Το αίμα των καταπιεσμένων ζητά η δημοτική αρχή Βόλου
Παρέμβαση Ανατροπής –αντικαπιταλιστική αντιδιαχειριστική κίνηση
Για μια ακόμη φορά ο δήμαρχος Βόλου “έτριξε τα δόντια” του στα “μεγάλα συμφέροντα” και στους “δυνατούς” αυτού του πλανήτη… Απείλησε θεούς και δαίμονες, δήλωσε ότι “θα χυθεί αίμα” αν το στρατόπεδο Γεωργούλα μετατραπεί σε “hot spot”, δηλαδή στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων. Παράβλεψε όμως να αποσαφηνίσει ποιανού αίμα θα χυθεί…
Ίσως είναι το αίμα όλων εκείνων που σήμερα η ΕΕ, η κυβέρνηση και η φασιστική ρητορεία σκοτώνουν χιλιάδες φορές, είτε στις χώρες που καταστρέφουν με τους πολέμους τους, πνίγουν στις θάλασσες του Αιγαίου, είτε στα κολαστήρια τύπου Μόρια… Την τελευταία φορά εξάλλου που ο δήμος Βόλου συζητούσε το ζήτημα της στέγασης προσφύγων στην πόλη, το έκανε με “επίτιμους” καλεσμένους τους χρυσαυγίτες Ηλιόπουλο και Καλούτσα. Τους ίδιους με τους οποίους εγκαινίασε τη βιβλιοθήκη του Ορφανοτροφείου…
Τη στιγμή που οι διαδικασίες δημιουργίας μόνιμης βάσης του ΝΑΤΟ και των Αμερικάνων προχωράνε με γοργούς ρυθμούς στο στρατόπεδο Γεωργούλα, ο δήμαρχος Βόλου επιλέγει να επενδύσει για μια ακόμη φορά στο ρατσιστικό μίσος. Ο δήμαρχος Βόλου συστρατεύεται με τη μηχανή του πολέμου που σκοτώνει αλλά φέρνει λεφτά στην πιάτσα. Προτιμά τις αντιπαραγωγικές δαπάνες του κεφαλαίου από το να δοθούν λεφτά για δουλειές, υγεία, παιδεία. Καλοδεχούμενοι οι δολοφόνοι, ανεπιθύμητα τα θύματα.
Κι όμως, δε φαίνεται να “ανοίγει ρουθούνι” από τη δημοτική αρχή όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοινώνει από το Βόλο τη συμφωνία του στα σχέδια ιδιωτικοποίησης του λιμανιού. Ενός λιμανιού που θα είναι σε θέση να παίξει ρόλο στην ανοικοδόμηση των χωρών που σήμερα καταστρέφουν οι πόλεμοι (όπως είπε ο πρόεδρος της ΝΔ.) των στρατιωτικών βάσεων για τις οποίες ανοίγει στοργικά την αγκαλιά της η δημοτική αρχή.
Όποιος ακόμα δεν το κατάλαβε, το ρατσιστικό παραλήρημα του δημάρχου Βόλου είναι μίσος για τους φτωχούς και αδύναμους και ευλαβική αγάπη για τους πλούσιους και δυνατούς. Αυτό επιχειρεί να δομήσει η αστική πολιτική στην πόλη μας με ηγέτη της τον Αχ. Μπέο. Μια μεγάλη μπίζνα που θα εμπορευματοποιεί νερά, λιμάνια, σκουπίδια, περιβάλλον, δημόσιους και ιστορικούς χώρους προς τέρψιν διαφόρων επιχειρηματικών αρπακτικών σε βάρος της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Μια πλειοψηφία την οποία η δημοτική αρχή θέλει να την κρύψει και να την υποβαθμίσει σε ένα μοντέλο δημιουργίας μιας πόλης δύο ταχυτήτων. Της πόλης των πλουσίων και της πόλης των φτωχών.
Εμείς είμαστε με την πόλη των φτωχών. Εκείνων που δε βλέπουν εχθρούς στα μάτια των προσφύγων, αλλά στα αφεντικά της Lafarge, στους χρυσοκάνθαρους της ΕΕ, στους δημάρχους manager.
Δεν είμαστε με εκείνους που πουλάνε “τσάμπα μαγκιά” στους αδύναμους, αλλά με εκείνους που θα βάλουν μπροστά το σώμα τους και την ψυχή τους στον αγώνα για την κοινωνική αλληλεγγύη, στον αγώνα για να ανατραπούν τα επιχειρηματικά σχέδια στην περιοχή μας, στον αγώνα για να γυρίσει τούμπα αυτός ο κόσμος και να δουν ουρανό εκείνοι που σήμερα είναι χωμένοι στη λάσπη της ανεργίας, της επισφάλειας και της αβεβαιότητας.
Εμείς, η εργαζόμενη κοινωνική πλειοψηφία, θα σταματήσουμε το αίμα που χύνεται κάθε μέρα, από τους εσωτερικούς και εξωτερικούς πολέμους και την εκμετάλλευση των ανθρώπων, θα φράξουμε το δρόμο στους ρατσιστές και τους φασίστες για να έχουν σπίτι, ψωμί και ελεύθερη ζωή όλοι οι υπό εκμετάλλευση, πρόσφυγες και μη.
Κάτω από άλλες συνθήκες, η δίωξη του Μπέου θα ήταν αυτεπάγγελτη ή θα γινόταν (κατ’ ελάχιστον) διερεύνηση για το τι εννοεί.
Ποιανού το αίμα θα χυθεί; Tων προσφύγων, των μεταναστών, το δικό μας που σταθερά προασπιζόμαστε τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των καταπιεσμένων και κατατρεγμένων;
Ποτέ δεν ήταν πιο εύκολο να αναγνωρίσει κανείς τους ρατσιστές. Η δήλωση «Δεν είμαι ρατσιστής» είναι αρκετή.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
αντικαπιταλιστική αντιδιαχειριστική κίνηση
