Η διακλαδική Απεργία πρωτοβάθμιων σωματείων οργανωμένη από τα κάτω στις 19 Μαρτίου, αποτελεί συνέχεια των προσπαθειών κλαδικών και επιχειρησιακών σωματείων να αγωνιστούν με τα εργατικά συμφέροντα μπροστά, κόντρα στη λογική της ταξικής ειρήνης και συνδιαλλαγής της ΓΣΕΕ.
Οι εξελίξεις σχετικά με την επιδημία του κορονοϊού και μια σειρά πρώτα κρούσματα εργοδοτικών αυθαιρεσιών, αλλά και η ανάγκη διεκδίκησης μιας σειράς αιτημάτων προστασίας, υγιεινής, περίθαλψης και προστασίας της εργασίας, έχουν μπει στην ημερήσια διάταξη και συζήτηση των σωματείων ώστε να επικαιροποιήσουν και πλαισιώσουν τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις τους.
Μαζικές εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς, νέες αποφάσεις αγώνα
Στην τελική ευθεία εισέρχονται οι πρωτοβουλίες σωματείων και συλλογικοτήτων που συμμετέχουν ή στηρίζουν την 24ωρη διακλαδική απεργία που έχει προκηρυχτεί για τις 19 Μαρτίου από πολλά πρωτοβάθμια κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία του ιδιωτικού τομέα. Οι απεργιακές συγκεντρώσεις έχουν οριστεί στην Αθήνα στις 12 το μεσημέρι στα Χαυτεία (Σταδίου και Αιόλου) και στη Θεσσαλονίκη στις 11 το πρωί στην Καμάρα.
Βασικά αιτήματα της απεργίας που έχει οργανωθεί «από τα κάτω», με συντονισμό σωματείων και γενικές συνελεύσεις, πέρα και ενάντια στον αστικοποιημένο εργοδοτικό συνδικαλισμό τύπου ΓΣΕΕ, είναι: Αυξήσεις σε μισθούς και αμοιβές, συλλογικές συμβάσεις εργασίας σύμφωνα με τις ανάγκες των εργαζομένων, ενάντια στις απολύσεις και την εργοδοτική τρομοκρατία, όχι στην ελαστική εργασία, όπως αναφέρεται και στην τελευταία κοινή αφίσα που έχουν εκδώσει τα σωματεία.
Τα σωματεία που συμμετέχουν ως σήμερα είναι: Σύλλογος Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ), Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών (ΣΜΕΔ), Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου-Ψηφιακών Μέσων Αττικής (ΣΥΒΧΨΑ), Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών (ΣΜΤ), Σωματείο εργαζόμενων στα Public, Σωματείο εργαζομένων στη ΜΚΟ «ΑΡΣΙΣ», Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού (ΣΣΜ) καθώς και το Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στις ΜΚΟ (ΣΒΕΜΚΟ), Σωματείο εργαζομένων στην ψυχική υγεία και κοινωνική πρόνοια. Σωματείο Εργαζομένων στη Nokia Ελλάδος, Σωματείο Εργαζόμενων στην εταιρεία Πλαίσιο Νομού Αττικής
Από τη Θεσσαλονίκη συμμετέχει το Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στον χώρο της ψυχικής υγείας και κοινωνικής πρόνοιας, το σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού Κεντρικής Μακεδονίας, το Σωματείο Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Θεσσαλονίκης.
Επίσης απόφαση για στάση εργασίας και συμμετοχή στη διαδήλωση έχουν λάβει ή πρόκειται να λάβουν αρκετά σωματεία από τον χώρο της εκπαίδευσης και από το δημόσιο, ενώ το αίτημα προκήρυξης απεργίας τέθηκε και σε άλλα σωματεία, όπως στο Συνδικάτο τουρισμού-επισιτισμού Αττικής, όπου οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ αρνήθηκαν να στηρίξουν, όπως είχαν κάνει εξάλλου στο συνέδριο του ΕΚΑ και αλλού.
Τις προηγούμενες μέρες έγιναν μαζικές συσκέψεις προετοιμασίας της απεργίας με τη συμμετοχή των σωματείων που την διοργανώνουν και έπειτα με άλλες συλλογικότητες από γειτονιές όπως Περιστέρι, Κυψέλη, Ελληνικό-Αργυρούπολη, δυτική Αττική κ.α., όπου έχουν ήδη γίνει ή προγραμματίζονται δράσεις προβολής και στήριξης της απεργίας (αφισοκολλήσεις, εκδηλώσεις).
Τα σωματεία κάνουν αφισοκόλληση σε διάφορες περιοχές της Αθήνας και μοιράζουν ανακοινώσεις σε χώρους εργασίας και σε γειτονιές.
Ο σύλλογος βιβλίου-χάρτου πραγματοποιεί μαζικές εξορμήσεις προπαγάνδισης της απεργίας στο εμπορικό κέντρο της Αθήνας, ξεκινώντας από τα Public, αντιδρώντας και στην απόλυση του αντιπροέδρου του σωματείου.
Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών πραγματοποιεί σειρά από εξορμήσεις στον κλάδο, σε όλους τους κατασκευαστικούς ομίλους και σε μελετητικά γραφεία, ενώ έχει τοποθετήσει πανό σε κεντρικούς δρόμους και γέφυρες σε όλη την Αττική. Επιπλέον, εξέδωσε ειδικό κάλεσμα προς τους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους να πλαισιώσουν την προσπάθεια των σωματείων για την επιτυχία της απεργίας.
Θα γινω δυσάρεστος, δεν ξέρω καν αν οι πολιτικές οργανώσεις και τα πολιτικασυνδικαλιστικά σχήματα θα χαράξουν αυτή την γραμμή. Το ελπίζω, και είμαι βέβαιος πως το πιστεύουν οι σύντροφοι υγειονομικοί και είμαι 100% βέβαιος πως αυτή ειναι η σωστή γραμμή.
Με πραγματική έκπληξη, πχ, διάβασα πως σχήμα ΕΑΑΚ επέμεινε να γίνει Γενική Συνέλευση με πρόταση-καρικατούρα άμεσης δημοκρατίας να μπει στο Σώμα αν θέλει να … ρισκάρει
Πρέπει να κηρύξουμε ΑΝΑΣΤΟΛΗ κινήματος.
Αναλύσεις περί βιοπολιτικής ή προσχημάτων στρατιωτικού νόμου ή υποκρισίας από όσους διάλυσαν το σύστημα υγείας ή πως θα βρουν πρόσχημα να επιδεινώσουν και άλλο τις εργασιακές σχέσεις και να πληρώσουν την πανδημία οι εργαζόμενοι δεν χωράνε αυτή την στιγμή μπροστά στην αλήθεια. Η αλήθεια είναι πως με προμετωπίδα τους υγειονομικούς και προσπαθώντας να επαναχαράξουμε στην κοινωνία αξίες συλλογικής ευημερίας και αλληλεγγύης δίνουμε μια μεγάλη μάχη.
Πρέπει να το κάνουμε εμείς, η Αριστερά και το Κϊνημα γιατί θα γίνει, έτσι κι αλλιώς. Αν δεν το κάνουμε εμείς θα έχουμε χάσει την πολιτική μάχη του να χαράξει η κρίση αυτή της δημοσιας υγείας τις δικές μας αξίες στην κοινωνία και όχι του κανιβαλίστικου νεοφιλελευθερισμού
Κώστας
Κώστα το ένα δεν αναιρεί το άλλο: Όντως τώρα που βρήκαμε παπά να θάψουμε πεντεξι : ΕΤΣΙ λειτουργεί το κεφάλαιο κ ο καπιταλισμός, χρησιμοποιεί τα πάντα προς όφελος του αιώνες τώρα.
Φυσικά και είναι λάθος η αποφαση αυτού του σχήματος της ΕΑΑΚ. Προφανώς και δεν αντιμετωπίζεται έτσι η βιοπολιτικη ελέγχου του κεφαλαίου! Αλλά να ξέρουμε όμως ότι κ αυτή η επιδημία χρησιμοποιείται βιοπλοτοκα από το κεφάλαιο κ έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Αλλά να ξέρουμε όμως ότι κ αυτή η επιδημία χρησιμοποιείται βιοπολιτικα από το κεφάλαιο κ έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί κ από εμάς.
San Rocco δεν είπα, δεν εννοούσα σε κάθε περίπτωση, πως δεν υπάρχει βιοπολιτική και όλα τα άλλα. Αλλά πως το πρώτο βήμα της αριστερής (βιο)πολιτικής τις επόμενες μέρες εβδομάδες είναι το #menoumespiti. Δεν κατάλαβα αν διαφωνούμε σε κάτι, εγώ διαφωνώ με την Αριστερά όσο δεν βγάζει την απόφαση ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ κινήματος και πως το #menoumespiti δεν είναι ατομικίστικο και νεοφιλελεύθερο αλλά συλλογικός αγώνας κατά της πανδημίας και όσων μας αφήσανε ανοχύρωτους απέναντι της.
Να δούμε λίγο τι διακινεί σήμερα ο Φιλελεύθερος. Βιβλίο του Φρίντμαν κατά του κράτους πρόνοιας. Αν η Αριστερά λέει πως “δεν με νοιάζουν οι ηλικιωμένοι, οι ανασφάλιστοι, οι χρόνια πάσχοντες και το υγιεινομικό προσωπικό” και δεν συμμετέχω στην προσπάθεια περιορισμού της διασποράς αλλά με νοιάζει, μόνο, ποιοι διέλυσαν το σύστημα υγεία, ποιοι επιβαρύνουν τον μεταβολισμό της φύσης και φτιάχνονται ιοί, ποιοι κάνουν ασκήσεις ελέγχου πληθυσμού και ποιοι θα επιτεθούν στις εργασιακές σχέσεις με αφορμή τον ιό τότε οι ταλιμπάν νεοφιλελέυθεροι δικαιώνονται. Δικαιώνονται πως μπορεί ο αστικός συνασπισμός εξουσίας επισης να μην νοιάζονται και να πληρώνουν λιγότερους φόρους και έτσι έχουν το θράσος να διακινούν αυτό το βιβλίο αυτές τις μέρες.Δικαιώνονται οι παπάδες που λένε αφήστε τους πιστούς να ρισκάρουν. Δικαιώνεται το ΤΙΝΑ και το There is no such thing as society.
Κάνω έκκληση, παρακαλώ, μην καλείτε καμία κινητοποίηση. Να βγουν άμεσα κεντρικές πολιτικές ανακοινώσεις της Αριστεράς που εκτός των άλλων να διεκδικούν το #menoumespiti.
Κώστας
Για πρώτη φορά, θα συμφωνήσω μαζί σου, αν και η γενίκευση περί “ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ του κινήματος” δεν με βρίσκει σύμφωνο και με φοβίζει και λιγάκι.
Μένουμε σπίτι, αλλά δεν το ανάγουμε σε “γραμμή” και πάντα σε επαγρύπνηση.
Λαθραναγνωστη δεν γραφω προκυρηξη για να ζυγισω τις λεξεις, συναισθηματικα φορτισμενα σχολια γραφω. Απο τον πραγματικο μου φοβο και για τους ανθρωπους κυριως αλλα και απο την στεναχωρια μου αν βλεπω χαμηλη κοινωνικη ενσυναισθηση και σε μας. Χαιρομαι που συμφωνεις με το γενικο πνευμα
Κωστας
Δηλαδή να βγαίνουμε μόνο για δουλειά και σουπερμάρκετ μόνο; Πολύ προωθημένα όλα αυτά,… Θα εφαρμόσουμε το νόμο για απαγόρευση των διαδηλώσεων μόνοι μας ;
Σιγά μωρέ ΑΩ να μην γίνουν διαδηλώσεις,πραγματικές με ανοργάνωτες μάζες δηλ και ορθά. Αν βγει ένα στενος (του στενού)πυρήνας οργανωμένου κόσμου απλά θα βοηθήσει την διασπορά του ιού και θα συκοφαντήσει την αριστερά ως κοινωνικά ανάλγητη ή/και γραφική. Και καλά θα κάνει και θα τα χρεωθεί αυτά η αριστερά, αυτό θα έχουμε αποδείξει.
Πρέπει να σκεφτούμε πως είμαστε στο Μιλάνο και την κάνουμε αυτή την κουβέντα. Εγώ δεν θα καλούσα τον λαό να σπάσει την καραντινα πχ, με τίποτα, θα έκαιγα την κομματική μου ταυτότητα αν κάποιος φορέας στο οποίο άνηκα το έκανε
Από τους υγειονομικούς του χώρου και αυτά που λένε πήρα αφορμές και σκέφτομαι έτσι. Είμαστε 15 μέρες πριν την Β Ιταλία. Αν δεν γίνουμε Β Ιταλία δεν αποδεικνύει πως δεν είμαστε 15 μέρες πριν την Β Ιταλία αλλά πως ευτυχώς η συλλογική υπερπροσπάθεια απέδωσε
Κώστας
Ας τους, να μετρήσουν το μπόϊ τους
Δηλαδή λαθραναγνώστη, το νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις θα μας βρει στο σπίτι; Το #menoumespiti που είναι η κεντρική γραμμή του κράτους θα είναι και η διεκδίκηση της αριστεράς; Τα μέλη του ΚΚΕ θα μείνουν σπίτι;
Το θέμα δεν είναι να κάνουμε διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις. Τουλάχιστον για θέματα που δεν είναι απόλυτα σοβαρά. Οι κομμουνιστές σίγουρα δεν θα πάνε σπίτια τους, αλλά ότι κάνουν θα το κάνουν με προσοχή να μην δράσουν σεχταριστικά απέναντι σ ένα πανικοβλημένο κοινό που μέσα στην επιδημία, το μόνο που βλέπει είναι η επιβίωσή του. Η περιφρόνηση από μέρους μας αυτού του δεδομένου, σίγουρα θα ξυπνήσει αντικομμουνιστικά αντανακλαστικά.
Το θέμα πλέον μπαίνει, αν με την ευκαιρία της επιδημίας, θα μπορέσουμε να προπαγανδίσουμε στον κόσμο την συνολικά την ανάγκη μιας γενικότερης ανατροπής του οικονομικού μοντέλου του φιλελευθερισμού και γενικότερα του καπιταλισμού, που έφτασε την ανθρωπότητα σ αυτό το σημείο.
Τι θα μπορούσε να κάνει ένα σοσιαλιστικό καθεστώς, γιατί η ανθρωπότητα βιώνει ξανά, μετά από 100+ χρόνια μια πανδημία, πως συναρτάται αυτό με τις ανατροπές στο σοσιαλιστικό στρατόπεδο και το κατα συνέπεια ξεσάλωμα του καπιταλισμού που διαλύει οτιδήποτε δεν εξυπηρετεί το καπιταλιστικό κέρδος.
Εμένα, αυτές είναι οι σκέψεις μου και τη στιγμή που εμφανίζεται μια ευκαιρία να επιτεθώ συνολικά στο σύστημα, δεν εστιάζω τόσο πολύ σε επί μέρους κινητοποιήσεις, που έτσι κι αλλιώς, έχουν απομαζικοποιηθεί τα τελευταία χρόνια και ίσως, στις παρούσες συνθήκες, λειτουργήσουν και σεχταριστικά.
Σύντροφοι και συναγωνιστές/στριες,
μερικές σκέψεις με αφορμή το ζήτημα που συζητάμε εδώ-και πολύ περισσότερο συζητιέται παντού και στα social media με πολύ κακούς όρους.
Α. Αυτή τη στιγμή-προσοχή, δεν ξέρω τι θα γίνει σε κάποιες μέρες-ούτε ακόμα και η κυβέρνηση και το κράτος έχουν αναστείλλει ή απαγορεύσει τις δημόσιες συναθροίσεις, διαδηλώσεις, κινητοποιήσεις, κ.ο.κ. Μην τις απαγορεύσουμε εθελοντικά μόνοι μας. Οι περισσότεροι πάμε στις δουλειές μας, μπαίνουμε σε λεωφορεία και μετρό, είμαστε με κόσμο στα γραφεία και στις επιχειρήσεις που εργαζόμαστε. Πηγαίνουμε σούπερ μάρκετ και για τις δουλειές μας. Δεν κινδυνεύουμε από μια αραιή διαδήλωση σε εξωτερικό χώρο…
Β. Ακόμα χειρότερα, η κυβέρνηση παίρνει μέτρα, τόσο με αφορμή την επιδημία, και μάλιστα με πράξεις νομοθιετικού περιεχομένου, μέτρα αντιλαϊκά, βθιά αντεργατικά. Η Βουλή λειτουργεί και νομοθετεί επίσης σε βάρος μας. Ας το σκεφτούν όσοι είναι και στο κίνημα με τη γραμμή “μένουμε σπίτι”.
Γ. Η ταξική πάλη δεν γίνεται από το fb και το twitter, ούτε με ανακοινώσεις. Θα το κάνουμε και αυτό, αλλά χρειάζεται και η ζωντανή παρέμβαση των ανθρώπων. Η ταξική πάλη δεν σταματάει, αλλάζει μορφή. Δεν είμαστε ταλιμπάν, καταλαβαίνουμε τα μέτρα που πρέπει να πάρουμε όλοι, αλλά όχι υστερίες.
Δ. Είναι τουλάχιστον ανησυχητική η εικόνα χώροι και αγωνιστές της αριστεράς τώρα στα δύσκολα, αντί να μπουν μπροστά στις διεκδικήσεις και στην απαραίτητη μάχη του κόσμου, να βγάινουν ως φανατικοί υποστηρικτές του “μένουμε σπίτι”. Οργανώνουμε, συζητάμε, βγαίνουμε στον κόσμο. Προκήρυξη, ντουντούκα, παραστάσεις, όλες τις μορφές που βοηθούν. Σεβόμενοι όσους έχουν πρόβλημα υγείας ή δεν πρέπει να εκτεθούν. Με μέτρα προφύλαξης και αλλαγές σε κάποιες μορφές ναι, αλλά όχι “το κελίνουμε” για 1-2 μήνες…
Ε. Συμφωνώ με τον λαθραναγνώστη πλήρως, ότι τώρα εκτός από τα άμεσα αιτήματα για την υπεράσπιση των θέσεων εργασίας, των αδειών, ενάντια στον εργοδοτικό αυτραχισμό, ενάντια στην κυβερνητική πολιτική, πρέπει να σηκωθεί πολύ ψηλά το θέμα του άρρωστου και αποτυχημένου καπιταλισμού, η ανάγκη για την ανατροπή του.
Συμφωνώ όσο δεν πάει με το Γ αλλά ρε pavel μήπως δεν κάνει μπαμ η υπερβολική προσήλωση και απεύθυνση μέσω fb από μεριάς μελών της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς ακόμα και σε περιόδους μη καραντίνας?
Δεν φανερώνει πράγματα κατά τη γνώμη σου?
Ναι ΦΦ, έχεις δίκιο, δεν μου αρέσει καθόλου αυτή η στάση πολλών της εξωκοινοβουλευτικής και όχι μόνο. Κια της κοινοβουλευτικής, και της αναρχίας και της αυτονομίας. Πιστεύω ότι υπαρχει μεγάλη υπερβολή με τα social media και κακή χρήση. Προσωπικά σε αυτό το θέμα -αν υπηρχε σοβαρή δομημένη επαναστατική οργάνωση-θα είχα κανόνα να μην έχουν fb τα μέλη της. Αλλά…
Κοίτα γενικά είναι λίγο πιο πολύπλοκα τα πράγματα κατά τη γνώμη μου pavel.
Από τη μια αντικειμενικά κινείσαι σε χαρτογραφημένα νερά του αντιπάλου αρχής γενομένης ότι πέρα από το φακέλωμα σε στοιχεία,συζητήσεις,δεδομένα τα οποία μπορούν να αξιοποιηθούν ποικιλοτρόπως (Cambridge Analytica) η διαδικτυακή δράση στα ΜΚΔ έχει απεύθυνηση τόση ώστε επιφέρει σχεδόν μηδενική ζημιά στο αφεντικό τους,αν με καταλαβαίνεις.
Από την άλλη αν σκεφτείς πως αποτελεί ένα ακόμα εργαλείο για παρέμβαση,αντιπαράθεση και ανάδειξη γεγονότων συν το ότι η πλειονότητα του δυτικού και βάλε κόσμου τα χρησιμοποιεί κατά κόρον για επικοινωνία και ενημέρωση,η παρουσία μιας επαναστατικής οργάνωσης με διακριτό και συγκρατημένο περιεχόμενο είναι αναγκαία.
Προσωπικά βλέπω μέλη και στελέχη ιδίως του εξωκοινοβουλίου και της αναρχίας να αναλώνονται στα ΜΚΔ με εξαιρετική προσήλωση και συχνότητα σε ποσταρίσματα,αντιδράσεις και τα σχετικά.
Αλλά κατά την ταπεινή μου πάντα άποψη εκτιμώ πως πέρα από τη σοβαρή έλλειψη γείωσης με τις εργαζόμενες-καταπιεζόμενες μάζες αντανακλά και έλλειψη σοβαρότητας σε ένα βαθμό.
Θέλω να πω ότι η δια ζώσης επικοινωνία πέρα από αναγκαία είναι και ουσιαστική-καταλυτική στο κομμάτι της ταξικής πάλης και οι συνδικαλιστές ή αγωνιστές δεν έχουν την ανάγκη να τουιτάρουν ή να δημοσιεύουν με συχνότητα Κρεμλίδου στο fb προκειμένου να καταδείξουν ποιοι είναι ή ότι έτσι θα πάρουν μάζες μαζί τους αφυπνίζοντας τες.
Μπορεί να είμαι υπερβολικός σε ένα ή και πολλούς βαθμούς ωστόσο νομίζω πως η γκεμπορική κοινωνία του θεάματος (παρά τις όποιες αδυναμίες και ελλείψεις της) εγκλωβίζει και αντιστρέφει τα υποκείμενα στο κομμάτι που υποτιθέμενα αντιμάχονται (?) από θέση τάξεως.
Δεν είμαστε ταλιμπάν, […]
__________________________________________________
Νομίζεις, pavel μου, νομίζεις…
Άσε να νομίζω, καλέ μου. Για μας το λέω όχι για σένα. Εσύ είσαι νεοφιλελέ ταλιμπάν του πολιτικαλ κορρέκτ αστικού λόγου και σκέψης.
ο αλτ ράιτ βλέπει παντού ταλιμπάν…
Πρέπει να πούμε ότι η Κίνα αντιμετώπισε αποτελεσματικά την επιδημία. Άλλη μια απόδειξη της ανωτερωτητας του σοσιαλιστικού στρατοπέδου έστω και στην μορφή της γραφειοκρατικής και αυταρχικής διαχείρισης.
Σοσιαλιστική δεν είναι η Κίνα: ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ είναι με τ΄γκα καταστολή και συγκεντρωτισμό.
‘στρατοπεδου ‘ εννοω τροπου παραγωγης φυσικά με στρεβλώσεις στο εποικοδομημα, με τη μορφή που αναδύεται από την φεουδαρχία με κυρίαρχη αγροτικη οικονομια και με τα υπόλοιπα γνωστά προβλήματα του σοσιαλισμού σε μια χώρα.
Χωρίς να κάνω τον έξυπνο ή να κάνω υποδείξεις εχω την σίσθηση οτι πρεπει να συνδυαστεί το να μην πολυμαζευομαστε με την πολιτικη δράση.Αυτο γίνεται χωρις πολλες συσκεψεις σε κλειστους χωρους( με τον τσιγαροβηχα τον κλασσικο πολλων ) και χωρις μαζικες διαδηλωσεις.Τα στοιχειωδη με καμμια αφισσοκοληση, καμμια μικροφωνικη ,μοιρσσμα πορτα πορτα τιποτα σπρει κ αυτοκολητα σε τριαδες ( πιστευω η αστυνομια θα κανει πιο δυσκολα προσαγωγη για ψιλοπραγμα)κλπ για να μην σκουριαζει ο κόσμος κ βλέπουμε πως θα πάει το πραγμα….
Σε αυτές τις μεγάλες καμπές και κρίσεις κρίνονται πάντα οι απόψεις και η στάση. Στα δύσκολα κρίνεται-από τους εργαζόμενους και τις κοινωνίες-η πρωτοπορία και ποιοί εννοούν αυτά που λένε και ποιοί είναι στα λόγια…
“Το ΕΑΜ μας έσωσε απ΄ την πείνα” δηλαδή μπήκε στη μάχη κάτω από πολύ πολύ αντίξοες συνθήκες, πεινασμένοι και ετοιμοθάνατοι, απέναντι στα όπλα των κατατκτητών για να σώσουν το λαό. Έτσι είχε το κύρος και την στήριξή του και τη συμμετοχή του “Για να μας σώσει και απ΄ την σκλαβιά”.
Όποιος θέλει στο όνομα του κινδύνου να ενταχθεί στους “μένουμεσπίτιδες” στο καλό…
Οι υπόλοιποι μπροστα στη μάχη. Οι γιατροί μας και οι νοσηλευτές μας στην πρώτη γραμμή. Οι συνδικαλιστές και εργαζόμενοι μας παρόντες και μαχητικά ενάντια σε κάθε απόλυση, μείωση μισθού, αναγκαστική άδεια. Η νεολαία στις γειτονιές-αφού είναι κλειστά σχολεία και σχολές-με προκήρυξη, ενημέρωση, οργάνωση της αλληλεγγύης στον κόσμο που το έχει ανάγκη, με κάθε τρόπο και με πολλές μορφές.
Μάλι Μάδι οι γιατροί μας και οι νοσηλευτές μας μας ζητάνε να κάτσουμε σπίτι. Και τα κεντρικά συνδικάτα και οι σύντροφοι.
Το #menoumespti δεν είναι η γραμμή του Μητσοτάκη, του Κικίλια και του Τσίπρα. Γραμμή τους είναι το there is no such thing as society. το “ζήσε και άσε τους άλλους να πεθάνουν”, το “είσαι ο επιχειρηματίας του εαυτού σου” σου” το “να μην πλήρωνες φόρο σε ένα κράτος που δεν έχει σύστημα υγείας” το “να είχες λεφτά να πας σε ιδιωτικό”, το “ΧΟ πιστεύουν στην μετά θάνατον ζωή άρα δικαούνται να διασπείρουν τον ιό” Το #menoumespiti είναι η άμυνα του λαού και των υγειονομικών που το κράτος αναγκάζεται να υιοθετήσει γιατί έγινε μια σύσκεψη στην οποία οι πολιτικοί ρώτησαν τους τεχνοκράτες χασκογελώντας, ποιο είναι το χειρότερο σενάριο. Αυτοί απάντησαν πολλές χιλιάδες νεκροί. Οι πολιτικοί τότε ρώτησαν, και τι θα κάνουμε, “έχουμε σύστημα υγείας ? Οι τεχνοκράτες απάντησαν “τον μαλάκα κάνετε, μαζί δεν το διαλύσαμε ?”
Επιτέλους οι υγειονομικοί μας, δεν θα πω όνομα αλλά δεν είναι στην ΑΡΑΝ ή σε οργάνωση του ΣΚΔ, που στο τουίτερ, και όχι στο πιο πολιτικό και κομματικά εκτεθειμένο, facebook λένε να μην πάει ο κόσμος στην πορεία της 21, στην οποία η οργάνωση τους καλεί, να βγουν να φωνάξουν. Οι κακοί όροι που λες pavel για την συζήτηση στα social είναι πως κάποιοι σύντροφοι υγειονομικοί φοβούνται να σας τα πουν έτσι και τα παίρνω εγώ και σας τα λέω. Αυτά να τα λέμε αναλυτικά γιατί δεν παρακολουθούν όλοι τα σόσιαλ. Ως και γιατροί μέλη του ΣΕΚ είναι μαζεμένοι στην κοινοποίηση της κομματικής γραμμής. Αυτά να τα λέμε αναλυτικά γιατί δεν παρακολουθούν όλοι τα σόσιαλ
Επειδή δείχνεις και πόρτες, προφανώς μετριόμαστε αυτές τις μέρες και όλα καταγράφονται. Όποιοι υποδέχονται την απάντηση “πολλές χιλιάδες νεκροί, δεν μπορώ να ξέρω ακριβώς” με κυνισμό προφανώς και δεν θα έχουν θέση ανάμεσα μας. Αν κάποιος καλούσε πορεία στο Μάτι, εν μέσω της καταστροφής προφανώς, μην αφήνοντας τους πυροσβέστες να δουλέψουν, προφανώς θα τον πετάγαμε έξω
Επίσης λες ψέματα. Δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ κίνηση από την αριστερά και τις νεολαίες της για την οργάνωση της κοινωνικής ζωής και την αλληλεγγύη εν μέσω της καραντίνας που ζητάνε οι γιατροί, των συντρόφων γιατρών συμπεριαλαμβανομένων. Αυτό που υπάρχει είναι το αλληλοφάγωμα στο ίντερνετ, γελοίες προτάσεις για “πορείες” “επαγγελματιών” πολιτικών με … 5 μέτρα απόσταση, δήθεν γείωση με αντίσταση σε απολύσεις και τα κλασικά 5 επιχειρήματα. Άλλοι διέλυσαν το σύστημα υγείας, άλλοι κάνουν απολύσεις και διαλύουν και άλλο τις εργασιακές σχέσεις, άλλοι διαλύουν τον μεταβολισμό της φύσης, άλλοι κρατάνε κόσμο σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, άλλοι βρίσκουν αφορμή για ασκήσεις καταστολής. Αν πεις στην συντριπτική πλειοψηφία των οργανωμένων αριστερών ΄ή στις οργανώσεις τους να πάνε στο σούπερ μάρκετ για τον ηλικιωμένο γείτονα τους θα σου πουν πως δεν είμαστε UNICEF.
Για το αν υπάρχει χρόνος να περιορίσουμε τον κίνδυνο Β Ιταλίας δεν είμαι ειδικός, αν και είμαι απαισιόδοξος γιατί δεν έχουμε 2 πράγματα, σύστημα υγείας και κοινωνική συνείδηση. Για τον περιορισμό του απόλυτου εξευτελισμού της αριστεράς θα δούμε. Ούτε εκεί είμαι αισιόδοξος αν και υπάρχει λίγος χρόνος ακόμα. Αυτό το τσουνάμι “αριστερού” αταβισμού πρέπει να σταματήσει. Δεν είναι ποτέ δυνατόν να λέμε πως δεν είναι το Α και το Ω της ταξικής πάλης στην Ελλάδα η προοπτική πολλών χιλιάδων νεκρών μέσα στις επόμενες λίγες βδομάδες. Να στο πω όπως είναι, θα γίνουν απολύσεις σε μια Ελλάδα που θα έχει αναστολή κηδειών επ αόριστον, τι δεν καταλαβαίνεις ? Δεν θα ενδιαφέρετε ούτε ο απολυμένος, πόσο μάλλον το εργατικό κίνημα. Από κάποιες οργανώσεις δεν έχω σοκαριστεί, από άλλες έχω λίγο και από άλλες έχω πολύ.
Κώστας
Αυτό το τσουνάμι “αριστερού” αταβισμού πρέπει να σταματήσει.
__________________________________________________
Πολύ αργά το θυμήθηκες αυτό, Κώστα μου. Έχουν προηγηθεί τουλάχιστον 7 χρόνια στα οποία έκανες ό,τι περνούσε από το χέρι σου για να φουσκώσεις αυτό το τσουνάμι…
«Ονειρεύομαι μια μεγάλη διαδήλωση με απαίτηση για πλήρη δημόσια και δωρεάν υγεία για όλους τους κατοίκους της χώρας. Ονειρεύομαι υγειονομικούς με ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και αξιοπρεπείς αμοιβές. Ονειρεύομαι μεγάλα, ευάερα και ευήλια νοσοκομεία και σχολεία. Ονειρεύομαι κατάληψη των υπουργείων τους μέχρι να γίνουν αυτά τα αιτήματα πράξη. ΟΡΓΑΝΩΣΤΕ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ! ΟΡΓΑΝΩΘΕΊΤΕ!»
Αυτά λέει μια από τις top λοιμωξιολόγους της χώρας
Δεν νομιζω λεφτ
Κωστας
Στις δεδομένες συνθήκες …μια κινητοποίηση δεν θα δόσει τίποτε.
Ίσα-ίσα θα λειτουργήσει αποσταθεροποιητικά.
Καλύτερα θα λειτουργήσει ενημέρωση με προκήρυξη κλπ.
Φίλε kokkiniotis,
Κάθε δευτερόλεπτο που περνάει και το σχόλιο 15/03/2020 at 15:53 παραμένει στις οθόνες μας βρωμίζει την Παντιέρα.
Αν την αγαπάς (που την αγαπάς), δείξε το έμπρακτα.
Πάντως οι μπολσεβίκοι εν μέσω επαναστατικής κατάστασης από τον Φλεβάρη μέχρι τον Οκτώβρη βγήκαν στο δρόμο συντεταγμένα και μαζικά ίσα με δέκα φορές.
Αν κάποιος νομίζει πως λέω τρέλες τον προκαλώ να το ψάξει όσο δεν πάει.
Που θέλω να καταλήξω δηλαδή ότι το κίνημα πέρα από την ποσότητα πρέπει να το διακρίνει και η ποιότητα στην αντίληψη,στην επεξεργασία,στην στρατηγική και στην παρέμβαση στις μάζες και στο δρόμο.
Φίφη μου, δεν ξέρεις πόσο συμφωνώ μαζί σου!
Πίπη μη φας,έχουμε γλαρόσουπα!
δηλ αν δεν γινει η απεργια συγκεντρωση στις 19/3 δεν θα πεσει ο καπιταλισμος
ελεος καθηστε λιγο σπιτι και ακουστε και την επιστημη εστω της ιατρικης αφου απο το μαρξισμο εχετε παρει διαζυγιο
με εσας το ΕΑΜ θα ελεγε στον κοσμο να κοψει τελειως το φαι για να μην παιζει το παιχνιδι των κατακτητων
Ι.Α, κανένα διαζύγιο δεν έχουν πάρει από το μαρξισμό. Γιατί, μήπως τον είχαν παντρευτεί και ποτέ; Ένα φλερτάκι είχαν όλο κι όλο στα χρόνια τού Πανεπιστήμιου. Και πάλι, όμως, όχι με το μαρξισμό. Με κάτι που νόμιζαν ότι τού έμοιαζε… Όπως λέει και το τραγούδι, “δεν φταίνε αυτοί, η φαντασία τους τα φταίει”…
Εσύ λεφτ πού τον γνώρισες τον μαρξισμό; Όταν έκανες διαφήμιση στο ΣΥΡΙΖΑ από το θλιβερό σου μπλογκ (δεν πατάει κανείς μάλλον εκεί) ή όταν δήθεν ήσουν στη ΛΑΕ;
Έγινες κριτής και κρίνεις εσύ που τον Μαρξ θυμάσαι για να τον ανακατέψεις με τους άθλιους ισχυρισμούς σου, τις ίδιες μέρες που το έκανε και το ακροδεξιό Antinews, ότι ο μαρξισμός είναι ενάντιος στην αλληλεγγύη στους πρόσφυγες;
Ρε ΙΑ δεν θα γίνει η συγκέντρωση στις 19/3, δεν συζητάμε αυτό. Αυτό που συζητάμε είναι αν θα γίνουμε όλοι “μένουμε σπίτι” ή αν θα πούμε “μένουμε ενεργοί” όταν η βουλή ψηφίζει κανονικά αντιλαϊκά μέτρα και όταν βγαίνουν καθημερινά πράξεις νομοθετικού περιεχομένου με απαλλαγές για τους εργοδότες και κανέναν ουσιαστικό μέτρο για τους εργαζόμενους. Υπάρχουν μορφές απάντησης, δεν μπορούμε να κάνουμε ταξική πάλη από το fb ή να στέλνουμε mail στα υπουργεία και τους εργοδότες ότι είναι καθίκια (να το κάνουμε και αυτό, αλλά…).
πού ξέρεις τι θα γίνει;
έτσι που κλονίστηκε στο “συνέδριο” της ΓΣΕΕ στο Καβούρι, όλα είναι πιθανά για τον καπιταλισμό
ΟΡΘΗ ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ
Τον γύρο του διαδικτύου κάνει το κείμενο νοσηλευτή σε σχέση με το «μαζικό χειροκρότημα» από τα μπαλκόνια, κάτι που αναμένεται να γίνει και στην Ελλάδα το βράδυ της Κυριακής. Ας περάσει και από την Παντιέρα:
«Προσωπικά,ως νοσηλευτής, δεν θέλω να με χειροκροτήσετε από τα μπαλκόνια σας.Θέλω να παραμείνετε σε αυτά για όσο καιρό χρειαστεί, ώστε να κάνω τη δουλειά μου όσο γίνεται πιο ανθρώπινα.
Θέλω να παραμείνετε σε αυτά για όσο καιρό χρειαστεί και όχι στις παραλίες, στις εκκλησίες κλπ ώστε να μην χρειαστεί να σας βοηθήσω.
Θέλω να παραμείνετε σε αυτά για όσο καιρό χρειαστεί και να ακούτε τις συμβουλές ανθρώπων με άσπρες ποδιές και όχι τις συμβουλές ανθρώπων με μαύρα ράσα.
Θέλω, όταν περάσει αυτή και αυτή η δοκιμασία, να φύγετε από τα μπαλκόνια και να βγείτε μαζί μου στο δρόμο, απαιτώντας ένα ανθρωποκεντρικο σύστημα Υγείας για ΟΛΟΥΣ, ανεξαρτήτως εισοδήματος, ανεξαρτήτως εθνικότητας, ανεξαρτήτως κοινωνικής κάστας.
Χαιρετώ.».
Μα υπάρχει εργατικός-λαικός-δημοκρατικός αγώνας εν μέσω καραντίνας, με σεβασμό στην καραντίνα, με ανακήρυξη της σε βασική γραμμή άμυνας και σε κατεύθυνση …σκλήρυνσης της ? Μα η Καραντίνα έγινε ΠΑΡΑ την θέληση του ιταλικού ΣΕΒ, είναι δυνατόν ? Γιατί, να το τονίσουμε, οι εργαζόμενοι με απεργίες, ζητάνε επέκταση της καραντίνας, με εργατική προστασία, για να… μείνουν σπιτι και όχι για να πάνε σε … πολιτικές συναυλίες όπως νομίζουν πολιτικές οργανώσεις της αριστεράς στην Ελλάδα ή σε κινηματικά ραντεβού που είναι κάτι σαν την Τσικονοπέμπτη, γίνονται κάθε χρόνο και δεν μπορεί να αναβληθούν. Ή σε απεργίες χωρίς εργαζόμενους, που τι να κάνουμε πρέπει να τρέξουν γιατί έχουμε και την ΓΣΕΕ που είναι εργοδοτική και δεν έχουμε δα αυτά που γίνανε στην Ιταλία. Ή για να βρεθούν λίγοι γενναίοι (και πρωτοπόροι, αυτόκλητοι) που θα σπάσουν την καραντίνα με μάσκα και ΝΤΕΤΟΛ. “ΝΤΕΤΟΛ σύντροφοι”, το νέο “ΜΑΛΟΞ σύντροφοι” Μπορεί αυτός ο αγώνας να συνδυάζει την επιβίωση με την υπεράσπιση και άλλων λαικών συμφερόντων πέραν του να είμαστε στην ζωή ? Μήπως κηρύττουμε τον στρατιωτικό νόμο μόνοι μας ? Μήπως αφού υπάρχουν εργαζόμενοι που εκτίθενται, ή πρόσφυγες., ή στρατευμένοι, ή φυλακισμένοι, όσοι μπορούν να μην εκτεθούν να εκτεθούν από αλληλεγγύη ? Σε τι θα βοηθήσει να καταρρέυσει το Σύστημα Υγείας πιο γρήγορα ? Μήπως δίνουμε άλλοθι σε όσους διαλύσανε το σύστημα υγείας ? Μήπως είναι ρεφορμιστικο και ανθρωπιστικό και διαταξικο να πούμε πως το νούμερο ένα λαικό συμφέρον είναι η ανθρώπινη ζωή ? Μήπως είναι ταξικά αλλοτριωμένος ο απολυμένος του Μιλάνου που θα σου πει “ρε πέθανε ο πατέρας μου απο κορωνοιό, δεν με νοιάζει η απόλυση” ?
https://brigada.gr/apopseis/item/876-gramma-apo-tin-italia-stin-epoxi-tou-koronoiou?fbclid=IwAR3X1E_kW3mMOSsf8QGO_CYOmmJa_fAMLjrFQD2Ey2_PO6UDVyO3Upy7cRw
Στην Ιταλία λοιπόν, την πιο βαριά χτυπημένη μέχρι στιγμής και εύχομαι να παραμείνει και να μην την φτάσουμε, με την αριστερά της να μην υπάρχει ουσιαστικά εδώ και καμιά εικοσαριά χρονια plus, από την πρώτη στήριξη της Κομμουνιστικής Επανιδρυσης σε κυβέρνηση της κεντροαριστεράς, υπάρχουν πυρήνες αριστερής σκέψης και δράσης. Μέσα στον λαικό δημοκρατικό εργατικό αγώνα και την λαική δημοκρατική εργατική αγωνία. Ε λοιπόν αυτή η αριστερά, αυτοί οι πυρήνες αριστερής σκέψης και δράσης, στέλνει και αυτή την επιστολή στην δικιά μας, που έχει γίνει το παιχνιδάκι του κάθε ακροδεξιού και κυβερνητικού τρολ τις τελευταίες μέρες με τις … πολιτικές συναυλίες, τα … πολιτικά πάρτυ οικονομικής ενίσχυσης και τις αναλύσεις που λένε πως το ποιοι φταίνε για τους νεκρούς είναι το πεδίο ταξικής πάλης που διαλέγουμε και όχι το να πεθάνουν λιγότεροι. Και προλεταριακός διεθνισμός δηλ. Για αριστερά και κομμουνιστικό κίνημα που δεν υπάρχουν μάλλον καλύτερα τα πάνε από μας που υπάρχουμε.
Θα προσπαθήσω να μην σας ξανακουράσω για το θέμα σύντροφοι και πιστεύω πως θα τα βρούμε και πως οι αποψεις ήδη δείχνουν πως μπορεί να συγκλίνουν. Αλλά η ζημιά θα είναι μεγάλη μέχρι τότε, ζημιά και πάλι πάλι και ξανά στον πυρήνα της αριστερής μας ηθικής στα μάτια των πολλών. Πέρα από την ζημιά στην διασπορά του ιού που είναι η βασική
ΟΛΟΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΛΑΙΚΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
Κώστας
Κώστα, εγώ χαίρομαι (όχι χαιρέκακα, σκέτη χαρά) που, με αφορμή την πανδημία, ανακαλύπτεις τον παραλογισμό ο οποίος θερίζει τη μερίδα τής Αριστεράς στην οποία αναγνωρίζεις τον εαυτό σου. Και εύχομαι ειλικρινά αυτό να σε οδηγήσει και σε ευρύτερους αναστοχασμούς. Κατά τα άλλα, να σε ενημερώσω για κάτι που πιθανόν θα γίνει αφορμή για να με χαρακτηρίσουν εδώ κάποιοι “κότα”, “παρτάκια”, “φλούφλη” και τα παρόμοια:
Με πολύ ανακούφιση άκουσα σήμερα στη δουλειά να μου ανακοινώνεται ότι συμπεριλαμβάνομαι στο 70% τού προσωπικού που από αύριο θα εργάζεται κατ’ οίκον μέχρι νεωτέρας. Και λέω να επωφεληθώ. Δηλαδή, “να αγαπήσω το κελί μου, να τρώγω το φαί μου και να διαβάζω πολύ”, σε πιο εντατικούς ρυθμούς. Αυτό και συνιστώ στους όποιους κουφιοκεφαλάκηδες και ελπίζω, τουλάχιστον αυτή τη φορά, να βάλεις κι εσύ τη τζίφρα σου.
Φίλε μου λεφτ
Εννοείται πως καλά κάνεις και χαίρεσαι και πως καλά θα κάνεις να επωφεληθείς ενισχύοντας την νοητή αλυσίδα του λαού απέναντι στο ιό, όπως και γύρω από τους οικείους σου και τον εαυτο σου. Αλυσίδα που θα επιμένω να λέω πως δεν ειναι καπιταλιστικό κατασταλτικό κόλπο αλλά λαική αντιαγοραία επιβολή. Που βέβαια πάλι και παντα εναπόκειται σε διαστρεβλώσεις και αλλότριες χρήσεις από τους από πάνω. Αλλά η κριτική (και) από “μενουμεσπιτικι” σκοπιά από τους Potere al Popolo στο ιταλικό κράτος, στο κείμενο που πόσταρα προηγουμένως, και ελπίζω διάβασες προσεκτικά, με έκανε να το δω ξεκάθαρα.
Η αναφορά μου στους Potere al Popolo με οδηγεί στην απάντηση μου μου στο έτερο σκέλος. Δεν γνωρίζω τι έχεις καταλάβει και τι πιστεύεις για την μερίδα της αριστεράς στην οποία αναγνωρίζω τον εαυτό μου. Αρχικά αυτά που λέω είναι 100% στο πνεύμα του ότι έχει βγει ως απόφαση και του τι λέμε στον δημόσιο διάλογο. Κοίτα, γενικά αυτή η κρίση θα αλλάξει πολλά, μπορεί και εμένα ή την αριστερά “μου”. Αλλά ειλικρινά δεν βλέπω κάποιο στοιχείο ασυνέχειας, ριζικής ασυνέχειας, θέσης που να μην ειναι τομή και συνέχεια με το παρελθόν της και την κοινωνική πραγματικότητα. Η μερίδα της αριστερά στην οποια αναγνωρίζω τον εαυτό μου με κάτι τέτοια κριτήρια βλέπει τις προτεραιότητες, κάπως έτσι βλέπει την στρατηγική να γίνεται τακτική, κάπως έτσι ξεχωρίζει βασικό και μη, πρωτεύον και δευτερεύον κλπ. Πως μια λαική μαζική πρακτική μπορεί να οικοδομεί αντιιμπεριαλιστικά-αντικαπιταλιστικά αντιηγεμονικά πρότυπα κοινωνικής οργάνωσης σήμερα. Με κρίσιμες λέξεις το σήμερα και το αντιηγεμονικά και όχι ηγεμονικά, δηλ όχι τελικά στις “νησίδες” ως στρατηγική μετασχηματισμού. Νομίζω πως αυτό σε μια συγκυρία κρίσης δημόσιας υγείας που παίζει να σκοτώσει άγνωστο αριθμό χιλιάδων μεταφράζεται σε αυτή την διάταξη προτεραιοτήτων γύρω από την αλληλεγγύη, την αντιπληροφόρηση και την υπεράσπιση και ενίσχυση της νοητής γραμμής πάλης του λαού για να μην έχουμε χιλιάδες νεκρούς, για να μην γίνουμε Λομβαρδία και Ιταλία. Το ότι αυτό είναι το κύριο δεν σημαίνει πως δεν παίζουν τα άλλα, από τις εργασιακές σχέσεις και το εισόδημα μέχρι την δημοκρατία. Αλλά αριστερά που λέει και κάνει πράγματα χωρίς να σκέφτεται “τα προτείνω και για το Μιλάνο ?” δεν είναι αριστερά.
Βλέπεις πως δεν έχω αλλάξει και πολύ. Δεν θεωρώ πως αυτή η διάταξη προτεραιοτήτων συνιστά κάποια στροφή σε κάποιον ρεαλισμό που μέχρι πριν δεν με χαρακτήριζε, εμένα και την αριστερά στην οποία αναγνωρίζω τον εαυτό μου. Θεωρώ πως είναι μια γραμμή απέναντι σε κάθε στρογγύλεμα και κάθε συμβιβασμό, απέναντι σε κάθε υπόκλιση στο καπιταλιστικά εφικτό, μια ρεαλιστική αντικαπιταλιστική γραμμή μαζών, μια γραμμή που αναποδογυρίζει και ολοκληρώνει την σχέση πρωτοπορίας-μάζας. Οϋτε νομίζω να σε ενθουσιάζει μια αριστερά που φτιάχτηκε με την πρωτοβουλία Κοινωνικών Κέντρων και το σύρσιμο σε αυτήν του ότι απέμεινε από την ιστορική Ιταλική Κομμουνιστική Αριστερά. Εμένα με ενθουσιάζει και την παρακολουθούσα και όσο μπορούσα πάντα, εσένα λογικά πρέπει να σου φαίνονται και λίγο “αναρχομπούρμπουλα” όλα αυτά.
Κώστας