ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑΣ ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ ΦΥΛΑΚΙΣΗΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΦΕΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 187
Κ.Ε.Δ.Δ.Α. – Κίνηση για τις Ελευθερίες, τα Δημοκρατικά Δικαιώματα, την Αλληλεγγύη
Εντελώς ξαφνικά και χωρίς προαναγγελία και προηγούμενη διαβούλευση με τους επιστημονικούς φορείς και τους Δικηγορικούς Συλλόγους, ούτε καν την προηγούμενη επεξεργασία στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης της Βουλής, εισήχθη και ψηφίστηκε με «νυχτερινή» τροπολογία στο Νόμο 4908/2022 (άρθρο 72) διάταξη με την οποία τροποποιείται το άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα και μεταξύ άλλων προστίθεται παράγραφος 6, ώστε διαμορφώνεται η εξαιρετικά δυσμενής ρύθμιση ότι «στις περιπτώσεις καταδίκης για αξιόποινες πράξεις του παρόντος άρθρου, καθώς και για τα συναφή αδικήματα που συνεκδικάστηκαν με την ίδια απόφαση, η ποινή δεν αναστέλλεται ούτε μετατρέπεται με κανέναν τρόπο, τυχόν δε ασκηθείσα έφεση δεν έχει αναστέλλουσα ισχύ.».
Με άλλα λόγια όποιος καταδικάζεται για το αδίκημα αυτό οδηγείται υποχρεωτικά και άμεσα στη φυλακή. Η διάταξη αφορά ακόμα και τα πλημμεληματικού χαρακτήρα αδικήματα του άρθρου 187 Π.Κ., που τιμωρούνται με φυλάκιση (συμμορία, παροχή συνδρομής).
Με την παραπάνω ρύθμιση προσβάλλεται το τεκμήριο αθωότητας και ανατρέπεται η ισορροπία του ποινικού δικαιικού συστήματος, αφού ενώ για βαρύτατα κακουργήματα με ποινές πρόσκαιρης ακόμη και ισόβιας κάθειρξης είναι επιτρεπτό η έφεση που θα ασκηθεί να έχει ανασταλτική δύναμη, με τη νεοεισαχθείσα ρύθμιση επιβάλλεται στο Δικαστήριο ακόμα και για μικρότερης σημασίας πλημμελήματα να μην χορηγήσει την ανασταλτική δύναμη της έφεσης, με αποτέλεσμα ο καταδικασθείς πρωτοδίκως να οδηγείται στη φυλακή. Συνεπώς αφαιρείται από το δικαστήριο η διακριτική ευχέρεια να αποφασίζει αυτό για τη δυνατότητα αναστολής ή μετατροπής της ποινής αλλά και για την αναστέλλουσα δύναμη της έφεσης.
Πρόκειται για το αποκορύφωμα της νομοθέτησης του ποινικού λαϊκισμού, που αν αφεθεί σε ισχύ, θα οδηγήσει δεκάδες χιλιάδες κατηγορούμενους στη φυλακή και ανάμεσά τους πολλούς αγωνιστές, που αντιμετωπίζονται με τη διάταξη αυτή σε πολλές αστυνομικές δικογραφίες.
Το ψέμα ότι φταίνε οι χαμηλές ποινές για την εγκληματικότητα αποκτά άλλη μία εκτρωματική αποτύπωση. Ας σημειωθεί ότι το άρθρο 187 Π.Κ., που έχει εγκατασταθεί στον Ποινικό Κώδικα από το 2001 ως πρώτο νομοθέτημα της τρομοϋστερίας, όλο και διευρυνόμενο σε κάθε τροποποίηση που γίνεται, είναι από εκείνα που παράγουν ήδη και συντηρούν το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού των κρατουμένων, αφού δεν συναντάται πολυπρόσωπο αδίκημα στο οποίο να μην προστίθεται ως κατηγορία η σύσταση εγκληματικής οργάνωσης και αντίστοιχα μία ακόμα μεγάλη ποινή σε κάθε καταδίκη.
Δεν είναι τυχαίο ότι αντιδρά σύσσωμος ο νομικός κόσμος μαζί με τις δικαιωματικές οργανώσεις και καταγγέλλει και την ουσία της ρύθμισης και τη διαδικασία αυθαίρετης νομοθέτησης.
Τους καλούμε όλους να αγωνιστούμε και να απαιτήσουμε την άμεση κατάργηση της παραγράφου 6 του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα, όπως η τελευταία προστέθηκε με το Νόμο 4908/2022.
