Κώστας Παπαδάκης
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Τετάρτη 27 Απρίλιου στις 6 μ.μ στην ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ (ΒΑΣΙΛΙΣΣΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΡΗΓΙΛΗΣ) καλεί η «Επιτροπή Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν» απαιτώντας να γίνει δεκτό το αίτημα της FADIK ADIYAMAΝ, να σταματήσει η φυλάκισή της στην απομόνωση και να μεταφερθεί σε άλλη φυλακή, δίπλα στις συντρόφισσες της. Να είμαστε εκεί !
Η Fadik Adıyaman συνελήφθη στις 2 Φεβρουάριου 2016 στην Τουρκία, στην πόλη Αydın. Τώρα κρατείται μόνη της, σε ένα μικρό κελί, στην φυλακή, τύπου Τ, Tekirdağ. Συνεχίζει την απεργία πείνας εδώ και 86 μέρες, κατά της απομόνωσης και των αυθαίρετων συνθηκών.
Η Fadik Adıyaman είναι αγωνίστρια και έχει δύο παιδιά. Έμενε στην περιοχή Αρμουτλού και συμμετείχε εκεί σε κάθε δράση, για το νερό, το ρεύμα, το δικαίωμα στέγασης. Καθώς και σε δράσεις κατά του γκρεμίσματος των σπιτιών και της διαφθοράς. Συμμετείχε επίσης στον αγώνα για τη δικαίωση των αιτημάτων των πολιτικών κρατουμένων, αλληλέγγυα στην απεργία πείνας μέχρι θανάτου που διεξήγαγαν από τον Οκτώβρη του 2000 μέχρι το Γενάρη του 2007. Εξαιτίας του αγώνα της, καταδικάστηκε ως μέλος παράνομης οργάνωσης και αναγκάστηκε να φύγει από την Τουρκία. Ήρθε στην Ελλάδα και συμμετείχε στους αγώνες για τα δικαιώματα των λαών και των εργαζομένων.
Πήρε δυνατή γεύση και από την καταστολή του ελληνικού αστικού κράτους, καθώς έμεινε άδικα προφυλακισμένη από τον Ιούλιο 2014 έως τον Γενάρη 2015 που δικάστηκε στη Μυτιλήνη για ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση κλπ με αφορμή τη σύλληψη σκάφους με όπλα στη Χίο και το Εφετείο της εκκρεμεί.
Προηγουμένως είχε συλληφθεί, με άλλους δύο Τούρκους αγωνιστές από τα ΜΑΤ των Σαμαρά, Καμίνη στην Πλατεία Συντάγματος, όπου είχαν στήσει σκηνή, τον Οκτώβρη 2013, και μάλιστα μετά από προηγούμενη άδεια του Δήμου Αθηνών κάνοντας απεργία πείνας για συμπαράσταση στους φυλακισμένους αγωνιστές της Τουρκίας. Παραπέμφθηκαν για ρύπανση του περιβάλλοντος (προκαλούμενου από τη διανομή προκηρύξεων !!!) και παρότι βρέθηκε εισαγγελέας που τους κράτησε τρείς μέρες μέχρι να δικαστούν στο αυτόφωρο, αθωώθηκαν πανηγυρικά.
Μια αγωνίστρια λοιπόν που όλη τη ζωή της πάλεψε, βασανίστηκε, φυλακίσθηκε, αλλά ποτέ δεν έσκυψε το κεφάλι. Τώρα βρίσκεται σε πολύ κρίσιμη κατάσταση.
Η Τουρκία των λευκών κελιών με κάθε μέσον συνεχίζει την καταπάτηση των δικαιωμάτων. Ακόμα και για βασικά δικαιώματα δίνεται μάχη. Και η μάχη αυτή συνδέεται άμεσα με την διεθνιστική συμπαράσταση και αλληλεγγύη στους πρόσφυγες καθώς αναδεικνύει το πραγματικό πρόσωπο της Τούρκικης εξουσίας πίσω από το προσωπείο της «ασφαλούς τρίτης χώρας» που η επαίσχυντη πρόσφατη συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας της φοράει.
Είναι καθήκον μας να συμπαρασταθούμε στον αγώνα της μέχρι τη νίκη.
Αθήνα, 25/4/2016
Κώστας Παπαδάκης
