Αντώνης Δραγανίγος*
Οι πολιτικές εξελίξεις επιταχύνονται, με καταλύτη την επερχόμενη συμφωνία (κλείσιμο της 5ης αξιολόγησης) της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛΛ. με τους δανειστές.
Πρόκειται για μια αντιλαϊκή συμφωνία.
Με τα όσα ξέρουμε μέχρι τώρα, στη συμφωνία προβλέπεται συνέχιση και κλιμάκωση της φορολεηλασίας για τα λαϊκά στρώματα, την εργατική τάξη και τα φτωχά μικρομεσαία στρώματα της πόλης και του χωριού:
Συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων και ενδυνάμωση αντί κατάργηση του μνημονιακού τερατουργήματος που λέγεται ΤΑΙΠΕΔ.
Αυξήσεις στους μισθούς (751 ευρώ) και επαναφορά των συμβάσεων πάνε από Οκτώβρη και βλέπουμε (οι κλαδικές έχουν ενταφιαστεί από την κυβέρνηση μετά πολλών επαίνων).
Τι έμεινε ακόμα και από αυτό το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», το οποίο υποτίθεται ότι θα ήταν πρόγραμμα άμεσης εφαρμογής, ανεξάρτητο από την πορεία των διαπραγματεύσεων;
Περίπου τίποτα!
Το βασικό συμπέρασμα αυτών των μηνών είναι ένα: Η χρεοκοπία της αντίληψης «ούτε ρήξη ούτε υποταγή», της «αμοιβαία επωφελούς συμφωνίας» μέσα από «σκληρή διαπραγμάτευση».
Η αντίληψη τελικά ότι υπάρχει «τρίτος δρόμος» ανάμεσα στα συμφέροντα της εργαζόμενης πλειοψηφίας από τη μια και τα συμφέροντα των τοκογλύφων και του κεφαλαίου από την άλλη.
Και όμως ένας άλλος δρόμος ήταν και είναι δυνατός μέσα τις συνθήκες που διαμορφώθηκαν από τις λαϊκές κινητοποιήσεις και προσδοκίες που συνέβαλαν και στην κυβερνητική αλλαγή του Γενάρη και τις ελπίδες που γέννησε. Ηταν και είναι απόλυτα ρεαλιστικό:
α) Να ικανοποιηθούν άμεσα, εδώ και τώρα, τα ώριμα αιτήματα του εργατικού και λαϊκού κινήματος (όπως άμεση αύξηση των μισθών στα 751 ευρώ, πλήρης επαναφορά των συμβάσεων, κατάργηση της μαύρης και ελαστικής εργασίας, αφορολόγητο).
β) Να εθνικοποιηθούν οι χιλιοπληρωμένες τράπεζες και να ελεγχθεί η φυγή των κεφαλαίων ώστε να μην εντείνεται ο εκβιασμός της ρευστότητας από τις δυνάμεις του κεφαλαίου.
γ) Να γίνει άμεσα στάση πληρωμών στους δανειστές, ώστε να υπάρχουν τα χρήματα για μισθούς/συντάξεις/λειτουργία του κράτους, προετοιμάζοντας την καταγγελία των αποικιοκρατικών δανειακών συμβάσεων και τη διαγραφή του χρέους, αντί να αναγνωρίζεται από τη κυβέρνηση και να αποπληρώνεται με δισεκατομμύρια στους τοκογλύφους.
δ) Να υπάρξει απειθαρχία στους κανόνες της ΕΚΤ ώστε να αντλεί το ελληνικό Δημόσιο τη ρευστότητα που έχει ανάγκη, στον δρόμο για την αναπόφευκτη έξοδο από την ευρωζώνη, τη ρήξη και αποδέσμευση από την Ε.Ε.
ε) Να παρθούν μέτρα ενάντια στις δυνάμεις του κεφαλαίου, όπως αύξηση της φορολογίας του, επαναφορά των ιδιωτικοποιημένων εταιρειών κ.λπ.
Αυτή τη στιγμή, ο κίνδυνος για τον λαό και την Αριστερά είναι θανάσιμος.
Οι συμφωνίες αυτές θα οξύνουν τα προβλήματα της λαϊκής πλειοψηφίας και παράλληλα η ψήφιση τέτοιων μέτρων από ένα κόμμα που προέρχεται από την Αριστερά θα νομιμοποιήσει τον «ευρωπαϊκό μονόδρομο», θα δικαιώσει αναδρομικά τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο, θα ενισχύσει την αντίληψη «όλοι τα ίδια είναι», προετοιμάζοντας το έδαφος για την αντεπίθεση των πιο αντιδραστικών δυνάμεων.
Τώρα είναι ώρα ευθύνης για όλους.
Η πολιτική αυτή πρέπει να ηττηθεί «από αριστερά».
Από ένα κίνημα που θα διεκδικεί να επιβάλλει τους στόχους του, κόντρα στην πολιτική της κυβέρνησης.
Η συμφωνία αυτή δεν πρέπει να «περάσει» στη συνείδηση του λαού, ούτε να ψηφιστεί.
Όλες οι μαχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς πρέπει να δώσουν αυτή τη μάχη.
Ιδιαίτερα οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ που διαφωνούν δεν πρέπει να βάλουν πλάτη στο πέρασμα της νέας μνημονιακής συμφωνίας.
Τώρα είναι η ώρα για τολμηρά βήματα ανεξαρτησίας από την κυβερνητική πορεία και πολιτικής συνεργασίας στην κατεύθυνση της ρήξης με τους δανειστές και τις δυνάμεις του κεφαλαίου.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αξιοποιώντας το προγραμματικό πλαίσιο, τη διαδικασία και την ενωτική κουλτούρα που κατέκτησε στην πορεία για την πολιτική συνεργασία ΑΝΤΑΡΣΥΑ- ΜΑΡΣ, θα συμβάλει με όλες της τις δυνάμεις σε ένα μέτωπο αντεπίθεσης, ρήξης και ανατροπής και στην κοινή δράση των μαχόμενων δυνάμεων για να αλλάξουν τα πράγματα, για να μείνει ζωντανή η ελπίδα.
*στέλεχος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
πηγή: Εφημερίδα Συντακτών
