Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη
Π: Πατέρας
Γ: Γιος
Γ: Πατέρα, πώς λέγεται αυτός ο πολιτικός που πάει με πολλά κόμματα μόνο και μόνο για να μη χάσει τη βουλευτική ή την υπουργική καρέκλα;
Π: Δύσκολη ερώτηση μου βάζεις. Νομίζω πως δεν ξέρω την απάντηση. Σίγουρα όμως δε λέγεται πόρνη.
Γ: Και αυτός που υπακούει τυφλά στις εντολές του αφεντικού του χωρίς να σιχτιρίζει και να αγκομαχά έναντι παχυλής αμοιβής;
Π: Όλα τα δύσκολα σήμερα θα τα ρωτήσεις; Σίγουρα πάντως δε λέγεται παραδουλεύτρα.
Γ: Ποιοι πιστεύεις ότι έχουν δίκιο; Αυτοί που θέλουν έξοδο από ΕΕ και ευρώ ή αυτοί που δε θέλουν;
Π: Ο συχωρεμένος ο προπάππους σου. Την πρώτη γερμανική κατοχή δεν την άντεξε. Βγήκε στην αντίσταση, πολέμησε και σκοτώθηκε. Ούτε συμμάχησε με τον κατακτητή ούτε τον πολέμησε κλεισμένος στο σπίτι του όπως κάνω εγώ και πολλοί άλλοι σαν και μένα.
Γ: Μα αν φύγουμε από την ΕΕ και το ευρώ δεν θα πεινάσουμε;
Π: Δεν ξέρω, ειλικρινά. Είμαι όμως βέβαιος πως αν μείνουμε στην ΕΕ και το ευρώ θα πεινάσουμε σίγουρα.
Γ: Γιατί;
Π: Γιατί ήδη πεινάμε. Το μαντρί που λέγεται ΕΕ ανήκει σε κάτι βοσκούς-τέρατα που όσο τρώνε τόσο πεινάνε και όσο πεινάνε άλλο τόσο τρώνε.
Γ: Κι αυτοί που κατέβηκαν στο Σύνταγμα υπέρ της παραμονής μας στην ΕΕ;
Π: Κι εγώ αν ήμουν σαν κι αυτούς θα κατέβαινα. Η ΕΕ είναι ένας κόσμος με άλλο κώδικα αξιών. Η υπέρτατη αξία είναι το κέρδος. Ότι βοηθάει στο να κερδίζουν είναι αποδεκτό. Εκμετάλλευση, φτώχια, απανθρωπιά, αδικία, ανισότητα, αναξιοκρατία, κομπίνα, λαμογιά, αρπαχτή, τοκογλυφία, ρουφιανιά, θεωρούνται απολύτως φυσιολογικά γιατί εξυπηρετούν το κυνήγι του κέρδους και εξασφαλίζουν την τροφή των βοσκών τεράτων στο διηνεκές που θα έλεγε και ο Γιάννννης. Επίσης πήγαν και κάποιοι που εδώ και χρόνια πιστεύουν στο γνωστό παραμύθι: «Ευρώπη των λαών».
Γ: Δηλαδή, όσοι πήγαν στο Σύνταγμα θέλουν όλα τα παραπάνω;
Π: Κοίτα να δεις. Είδα τον … ακατονόμαστο με τη φαμίλια του, τον Άδωνι-Σπυρίδωνα, το Λοβέρδο και πολλούς άλλους. Αυτοί όντως εξαιρούνται. Είναι λάτρεις του Ευρωπαϊκού και Ελληνικού πολιτισμού και των αρχαίων αντικειμένων, λάτρεις της ηλεκτρικής και ψηφιακής αλά Ζήμενς τεχνολογίας, των γενόσημων και των ταμπλετών. Αγαπούν επίσης πολύ την υγεία, όχι του κόσμου αλλά τη δική τους. Οι υπόλοιποι κατά πάσα πιθανότητα παραπλανήθηκαν. Τους είδα ηλιοκαμένους. Μάλλον στη Μανωλάδα θα δουλεύουν ή σε άλλες αγροτικές εργασίες ή μπορεί να είναι οικοδόμοι. Τους είδα με καπέλα ψάθινα, με παπούτσια χιλιοσχισμένα. Ειδικά από τα τακούνια των γυναικών είχαν περισσέψει κάτι 12ποντα κομμάτια σαν οδοντογλυφίδες που τους τρυπούσαν τις φτέρνες. Τις είδα να ισορροπούν με μεγάλη δυσκολία.
Γ: Για τη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς τι έχεις να πεις;
Π: Η διαπραγμάτευση με τη θεσμοτρόικα ήταν μια διαπραγμάτευση για το πώς θα φανεί πιο πειστικά στον κόσμο ότι γίνεται διαπραγμάτευση.
Γ: Γιατί το λες αυτό; Η κυβέρνηση κράτησε σθεναρή στάση. Δεν είπε «ναι» σε όλα.
Π: Ασφαλώς. Είπε «ναι» μόνο σε όσα ζητούσε η θεσμοτρόικα. Δεν είπε «ναι», στην μη περικοπή μισθών και συντάξεων ούτε στη μη χειροτέρευση των εργασιακών σχέσεων ούτε στην κατάργηση των μνημονίων ούτε στο σταμάτημα της αποπληρωμής των τοκογλύφων. Έχεις δίκιο. Είπε «ναι» σε όλα.
Γ: Πιστεύεις, δηλαδή, ότι η επικείμενη συμφωνία θα είναι ένα νέο μνημόνιο.
Π: Πιστεύω ότι αυτό είναι το ένα κακό, για τους πολλούς εννοείται, διότι για ορισμένους είναι το μέγιστο καλό όπως η οικονομία της χώρας και η ανταγωνιστικότητα (βλ. τράπεζες, επιχειρήσεις). Το μεγαλύτερο κακό είναι η απογοήτευση όσων ήλπιζαν και διαψεύστηκαν. Ειδικά όταν αυτό θα το χρεωθεί η Αριστερά, ενώ κάτι τέτοιο δε συνιστά Αριστερή-Αντικαπιταλιστική πολιτική. Και θα βγουν οι προηγούμενοι κυβερνώντες να πανηγυρίζουν.
Γ: Πατέρα, βγήκαν και οι βαθμοί των Πανελλαδικών. Το άκουσες;
Π: Μεγάλη μπίζνα. Ιπποδρομιακός αγώνας. Για πολλούς γονείς που αναγκαστικά τα παιδιά τους θα σπουδάσουν μακριά από τα σπίτια τους, ένα σπίτι θα ανοίξουν και ένα θα κλείσουν. Αλλιώς, σπουδές γιοκ. Αλλά αυτό, όπως και πολλά άλλα δεν συμπεριλαμβάνονται στις σκληρές διαπραγματεύσεις με τη θεσμοτρόικα.
