Σαρωτική αντιλαϊκή επιδρομή αυτοί
Αγώνας για ρήξη και ανατροπή εμείς
Η ψήφιση και η εφαρμογή του 3ου βάρβαρου μνημονίου σημαίνει την κλιμάκωση μιας ακόμα φάσης της αντιλαϊκής και αντεργατικής επίθεσης που πραγματοποιούν οι δυνάμεις του κεφαλαίου και το πολιτικό τους προσωπικό σε βάρος των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Ο κατάλογος των «προαπαιτούμενων» που ήδη ψηφίστηκαν, και τα μέτρα και οι νομοθετικές παρεμβάσεις που ακολουθούν για την εφαρμογή των βάρβαρων μέτρων είναι μακρύς και δυσβάσταχτος. Τα προηγούμενα μέτρα, μαζί με τα νέα, τα 3 μνημόνια και οι νόμοι που τα συνοδεύουν, όλη η αντιλαϊκή επίθεση των τελευταίων χρόνων, αποτελούν μια στρατηγικού χαρακτήρα επίθεση στον κόσμο της εργασίας, με στόχο την αναδιάρθρωση συνολικά της εργασίας, των εργασιακών σχέσεων, τη ραγδαία επιδείνωση της θέσης των εργαζόμενων προς όφελος των κερδών και της ανάπτυξης του κεφαλαίου.
Το νομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα που ψηφίστηκε περιλαμβάνει σαρωτικές αλλαγές στο φορολογικό, στο ασφαλιστικό, στο δημόσιο, στην υγεία, στην ενέργεια, στο ΤΑΙΠΕΔ και σε πολλά άλλα πεδία. Το νέο ασφαλιστικό που έρχεται άμεσα, ξεθεμελιώνει στην κυριολεξία την κοινωνική ασφάλιση. Χωρίς ανάσα, ακολουθεί νέο πακέτο μέτρων για τα «κόκκινα δάνεια», το νέο μισθολόγιο, η κινητικότητα και η αξιολόγηση στο δημόσιο, κατασχέσεις μισθών και συντάξεων, πλειστηριασμοί σπιτιών, ξήλωμα ρύθμισης 100 δόσεων, φορολεηλασία, και τα εργασιακά με απελευθέρωση απολύσεων και νέα αποδιάρθρωση των συλλογικών συμβάσεων στον ιδιωτικό τομέα. Για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα σπρώξουν- ξανά- άλλα 25 δις ευρώ στις συστημικές (ιδιωτικές) τράπεζες, τα οποία παίρνουν από μας!
Όλα αυτά σε έναν ιδιωτικό τομέα όπου έχει καταρρεύσει η έννοια της σταθερής δουλειάς, με συνθήκες γαλέρας, με τεράστιες ζώνες ημιαπασχόλησης και ανεργίας, με τις απολύσεις και την απλήρωτη εργασία να παίρνουν διαστάσεις εργατικής γενοκτονίας. Όλα αυτά σε ένα δημόσιο τομέα βαριά χτυπημένο, χωρίς κοινωνικές δαπάνες, χωρίς υποδομές, χωρίς προσωπικό, με σχολεία χωρίς εκπαιδευτικούς, νοσοκομεία χωρίς γιατρούς και νοσηλευτές, δήμους με ιδιωτικοποιημένες υπηρεσίες και με προσωπικό κυρίως με πεντάμηνες συμβάσεις.
Για να υλοποιηθούν τα παραπάνω είναι σαφές ότι θα υπάρξει και ένταση της καταστολής.Εκτός από τα εργασιακά ζητήματα, θα χτυπηθεί το δικαίωμα στην απεργία με το νέο συνδικαλιστικό νόμο που ετοιμάζεται, θα οξυνθεί η αντιδημοκρατική αυταρχική επίθεση του συστήματος, ο στενός έλεγχος και οι απαιτήσεις των «δανειστών» ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ, ενώ στην ευρύτερη περιοχή τα σύννεφα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και των πολέμων-συγκρούσεων πυκνώνουν.
Πάνω στα ερείπια του κόσμου της εργασίας, μόνοι κερδισμένοι θα βγουν οι βιομήχανοι και οι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι τράπεζες και οι δανειστές!
Είναι ξεκάθαρο πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι μια κυβέρνηση σαρωτικής αντιλαϊκής επιδρομής σε άμεση συνεργασία με την ΕΕ, το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και την τρόικα που έγινε …κουαρτέτο. Έχει την ουσιαστική στήριξη και ψηφίζει τα βάρβαρα μέτρα μαζί τις καθεστωτικές πολιτικές δυνάμεις ΝΔ, ΠΟΤΑΜΙ, ΠΑΣΟΚ, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ, Χρυσή Αυγή.
Υπάρχει μόνο ένας δρόμος για τους εργαζόμενους: Αγώνας και σύγκρουση!
Απέναντι στην επίθεση κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ-κυβέρνησης υπάρχει μόνο μια διέξοδο και λύση για τους εργαζόμενους: Αγώνας μαζικός, ταξικός, γενικευμένος. Αγώνας με κριτήριο και αιτήματα τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων, με αποφασιστικότητα, διάρκεια και περιεχόμενο που να εξασφαλίζει την αγωνιστική ενότητα της βάσης των εργαζομένων, θα ενοποιεί και θα συντονίζει την πάλη τους, θα στηρίζεται στις μαζικές διαδικασίες και τη δημοκρατία τους, θα αποφασίζεται και θα είναι στα χέρια των ίδιων των εργαζομένων. Αγώνας ενάντια σε κάθε νόμο και μέτρο, σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς, αλλά και με συνολικό περιεχόμενο ανατροπής και ρήξης με τον μονόδρομο της ΕΕ και των μνημονίων, με τα συμφέροντα και την εξουσία του κεφαλαίου, στην κατεύθυνση του πανεργατικού ξεσηκωμού και των μεγάλων μαχών της εργατικής τάξης.
Σε αυτή την κατεύθυνση χρειάζεται:
– Γενικές συνελεύσεις σε όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία – συνδικάτα. Πραγματικές και μαζικές διαδικασίες βάσης για αποφάσεις αγώνα από τους ίδιους τους εργαζόμενους.
– Συζήτηση και απόφαση για άμεσο πλαίσιο αιτημάτων πάλης των συνδικάτων, με λογική ανατροπής των νόμων, των μνημονίων και όλου του αντεργατικού πλαισίου που προωθείται. Να χάσει πλούτο και κέρδη το κεφάλαιο για να ζήσουν οι εργαζόμενοι. Να πληρώσουν οι δημιουργοί της κρίσης για να ζήσουν οι άνεργοι και οι νέοι.
– Συντονισμός των αγωνιστικών σωματείων, για κέντρο αγώνα πέρα από τις γραφειοκρατίες και τον υποταγμένο εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό.
– Πολύμορφες αγωνιστικές κινητοποιήσεις, με λογική διάρκειας, κλιμάκωσης και αποφασιστικότητας. Συλλαλητήρια, εκδηλώσεις και κινητοποιήσεις, καταλήψεις και απεργίες με σχεδιασμό συνέχειας. Για νίκες και ανατροπή, όχι διαμαρτυρία και τελικά… υποταγή.
– Συνολική αντιπαράθεση και ενιαία απάντηση του κινήματος, για μαχητική αντιπολίτευση στην πολιτική της κυβέρνησης και του «μαύρου μπλοκ». Να δημιουργήσουμε ένα πανίσχυρο μέτωπο και κίνημα ρήξης και ανατροπής, ενάντια στις παλιές και νέες αυταπάτες για «κυβερνητικές λύσεις», για δήθεν «διαπραγματεύσεις», για τάχα «φιλολαϊκή διαχείριση» και «παράλληλα προγράμματα» στα πλαίσια της ίδιας πολιτικής και εντός των πλαισίων και της φυλακής του ευρωμονόδορομου και των μνημονίων-προγραμμάτων-μεταρρυθμίσεων.
Η εμπειρία των μεγάλων αγώνων και των προηγούμενων μαχών μας έδειξε, ότι δεν μπορεί να υπάρξει νικηφόρος αγώνας για κανέναν με περιεχόμενο «να εξαιρεθεί ο δικός μου κλάδος», με τη λογική «να κερδίσουμε λίγο χρόνο», «να βρούμε ένα κόλπο». Ο αγώνας δεν μπορεί να είναι στενός, αποσπασμένος, «κατά μόνας», με τα ελάχιστα και περιορισμένα αιτήματα. Απαιτείται συντονισμένος και ενιαίος πανεργατικός αγώνας: Αγώνας ενάντια στα μέτρα που ψηφίζονται, μαζί με πάλη για τα κοινωνικά αναγκαία αιτήματα όπως η διαγραφή του χρέους, η σύγκρουση με τον μονόδρομο του κεφαλαίου, η ρήξη και έξοδος από ευρώ και ΕΕ, η κρατικοποίηση-εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση, κ.α. Αγώνας για δημοκρατικά δικαιώματα, ενάντια στον αυταρχισμό, αλλά και αγώνας της τάξης μας ενάντια στους πολέμους και τις επεμβάσεις, για ταξική αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και μετανάστες, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τη φτώχεια που γεννά τον ξεριζωμό των χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών.
Τέτοιον αγώνα δεν μπορεί και δεν θέλει να τον οργανώσει ο –παλιός και νέος- κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός. Η ΓΣΕΕ και οι κυρίαρχες δυνάμεις στις μεγάλες Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα έχουν αποδεχτεί την πολιτική των αντιδραστικών «μεταρρυθμίσεων», έχουν ψηφίσει τα μνημόνια, λέγοντας ένα μεγαλοπρεπές ΝΑΙ στο πρόσφατο δημοψήφισμα, συντασσόμενοι με τον ΣΕΒ και όλο το «μαύρο μπλοκ». Σε αυτούς οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να έχουν καμία εμπιστοσύνη, πρέπει να τους γυρίσουν αποφασιστικά την πλάτη. Στην ΑΔΕΔΥ, οι κυρίαρχες δυνάμεις ασκούν «κριτική» σε ορισμένες πλευρές και στις πιο ακραίες και αντιδραστικές εκφράσεις των νόμων και μέτρων, αφήνοντας στο απυρόβλητο τη συνολική κατεύθυνση, τους στόχους και την πολιτική του μαύρου μετώπου, ενώ κλίνουν σε όλες τις πτώσεις «την απογοήτευση των εργαζομένων που δεν έχουν διάθεση να αντισταθούν». Οι ίδιες δυνάμεις, μαζί και με δυνάμεις που αναφέρονται στην αριστερά και το ταξικό κίνημα, προτείνουν μορφές που δεν εμπνέουν και δεν συσπειρώνουν μαχητικά και μαζικά τους εργαζόμενους.
Σοβαρές ευθύνες έχουν και οι δυνάμεις που αναφέρονται στο αγωνιστικό συνδικαλιστικό κίνημα: Είτε εξακολουθούν να συνυπάρχουν στις ίδιες παρατάξεις και να ψηφίζουν από κοινού με τις κυβερνητικές δυνάμεις (π.χ. ΔΣ ΟΛΜΕ), είτε –παρά τα σωστά πολλές φορές αιτήματα και φρασεολογία- επιμένουν στον άγονο δρόμο της περιχαράκωσης και των αγώνων χαμηλής έντασης και διαμαρτυρίας, αρνούμενοι την κοινή δράση και τη μετωπική συσπείρωση όλων των ταξικών δυνάμεων.
Αυτός ο αγώνας μας βρίσκει όλους στην ίδια πλευρά: εργαζόμενους και άνεργους, νέους και παλαιότερους εργαζόμενους, ελαστικά απασχολούμενους και συνταξιούχους, μισθωτούς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, Έλληνες και μετανάστες. Ας τον δώσουμε ενωμένοι, με μαχητικότητα και αποφασιστικότητα. Είναι ο μόνος τρόπος για να ζήσουμε και να παλέψουμε νικηφόρα για το μέλλον όλων μας.
Αυτή είναι μια εργατική απάντηση στην επίθεση του αντίπαλου. Μια απάντηση των αναγκών των εργαζόμενων, απέναντι στην πολιτική που έχει ανάγκη η εργοδοσία και το κεφάλαιο για να ξεπεράσει την κρίση του, να σώσει τα κέρδη του.
Να παλέψουμε και να απαιτήσουμε τώρα:
– Άμεση νομοθετική κατοχύρωση του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ, όλων των κλαδικών μισθών και Συμβάσεων και επιδομάτων στα επίπεδα του 2009, σαν αφετηρία για πραγματικές αυξήσεις, ώστε να ζούμε αξιοπρεπώς από τη δουλειά μας. Κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων και διατάξεων που τσακίζουν τις συλλογικές συμβάσεις και επέβαλαν περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Επαναφορά στο δημόσιο του 13ου και 14ου μισθού και σύνταξης. Κανένας εργαζόμενος χωρίς συλλογική σύμβαση. Να σταματήσει τώρα το αίσχος της απλήρωτης δουλειάς και το σύγχρονο δουλεμπόριο των αφεντικών! Ξεπάγωμα της μισθολογικής και βαθμολογικής εξέλιξης για όλους τους εργαζόμενους. Αυξήσεις στους μισθούς στο δημόσιο με νέο μισθολόγιο χωρίς σύνδεση του μισθού με το βαθμό, την αξιολόγηση και την απόδοση, με τα κριτήρια της ανταγωνιστικότητας.
– Άμεσα μέτρα ενάντια στην ανεργία. Άρση της απαγόρευσης των προσλήψεων και μαζικές προσλήψεις σε δημόσιο, υγειά, παιδεία, πρόνοια, ΟΤΑ. Μείωση του χρόνου εργασίας και συνταξιοδότησης (7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο). Εθνικοποίηση-απαλλοτρίωση, χωρίς αποζημίωση και άνοιγμα όλων των κλειστών εργοστασίων, με εργατικό έλεγχο.
– Επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους χωρίς προϋποθέσεις, ίσο με το βασικό μισθό. Διαγραφή των χρεών τους σε τράπεζες, εφορία, δημόσιο, ταμεία. Πλήρης ιατροφαρμακευτική ασφαλιστική κάλυψη των ανέργων και πρόσβαση τους σε όλες τις κοινωφελείς υπηρεσίες.
– Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Κατάργηση τώρα της ευέλικτης και ελαστικής εργασίας. Νομοθετική ρύθμιση τώρα για να μπει τέλος στην ομηρία των συμβασιούχων με μετατροπή των συμβάσεων τους σε αορίστου χρόνου. Να σταματήσει το σκλαβοπάζαρο των προγραμμάτων απασχόλησης, των ενοικιαζόμενων, της αμοιβής με μπλοκάκι. Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας και του 5-ήμερου.
– Εφαρμογή των ΣΣΕ και του μισθολογίου στους εργαζόμενους των 5μηνων μέσω ΟΑΕΔ και όλων των εργαζομένων με οποιαδήποτε σχέση εργασίας. Κατάργηση της απλήρωτης και μαύρης εργασίας με αυστηρές ποινές στους εργοδότες.
– Άμεσα μέτρα για την κοινωνική ασφάλιση. Αποκατάσταση των απωλειών από το PSI. Άμεση χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων. Να αποδοθούν οι οφειλές του κράτους και της εργοδοσίας. Αύξηση των εργοδοτικών και κρατικών εισφορών, κατάργηση της εργατικής εισφοράς. Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων. Αποκλειστικά δημόσια, καθολική κοινωνική ασφάλιση. Καμία περικοπή σε εφάπαξ και επικουρική σύνταξη. Όχι στη νέα αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.
– Καμιά ιδιωτικοποίηση, κατάργηση των νόμων εκχώρησης, άμεσης ή έμμεσης, των αρμοδιοτήτων του δημοσίου και των ΟΤΑ σε ιδιώτες. Κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ, επανεθνικοποίηση των εταιρειών που ξεπουλήθηκαν. Εθνικοποίηση των τραπεζών χωρίς αποζημίωση, με εργατικό έλεγχο. Αποκλειστικά δημόσιο σύστημα στα βασικά κοινωνικά αγαθά (ενέργεια, νερό, συγκοινωνίες, υγεία, εκπαίδευση, πολιτισμός κλπ) ενάντια στην απελευθέρωση των αγορών. Όχι στη ληστεία των ταμειακών διαθέσιμων του δημοσίου και των ταμείων.
– Παλεύουμε άμεσα ενάντια στους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και όλων των χαρατσιών. Να αυξηθεί η φορολογία του κεφαλαίου στο 45%. Δραστική μείωση στη φορολόγηση των εργαζομένων. Να καταργηθεί ο ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης.
– Δημοκρατία στους χώρους δουλειάς. Πλήρης προστασία της συνδικαλιστικής δράσης. Ανεξαρτησία των συνδικάτων από κάθε κρατική, δικαστική και εργοδοτική παρέμβαση. Κατοχύρωση του εργατικό βέτο των σωματείων για κρίσιμα θέματα της παραγωγικής διαδικασίας.
Οι Παρεμβάσεις-Κινήσεις-Συσπειρώσεις, τα εργατικά σχήματα και συλλογικότητες σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, καλούν τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τη νέα γενιά, τους συνταξιούχους, σε έναν τέτοιο αγώνα. Απευθύνουμε κάλεσμα αγώνα και κοινής δράσης στην κατεύθυνση της συσπείρωσης δυνάμεων, την ανασυγκρότηση του ταξικού κινήματος, την απόκρουση και υπέρβαση του εργοδοτικού, κυβερνητικού και υποταγμένου συνδικαλισμού. Για την συμβολή στην ανάπτυξη μεγάλων εργατικών και λαϊκών αγώνων, μέσα στους οποίους θα δοκιμαστούν όλες οι απόψεις.
Ένας σημαντικός σταθμός σε αυτό τον αγώνα είναι και η Πανεργατική Απεργία της 12 Νοέμβρη, που πρέπει να αποτελέσει μαζική και μαχητική απάντηση στα νέα βάρβαρα μέτρα και αρχή μιας πορείας αντεπίθεσης των αγώνων μας. Να είναι η αρχή της αντεπίθεσης, ενός νέου κύκλου αγώνων, με κλιμάκωση με νέες απεργίες! Κανένας για δουλειά, όλοι στην απεργία και τις διαδηλώσεις!
Τώρα είναι ώρα ανασυγκρότησης και αντεπίθεσης. Τώρα είναι ώρα αγώνα και ξεσηκωμού. Ώρα κοινής δράσης και αγωνιστικής ταξικής ενότητας για την ανατροπή της βάρβαρης επίθεσης!
Καμία αναμονή και συμβιβασμός, αγώνας ταξικός-πανεργατικός
Όλοι στις κινητοποιήσεις και τους αγώνες
Όλοι στην Απεργία 12 Νοέμβρη
Απεργιακή Συγκέντρωση, Μουσείο, ώρα 10.30 π.μ.
Παρεμβάσεις/Συσπειρώσεις/Κινήσεις
Εργατικά σχήματα σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα
