Παναγιώτης Μαυροειδής*
Παρά τους περιορισμούς που επιβάλει η ΕΕ, ο φυσικός χώρος ανταλλαγών της Ελλάδας είναι οι χώρες της γειτονιάς μας, δηλαδή χώρες της Μεσογείου και των Βαλκανίων.
Είναι ενδεικτική η εικόνα των χωρών όπου εξάγονται ελληνικά προϊόντα. Στις 15 πρώτες χώρες εξαγωγής, μόνο 6 χώρες ανήκουν στην ευρωζώνη.
Στην πρώτη θέση με μεγάλη διαφορά η Τουρκία.
Η γειτονική Ιταλία είναι αρκετά μπροστά από την τρίτη χώρα εξαγωγής Γερμανία, η οποία απορροφά προϊόντα λίγο μεγαλύτερης αξίας από την Βουλγαρία.
Η λιλιπούτεια Κύπρος είναι πολύ πάνω από άλλες χώρες της ευρωζώνης.
Τεράστιες χώρες όπως η Ισπανία και η Γαλλία βρίσκονται πίσω από την Αίγυπτο και την ΠΓΔΜ, αγοράζοντας ελληνικά προϊόντα ίσης σχεδόν αξίας με αυτά που εξάγονται στη Ρουμανία και το Λίβανο.
Η Ολλανδία είναι στη τελευταία θέση του πίνακα, πίσω και από την πάμφτωχη Αλβανία.
Συνολικά η ευρωζώνη απορροφά μόλις το 29% των ελληνικών εξαγωγών.
Ανάλογη είναι και η εικόνα των εισαγωγών.
Στις 15 πρώτες χώρες εισαγωγής προϊόντων στην Ελλάδα, μόνο 6 χώρες ανήκουν στην ευρωζώνη και η πρώτη θέση ανήκει στη Ρωσία.
Οι εισαγωγές από Γερμανία είναι στο ίδιο επίπεδο με το Ιράκ, αυτές από Ολλανδία με τις ανάλογες από Καζακστάν, από την Ισπανία ισάξιες με Βουλγαρία.
Έξοδος από ευρωζώνη και ΕΕ δε σημαίνει απομόνωση και αναζήτηση «φτωχής πλην αυτάρκους πορείας», αλλά αντίθετα, διεύρυνση εμπορικών ανταλλαγών σε ισότιμη και αμοιβαία επωφελή βάση με όλες τις χώρες του κόσμου, πρωτίστως της περιοχής μας, συμπεριλαμβανομένων φυσικά των χωρών της ΕΕ, ειδικά των γειτόνων.
Η κοινή λογική λέει πως ισοτιμία μπορεί να υπάρξει σε ένα διεθνές πλαίσιο συνεργασιών κυρίως με χώρες ανάλογου επιπέδου ανάπτυξ
ης, παρά με αυτές που έχουν μέγιστη ισχύ και ιμπεριαλιστική βουλιμία καθυπόταξης.
Και δε θα μας κάνουν “πόλεμο”;
Η πιθανότητα για εμπάργκο προβάλλεται εκφοβιστικά, δεν είναι όμως καθόλου αποδοτική εναλλακτική για τους εμπνευστές της.
Εκτός από τις κυβερνήσεις, τα Eurogroup και την ΕΚΤ υπάρχουν και οι λαοί. Που υποφέρουν στον ένα ή τον άλλο βαθμό από το βάρος του δημόσιου χρέους και ανάλογης ποιότητας αντεργατικά μέτρα.
Σε αντίθεση με την αλληλεγγύη των υποταγμένων αστικών ευρώδουλων συντηρητικών και σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων που μάταια αναζητούσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, οι λαοί στέκονται αλληλέγγυοι στις χώρες που αγωνίζονται και ειδικά σε αυτές που θα κάνουν το βήμα της ρήξης. Ας θυμηθούμε τις πρόσφατες μαζικές εκδηλώσεις αλληλεγγύης σε Αγγλία, Γαλλία, Βέλγιο, Γερμανία.
Η αλληλεγγύη και οι εργατικοί αγώνες, μπορούν να δημιουργήσουν θετικό «ντόμινο» ανατρεπτικών εξελίξεων που θα φέρνουν το «φάντασμα» της ανυπακοής σε όλη την Ευρώπη.
*Το κείμενο αποτελεί μέρος συλλογικής προσπάθειας που έγινε από τους Γιώργο Βασσάλο, Παναγιώτη Μαυροειδή, Μιχάλη Ρίζο και Νίκο Στραβελάκη, σε ότι αφορά τις δυνατότητες «Για ένα δρόμο εξόδου από ευρώ και ΕΕ». Τα κείμενα δημοσιεύτηκαν στο ΠΡΙΝ της 12/7/15
