Παναγιώτης Μαυροειδής
Αν το ΝΑΙ ή ΌΧΙ έκρινε την «ευρωπαϊκή προοπτική» σύμφωνα με την κινδυνολογία του αστικού κόσμου και των κάθε λογής «ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ», σήμερα που η ήττα του ΟΧΙ είναι γεγονός, πως και δεν γιορτάζουν άραγε οι «νικητές»; Τόσο εύκολα προσπερνούν μια επέτειο «εθνικής σωτηρίας» ή/και «αποφυγής της εθνικής συντριβής»;
Αν εκείνο το ΝΑΙ ή ΌΧΙ όριζε μια καθοριστική διχοτομία ανάμεσα στην προοπτική μιας βαθιάς ρήξης και στην πεπατημένη της υποταγής, τότε πως γίνεται να μη γιορτάζουν οι οπαδοί της ρήξης αυτή την καθοριστική πολιτική στιγμή με τις τόσες ελπίδες; Ασφαλώς η μετέπειτα μετατροπή του ΟΧΙ σε ΝΑΙ, συνεπώς η ήττα και ανατροπή ενός σημαντικού λαϊκού βήματος, δεν αποτελεί επαρκή λόγο για τη σημερινή αφωνία. Διότι και η εξέγερση του Πολυτεχνείου όπως και άλλες μάχες «χάθηκαν» στον εκάστοτε «παροντικό» χρόνο, αλλά γέννησαν υποθήκες νίκης που δοξάζονται ακόμη…
Τελικά το δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015 θα το καταπιεί η λησμονιά;
Τα καύσιμα των ευκολιών, έχουν ολοφάνερα τελειώσει.
Εκείνο το ΟΧΙ/ΝΑΙ κατά τη γνώμη μας αποτελούσε μια πρωτότυπη συνάντηση ενός μεγαλειώδους ΔΥΝΑΤΟΥ να συμβεί υπό προϋποθέσεις και ενός ακόμη πιο επιβλητικού ΑΔΥΝΑΤΟΥ να πραγματωθεί στην (συγκεκριμένη) πολιτική πράξη.
Το ερώτημα της ΡΗΞΗΣ με την Ευρωπαϊκή Ένωση, με όλες τις συνέπειες αληθινές ή φανταστικές που θα μπορούσε να έχει, τέθηκε ρητά. Μόνο που ΔΕΝ τέθηκε από το στρατόπεδο της ρήξης, ούτε ως θέση, ούτε με την προετοιμασία και τις προϋποθέσεις που άρμοζαν σε μια τέτοια ρήξη.
Αρνήθηκε συνειδητά να το θέσει το ΚΚΕ, δεν το έθεσε από αδυναμία η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δεν το άγγιξαν πολύ περισσότερο άλλες δυνάμεις που είχαν χωθεί στις φτερούγες του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ. Δεν «επετράπη» να τεθεί και από αυτή την ίδια τη χρόνια ηγεμόνευση της «μέσης» αριστερής λαϊκής αντίληψης είτε από τον «ευρωπαϊσμό», είτε από τη λογική των διαδοχικών ρήξεων και του «βλέποντας και κάνοντας». Της αριστερής εκδοχής αντίληψης των «μειωμένων προσδοκιών»….
Αντίθετα, το ερώτημα της ρήξης, με δεδομένη την απουσία ενός συνειδητού μετώπου και στρατοπέδου ρήξης, το έθεσε με δική του πρωτοβουλία και με τους δικούς του όρους ο αντίπαλος. Σε δύο εκδοχές, καταλαμβάνοντας ηγεμονικά και τους δύο θεσμικούς πόλους του ΝΑΙ/ΟΧΙ:
Από τη μια οι Σόιμπλε, Μέρκελ και γενικά τα αρπακτικά της ΕΕ και της ευρωζώνης και του αστικού κόσμου στην Ελλάδα.
Από την άλλη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, η οποία είχε εκ των προτέρων αποφασίσει να γονατίσει το διάχυτο αλλά μη συνεκτικό πνεύμα λαϊκής αντίστασης.
Το δημοψήφισμα το αποφάσισε και το ηγεμόνευσε μια κυβέρνηση που είχε προκαθορίσει την υποταγή και την «ανανέωση» των μνημονίων.
Ο λαός έκανε κάτι όχι απλά μεγάλο, αλλά μεγαλειώδες.
Στο ερώτημα της ρήξης, παρότι μπήκε από τον αντίπαλο και χωρίς όρους ρήξης, απάντησε με ένα μεγάλο ΝΑΙ ΣΤΗ ΡΗΞΗ, με τις τράπεζες κλειστές, τα λαϊκό κίνημα ήδη καθηλωμένο και την κυβέρνηση ήδη παραδομένη με το περιβόητο κείμενο των 47 σελίδων που κατά 95% ήταν το ίδιο με το κείμενο της τρόικας.
Το επιχείρημα «δεν τραβάει ο κόσμος», μόνιμη επωδός της διαχειριστικής αριστεράς κάθε είδους, δέχτηκε τεράστιο πλήγμα.
Ο μύθος του «πατριωτικού μετώπου» των Ελλήνων «ενάντια στους ξένους» έξω από κάθε ταξική οπτική, ξεθώριασε μπροστά στην εικόνα της ενότητας του αστικού κόσμου υπέρ του ΝΑΙ, υπέρ της ΕΕ και των μνημονίων της, με βρώμικο έπαθλο την καθήλωση της εργατικής δύναμης.
Το μεγαλειώδες εκείνο ΟΧΙ, περιποιεί τιμή στο πνεύμα της αντίστασης των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων και σε όσες μαχόμενες δυνάμεις της αριστεράς έδωσαν μάχη για αυτό, επιδιώκοντας ταυτόχρονα την αποκάλυψη καταδίκη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτή όμως είναι μόνο η μία όψη.
Η ευκολία μετατροπής του ΟΧΙ σε ταπεινωτικό ΝΑΙ από την κυβέρνηση, ανέδειξε τις μεγάλες αδυναμίες και ευθύνες της κομμουνιστικής αριστεράς.
Δεν πρόκειται κυρίως για την αδυναμία αποτροπής αυτής της εξέλιξης το Σεπτέμβρη του 2015 όπως με αφέλεια λέγεται.
Αντίθετα, συμπύκνωσε το γενικό στρατηγικό έλλειμα μα και το πολιτικό έλλειμα της κρίσιμης περιόδου 2010-2015 στην οποία υπήρξαν εξεγερτικά στοιχεία και δυνατότητες.
Φανέρωσε ανάγλυφα την ατολμία (ή και άρνηση), να τεθεί ζήτημα εξόδου από την ΕΕ και γενικά το ζήτημα της ρήξης, αφήνοντας την πρωτοβουλία και την ηγεμονία και στο ΝΑΙ και στο ΟΧΙ στις συστημικές δυνάμεις.
Αποκάλυψε τον μονοδιάστατο σχεδόν κοινοβουλευτικό προσανατολισμό (πάντα με κινηματικό υπομόχλιο) και την έλλειψη προσανατολισμού στην λαϊκή οργάνωση με αντιθετικούς θεσμούς και όργανα προς την κυρίαρχη πολιτική μα και την θεσμική αντιπολίτευση τύπου ΓΣΕΕ κλπ.
Έβγαλε στην επιφάνεια όχι μόνο αυταπάτες για τον αστικό μνημονιακό χαρακτήρα της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και για τη δήθεν «ιστορική δυνατότητα», να ηγηθεί η κυβέρνηση του, «αιχμάλωτη από τις λαϊκές διαθέσεις», στη μεγάλη ρήξη, «ακόμη και αν δεν την ήθελε», λόγω μιας «δυναμικής» της τελευταίας μεταφυσικού τύπου.
Με τούτα και με εκείνα, δύο μόλις χρόνια μετά, σε καμιά πλατεία δεν ανεμίστηκαν λάβαρα ούτε του ΝΑΙ ούτε του ΟΧΙ. Και αυτό δεν είναι ζήτημα οργανωτικών επιλογών κομμάτων, ομάδων ή ρευμάτων.
Οι συστημικές δυνάμεις επουδενί δεν πρόκειται να γιορτάσουν τη «νίκη» τους, σε ένα πεδίο όπως αυτό του δημοψηφίσματος, που αποτελεί για αυτούς ναρκοπέδιο και μακροπρόθεσμο κίνδυνο. Και αυτό πρέπει να το λάβουμε υπόψη μας και να αναρωτηθούμε γιατί διστάζουμε να θέσουμε ψηλά και δυνατά το ζήτημα του δημοψηφίσματος για την έξοδο από την ΕΕ, με όρους λαϊκής οργάνωσης και ρήξης.
Από την άλλη, οι δυνάμεις της ρήξης, κάθε είδους και απόχρωσης, αναστοχάζονται τους όρους που μια «ήττα» γεννάει νέες εφόδους και νίκες. Και αυτός ο αναστοχασμός οφείλει να είναι βαθύς υπερβαίνοντας τις ευκολίες περί ξαφνικής «μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ», «προδοσίας του Τσίπρα» ή «πραξικοπήματος». Κάτι παραπάνω από δίκαια και απαραίτητα τα αναθέματα προς τους άλλους (που ωστόσο έπεισαν και μάλιστα πανηγυρικά και δεν επέβαλαν με τανκς και πραξικόπημα). Ας μείνουμε ωστόσο μακριά από τη συσκότιση των ευθυνών και ας τολμήσουμε τον εντοπισμό λαθών και αδυναμιών.
ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ Ο ΜΑΥΡΟΕΙΔΗΣ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ «Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΗΓΑΔΑ ΤΗΣ ΡΗΞΗΣ». Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.
Η μεγάλη πηγάδα της ρήξης και της εξόδου από την ευρωζώνη…
Ιούλ 05, 2015
Παναγιώτης Μαυροειδής
Το ΟΧΙ νίκησε λοιπόν. Συντριπτικά και περίπου με 60%.
Κάποια πράγματα έχουν μεγαλύτερη σημασία και από τα νούμερα.
Σε χρόνο ρεκόρ – σχεδόν από το πουθενά- κατασκευάστηκε μια τεράστια πηγάδα που ονομάστηκε «έξοδος από την ευρωζώνη και την ΕΕ-Ρήξη εδώ και τώρα με τους τοκογλύφους».
Δεν την έφτιαξε ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η αποχώρηση από ευρωζώνη και ΕΕ, δεν αποτελούσε και δεν αποτελεί για αυτόν, ούτε καν ένα σχέδιο …Δ.
Δεν πάσχισε για αυτήν το ΚΚΕ καθώς προτίμησε να αφήσει τη θέση για έξοδο στο …πατάρι και να δηλώσει ότι «έξω από το ευρώ θα έχουμε χρεωκοπημένο λαό».
Πάλεψε για αυτήν συνειδητά και με πάθος η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπως και άλλοι σύντροφοι και ρεύματα στην αριστερά, που προτάσσουν την αξιοπρεπή ζωή της εργαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας, μέσα από τον άμεσο αγώνα ανατροπής, ενάντια στους αυτοκράτορες της ΕΕ.
Ωστόσο, ας μην είμαστε αχάριστοι.
Τη μεγαλύτερη συμβολή στην πηγάδα της εξόδου από την ευρωζώνη την είχαν μακράν, οι σύντροφοι Σαμαράς, Μέρκελ, Βενιζέλος, Ντάισελμπλουμ, Σόϊμπλε, Θεοδωράκης, Σούλτς, Ντράγκι, Πρετεντέρης, Ρέντσι, Κοσιώνη και άλλοι ανάλογοι.
Τους κουβάλησαν πρόθυμα πέτρες, τούβλα, άχυρα και κυρίως λάσπη, όλοι οι συναγωνιστές επιχειρηματίες, εργοδότες, εργολάβοι, έμποροι και λαθρέμποροι. Στο πλευρό τους, συγκινητική η συνεισφορά των κυριών τους από την Εκάλη και το Λονδίνο έως τη Μύκονο και το Μονακό.
Την ταπεινή μα τόσο χρήσιμη δουλειά του κουβαλητή νερού και του αερισμού με βεντάλιες των κάθιδρων συντελεστών της πηγάδας, την έφεραν επάξια σε πέρας ο Παναγόπουλος της ΓΣΕΕ, οι μετριοπαθείς Καμίνης και Μπουτάρης και ο πάντα νέος Άνθιμος της Θεσσαολνίκης.
Το γεγονός ότι αυτοί οι πρωτομάστορες έπεσαν μέσα στο δημιούργημά τους, είναι άλλο ζήτημα. Θα μείνουν στην ιστορία για την αυταπάρνησή τους.
Η συνεισφορά τους θα μείνει ανεξίτηλη. Ανέδειξαν στα πέρατα του κόσμου την μεγάλη αλήθεια:
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΛΑΟΣ!
Αυτός είναι που με ταξικό πείσμα και διαίσθηση αγκάλιασε το ΟΧΙ και ας μην είχε «πολιτικό πατέρα» της προκοπής.
Και δεν τελειώνει αυτή η νίκη στο συμβολικό ταπεινωτικό θάψιμο των τεράτων του κεφαλαίου και της υποταγής.
Ο λαός ψήφισε περήφανα ΟΧΙ στην μαύρη πρόταση. Όχι απλά επειδή ήταν η πρόταση των δολοφόνων του.
Αλλά και για τα συγκεκριμένα που όριζε: Ξεπούλημα λιμανιών και αεροδρομίων, μείωση συντάξεων και μισθών, σύνταξη στα 67, ακλόνητος ο ΕΝΦΙΑ, κατάργηση ΕΚΑΣ, νέα φοροληστεία με ΦΠΑ και άλλα αιματηρά.
Ας μη τολμήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, να γράψει «τα ίδια ανάποδα» σε ένα άλλο χαρτί επαίσχυντης συμφωνίας με τα αρπακτικά της ευρωζώνης.
Πρώτα απ΄ όλα θα έχει κάνει πραξικόπημα απέναντι στο βροντερό και πολύ βουερό ΟΧΙ που νίκησε
Κατά τα άλλα, υπογράφοντας, αν τολμήσει, θα έχει υπογράψει το πολιτικό της τέλος.
Εμείς πάντως, ΜΕΝΟΥΜΕ «ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ»
“Το κάλπικο ΟΧΙ που πρότεινε η κυβέρνηση ήταν ένα μεγάλο ΝΑΙ στο μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ, ήταν ΝΑΙ στην κλιμάκωση της επίθεσης σε βάρος του λαού”
από τη Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ, της 28/6/2015.
Μήπως έπεφτε μέσα, ενώ κάποιοι άλλοι γίνονταν/γίνονται και πάλι νεροκουβαλητές του ΣΥΡΙΖΑ;
http://www.902.gr/eidisi/apopseis-sholia/133952/dyo-hronia-meta-yparhei-peira
2 χρόνια μετά δεν έχεις καταλάβει το απλό: Ο λαός έδωσε μια μεγάλη μάχη, και ο όλος ΣΥΡΙΖΑ τον πούλησε. Και ο κόσμος, όντας μαθημένος να έχει την ανάγκη ενός ισχυρού πολιτικού στηρίγματος για να προχωρήσει, ΔΕΝ μπόρεσε να το πάει παραπέρα υπερβαίνοντας το ξεπούλημα του ΣΥΡΙΖΑ στον οποίον είχε πιστέψει.
Ενα σπουδαίο μάθημα από αυτό το επίσης σπουδαίο και ιστορικό πια γεγονός:
α. Εάν δεν μπορέσουν (ή δεν θελήσουν) οι κομμουνιστές και οι αναρχικοί να ηγηθούν του ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ οργανωμένου λαού και του αγώνα για αποδέσμευση από την ΕΕ σε αντικαπιταλιστική/αντιϊμπεριαλιστική πορεία για την χώρα, ΔΕΝ θα το κάνει κανείς.
β. Το κενό το απεχθάνεται η φύση και η κοινωνία. Και όταν δεν μπορούν (ή δεν θέλουν) οι κομμουνιστές (και οι αναρχικοί) τότε μπορούν (και τα κάνουν καπιταλιστικά φυσικά) οι πάσης φύσεως σοσιαλδημοκράτες (ΣΦΥΡΙΖΑ, ΛΑΕ κλπ) ή οι ακόμα χειρότεροι.
γ. Χωρίς δημοκρατική οργάνωση του λαού και χωρίς οργανωμένες κομμουνιστικές συλλογικότητες, τίποτα δεν θα γίνει.
Κλαίω από τα γέλια με το “και οι αναρχικοί”, να σαι καλά.
Καλή προσπαθεια για να μην συζητήσουμε γιατί ο λαός δεν είχε στο πλευρό του στο ΟΧΙ στην ΕΕ που είπε κανέναν από τους 3 χώρους της τότε αριστεράς με τις 2 γραμμές τους γραμμές, του συμβιβασμού και της άρνησης της ρήξης στο όνομα της επανάστασης
Κώστας
Κωστάκη μ., αϊντε κάνε μέτωπο με την Κωνσταντοπούλου που έβριζε ως λαμόγιο τον Παναγιώτη Σωτήρη και η ΛΑΕ ακόμα να βγάλει καταγγελία (και γιατί να βγάλει, αφού ΜΟΝΟ τις κοινοβουλευτικές καρέκλες έχουν στο μυαλό τους η πλειοψηφία της ηγεσίας της ΛΑΕ, άρα με την ΠΛΕΥΣΗ μπορεί και να βγει κανένας τους βολευτής) και παράτα ΝΑΡ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και αναρχία!
είναι άσχετο βέβαια αυτό με το αν έπρεπε να ισχύσει η αντφατική αλλά υπαρκτή λαική βούληση ρήξης της 5ης Ιουλίου ή αν έπρεπε να δικαιωθεί η γραμμή του συμβιβασμού του ΣΥΡΙΖΑ ή η άλλη που έλεγε και λέει μέχρι σήμερα, .πως δεν θέλουμε καπιταλιστική Ελλάδα εκτός ευρώ και ΕΕ άρα, ΤΙΝΑκάνουμε, μνημόνιο.
για το άσχετο θέμα που θίγεις, όχι για τον Παναγιώτη βέβαια που δεν είναι το πιο ωραίο πράγμα αυτό που κάνεις γιατί αναπαράγεις έμμεσα τις συκοφαντίες με την διαφορά σου από τους επώνυμους συκοφάντες να είναι η ανωνυμία , εγώ λέω να μην γίνει αυτό που λες και να κατέβουμε μαζί στις εκλογές. Και όχι μόνο, να κάνουμε παντού κοινά σχήματα όπως ήδη έχουμε σε πολλούς χώρους, στο εργατικό, το φοιτητικό, τις γειτονιές, να στηρίξουμε καταλήψεις στέγης και δομές αλληλεγγύης, πράγματα που γίνονται ήδη παρά τον πόλεμο των κομματικών επιτελείων, όχι όλων αλλά αρκετών, και στην ΛΑΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.. Και να εμπλέξουμε κοινωνικές δυνάμεις για το πως θα είναι η Ελλάδα της εθνικής λαικής κυριαρχίας και της παραγωγικής ανασυγκρότησης σε σοσιαλιστική κατεύθυνση. Και το ποιοι μπορεί να είναι οι σύμμαχοι σε αυτή την πορεία να κρίνεται με τις πρωτεραιότητες και τα βήματα αυτής της πορείας και όχι να φτάσουμε σε επιλογές κοινοβουλευτικής επιβίωσης της αριστεράς. Γιατί πρέπει να επιμεινουμε πως το σενάριο, το δίλλημα που περιγράφεις είναι πολύ αρνητικό και πως δεν πρέπει να φτάσουμε εκεί.
άσε λοιπόν τις επώνυμες συκοφαντίες, επώνυμες σε ότι αφορά αυτόν που συκοφαντείς,κρυβόμενος πίσω από την ΖΚ και μίλα για τα πολιτικά ζητήματα του αν έπρεπε η καπτιταλιστική Ελλάδα του Ιουλίου 15 να πάει στην ρήξη ή το ΟΧΙ μέχρι το τέλος ήταν τελικά μια τεχνική πολιτικού μάρκετινγκ και όποτε ανοίγει η κουβέντα για την ρήξη να ακούμε από την αντίληψη σου ότι δεν είναι για τώρα αλλά για τον σοσιαλισμό που θα έρθει στην ΟΝΕ και την ΕΕ.
Κώστας
Κωστάκη μ., η ηγεσία του πολιτικού μορφώματος που είσαι (ΛΑΕ) στην συντριπτική της πλειοψηφία ΚΥΒΕΡΝΗΣΕ όταν ήταν τμήμα του ΣΦΥΡΙΖΑ. Και ΤΙ πολιτική άσκησε; Ασκησε πολιτική φιλική προς το κεφάλαιο. Θες να σου θυμίσω γιατί έχεις αλτσχάιμερ ή είσαι απατεώνας ή και τα 2;
α. Ο Λαφαζάνης, ο Ησυχος, ο Στρατούλης (δλδ η ηγεσία της ΛΑΕ) κλπ όντας μέλη της κυβέρνησης συγκάλυψαν την δολοφονία 3 (αν θυμάμαι καλά) εργατών στα ΕΛΠΕ του Λάτση.
β. Οι ίδιοι τυχάρπαστοι, έκαναν ουσιαστικά πλάτες στην ΕΛ ντοράντο στην Χαλκιδική, προσπαθώντας να ρίξουν στάχτη στα μάτια με ένα παπατζίδικο “πάγωμα” (και καλά) των εργασιών στα μεταλλεία, αντί να τα κλείσουν όπως είχαν υποσχεθεί.
γ. Οι βολευτές που είχαν αν και πολλοί, στάθηκαν ανίκανοι να αποτρέψουν το οτιδήποτε εντος της Βουλής. Το ίδιο το αριστερό ρεύμα αν και είχε το 40 % του ΣΦΥΡΙΖΑ στάθηκε ανίκανο να πράξει το ο,τιδήποτε για να αποτρέψει το αίσχος του ΣΦΥΡΙΖΑ.
δ. Ακόμα και στις 16 Αυγούστου 2015 η μετέπειτα ηγεσία της ΛΑΕ δήλωνε πως “καταψηφίζουμε μνημόνια, στηρίζουμε την κυβέρνηση”.
Απο κει και πέρα: Συμμαχείτε με Κωνσταντοπούλου που σας έβριζε ένα τμήμα σας το οποίο και δεν καλύψατε ποτέ.
Από την άλλη, ο Παναγιώτης Σωτήρης ασχολείται με τα παραπολιτικά του Μαρινάκη και με το UNFOLLOW το οποίο κάλυψε τον Μαρινάκη.
Και τώρα τι ας λες Κωστα ως ΛΑΕ; “Να μπούμε στην Βουλή για να έχουμε βολευτές και να βοηθήσουμε τον λαό”. Εισασταν στην Βουλή, είχατε δεκάδες βολευτές δεν καταφέρατε τπτ, θέλετε μέτωπα ό,τι να ναι, ο Παναγιώτης Σωτήρης ψιλογουστάρει και Μαρινάκη, και έχεις το θράσος και μιλάς!
όταν λέω πως αναπαράγεις τις αλήτικες συκοφαντίες κατά του Παναγιώτη Σωτήρη (και της Δέσποινας Κουτσούμπα προφανώς) έρχεσαι και με δικαιώνεις έτσι απλά. Μετά από αυτήν την επίδειξη πολιτικής αλητείας, που προφανώς την χρεώνεται το ΝΑΡ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η pandiera, το υπόλοιπο παραλήρημα προφανώς δεν θα απαντηθεί.
Κώστας
Κωστα μ., ΠΟΙΕΣ αλήτικες συκοφαντίες κατά του Παναγιώτη Σωτήρη; Επιμελητής έκδοσης στο περιοδικό του Μαρινάκη δουλεύει, παρέα με όλη την ομάδα του unfollow! Αυτό δεν θα ήταν γενικά πρόβλημα, ΑΝ δεν είχε βγει το unfollow (με το οποίο έχει πολιτικές σχέσεις ο Παναγιώτης Σωτήρης φυσικά) να υποστηρίξει ανοιχτά τον Μαρινάκη στην υπόθεση του πρεζοκάραβου.
Εκδότης του Unfollow και του Report και εργοδότης του Παναγιώτη είναι ο Χαραλαμπόπουλος, Δεν αντιλαμβάνομαι τι εννοείς “πολιτικές σχέσεις” ο άνθρωπος δουλεύει και μάλιστα σε ενα μέσο που έχει τυπικό ιδιοκτησιακό καθεστώς, δεν είναι τύπου κολλεκτίβα ή κάτι τέτοιο. Υπάρχουν βέβαια άνθρωποι, είτε στα ΜΜΕ του Μαρινάκη, είτε στα καράβια, είτε σε ότι έχει ο Μαρινάκης που έχουν εργοδότη τον Μαρινάκη, όπως σύντροφοι είχαν και έχουν εργοδότη τον Αλαφούζο. Θες ονόματα ? Κάνουν κάτι κακό ? Ο αντικαπιταλιστικός αγώνας σημαίνει να γίνουν όλοι οι αριστεροί με κάποιον τρόπο δημόσιοι υπάλληλοι ? Μήπως υπάρχει και πλήθος αμιγώς καπιταλιστικές λειτουργίες τις οποίες καθημερινά διεξάγουν οι σύντροφοι μας που είναι μηχανικοί, που είναι λογιστές, οικονομολόγοι, στελέχη επιχειρήσεων κλπ ? Μήπως αυτό είναι πιο βαθύ ως πρόβλημα από το αν ένας σύντροφος δουλεύει σε ιδιωτικό ΜΜΕ ? Που δεν λέω πως και αυτοί οι σύντροφοι να μην δουλέψουν βέβαια αλλά αναρωτιέμαι που τελειώνει ο αντικομμουνιστικός λαικισμός και εκβιασμός που θέλει να υποχρεώσει ειδικά τον Παναγιώτη να είναι άνεργος, να πεινάσει ως κομμουνιστής κλπ. Γιατί ? Γιατί ειδικά τον Παναγιώτη και την Δέσποινα ? Επειδή το θέλει η ΖΚ, ο … Διαμαντής και ο ΑΝΤΑΡΣΥΟΣ ?
Κώστας
Αγαπητέ μου ,
α. η εκδοτική του ομάδα (και ο παναγιώτης σωτήρης) και αρκετοί άλλοι, λανσάρισαν το UNFOLLOW, σαν ένα εναλλακτικό, σοβαρό αριστερό ΜΜΕ.
β. Σαφώς και όποιος θέλει να λέγεται αριστερός ή/και κομμουνιστής ΔΕΝ ξεπλένει τον Μαρινάκη με κείμενά του στο unfollow και στα ΜΜΕ του Μαρινάκη. Αυτό είναι ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΟ. Μην κάνεις τον αλέκο Κωστάκη μ! Προφανώς και όλοι/ες οι κομμουνιστές έχουν εργοδότη! Το ζήτημα είναι: Τον ξεπλένουν ΝΑΙ ή ΟΧΙ; Ε, ο φίλος σου και η εκδοτική ομάδα του unfollow τον ξεπλύνανε τον Μαρινάκη. Είτε σου αρέσει, είτε όχι.
γ. ΑΝ λοιπόν είναι έτσι όπως τα λές, ΝΑ ΒΓΕΙ ο Παναγιώτης Σωτήρης και να καταγγείλει τον εκδότη και την εκδοτική ομάδα του unfollow και του report για το ότι κανουν πλάτες στον ΜΑρινάκη. Αλλιώς είναι παρεάκι τους.
Φέρε ντε το κείμενο του Παναγιώτη για τον Μαρινάκη.
O Γιάννης Ελαφρός πχ βγάινει και καταγγέλει τον Αλαφούζο για κάθε κείμενο της Καθημερινής, κάθε ατάκα του Πορτοσάλτε και του Παπαχελα ? Θα του τα χρεώσουμε ή θα χρεώσουμε στον κάθε σ Ελαφρό ότι υπογράφει ο ίδιος ?
Επίσης, το αποφευγεις μόνιμα, αν ο Παναγιώτης είναι … παρεάκι του Μαρινάκη είναι και το ηγετικό στέλεχος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Δέσποινα γιατί είναι η άποψη και των δύο πως υπάρχει οικογενειακή ευθύνη σε 2 κομμουνιστές που μοιράζονται την ζωή και τον αγώνα για δεκαετίες και στηρίζουν ο ένας τον άλλο παρά τις διαφωνίες 2-3 χρόνια τώρα.
Κώστας.
¨”Αρνήθηκε συνειδητά να το θέσει το ΚΚΕ,…..”. ε όχι κι έτσι ……
https://www.youtube.com/watch?v=wGjClntbuhM
απο 1.17 εως 1.52 η πρόταση τοτε του ΚΚΕ επισημα κι οχι μεταφρασμενα (πχ αμα λεει ετσι εννοει γκιουβετσι)
Παναγιώτη, λες βλακείες, να με συγχωρείς. Εκτός κι αν ζούμε σε άλλη χώρα ή το γυρίσαμε στον ιδεαλισμό. Ποιο ΝΑΙ στη ρήξη ψήφισε ο λαός, ρε φίλε, θα μας τρελάνεις; Πόσοι από εμάς δεν είδαμε ανθρώπους, απλούς ανθρώπους στον περίγυρό μας που ψήφισαν ΟΧΙ εντελώς ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ υπέρ μιας “καλύτερης συμφωνίας”; Ανθρώπους που, κυριολεκτικά ΕΤΡΕΜΑΝ μήπως και την επομένη ξημερωθούν με δραχμή; Ανθρώπους που, στην πραγματικότητα, ήθελαν να “ξεφορτωθούν” με την ψήφο, από πάνω τους, την ευθύνη για το ποια θα είναι η διέξοδος από αυτό τον εφιάλτη και ήταν έτοιμοι να “αναθέσουν” αυτό το φορτίο στον πρώτο τυχοδιώκτη που τους έταζε ότι “και η πίτα θα έμενε ολάκερη κι ο σκύλος χορτάτος”; Είναι δυνατόν να υπήρχε λαϊκό ρεύμα υπέρ της ρήξης και αυτό να μην εκφραζόταν ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΟΥ, παρά μόνο στην κάλπη; Τι είδους ιδεαλιστική, κοινοβουλευτική θρησκοληψία είναι αυτή πια; Σε ποιες απεργίες, σε ποια άνοδο της ταξικής πάλης, σε ποια βήματα στην ανάπτυξη του βαθμού οργάνωσης, συνειδητότητας, αλλαγής συσχετισμών κλπ. εκφράστηκε αυτό το “ΝΑΙ στη ρήξη”; Και, τελοσπάντων, αφού υπήρχε τέτοιο φοβερό και αυθόρμητο “από τα κάτω” ρεύμα που “έσπρωχνε” για ρήξη με την ΕΕ κι αφού το ΚΚΕ, όπως λες, “συνειδητά δεν έθεσε τη ρήξη”, πώς και δεν στήριξε – έστω εν μέρει, έστω κριτικά – δυνάμεις που, έστω με αδυναμίες και όχι συνολικά, είχαν μια τέτοια λογική; Γιατί δεν το καρπώθηκε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ΛΑΕ έστω ένα 3, ένα 5% από αυτό το φοβερό και τρομερό 60% της ρήξης; Γιατί η αποχή δεν βάρεσε 40 και 50% αν ο κόσμος ήθελε ρήξη και δεν είχε σε ποιον να την “πιστώσει” πολιτικά; Κοίτα, αν το’χουμε γυρίσει στην παλαβή και το μόνο που μας νοιάζει είναι να βρούμε ένα “ποίημα” να περιχαρακώσουμε το “μαγαζί” μας επειδή “πάνε να μας το μπαλαμουτιάσουν” σήμερα με τα σούρτα-φέρτα της ΛΑΕ με την Ζωίτσα και τις παραφυάδες της “κοινωνικής ΑΝΤΑΡΣΥΑ”, είναι κατανοητό μεν από τη σκοπιά του τι ζόρια τραβάτε, αλλά δε θα μας τρελάνετε κιόλας. Το δρόμο που σας έφερε σε αυτά τα ζόρια, μόνοι σας τον ανοίξατε, δε σας φταίει κανείς και δε χρειάζεται να προκαλείτε τη νοημοσύνη του καθενός λέγοντας ανοησίες.
Ο δρόμος για τη διαμόρφωση όρων πραγματικής ρήξης είναι, όσο και να μας στεναχωρεί, πολύ μακρύς και με “αναλύσεις” σαν κι αυτή που διάβασα στο άρθρο, δε συντομεύει ούτε κατά ένα εκατοστό. Χωρίς πραγματική ανασύνταξη του κινήματος με όρους κοινωνικής συμμαχίας ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους, χωρίς πραγματική κι όχι φαντασιακή άνοδο της ταξικής πάλης που μετριέται σε απεργίες, νίκες στις μικρές και μεγάλες μάχες με την εργοδοσία, δυνάμωμα των σωματείων, αλλαγή συσχετισμών σε μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, πολιτικό και οργανωτικό αποκρυστάλλωμα, τίποτε από όλα αυτά που βαυκαλίζεται το άρθρο δεν έχουν αληθινή υπόσταση, πέραν από ένα “ποίημα” για να συσπειρώσει το κάθε “μαγαζί” το χώρο του. Ασχοληθείτε, λοιπόν, με αυτό – όπως ασχολείται το ΚΚΕ με τις δυνάμεις του και προφανώς και τις αδυναμίες του για τις οποίες πρώτα το ίδιο μιλάει και δεν περιμένει αυτόκλητους “σοφούς” να του κουνήσουν το δάκτυλο όταν οι ίδιοι στα του οίκου τους τα΄χουν κάνει μούσκεμα – και μετά το “ταμείο” για το ποια γραμμή οδηγεί το κίνημα μπροστά και ποια πίσω, θα λυθεί από την ίδια τη ζωή και πολύ λίγα θα χρειάζεται να ειπωθούν από εμάς εδώ.
Χαρακτηριστικό του οπορτουνισμού είναι η ευκολία στην αλλαγή θέσης: αυτό που χτες ήταν θέσφατο σήμερα είναι κατάρα και τούμπαλιν. Από Δευτέρα με Παρασκευή το ΚΚΕ βρίζει το ΟΧΙ (πάντα θα το στοιχειώνει αυτό το 61,3%) και Σαββάτο-Κυριακή είναι “περήφανο ΟΧΙ” (Κουτσούμπας έφη: “μέσα σε μία νύχτα το πραγματικά περήφανο “όχι” του ελληνικού λαού μετατράπηκε σε ένα πελώριο “ναι”» και έθεσε το ερώτημα : «Ντρέπεστε λιγάκι, νιώθετε έστω κάποιες τύψεις;” ).
Εσείς ΚΚΕδες νοιώθετε ντροπή;
Μόνο στο θολωμένο σου μυαλό υπάρχει αντίφαση. Κανείς δεν αρνήθηκε ότι ο λαός με την ψήφο του εκδήλωσε και οργή και αγανάκτηση και επιθυμία να τελειώνει αυτός ο εφιάλτης. Κανείς δεν υποτιμά το γεγονός ότι με την ψήφο του ο λαός έδειξε ότι η λογική των Σαμαροβενιζελοποταμίσιων που του έλεγαν ότι πρέπει να είναι και χαρούμενος από πάνω που “είναι Ευρώπη” και που “τον βοηθούν” (να πέσει στο γκρεμό μια ώρα αρχύτερα), του είναι απωθητική και την απορρίπτει. Από το σημείο αυτό, όμως, μέχρι του να βαφτίζουμε την αγανάκτηση και την οργή, διάθεση “ρήξης” έχει μεγάλη απόσταση και δε θα σου κάνουμε τη χάρη να την μηδενίσουμε, μόνο και μόνο για να σου “βγει” το κουστουμάκι που σε βολεύει, για να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα. Περαστικά σας και καλά μυαλά…
Μόνο στο κομματοσκυλικό θολωμένο σου μυαλό γρ γρ. πιστεύεις πως το ΚΚΕ έπραξε ταξικά στο δημοψήφισμα. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έκανε ό,τι μπορούσε για να συμβάλλει σε εργατολαικές εξελίξεις. Αλλο πράγμα το ότι και η ανταρσυα δεν μπορεί.
Εννοείται πως ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΕΠΑΜ, ο Γιαννακόπουλος και η ΧΑ έπραξαν ταξικά ψηφίζοντας όχι τελικά μαζί με την 100% εργατική πρωτοπορία μας, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και όχι το ΚΚΕ το κόμμα της αστικής τάξης. Τόση προσπάθεια για να μας πείσετε ότι το τυράκι που πέταξε η α.τ. ήταν ταξική επιβολή που μάλιστα απλώς έπρεπε να ρωτήσουμε και «μήπως βρε, θέλετε να βγούμε και από το ευρώ;» και παίζει να είχαμε και σοσιαλισμό τώρα.
Ίσως κάποτε να μάθετε να κουβεντιάζετε (άρα να σκέφτεστε) αντί να βρίζετε.
Το ΚΚΕ αρνήθηκε οτι ο λαός με την ψήφο του έκφρασε οργή και αγανάκτηση, στην ανακοίνωση που έβγαλε για το αποτέλεσμα ψέλνει τα εξ αμάξης σ’ αυτούς που ψήφισαν ΟΧΙ :
“…ψήφισαν ΟΧΙ, πιστεύοντας ότι έτσι απορρίπτουν τα αντιλαϊκά μέτρα, τη λιτότητα, που πίστεψαν ότι η οικονομική κρίση οφείλεται στην κακή διαχείριση, ότι για τη λιτότητα έφταιγαν μόνο οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις και οι ευρωενωσιακοί σύμμαχοί τους και όχι και η σημερινή κυβέρνηση” .
Όργανο του Τσίπρα ο λαός κατά το ΚΚΕ “πίστεψε οτι φταίνε οι προηγούμενες κυβερνήσεις”. Πουθενά για ψήφο “οργής και αγανάκτησης” κύριε Γρ.Γρ., αυτά είναι λόγια παπατζήδων για να θολώσουν τα νερά. Άλλωστε πολύ σημά χρονικά ο Γρ. ( Γρ. άπαξ ) σας κ. Κουτσούμπας καθαγίασε από τη Σύρο το πολύ χειρότερο (από αυτό που αναφέρονταν στο ψηφοδέλτιο) μνημόνιο του Τσίπρα, αρκεί που δεν βγήκαμε από το ευρώ (ΕΥΡΩ: το ανώτατο στάδιο του κομμουνισμού).
Μόνη ελπίδα για τον ελληνικό λαό είναι να ξεπεράσει τον οπορτουνισμό, καταρχήν του ΚΚΕ.
Από την ανακοίνωση της ΚΕ για την εκτίμηση του δψ:
«Το ΚΚΕ καλεί όσους ψήφισαν ΟΧΙ, θέλοντας μ’ αυτόν τρόπο να εκφράσουν μια γνήσια λαϊκή διαμαρτυρία στα μνημόνια και τα αντιλαϊκά μέτρα, να μην εφησυχάσουν, να μη συναινέσουν στην επιδίωξη της κυβέρνησης να χρησιμοποιήσει τη λεγόμενη «λαϊκή ετυμηγορία» για το κλείσιμο νέας αντιλαϊκής συμφωνίας – μνημόνιο, σε συνεργασία με τις άλλες αστικές δυνάμεις.» Ποιος είπε ότι το ΟΧΙ δεν ήταν έκφραση αγανάκτησης λοιπόν; Αλλά, και ποιος προειδοποιήσε ότι το ΟΧΙ που ψήφισαν θα αξιοποιηθεί διαφορετικά; Ποιος εξωράιζε από την άλλη έναν αστικό μηχανισμό ενσψμάτωσης;
Δεν παίζει να είσαι τόσο συνειδητά γκεμπελίσκος. Αλλά, πότε φοβήθηκαν οι οπορτουνιστές να χρησιμοποιήσουν την κοπτοραπτική και τον αντικομμουνισμό; Δεν έχει νόημα η συνομιλία με κάποιον που συνειδητά βγαίνει και λέει ψέματα μπας και μπορέσει να αντιπαρατεθεί.
άρες μαρες κουκουναρες από τους φίλους του ΚΚΕ.
Οποιος πιστεύει ότι το ΟΧΙ το κόσμου εξέφραζε στην συντριπτική του πλειοψηφία αριστερόστροφες αγωνίες κα ιθέλω του κόσμου, έπρεπε ευθύς εξαρχής:
α. Να ταχθεί υπέρ του τριπλού έγκυρου ΟΧΙ (όπως πχ έκανε πολύ σωστά η ΑΝΤΑΡΣΥΑ)
β. Να προειδοποιήσει τον κόσμο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εξελίσσεται σε μια καπιταλιστική δύναμη (όπως πάλι σωστά έκανε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ)
γ. Να συμβάλλει στην δημοκρατική οργάνωση του λαού και σε ένα πολιτικό σχέδιο για την επόμενη μέρα (όπως ΔΕΝ θέλησε να κάνει το ΚΚΕ και ΔΕΝ μπόρεσε να κάνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ).
Εκτός από το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΟΤΕ δεν ΕΞΙΛΙΧΘΗΚΕ σε καπιταλιστική δύναμη, αλλά ΠΑΝΤΑ ΗΤΑΝ καπιταλιστική δύναμη, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΠΟΤΕ δεν προειδοποίησε τον κόσμο περί αυτού, παρά μόνο, όταν ο “ελέφαντάς” της, δεν μπορούσε πια να κρυφτεί πίσω απ το δεντράκι και το έκανε μόνο και μόνο για να σώσει κάποια προσχήματα!
Τα υπόλοιπα περί συμβολής σε “δημοκρατική οργάνωση του λαού” κλπ”, είναι απλά τυποποιημένες αερολογίες και κουραφέξαλα!
Κοίτα, απαντάτε σε ότι θέλετε, όπως θέλετε και πάντα υβριστικά.
Καταρχήν τα ελληνικά μας είναι καλά για να καταλάβουμε ότι η ανακοίνωση του ΚΚΕ κατατάσσει “όσους ψήφισαν ΟΧΙ …για γνήσια λαϊκή αγανάκτηση” στα λοιπά της εκλογικής διαδικασίας, κάτι σα να λέμε τρίτη κατανομή.Η κύρια απεύθυνση αφορά αυτά που ανέφερα παραπάνω (όσοι πίστεψαν στην … παρούσα κυβέρνηση).
Για την ομιλία στη Σύρο θα μας πείς κάνα αστείο να γελάσουμε; ή πες μας καλύτερα για το 20ο συνέδριό σας και τις γελοίες τρομολαγνικές αποφάσεις του: “…Στην περίπτωση αλλαγής νομίσματος, το λαϊκό εισόδημα θα εξανεμιστεί μέσω της υποτίμησης του νέου νομίσματος, της αισχροκέρδειας, της ραγδαίας πτώσης της αγοραστικής δύναμης, καθώς και μέσω της μεγάλης ανατίμησης των εισαγόμενων εμπορευμάτων στα οποία στηρίζεται όχι μόνο η κατανάλωση αλλά και η βιομηχανία. Επίσης, θα χτυπηθεί κι ένα μεγάλο μέρος αυτοαπασχολούμενων, φτωχών αγροτών, δανειοληπτών.”
Ρε σεις ΚΚέδες, χειρότεροι και από τον Κούλη και τον Τσίπρα έχετε καταντήσει!
Και για να καταλάβουν όλοι τον οπορτουνισμό δια ζώσης, η πρώτη αλλαγή του ΚΚΕ για την Ε.Ε. έγινε από τις στήλες του Ριζοσπάστη της Κυριακής 21 Νοέμβρη 2010 με άρθρο του Μάκη Παπαδόπουλου όπου εκφράστηκε η θέση “έξοδος από την Ε.Ε. με λαϊκή εξουσία”. Αυτό παρά και ενάντια στις αποφάσεις του 18ου Συνεδρίου όπου αναφέρονταν: ” Tο ζήτημα της συμμετοχής της Eλλάδας στην EE και το NATO. Eίναι καιρός να σχεδιαστεί – ανάλογα με το μαζικό φορέα – ώστε να προβάλλεται το θέμα της απειθαρχίας, αλλά και της αποδέσμευσης, απεμπλοκής, σε απάντηση στις ουτοπικές και αποπροσανατολιστικές θέσεις για δήθεν «αλλαγή από τα μέσα».
Στο πεδίο αυτό, είναι ανάγκη να αποκαλυφθούν οι όροι της συμμόρφωσης, της ανισομετρίας, οι σχέσεις αλληλεξάρτησης και εξάρτησης. Aπομυθοποιείται έτσι και η θέση ότι η Eλλάδα είναι μικρή και εξαρτημένη χώρα, γι’ αυτό δεν μπορεί να μπει στην τροχιά της ανάπτυξης προς όφελος των κοινωνικών αναγκών…”
Όταν τότε έστειλα στον “Ρ” ερώτημα αν αυτό αφορά αλλαγή θέσης του ΚΚΕ για την Ε.Ε. δεν μου απαντήθηκε ποτέ. Έτσι φαίνεται γίνονται οι αλλαγές στα “επαναστατικά” κόμματα : αλλαγές στα μουλωχτά…
Προφανώς, ο ΣΥΡΙΖΑ σου έχει απαντήσει γιατί σας χρησιμοποίησε, σας μάδησε, σας πούλησε και σας πέταξε σαν στυμμένες λεμονόκουπες……
……και σας πήρε και …..τον Πολάκη!
O ΣΥΡΙΖΑ σας αξιοποιεί το ΚΚΕ που λέει ότι κινδυνεύουμε να μας πετάξουν έξω από το ευρώ , όπως διαβεβαίωσε ο ΓΓ της ΚΕ στην εισήγηση στο 20ο συνέδριο, όπου μας κάλεσε να μην ανησυχούμε, γιατί το ΚΚΕ έχει σχέδιο για να σωθεί ο λαός. Να χε και για σήμερα ένα σχέδιο…
Σας πήρε και τον Δραγασάκη… Τον παραλίγο γραμματέα.
Γιώργο Θαλάσση ή όπως αλλιώς σε λένε, το ΚΚΕ δεν έκρυψε ποτέ από το λαό την αλήθεια. Μπορεί να σου χαλάει το ρεφορμιστικό παραμυθάκι στο οποίο πίστεψες, ότι τάχα με μια “αριστερή, αντιμνημονιακή κλπ. κλπ. κυβέρνηση” (α, ναι, που “θα ελέγχεται από το κίνημα” και άλλες τέτοιες ευρωκομμουνιστικές μπούρδες) θα μπορέσει να χαράξει φιλολαϊκό δρόμο χωρίς ρήξη με τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και εξουσίας, αλλά τι να κάνουμε; Μπορεί να πιστεύεις ότι λ.χ. μια τέτοια κυβέρνηση, όταν θα αποφάσιζε να βγει από το ευρώ (όπως τη συμβουλεύει σταθερά από το 2010 το Σίτυ του Λονδίνου και άλλοι …αντικαπιταλιστές σύμβουλοι του Σόρος, όπως ο Βαρουφάκης), θα ετύγχανε της …κατανόησης του ξένου παράγοντα και θα γινόταν “ήρεμα”, χωρίς “να ανοίξει μύτη”. Μπορεί να πιστεύεις ότι η ελληνική κυβέρνηση θα ελέγξει την ισοτιμία και αυτή δε θα κατρακυλήσει μέσα σε μερικές βδομάδες στα τάρταρα, εκτοξεύοντας τον πληθωρισμό και βυθίζοντας άμεσα τα πιο φτωχά τμήματα του λαού στην πείνα, εκθέτοντάς τα παράλληλα στο μαυραγοριτισμό και στη σπέκουλα των κερδοσκόπων. Αλήθεια, χωρίς τα μέσα παραγωγής στα χέρια της, χωρίς το μονοπώλιο του εξωτερικού εμπορίου, χωρίς αποτελεσματικό έλεγχο στην παραγωγή, επαναστατικώ δικαίω (κι όχι, φυσικά, από τα όργανα μιας αστικής κυβέρνησης) και στις ροές συναλλάγματος (πρακτικά, χωρίς τη δυνατότητα να απαγορέψει κάθε εκροή χρήματος από τη χώρα, η χώρα θα πορευτεί ήρεμα και καλά και δε θα συμβεί τίποτε. Είσαι ηλίθιος ή τον παριστάνεις; Τι διαφορά έχει το παραμυθάκι σου, από αυτό του Τσίπρα που έλεγε πριν το Γενάρη του ’14 ότι “θα χορέψει τις αγορές στο ταψί”; Καμία, απλά λέτε το ίδιο και η μόνη διαφοροποίηση είναι ότι “εσείς” (όποιοι κι αν είστε) “εγγυάστε” ότι η “δική σας” κυβέρνηση δε θα τα διπλώσει όπως έκανε ο Αλέξης που “πρόδωσε”, “κώλωσε” κλπ. κλπ. Άσε, μας τα ‘παν κι άλλοι…
ΥΓ. Α, μην ξεχάσω το καλύτερο. Αφού η επανάσταση και η λαϊκή εξουσία είναι “σεχταρισμός” και “αναχώρηση από την πολιτική”, υπάρχει και η αλτερνατίβα για το πως γίνεται η “δουλειά” με καπιταλιστικούς όρους: για παράδειγμα, με το να συνδέσεις το “εθνικό νόμισμα” με το δολάριο ή – καλή ώρα τώρα που η Βρετανοί φεύγουν από την ΕΕ – με τη στερλίνα (κάτι σαν Μπρέτον-Γούντς για πάρτη μας, άμα λάχει…). Μάλιστα, ίσως δεν αργήσει η ώρα που ο άλλος “αντικαπιταλιστής” Σόιμπλε βαρεθεί να τον εκβιάζουν οι αμερικάνοι μη τυχόν και του “τσαλακώσουν” το ευρώ, τα βρει σε μια συμβιβαστική λύση και μας στείλει “άκλαυτους” στη δεύτερη “ταχύτητα” της ΕΕ. Πολύ θα ήθελα να σας δω όλους σας, όταν ο “σκληρός” Βαρουφάκης θα μετέτρεπε τη χώρα σε Πουέρτο Ρίκο και οι συναλλαγές θα γίνονταν σε λίγα χρόνια με δολάρια ή λίρες μιας και το “εθνικό νόμισμα” θα είχε καταντήσει …χαρτί τουαλέτας. Και μετά, τα γνωστά: καλώς ήλθαν τα ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα, στρατός στην (Βόρεια) Κορέα κλπ. κλπ. Δοκιμασμένα πράγματα…
Τι να απαντήσεις σε έναν άνθρωπο (τον Γρ.Γρ.εννοώ)που σε αποκαλεί ηλίθιο; Τέτοιο κόμμα τέτοια στελέχη έχει…
Σεχταρισμός δεν είναι η επανάσταση και η εργατική/λαϊκή εξουσία! Σεχταρισμός είναι να έχεις την αφελή/κουτοπόνηρη αντίληψη πως μόνο ένα κόμμα μπορεί να το καταφέρει. Επίσης σεχταρισμός είναι, να ψάλλεις στα λόγια την επανάσταση, αλλά να την υπονομεύεις καθημερινά, με την άρνηση σου ως ΚΚΕ να μπλέξεις με λαϊκούς αγώνες (και εργατικούς) που δεν ελέγχεις (δλδ τους συντριπτικά περισσότερους).
Η αποχή στις εκλογές 20 Σεπτέμβρη του 2015, ΕΣΠΑΣΕ ΡΕΚΟΡ, ανέβηκε στο 44%, δηλ. 765.000 ψηφοφόροι λιγότεροι από τις προηγούμενες εκλογές 25 Γενάρη ’15 (οπότε αποχή 36%). Δεν νομίζω να είχαν ψηφίσει ΝΑΙ στο δημοψήφισμα…
Κατανοητη η αγωνια του ΠΜ να βαλει και το ΚΚΕ στο καδρο των οργανωσεων κινηματων κλπ που εγιναν ουρα του συριζα το καλοκαιρι του 2015 αλλα το ψηφοδελτιο του ΚΚΕ (που και οι ανταρσιοι κυνηγησαν λοιδωρησαν συκοφαντησαν ομου με τους συριζεους) εγραφε
Όχι στην πρόταση των ΕΕ – ΔΝΤ – ΕΚΤ. Όχι στην πρόταση της κυβέρνησης.
Αποδέσμευση από την ΕΕ, με το λαό στην εξουσία
Αναγνωση γνωριζει ελπιζω
Εγώ, είχα γράψει τη γνωστή μαντινάδα του Μποστ για το δημοψήφισμα της χούντας.
Δεν εματάγινε ποτέ τέτοιο “κουτί” (κάλπη) ρημάδι,
ΟΧΙ να ρίχνεις το πρωί, να βγαίνει ΝΑΙ το βράδυ!
Το στρίβειν δια του αρραβώνος (ΚΚΕ) είναι η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη είναι, το ξεπούλημα του ΣΦΥΡΙΖΑ
και το να σερνεται πισω απο το συριζα ιδιον της ανταρσυας και τοτε και τωρα
το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ ήταν ένα άκυρο ψηφοδέλτιο. Ότι ακριβώς βόλευε την ΕΕ και την κυβέρνηση
ελεος
η κυβερνηση στηριζε ΟΧΙ
η ΝΔ και λοιποι ΝΑΙ
οι δηθεν αντικαπιταλιστες αντιμνημονιακοι συρθηκαν πισω απο την κυβερνηση συριζα-ανελ
η αυτονομη εργατικη αντιδραση ηταν ΑΚΥΡΟ-ΛΕΥΚΟ που με το ψηφοδελτιο του ΚΚΕ ειχε σαφετσατη αντι-ΕΕ θεση
Η κυβέρνηση σε συνεργασία με τον Στουρνάρα έκλεισαν τις τράπεζες για να φοβήσουν τον ελληνικό λαό. Εαν καταφέρει και έλθει λαϊκή εξουσία πρέπει πολλοί να δικαστούν για εσχάτη προδοσία. Έτσι πρέπει να γίνει!
Προφανώς δεν έχεις καταλάβει, ή δεν θέλεις να παραδεχτείς, πόσο βόλευε την ΕΕ και την κυβέρνηση η στάση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Συμφωνώ με το άρθρο σας και μπράβο. Μόνο που πρέπει να επισημάνω μια πολυ λυπηρή παράλειψη.
Τη μη αναφορά σας στον αγώνα που έδωσε το Ενιαίο Παλλαικό Μέτωπο (ΕΠΑΜ), υπέρ του ΟΧΙ, με ξεκάθαρη, αληθινή ,εφικτή και υπεύθυνη πρόταση.
Στο βαθμό που γνήσια υποστηρίζετε τις θέσεις που γράψατε,δεν θα παραλείπετε ανάλογα στοιχεία -στο μέλλον.
Με εκτίμηση,
Λούζη Μαργαρίτα