Η Αντικαπιταλιστική Κίνηση στην Πάτρα – Ανταρσία σε Κυβέρνηση – ΕΕ – Κεφάλαιο (ΑΑΠ) είναι μια κίνηση στο χώρο της αντικαπιταλιστικής, ανατρεπτικής αριστεράς που δημιουργήθηκε στην Πάτρα το 2019. Αποτελείται από αγωνιστές και αγωνίστριες με συνεχή συμμετοχή και δράση στο κίνημα της πόλης της Πάτρας με σημαντική συμβολή σε εργατικά σωματεία και φοιτητικούς συλλόγους.
Από την δημιουργία της το 2019 έως σήμερα, μέσα και από την μάχη των εκλογών στο Δήμο της Πάτρας το 2019, προσπάθησε μέσα από την ανάλυσή της και την παρέμβαση της να αναδείξει το ρόλο του δήμου και του τοπικού κράτους ευρύτερα ως αναπόσπαστο κομμάτι του αντιδραστικού μοντέλου διακυβέρνησης. Οι δήμοι συμβάλλουν στην προώθηση των αντεργατικών αναδιαρθρώσεων και των επιχειρηματικών συμφερόντων σε τοπικό επίπεδο καθώς είναι δεμένοι πρώτα οικονομικά και -για αυτό το λόγο- και θεσμικά με τα συμφέροντα του κεφαλαίου, το κεντρικό κράτος και την Ε.Ε. Οι αλλαγές που προώθησε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αλλά και οι προηγούμενες κυβερνήσεις έρχονται να ενισχύσουν το παραπάνω καθώς φέρνουν σημαντικές τομές στην αντιδραστικοποίηση του πλαίσιου λειτουργίας των δήμων με σημαντικότερο παράδειγμα τον βαθιά αντιδημοκρατικό νόμο Βορίδη, αλλά και τις ευρύτερες αλλαγές στο κομμάτι της επιχειρηματικής λειτουργίας των δήμων, της οικονομικής πολιτικής που αυτοί ασκούν κ.α.
Όσον αφορά την πόλη της Πάτρας θεωρούμε πως η κατάσταση που επικρατεί κινείται κατά βάση σε αυτό το πλαίσιο που περιγράφηκε και πιο πάνω. Προχωρούν οι αναδιαρθρώσεις που έχουν ως στόχο την διαμόρφωση της πόλης ως βασικό κόμβο μεταφοράς αγαθών (νέο λιμάνι, τρένο) και αλλαγής του χαρακτήρα των αστικών περιοχών στα πρότυπα της έξυπνης εξειδίκευσης που προωθεί η ΕΕ, με εμπορική-επιχειρηματική αναβάθμιση του κέντρου της πόλης και αποκέντρωση των δημόσιων υπηρεσιών (ανακατασκευή Λαδόπουλου).
Εκτιμούμε συνολικά πως η διαχείριση της Λαϊκής Συσπείρωσης δεν έχει επιδράσει ανασταλτικά στην προώθηση αυτών των σχεδίων, ενώ στην πράξη συμβιβάζεται με αυτή την λογική καλλιεργώντας παράλληλα αυταπάτες για τα χαρακτηριστικά ενός «φιλολαϊκού» δήμου, ο οποίος περιορίζεται σε ορισμένες δράσεις που παρουσιάζονται ως ανάσες ανακούφισης, ενώ στα μεγάλα λαϊκά προβλήματα (συγκοινωνίες, σχολική στέγη, δημόσιοι χώροι, κ.α.) φαίνεται να έχει αναποτελεσματικότητα. Η μετατροπή της πόλης σε ένα «τεράστιο εργοτάξιο», βασίζεται εξολοκλήρου στα χρηματοδοτικά προγράμματα της ΕΕ (ΕΣΠΑ, Ταμείο Ανάκαμψης), χωρίς την παραμικρή απειθαρχία στις ιεραρχήσεις τους. Υλοποιεί μια πολιτική που καταλήγει να εξωραΐζει τον χαρακτήρα την πολιτικής της ΕΕ, αντί να αποκαλύπτει τον βαθιά ταξικό και αντιδραστικό της ρόλο.
Αυτή της η στάση θεωρούμε πως την έχει οδηγήσει σε πολλές περιπτώσεις σε πολύ σημαντικούς συμβιβασμούς με μεγάλες συνέπειες για τον λαό της Πάτρας:
· H αποδοχή συμπράξεων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ), δηλαδή έμμεσες ιδιωτικοποιήσεις. Η δημοτική αρχή παραχώρησε το 2019 στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος τον χώρο του παλιού εργοστασίου του Λαδόπουλου για να προχωρήσει η ανάπλαση του με το πρόγραμμα «Φιλόδημος» για να στεγαστούν κυρίως τοπικοί κρατικοί φορείς (περιφέρεια, ΥΠΕ κτλ) και όχι για την δημιουργία ενός πραγματικού δημόσιου χώρου. Όταν η περιφερειακή διοίκηση Φαρμάκη, άλλαξε το καθεστώς χρηματοδότησης της ανάπλασης σε ΣΔΙΤ, , όχι μόνο δεν αντέδρασε αλλά συνεχίζει να υποστηρίζει το έργο και το αξιοποιεί ως παράδειγμα.
· Η αποδοχή του άθλιου καθεστώτος των συμβασιούχων στο δήμο, προβάλλοντας μια τεχνοκρατική αντίληψη διασφάλισης της οικονομικής βιωσιμότητας του δήμου, η οποία εσχάτως αρνείται ακόμα και την στήριξη τους στα δικαστήρια κατά την εκδίκαση ασφαλιστικών μέτρων. Όχι μόνο υποτάχθηκε στην νομιμότητα των υπεραντιδραστικών ρυθμίσεων που υποχρεώνει δημάρχους να ασκούν έφεση σε αποφάσεις δικαστηρίων, αλλά στην πράξη δεν πήρε καμία πρωτοβουλία για την συγκρότηση πραγματικού κινήματος διεκδίκησης μόνιμης και σταθερής δουλειάς.
· Στο επίπεδο της διαχείρισης των απορριμμάτων/ανακύκλωσης, πέραν του ότι συνεχίζει η λειτουργία του ΧΥΤΑ Ξερόλακκας με σοβαρούς περιβαλλοντικούς και υγειονομικούς κινδύνους, η δημοτική αρχή προχώρησε σε ανανέωση της εργολαβίας με την ΕΕΑΑ Α.Ε το 2022, διαιωνίζοντας την συνθήκη όπου η ανακύκλωση συνεχίζει να βρίσκεται εξ ‘ολοκλήρου στα χέρια ιδιωτικής εταιρείας.
· Το προεκλογικό επιχείρημα της μέγιστης δυνατής αξιοποίησης των δυνατοτήτων του δήμου-εργαλείου του τοπικού κράτους («το ένα ευρώ γίνεται δέκα»), πέραν του ότι δεν βρίσκει πεδίο εφαρμογής στα μεγάλα ζητήματα, υποτιμά σοβαρές αναδιαρθρώσεις που θα φέρει η κυβέρνηση το επόμενο διάστημα (ιδιωτικοποίηση του νερού, ΣΔΙΤ για την ανάπλαση του παραλιακού μετώπου, νέος νόμος Κεραμέως), ενώ αρνείται πεισματικά ακόμα και τώρα να θέσει την ανάγκη συγκρότησης κινήματος και αγώνα ανατροπής.
Παράλληλα η λογική της ανάθεσης του αγώνα στην «αγωνιστική» δημοτική αρχή και ο δημαρχοκεντρισμός που καλλιεργεί, βλέπει το κίνημα σαν «κομπάρσο» στο αγώνα για επιβολή και διεκδίκηση των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων, κατάσταση που έχει συμβάλλει στον ακρωτηριασμό του κινήματος σε τοπικό επίπεδο.
Στόχος της ΑΑΠ από την πρώτη στιγμή ήταν η ανάδειξη διαρκώς της κατάστασης που επικρατεί στην πόλη, και η έκφραση των λαϊκών αναγκών των κατοίκων της πόλης της Πάτρας από την σκοπιά όχι του «μικρότερου κακού» αλλά από την σκοπιά του πραγματικά αναγκαίου. Με αυτή την λογική παρεμβήκαμε και σε μία σειρά ζητημάτων που αφορούσαν και αφορούν ακόμα την πόλη μας (διαχείριση απορριμάτων, συγκοινωνίες – τρένο στην Πάτρα, διαχείριση του νερού και του φράγματος Πείρου Παραπείρου κ.α.) ζητήματα που συνεχίζουν να παραμένουν άλυτα μέχρι και σήμερα. Προσπαθήσαμε και προσπαθούμε να συμβάλλουμε στην ανάπτυξη του τοπικού κινήματος καθώς μόνο αυτό μπορεί να παίξει ένα πραγματικό ρόλο αντιπολίτευσης απέναντι σε αυτή την κατάσταση, όπου με την κατάλληλη μαχητικότητα, μαζικότητα και περιεχόμενο στους αγώνες του θα διεκδικεί την ζωή που μας αξίζει. Η παρέμβαση μας εντός του δημοτικού συμβουλίου, που αποτελούσε και στόχο που δεν πραγματοποιήθηκε το 2019, θέλουμε να δρα ενισχυτικά στην ανάπτυξη του κινήματος και όχι να το υποκαθιστά.
Κάνουμε βαθιά αυτοκριτική ότι η λειτουργία και η δράση της κίνησης το προηγούμενο διάστημα βρίσκεται αρκετά πίσω από το αναγκαίο βάθος και προσπάθεια που απαιτεί ο παραπάνω στόχος. Οι πιο απαιτητικές, δύσκολες, βαθιά αντιδημοκρατικές και απαγορευτικές αλλαγές που έχει φέρει ο νόμος Βορίδη μέσω και του υπέρογκου κόστους συμμετοχής στις εκλογές δεν μας επιτρέπει σε αυτή την φάση να συμμετάσχουμε ως ΑΑΠ εκ νέου στις δημοτικές εκλογές του φετινού Οκτώβρη. Δεσμευόμαστε το επόμενο διάστημα μέσα από την παρέμβασή μας να παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις για την ενίσχυση των ανατρεπτικών τάσεων εντός της αριστεράς και του κινήματος, για να μπορέσουν να τραβήξουν κομμάτι της λαϊκής δυσαρέσκειας που γεννά η πολιτική της κυβέρνησης για να μετασχηματιστεί σε ένα νέο κύκλο αγώνων που θα απειλήσουν την κυβέρνηση και την πολιτική της, κατάσταση που θεωρούμε θα κριθεί μετά από ένα καλοκαίρι τεράστιων καταστροφών (πυρκαγιές, πλημμύρες). Ένα σχέδιο που δεν υπηρετεί καμία από τις δυνάμεις που κατεβαίνει στις δημοτικές εκλογές.
Τέλος, πιστεύουμε πως αναδεικνύεται αυτή την περίοδο η ανάγκη συγκρότησης κινήματος σύγκρουσης και ρήξης με την πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης στους δήμους αλλά και το ευρύτερο ευρωμνημονιακό πλαίσιο λειτουργίας του τοπικού κράτους, την επιβολή κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού με το νέο νομοσχέδιο Κεραμέως.Δεν μπορεί να υπάρξει πραγματικά φιλολαϊκή πολιτική εντός αυτού του πλαισίου όσο «αγωνιστική» δημοτική αρχή ή δήμαρχο μπορεί να έχει ένας δήμος. Από αυτή την σκοπιά συγκρουόμαστε με την πολιτική του μαύρου μετώπου Σβόλη, Αϊβαλή, Ψωμά στο δήμο της Πάτρας και τα συμφέροντα που εκπροσωπούν. Θέλουν έναν δήμο στην υπηρεσία των επιχειρηματικών συμφερόντων και για αυτό καλούμε σε μαύρισμα των ψηφοδελτίων τους. Επιπλέον, ασκούμε κριτική στη στάση της δημοτικής αρχής Πελετίδη, προφανώς σε διαφορετική ποιότητα και τρόπο από τις υπόλοιπες παρατάξεις που εκφράζουν ξεκάθαρα την αστική πολιτική. Για όλους τους λόγους που αναφέρθηκαν και παραπάνω θεωρούμε πως δεν μπορούμε να στηρίξουμε, έστω και κριτικά το ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Συσπείρωσης. Την Κυριακή 8 Οκτώβρη ρίχνουμε ΑΚΥΡΟ και καλούμε τον λαό και τη νεολαία της πόλης από την επόμενη μέρα να δώσουμε μαζί τις μάχες για την διεκδίκηση των αναγκών μας.
Δίνουμε ραντεβού στους δρόμους του αγώνα, στις γειτονιές και τις συνοικίες της πόλης!
“Ακυρο” έρριξες, άκυρο θα λάβεις…..
Μην γίνεσαι συριζαίος ταλιμπαν.
ένα πράγμα θα μπορούσαν να κάνουν οι δημοτικές αρχές της λαικής συσπείρωσης ΚΚΕ μαζί με άλλες δημοτικές αρχές πχ Ρούσσος, Βρεττάκος κλπ, που κινούνται στην ίδια σοσιαλδημοκρατική πολιτική: Ενα μέτωπο αγώνα δήμων, για την κατάργηση των ΣΔΙΤ, των 8μηνων (συμβασιούχοι), των ισοσκελισμένων προϋπολοιγισμών, του παρατηρητηρίου, του σκληρού καπιταλιστικού πλαισίου λειτουργίας Δήμων και Περιφερειών.
ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ ΠΟΤΕ ΤΙΠΟΤΑ, σέβονται και εφαρμόζουν κανονικότατα το υφιστάμενο πλαισιο λειτουργίας Δήμων και Περιφερειών, και τσαντίζονται κιόλας, που τους λές ότι το ΚΚΕ στους Δήμους ασκεί την ίδια σοσιαλδημοκρατική πολιτική και οκ, χρηστή διαχείριση αλλά τίποτα παραπάνω, με Ρούσσο, Βρεττάκο και άλλες δημοτικές αρχές υποστηριζόμενες από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Μετά και την υποστήριξη στον Δούκα, ξαναγυρνάμε σε εποχές 2012-2015….