Αναπτύσσεται η αντιπαράθεση για τον αγώνα ανατροπής κι όχι συνδιαλλαγής
Του Δημήτρη Σταμούλη
Κρίσιμο χαρακτήρα για τη δραματική χειροτέρευση της ζωής των εργαζόμενων ή για την αντεπίθεση του κινήματος ενάντια στην νέα συμφωνία-μνημόνιο λαμβάνει η σημερινή πανεργατική – παλλαϊκή κινητοποίηση που καλεί στις 7μμ στο Σύνταγμα, η ΑΔΕΔΥ, αλλά και ομοσπονδίες όπως η ΠΟΕ-ΟΤΑ. Η ΑΔΕΔΥ μάλιστα, μετά από πρόταση των Παρεμβάσεων-Κινήσεων, αποφάσισε ότι σε περίπτωση που ανακοινωθεί συμφωνία κυβέρνησης, με ΕΕ, ΔΝΤ και ΕΚΤ, θα προχωρήσει σε πρόγραμμα απεργιακών κινητοποιήσεων.
Βέβαια, τελευταία έχουν πυκνώσει οι διάφορες συγκεντρώσεις στο γκρίζο φόντο της έλευσης νέων άγριων αντεργατικών μέτρων. Όχι μόνο η πρόσφατη κινητοποίηση… κατσαρόλας που κινήθηκε εντός αστικού, φιλοΕΕ πλαισίου ζητώντας «εδώ και τώρα υποταγή» και στην οποία «έσκασαν μύτη» και οι εμπροσθοφυλακές του αστικοποιημένου εργοδοτικού συνδικαλισμού τύπου σωματείου Γιούνιον Γιούρομπανκ. Αλλά και η συγκέντρωση της Τετάρτης που διοργανώθηκε με τις ευλογίες του ΜΕΤΑ-ΣΥΡΙΖΑ και των βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος, με πλαίσιο στήριξης της «διαπραγμάτευσης» και κούφιας καταγγελίας της λιτότητας, χωρίς καταδίκη των ΕΕ- ΔΝΤ, του κεφαλαίου, καθώς και των μέτρων λιτότητας που ήδη προτείνει η κυβέρνηση Τσίπρα.
Από τη μεριά της η ΑΔΕΔΥ επισημαίνει ότι «τα μνημόνια αντί να καταργηθούν, μπαίνουν σε διαδικασία ανανέωσης», κατηγορεί την κυβέρνηση ότι «με την πρόταση που διαμόρφωσε στη διαπραγματευτική διαδικασία, αποδεικνύει ότι δεν λαμβάνει υπόψη της τις πραγματικές σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων». Απαιτεί μέτρα όπως αποκατάσταση των τεράστιων απωλειών στο εργατικό και λαϊκό εισόδημα, επαναφορά 13ου – 14ου μισθού – σύνταξης, επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Καλεί σε αγώνα για κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων, διαγραφή του χρέους, πέρασμα των τραπεζών υπό δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικό έλεγχο.
Σήμερα, λοιπόν, το απόγευμα, μαζικά οι εργαζόμενοι, οι μακροχρόνια άνεργοι, οι απλήρωτοι βαουτσεράδες, οι συνταξιούχοι, οι νέοι που δε βρίσκουν δουλειά, πρέπει να βρεθούν στην πρώτη γραμμή του αγώνα, να θέσουν αυτοί τις «κόκκινες γραμμές της ανατροπής» και όχι της συνδιαλλαγής. Η πλατεία Συντάγματος πρέπει να πλημμυρίσει από τον αγωνιζόμενο λαό που πασχίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, σπάζοντας τα όρια της εξαθλίωσης και των εξευτελιστικών όρων επιβίωσης που θέτουν εκβιαστικά οι τοκογλύφοι δανειστές και το κεφάλαιο και που συζητά η κυβέρνηση.
Σημαντική συνεισφορά στην κατεύθυνση της αγωνιστικής εισβολής των εργαζόμενων και του λαού στο κοινωνικό και πολιτικό προσκήνιο έχουν οι δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, των εργατικών σχημάτων και παρεμβάσεων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, που μέσα από μαζικές και συλλογικές διαδικασίες καλούν το λαό να αντισταθεί μαζικά και αποφασιστικά στην επερχόμενη νέα συμφωνία-μνημόνιο, εκτιμώντας ότι «η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι σταθερά προσανατολισμένη στην υπογραφή μιας νέας αντιλαϊκής συμφωνίας με την αντιδραστική «Ιερή Συμμαχία» ΕΕ-ΔΝΤ». Σε ανακοίνωσή τους που υπογράφεται έως τώρα από 13 σχήματα από διάφορους χώρους εργασίας – ΟΤΑ, υγεία, κατασκευές, συγκοινωνίες, φάρμακο, τράπεζες, λογιστές, εμπόριο, τουρισμός, επισιτισμός κ.α.- τονίζουν ότι «η κυβέρνηση με το δόγμα «ούτε σύγκρουση- ούτε υποταγή» και του «έντιμου συμβιβασμού» υποτάχτηκε στις βασικές αξιώσεις των δανειστών και του κεφαλαίου και εγκατέλειψε γρήγορα τις όποιες προγραμματικές εξαγγελίες της. Αποδέχτηκε την αποπληρωμή του χρέους και την αποφυγή κάθε μονομερούς ενέργειας, αντίθετης στο μνημονιακό κεκτημένο». Καλούν τους εργαζόμενους «να σπάσουν την αναμονή και την ανάθεση, δίνοντας μάχη τώρα ενάντια στα νέα και παλιά μέτρα», για «να ξηλωθεί η αντιλαϊκή πολιτική ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου». Αλλά και να μη δείξουν την παραμικρή εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του εργοδοτικού και όψιμου κυβερνητικού συνδικαλισμού, που δεν πρόκειται να ξεδιπλώσουν καμία ουσιαστική αγωνιστική απάντηση στη νέα συμφωνία-μνημόνιο.
Ομοσπονδίες που ελέγχονται από το ΣΥΡΙΖΑ, και οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του κυβερνώντος κόμματος ωστόσο κινούνται σε γραμμή παραπληρωματική προς την κυβέρνηση. Με ανακοίνωσή τους 14 ομοσπονδίες –αρκετές από τις οποίες κυρίως εμφανίζονται μόνο μέσω τέτοιων ανακοινώσεων!- καλούν την κυβέρνηση «να τηρήσει τις προγραμματικές δεσμεύσεις της». Ψελλίζουν περί «διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους», χωρίς καμιά ρήξη ωστόσο με τα αίτια της σημερινής σφοδρής αντεργατικής επίθεσης. Η πολιτική της ΕΕ και της ευρωζώνης παραμένουν στο απυρόβλητο, το κεφάλαιο και η εργοδοσία έχουν… εξαφανιστεί ως δια μαγείας, η πάλη για την ανατροπή τους άφαντη. Όσον αφορά τον εργατικό συντονισμό πρωτοβάθμιων σωματείων, επιτροπών αγώνα, συνελεύσεων σε χώρους δουλειάς, για να ξεσηκωθεί ο κόσμος, αυτά δεν αφορούν τις 14 ομοσπονδίες, οι οποίες απλώς αρκούνται να καλέσουν την ξεπουλημένη ΓΣΕΕ «να φύγει από την αδράνεια» και «να οργανώσει τον αγώνα»…
Από τη μεριά τους, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ κινούνται στη γνώριμη τακτική της καταγγελίας της κυβέρνησης για ενσωμάτωση, αλλά αρνούμενες να συμβάλουν στη ανασυγκρότηση του κινήματος, στη δημιουργία ενός αγωνιστικού μετώπου ανατροπής μέσα στους χώρους δουλειάς. Μετά την πορεία του το ΠΑΜΕ της 11ης Ιουνίου, δεν έχει ανακοινώσει κάτι άλλο, παρά τις αναφορές πρόσφατα στο Ριζοσπάστη για «πιο δυναμικούς, πιο αποφασιστικούς ταξικούς αγώνες, για απεργιακή κινητοποίηση». Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ΑΔΕΔΥ δεν ψήφισαν υπέρ της σημερινής διαδήλωσης…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν στις 21/06/2015
Στο Σύνταγμα, σήμερα, το μισό γενικό Πασοκ, (το “όλον Πασοκ”) της ελληνικής κοινωνίας, η μια πλευρά του δωσιλογισμού = “εντάξει, μένουμε Ευρώπη, αλλά δώστε και κάτι τις”.
Αύριο η παραδοσιακή Δεξιά, δηλαδή το άλλο μισό γενικό Πασοκ, η άλλη, πιο ορίτζιναλ, πλευρά του δωσιλογισμού = “μένουμε Ευρώπη και ….ξερό ψωμί”! (Κατά το ιστορικό, “Εληά-εληά και Κώτσο Βασιληά”).
Ο υποταγμένος πληθυσμός….,
…..και κανένας Λαός.
Καποια στιγμή να διορθωθεί το ψέμα στο τέλος του άρθρου.
Το ΠΑΜΕ καλεί σε συλλαλητήριο την Τρίτη ενάντια στο νέο μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ, παρέα με τον οποίο διαδηλώνει σημερα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Να πάψει η κοροϊδία, είχε πει το ΠΑΜΕ πως αμέσως μετά τις 11 Ιούνη προετοιμάζει την απεργία. Τι περιμένει; Την ΓΣΕΕ; Δεν το βλέπει πως θα έρθει κάποια συμφωνία; Ή περιμένει πως θα γίνει η ρήξη και φυλάγεται;