Α.Ψ.
Στην προχθεσινή «αποκαλυπτική» εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου για τη Χρυσή Αυγή με τη διάχυτη «οδύνη» πολλών καλεσμένων για το θέμα της συνταγματικότητας ή μη μιας ενδεχόμενης απαγόρευσης του κόμματος, διατυπώθηκε ακόμα και προβληματισμός για το εάν στοιχειοθετείται ή όχι η εγκληματική δράση και για το αν είναι ή όχι στέρεο το κατηγορητήριο.
Επειδή λοιπόν πολλά μέσα έχουν ήδη αρχίσει το «ξέπλυμα» της ναζιστικής συμμορίας που προβαίνει σε κακουργηματικές και εγκληματικές πράξεις με κίνητρο την επικράτηση της ιδεολογίας του εθνικοσοσιαλισμού, παραθέτουμε μερικά τελευταία στοιχεία αυτής της οργανωμένης δράσης.
Το δίκτυο καταγραφής περιστατικών ρατσιστικής βίας, στο οποίο αναφέρονται 35 οργανώσεις, λίγο πριν δημοσιεύσει τη φετινή του έκθεση μας έδωσε μερικές πληροφορίες για το πώς εξελίσσεται το φαινόμενο των ρατσιστικών επιθέσεων με τα γνωστά χαρακτηριστικά των ταγμάτων εφόδου της Χ.Α.
Ενώ λοιπόν δύο με τρεις μήνες μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και κυρίως μετά τις συλλήψεις των χρυσαυγιτών, τα περιστατικά ξυλοδαρμών, μαχαιρωμάτων και επιθέσεων σε μετανάστες από πολυάριθμες ομάδες με τα γνωστά σύμβολα είχαν σαφώς εκλείψει, το τελευταίο διάστημα αυτές άρχισαν πάλι να χτυπούν. Η μόνη διαφορά είναι ότι δεν επιδιώκουν όπως πριν να κάνουν εμφανή την παρουσία τους, αλλά δρουν σε μικρότερες ομάδες και ξεσπούν το ρατσιστικό τους μίσος λιγότερο επιδεικτικά.
Οι «δημοσκοπήσεις» μαζί με τις φωνές διαμαρτυρίας για τις δήθεν ανεπαρκείς κατηγορίες έχουν λειτουργήσει σαν ένα σήμα για «επανέναρξη» δολοφονικών επιθέσεων. Τα καταγεγραμμένα περιστατικά (με την αποδοχή των θυμάτων για την καταγραφή τους) διπλασιάστηκαν το 2012 σε σχέση με το 2011 και ο αριθμός παρέμεινε σχεδόν ίδιος το 2013, ξεπερνώντας τα 100 περιστατικά.
Στην ίδια διαπίστωση της επανεμφάνισης ολιγομελών ταγμάτων εφόδου τρεις μήνες μετά τις συλλήψεις των χρυσαυγιτών καταλήγουν και οι Γιατροί του Κόσμου, που επίσης καταγράφουν ως ρατσιστικά περιστατικά όσα έχουν εξεταστεί από τις κοινωνικές τους υπηρεσίες και αφού τα θύματα έχουν περιγράψει τις βιαιοπραγίες εναντίον τους ως τέτοιες. Μην ξεχνάμε ότι οι περισσότεροι από τα θύματα λόγω φόβου δεν καταγγέλλουν τις επιθέσεις και απλά ζητούν ιατρική βοήθεια.
Δυστυχώς η βαρβαρότητα επανατροφοδοτείται και πέρα από τις -κατά τον αρμόδιο υπουργό- σαφείς εντολές να επαγρυπνούν οι αστυνομικές δυνάμεις εμποδίζοντας την εγκληματική αυτή δράση, μοιάζει να βοηθούν σε αυτό οι φωνές που με αφορμή την υπεράσπιση του Συντάγματος ξεχνούν το τι πραγματικά σημαίνει ναζιστική δράση και ποιες είναι οι τραγικές συνέπειές της.
