του Γιάννη Μακριδάκη
Για πότε το σκίσιμο και η ακύρωση των Μνημονίων με ένα Νόμο και ένα Άρθρο έγινε αποδοχή του 70% των Μνημονιακών πολιτικών δεν πρόλαβα να πάρω χαμπάρι.
Για πότε ο Γιούνκερ, ο Νο 1 διεφθαρμένος πολιτικός της Ε.Ε με βάση τα όσα αποκαλύφθηκαν πρόσφατα για τα σκάνδαλα φοροαποφυγής πολυεθνικών στο Λουξεμβούργο επί σειρά ετών, έγινε επίσημος συνεργάτης της ελληνικής κυβέρνησης και κατέθεσε την βάση του προγράμματος της πολιτικής της, ούτε αυτό πρόλαβα να το αντιληφθώ.
Τώρα, μετά από τόσους αιφνιδιασμούς έχω απομείνει να απορώ τι θα συμβεί με τις τόσες εξαγγελίες που έκαναν προεκλογικά αλλά και στις προγραμματικές οι υπουργοί, εξαγγελίες οι οποίες είναι περισσότερο του 70% αντιμνημονιακές. Θα τις στρογγυλέψουν, θα τις αφήσουν στην λήθη ή θα παλέψουν μέχρι τέλους (παραίτησης) για να τις εφαρμόσουν άραγε;
Θυμήθηκα κιόλας, κακεντρεχώς ίσως, ομολογώ, ένα θλιβερό μελλά, βουλευτή των ανέλλ που στην πρώτη ψηφοφορία για ΠτΔ ψήφισε Παρών και δήλωσε ότι ψήφισε μονάχα το 70% της συνείδησής του, αν δεν κάνω λάθος.
Μας τα μελλώνει ο σύριζα δηλαδή και τόσον καιρό μας είχε στην τσίτα τσάμπα και βερεσέ να φωνάζουμε μονάχα για ένα ψωροτριάντα τοις εκατό. Τόση ήτανε τελικά η διαφωνία μας με τους χυδαίους;;
Δεν υπάρχει ποσόστωση αποδοχής των Μνημονίων. Δεν υπάρχουν Νόμοι Μνημονιακοί οι οποίοι είναι αποδεκτοί και άλλοι που δεν είναι. Όλοι οι μνημονιακοί νόμοι, ακόμη και αυτοί που φαινομενικά δεν έχουν οικονομικό αντίκτυπο, κατά βάθος έχουν και παραέχουν. Δεν υπάρχουν μνημονιακές θεσμικές αλλαγές καθαρές και άδολες. Όλα έγιναν με γνώμονα την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του καπιταλισμού δηλαδή των συμφερότων της ευρωζώνης του κεφαλαίου. Το να λέμε ότι απόδεχόμαστε τα δύο τρίτα των μνημονίων είναι όχι πισωγύρισμα αλλά αναξιοπρέπεια και τεράστια υποκρισία, χειρότερη κι από αυτή των δεξιών που ήταν τουλάχιστον απροκάλυπτοι και ξεκάθαροι στις απάνθρωπες προθέσεις τους.
Δεν μπορείς να λες πχ ότι ενώ συμφωνείς με το 67% των μνημονίων, θα αλλάξεις την Παιδεία και θα φέρεις άλλους Νόμους καταργώντας τους Μνημονιακούς της Διαμαντοπούλου και των λοιπών ομοίων της. Απλώς διότι Διαμαντοπούλου και λοιποί όμοιοί της δεν είχαν την ικανότητα να σκεφτούν και να παράξουν νόμους, ήταν υπάλληλοι των Μνημονίων και εφάρμοζαν τους μνημονιακούς νόμους οι οποίοι τους ερχόντουσαν έξωθεν και είχαν στόχο την απαξίωση του δημόσιου πανεπιστημίου προς όφελος του ιδιωτικού και του κεφαλαίου. Δε μπορείς λοιπόν να είσαι Αριστερά και να λες ότι θα κάνεις αλλαγές στο 30% του μνημονίου, πόσω μάλλον και ότι αυτές οι αλλαγές θα είναι αναπτυξιακές, σύμφωνα με τον εντελώς λάθος ορισμό της ανάπτυξης με τον οποίον πορεύεται η ΕΕ.
Όλα αυτά είναι υποκριτικά, εκμεταλλεύονται στην ουσία το λαϊκό αίσθημα και θα γυρίσουν πολύ σύντομα ενάντια σε όλους μας.
Την πολιτική της ΕΕ την απορρίπτεις ολοκληρωτικά . Άλλος δρόμος δεν υπάρχει.
Άμα δείτε το κάλεσμα για τις αυριανές πορείες, τα τσιτάτα του φαντάζουν ήδη τσαλαπατημένα και άνευ ισχύος, προδωμένα από τα νέα δεδομένα
Τα μνημόνια και η υπάρχουσα πολιτική της ευρωζώνης ευνοούν ξεκάθαρα το ιδιωτικό εις βάρος του δημόσιου, τους αριθμούς εις βάρος των ανθρώπων και τις πολυεθνικές εις βάρος του οικοσυστήματος. Αυτή είναι η συνολική πολιτική των Μνημονίων. Μια κυβέρνση αριστερή λοιπόν δεν μπορεί να λέει ότι αποδέχεται κάποιο ποσοστό αυτής της πολιτικής, πόσο μάλλον το 70%
Πηγή:yiannismakridakis
