Δήλωση των εκπροσώπων των Παρεμβάσεων στο ΓΣ της ΑΔΕΔΥ
ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΔΕΝ ΑΝΑΣΤΕΛΛΟΝΤΑΙ, ΔΕΝ ΑΝΑΒΑΛΛΟΝΤΑΙ, ΔΕΝ ΞΕΠΟΥΛΙΟΥΝΤΑΙ
ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΠΑΖΑΡΙΑ ΤΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΩΝ
ξεπουληθήκατε στο γιουσουρούμ
για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ
Πριν λίγο, και με συνοπτικές διαδικασίες, η πλειοψηφία της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ, (ΔΗΣΥΠ (ΚΙΝΑΛ), ΔΑΣ-ΠΑΜΕ, ΕΑΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ) και ΔΗΜΟΣΙΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ), με μοναδική διαφωνία του εκπροσώπου των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ, Ρίζου Μιχάλη, έγραψε στα παλιότερα των υποδημάτων της, την από 19/5 απόφαση του ΓΣ (που οι ίδιες παρατάξεις ψήφισαν) η οποία προκήρυσσε «απεργία την Πέμπτη 3 Ιουνίου ενάντια στο αντεργατικό τερατούργημα Χατζηδάκη και ταυτόχρονα έθετε την πρόταση για ανάλογη απόφαση και στα συνδικάτα του ιδιωτικού τομέα» (την επισυνάπτουμε).
Σαν έτοιμες από καιρό, οι παρατάξεις της ήττας και της κωλοτούμπας, και ενώ ο ιδιωτικός τομέας σε μεγάλο μέρος του είχε υιοθετήσει την πρόταση (ΕΚΑ, ΕΚΠ, πλήθος άλλων εργατικών κέντρων, ομοσπονδιών, πρωτοβάθμιων σωματείων πανελλαδικά είχαν επίσης προκηρύξει απεργία για τις 3 Ιούνη), και ενώ όλοι ετοιμαζόμασταν για την επιτυχία της, έκαναν στροφή 180 μοιρών. Αφορμή η απόφαση της εργοδοτικής, κυβερνητικής ΓΣΕΕ, (της ΓΣΕΕ του κοινωνικού εταιρισμού, του επίσημου συνομιλητή του ΣΕΒ, του συνεδρίου των ΜΑΤ) για μετάθεση της απεργίας στις 10 Ιούνη.
Μάλιστα ήταν τόση η σπουδή τους να προωθήσουν αυτή την αθλιότητα που έσπευσαν να στείλουν στο ΕΚΑ (αλήθεια γιατί μόνο εκεί;) την πραξικοπηματική τους απόφαση για αλλαγή ημερομηνίας πριν αυτό συνεδριάσει, χωρίς καν να περιμένουν την απόφαση του «ιδιωτικού τομέα» -για να τη χρησιμοποιήσουν τουλάχιστον ως άλλοθι.
Η απόφαση αυτή είναι ιστορική και δεν έχει να κάνει με ημερομηνίες και τα γνωστά παιχνίδια της κολοκυθιάς:
-Αλλάζει το περιεχόμενο της απεργιακής σύγκρουσης. Αντί για μετωπική αντιπαράθεση συνολικά με το νόμο που καταργεί το 8ωρο και βάζει απεργίες και συνδικάτα στο γύψο, αποφασίζουν από κοινού με τη ΓΣΕΕ να δώσουν μάχη κατά «ορισμένων επίμαχων διατάξεων του νόμου». Κι αντί για ανατροπή της εργασιακής ζούγκλας παλεύουν «για τη μη χειροτέρευση της», δηλ. την αποδέχονται αρκεί …να μπει κλιματιστικό στην κόλαση. Απόδειξη το ίδιο το ΔΤ της ΓΣΕΕ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 31.5.21 24ΩΡΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 10 ΙΟΥΝΙΟΥ
Συνεδρίασε σήμερα η Ολομέλεια της Διοίκησης της ΓΣΕΕ και έλαβε απόφαση για την πραγματοποίηση 24ωρης Πανελλαδικής Απεργίας την Πέμπτη 10 Ιουνίου και Συγκεντρώσεις Διαμαρτυρίας στην Αθήνα αλλά και σε άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας. Η Συνομοσπονδία εξ αρχής έχει εκφράσει την έντονη διαφωνία της σχετικά με επίμαχες διατάξεις του Εργασιακού Νομοσχεδίου, ένα νομοσχέδιο με νομοθετήματα, τα οποία εάν εφαρμοστούν θα επιφέρουν τεράστιο πλήγμα στην αγορά εργασίας, στη συλλογική αυτονομία αλλά και στην κοινωνία. Η Συνομοσπονδία θα συνεχίσει να δίνει τη μάχη της, ώστε να μην ενταθούν οι συνθήκες εργασιακής ζούγκλας που ήδη υφίστανται οι εργαζόμενοι, οι οποίοι μετά τα βάρη των μνημονίων σηκώνουν στην πλάτη τους τώρα και τις οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας. Μετά την 24ωρη απεργία θα συνεδριάσει η εκτελεστική επιτροπή της ΓΣΕΕ προκειμένου να προγραμματίσει τις επόμενες δράσεις της.
-Βοηθάει τα μέγιστα την κυβέρνηση της ΝΔ που κερδίζει κι άλλο χρόνο, και διατηρεί την πρωτοβουλία των κινήσεων. Εξαρτά το σχέδιο αγώνων από το ρυθμό της κυβέρνησης και όχι των εργατικών αναγκών.
-Μετατρέπει τις απεργίες σε «κινητές εορτές», υπονομεύοντας κι άλλο την αξιοπιστία των συνδικάτων και των αποφάσεων τους.
-Απαντά στην επίθεση του κεφαλαίου, της ΕΕ και της κυβέρνησης με τυπικές κινητοποιήσεις «για να βγει η υποχρέωση» και όχι με σχέδιο πανεργατικού ξεσηκωμού, απεργιακής απειθαρχίας και αγωνιστικής κλιμάκωσης για την ανατροπή του νόμου, τον πολιτικό κλονισμό της κυβέρνησης και της αντεργατικής πολιτικής.
Συνήγοροι σε αυτή την αθλιότητα και με ιστορικές ευθύνες – απέναντι σε ένα νομοσχέδιο που ανατρέπει ιστορικές κατακτήσεις – είναι οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Για μια ακόμη φορά διαχωρίζονται μόνο στα λόγια και διαφοροποιούνται χωροταξικά στις πλατείες, αλλά συμπορεύονται στο αγωνιστικό σχέδιο χαμηλών πτήσεων, ήττας και υποταγής με τη ΓΣΕΕ και γενικά τις ηγεσίες του κυβερνητικού, εργοδοτικού συνδικαλισμού. Αρνείται να διατυπώσει ένα διαφορετικό σχέδιο αγώνα που θα συμβάλει σε ένα πολιτικό εργατικό κίνημα ανατροπής και όχι διαβούλευσης των όρων εξαθλίωσης και έντασης της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Υπήρχε επιλογή. Μετά την απεργία στις 3 Ιούνη και στο βαθμό που η κυβέρνηση κατέθετε το νομοσχέδιο στη βουλή, το νέο απεργιακό βήμα να γίνει στις 10/6. Εκτός και οι δεσμεύσεις περί απεργιακής κλιμάκωσης ήταν τζούφιες και το ΠΑΜΕ είχε αποφασίσει από την αρχή να γίνει μια απεργία και τέλος. Το πρόβλημα είναι βαθύ. Ο κόσμος που τους ακολουθεί ας βγάλει τα συμπεράσματα του.
Το κρίσιμο ερώτημα ήταν και παραμένει αν θα υπάρξει προειδοποιητική απεργία πριν την κατάθεση του νομοσχεδίου με στόχο την αποτροπή της κατάθεσης, την όξυνση της αντιπαράθεσης με εργοδοσία και κυβέρνηση και τη μαχητική εμφάνιση των εργαζόμενων στο προσκήνιο και όχι μια απεργία ντουφεκιά που θα μετακινείται συνεχώς με διάφορες δικαιολογίες και αφορμές για να συμπέσει τελικά με την ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου κι έτσι να λήξει άδοξα «η μάχη των μαχών».
Είναι φανερό ότι επιλέγεται μια τακτική διολίσθησης που μεταθέτει την απεργιακή απάντηση όλο και πιο πίσω χρονικά (το έργο έχει ξαναπαιχτεί και έχει λήξει άδοξα με την ψήφιση του νόμου Κατρούγκαλου).
Ο λόγος τώρα στις δυνάμεις της ανατροπής, τα πρωτοβάθμια σωματεία, τις επιτροπές αγώνα, τις συνελεύσεις, τους ίδιους τους εργαζόμενους. Όσο κι αν οι ηγεσίες ορισμένων παρατάξεων δεν θέλουν να τους ακούσουν.
Ο νόμος αυτός πρέπει να ανατραπεί, να μην κατατεθεί στη Βουλή ούτε να ψηφιστεί. Η αντεργατική σφοδρότητα του είναι πρωτοφανής: απογειώνει σε γιγάντιο βαθμό την εκμετάλλευση του εργαζόμενου με την παραπέρα κλοπή του εργάσιμου χρόνου, τσακίζει τα σωματεία και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, διαλύει τις Συλλογικές συμβάσεις αφήνοντας τον εργαζόμενο απροστάτευτο απέναντι στο αφεντικό.
Σε μια εποχή που ο κοινωνικά αναγκαίος χρόνος εργασίας (το πραγματικό μέτρο του πλούτου) για την παραγωγή ενός προϊόντος μειώνεται, οι τεχνολογικές και παραγωγικές δυνατότητες τεράστιες, ο καπιταλισμός απαιτεί όλο και περισσότερα από τον εργάτη δίνοντάς του όλο και λιγότερα. Απαιτεί να γίνουμε οι σκλάβοι ενός καινούριου εργασιακού μεσαίων, στο όνομα μάλιστα τους εκσυγχρονισμού και της προόδου!
Δεν πρόκειται για ένα απλό νομοσχέδιο. Αποτελεί την επιτομή ενός ολόκληρου προγράμματος αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων της αστικής πολιτικής, μια ιστορική πρόκληση σταθεροποίησης, κερδοφορίας και ενισχυμένης ανταγωνιστικότητας των μεγαλοεπιχειρηματιών.
Στεκόμαστε μετωπικά απέναντι στο νόμο και την κυβερνητική πολιτική. Δεν μπαίνουμε σε καμιά συζήτηση και διάλογο μαζί της. Μας κήρυξαν τον πόλεμο, θα απαντήσουμε δυναμικά και εξεγερτικά! Θα είμαστε απέναντι σε κάθε πολιτική ή συνδικαλιστική δύναμη που συναινεί με αυτή την πολιτική και επιχειρεί να ωραιοποιήσει το νόμο. Τα μέτρα αυτά είναι στην φαρέτρα του κεφαλαίου και της Ε.Ε, αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της στρατηγικής τους και όχι απλά νεοσυντηρητική ιδεοληψία. Γι αυτό και οι προηγούμενες κυβερνήσεις ψήφισαν απεργοκτόνους νόμους, έβαλαν τις βάσεις για τη «διευθέτηση» δηλ. επέκταση του χρόνου εργασίας με συνεννοήσεις εργοδοτών και ενώσεων εργαζομένων.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
-Να μην περάσει ο νόμος Χατζηδάκη στο σύνολό του.
-Μείωση του χρόνου εργασίας με αύξηση αποδοχών. Άμεσα 35ωρο 5ήμερο. Σταθερή δουλειά για όλους. Νομοθέτηση της Κυριακάτικης αργίας.
-Να ακυρωθούν οι νόμοι για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.
-Διεύρυνση των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Συνδικάτα ελεύθερα από κράτος, κυβερνήσεις, εργοδοσία. Κατάργηση των απεργοκτόνων νόμων.
ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑΝΕ ΟΥΤΕ ΑΝΑΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΗΓΕΣΙΕΣ ΤΩΝ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΕΝΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ
ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΥΣ!
Από πού και ως πού η απεργία την ίδια μέρα σημαίνει και αποδοχή του πλαισίου που βάζει η ηγεσία της ΓΣΕΕ; Πόσο μάλλον όταν το δελτίο τύπου που παρατίθεται στο άρθρο καταψηφίστηκε από το ΠΑΜΕ και έχει ήδη βγει δικό του πλαίσιο. Είναι τουλάχιστον άδικο να μιλάνε οι Παρεμβάσεις για “χωροταξική διαφοροποίηση” ή “στα λόγια” για αυτούς που σηκώνουν το κυριότερο βάρος της αντιπαράθεσης με Παναγόπουλο και Σία. Άλλωστε όλοι ξέρουμε ποιοι θα οργανώσουν μαζικά και ποιοι θα πρωταγωνιστήσουν στην απεργία όποτε και αν γινόταν.
Η αλλαγή της ημερομηνίας είναι αναμφίβολα μια απαράδεκτη μανούβρα της ηγεσίας της ΓΣΕΕ για να διασπάσει το απεργιακό μέτωπο. Η μανούβρα αυτή θα πετύχαινε εάν είχαμε δύο ημερομηνίες απεργίας, γιατί, δυστυχώς δύο απεργίες σε μια εβδομάδα δεν είναι δυνατόν να οργανωθούν (εάν θες να επιτύχεις μια χ συμμετοχή). Όσοι έχουμε συμμετάσχει/οργανώσει απεργία ξέρουμε πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει η νομική κάλυψη της ΓΣΕΕ και πόσο ρόλο παίζει στην επιτυχία της αυτή η νομική κάλυψη, το είδαμε και πρόσφατα στις 6 Μαίου. Από την άλλη, στις 10 Ιουνίου η ΓΣΕΕ θα έστηνε μια απεργία-παρωδία μόνη της με ελάχιστη συμμετοχή και με το πάτημα να μας ονομάζει απεργοσπάστες.Δεν θα ήταν κρατική αργία όπως έκανε στις 4 Μαίου, θα ήταν μια απεργία που θα ντρόπιαζε το εργατικό κίνημα.
Για αυτούς τους λόγους θεωρώ ότι είναι σωστή (αν και καθόλου ευχάριστη) η απόφαση της μετάθεσης της απεργίας γιατί ακύρωσε αυτούς τους σχεδιασμούς. Η κλιμάκωση δεν ακυρώνεται, ίσα ίσα υπηρετείται αφού στις 3 Ιουνίου έχει συλλαλητήριο και στις 10 απεργία. Αφιερώστε την ενέργειά σας στην επιτυχία της απεργίας και αφήστε τις επιθέσεις. Θα σας δούμε στον αγώνα
αποδοχή του πλαισίου έχουμε γιατί ακυρώθηκε η αποφασισμένη απεργία στις 3 Ιούνη από ΑΔΕΔΥ, ΕΚΑ, ΕΚΠ κ.ά. από το ΠΑΜΕ και τις παρατάξεις που ελέγχουν την ηγεσία της ΓΣΕΕ.
Η μανούβρα της ΓΣΕΕ θα κατάφερνε μια τρύπα στο νερό, ότι κατάφερε δηλαδή και στις 4/5 με το φιάσκο του εορτασμού της Πρωτομαγιάς. Σε αντίθεση με την πετυχημένη πρωτομαγιάτικη απεργία στις 6/5 χωρίς στήριξη της ΓΣΕΕ.
Φέτος γίνανε αυτά, αλλά ο Φάνης χαμπάρι δεν πήρε μάλλον.
Χωρίς την κωλοτούμπα του ΠΑΜΕ δε θα γινόταν όλο αυτό που υπονομεύει τον απεργιακό αγώνα ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο
Μα πώς έχουμε αποδοχή του πλαισίου με βάση το ποια μέρα γίνεται η απεργία; Το πολιτικό πλαίσιο μιας απεργίας υπάρχει με βάση τη μέρα που γίνεται; Δεν στέκει. Το πλαίσιο που είχε αποφασιστεί για τις 3 Ιουνίου παραμένει αυτούσιο.
Επίσης, όπως σημείωσα και στο σχόλιό μου στις 4 Μαίου ήταν κρατική αργία, δεν ήταν απεργία, δεν πήγαμε στη δουλειά. Στις 6 Μαίου ήταν πετυχημένη απεργία, με τις αναμενόμενες δυσκολίες που υπάρχουν όταν δεν υπάρχει νομική κάλυψη της ΓΣΕΕ. Αυτές τις δυσκολίες τις ξέρουμε όσοι “παίρνουμε χαμπάρι”.
Σας περιμένουμε στις κινητοποιήσεις, εκεί θα κριθούμε όλοι, όχι στο γαϊτανάκι των ημερομηνιών που ξεκίνησε η ΓΣΕΕ και εσείς συνεχίζετε ευχάριστα
Το πλαίσιο που αποδέχτηκε το ΠΑΜΕ, μαζί με τους συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ, ΔΑΚΕ και ΚΙΝΑΛ είναι ότι δεν πρέπει να γίνει άμεσα απεργία με λογική κλιμάκωσης.
Μια και συμβολική θέλει ο Παναγόπουλος. Αυτό γεμίζει απογοήτευση τον κόσμο της εργασίας. Αλλά το ΚΚΕ αντί για γραμμή σύγκρουσης γίνεται ουρά του Παναγόπουλου και μετά θα καλεί για… συμπεράσματα
Με τέτοια μέτρα, κάθε μέρα έπρεπε να γίνεται απεργία…
Με τα λόγια χτίζω ανώγεια και κατώγια
Μπορεί οι καπεταναίοι των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ να γράφουν και να λένε μεγάλα πράγματα, όμως οι λοχαγοί των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ από κάτω να κάνουν τα αντίθετα ή να τυρβάζουν περί άλλων.
Πέρυσι τον Μάρτη στο άρθρο τω ν Ζαμπουλάκη – Ρίζου «Μια οφειλόμενη απάντηση στο ΠΑΜΕ για το 37ο «Συνέδριο» της ΓΣΕΕ» έστειλα σχόλιο που αναρτήθηκε μεν αλλά το άρθρο τους μαζί με τα σχόλια που το συνόδευαν υποβιβάστηκε από τη 3η στην 20η θέση μέσα σε λίγα λεπτά. Μπορεί να βρεθεί στην αναζήτηση της ιστοσελίδας με το σχετικό άρθρο. Το τότε σχόλιο νομίζω ότι ταιριάζει και στο τωρινό άρθρο των εκπροσώπων των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ με τίτλο «Οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ για την επαίσχυντη απόφαση της ΑΔΕΔΥ να ακυρώσει την απεργία στις 3/6».
Τις μέρες που τα ΔΣ των σωματείων οικοδόμων και Ιδιωτικών υπαλλήλων και άλλοι εκλεγμένοι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ έτρεχαν στα εργοτάξια του φράκτη στον Έβρο, τον «ΥΦΑΝΤΗ» και τα SM στην Αλεξανδρούπολη για την επιτυχία της απεργίας στις 6/5, ο εκπρόσωπος της Β ΕΛΜΕ Έβρου (με τις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ) γιόρτασε και κατέθεσε λουλούδια στις 4 Μάη (2021) μαζί με τα σωματεία και την διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Ορεστιάδας, στο γιορτασμό που αποφάσισαν κυβέρνηση – ΓΣΕΕ. Στην ιστοσελίδα της Δημοτικής Ραδιοτηλεόρασης Ορεστιάδας και στο δελτίο της 5ης Μάη μπορεί να δει κάποιος την όλη τελετή. Το δε ΕΚ Ορεστιάδας (από τα στηρίγματα της ΓΣΕΕ όπως και της Αλεξ/πολης), είναι γνωστό και για την παραγωγή δεκάδων αντιπροσώπων για ΟΙΥΕ και ΓΣΕΕ καθώς έχει το μεγαλύτερο σωματείο Ιδιωτικών υπαλλήλων σε όλη τη χώρα (!!!).
Οι εκπρόσωποί τους στην Αλεξ/πολη έχουν καταντήσει ουρά των αναρχικών με πιο προωθημένο σύνθημα το μπάτσοι γουρούνια κλπ όταν τα ταξικά σωματεία διαδηλώνουν όλο το Μάη, ενάντια στο Ν/Σ Χατζηδάκη, υπέρ των Παλαιστινίων, να μη γίνει το λιμάνι ΝΑΤΟική βάση, με ιδιαίτερη μαζικότητα σε ορισμένες περιπτώσεις.
Τάσος Βλισίδης, Αλεξανδρούπολη, 6976699830
Μπορεί οι καπεταναίοι των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ να γράφουν και να λένε μεγάλα πράγματα, όμως οι λοχαγοί των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ από κάτω να κάνουν τα αντίθετα ή να τυρβάζουν περί άλλων.
Τις μέρες που τα ΔΣ των σωματείων οικοδόμων και Ιδιωτικών υπαλλήλων και άλλοι εκλεγμένοι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ έτρεχαν στα εργοτάξια του φράκτη στον Έβρο, τον «ΥΦΑΝΤΗ» και τα SM στην Αλεξανδρούπολη για την επιτυχία της απεργίας στις 6/5, ο εκπρόσωπος της Β ΕΛΜΕ Έβρου (με τις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ) γιόρτασε και κατέθεσε λουλούδια στις 4 Μάη (2021) μαζί με τα σωματεία και την διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Ορεστιάδας, στο γιορτασμό που αποφάσισαν κυβέρνηση – ΓΣΕΕ. Στην ιστοσελίδα της Δημοτικής Ραδιοτηλεόρασης Ορεστιάδας και στο δελτίο της 5ης Μάη μπορεί να δει κάποιος την όλη τελετή. Το δε ΕΚ Ορεστιάδας (από τα στηρίγματα της ΓΣΕΕ όπως και της Αλεξ/πολης), είναι γνωστό και για την παραγωγή δεκάδων αντιπροσώπων για ΟΙΥΕ και ΓΣΕΕ καθώς έχει το μεγαλύτερο σωματείο Ιδιωτικών υπαλλήλων σε όλη τη χώρα (!!!).
Οι εκπρόσωποί τους στην Αλεξ/πολη έχουν καταντήσει ουρά των αναρχικών με πιο προωθημένο σύνθημα το μπάτσοι γουρούνια κλπ όταν τα ταξικά σωματεία διαδηλώνουν όλο το Μάη, ενάντια στο Ν/Σ Χατζηδάκη, υπέρ των Παλαιστινίων, να μη γίνει το λιμάνι ΝΑΤΟική βάση, με ιδιαίτερη μαζικότητα σε ορισμένες περιπτώσεις.
Τάσος Βλισίδης, Αλεξανδρούπολη, 6976699830
Τις μέρες που τα ΔΣ των σωματείων οικοδόμων και Ιδιωτικών υπαλλήλων και άλλοι εκλεγμένοι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ έτρεχαν στα εργοτάξια του φράκτη στον Έβρο, τον «ΥΦΑΝΤΗ» και τα SM στην Αλεξανδρούπολη για την επιτυχία της απεργίας στις 6/5, ο εκπρόσωπος της Β ΕΛΜΕ Έβρου (με τις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ) γιόρτασε και κατέθεσε λουλούδια στις 4 Μάη (2021) μαζί με τα σωματεία και την διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Ορεστιάδας, στο γιορτασμό που αποφάσισαν κυβέρνηση – ΓΣΕΕ. Στην ιστοσελίδα της Δημοτικής Ραδιοτηλεόρασης Ορεστιάδας και στο δελτίο της 5ης Μάη μπορεί να δει κάποιος την όλη τελετή. Το δε ΕΚ Ορεστιάδας (από τα στηρίγματα της ΓΣΕΕ όπως και της Αλεξ/πολης), είναι γνωστό και για την παραγωγή δεκάδων αντιπροσώπων για ΟΙΥΕ και ΓΣΕΕ καθώς έχει το μεγαλύτερο σωματείο Ιδιωτικών υπαλλήλων σε όλη τη χώρα (!!!).
Οι εκπρόσωποί τους στην Αλεξ/πολη έχουν καταντήσει ουρά των αναρχικών με πιο προωθημένο σύνθημα το μπάτσοι γουρούνια κλπ όταν τα ταξικά σωματεία διαδηλώνουν όλο το Μάη, ενάντια στο Ν/Σ Χατζηδάκη, υπέρ των Παλαιστινίων, να μη γίνει το λιμάνι ΝΑΤΟική βάση, με ιδιαίτερη μαζικότητα σε ορισμένες περιπτώσεις.
Τάσος Βλισίδης, Αλεξανδρούπολη, 6976699830
Θα περίμενε κανείς να υπερασπίζεσαι αυτή την κατεύθυνση, όπως την περιγράφει ο Σταμάτης Πελάης, πρόεδρος των ξενοδοχοϋπαλλήλων της Κέρκυρας (δεν ξέρω αν είναι καπετάνιος ή λοχαγός του ΠΑΜΕ, απλά μου φαίνονται λογικά και συνεπή αυτά που γράφει στο φβ του):
Η Γ. Σ. Ε. Ε κάτω απ την πιεση του ταξικού κινήματος υποχρεώθηκε να κηρύξει απεργία για το 8ωρο.Για άλλη μια φορά λειτουργώντας υπονομευτικά στο εργατικό κίνημα πήρε απόφαση για 10 Ιούνη και όχι για 3 που είχαν αποφασίσει τα συνδικάτα. Το συνδικάτο μας θα απεργήσει τόσο στις 3 όσο και στις 10 Ιούνη για την απόσυρση του νομοσχεδίου και την ασφαλή επιστροφη στην εργασία με όλα τα δικαιώματα και αξιοπρεπές εισόδημα. Όλοι την πεμπτη 3 και 10 ιουνη στις 10 το πρωι στο εργατικό κέντρο.
Εσύ όμως προτιμάς την ακύρωση της απεργίας και για να το δικαιολογήσεις μας έχεις φλομώσει με το κουτσομπολιό για την Ορεστιάδα και τη λασπολογία για την Αλεξανδρούπολη.
Γεγονότα που εύκολα μπορεί να διαπιστωθεί η ακρίβειά τους μέσα από «ουδέτερα» ως και φιλικά των «κατηγορουμένων» σάιτ, δεν είναι ούτε κουτσομπολιά ούτε λασπολογία. Μάλιστα είναι αυτά που εύκολα βρίσκονται για όποιον θέλει την αλήθεια καθώς υπάρχουν και πολλά άλλα που είναι πιο σκοτεινά, (η κορυφή του παγόβουνου).
Το δεύτερο και σημαντικότερο, είναι ότι συνδέονται μεταξύ τους σε μια συνολική εικόνα που λέει ότι δεν μπορούν να εγκαλούν τους κομμουνιστές ότι είναι
«Συνήγοροι σε αυτή την αθλιότητα και με ιστορικές ευθύνες – απέναντι σε ένα νομοσχέδιο που ανατρέπει ιστορικές κατακτήσεις – είναι οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Για μια ακόμη φορά διαχωρίζονται μόνο στα λόγια και διαφοροποιούνται χωροταξικά στις πλατείες, αλλά συμπορεύονται στο αγωνιστικό σχέδιο χαμηλών πτήσεων, ήττας και υποταγής με τη ΓΣΕΕ και γενικά τις ηγεσίες του κυβερνητικού, εργοδοτικού συνδικαλισμού.»
εργαζόμενοι μια ζωή ουρά του εργατικού κέντρου Αλεξ/πολης, όχι μόνο στις συγκεντρώσεις του αλλά και εκλεγμένοι στη διοίκησή του με φτιαχτά σωματεία από τον πρόεδρο του Κέντρου, πρωτοπαλίκαρο του Παναγόπουλου και συγχρόνως στελέχη της «ασυμβίβαστης και μέχρι τέλους αριστεράς».
Τους όποιους προβληματισμούς μας τους συζητάμε στις συνελεύσεις των σωματείων μας, στις πρωινές περιφρουρήσεις ή συζητήσεις με την ανακοίνωση με τους εργαζόμενους στον αγωγό ΤΑΠ, τα εργοτάξια του φράκτη στον Έβρο, στον «ΥΦΑΝΤΗ», στα μανιτάρια, στα γιαπιά, στα γραφεία και σε δεκάδες άλλους χώρους με τις όποιες λίγες δυνάμεις μας, ακόμα και στα φβ, όσοι έχουν, γνωρίζοντας καλά ποιοι είναι φίλοι του λαού. Αυτές τις δυνάμεις στοχεύουν και όχι μόνο οι κυβερνήσεις και οι Παναγοπουλαίοι, αλλά και κάποιοι άλλοι.