.
.

Παντιέρα, ιστότοπος αντικαπιταλιστικής ενημέρωσης

.


Ράδιο Παντιέρα: Μεσαίωνας στις εργασιακές σχέσεις των φροντιστηρίων (Βίντεο)


abatis725Γράφει ο kokkiniotis

Στο έδαφος της καπιταλιστικής κρίσης των τελευταίων ετών, μιας κρίσης βαθειάς και δομικής, ξεδιπλώνεται πρωτοφανής βάρβαρη επίθεση στον κόσμο της εργασίας. Μισθοί – συντάξεις πετσοκόβονται διαρκώς, εργατικά δικαιώματα ισοπεδώνονται, αλλεπάλληλα μνημόνια σαρώνουν κατακτήσεις αιώνων.

Στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης, επιβάλλεται ΦΠΑ. 23% παντού, είχε αρχικά εξαγγελθεί. Τελικά επιβάλλεται 6% στα φροντιστήρια και 13% στα ιδιωτικά σχολεία.

Οι επιχειρηματίες του χώρου επιδιώκουν να τον μετακυλήσουν, κατά το μεγαλύτερο μέρος, στους εργαζόμενους στα φροντιστήρια και τα ιδιωτικά σχολεία. Και το υπόλοιπο, στις οικογένειες των μαθητών. Βροχή οι απολύσεις, σκλήρυνση των εργασιακών σχέσεων, μειώσεις μισθών.

Την Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015, στην εκπομπή “Ράδιο Παντιέρα” στο ελεύθερο ραδιόφωνο της ERTopen, καλεσμένος στο στούντιο ήταν ο Διονύσης Αμπάτης, μέλος του ΔΣ της ΟΙΕΛΕ (Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας) και μέλος του ΣΕΦΚ (Συλλόγου Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Καθηγητών).

Στη διάρκεια της εκπομπής μιλήσαμε τηλεφωνικά και με τον καθηγητή Βασίλη Τσιράκη, που απολύθηκε πρόσφατα από το φροντιστήριο ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ της Θεσσαλονίκης.

Δείτε στα βίντεο που ακολουθούν ολόκληρη την ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική συζήτηση που είχαμε με τους δύο καθηγητές.

Στη ρύθμιση του ήχου ήταν ο Νίκος Νικολόπουλος. Στην παρουσίαση της εκπομπής ο Νίκος Ξηρουδάκης.

Το πρόγραμμα της ERTopen μεταδίδεται στους 106,7 στα fm στην Αττική και διαδικτυακά στο: www.ertopen.com.

Αναμεταδίδεται επίσης από το ραδιοσταθμό του Εργατικού Κέντρου  Ευβοίας στους 96,5 από τη 1.00 το μεσημέρι ως τις 7.00, καθώς και από το ραδιοσταθμό του σωματείου εργαζομένων του Αλουμινίου στους 97,3 στη Βοιωτία, τη Φωκίδα, και την Βόρεια Πελοπόννησο. Στα Χανιά, στους 1134 χιλιόκυκλους στα μεσαία.

Στο πρώτο μέρος της εκπομπής, ο Διονύσης Αμπάτης αναλύει τις επιπτώσεις της επιβολής ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση και τις ανατροπές που αυτή θα επιφέρει στις εργασιακές σχέσεις. “Το Σύνταγμα ορίζει ότι η εκπαίδευση είναι δημόσιο κοινωνικό αγαθό, ανεξάρτητα από το αν οι φορείς που την ασκούν είναι δημόσιοι ή ιδιωτικοί. Η επιβολή ΦΠΑ σημαίνει ότι και επίσημα η εκπαίδευση είναι εμπόρευμα”, λέει χαρακτηριστικά.

Αναφέρει ότι δεν υπάρχουν Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας στο χώρο των φροντιστηρίων, όπου το βασικό ωρομίσθιο είναι σήμερα 3,52 € μικτά(!), δηλαδή 2,9 € καθαρά. Επισημαίνει επίσης τον κίνδυνο μαζικών απολύσεων και στα ιδιωτικά σχολεία:

 

 

Στο δεύτερο μέρος της εκπομπής, μιλάμε τηλεφωνικά με τον καθηγητή Βασίλη Τσιράκη, που απολύθηκε πρόσφατα από το φροντιστήριο ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ της Θεσσαλονίκης. Επί 25 χρόνια καθηγητής, ο Βασίλης Τσιράκης εργαζόταν τα τρία τελευταία χρόνια στο ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ φροντιστήριο. Πρόκειται για μια χαρακτηριστική περίπτωση εργοδοτικής αυθαιρεσίας αλλά και ανακολουθίας, αφού ο καθηγητής απολύθηκε ένα μήνα μετά την πρόσληψή του, τεκμήριο ότι ήταν εκπαιδευτικά επαρκής, όπως εξηγεί ο Διονύσης Αμπάτης παρεμβαίνοντας στη συζήτηση. Ο ίδιος πρόσθεσε το ανατριχιαστικό στοιχείο, ότι οι εργαζόμενοι στα φροντιστήρια καθηγητές δεν υπάρχει περίπτωση να πάρουν ποτέ σύνταξη: Καθώς απολύονται κάθε καλοκαίρι, για να επαναπροσληφθούν ενδεχομένως το φθινόπωρο, σύμφωνα με υπολογισμούς που έγιναν πριν ακόμα από τα μνημόνια και τις τελευταίες δυσμενείς εξελίξεις, για να συμπληρώσουν τα συντάξιμα πρέπει να φτάσουν στην ηλικία των 89(!) ετών…

Ακούστε οπωσδήποτε τις λεπτομέρειες της εκδικητικής αυτής απόλυσης στο βίντεο του δεύτερου μέρους. Ο αγώνας για την ανάκλησή της συνεχίζεται και η αλληλεγγύη σωματείων, συλλόγων κλπ εκδηλώνεται όλο και εντονότερα.

Δείτε περισσότερα εδώ: Απολύσεις στο ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ φροντιστήριο Θεσσαλονίκης

Δείτε επίσης καταγγελία της Ε’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης για την απόλυση του καθηγητή Βασίλη Τσιράκη:

Καταγγελία για τις απολύσεις σε φροντιστήρια
Επαναπρόσληψη του συναδέλφου Βασίλη Τσιράκη

Στον κλάδο των φροντιστηρίων, σε έναν κλάδο της εξ ΄ορισμού ελαστικής εργασίας, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων νομιμοποίησε την εργασία χωρίς δικαιώματα (χαμηλά ωρομίσθια, απλήρωτη & μαύρη εργασία) όπως και σε  κάθε κλάδο του ιδιωτικού τομέα.

Η συζήτηση όμως για την επιβολή ΦΠΑ 23% στην ιδιωτική εκπαίδευση αναβάθμισε περαιτέρω την εργοδοτική επίθεση και αυθαιρεσία στον κλάδο των φροντιστηρίων. Ανεξάρτητα από τη μη οριστικοποίηση του μέτρου ήδη αρκετοί εργοδότες  (στη Θεσσαλονίκη αλλά και άλλοι πανελλαδικά) έχουν ρίξει το βάρος στις πλάτες των εργαζόμενων, μειώνοντας αφενός κατ‘ αναλογία το εργατικό κόστος και προβαίνοντας αφετέρου σε απολύσεις εργαζόμενων με τη μορφή της μη ανανέωσης σύμβασης.

Σε αυτό το πλαίσιο, χαρακτηριστική περίπτωση εργοδοτικής αυθαιρεσίας αποτελεί η απόλυση του συναδέλφου εκπαιδευτικού επί 25ετίας  Β. Τσιράκη, από το φροντιστήριο Ανατολικό στη Θεσσαλονίκη, στο οποίο και εργαζόταν την τελευταία τριετία.  Ο συνάδελφος, ο οποίος είχε αντιδράσει στις εξαγγελθείσες από τον εργοδότη του φροντιστηρίου μειώσεις ωρομισθίων, αφού προσελήφθη για 2 μόλις ώρες στην αρχή της χρονιάς (έναντι 17 που είχε πέρσι), βρέθηκε απολυμένος, καθώς ο εργοδότης αυθαίρετα προέβη σε καταγγελία της αρχικής αναγγελίας πρόσληψης, ένα μήνα μετά τη σύναψή της.

Η Ε΄ ΕΛΜΕ-Θεσσαλονίκης καταγγέλλει την απόλυση του συναδέλφου, απαιτώντας την επαναπρόσληψή του  με τις διδακτικές ώρες που είχε την προηγούμενη χρονιά.

 Ο συλλογικός αγώνας για την υπεράσπιση των θέσεων εργασίας και των εργασιακών δικαιωμάτων είναι αγώνας για την υπεράσπιση των συλλογικών συμβάσεων, για το δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία και ζωή. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.

Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
Προξένου Κορομηλά 51
e.elme.thess@gmail.com

 

 

Τρίτο μέρος: Ο Διονύσης Αμπάτης περιγράφει τις μάχες που έχει δώσει το σωματείο με συλλογικό και ενωτικό τρόπο. Αναφέρεται σε περιπτώσεις ποινικοποίησης διεκδικήσεων από εργαζόμενους.

“Παρά τη φοβερή πίεση, την εργοδοτική τρομοκρατία, την ασυδοσία, την αυθαιρεσία στα φροντιστήρια, ο οργανωμένος συλλογικός αγώνας μέσα από τα σωματεία, περιστοιχισμένος από την αλληλεγγύη άλλων εργατικών σωματείων, μπορεί ακόμα και σήμερα, σ’ αυτή την τραγική εποχή που ζούμε, μπορεί να νικήσει”, συμπεραίνει από τις εμπειρίες αγώνων που αναφέρει.

 

 

Στο τελευταίο μέρος, ο Διονύσης Αμπάτης περιγράφει τις στοχοποιήσεις τόσο του ΣΕΦΚ, όσο και τις “περίεργες” κλήσεις εργαζομένων που έχουν απολυθεί εκδικητικά, στην αστυνομία “δι’ υπόθεσίν τους”…

Αναφέρει επίσης περιπτώσεις ποινικοποίησης της διεκδίκησης στοιχειωδών δικαιωμάτων από εργαζόμενους.

Τονίζει ότι ο συλλογικός αγώνας, με συντονισμό όλων των ταξικών δυνάμεων, με την ενότητα των εργαζομένων χωρίς αποκλεισμούς, μπορεί να δώσει, έχει ήδη δώσει νικηφόρα αποτελέσματα. Ως μέλος των Παρεμβάσεων – Κινήσεων – Συσπειρώσεων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση, αναφέρθηκε στο διαρκές κάλεσμα στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ για κοινούς αγώνες, που, όπου υπήρξαν, έδωσαν θετικά αποτελέσματα.

Περιγράφει επίσης την σημερινή κατάσταση που επικρατεί στις Επιθεωρήσεις Εργασίας. Καλεί τέλος τους εργαζόμενους στα φροντιστήρια καθηγητές στην εκλογο-απολογιστική συνέλευση του σωματείου στις 8 Νοέμβρη, και στις εκλογές που θα διεξαχθούν στις 27-28-29 του ίδιου μήνα.

 

image_pdfΛήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης


Κριτικές - Συζήτηση

Βαθμολογία Αναγνωστών: 100.00% ( 2
Συμμετοχές )



3 σχόλια στο “Ράδιο Παντιέρα: Μεσαίωνας στις εργασιακές σχέσεις των φροντιστηρίων (Βίντεο)

  1. Ανώνυμος

    Προσπαθώ να καταλάβω τη θέση και τα προβλήματα των εργαζόμενων στα φροντιστήρια.
    Θα μπορούσε κάποιος απ΄τους εργαζόμενους αριστερούς δασκάλους και καθηγητές στα φροντιστήρια να μας πει πως σχετίζεται ο στόχος για δωρεάν δημόσια παιδεία με την παραπαιδεία που υπηρετούν και με τον τρόπο τους βοηθούν να διαιωνίζεται.

    Reply
    1. Κώστας

      Ε όχι δα, εργαζόμενοι είναι οι άνθρωποι, κανονικοί όχι τίποτα σώματα καταστολής, εργατική τάξη βασικά, μη μεταποιητική αλλά σίγουρα εργατική τάξη, μην μας τρελαίνεις.

      Κώστας

      Reply
  2. αλήθειας

    φίλε ενώνυμε, έθεσες τεράστιο θέμα: Δυστυχώς, η υπάρχουσα κοινωνία για να αλλάξει προς μια ανθρωπινη κομμουνιστική κατεύθυνση, θέλει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΔΟΥΛΕΙΑ!

    Ο εργαζόμενος και ο κάθε εργαζόμενος/η, διχάζεται ανάμεσα στην ανάγκη του να επιβιώσει και στην ταξική του συνείδηση (εάν έχει, που ΠΡΕΠΕΙ να έχει). Ετσι πχ, ένας καθηγητής ΤΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ η εκάστοτε καπιταλιστική κυβέρνηση της χώρας (είτε είναι ΝΔ/ΠΑΣΟΚ/ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΙ/ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ, είτε είναι του ΤΣΙΡΙΖΑ) να εργαστεί στο δημόσιο. Παρόλο που το δημόσιο έχει μεγάλη ανάγκη απο μονιμους καθηγητες! ΤΙ πρέπει να κάνει; α. Είτε να αλλάξει επάγγελμα, β. είτε να εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα, αγωνιζόμενος παράλληλα για δημόσια και δωρεάν παιδεία!

    Πως; Μέσα απο το σωματείο του, όπου το σωματείο αυτό ΠΡΕΠΕΙ και επιβάλλεται, ΝΑ ΑΝΟΙΓΕΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ σχετικά με την ανάγκη δημόσιας και δωρεάν παιδείας για τα παιδιά των φτωχών (και όχι των πλουσίων να εξηγούμαστε).

    Reply

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *