η εργατική συνέλευση στο Factory Outlet έκανε την αρχή.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ Ο ΤΣΑΜΠΟΥΚΑΣ
*Στο ευρύτερο μέτωπο του αγώνα για την υπεράσπιση της αργίας της 2/1, αξίζει να σημειωθεί ότι τελικά η εργοδοσία των Empoli Outlet υποχώρησε και ανακοίνωσε στους συναδέλφους μόλις στις 31/12, παραμονή πρωτοχρονιάς, ότι στις 2/1 τα καταστήματα θα παραμείνουν κλειστά. Οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσες στα Empoli γνωρίζουν πολύ καλά και από 1ο χέρι ότι η απόφαση αυτή δεν είναι πρωτοχρονιάτικο δωράκι της εργοδοσίας. Είναι αποτέλεσμα των δυναμικών παρεμβάσεων που πραγματοποιήθηκαν στα Empoli το προηγούμενο διάστημα εν όψει της εργατικής συγκέντρωσης στις 2/1 σε συνδυασμό με την καθολική και εκπεφρασμένη από το πλευρό τους δυσαρέσκεια και αντίθεση στις μεθοδεύσεις του εργοδότη Παπαιωάννου. Μετά από 2 συνεχόμενα χρόνια που η εργοδοσία έκλεψε την αργία της 2/1, φέτος αναγκάστηκε να συμμορφωθεί. Αυτό είναι το δώρο των εργαζομένων στον εαυτό τους όταν παλεύουν συλλογικά για τα συμφέροντα και τα δικαιώματά τους.
Αντίθετα, φέτος για 1η φορά η αλυσίδα καταστημάτων Praktiker, συμφερόντων καναδέζικης πολυεθνικής, αποφάσισε να ανοίξει τα καταστήματά της από τις 10.00 ως 21.00. Αναμένουμε από τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες από το επιχειρησιακό σωματείο του Praktiker να υπερασπιστούν έμπρακτα τα συμφέροντά τους απέναντι στις μεθοδεύσεις της εργοδοσίας. Εμείς, όλοι και όλες οι συναδέλφισσες στον κλάδο, θα είμαστε στο πλάι τους.
