Του Δημήτρη Σταμούλη*
Την ερχόμενη Πέμπτη ξενικά το 36ο συνέδριο της ΓΣΕΕ και ολοκληρώνεται την Κυριακή σε πεντάστερο ξενοδοχείο της Ρόδου. Η απόφαση για «συνδικαλιστικό τουρισμό», τόσο μακριά από τα εκατομμύρια εργαζόμενους και άνεργους, εναρμονίζεται πλήρως με την πολιτική που χρόνια τώρα ακολουθούν οι κυρίαρχες δυνάμεις του κρατικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, που λειτουργούν ως ιμάντας μεταβίβασης της αστικής πολιτικής μέσα στο εργατικό κίνημα. Και αυτό το κάνουν με το αζημίωτο!
Πριν από λίγες ημέρες, ο υπουργός Εργασίας Γ. Κατρούγκαλος υπέγραψε την απόφαση σχετικά με την «κατανομή κονδυλίων του ΕΛΕΚΠ, που αφορά στην χρηματοδότηση των συνδικάτων και των εκπαιδευτικών, ερευνητικών και επιστημονικών φορέων της τριτοβάθμιας οργάνωσης του συνδικαλιστικού κινήματος». Οι εργαζόμενοι πληρώνουν τη γραφειοκρατία με τον ιδρώτα τους, καθώς πόρος του ΕΛΕΚΠ είναι και η εισφορά 1,35% που υπολογίζεται επί των πετσοκομμένων μισθών τους…
Κατά καιρούς πολλά έχουν γραφεί για τους παχυλούς μισθούς παλιότερων προέδρων της ΓΣΕΕ αλλά και του νυν Γ. Παναγόπουλου, που έχει θητεύσει σε πολλαπλά συνδικαλιστικά, και διευθυντικά πόστα στην ανώτατη ιεραρχία επιχειρήσεων (π.χ. το 2009 βρισκόταν στο ΔΣ της ΔΕΗ, όπως και στο ΔΣ της Εθνικής Τράπεζας). Όμως η συνομοσπονδία των γραφειοκρατών χωρίς υπερβολή, τα τελευταία χρόνια λειτουργεί ως Ανώνυμη Εταιρεία, διαχειριζόμενη κονδύλια εκατομμυρίων ευρώ! Οι… βάσεις τέθηκαν ήδη από το 1995 όταν ίδρυσε το ΚΕΚ ΙΝΕ ΓΣΕΕ. Στο προφίλ του ΚΕΚ, στην ιστοσελίδα του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, σημειώνεται χαρακτηριστικά ότι «τα ελληνικά συνδικάτα […] δεν μπορούσαν να αγνοήσουν το σημαντικό αυτό πεδίο παρέμβασης που αφορά την ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού […] πολύ περισσότερο μάλιστα όταν κατά τη διάρκεια του Α΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης δημιουργήθηκε ένα σύνολο δραστηριοτήτων για ανέργους και εργαζομένους». Και συνεχίζει: «Το ΚΕΚ του ΙΝΕ ΓΣΕΕ δεν αποτελεί ένα ακόμη μέσο απλής παρέμβασης στην αγορά εργασίας, είναι φορέας υλοποίησης στρατηγικών επιλογών της ΓΣΕΕ και του ΙΝΕ στην αναβάθμιση του ανθρώπινου παράγοντα, μέσω της κατάρτισης».
Τελευταίο έτος σταθμός στην πορεία της ΓΣΕΕ προς τον πακτωλό χρημάτων των ΕΣΠΑ ήταν το 2014 επί υπουργίας Γ. Βρούτση και συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Έτσι, στις 14/03/2014, το υπουργείο Εργασίας ενέταξε την Πράξη “Συνδικαλιστική κατάρτιση και ενίσχυση κοινωνικών δεξιοτήτων εργαζομένων ιδιωτικού τομέα που εκπροσωπούνται από τη ΓΣΕΕ στις 8 περιφέρειες σύγκλισης” στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα “Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού”, με συγχρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο. Αντικείμενο της πράξης ήταν « η ανάπτυξη και λειτουργία προγραμμάτων επαγγελματικής κατάρτισης σε συγκεκριμένους πληθυσμούς στόχους, κυρίως συνδικαλιστές και εγγεγραμμένα μέλη πρωτοβάθμιων σωματείων εργαζομένων που εκπροσωπούνται στη ΓΣΕΕ». Στόχος ήταν «η ενίσχυση της νέας γενιάς συνδικαλιστικών στελεχών του ιδιωτικού τομέα, ώστε να διαθέτουν αναπτυγμένες ικανότητες και δεξιότητες, για να επιτελέσουν σύγχρονο και ηγετικό ρόλο συνδικαλιστικής παρέμβασης στο χώρο εργασίας και ευρύτερα κοινωνικής και πολιτικής παρέμβασης». Πέρα όμως από τη δημιουργία μιας «σχολής» παραγωγής μαζικά γραφειοκρατών και υποτακτικών, σε κράτος και εργοδοσία, συνδικαλιστών «κοπής ΓΣΕΕ», η υπόθεση αυτή είχε και πολύ χρήμα. Από την υλοποίηση των δράσεων και την ανάπτυξη 362 προγραμμάτων κατάρτισης για 7.240 συμμετέχοντες, η ΓΣΕΕ εισέπραξε συνολικά ως άμεσες δαπάνες μετά ΦΠΑ 1.978.120 ευρώ και ως έμμεσες δαπάνες άλλα 349.000 ευρώ, δηλαδή συνολικά 2.327.200 ευρώ.
Για την αντίστοιχη πράξη συνδικαλιστικής κατάρτισης της ίδιας περιόδου και υπουργίας Βρούτση, «στις 2 περιφέρειες σταδιακής εισόδου στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα “Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού”», προβλέπονταν 74 προγράμματα κατάρτισης με 1.480 συμμετέχοντες. Στην περίπτωση αυτή οι άμεσες και έμμεσες δαπάνες του κράτους προς τη ΓΣΕΕ έφτασαν τα 475.200 ευρώ. Για την τελευταία πράξη του ίδιου έτους, που αναφερόταν «στις 3 περιφέρειες σταδιακής εξόδου στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα “Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού”», υλοποιήθηκαν άλλα 194 προγράμματα επιμόρφωσης για 3.880 καταρτιζόμενους με συνολικό όφελος για τη ΓΣΕΕ –άμεσες και έμμεσες δαπάνες- 1.511.600 ευρώ!
Όμως το ΚΕΚ ΓΣΕΕ μαζί με άλλα αντίστοιχα ΚΕΚ συνομοσπονδιών όπως της ΓΣΕΒΕΕ, της ΕΣΕΕ (έμποροι) και της… Στέγης της ελληνικής βιομηχανίας του ΣΕΒ (!), για την πράξη «ενδυνάμωσης της αποτελεσματικής συμμετοχής στον κοινωνικό διάλογο» (sic), εισέπραξαν δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Μόνο η ΓΣΕΕ για να κάνει διάφορα «υποέργα», όπως μελέτες, study visit, workshops, ημερίδες, σεμινάρια κατάρτισης, κείμενα προτάσεων πολιτικής, ένα συνέδριο και μία έκθεση απολογισμού του έργου, εισέπραξε 175.000 ευρώ!
Να σημειωθεί ότι για τα προγράμματα επιμόρφωσης διάρκειας 20 ωρών, η παρακολούθηση είναι δωρεάν, δηλαδή η ΓΣΕΕ δεν πληρώνει τίποτα, ενώ για τα προγράμματα κατάρτισης οι καταρτιζόμενοι επιδοτούνται με 3 ευρώ ανά ώρα κατάρτισης (μεικτά) για τις δια ζώσης ώρες κατάρτισης και 2 ευρώ ανά ώρα για τις εξ αποστάσεως ώρες κατάρτισης. Όσον αφορά τα θεματικά αντικείμενα των προγραμμάτων, ανάμεσά τους φιγουράρουν και μερικά όπως η… «θεσμική ανασυγκρότηση της ευρωζώνης», οι «τεχνικές διαπραγμάτευσης» και άλλα απαραίτητα για τον… ταξικό αγώνα…
Η συνολική εικόνα του… εκπαιδευτικού έργου της ΓΣΕΕ συμπληρώνεται και από το σχεδιασμό και υλοποίηση προγραμμάτων επιμόρφωσης για χιλιάδες αποφοίτους ΙΕΚ, ΕΠΑΣ και ΕΠΑΛ ηλικίας έως 29 ετών, όπου διαμεσολαβεί και για παροχή μαθητείας, δηλαδή φθηνής εργασίας σε επιχειρήσεις, με μισθούς 480 ευρώ καθαρά για τους κάτω των 25 ετών. Ο «επιχειρηματικός συνδικαλισμός» δεν απαιτεί λοιπόν απλώς «αλλαγή συσχετισμών», αλλά ριζική ταξική ανασυγκρότηση της συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΠΡΙΝ, 12.03.2016
