Την Παρασκευή 14 Μάρτη 2025 πραγματοποιήθηκε γλέντι εις μνήμην του αγαπημένου συντρόφου Στάθη Παπαστεφανάτου
Τον τίμησαν όπως το ζήτησε
Το Σάββατο 12 Οκτώβρη 2024 έφυγε από τη ζωή ο κομμουνιστής Στάθης Παπαστεφανάτος, μέλος τότε του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση.
Δεν πρόλαβε να πάρει μέρος στο ιδρυτικό συνέδριο της νέας οργάνωσης, της “Κομμουνιστικής Απελευθέρωσης”. Είχε προλάβει όμως να συμβάλει σημαντικά στην πορεία προς την συγκρότησή της και μέσα από την “Πρωτοβουλία για σύγχρονο κομμουνιστικό Πρόγραμμα και Κόμμα”.
Οι σύντροφοι, οι συγγενείς και οι φίλοι του διοργάνωσαν το βράδυ της Παρασκευής 14 Μάρτη 2025 τραπέζι στη μνήμη τού καλόκαρδου Κεφαλονίτη χιουμορίστα και πάνω απ’ όλα αγωνιστή Στάθη, στην ταβέρνα «Ελευθεριάδης», στη Δροσιά.
Η εκδήλωση μνήμης, περιελάμβανε και γλέντι, σε εκπλήρωση μάλιστα επιθυμίας του ίδιου. Ο Στάθης είχε φροντίσει να αφήσει επιστολή για να ανοιχτεί μετά το θάνατό του.
Σε αυτήν διατύπωνε τις λεπτομέρειες της βούλησής του για πολιτική κηδεία και καύση. Ταυτόχρονα, εξέφραζε την επιθυμία οι παλαιοί και νεότεροι σύντροφοι, οι συγγενείς και οι αμέτρητοι φίλοι του, να τον τιμήσουν με ένα γλέντι στο οποίο να φάνε, να πιουν, να γλεντήσουν και να τραγουδήσουν.
Η οικογένεια και οι σύντροφοι της Τ.Ε. της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ικανοποίησαν με το παραπάνω την επιθυμία του Στάθη μας!
Η σύντροφός του στη ζωή και στον αγώνα, Λένα, άνοιξε την εκδήλωση αναφέροντας λιτά ακριβώς αυτή την επιθυμία του Στάθη και ευχαρίστησε τους παριστάμενους που ήρθαν να τιμήσουν τη μνήμη του.
Ο Γιάννης Ανδρεόπουλος πήρε στη συνέχεια το λόγο εκ μέρους της Τοπικής Επιτροπής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αναδεικνύοντας από τη μια τη βαθιά κριτική κεφαλονίτικη φύση του και από την άλλη περιγράφοντας έναν άνθρωπο βαθιά ευαίσθητο για τον αδύναμο και τον κατατρεγμένο. Ανυπόμονο από τη μία και πατρικό προς τους νεότερους συντρόφους από την άλλη.
Βαθιά συγκινημένος στη συνέχεια, ακολούθησε ο σύντροφος Δημήτρης Δεσύλλας, ο οποίος χαρακτήρισε τον Στάθη μια ξεχωριστή προσωπικότητα της Κεφαλονιάς, αλλά και της Επανάστασης, με βαθιά επιστημονική και μαρξιστική γνώση, ευρύτητα οριζόντων και μεγάλη γκάμα ενδιαφερόντων. «Συνδύαζε και συμπύκνωνε τον κεφαλονίτικο ριζοσπαστισμό μαζί με τον σαρκασμό και τον αυτοσαρκασμό, το πηγαίο χιούμορ. Ήταν ανοιχτόκαρδος και ταυτόχρονα καλλικέλαδος τραγουδιστής», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Το λόγο είχαν στη συνέχεια το φαγητό, το κρασί, το τραγούδι και ο χορός. Με τον Νίκο Κατσουλάκο (κιθάρα), τον Γρηγόρη Μπαρουτάκη (κιθάρα) και τον Φώτη Χάγιο (μπουζούκι) ακολούθησε μια περιήγηση σε αγαπημένα τραγούδια του Στάθη: Μάρκο, Τσιτσάνη, Θεοδωράκη, Χατζιδάκι, Ξαρχάκο, Ζαμπέτα, Θάνο και Καββαδία, ηπειρώτικα, κεφαλονίτικα και, στο τέλος, αντάρτικα τα οποία συνεπήραν τους παρευρισκόμενους που στο μεταξύ είχαν βέβαια γίνει μια φωνή, μια παρέα…
