Από τον σΑτΥρΟπΡόΚο
– Όλο και πληθαίνουν οι φωνές που στέλνουν «μήνυμα» στην κυβέρνηση να μην υποχωρήσει στους εκβιασμούς των δανειστών και να πάρει απόφαση εξόδου από το ευρώ και την ΕΕ.
– Αν κρίνουμε από το πολιτικό προφίλ της επιλογής του ΣυΡιζΑ για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μάλλον οι φωνές εξόδου από το ευρώ δεν θα φτάσουν στα «αυτιά» της κυβέρνησης.
– Και το ερώτημα που αναδεικνύεται είναι: Τι χειρότερο έχουμε να φοβόμαστε, φεύγοντας από το ευρώ και την ΕΕ, από αυτά που περάσαμε, που περνάμε και που θα περάσουμε, τουλάχιστον μέχρι το 2057.
– Το μόνο που θα ανακτήσουμε φεύγοντας από τα νύχια των δανειστών είναι η χαμένη μας αξιοπρέπεια και η βεβαιότητα ότι θα περάσουμε κάποιο διάστημα δύσκολα για τους εαυτούς μας και όχι για τους τοκογλύφους.
– Μήπως ξεχνάμε ότι η φτώχια, οι αυτοκτονίες, οι λιποθυμίες μαθητών από την ασιτία, η ανεργία, η κατάθλιψη, η εξαφάνιση της αξιοπρέπειας και το ανύπαρκτο μέλλον των παιδιών μας έγιναν μέσα στο ευρώ και την ΕΕ;
– Μήπως ξεχνάμε ότι οι ευρωπαίοι τοκογλύφοι μας δανείζουν για να πληρώνουμε τα προηγούμενα δανεικά και αυτοί να θησαυρίζουν με τους τόκους;
– Μήπως ξεχνάμε ότι οι ευρωπαίοι τοκογλύφοι μας λένε τεμπέληδες και κακοπληρωτές παρόλο που δουλεύουμε περισσότερο από αυτούς αλλά και μας χρωστάνε κάτι κατοχικά δάνεια και επανορθώσεις;
– Μήπως ξεχνάμε το γεγονός ότι οι καλοί και ευγενικοί ευρωπαίοι φίλοι μας, μάς φέρονταν και μιλούσαν για τον ελληνικό λαό σαν αποικιοκράτες, υποτιμητικά και απαξιωτικά ενώ βρισκόμασταν στην ΕΕ και το ευρώ;
– Μήπως ξεχνάμε τα 600 δις ευρώ Ελλήνων καταθετών στο εξωτερικό βγήκαν με τον ιδρώτα των πολλών ενώ βρισκόμασταν στις αγκάλες της ΕΕ και του ευρώ;
– Μήπως ξεχνάμε ότι ο εργασιακός μεσαίωνας μας επιβλήθηκε από την ΕΕ και τους λάτρεις του ευρώ για να χορταίνουν τον αχόρταγο οι τραπεζίτες και τα υπόλοιπα μεγάλα αφεντικά;
– Μήπως ξεχνάμε ότι τα νοσοκομεία και τα σχολεία έκλεισαν με εντολή της ΕΕ ως αναγκαιότητα για να μη βγούμε από το ευρώ και πως γέμισε η Αθήνα άστεγους που για να ζεσταθούν καίγονται οι ίδιοι;
– Μήπως ξεχνάμε το ξύλο, το κυνηγητό και τους τόνους των χημικών που έπεφταν κάθε φορά που ο λαός διαμαρτυρόταν για τα δεινά του στο όνομα της παραμονής μας στην ΕΕ και το ευρώ;
– Εμείς δεν ξεχνάμε! Η κυβέρνηση όμως δείχνει ότι αρχίζει να ξεχνάει και μάλιστα πολύ γρήγορα. Φαίνεται πως η ισορροπία σε δύο βάρκες εν ώρα τρικυμίας κάνοντας σπαγκάτο τελείωσε.
– Αν εκείνη επέλεξε τη βάρκα της συνέχισης των μνημονίων θα διαπιστώσει πολύ γρήγορα ότι πάνω στη βάρκα αυτή θα είναι μόνη της χωρίς πανιά και χωρίς κουπιά.
– Εμείς δεν ξεχνάμε! Θα βρισκόμαστε στην άλλη βάρκα, απέναντι στα μνημόνια και σε όσους τα διατηρούν.
