Του Γιώργου Μητραλιά
Αντικείμενο αυτού του κειμένου δεν είναι η ουσία και οι τελευταίες εξελίξεις του καταλανικού ζητήματος (με αυτές θα ασχοληθούμε σε μερικές μέρες), αλλά η αντάξια ενός Γκέμπελς -υπό εξέλιξη- διεθνής καμπάνια απίστευτων τερατολογιών και ψεμμάτων που έχει για στόχο τον καταλανικό λαό και την αυτοδιάθεσή του. Και ιδού ευθύς αμέσως ένα μικρό δείγμα αυτής της καμπάνιας που αντλούμε από την πιο καυτή επικαιρότητα των λίγων περασμένων ημερών…
Πριν λοιπόν από 2-3 μέρες και επί δυο εικοσιτετράωρα, τα ελληνικά και διεθνή ΜΜΕ μετέδιδαν συνεχώς και σε περίοπτη θέση εικόνες των άγριων συμπλοκών στο κέντρο της Βαρκελώνης που ακολούθησαν την συγκέντρωση των αντιπάλων της καταλανικής ανεξαρτησίας και υποστηρικτών της “ενότητας της Ισπανίας” με αφορμή την εθνική εορτή του Ισπανικου Κράτους στις 12 Οκτωβρίου. Όλα τα ΜΜΕ εξηγούσαν με μια φωνή ότι επρόκειτο για “συγκρούσεις μεταξύ αντιπάλων και υποστηρικτών της καταλανικής ανεξαρτησίας” και τα περισσότερα από αυτά προχωρούσαν μάλιστα σε “αναλύσεις” και σχόλια περί του αβυσαλέου μίσους που χωρίζει τις δυο παρατάξεις. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, μερικά δεν δίσταζαν να πάνε ακόμα πιο μακριά φτάνοντας να κάνουν λόγο ακόμα και για συγκρούσεις που είναι προανάκρουσμα του επερχόμενου εμφυλίου πολέμου!
Ευτυχώς για όλους μας και δυστυχώς για τα καλά μας ΜΜΕ, η πραγματικότητα δεν είχε την παραμικρή σχέση με όλα τα παραπάνω. Αντί για τη “σύγκρουση υποστηρικτών και αντιπάλων της καταλανικής ανεξαρτησίας” που δεν υπήρξε παρά μόνο στη φαντασία τους, είχαμε άγριες συμπλοκές και ανελέητο ξύλο μεταξύ νεοναζιστών οργανωμένων οπαδών ποδοσφαίρου (Ultras) που μετείχαν -και έδιναν τον τόνο- στη “μεγάλη συγκέντρωση” των αντιπάλων του “καταλανικού εξτρεμισμού”! Και για όποιον αμφιβάλει για του λόγου μας το αληθές, ιδού μερικές πρόσθετες πληροφορίες που αντλούμε από τα ρεπορτάζ όλου -χωρίς εξαίρεση- του ισπανικού τύπου, που στη συντριπτική του πλειοψηφία είναι πολέμιος της καταλανικής αυτοδιάθεσης: Οι νεοναζιστές Ultras ανήκαν στους Yomus της Βαλένθια και σε εκείνους του Frente Atletico y Hooligans Valles της Sabadell. Μάλιστα, αρκετοί από αυτούς εντοπίστηκαν και συνελήφθησαν από την καταλανική αστυνομία, τους γνωστούς μας πια Mossos που η κυβέρνηση Ραχόι και σύσσωμα τα ΜΜΕ της Μαδρίτης καταγγέλουν ως “προδότες”, ενώ την ίδια ώρα η ηγεσία τους διώκεται για “εσχάτη προδοσία”!(1)
Δίκαια όμως ο αναγνώστης θα αναρωτηθεί: Προς τι όλη αυτή η απίστευτη ψευτιά και τερατολογία των διεθνών και ελληνικών ΜΜΕ; Η απάντηση είναι απλή: Επειδή αυτό απαιτούν οι ανάγκες του προπαγανδιστικού πολέμου ενάντια στην καταλανική ανεξαρτησία. Επειδή είναι χρήσιμο να προετοιμάζεται το έδαφος για την επιβολή κάποιων “έκτακτων μέτρων” καθώς τέτοιου είδους εμφυλιοπολέμικές συγκρούσεις ναρκοθετούν -προφανώς- το νόμο και την τάξη. Επειδή οι Φαλαγγίτες και λοιποί νεοφασίστες, που δίνουν τον τόνο στις φιλοκυβερνητικές διαδηλωσεις, πρέπει πάσει θυσία να μεταμορφωθούν σε απλούς θιασώτες της “ισπανικής ενότητας”. Και φυσικά, επειδή είναι πάντα χρήσιμο να καλλιεργείται η αίσθηση ότι η αυτοδιάθεση του καταλανικού λαού οδηγεί αναγκαστικά σε τέτοιου είδους “παρατράγουδα” και “ανώμαλες καταστάσεις” που κανένας…λογικός άνθρωπος και καλός οικογενειάρχης δεν μπορεί “φυσικά” να ανεχθεί…
Ας μη νομιστεί όμως ότι ο προπαγανδιστικός πόλεμος που έχει εξαπολυθεί κατά του καταλανικού λαού και της ανεξαρτησίας του εξαντλείται στην παραπάνω εξωφρενική ιστορία μιντιακής τερατολογίας. Για παράδειγμα, σχεδόν όλα τα ισπανικά ΜΜΕ διαλαλούν καθημερινά με πυχιαίους τίτλους, και τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ επαναλαμβάνουν, ότι η ανεξαρτησιακή διαδικασία καταλήγει σε “φάρσα” και “φιάσκο”, ότι ο πρωθυπουργός Κάρλες Πουτσντεμόντ είναι “γελοίος”, ότι τα περί ανεξαρτησίας της Καταλονίας δεν είναι παρά “γελοιότητες”, κλπ. κλπ. Και επίσης, ότι οι υπέρμαχοι της ανεξαρτησίας δεν είναι μόνο “γελοίοι” αλλά και τόσο πολύ “διχασμένοι” που η συμμαχία τους τινάζεται τώρα στον αέρα με αποτέλεσμα να επίκειται πια η οικτρή τους κατατρόπωση, κλπ,κλπ.
Ο στόχος όλων αυτών είναι προφανής: Να γελοιοποιηθεί προκαταβολικά η υπόθεση της αυτοδιάθεσης των Καταλανών έτσι ώστε να αναδειχθεί ως “σοβαρή” και άξια λόγου μόνον η θέση περί νόμου και τάξης των αρχών της Μαδρίτης. Και φυσικά, να τρωθεί το ηθικό του αντιπάλου καλλιεργώντας την αίσθηση ότι η μάχη έχει ήδη κριθεί καθώς η καταλανική κοινοβουλευτική πλειοψηφία δεν υφίσταται πια και οι πιστοί της έχουν τραπεί σε άτακτη φυγή.
Όμως, αν δεν πρόκειται παρά για μια “γελοία” υπόθεση τότε γιατί η Μαδρίτη έχει επιλέξει να αντιδράσει τόσο “σοβαρά” προσφεύγοντας μάλιστα σε μέτρα που θα μπορούσαν να έχουν απίστευτα καταστροφικές συνέπειες και για την ίδια; Και γιατί όλη αυτή η σπάνια διεθνής κινητοποίηση των σύγχρονων Μέτερνιχ και των υποτακτικών τους στο πλευρό των αρχόντων της Μαδρίτης; Φυσικά, μόνον αφελείς θα ανέμεναν απαντήσεις σε αυτά τα εύλογα ερωτήματα από την κυβέρνηση της Μαδρίτης και τους ντόπιους και ξένους συμμάχους της. Αυτοί κάνουν τη δουλειά τους και το μόνο που τους απασχολεί είναι να κερδίσουν αυτή τη μάχη πάση θυσία και με κάθε μέσο, έστω και το πιο “ανορθόδοξο” και ηθικά καταδικαστέο.
Εξάλλου, δεν είναι διόλου τυχαίο ότι στα ισπανικά ΜΜΕ αλλά ακόμα και στο ισπανικό Κοινοβούλιο γίνεται τον τελευταίο καιρό όλο και πιο συχνή αναφορά στην εξής σημαδιακή φράση που ο -κάθε άλλο παρά φιλοκαταλανός- πρωθυπουργός της δημοκρατικής Ισπανίας (1936-1939) Μανουέλ Αθάνια μνημονεύει στα απομνημονεύματά του: “Ένας γνωστός μου βεβαιώνει ότι είναι νόμος της ιστορίας της Ισπανίας η ανάγκη να βομβαρδίζεται η Βαρκελώνη κάθε πενήντα χρόνια”!…
Δεν γνωρίζουμε κατά πόσο αυτός ο “νόμος της ιστορίας της Ισπανίας” οδεύει προσεχώς προς την επιβεβαίωσή του. Γνωρίζουμε όμως πολύ καλά ότι σε αντίθεσή με τους επιγόνους του Φράνκο και τους Ευρωπαίους συμμάχους τους που κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους, είναι -δυστυχώς- πολλοί οι αριστεροί που δεν κάνουν τη δική τους είτε στοιχιζόμενοι με το “νόμο και την τάξη” των Ραχόι και των Γιούνκερ, είτε αρνούμενοι το δικαιώμα στην αυτοδιάθεση των Καταλανών, είτε αναμασώντας άκριτα αρκετές από τις προπαγανδιστικές “αλήθειες” των εχθρών τους, που κατά σύμπτωση είναι και δικοί μας εχθροί και δήμιοι. Σε όλους αυτούς έχουμε να απευθύνουμε την εξης φιλική συμβουλή: Μην πιστεύετε και μην αναπαράγετε άκριτα ό,τι βλέπετε στην τηλεόραση και διαβάζετε στις εφημερίδες σχετικά με την υπόθεση της καταλανικής ανεξαρτησίας.
Αυτή έχει πολύ δρόμο μπροστά της και, έστω και αν είναι τραγικά μόνος επειδή εσείς του αρνείστε την υποστήριξή σας, ο καταλανικός λαός δεν έχει πει ακόμα την τελευταία του λέξη. Υπομονή και θα δείτε…
Σημειώσεις
1. Βλέπε π.χ. http://www.elperiodico.com/es/politica/20171012/batalla-campal-ultras-terraza-bar-zurich-12-octubre-6348905
Πηγή: contra-xreos.gr
αλήθεια, όλοι οι συναγωνιστές που έλεγαν πως αυτό που πάιζεται στην καταλωνία είναι η διάθεση της πλούσιας καταλωνίας να αποσχιστεί από την….φτωχή ισπανία, πως η ΕΕ θέλει την απόσχιση για να ενταχθεί η πλουσιακαταλωνία απευθείας στην ΕΕ, πως είναι απλώς μια…ενδοαστική διαμάχη, ΠΟΥ πήγαν;;
Ούτε η ΕΕ αβαντάρει την ανεξαρτησία, ούτε η καταλάνικη αστική τάξη! Λοιπόν;
Αυτό δεν σημαίνει πως δεν ηγεμονεύει μια εθνική δια-ταξική αντίλψη σε αυτό το κίνηα. Ομως δεν είναι τόσο απλά όσο τα περιέγραφαν οι συναγωνιστές που λοιδώρησαν ακόμα ενα λαικό κίνημα, το οποίο δεν έχει καμμία σχέση με κινήματα τύπου Μαϊντάν.
Ντουφεκιές στον αέρα για να καλύψουμε την άτακτη υποχώρηση;
Οπως τότε με το “ΟΧΙ;
Αυτά έχουν οι ξένες σημαίες. Κάποια στιγμή, αφού σε χρησιμοποιήσουν σε πουλάνε….
Βρε ανυπαρκτε στους λαϊκού αγώνες “ένας” ποιες ντουφεκιες τσαμπουνας; η σωστή πολιτική σταση σε κινήματα που ΔΕΝ έχουν σχέση με μαινταν (δλδ η συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών κινημάτων) είναι να μπεις μέσα σε αυτά! Μπορείς να χάσεις; Και βέβαια! Αλλά δεν υπάρχει άλλο δρόμος. Αυτό που κάνει το ΚΚΕ είναι να ενισχύει την μοιρολατρία του κόσμου. Είναι η άλλη όψη αυτού που υποτασσετε στην μέση συνείδηση του κόσμου!