ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
Τη Δευτέρα 11 Οκτωβρίου ζήσαμε μια από τις μεγαλύτερες στιγμές του εκπαιδευτικού κινήματος, συνολικά του λαϊκού κινήματος των τελευταίων χρόνων. Ο απεργιακός σεισμός του 85-90% στα σχολεία και τα απεργιακά ποτάμια των χιλιάδων εκπαιδευτικών που κατέκλυσαν τις πόλεις όλης της χώρας έστειλαν μήνυμα αποφασιστικότητας και νίκης. Έδειξαν με ξεκάθαρο τρόπο τη θέληση χιλιάδων εκπαιδευτικών όχι μόνο απέναντι στον απαράδεκτο νόμο της Κεραμέως για την «αξιολόγηση» και συνολικά την εκπαίδευση, αλλά και ενάντια στο νόμο Χατζηδάκη και την «ανεξάρτητη δικαιοσύνη». Βροντοφώναξαν ότι τις απεργίες τις αποφασίζουν οι εργαζόμενοι με τα σωματεία τους και όχι οι κυβερνήσεις και τα δικαστήρια.
Οι στιγμές είναι κρίσιμες. Η μάχη των εκπαιδευτικών είναι μάχη όλης της κοινωνίας και συνολικά του εργατικού κινήματος. Όχι μόνο γιατί παλεύουν για μια καλύτερη παιδεία για τα παιδιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, αλλά και γιατί τα βάζουν στην πράξη με το νόμο Χατζηδάκη που επιχειρεί να βάλει στον γύψο όλο το εργατικό κίνημα και πρώτα από όλα τις πιο μαχόμενες δυνάμεις του. Η νίκη τους θα είναι νίκη όλων μας, πιθανή ήττα τους θα κάνει ακόμη πιο δύσκολη την κατάσταση για όλα τα σωματεία, για κάθε χώρο δουλειάς.
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια πραγματική δυνατότητα να σπάσει ένας βασικός κρίκος της επίθεσης και του συστήματος, να ηττηθεί η κυβέρνηση και να αποκτήσει αυτοπεποίθηση συνολικά το κίνημα των εργαζομένων και της νεολαίας. Ωστόσο για να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει ο αγώνας των εκπαιδευτικών να στηριχτεί από όλο το εργατικό κίνημα. Κάθε σωματείο και δύναμη στους χώρους δουλειάς να εκφράσει έμπρακτα τη στήριξη και την αλληλεγγύη τους στους μαχόμενους εκπαιδευτικούς. Το μαθητικό και φοιτητικό κίνημα να συμπαραταχθεί με τους εκπαιδευτικούς, συγκροτώντας εκείνο το πανεκπαιδευτικό μέτωπο που μπορεί να ξηλώσει τους νόμους της Κεραμέως.
Είναι η ώρα της ευθύνης για όλες τις πολιτικές δυνάμεις που έχουν αναφορά στην αντίσταση και την αριστερά. Τώρα είναι η στιγμή να στηριχτεί ο αγώνας των εκπαιδευτικών ώστε να συνεχιστεί και να νικήσει. Λογικές μιας «από τα μέσα ακύρωσης της αξιολόγησης» όχι μόνο δεν έχουν καμιά τύχη αυτή τη φορά, αλλά στη πράξη λειτουργούν ενάντια στην αναγκαία κλιμάκωση. Συμβολικές λογικές δεν μπορούν να απαντήσουν στην επίθεση της κυβέρνησης. Λογικές «έντιμης ήττας» και «εξαγωγής συμπερασμάτων» το μόνο συμπέρασμα που μπορεί να αφήσουν είναι ότι «δεν μπορούμε» και καλύτερα να περιμένουμε μια άλλη κυβέρνηση να μας σώσει. Λογικές αναμονής μιας κυβερνητικής αλλαγής αφοπλίζουν το κίνημα και οδηγούν στην ήττα.
Από τις μαχόμενες δυνάμεις της εκπαίδευσης έχουν κατατεθεί προτάσεις αγωνιστικής κλιμάκωσης με κέντρο τις γενικές συνελεύσεις των σωματείων και τον αποφασιστικό ρόλο των ίδιων των απεργών. Τώρα θα κριθεί ο ρόλος κάθε συνδικαλιστικής και πολιτικής δύναμης για το τι ρόλο δίνει στο εργατικό κίνημα και τους αγώνες. Τώρα χρειάζεται διακλαδικός απεργιακός συντονισμός, άμεση κλιμάκωση με πανεργατική απεργία για τη κατάργηση των νόμων Κεραμέως και Χατζηδάκη.
Απεργιακή κλιμάκωση – Αλληλεγγύη – Πανεκπαιδευτικό/Παλλαϊκό μέτωπο μέχρι τη νίκη.
ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, 12/10/2021
