Ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας ‘Ψ’ για την διαδήλωση της 18ης Μαΐου 2018
Με σημαντική συμμετοχή διαδηλωτών έγινε η χτεσινή κινητοποίηση έξω από το Υπουργείο Υγείας, στην οποία κάλεσε η “Πρωτοβουλία για ένα Πολύμορφο Κίνημα στην Ψυχική Υγεία”, ενάντια στην σχεδιαζόμενη εφαρμογή της “υποχρεωτικής θεραπείας στην κοινότητα”, στην υποχρεωτική, δηλαδή, λήψη βάσει εντολής εισαγγελέα, φαρμακευτικής αγωγής από τα άτομα με ψυχιατρική διάγνωση.
Την κινητοποίηση στήριξαν, με τη συμμετοχή τους και σχετικές ανακοινώσεις τους, το Δίκτυο Hearing Voices Αθήνας, Κοινωνικά Ιατρεία (Ιλίου, Κ. Πατησίων/Αχαρνών, ΑΔΥΕ, Κοινωνικός Χώρος για την Υγεία – πρώην κατάληψη ΠΙΚΠΑ ), το Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή, οι “Δράσεις” και το “Σωματείο” του 18Ανω, η Ροσινάντε, η Αντιεξουσιαστική Κίνηση, η Κατάληψη “Παπουτσάδικο” και άλλες συλλογικότητες και πολιτικές οργανώσεις.Μια κλούβα με ΜΑΤ ήταν ήδη πολλή ώρα πριν έξω από το Υπουργείο, μια διμοιρία μπήκε μέσα και τα ρολά κατέβηκαν. Ο “εχθρός ήταν απ΄ έξω” και η κυρίαρχη εξουσία έπρεπε”να πάρει τα μέτρα της”.
Μια οκταμελής αντιπροσωπεία των διαδηλωτών, αποτελούμενη στην πλειονότητα από άτομα με ψυχιατρική εμπειρία, συνομίλησε με τον Π. Παπαδόπουλο, Δ/ντή του γραφείου του Υπουργού (ο ίδιος, όπως και ο υφυπουργός απουσίαζαν) και του εξέθεσαν το πόσο κατασταλτική και αντιθεραπευτική είναι αυτή η πρακτική. Ο Π. Παπαδόπουλος ήξερε ήδη πολύ καλά αυτό που ετοιμάζεται και το υποστήριξε με όποιο τρόπο μπορούσε, αν και χωρίς την όποια στοιχειωδώς σοβαρή επιχειρηματολογία. Το μόνο που έβρισκε κατ΄ επανάληψη να πει, είναι ότι πρόκειται για μια πρακτική “λιγότερο κατασταλτική” από την ακούσια νοσηλεία (“αφού δεν έχουμε κοινοτικές υπηρεσίες τι άλλο να κάνουμε;”) και ότι “έτσι θα μειωθούν τα ράντζα” (αφού θα γίνεται πιο γρήγορο εξιτήριο)…
Η Πρωτοβουλία ‘Ψ’ δεν είχε φυσικά, καμιά αυταπάτη ότι θα έπαιρνε μια διαφορετική απάντηση από ένα Υπουργείο που χαράζει μια πολιτική για την Ψυχική Υγεία στη βάση των περικοπών των δαπανών, της υποστελέχωσης, της κηδεμονίας και χειραγώγησης των ψυχιατρικών πρακτικών από την κυρίαρχη βιολογική ψυχιατρική και τις φαρμακοβιομηχανίες και, φυσικά, των εντολών των Βρυξελλών.
Κατατέθηκε το υπόμνημα με το αίτημα της Πρωτοβουλίας και τονίστηκε ότι η χτεσινή κινητοποίηση ήταν μόνο μια στιγμή σ΄ έναν αγώνα διαρκείας ενάντια σε μια ψυχιατρική (και κρατική πολιτική) που γίνεται όλο και πιο κατασταλτική.
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΤΕΛΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ «ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ»
Όπως με διάφορους τρόπους έχει διαρρεύσει, η επιτροπή για την ακούσια νοσηλεία που έχετε συγκροτήσει, εισηγείται την εισαγωγή και στην Ελλάδα, της «υποχρεωτικής θεραπείας στην κοινότητα», κατόπιν υποδείξεων και των Βρυξελλών.
Με εισήγηση ψυχιάτρου και εντολή εισαγγελέα, η/ο «ασθενής», που θα πρέπει να έχει δηλώσει αρμοδίως την ακριβή της/του διαμονή (όπως η/ο κρατούμενη/ος με έκτιση ποινών εκτός φυλακής), θα λαμβάνει υποχρεωτικά την φαρμακευτική της/του αγωγή – διαφορετικά, θα εισάγεται σε ψυχιατρική κλινική με την διαδικασία της ακούσιας νοσηλείας. Μια ζωή, δηλαδή, σε διαρκή επιτήρηση και έλεγχο.
Πρόκειται για μια βάναυση καταπάτηση των δικαιωμάτων και της ελευθερίας των ατόμων με ψυχιατρική εμπειρία. Αντί να προωθήσετε την οικοδόμηση ενός ολοκληρωμένου και κοινοτικά βασισμένου συστήματος υπηρεσιών ψυχικής υγείας, προωθείτε ένα μέτρο που όχι μόνο είναι άκρως κατασταλτικό, αλλά και έχει διεθνώς αποτύχει στο σκοπό για τον οποίο εφαρμόζεται, την μείωση, δηλαδή, των ακούσιων νοσηλειών.
Εφαρμόζετε πολιτικές που έχουν οδηγήσει στην άκρα υποστελέχωση των υπαρχουσών υπηρεσιών, στην άνθηση των κατασταλτικών μέσων, όπως η μηχανική καθήλωση, στην ανεμπόδιστη χειραγώγηση της ψυχιατρικής πρακτικής από τις φαρμακοβιομηχανίες για την διαιώνιση θεραπευτικών πρακτικών που βασίζονται στον μονόδρομο του ψυχοφαρμάκου. Προωθείτε πολιτικές διοικητικής συρρίκνωσης και κλεισίματος των ψυχιατρείων, χωρίς την οικοδόμηση δικτύου κοινοτικών υπηρεσιών εναλλακτικών στον εγκλεισμό. Το πόσο αντίθετα σε μια λογική ουσιαστικής μεταρρύθμισης λειτουργείτε, φαίνεται και από τους ψυχιατρικούς τομείς που συγκροτήσατε, οι οποίοι, αφενός, δεν λειτουργούν (είναι απλώς στα χαρτιά) και, αφετέρου, είναι τομείς των 400-500.000 κατοίκων, αριθμοί που από μόνοι τους, ακυρώνουν την όποια έννοια κοινοτικής παρέμβασης.
Το υψηλό ποσοστό των ακούσιων νοσηλειών, κοντά στο 65% των εισαγωγών, αποτελεί προϊόν του τρόπου λειτουργίας του συστήματος, της κουλτούρας και της πρακτικής που το διέπει – δεν είναι ένα «τεχνικό» ζήτημα που θα λυθεί με ρυθμίσεις που αφήνουν άθικτο τον πυρήνα του προβλήματος και μάλιστα, όπως εν προκειμένω (με την «υποχρεωτική θεραπεία στην κοινότητα»), ρυθμίσεις προς το χειρότερο. Μπορεί ν΄ αντιμετωπιστεί όχι με την διάχυση της καταστολής στην κοινότητα, προκειμένου να μειωθεί το κόστος της νοσοκομειακής περίθαλψης των ψυχικά πασχόντων, αλλά με μια ριζικά εναλλακτική πολιτική ψυχικής υγείας.
Απαιτούμε την απόρριψη και την μη εφαρμογή της όποιας πρότασης/εισήγησης για εφαρμογή της «υποχρεωτικής θεραπείας στην κοινότητα».
Απαιτούμε την κατάργηση των κατασταλτικών πρακτικών, μηχανικών καθηλώσεων κλπ. Το ξεπέρασμα (και όχι το διοικητικό κλείσιμο) του ψυχιατρείου, και των πρακτικών του, που έχουν μεταφερθεί αυτούσιες σε όλες τις ψυχιατρικές κλινικές των γενικών νοσοκομείων. Την άμεση έναρξη οικοδόμησης πλήρως στελεχωμένων κοινοτικών υπηρεσιών. Την αύξηση της χρηματοδότησης της Ψυχικής Υγείας. Για ένα αποκλειστικά δημόσιο σύστημα υπηρεσιών, με δωρεάν παροχή της φροντίδας.
18/5/2018
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ
