Θοδωρής Μαράκης
Η στάση του ΣΕΒ προκύπτει μέσα από τις δηλώσεις του προέδρου του ΣΕΒ όπως αυτές διατυπώνονται στη συνέντευξη, που έχει παραχωρήσει στο Capital.
Στη συνέντευξη με τίτλο «Θ. Φέσσας: Να τηρηθούν τα συμφωνηθέντα σε συντάξεις – αφορολόγητο» ο πρόεδρος του ΣΕΒ εξηγεί ότι:
1. Είναι υπέρ της περικοπής των Συντάξεων (όπως είχε συμφωνήσει η κυβέρνηση με την Τρόικα αλλά που τώρα προσπαθεί να ακυρώσει ή να αναβάλει).
2. Είναι υπέρ της μείωσης του αφορολόγητου από τις 8.500 € στις 5.000 € (που σημαίνει να πληρώνουν φόρο και αυτοί που κερδίζουν 400 € το μήνα!).
3. Είναι κατά της επέκτασης των Συλλογικών Συμβάσεων, ζητώντας οι επιχειρησιακές συμβάσεις να υπερισχύουν των κλαδικών.
Από τη συνέντευξη…
Μεταφέρουμε το κομμάτι της συνέντευξης ατόφιο:
• ΕΡΩΤΗΣΗ: Αυτό που ζούμε… είναι η υπόσχεση από πλευράς κυβέρνησης, είτε να καθυστερήσουν είτε να ανατραπούν οι ψηφισθείσες μεταρρυθμίσεις, όπως η μείωση των παλαιών συντάξεων και η μείωση του αφορολόγητου…
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Θεωρώ ότι το πιο έξυπνο και ίσως το πιο σωστό θα ήταν αυτά να μην ανασταλούν, γιατί είναι διαρθρωτικά προβλήματα και όχι δημοσιονομικά. Και να δοθούν έκτακτες ενισχύσεις σε αυτούς που πραγματικά τις έχουν ανάγκη. Και θέλω να πιστεύω και να ελπίζω ότι αυτό θα γίνει…
• Πάντως διακρίνεται μια κατανόηση από πλευράς Κομισιόν και Τρόικας απέναντι στην πρόθεση της κυβέρνησης να μην πάει στις εκλογές με περικοπή συντάξεων…
Επειδή ακριβώς είναι διαρθρωτικό το μέτρο, αργά ή γρήγορα θα γίνει. Είναι καλύτερα να επουλωθεί ή να καλυφθεί αυτό το έλλειμμα στο εισόδημα των ανθρώπων που θα υποστούν τις περικοπές με μια έκτακτη εισφορά… Αλλά το θέμα είναι διαρθρωτικό.
Μιλάω σαν να ήμουν από την πλευρά της κυβέρνησης. Γιατί το δικό μας σχέδιο είναι πώς θα κάνουμε πιο παραγωγική την οικονομία, πώς αυξάνουμε τον πλούτο και όχι πώς τον ανακατανέμουμε.
…Δεν μπορεί το ύψος της ασφαλιστικής δαπάνης να παραμείνει στο 16% του ΑΕΠ. Δεν γίνεται. Πρέπει να πέσει 4 μονάδες οπωσδήποτε.
• Ταυτόχρονα η κυβέρνηση εξαγγέλλει την επαναφορά των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων. Σας φοβίζει όσον αφορά την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων;
Η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων δεν μας φοβίζει και είναι και αυτονόητο σε μια δημοκρατία και μια δυτική οικονομία. Είναι ένας θεσμός που πρέπει να ισχύει. Αυτό που μας φοβίζει και το λέμε έντονα, είναι η επεκτασιμότητα.
Εμείς λέμε ότι η επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση πρέπει να υπερισχύει των κλαδικών και από εκεί και πέρα, το σωστότερο είναι, μέσα στην ίδια την επιχείρηση, εργαζόμενοι και εργοδότες, ξέρουν πολύ καλά πόσο αντέχει η επιχείρηση να πληρώσει τους εργαζόμενους.
Και μερικά σχόλια
Επέκταση των Συλλογικών Συμβάσεων σημαίνει: Αν οι επιχειρήσεις που έχουν υπογράψει την ΣΣΕ ξεπερνούν το 50% τότε η ΣΣΕ γίνεται υποχρεωτική για το σύνολο των επιχειρήσεων του κλάδου. Πράγμα βέβαια που δεν είναι εύκολο, γιατί το 50+1% πρέπει να αποδειχθεί από το μητρώο των εργοδοτών του κλάδου και δεν είναι καθόλου δύσκολο το μητρώο, να μπαίνει στην κλίνη του Προκρούστη, από το συνδικαλιστικό όργανο των αφεντικών του συγκεκριμένου κλάδου!! Αλλά, παρόλα αυτά, οι βιομήχανοι δεν το θέλουν.
Δεν τους φοβίζει η επαναφορά των ΣΣΕ, γιατί αισθάνονται εξαιρετικά ισχυροί σ’ αυτή τη σύγκρουση λόγω της κατάστασης που επικρατεί στο εργατικό κίνημα. Ανεργία, μερική απασχόληση, ανύπαρκτος συνδικαλισμός στον ιδιωτικό τομέα και αν κάπου τους ξεφύγει όπως στη Cosco κ.α υπάρχει το δικαστήριο που θα την βγάλει την απεργία παράνομη και καταχρηστική.
Τους φοβίζει η επεκτασιμότητα για ένα και βασικό λόγω επειδή καθιστά την κλαδική ΣΣΕ πιο ισχυρή από την επιχειρησιακή και ατομική. Κι επειδή μ’ αυτό τον τρόπο προσφέρει παράδειγμα σε άλλους εργαζόμενους του ίδιου κλάδου να αγωνιστούν.
Αυτή λοιπόν είναι η «κοινωνική» συμβολή του ΣΕΒ: μείωση του βιοτικού επιπέδου μέσα από τη μείωση του αφορολόγητου, μείωση των συντάξεων και επιχειρησιακές συμβάσεις αντί των κλαδικών (αλλά κατά τα άλλα υπέρ των συλλογικών συμβάσεων)!
Όλα λογικά!
Γιατί η πολιτική των Μνημονίων ήταν πάντα σύμφωνη και εξυπηρετούσε τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου στη χώρα μας και δεν ήταν αποτέλεσμα, απλά, της «απώλειας της εθνικής κυριαρχίας» όπως διατυμπανίζει η «πατριωτική αριστερά»!
Σχετικά με το τελευταίο. Όλα αυτά που γίνονται είναι απόρροια μιας εθνικής και όχι ταξικής ήττας. Η ταξική ήττα ήταν το αποτέλεσμα της εθνικής ήττας, γιατί όπως γίνεται πάντα το μάρμαρο το πληρώνει ο πιο αδύναμος. Η αριστερά, στο σύνολο της, αντιμετώπισε εξαρχής το θέμα ως ταξικό. Η πάλη των τάξεων όμως δεν μπορούσε να ανατρέψει την ιμπεριαλιστική επίθεση που δέχτηκε η χώρα από ξένες δυνάμεις που προστάτευαν τα δικά τους συμφέροντα. Αυτή η κατάσταση αντιμετωπίζεται μόνο με εθνικό μέτωπο αντίστασης. Το πρόταγμα ήταν και είναι η απελευθέρωση της χώρας από τα οικονομικά δεσμά. Το ταξικό έπεται. Διότι χωρίς χώρα δεν υπάρχει ούτε το ταξικό.
Και να σήμερα, μετά την ήττα, που η αριστερά αχρηστεύτηκε. Γιατί η χώρα είναι υπό κατοχή και τα περιθώρια ανατροπής είναι ανύπαρκτα. Κάποιοι ανεγκέφαλοι έλεγαν ο εθνικός πλούτος δεν ανήκει στον λαό αλλά στο κεφάλαιο και άρα δεν πρέπει να τον υπερασπιστούμε. Και ποιος είναι σήμερα αυτός που ζημιώθηκε από την απώλεια του εθνικού πλούτου; Το κεφάλαιο ή ο λαός; Αυτό το έγκλημα της αποσύνδεσης εθνικού και κοινωνικού η αριστερά θα το πληρώνει για τον επόμενο μισό αιώνα τουλάχιστον.
Αγαπητέ avrir δεν συμφωνώ με την θέση σου για το εθνικό και το ταξικό. Πιο αναλυτικά:
Α. Λες οτι το ταξικό ακολουθεί το εθνικό διότι χώρο χώρα δεν υπάρχει ταξική πάλη. Δηλαδή λες οτι καταργηθηκε η Ελλάδα ως χωρα/κρατος/εθνος κράτος. Απο που συνάγεται αυτο; Δεν στέκει με την καμια αυτο που γράφεις! Διότι, μια χαρά υπάρχει το κράτος “Ελλάδα”, μια χαρά στέκουν στα πόδια τους οι δυνάμεις ασφαλείας του κράτους αυτού, μια χαρά κάνει μπίζνες, εξουσιάζει και πλουτίζει εις βάρος του λαού η ελληνική καπιταλιστική τάξη!
Τι ισχύει απο τα λεγόμενα σου; το μόνο που ισχύει ειναι οτι το Ελληνικό κράτος (δλδ η Ελλάδα ως κράτος) παραχώρησε οικιοθελως με την μορφη της συνδιαχειρισης/συνδιαμορφωσης την δημοσιονομική πολιτική του στην ΕΕ και το δντ.
Νομίζεις αβριρ οτι τα 3 μνημονια που μας έχουν κάτσει στο σβέρκο ειναι δουλίτσα μόνο της μερκελ, της Γερμανίας και της ΕΕ; Λες οτι το ελληνικό κράτος και η ελληνική καπιταλιστική τάξη δεν έβαλαν αυτά που ήθελα να πετυχουν σε αυτά τα εξαθλιωτικα μνημονια; Και βέβαια αυτο έκαναν! Η ελληνική καπιταλιστική τάξη και το ελληνικό κράτος δεν θα μπορούσαν ποτέ μόνοι τους χωρίς την πολιτικη/στρατιωτικη στήριξη από την ΕΕ και το δντ να περάσουν την κατάργηση των εργατικών δικαιωμάτων, την συντριβή του βιοτικού επιπέδου του λαού, την επαναφορά στον 19σιωνα για τον κόσμο!
Μόνο σε πλήρη συννενοηση ΕΕ και ελληνικού κρατους/κεφαλαιου μπορούσαν να περάσουν τα 3 μνημονια. Και αυτό έγινε. Συνεπώς, ποιο ειναι το εθνικό που υπερέχει του ταξικού;
Β. Θα είχες δίκιο, αν και εφόσον είχαμε και έχουμε κατάλυση εν συνολω του ελληνικού κράτους (δικαστική, εκτελεστική, νομοθετική εξουσία κλπ) όπως συνέβη το ’41 και αντικατάσταση του απο μια διορισμένη κυβέρνηση όπως ηταν οι εθνικιστές δοσιλογοι της κατοχής. Όμως, σημερα δεν έχουμε τετιο πράγμα: Το ελληνικό κράτος μια χαρά στέκει στα πόδια του, ασκεί επικίνδυνη και επιθετική εσωτερική και εξωτερική πολιτική εις βάρος του ελληνικού λαού και των πρισφυγων/μεταναστων! Ψηφίζει και εφαρμόζει νομους που μας στέλνουν στο διάολο, στην φτωχεια, στον φόβο.
Ελληνικό κρατος/κεφαλαιο και ΕΕ εσονται εις σαρκαν μια, εις βάρος μας. Συνεπώς, απο που προκύπτει οτι το εθνικό σε αυτη την μεγάλη περίοδο που διανύουμε υπερέχει του ταξικού;
Γ. Όσον αφορά το ξεπούλημα του δημοσιου πλούτου. (συνεχίζεται)
Γ. Όσον αφορά το ξεπούλημα του δημοσιου πλούτου
Ο δημόσιος πλούτος της χώρας μας, ΞΕΠΟΥΛΙΕΤΑΙ και ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ! Αλλά: Ξεπουλιέται και ιδιωτικοποιείται μονο στο ξένο ευρωπαϊκό, κινεζικό, ρωσικό, αμερικανικο κεφάλαιο; Ή μήπως οι περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις του δημοσίου πλούτου (ιδιωτικοποιήσεις είναι πιο αληθινός όρος), αφορούν ΣΥΜΠΡΑΞΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ και ΞΕΝΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ/ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ;
Δες το Ελληνικό, δες την ενέργεια, δες τα λιμάνια κλπ κλπ! Συνεπώς, αυτό που βλέπουμε είναι ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ/ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ του δημοσίου πλούτου. Και η ανάσχεση της ιδιωτικοποίησης αφορά και την ελληνική καπιταλιστική τάξη και τις αλλοεθνείς καπιταλιστικές τάξεις! Πως λένε αυτοί το “μαζί τα φάγαμε;”. Το σωστό να λέμε εμείς ο λαός, είναι: ΜΑΖΙ ξεπουλάτε και ιδιωτικοποιείτε τον δημόσιο πλούτο της χώρας μας: Ελληνικό κράτος/ελληνική καπιταλιστική τάξη, παρέα με την ΕΕ, τις ΗΠΑ κλπ. ΑΥΤΟΙ είναι οι αντίπαλοι του λαού ΚΑΙ στο πεδίο των ιδωτικοποιήσεων/ξεπουλήματος του δημοσίου πλούτου! Συνεπώς, και εδώ το ταξικό υπερέχει του εθνικού!
Δεν υπάρχει καμιά πιθανότητα να απελευθερώσεις οτιδήποτε σε συνεργασία με την εργοδοσία εκτός από το ωράριο.
Αυτοί που αφήνουν απλήρωτους τους εργαζόμενους και απαιτούν επιστροφή δώρων χριστουγέννων και Πάσχα, είναι εχθροί των εργαζομένων όσο και η Τρόικα.
Τα περί “εθνικής ενότητας” με τα αφεντικά είναι προπαγάνδα του ΣΕΒ.
Πολύ έξυπνο θεωρούν κάποιοι τον εαυτό τους και πουλάνε εθνικισμό και ρατσισμό σαν αντιιμπεριαλισμό τελευταίας κοπής.
ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ!
«Πεσμένους» τούς βλέπω τελευταία τούς τζιχαντιστές τού «αντιεθνικιστικού ιερού πολέμου»… Πέρασε μια ολόκληρη ώρα και 25 ακέραια λεπτά μέχρι να έρθει εδώ κάποιος και να «αποκεφαλίσει» τον «πεμπτοφαλαγγίτη» Avir ως «εθνικιστή» και «ρατσιστή» με «αντιιμπεριαλιστικό φερετζέ» για ξεκάρφωμα!
Αδέρφια, δεν πάμε πουθενά έτσι! Θα μας πιάσουν στον ύπνο τα «αριστερά εθνίκια» και δεν θα προλάβουμε να βγάλουμε κιχ!
Συγκεφαλαιωνοντας την ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον αγαπητό αβιρ
Κατά την γνώμη μου, σημερα και αυτά τα χρόνια στην Ελλάδα (δεν μπορουμε να γνωρίζουμε τι θα συμβεί στα επόμενα) δεν υπερέχει το εθνικό του ταξικού στα πεδία της πολιτική και της ταξικής πάλης: Α. Το ξεπουλημα του δημοσιου πλούτου στο μεγαλύτερο μέρος του, αφορά συμπράξεις του ξένου με το ελληνικό κεφαλαιο, συνεπώς, το ηγεμονικό τμήμα του ελληνικού έθνους, συμμετέχει ενεργά στις ιδιωτικοποιήσεις.
Β. Δεν έχουμε καταλυση του ελληνικού κράτους. Έχουμε συνδιαμορφωση των μνημονίων απο το ελληνικό κράτος, την Ε.Ε., την ελληνική και τις ευρωπαϊκές καπιταλιστικες τάξεις, σε βάρος του ελληνικού λαού και των φτωχών μεταναστων/προσφυγων. Επίσης έχουμε οικιοθελη παραχώρηση εκ μέρους του ελληνικού κράτους, ενός τμήματος της κυριαρχίας του που αφορά την χάραξη δημοσιονομικής πολιτικής που πλέον το συνδιαμορφωνει με την Ε.Ε. Να είστε σίγουροι οτι, ολο αυτο το πακέτο, πολύ το ήθελε και το γουστάρει η ελληνική καπιταλιστική τάξη και το ελληνικό κράτος: Αλλιώς πως θα καταργούσαν τα εργατικά δικαιώματα, πως θα μεγάλωναν την κερδοφορία τους, πως θα ηγεμονευαν πιο ολοκληρωτικά και αποτελεσματικα πάνω στο ποπολο αν δεν υπήρχαν τα μνημονια και η δομική συμμαχία ελληνικού κρατους/Ε.Ε. σε βαρος του λαού;
Γ. Έχουμε κατάλυση της λαϊκή κυριαρχίας. Αυτη μπορεί να αναταχθει αν το ταξικό υπερέχει του εθνικού: Αν δλδ σπάσει η ηγεμονια της καπιταλιστικής τάξης πάνω στον λαό. Αν σπάσει δλδ εθνική ενότητα! Διότι ηγεμονία του εθνικού πάνω στο ταξικό που θέλεις αβιρ, σημαίνει συνέχιση της εθνική ενότητας με τους Έλληνες καπιταλιστές που θέλουν την εε, θέλουν τα μνημονια.
Η λαϊκή κυριαρχία μπορεί να αναταχθει αν αγωνιστουμε για μίαν Ελλάδα, έξω απο την εε και το ευρώ σε μίαν αντικαπιταλιστικη κατεύθυνση. Όπου το κοινωνικό υποκείμενο θα εμπεριέχει ως δομικό του στοιχείο πέραν των Ελλήνων εργαζομένων κ φτωχων και τους φτωχούς μετανάστες που ζουν και δουλεύουν εδω.
Διόρθωση: “…Εχουμε κατάλυση, της ΟΠΟΙΑΣ λαϊκής κυριαρχίας είχαμε ΠΡΙΝ τα μνημόνια”. αυτή η φράση αποτυπώνει πολύ πιο σωστά την πραγματικότητα: Απο το 1974 έως ΚΑΙ την υπογραφή του 1ου μνημονίου, έχουμε μια κουτσουρεμένη και πλήρως ανεπαρκής, ωστόσο υπαρκτής ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΣΗΜΕΡΑ, λαϊκής κυριαρχίας: Οι οικονομικοί αγώνες (τονίζω το οικονομικοί) της εργατικής τάξης και του υπόλοιπου λαού, έφερναν συχνά, αποτέλεσμα. Επίσης το νομικό σύολο των κατακτημένων εργαρτικών και λαϊκών δικαιωμάτων, υπήρχε και είναι ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ στο μεγαλύτερο μέρος του απο τα μνημόνια.
ΕΙΝΑΙ τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα/κατακτήσεις ΤΑ ΟΠΟΊΑ πήγαν στον κουβά με τα μνημόνια. ΠΟΙΟ καλύτερο δώρο στο ελληνικό κράτος και στο τμήμα του ελληνικού έθνους που αποτελεί την άρχουσα καπιταλιστική τάξη μπορούσαν να κάνουν η ΕΕ, το ξένο κεφάλαιο και το ΔΝΤ; Μάλλον κανένα.
Τα μνημόνια συγκροτούν ΚΑθοριστικά, το νέο οικονομικό, δημοσιονομικό, πολιτικό και κοινωνικό τρόπο ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ και ύπαρξης, της εργατικής τάξης και του υπόλοιπου λαού, τον οποίο ΕΠΕΛΕΞΕ και εφαρμόζει η εθνική καπιταλιστική τάξη της Ελλάδας σε ΔΟΜΙΚΗ συμμαχία με τις άλλες ευρωπαϊκές καπιταλιστικές τάξεις, τις ΗΠΑ και το ΔΝΤ. ΑΥΤΗ την ζωή θέλουν όλοι αυτοί να αποδεχθούμε. ΤΟ ΑΥΤΟ εφαρμόζουν σε ΟΛΕΣ τις χώρες όπου οι καπιταλιστικές τους ηγεμονικές τάξεις επιλέγουν (Αργεντινή, υπόλοιπες χώρες της Λ. Αμερικής, Τουρκία, κλπ).
Το 20-30% του ελληνικού έθνους (καπιταλιστική τάξη + ανώτερα μεσαία στρώματα + κρατικοί μηχανισμοί) ΘΕΛΟΥΝ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ και αυτό επέτυχαν να εφαρμόσουν. ΕΜΕΙΣ η εργατική τάξη και ο υπόλοιπος λαός θα αποδεχθούμε οριστικά τα μνημόνια και άρα τηνεθνική ενότητα η οποία τα προστατεύει;
Ξέρει κανείς μέχρι πότε, ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δια της σιωπής τόσους μήνες τώρα, και ακόμα πιο εκωφαντκά από χτες, θα αρνούνται την πιο στοιχειώδη αλληλεγγύη στον σ Π Λαφαζάνη για την υπό προκαταρκτική διερεύνηση πολιτική ποινική δίωξη του για την συμμετοχή του σε αγώνες ?
Ελπίζω να μην σας ενοχλώ από τους χωρίς αρχές και ενδιφέρον τσακωμούς σας στα σχόλια και όποιος πιστεύει πως δεν πειράζει να διώκεται ηγετικό στέλεχος της αριστεράς (δεν λέω ότι είναι πάνω από απλούς αγωνιστές αλλά τον πιάνετε όλοι τον πολιτικό συμβολισμό) να το πει ανοιχτά, αλλιώς να κάνει μια κριτική σε ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Κώστας