Ο κόσμος ζητάει να φύγουν.
Τα μηνύματα είναι παντού τα ίδια: Σαμαράς και Βενιζέλος έχουν ήδη φύγει.
Δεν υπάρχει περίπτωση μετεκλογικά να σχηματισθεί κυβέρνηση με τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο (εκτός εάν τον τελευταίο τον μαζέψει ο ΣΥΡΙΖΑ)
Στις 26 του Γενάρη όμως θα είναι εδώ η ΕΕ, το ασφυκτικό πλαίσιο των ευρωσυνθηκών, τα παλιά μνημόνια, η προοπτική των νέων μνημονίων, η φτώχεια, η ανεργία, η εκμετάλλευση, η άγρια εκμετάλλευση και το σκότωμα της ελπίδας των νέων, το άδικο και δυσθεώρητο χρέος, οι μεγάλοι πολυεθνικοί όμιλοι, η ελληνική ολιγαρχία, οι νταβατζήδες των ΜΜΕ, η καταστολή των ΜΑΤ – Δέλτα – ΔΙΑΣ, το ΝΑΤΟ, οι πόλεμοι κλπ.
Αυτά ορίζουν την ζωή μας και αλλάζουν κυβερνητικούς διαχειριστές σαν τα πουκάμισα.
Αυτοί πώς θα φύγουν;
Πάντως όχι με τον ΣΥΡΙΖΑ που έχει ξεκαθαρίσει πως δεν πρόκειται να τα σπάσει με αυτούς – θα μείνει εντός πλαισίου.
Αυτά θα φύγουν με οργανωμένο – μαχόμενο λαό, με εργατική – λαϊκή ανταρσία.
Σε αυτό θα συμβάλλει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η συνεργασία με ΜΑΡΣ με όλες τους τις δυνάμεις. Γι’ αυτό πρέπει να είναι ισχυρά στις 25 Γενάρη
“O ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεκαθαρίσει πως δεν πρόκειται να τα σπάσει με αυτούς”, όσο κι εσείς αντάρσυοι ξεκαθαρίζετε κάθε μέρα πως δεν πρόκειται να τα σπάσετε με το ΣΥΡΙΖΑ:
Κατεβαίνετε σε ένα σωρό συλλόγους κ σωματεία εργαζομένων μαζί (πχ. σε 68 ΠΥΣΠΕ/ΠΥΣΔΕ στην εκπαίδευση και πάνω από 250 σωματεία μόνο στο Δημόσιο), τα ΕΑΑΚ πλέον δε μπορεί κανείς να μην τα δει σαν άτυπη παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ (μαζί με την καθεαυτού συριζέικη με την οποία έχουν γινει αυτοκόλλητοι) και κυρίως: το πρόταγμα του περιβόητου “μεταβατικού προγράμματος” λειτουργεί (πέρα από τη βασική του λειτουργία, την καλλιέργεια αυταπατών δηλ. περί ενδιάμεσων σταδίων για το σοσιαλισμό) αντικειμενικά σπρώχνοντας την “υπαρκτή” αριστερή κυβερνητική εκδοχή διαχείρισης του καπιταλισμού δηλ. το ΣΥΡΙΖΑ.
Γι’ αυτό και ευρέως σας βλέπουν ως συμπληρωματική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ, ή σαν “ουρά” ή εξωκομματική “συνιστώσα”, γι’ αυτό και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ σας απευθύνεται δεσποτικά, σχεδόν σαν σε υποκατάστημά του, γι’ αυτό και πάτε πάλι να αυτοπροσφερθείτε ως δωρητές (εκλογικού) σώματος…
+1
250 σωματεία στο δημοσιο; μάλλον εκατομμύρια.Προσπαθηστε η λάσπη να είναι τουλάχιστον πιστευτή!
Επισης καλή η λοβοτομή που σου έχουν κάνει αλλά μην περιμένεις ότι θα πάρουμε σειρά. Το μεταβατικό πρόγραμμα σπρώχνει “αντικειμενικά” το ΣΥΡΙΖΑ; Δηλαδή ένα πρόγραμμα που λέει ότι φιλολαική λύση δεν μπορεί να υπάρξει μέσα σε ΕΕ και ΝΑΤΟ σπρώχνει μια δύναμη που ορκίζεται σε αυτές; Οτι πεις
Φίλε/η, καμία λάσπη, πάρε και το λινκ:
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8224977&publDate=5/12/2014.
Αλλά πέρα από τον συγκεκριμένο αριθμό, κάνεις σαν να αποδέχεσαι σαν φυσιολογικό το ίδιο το γεγονός ότι ΟΝΤΩΣ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΤΕ-ΣΥΝΕΡΓΑΖΕΣΤΕ-ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΕΤΕ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ, πολλές φορές και σε κοινά σχήματα με το ΣΥΡΙΖΑ, απλά “διαφωνείς” για την έκταση της συνεργασίας…
Όσο για τα “αντιΕΕ” και “αντιΝΑΤΟ” του “μεταβατικού προγράμματός” σας και το Λαφαζάνη να ρωτήσεις όχι δε θα σου πει, ίσα-ίσα θα υπερθεματίσει κιόλας, αλλά μια χαρά λειτουργεί και ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και υπεραμύνεται της γραμμής του (είναι ένα από τα γνωρίσματα του οπορτουνισμού κι αυτό).
Άλλωστε το πρόγραμμά σας (γενικά ενσωματώσιμων νεοκεϋνσιανών στόχων) αφενός θέτει αντικειμενικά ζήτημα σταδίου μεταξύ αστικής κι εργατικής εξουσίας και συνακόλουθα κυβέρνησης ΕΝΤΟΣ του καπιταλισμού που θα το υλοποιήσει, είτε το παραδέχεστε είτε όχι. Αυτό ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ σπρώχνει το ΣΥΡΙΖΑ σήμερα- στα μάτια πολλών από σας είναι αυτή ακριβώς η κυβέρνηση, που απλώς πρέπει να “πιεστεί απ’ τ’ αριστερά” και αυτό το ρόλο επιφυλάσσετε στον εαυτό σας (βλ. Δελαστίκ, αλλά και ολόκληρες συνιστώσες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ)
Λοιπόν το ΚΚΕ βρίσκονταν σε στρατηγική συμμαχία από σωματεία μέχρι εκλογές με το πατριωτικό ΔΗΚΚΙ για αρκετά χρόνια και όχι σε συγκεκριμένες κατά τόπους συνεργασίες. Όσο αναφορά την ΕΑΑΚ τα περί ΣΥΡΙΖΑ είναι λάσπη ανάξια σχολιασμού. Το ΚΚΕ στήριξε το ΠΑΣΟΚ σε εκλογή προέδρου δημοκρατίας, κατέβηκε σε εκλογές σε συνεργασία με τον ευρωκομμουνισμό οπότε όταν καταγγέλλει τους άλλους για συνεργασία με τον αστισμό να είμαστε ξεκάθαροι ότι η μόνη πολιτική δύναμη που δεν συνεργάστηκε ποτέ είναι η αντικαπιταλιστική αριστερά. Τώρα για τον κευνσιανισμό καλό είναι να έχουμε έστω μια μικρή ιδέα για τι πράγμα μιλάμε, ο κευνσιανισμός σε σχέση με τον φιλελευθερισμό είναι το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για τη δημιουργία υποδομών για εξυπηρέτηση του κεφαλαίου αντί για το ξεπούλημα τους. Η θεωρία των ενδιάμεσων σταδίων ανάγεται στην πολιτική στάση των σταλινικών ΚΚ οπότε να είναι πιο προσεκτικό το ΚΚΕ πριν προσάψει σε άλλον αυτή την κατηγορία. Άλλο πράγμα η παρέμβαση στην τάξη με αιτήματα που προβάλλουν στο σήμερα κομμάτια της πολιτικής της εργατικής εξουσίας και άλλο πράγμα ο βουδιστικού τύπου διαλογισμός ώστε να μην βρουν κάτι και μας κατηγορήσουν για οπορτουνισμό, περιμένοντας στωικά την επανάσταση οπότε θα μας καλέσουν να τους διοικήσουμε κομμουνιστικά.
Την πολυαγαπημένη αναφορά στο “βρομικο 89” πώς και την ξέχασες? Γιατί όλα τα υπόλοιπα είναι εξίσου “φρέσκα”… Το ΚΚΕ, όπως θα ξέρεις, έχει κάνει αυτοκριτική και για την πολιτική συμμαχιών του, και για την συμμετοχή του σε αστικές κυβερνήσεις και για τη θεωρία των σταδίων και έχει αποκαταστήσει πλήρως τον επαναστατικό του χαρακτήρα, οπότε παραβιάζεις ανοιχτές πόρτες.
Το “δεν συνεργάστηκε η ‘αντικαπιταλιστική’ αριστερά” καλό είναι για να καταπραϋνει τις τυχόν ενοχές, αλλά το διαψεύδει η πραγματικότητα: πέρα από τα γνωστά αναρίθμητα παραδείγματα των εργατικών σωματείων, συνδικάτων που αναφέρθηκαν και παραπάνω κλπ, πρόχειρα μπορεί κανείς να ανακαλέσει το πρόσφατο κάλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για υπερψήφιση του ΣΥΡΙΖΑ στο β’ γύρο στην Περιφέρεια Αττικής και αλλού, το ίδιο το κομπρεμί με τον Αλαβάνο και την κίνησή του (φαντάζομαι “βαφτίστηκε” κι αυτή αντικαπιταλιστική, ε? -όπως για όσους θυμούνται είχε “βαφτιστεί” αντίστοιχα το ΕΝΑΝΤΙΑ το 2008 από τους του ΜΕΡΑ, όταν πριν 1 χρόνο στις εκλογές του 2007 χαρακτηρίζονταν ρεφορμιστικό- αλλά θα μου πεις ψιλά γράμματα…). Για να μην πάμε σε άλλα παλιότερα παραδείγματα, όπου μια από τις μαζικότερες συνιστώσες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλούσε στεγνά σε ψήφο στο ΠΑΣΟΚ “χωρίς αυταπάτες” και γελούσε το σύμπαν…
Τέλος και για να το λήγουμε κάπου, θέλει μάλλον περίσσιο θράσος να εγκαλείς το ΚΚΕ ότι “περιμένει στωικά την επανάσταση” (άλλη μια τυχαία ταύτιση με την επιχειρηματολογία του ΣΥΡΙΖΑ), όταν σε μια περίοδο κινηματικής νηνεμίας οι δυνάμεις του στο εργατικό κίνημα στα πλαίσια του ΠΑΜΕ έδωσαν τα πάντα για να μαζικοποιηθούν τα σωματεία, να ξεσηκωθούν αγώνες, να παρθούν πίσω απολύσεις, να υπογραφύν ακόμη και συμβάσεις με αυξήσεις, έστω και σε μεμονωμένες περιπτώσεις, να οργανωθούν και να παλέψουν οι άνεργοι, να διεκδικήσουν μέτρα ανακούφισης στο σήμερα, αλλά με ορίζοντα (και συνδεδεμένα με) την πάλη για την εργατική-λαική εξουσία…
“το πρόσφατο κάλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για υπερψήφιση του ΣΥΡΙΖΑ στο β” γύρο στην Περιφέρεια Αττικής και αλλού”: Χοντρό ψέμα, ΝΤΡΟΠΗ…
Προτιμούσες τον Σγουρό;
Ψέμα ε? Σοβαρα? Για ψαχτειτε λίγο…
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=7958983&publDate=
Σόρι, στο δήμο Αθήνας καλούσε, όχι στην Περιφέρεια. Αλλά δε νομίζω να κάνει αυτό τη διαφορά…
Δηλαδή αν πω ότι πρέπει να ηττηθεί η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και να μην υπάρχουν αυταπάτες ο κόσμος που θα ψηφίσει για κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ότι αυτόματα θα ξηλωθεί το μνημόνιο, αυτό μεταφράζεται σε κριτική στήριξη στο ΣΥΡΙΖΑ; δεν νομίζεις ότι υπάρχει ένα λογικό άλμα ειδικά όταν μιλάμε για β’ γύρο τοπικών εκλογών. Η συνεργασία με το ΔΗΚΚΙ δεν είναι τόσο παλιά και αν θυμάσαι έσπασε με απόφαση δικαστηρίου για διάλυση του ΔΗΚΚΙ μετά από προσφυγή του Τσοβώλα και όχι από απόφαση του ΚΚΕ. Αν δεν κάνω λάθος το ΚΚΕ είναι περήφανο για τα 96 χρόνια ιστορίας του και συχνά κάνει αναφορές για γεγονότα που έγιναν πριν 60, 70 και 80 χρόνια, και καλά κάνει. Αντιμετωπίζω το ΚΚΕ όπως ακριβώς ζητά, συνολικά, αν εσύ ή το κόμμα αποφάσισε να καταγγείλει ή να αφαιρέσει κομμάτια της ιστορίας του να μας το πει να το ξέρουμε. Ακριβώς γι αυτό προσωπικά δεν βάζω στην ίδια μοίρα το ΚΚΕ με το ΣΥΡΙΖΑ, ούτε τον παλιό του 4%. Ακούω την κριτική που κάνει στην αντικαπιταλιστική αριστερά, αναγνωρίζω ότι έχει δίκιο σε σημεία, απλά δεν δέχομαι το ΚΚΕ να απευθύνεται ως το αναμάρτητο κόμμα, όταν τα λάθη, τακτικής ή στρατηγικής, που έχει κάνει έχουν κοστίσει το καθένα ξεχωριστά πολύ περισσότερο από όσο η οποιαδήποτε μαλακία έχει κάνει ο χώρος της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Επίσης θα ήθελα να βάζει στη κουβέντα τι θα γίνει αν φύγουμε από ΕΕ και ευρώ πριν έρθει η εργατική εξουσία και όχι απλά να καταγγέλλει τα ψέμματα των επίδοξων διαχειριστών.
άστο φίλε, είσαι σε παραλήρημα πες από τα κεντρικά να σε αλλάξουν. μου έβαλες ένα λινκ που απαριθμεί σωματεία σε μερικά εκ των οποίων ΔΕΝ παρεμβαινουμε και μας χρεώνει ότι είμαστε με το ΣΥΡΙΖΑ.
Επίσης άσε το πρόγραμμα, μην μιλάς για πράγματα που δεν καταλαβαίνεις. Είναι ενσωματώσιμο το έξω από την ΕΕ; το λέει κάποια μερίδα του κεφαλαίου; πες μου ότι το λένε οι ξενοδοχειάρχες που μόνο στο μυαλό του κουτσουμπα είναι αντι ευρώ
Βέβαια ξέρεις τι είναι ενσωματώσιμο; να βγαίνεις να λες ότι θα είναι καταστροφικό να βγούμε από την ΕΕ. Τότε γίνεσαι αριστερός ψάλτης και της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ και μετά ψάχνεσαι γιατί χάνεις παραδοσιακούς ψηφοφόρους σου
@ Ανώνυμος 21:16
Αντιπαρέρχομαι το διδακτικό υφάκι, μπορεί να είσαι και πιτσιρικάς, οπότε δικαιολογείται :)
α) Αν έχετε φτάσει να αρνείστε πράγματα πασίγνωστα τα τελευταία χρόνια σε όποιον έχει την παραμικρή σχέση με το κίνημα πάω πάσο -για την άτυπη (;) συμμαχία με το ΣΥΡΙΖΑ λέω στους “κοινωνικούς χώρους”-
β) Ρωτάς αν είναι ενσωματώσιμο το “έξω απ’ την ΕΕ” και αν το λέει κάποια μερίδα του κεφαλαίου. Πρώτον, δε λέτε απλώς αυτό, αλλά το θέτετε ως “έξω απ’ το ευρώ”-“ρήξη κι έξοδος απ’ την ΕΕ” , σκόπιμα διαχωρισμένο σε διακριτές φάσεις, αφήνοντας την τελευταία σε δεύτερο και τρίτο χρόνο, πράγμα που όλως τυχαίως σας φέρνει σε σύμπτωση με δυνάμεις εντός ΣΥΡΙΖΑ αλλά και με τον Αλαβάνο με τον οποίο και τα βρήκατε. Δεύτερον, υπάρχει στην ΕΕ και είναι εδώ και καιρό σε άνοδο το λεγόμενο “ευρωσκεπτικιστικό” αστικό ρεύμα, τμήματα δηλ. του κεφαλαίου που αμφισβητούν τη σημερινή πορεία της ΕΕ και ενδεχομένως προσανατολίζονται και σε διαφορετικές ιμπεριαλιστικές συμμαχίες. Άρα ασφαλώς και μπορεί να είναι ενσωματώσιμο και το “έξω απ’ το ευρώ (-ΕΕ)” αν μπαίνει στο έδαφος του καπιταλισμού, ιδίως όπως στην περίπτωσή σας που τίθεται ΠΛΗΡΩΣ ΑΠΟΚΟΜΜΕΝΟ από την εργατική λαϊκή εξουσία, και μάλιστα διανθισμένο με ρεφορμιστικά αιτήματα νεοκεϋνσιανής διαχείρισης του τύπου “εθνικοποίηση των τραπεζών κ των επιχειρήσεων που κλείνουν” -λες και δε χρησιμοποιεί τέτοια όπλα ο καπιταλισμός όταν χρειάζεται για να τονώσει την ανάκαμψη της κερδοφορίας του-
Τώρα, τα τελευταία προβοκατόρικα άστα καλύτερα. Οπως ξέρεις πολύ καλά, είναι άλλο να λες ότι δεν πρόκειται να σωθεί ο λαός απλά με μια επιστροφή στη δραχμή με την οικονομία και την εξουσία να παραμένει στα χέρια της αστικής τάξης κι άλλο οι εσκεμμένες τερατολογίες της φαντασίας σου περί καταστροφικής εξόδου απ’ την ΕΕ, για να δικαιολογήσεις την γνωστή αλα ΓΑΠ τετριμμένη ατάκα κατά του ΚΚΕ…
Αντί να τρωγόσαστε για την καθαρότητα της γραμμής συνεργαστείτε.
Υπάρχουν πολλά κοινά σημεία.
@ Ανώνυμος 00:23
Αφού όπως αφήνεις εννοηθεί δεν είσαι πιτσιρικάς θα έπρεπε να είσαι σε θέση να διαχωρίζεις μια αντίληψη που έχεις εσύ και τα μέλη του ΚΚΕ με την γενική αντίληψη. Από άλλους η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θεωρείται από εχθρός της ανάπτυξης, της Ευρώπης και του έθνους έως μικρό ΚΚΕ που θέλει να πάρει τη θέση του, αυτές οι αντιλήψεις καλώς ή κακώς διακινούνται από πολιτικές δυνάμεις που πλειοψηφούν στην κοινωνία συμπεριλαμβανομένου και του ΣΥΡΙΖΑ. Η αντικαπιταλιστική αριστερά έχει την αντίληψη της ανεξάρτητης από την όποια κομματική γραμμή της δράσης των εργατικών σχημάτων, σύμφωνα με αυτή εξακολουθούν να υπάρχουν στο χώρο των εκπαιδευτικών σχήματα στα οποία παρεμβαίνουν άνθρωποι από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τον ΣΥΡΙΖΑ απόφαση αυτών είναι να εξακολουθούν να υπάρχουν και όχι κομματική γραμμή συνεργασίας. Η παράταξη που στηρίζεται από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στους εκπαιδευτικούς (Συσπειρώσεις/Παρεμβάσεις) ήταν που το καλοκαίρι στήριξε τις αποφάσεις για απεργία διαρκείας ενάντια στη ηγεσία ΣΥΡΙΖΑ του σωματείου. Όσο αναφορά τα πανεπιστήμια και την ΕΑΑΚ η κριτική περί ουράς ΣΥΡΙΖΑ είναι απλά εκτός τόπου και χρόνου.
Τα αιτήματα της εργατικής τάξης πάντα διατυπώνονται στο έδαφος του καπιταλισμού και για αυτό υπό συνθήκες όλα είναι όλα ενσωματώσιμα. Καθήκον των επαναστατών είναι να διαχωρίζουν αυτά που είναι εύκολα πραγματοποιήσιμα από τους αστούς και γι αυτό εργαλεία εξαπάτησης, από αυτά που έρχονται σε ρήξη με το ευρύτερο επιχειρησιακό τους πλάνο. Η ΕΕ από μεριάς του κεφαλαίου δεν είναι ένας τακτικισμός που μπορεί να εγκαταλείψει, αποτελεί αναπόσπαστο εργαλείο αυτού που Λένιν περιέγραφε ως μεσευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό καθώς έβλεπε την τάση συγκρότησης του χωρίς αυτό να έχει συμβεί τότε. Η πορεία αυτού του σχεδίου βρίσκεται σε πολύ κρίσιμο σημείο για να είναι αποδεκτή η αποχώρηση ενός κράτους ακόμα και σαν την Ελλάδα, που μοιάζει περισσότερο για βάρος από ότι πεδίο κερδοφορίας. Γι αυτό η ρήξη με ευρώ-ΕΕ δένεται απόλυτο με τον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα και η αναφορά σε κομμάτια της εθνικής αστικής τάξης που διαχωρίζονται από την πολιτική του ευρώ αφορά μία φάση πριν την καπιταλιστική κρίση του 2007-2008.