Του Γιάννη Περακάκη
Όχι ότι δεν τα ξέρουμε, αλλά καλό είναι να τα επαναλαμβάνουμε για να μην ξεχνιόμαστε! Μια και βρίσκομαι στην Κύπρο, διαβάζω στην εφημερίδα “Φιλελεύθερος” της 10/7/2016 άρθρο του Ανδρέα Δημητριάδη (προέδρου του Συνδέσμου Μεγάλων Αναπτύξεων !!!) με τίτλο “Οι αποκρατικοποιήσεις θα αποφέρουν σημαντικά οφέλη στην οικονομία” (της Κύπρου εννοείται), όπου επαναλαμβάνονται copy paste όλα τα “επιχειρήματα” των δικών μας οπαδών του “δημοκρατικού τόξου” περί της ανάγκης δημιουργίας ελκυστικού επενδυτικού περιβάλλοντος χωρίς παρωπίδες, αγκυλώσεις και …ιδεοληψίες, με την (κυπριακή) βουλή να οφείλει να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων αφήνοντας την οικονομία έξω από μικροπολιτικά παιχνίδια εντυπώσεων (σ.σ. είναι …παγκοσμίως γνωστό άλλωστε ότι η πολιτική δεν έχει καμία σχέση με την οικονομία !!!).
Τα υποτιθέμενα οφέλη από τις αποκρατικοποιήσεις είναι α) η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας αφού η Κύπρος θα καταστεί πιό …ελκυστική και πιό φιλική προς την επιχειρηματικότητα β) η δημιουργία θέσεων εργασίας, γ) η αύξηση της παραγωγικότητας αφού οι ιδιωτικές εταιρείες έχουν τον …τρόπο να είναι αποδοτικότερες, δ) η εξάλειψη των πολιτικών …παρεμβάσεων στην διαδικασία λήψης των αποφάσεων και δ) έσοδα στα δημόσια ταμεία από την φορολογία της …αυξημένης κερδοφορίας (σ.σ. φυσικά η απώλεια κρατικών εσόδων από την λειτουργία κερδοφόρων κρατικών οργανισμών …ξεχάστηκε να αναφερθεί). Πρέπει λοιπόν η Βουλή να συμβάλει στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων σε ανταγωνιστικούς τομείς όπως οι τηλεπικοινωνίες, τα λιμάνια και η ενέργεια (σ.σ. εδώ λοιπόν είναι και το ψητό που κατά σύμπτωση ταυτίζεται με του τομείς …επενδυτικού ενδιαφέροντος και στην Ελλάδα. Για τα κυπριακά αεροδρόμια δεν χρειάζονται βέβαια επενδυτές διότι – σύμφωνα με τον καλό συγγαφέα – αυτά έχουν ήδη αποκρατικοποιηθεί …επιτυχώς).
Ίδια προπαγάνδα, ίδιες επιδιώξεις. Ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, αρπαχτές και υπερκέρδη, καλλιεργώντας παράλληλα στον λαό την νοοτροπία ότι δεν μπορεί να διεκδικεί ρόλο ενεργού πολίτη, αλλά η μοίρα του είναι να παραμένει στο οικονομικό περιθώριο περιμένοντας (εφόσον βέβαια είναι ανταγωνιστικός και χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις) τους καλούς επενδυτές να του δώσουν δουλειά.
Το ξεπούλημα βέβαια επεκτείνεται και στην “αξιοποίηση” της δημόσιας γης. Έτσι μαθαίνουμε για το “project” Eden City Cyprus, όπου στον επενδυτή θα παραχωρηθεί – ενοικιαστεί μακροχρόνια μια μεγάλη περιοχή στην ευρύτερη περιοχή της Πάφου για τουριστική αξιοποίηση, που κι αυτή βέβαια θα δημιουργήσει ανάπτυξη, θέσεις εργασίας, έσοδα για το κράτος και δεν συμμαζεύεται. Το αγκάθι όμως βρίσκεται στην εμμονή των κρατικών διαπραγματευτών να ζητούν εύλογο ενοίκιο, ανάλογο με την αναμενόμενη κερδοφορία της επένδυσης. Αυτή όμως η κρατική “αξίωση” προκαλεί την αντίδραση των επενδυτών, οι οποίοι προβάλλουν το ακαταμάχητο επιχείρημα ότι δεν μπορεί να πρέπει να πληρώσουν το ίδιο περίπου τίμημα με αυτό που έχει συμφωνήσει η ελληνική κυβέρνηση για την παραχώρηση του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού όταν η έκταση του τελευταίου είναι δεκαπλάσια από αυτήν στην Πάφο! Αν αυτό διαβαστεί ανάποδα σημαίνει ότι το προκλητικό ξεπούλημα του Ελληνικού παρέχει άλλοθι πλέον σε όλα τα κοράκια για να απαιτούν ανάλογη …μεταχείριση και για την δική τους “επένδυση”.
