Αποσπάσματα από την παρουσία του οικονομολόγου Νίκου Στραβελάκη στην εκπομπή «Επί του Πιεστηρίου» του Kontra Channel, με τον Μάκη Κουρή και τον Σωτήρη Ξενάκη, την Πέμπτη 23 Ιουνίου 2016, ημέρα του δημοψηφίσματος για το BREXIT στη Μ. Βρετανία.
«Αναρωτιόμασταν μέχρι τώρα, γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση ακολουθεί αυτή την πολιτική. Γιατί θέλει να αποκαταστήσει την καπιταλιστική κερδοφορία. Για αυτό. Γιατί θέλει να αποκαταστήσει την κερδοφορία των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων. Και για αυτό ακριβώς συμπιέζει, όσο μπορεί να συμπιέσει, τα εργασιακά δικαιώματα. Αυτό όμως σε μία μεγάλη καπιταλιστική κρίση του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, δεν φτάνει. Πρέπει να καταστραφεί και κεφάλαιο. Το μερίδιο των μισθών στο ΑΕΠ παγκοσμίως, και εντός και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, μειώνεται τα τελευταία τριάντα χρόνια, σαν ποσοστό του ΑΕΠ.[…]
Το ερώτημα είναι αν αυτό θα αποτελέσει απαρχή, ο κόσμος της εργασίας, που σήμερα αντιδρά στη Γαλλία, που πριν από λίγο καιρό συζητάγαμε για τη Λεπέν, που ήτανε ‘πρόεδρος εν αναμονή’[…] Αυτή τη στιγμή, πού είναι η Λεπέν και η γαλλική ακροδεξιά, όταν βγήκε ο εργαζόμενος κόσμος στο δρόμο; Πουθενά. Όσο ανεβαίνουν οι συλλογικές δράσεις[…]
Αν το BREXIT έχει μία πιθανότητα να επικρατήσει δημοψηφισματικά, από πού προέρχεται αυτή; Προέρχεται από τη χειραφέτηση τμημάτων της εργατικής τάξης της Αγγλίας από το Εργατικό Κόμμα. Από αυτούς τους ανθρώπους δηλαδή που προωθούν αυτό που λέμε Lexit. Αυτή η όλη κίνηση, αποτελεί την απαρχή ενός νέου απελευθερωτικού ρεύματος, κατά την ταπεινή μου άποψη, το οποίο προχωρεί πολύ βασανιστικά, με πολλές αντιφάσεις, με πολλά κενά, όμως προχωρά και θα συνεχίσει να προχωρά όσο συνεχίζεται αυτή η μακρόσυρτη καπιταλιστική κρίση η οποία στη ουσία θυσιάζει ανθρώπους, γενιές, δημιουργεί δεξαμενές ανέργων, οδηγεί ανθρώπους στην προσφυγιά, κάνει τις χώρες αποθήκες ψυχών. Αυτό που απαιτείται είναι να ξαναγίνει ο κόσμος πρωταγωνιστής, αυτό είναι το στοίχημα της εποχής μας.[…]
Ο Λένιν το 1915, όταν πλακωνόταν με τον Κάουτσκι, έγραψε ένα άρθρο για τις Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης. Τις ονόμασε Σοσιαλιστικές Ενωμένες Πολιτείες, και είπε ότι σε μια περίοδο κρίσης, μία υπερεθνική καπιταλιστική ένωση, το μόνο πράγμα που την ενώνει, είναι η καταπίεση των εργαζομένων της. Και αυτό που τη διασπά, είναι οι αντιθέσεις ανάμεσα στις καπιταλιστικές χώρες. Αυτό ζούμε σήμερα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πραγματικά προφητικό άρθρο…»
ακούγεται να λέει μεταξύ άλλων.
