Να μην αφήσουμε την ιστορική μνήμη στη πατριδοκαπηλία και την εθνικιστική υστερία

«ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗ ΚΙΝΗΣΗ για τα χωριά και την πόλη της Πρέβεζας»

Διαβάζουμε ότι ο πρόεδρος της κοινότητας της Καμαρίνας θέλει να φέρει τον νεοναζί Εύρυτο να ζωγραφίσει ήρωες του 1821 σε τοίχους της περιοχής με αφορμή τα 200 χρόνια από την επανάσταση. Έναν «καλλιτέχνη» ο οποίος συνεχίζει να χαριεντίζεται με τον φυγόδικο δολοφόνο Ιωάννη Λαγό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και υπογράφει με σύμβολα που χρησιμοποιούνται από νεοναζιστικές οργανώσεις. Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία έχει εξασφαλισμένη την ανοχή του δήμου Πρέβεζας ο οποίος καταψήφισε ψήφισμα καταδίκης της Χρυσής Αυγής όταν ακόμα και η αστική δικαιοσύνη τον προηγούμενο Οκτώβρη καταδίκαζε την ηγεσία της συγκεκριμένης εγκληματικής οργάνωσης. Μια δημοτική αρχή, γραφείο τύπου της κυβέρνησης που κατεβάζει πανό πολιτικών παρατάξεων γιατί θεωρεί βανδαλισμό. καταστροφή και ρύπανση κάθε πολιτικό σύνθημα.

Η ενέργεια αυτή εντάσσεται σε μια συνολικότερη προσπάθεια παρέμβασης της δεξιάς, του αστικού κράτους και της εκκλησίας με αφορμή τις εκδηλώσεις που έχουν στήσει για την επανάσταση του 21 με την επιτροπή της Γιάννας Αγγελοπούλου της Ολυμπιάδας του 2004.

Την ώρα που τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, οι τηλεπικοινωνίες τα τρένα, η ενέργεια κτλ έχουν ξεπουληθεί (από τις μνημονιακές κυβερνήσεις στις οποίες συμμετείχε και το ακροδεξιό ΛΑΟΣ του κ. προέδρου) σε γερμανικές, κινέζικες, ιταλικές και ελληνικές εταιρείες, την ώρα που η κυβέρνηση δεν ενισχύει τη δημόσια υγεία, την ώρα που στερεί σε δεκάδες χιλιάδες νέους το δικαίωμα της πρόσβασης στη τριτοβάθμια εκπαίδευση, την ώρα που ο μισθός γίνεται επίδομα, την ώρα που το δημόσιο χρέος έχει απογειωθεί, την ώρα που αυξάνονται οι απολύσεις και η ανεργία, την ώρα που καταστρέφονται μαζικά τα μεσαία στρώματα, την ώρα που η ελληνική και η τούρκικη κυβέρνηση κάνουν εφόδους μέσα στα πανεπιστήμια, την ώρα που τα κυρίαρχα ελληνικά και τούρκικα ΜΜΕ ελέγχονται απόλυτα και από τις δύο κυβερνήσεις, την ώρα που οι αστικές τάξεις οξύνουν τον ανταγωνισμό τους για τα ενεργειακά αποθέματα και της δήθεν ΑΟΖ, την ώρα που έχουμε μεγάλη διασπορά του ιού της φτώχειας, όλοι οι μηχανισμοί τους από την Αθήνα μέχρι και το τελευταίο χωριό προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν μέσω του εθνικισμού αξιοποιώντας τον εορτασμό των 200 χρόνων από την επανάσταση του 1821 (στην Τουρκία οι Τούρκοι ακροδεξιοί κάνουν την ίδια δουλειά από την ανάποδη).

Εκτός από το εθνικιστικό μίσος που σπέρνουν μέσω του εορτασμού ξεπλένουν αυτούς που συγκυβερνούσαν συνεργαζόμενοι με την Οθωμανική αυτοκρατορία, ξεπλένουν αυτούς που εμπόδιζαν επί χρόνια την κήρυξη της επανάστασης, ξεπλένουν την ηγεσία της εκκλησίας, ξεπλένουν αυτούς που προσπαθούσαν να σταματήσει η επανάσταση, ξεπλένουν αυτούς που οργάνωναν την υποταγή του νέου κράτους σε κάποια υπερδύναμη, ξεπλένουν τους βασιλιάδες που μας φόρτωσαν, ξεπλένουν αυτούς που δολοφόνησαν και φυλάκισαν οπλαρχηγούς της επανάστασης, ξεπλένουν αυτούς που επέβαλαν στα πρώτα βήματα του νέου κράτους την απόλυτη φτώχεια συγκεντρώνοντας τον πλούτο και την εξουσία στα νέα τζάκια από τα οποία κατάγεται η πλειοψηφία αυτών που μας κυβερνάνε εδώ και 200 χρόνια.

Οι αστικές τάξεις Ελλάδας και Τουρκίας ανταγωνίζονται στη περιοχή στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών σχεδίων των ΗΠΑ –ΕΕ-ΡΩΣΙΑΣ – ΚΙΝΑΣ που γεμίζουν τα ταμεία τους από τη πώληση οπλικών συστημάτων με τον εθνικισμό να αποτελεί ένα από τα βασικά εργαλεία ιδεολογικής υποταγής και συναίνεσης στη κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική. Για εμάς εχθροί και των δύο λαών στις δύο πλευρές του Αιγαίου είναι η κυβέρνηση Ερντογάν και Μητσοτάκη και κάθε άλλη κυβέρνηση που εφαρμόζει την ίδια πολιτική.

Οι ήρωες που θέλουν να ζωγραφίσουν, κατά την περίοδο της επανάστασης αναγκάστηκαν να πολεμήσουν πολλές φορές σε δύο μέτωπα. Ενάντια στον κατακτητή αλλά και ενάντια στον ντόπιο διάδοχό του… Αυτό είναι βαθιά χαραγμένο στη συνείδηση του λαού και δε θα μπορέσουν να το διαγράψουν.

Αυτό που μας δίδαξαν οι αγωνιστές του 1821 είναι ότι ο «πατριωτισμός των καταπιεζόμενων» είναι ο αγώνας ενός λαού να ορίζει τις τύχες του, να επαναστατεί κόντρα στους συσχετισμούς της εποχής για να ζήσει καλύτερα και να διαλέγει ένα από τα πιο προοδευτικά συντάγματα της εποχής. Ενώ ο «πατριωτισμός των καταπιεστών» είναι αυτός που διαπραγματεύθηκε την ήττα, την υποταγή και παρέδωσε στη νέα εξουσία αποδυναμωμένο όλο το ριζοσπαστικοποιημένο δυναμικό που γέννησε η επανάσταση.

Αν τους ζωγραφίσουνε, να παρακαλάνε να μην ξαναζωντανέψουν και μιλήσουν, γιατί θα το κάνουνε με τον έναν και μοναδικό τρόπο που δίδαξαν…

Λήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης