Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη
Π: Πατέρας Γ: Γιος
Γ: Τι είναι πατέρα η δημιουργική ασάφεια;
Π: Είναι η δημιουργική κοροϊδία και η δημιουργική υποκρισία μαζί, γιε μου.
Γ: Το δημοψήφισμα είναι καλό ή κακό;
Π: Ανάλογα παιδί μου. Μοιάζει με τις εκλογές. Άλλοτε το επικαλούνται ως την ανώτερη έκφραση της λαϊκής βούλησης και άλλοτε ως καταστροφή για τον τόπο και τη χώρα.
Γ: Πιστεύεις πως πρέπει να γίνει δημοψήφισμα;
Π: Σημασία έχουν τα ερωτήματα. Φαντάσου ένα δημοψήφισμα που να λέει:
Με δεδομένη τη συνέχιση της πορείας της χώρας μέσα στο Ευρώ και την Ε.Ε θέλετε να υπογράψει η κυβέρνηση νέο μνημόνιο; Ναι ή όχι;
Γ: Που είναι ο παραδιαλογισμός;
Π: Αν πεις ναι, θα έχουμε νέο μνημόνιο. Αν πεις όχι πάλι θα έχουμε νέο μνημόνιο.
Γ: Γιατί;
Π: Διότι, αφού έχεις αποδεχτεί την Ε.Ε και το Ευρώ, το νέο μνημόνιο είναι δεδομένο. Εμπειρία 5 χρόνων βλέπεις! Αν δεν θέλεις μνημόνιο θα πρέπει πρώτα να μη θέλεις Ε.Ε και Ευρώ.
Γ: Δεν θα είναι μνημόνιο πατέρα. Συμφωνία θα είναι. Έντιμος συμβιβασμός.
Π: Στη σπηλιά των Βρυξελλάκων δεν συναθροίζονται άγιοι παιδί μου. Θα είναι μνημόνιο-μνημόσυνο που τα κανάλια θα την πουν συμφωνία και η κυβέρνηση έντιμο συμβιβασμό. Που σημαίνει ότι αυτοί θα μας ξεζουμίσουν αλλά κι εμείς θα εξαθλιωθούμε κι άλλο.
Γ: Και γιατί δεν το καταλαβαίνει ο κόσμος; Γιατί δεν αντιδρά; Μήπως μας ψεκάζουν στ’ αλήθεια;
Π: Ωραία δικαιολογία αυτή για την απάθειά μας. Έξυπνη. Πολύ έξυπνη. Πετάς ένα: «μας ψεκάζουν» και μπορείς μετά να την αράξεις στον καναπέ να δεις λίγο αθλητικά για να ξεφύγει το μυαλό για να μπορείς έπειτα να βρίζεις με την ησυχία σου.
Γ: Κάτσε βρε πατέρα. Προτιμάς, δηλαδή, το Σαμαρά και το Βενιζέλο από τον Τσίπρα;
Π: Εγώ όχι. Μάλλον ο Τσίπρας τους προτιμάει μ’ αυτά που κάνει ή μάλλον μ’ αυτά που δεν κάνει. Θυμάμαι τον Παπανδρέα που έκλεισε τη Δεξιά στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας και με όσα έκανε τα επόμενα χρόνια έφερε τον…………..στην κυβέρνηση, αλλά κυρίως έκανε να φαίνεται η δεξιά νεοφιλελεύθερη πολιτική ως μονόδρομος.
Γ: Γιατί μαζεύτηκαν πατέρα όλοι αυτοί οι καλοί άνθρωποι στο γήπεδο για να στηρίξουν την παιδεία;
Π: Γιατί νοιάζονται καλό μου παιδί. Νοιάζονται για την παιδεία. Αννούλα, Αρβανιτόπουλος, Κοντογιαννόπουλος, Θεοδωράκης-Ποτάμης. Όλοι οι αποτυχημένοι. Είναι μεγάλη μπίζνα η παιδεία και θέλουν να συνεχιστεί το έργο της διάλυσής της, αλλά της δημόσιας και δωρεάν!
Γ: Πιστεύεις ότι θα βρεθεί λύση ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους εταίρους μας;
Π: Θα προτιμούσα να τους λες συμμάχους. Ανθρώπους της διπλανής πόρτας. Είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα. Νοιάζονται για μας. Είμαστε μια αγελάδα που τους δίνει γάλα. Πάντως, όταν παιζόταν το αντίστοιχο σήριαλ με την Κύπρο για πολύ καιρό, το θέμα έληξε σε ένα βράδυ μετά από υπερατλαντικό τηλεφώνημα οικονομικού υπουργού.
Γ: Λυπάσαι που το ΠαΣοΚ διαλύθηκε και η ΝΔ έχει συρρικνωθεί;
Π: Υποφέρω παιδί μου. Σπαράζω από το κλάμα κάθε βράδυ. Πάντως αν η σημερινή κυβέρνηση συνεχίζει να νταραβερίζεται στενά με τους θεσμούς σύντομα θα έχουμε τη χαρά να ξαναδούμε στο προσκήνιο πασόκους και δεξιούς πρωταγωνιστές. Μπορεί, όχι στα ίδια κόμματα. Σε καινούργια με διαφορετικό όνομα αλλά με το ίδιο ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα.
Γ: Αληθεύει ότι ο Ταγματάρχης πάει στην ΕΡΤ;
Π: Θα περίμενα κάτι πιο προωθημένο, χωρίς ταμπού. Ένα Ρουσόπουλο, έναν Καψή, έστω έναν Αντώναρο. Άστα παιδί μου. Απογοητεύτηκα!
Γ: Τελικά, τα πληρώσαμε τα 760 δις στο ΔΝΤ.
Π: Τους τη φέραμε παιδί μου. Άμα λες ότι είσαι Αριστερή κυβέρνηση, δε χαμπαριάζεις από κινδυνολογίες. Καλείς το λαό σου να βάλει πλάτη γιατί για ένα κούτελο ζούμε σ’ αυτόν τον πλανήτη και για μερικούς ζάμπλουτους χύνουμε τον ιδρώτα μας μια ζωή!
