.
.

Παντιέρα, ιστότοπος αντικαπιταλιστικής ενημέρωσης

.


Εργατική Πρωτομαγιά: Οι διαφωνίες, η παρακαταθήκη και το στοίχημα που είναι μπροστά μας…


Μιχάλης Ρίζος*

Η φετινή “παράξενη” Πρωτομαγιά έπρεπε να στείλει ένα τριπλό μήνυμα:

  1. Ο καπιταλισμός εξελίσσεται διαρκώς σε ένα όλο και πιο βάρβαρο, αντιδραστικό, εκμεταλλευτικό και ανταγωνιστικό σύστημα, επικίνδυνο για τη φύση και τη εργαζόμενη πλειοψηφία ανά τον κόσμο. Άρα ήταν  ζητούμενο να προβληθεί η ανάγκη για εργατική χειραφέτηση, κομμουνιστική απελευθέρωση, άλλος κόσμος τέλος πάντων
  2. Στόχος της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής αριστεράς είναι να μη φορτωθεί η υγειονομική κρίση στο λαό. Άρα έπρεπε να προβληθεί η αύξηση μισθών, η ενίσχυσης της δημόσιας υγείας, η σταθερή εργασία, το 30ωρο- 5ήμερο κλπ
  3. Πολιτικός μας στόχος ήταν και το σπάσιμο  της κυβερνητικής απαγόρευσης, η σύγκρουση  με την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, η  μαζική απάντηση με σύνθημα: ΔΕ ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΤΑ ΛΕΜΕ ΤΩΡΑ, ΟΧΙ ΜΕΤΑ

Με τους άξονες αυτούς πολλά σωματεία επεδίωξαν μαζική και ενωτική συγκέντρωση (πάντα με την ιδιαιτερότητα της περιόδου, αλλά μαζική όχι συμβολική).

Εκείνο που δεν είναι γνωστό είναι ότι η παράταξη ΕΝΩΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ και αρκετοί πρόεδροι σωματείων στον κλάδο της υγείας έκαναν πρόταση στην ΟΕΝΓΕ, λόγω της αδιαμφισβήτητης θετικής και ταξικής στάσης της αυτό το διάστημα που σήκωσε όλο το κίνημα, να ηγηθεί ενωτικής, μαχητικής πορείας μαζί με σωματεία εργαζομένων στα νοσοκομεία και άλλα σωματεία.
Οι δυνάμεις του ΚΚΕ αρνήθηκαν.

Στην ουσία εμφανίστηκαν δύο παρεμβάσεις και επιδιώξεις:

Η πρώτη, ήταν αυτή που, για μια ακόμη φορά, διάλεξε υπευθυνότητα, κομματικό μηχανισμό, εν κρυπτώ συνεννόηση στελεχών του κόμματος, μακριά από την εργατική τάξη (τόσο εμπιστοσύνη της δείχνουν;) και ΚΥΡΙΩΣ εντυπωσιασμό τύπου INSTAGRAM (στην ουσία κυριάρχησε πάλι η λογική της ψηφοθηρίας και της κομματικής προβολής στο δημοσκοπικό κοινό). Εκτός από το ΠΑΜΕ το ίδιο επεδίωξε και η ΚΕΕΡΦΑ (ως φτωχός συγγενής βέβαια)

Η δεύτερη κινήθηκε με τα σωματεία και τις συλλογικές κινήσεις γειτονιάς, τις οργανώσεις, ανοιχτά και μετωπικά, ταξικά και μαχητικά, χωρίς ιδιοκτήτες σωματείων και “στρατιωτικού” τύπου επιδείξεις.

Και οι δύο γραμμές “βγήκαν στο δρόμο”. Και οι δύο δεν πειθάρχησαν στην κυβερνητική απαγόρευση. Δεν χρειάζονται φτηνές σπέκουλες σε αυτό, από όπου κι αν προέρχονται.

Ποιος είναι ο δρόμος όμως “εργάτη να νικάς γιατί μπορείς χωρίς αφεντικά”;

Νομίζω ο δεύτερος.

Αυτό που έχει σημασία για την «επόμενη μέρα» είναι να τονίσουμε ότι όση  “κοινωνική ευθύνη” και αν δείξουμε, αντικειμενικά θα ερχόμαστε σε αντιπαράθεση με τις νέες μορφές αυταρχισμού και πειθάρχησης σε κυβερνητικές και κρατικές εντολές. Επομένως, η “δράση εκτός ορίων” θα καθίσταται όλο και πιο αναγκαία. Αυτό είναι το κύριο..

Σε αυτή την περίοδο, αν χρειαζόμαστε μια ακλόνητη «πειθαρχία», είναι η ταξική μας δέσμευση στο να βγούμε στην αντεπίθεση.

Το σπάσιμο της κυβερνητικής απαγόρευσης για την Πρωτομαγιά, αποτελεί κατάχτηση και παρακαταθήκη, που ανεβάζουν την αυτοπεποίθηση.

Είναι αναγκαίο ένα κάλεσμα των σωματείων που συνυπέγραψαν για την πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση και άλλων, για μόνιμο συντονισμό και πόλο αγώνα στο εργατικό κίνημα.

Οι μεγάλες προκλήσεις είναι μπροστά μας.

*Πρόεδρος σωματείου εργαζομένων ΑΤΤΙΚΟΥ νοσοκομείου

image_pdfΛήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης


Κριτικές - Συζήτηση

Βαθμολογία Αναγνωστών: 68.00% ( 15
Συμμετοχές )



37 σχόλια στο “Εργατική Πρωτομαγιά: Οι διαφωνίες, η παρακαταθήκη και το στοίχημα που είναι μπροστά μας…

  1. ΦΦ1917

    Ο κύριος Ρίζος ίσως να ξεχνάει πως στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στο Σύνταγμα βρέθηκαν μια σειρά από σωματεία,σύλλογοι και φορείς με τους εκπροσώπους τους και ύστερα από τις ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ τους.
    Ίσως να ξεχνάει επίσης πως οι δυνάμεις του ΚΚΕ έδρασαν σε όλη την επικράτεια της Αττικής και δεν περιορίστηκαν μονάχα στο κέντρο της Αθήνας.
    Καλό επίσης θα ήταν ο κύριος Ρίζος και όσοι πάνω κάτω κριτικάρουν το ΠΑΜΕ για τους εντυπωσιασμούς τύπου “INSTAGRAM” να θυμηθούν πως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης άλλοι έχουν τα πρωτεία και άλλοι διακινούν με πομπώδες τρόπο συγκεκριμένες κινητοποιήσεις,προβάλλοντας συγκεκριμένες συνδικαλιστικές δυνάμεις και εκπροσώπους και αφήνοντας στην αφάνεια τους υπόλοιπους.
    Θετικό θα ήταν να δει σε ποιους εργασιακούς χώρους έκαναν παρέμβαση και περιφρούρησαν την απεργία της πρωτομαγιάς οι κομμουνιστές και αν εκεί υπήρξε ή όχι αλληλεπίδραση και ζύμωση με τις μάζες της εργατικής τάξης.

    Κατά τα άλλα καλή δύναμη και συνέχεια,γιατί τα δύσκολα τώρα ξεκινάνε!

    Reply
    1. Ανώνυμος

      Το να κάνεις ένα εντυπωσιακό event, με 10, άντε 50, άτομα, π.χ. αλα “Ρουβίκωνα” η και ένα γιγαντοπανώ στην Ακρόπολη, λέει κάτι, αλλά μπορεί να κατηγορηθεί πως είναι …”Instagramm”.
      Οταν όμως στήνεις ένα “συμβολικό” event σε επίπεδο Αττικής, κέντρο και συνοικίες, και ταυτόχρονα σε επίπεδο χώρας, κινητοποιώντας χιλιάδες εθελοντές αγωνιστές, με οργάνωση και σχέδιο, φαντασία, αγωνιστικό-συντροφικό επιθετικό πνεύμα, αιφνιδιάζοντας, με αίσθηση κοινού σκοπού “όλοι μια γροθιά”, προκαλώντας παγκόσμια εντύπωση και, πρόσκαιρη ασφαλώς αλλά έστω, αμηχανία και λύσσα στο στρατόπεδο της αντίδρασης, ξετσίπωτης και “ντροπαλής”,
      …ε, τότε πρόκειται για κάτι καινούργιο, ποιοτικά ανώτερο, που πρέπει να το προσεγγίσεις χωρίς μιζέριες, μικροεγωϊσμούς και νοοτροπίες μικρομαγαζακισμού.
      Δείτε εδώ;
      https://www.902.gr/eidisi/apopseis-sholia/223531/respect-kyries-kai-kyrioi
      κι εδώ:
      https://www.flash.gr/apopseis/1601365/to-kke-ston-dromo-oi-alloi-ston-kanape-tous
      Και πολύς κόσμος έχει αναθαρρήσει από προχτές. Σημασία έχει τώρα η συνέχεια.
      Είναι η μόνη ελπίδα, για την αντιμετώπιση της γενικότερης επίθεσης που έχει ξεκινήσει από το 1990, πήρε σχήμα από το 2000 και σήμερα παίρνει πια ορμητικό χαρακτήρα.

      Reply
      1. kokkiniotis

        Καλείσαι κατά πρώτον να μας διευκρινήσεις, ποια είναι η ξετσίπωτη αντίδραση και ποια η “ντροπαλή”. Κατά δεύτερον, διευκρίνησε επίσης αν ο αντιπεριφερειάρχης του ΣΥΡΙΖΑ τον οποίον επικαλείσαι εν προκειμένω, ανήκει ή όχι σε κάποια από τις παραπάνω δύο κατηγορίες που αναφέρεις (ξετσίπωτος ή “ντροπαλός”). Τέλος, πάρε ένα κάποιο ψευδώνυμο, όπως επανειλημμένως έχουμε ζητήσει. Σε ενημερώνω πάντως, ότι αν έχεις σκοπό να έρχεσαι εδώ να φτύνεις ανθρώπους που αγωνίζονται ως “λυσσασμένη αντίδραση”, πήγαινε πουθενά αλλού να εκτονώσεις τα προβλήματά σου. Ελπίζω να παρερμηνεύθηκαν τα γραφόμενά σου.

        Reply
        1. Ηλίας Γιαννόπουλος

          Καλημέρα.
          Κύριε kokkiniotis με όλο το σεβασμό: Το πρόβλημα δεν το έχουνε οι διάφοροι σταλινικοί που μπαίνουν εδώ για να χύσουνε αύθονο δηλητήριο κατά αγωνιστών της επαναστατικής αριστεράς, εκμεταλλευόμενοι την ανοχή του pandiera και κρυπτόμενοι, φυσικά, πίσω απ’ την βολική ταμπελίτσα “ανώνυμος”. Το πρόβλημα είναι η τακτική της διαχείρισης του pandiera.gr που συνεχίζει να “ανεβάζει” τέτοιες χυδαίες συκοφαντίες! ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ να δημοσιεύετε τα αίσχη τους! Η συκοφαντία ΔΕΝ είναι “άποψη”, αγαπητέ! Είναι ο μόνος τρόπος που γνωρίζει η σταλινική σχολή για να απαντάει στην κριτική απ’ τ’ αριστερά. ΚΑΜΙΑ δημοκρατία για τους συκοφάντες!
          Αναρωτιέστε, μάλιστα, αν παρερμηνεύσατε τα γραφόμενα του συγκεκριμένου σταλινικού. Εδώ, φτάνει να συγκρίνει την επαναστατική αριστερά με την “επίθεση” που ξεκίνησε το 1990 (προφανώς είναι ένας ακόμα απ’ αυτούς που το 1990, όταν οι εργάτες της Ανατολικής Ευρώπης πανηγύριζαν στα ερείπια της δικτατορίας των Τσαουσέσκου, Χόνεκερ, Χότζα, Ζίφκοφ, Γιαρουζέλσκι και λοιπών καθαρμάτων, εκείνοι είχανε βάλει “μαύρες πλερέζες”)! Δεν πειράζει, θα τους περάσει κάποτε! Ξύδι!

  2. φαρσαλα

    Δύσκολο να χωρέσουν τοσες ανακρίβειες (ηρεμα το λεω) σε ένα μικρο σχόλιο όπως αυτό του ΗΓ
    – Ολοι ανωνυμα γραφουμε ανεξαρτητα από το ψευδωνυμο που χρησιμοποιούν
    – Οι ‘σταλινικοί’ όπως με περιφρόνηση μας αποκαλει είναι αυτοι που τσακισαν τα αφεντικα το 1917 στη τσαρικη ρωσια, το φασισμό στο Β’ΠΠ και εχυσαν το αίμα τους για μια σοσιαλιστικη ελλαδα το 1946-1949 κλπ
    – Δεν πανηγυριζαν οι εργατες το 1990 αλλα οι καπιταλιστες για την νικη της αντεπαναστασης οι εργατες σημερα θρηνουν σε ολες τις πρωην σοσιαλιστικες χωρες για τα χαμενα δικαιωματα τους
    – Αν γι αυτόν οι Τσαουσέσκου, Χόνεκερ, Χότζα, Ζίφκοφ, Γιαρουζέλσκι είναι καθαρματα για εμας καθαρματα είναι οι εχθροι τους

    Reply
    1. kokkiniotis

      Αγαπητέ “Φάρσαλα”, διευκρινίζω ότι όταν κάποιος χρησιμοποιεί ένα συγκεκριμένο ψευδώνυμο, όπως ορθά και εσύ, δεν είναι το ίδιο με το να υπογράφει ως ¨ανώνυμος”, οπότε μπλέκονται τα πράγματα, ποιος απαντάει σε ποιον κλπ. Αυτό ανεξάρτητα από την ουσία της συζήτησης. Με την ευκαιρία, ας μου επιτραπεί να ρωτήσω, ήρεμα κι εγώ: Είσαι σίγουρος ότι θεωρείς τους πάλαι ποτέ αντίπαλους του Τσαουσέσκου καθάρματα; Επίσης, ποια η γνώμη σου για τους πάλαι ποτέ υποστηρικτές του;

      Reply
      1. φαρσαλα

        Kokinioti δεν αναφερομαι στο δικο σου σχολιο σχετικα με τους ανωνυμους (που το θεωρω σωστο)
        κανεις δεν ισχυριζεται οτι ο υπαρκτος σοσιαλισμος ηταν τελειος ωστοσο η ιστορια των τελευταιων 30 χρονων απεδειξε ότι για τους λαους αυτων των χωρων ηταν πολύ καλυτερος από τη σημερινη δικτατορια του κεφαλαιου
        ο Τσαουσεσκου δεν ηταν αγιος ηταν το αγαπημενο παιδι της δυσης οταν ξεφευγε απο την γραμμη του σοσιαλιστικου στρατοπεδου αλλα μετατραπηκε σε δρακο όταν αποφασισε να ξοφλησει το χρεος της χωρας του στο ΔΝΤ και να αντισταθει στην ανατροπη του καθεστωτος
        αυτοι που τον εστησαν στον τοιχο ηταν καθαρματα

        Reply
    2. λαθραναγνώστης

      Εγώ φίλε μου, δεν θα μπορούσα να απαντήσω ήρεμα, ιδιαίτερα σ εκείνο το σημείο όπου οι εργάτες πανηγύριζαν στα ερείπια….
      Κατά τα άλλα, ποιός είπε ότι η αντίδραση έχει μόνο δεξιό πρόσωπο…?

      Reply
        1. λαθραναγνώστης

          Σε ποιό θέμα να γίνω σαφέστερος? Στο πρώτο ή στο δεύτερο?
          Αν είναι το πρώτο, ναι εργάτες ήταν αυτοί που πανηγύρισαν για τις ανατροπές, όπως εργάτες ήταν αυτοί που επανδρώνουν τις φασιστικές ορδές από τον Μουσολίνι μέχρι τον Χίτλερ και μετέπειτα, εργάτες ήταν αυτοί που έκαναν τις “πορτοκαλί επαναστάσεις” και τα “ευρωμεϊνταν” και πανηγύρισαν στο Κίεβο όταν στο κτήριο των συνδικάτων έκαψαν ζωντανούς 50 ανθρώπους, όπως εργάτες είναι οι οπαδοί του Τραμπ που διαδηλώνουν ένοπλοι κατά των περιοριστικών μέτρων προστασίας από την επιδημία, εργάτες ήταν αυτοί που ζητούσαν να ανατρέψουν τα σοβιέτ στην Κρονστάνδη και όπως εργάτες είναι αυτοί στους οποίους αναφέρεται ο Μαρξ με τον χαρακτηρισμό “λούμπεν”.
          Ναι είναι εργάτες χειραγωγημένοι κάτω από την επίδραση της αστικής προπαγάνδας, όπως π.χ. ο συμφοιτητής μου στη Ρουμανία το 80, που έλεγε ότι αν ήταν μηχανικός στις ΗΠΑ,θα έπαιρνε 10000$ μισθό, και δεν το χώραγε ο νους του ότι στις ΗΠΑ δεν θα μπορούσε καν (ο συγκεκριμένος τουλάχιστον) να σπουδάσει μηχανικός.
          Αν τώρα θέλεις να γίνω σαφέστερος στο δεύτερο…το έχω ξαναγράψει. Η ζημιά που έκανε η αστική τάξη στο εργατικό κίνημα μέσω του αριστερόστροφου ρεφορμισμού, είναι ανυπολόγιστη.

      1. Ηλίας Γιαννόπουλος

        Λαθραναγνωστη, δεν ξέρω ποσών χρονών είσαι. Αν είσαι κάτω από 41, που ‘μαι εγώ, δικαιολογεισαι. Μπορεί και να ‘σουν αγεννητος όταν οι Ρουμανοι εργάτες γιουχαραν τον δικτατορα Τσαουσεσκου μπροστά στο κυβερνητικό μέγαρο στο Βουκουρέστι τα Χριστούγεννα του ’89.
        Επισης, πιθανότατα να μην είδες ποτέ χιλιάδες ανατολικογερμανους εργάτες να τρέχουν στα σύνορα με Τσεχοσλοβακια για να περάσουν μετά στην Αυστρία το Σεπτέμβρη του 1990.Φυσικα,ολ’ αυτά λόγω του τεράστιου ενθουσιασμου τους απ’ τη σοσιαλιστικη κοινωνία στην οποία ζούσαν.
        Αλλα το περίεργο είναι που δεν έτυχε ποτέ να δεις στην τηλεόραση εικόνες από έξαλλους εργάτες να πανηγυρίζουν πάνω στο μισογκρεμισμενο Τείχος του Βερολίνου.
        Αν επιμένετε να αρνειστε την πραγματικοτητα, όπως εκείνοι οι περίεργοι που λένε ότι ο covid είναι συνομωσια, πρόβλημά σας.Μην ερχεστε,όμως, εδώ μέσα να μας λέτε τις απίθανες θεωρίες σας.Enough is enough που λένε στο χωριό μου.

        Reply
        1. λαθραναγνώστης

          Εν τάξει Γιαννόπουλε, όταν μιλάω για Ρουμάνο συμφοιτητή μου στους μηχανικούς το 80 και μου λες αν είμαι κάτω από 41 χρονών….ήμαρτον!!! Καταλαβαίνω την ικανότητά σου να αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα.
          Άσε καλύτερα…!

      2. Ragnarok

        Μεγάλο κομμάτι της εργατικής τάξης των χωρών του ανατολικού μπλοκ, πανηγύρισαν την πτώση/κατάρρευση του ανύπαρκτου σοσιαλισμού, όχι κυρίως γιατί “είχαν γοητευθεί από τις καπιταλιστικές σειρήνες”, αλλά ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑΤΙ ξενέρωσαν από τις σειρήνες του ανύπαρκτου σοσιαλισμού. Διότι πως να το κάνουμε: ΑΜΑ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΕΠΙ 45 ΧΡΟΝΙΑ (δλαδή τα Κ.Κ.) στο όνομα σου, σε έχουν γλάστρα και στην γωνία ως εργατική τάξη, και σου παρέχουν παιδεία, υγεία, πρόνοια και εργασία, αλλά Ο Χ Ι ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ, έχεις πολλούς λόγους να ξενερώσεις. Και μάλιστα, ΑΝ ΔΕΝ ΣΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ να ΕΞΕΛΙΞΕΙΣεσύ ως εργατική τάξη το καθεστώς που λειτουργεί ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ -που σημαίνει πολιτικές ελευθερίες και δυνατότηα συγκρότησης σωματείων και κομμάτων ΕΞΩ από τον έλεγχο του κράτους και του ΚΚ- τότε τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα! Καταρρέει το καθεστώς, ο λαός ζητοκραυγάζει και η κρατική/κομματική γραφειοκρατία, αλλάζει πουκάμισο και από ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΩΝ ΚΚ, ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ.

        Κάπως έτσι έγινε και κατέρρευσε ο λεγόμενος υπαρκτός σοσιαλισμος το 89-΄91, υπο τις ζητωκραυγές πολύ μεγάλου τμήματος των εκεί εργατικών τάξεων/λαών.

        Αν δεν έχεις ως κοινωνική τάξη ΕΣΥ την εξουσία και την έχει ΑΛΛΟΣ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ ΚΑΙ σε βάρος σου, τότε γάματα: Το κοινωνικό/οικονομικό σύστημα του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού, έχοντας υπό και στην γωνία την εργατική τάξη, έχασε την μοναδική ευκαιρία που είχε να αναπτυχθεί προς μια ταξική/κοινωνική χειραφέτηση, δλδ προς τον κομμουνισμό: Η εργατική τάξη παραγκωνισμένη, υπό και στην γωνία, σταδιακά αποπολιτικοποιήθηκε και επαναπολιτικοποιήθηκε υιοθετώντας καπιταλιστικά ιδεώδη, εξαιτίας της καταπίεσης από τα εκεί κρατικά/κυβερνητικά ΚΚ.

        Reply
        1. Γιώργος Θαλάσσης

          Ragnarok, η διαπίστωση”μεγάλο κομμάτι της εργατικής τάξης πανηγύρισε” πως βγαίνει; υπάρχει κάποια επιστημονική έρευνα; αν δεν υπάρχει και είναι υποκειμενική εκτίμηση, αστο καλύτερα.
          Όπου υπήρχε σοβαρή κινητικότητα στην εργατική τάξη (π.χ. Aλληλεγγύη στη Πολωνία) το κίνημα ήταν για σοσιαλισμό με περισσότερη δημοκρατία. Τα συνθήματα της Αλληλεγγύης ανατράπηκαν πραξικοπηματικά από τον Βαλέσα όταν κέρδησαν τις εκλογές.
          Στη Σοβιετική Ένωση επίσης είχαμε πραξικόπημα καθοδηγούμενο από τον μέθυσο Γιέλτσιν. Ακόμη και χωρίς αυτό όμως, δεν μπορούμε να μιλάμε για κατάρρευση αλλά για αντεπανάσταση όπως εντελώς τεκμηριομένα επιστημονικά αποδεικνύσει ο Κ. Κάππος στο βιβλίο του”Κριτική στο Σοβιετικό σχηματισμό”.

        2. Ηλίας Γιαννόπουλος

          Ragnarok, πολύ καλά τα γράφεις. Προσυπογράφω και με τα δυο χέρια. Μια λεπτομερειούλα μόνο: Λες στο τέλος “…Η εργατική τάξη παραγκωνισμένη, υπό και στην γωνία, σταδιακά αποπολιτικοποιήθηκε και επαναπολιτικοποιήθηκε υιοθετώντας καπιταλιστικά ιδεώδη…”.
          Η εργατική τάξη, αντίθετα απ’ τα όσα έλεγαν σ’ εμάς τα δυτικά ΚΚ, ουδέποτε αποπολιτικοποιήθηκε στις χώρες αυτές. Θυμίζω σύντομα:

          1. Ιούνιος 1953, Αν.Βερολίνο: Εξέγερση των οικοδόμων που μετατρέπεται σε τεράστιες λαϊκές διαδηλώσεις οι οποίες απαιτούν περισσότερη δημοκρατία και “Κάτω η Νόρμα”.
          2. Ιούνης 1956, Πολωνία: εξέγερση στο Πόζναν με αίτημα “Ψωμί, Δημοκρατία”, καταστολή και 60 νεκροί.
          3. Οκτώβρης 1956, Ουγγαρία: Επανάσταση που φτιάχνει εργατικά συμβούλια σε μια σειρά πόλεις, Βουδαπέστη, Μίσκολτς, Πεστ κλπ. Άγρια καταστολή απ’ τα Σταλινικά τανκς, χιλιάδες νεκροί.
          4. Αύγουστος 1968, Τσεχοσλοβακία: Μετά την Άνοιξη της Πράγας, 2000 τανκς εισβάλουν στη χώρα για να καταπνίξουν την εξέγερση, 72 νεκροί.
          5. Δεκέμβρης 1970, Πολωνία: Εξέγερση στο βορρά, Γκντύνια, Γκντάνσκ κλπ., με αίτημα “Όχι στις αυξήσεις των τιμών” που είχε επιβάλει ο Γκομούλκα. Καταστολή απ’ το στρατό και 42 νεκροί.
          6. Ιούνης 1976, Πολωνία: εξέγερση στο Ράντομ και στη Βαρσοβία ενάντια στο Γκέρεκ.
          7. Αύγουστος 1980, Πολωνία: Συνδικάτο “Αλληλεγγύη”, εκατομμύρια μέλη, αιτήματα για “Δημοκρατία” και “Αυξήσεις στους μισθούς”.

        3. Ragnarok

          Ηλία, οταν γράφω “αποπολιτικοποιήθηκε” εννοώ πως σταδιακά ΑΔΙΑΦΟΡΗΣΕ για τον υπαρκτό σοσιαλισμό, εξαιτίας του ότι σε ένα καθεστώς που υποσχονταν κομμουνισμό, η εργατική τάξη ήταν ξανά μανά το υποζύγιο (αλλά με παιδεία, υγεία, στέγη και εργασία). Ετσι, σταδιακά υιοθέτησε και καπιταλιστικές αντιλήψεις. Η πολιτική συμπεριφορά των εκεί εργατικών τάξεων το ’89-’91 ήταν στην πλειοψηφία τους “να πάνε να γαμηθούν οι κυβερνώντες, εμείς θέλουμε ελευθερία”. Δυστυχώς, μετά απο δεκαετίες καταπίεσης από την κρατική/κομματική γραφειοκρατία (η νέα άρχουσα εκμεταλλέυτρια τάξη που ξεπήδησε μέσα απο την συντριβή της καπιταλιστικής τάξης και την συμπλεξη κόμματος/κράτους), η εργατική τάξη και οι εκεί λαοί κατανόησαν ως ελευθερία την επιστροφή στον καπιταλισμό. Αυτλη είναι η αλήθεια. Για αυτή την αλήθεια, ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΑ τα εκεί Κ.Κ. πριν και μετά το ’56. Η στροφήη του ’56 δεν είναι τομή, είναι ΣΥΝΕΧΕΙΑ της προηγούμενης γραφειοκρατικής κατάστασης της ΕΣΣΔ και της απλής και ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗΣ απο την ΕΣΣΔ μεταλαμπάδευσης αυτής της κατάστασης, στις υπόλοιπες Λ.Δ.

    3. Ηλίας Γιαννόπουλος

      Φάρσαλα,κι εγώ ήρεμα θα το πω: έχεις χάσει την επαφή με την πραγματικότητα.
      2. Εκείνοι που γκρεμισαν τον καπιταλισμό το ’17 στη Ρωσία αυτοπροσδιοριζονταν ως “Μπολσεβικοι”.Το καθαρμα, ονόματι Στάλιν, ήταν ένα παντελώς ασήμαντο μέλος της ΚΕ, ένας από τα 31 μέλη.Δεν έπαιξε κανένα μα κανένα σημαινοντα ρόλο γιατί δεν είχε καμία δυνατότητα να κάνει κάτι τέτοιο.Οι Μπολσεβικοι ήταν το Κόμμα των Λένιν-Τροτσκυ τη στιγμή της Οκτωβριανης επανάστασης.
      3. Μπες στο YouTube και γράψε “Berlin Wall fall”. Θα σου βγάλει δεκάδες βιντεακια με εργάτες και εργατριες να πανηγυριζουν εκστασιασμενοι πάνω στο γκρεμισμενο Τείχος του Βερολίνου. Καταλαβαίνω πόσο σας πονάει,όλους εσάς τους νοσταλγους της δικτατορίας του Στάλιν και των Γκουλαγκ, η πραγματικότητα, αλλά πρέπει μετά από 30 χρόνια να το χωνεψετε.
      4. Αυτά που λες σ’ εμάς εδώ είναι τσάμπα μαγκιά.Πηγαινε να τα πεις (αν σου βασταει) σε κάποια Ανατολική χώρα του πρώην υπαρκτου σταλινισμου.Κανε καλού κακού και καμιά ασφάλεια ζωής πρώτα γιατί μπορεί και να μη γυρίσεις.

      Reply
      1. φαρσαλα

        Ο τροτσκυ ηταν ενας προδοτης του οκτωβρη
        το να αρνησε τη οικοδομηση του σοσιαλισμου σε μια χωρα ειναι η πεμπτουσια της προδοσιας του τιτανιου αγωνα των μπολσεβικων να αλλαξουν τη χωρα

        μην ξεχνας οτι προσχωρησε στους μπολσεβικου μολις τον αυγουστο του 1917

        στα γκουλαγκ βρισκονταν σε συντριπτικο ποσοστο οι εχθροι της εργατικης εξουσιας (κουλακοι, πρωην αφεντικα , λευκοφρουροι, κλπ κλπ)

        δυστυχως για σενα που μαθαινει ιστορια απο το youtube οι εργατες σε ολες τις σοσιαλιστικες χωρες ηταν πολλοι διστακτικοι και με τις μεταρρυθμισεις και με τις ανατροπες αυτοι που βλεπεις στα βιντεο ειναι κυριως διαννοηση, μικροιδιοκτητες

        Reply
        1. Ηλίας Γιαννόπουλος

          Το παραλήρημα του “Φάρσαλα” καλά κρατεί!
          Τα εκατομμύρια που υπέφεραν στα Γκουλάγκ του Στάλιν και τα δύο (2) εκατομμύρια που άφησαν την τελευταία τους πνοή εκεί, ήσαν “πρώην αφεντικά, κουλάκοι κλπ”!
          1. Και γιατί, καλέ μου άνθρωπε, δεν τους είχανε ανακαλύψει οι Μπολσεβίκοι όλους αυτούς τους “κακούς” πριν το 1928, που ξεκίνησε ο “Πατερούλης” σας το πρώτο Πεντάχρονο Πλάνο; Κρύβονταν από ντροπή; Μήπως σέβονταν τον Λένιν και δεν ήθελαν να τον στενοχωρήσουν, οι κακοί Κουλάκοι;
          Και, επιπλέον, θες να μας εξηγήσεις που βρέθηκαν τόσοι πάμπλουτοι αγρότες σε μια καθυστερημένη, πάμφτωχη χώρα με 7 εκατομμύρια νεκρούς στον Εμφύλιο; Δέκα (10) εκατομμύρια “πρώην αφεντικά” και “κουλάκους” είχε η καθυστερημένη Ρωσία; Εμ τότε, καλέ μου άνθρωπε, κακώς τονε ρίξανε τον Τσάρο οι χαζοί εργάτες, αν τον αφήνανε λίγο ακόμα όλοι αφεντικά θα γινόντουσαν και θα λύνανε το πρόβλημά τους!
          2. Εγώ μπορεί να μαθαίνω Ιστορία στο YouTube, εσύ, όμως, που την σπούδασες στη μεγάλη σχολή του “Πατερούλη”, θες να μας πεις κάτι;
          Γιατί οι εργάτες στην Αν.Γερμανία, Ρουμανία, Πολωνία, Τσεχοσλοβακία, Βουλγαρία κλπ, παρακολουθούσαν αμέτοχοι και “διστακτικοί” (όπως εσύ λες), τις “ανατροπές” και δεν ξεσηκώθηκαν να προστατέψουν τις καταχτήσεις του “σοσιαλισμού”;; Γιατί δεν πάλεψαν ενάντια στην “παλινόρθωση”;;
          Γιατί δεν αγωνίστηκαν να σώσουν το “σοσιαλισμό” που έχτιζαν σαράντα (40) συναπτά χρόνια;
          Γιατί κατέρρευσαν σαν χάρτινοι πύργοι τα καθεστώτα του “υπαρκτού”, δίχως να πέσει τουφεκιά, οεο;
          Όταν οι Κολτσάκ, Ντενίκιν, Βράνγκελ εισέβαλαν μαζί με δεκαπέντε (15) καπιταλιστικούς στρατούς στη Ρωσία το Μάρτη του ’18, πέντε (5) εκατομύρια εργάτες ετρεξαν να καταταγούν στον Κόκκινο Στρατό για να τους πετάξουν έξω. Έτσι κάνει η τιμημένη εργατιά όταν έχει να υπερασπιστεί το δημιούργημά της, την Εργατική Εξουσία.
          Σύγκρινε τώρα με το ’89 και θα καταλάβεις.
          Αλλά νομίζω ότι δεν θες να καταλάβεις. Προτιμάς το παραμυθάκι του “ιμπεριαλιστικού δακτύλου”.
          Όπως αγαπάς.

  3. Ηλίας Γιαννόπουλος

    Λαθραναγνώστη (6.05.2020 at 18:07), μόνο φτηνιάρικες εξυπνάδες είσαι, όπως όλοι οι σταλινικοί αλλωστε. Αν έκανες τον κόπο να κοιτάξεις την ώρα δημοσίεσης, θα έβλεπες ότι εγώ έγραψα στις 16:19 κι εσύ για το ρουμάνο συμφοιτητή σου στις 16:47. Λίγο δύσκολο να ταξιδέψω στο μέλλον και να μαντέψω τι θα έγραφες μισή ώρα μετά! Τέτοιου επιπέδου είναι τα επιχειρήματά σου, αυτά σου έμαθαν στην ΚΟΥΤΒ του Περισσού!

    Reply
    1. λαθραναγνώστης

      Η ένστασή σου απορρίπτεται!
      Όντως, έγραψες πριν από μένα (16:19), αλλά όταν μετά (16:47) είδες το δικό μου σχόλιο, όπου φαινόταν η ηλικία μου, θα έπρεπε να έχει διορθώσει. Είχες αρκετό χρόνο.
      Στα υπόλοιπα έξαλα και ασυνάρτητα σχόλιά σου, δεν πρόκειται να απαντήσω.

      Reply
      1. Ηλίας Γιαννόπουλος

        Λαθραναγνώστη μου, μην αυταπατάσαι, ΔΕΝ είσαι το κέντρο του κόσμου! ΔΕΝ διαβάζω τα σχόλια σου πριν γράψω κάτι!
        Ο λόγος που δεν απαντάς στα όσα σου γράφω είναι γιατί, όπως και οι υπόλοιποι του Περισσού, ΔΕΝ έχεις ΊΧΝΟΣ επιχειρημάτων. Απλά παπαγαλίζεις τα όσα αστεία μάθατε στην ΚΟΥΤΒ.
        Αν θες να φτύνεις στον τάφο των αθώων νεκρών των Γκουλάγκ, να πας αλλού. Όχι εδώ.

        Reply
  4. Ηλίας Γιαννόπουλος

    Λαθραναγνώστη (6.05.2020 at 16:47), ξεπέρασες ακόμα και τον εαυτό σου σε χυδαιότητα! Οι σταλινικοί του Περισσού συγκρίνουν (άκουσον, άκουσον!) τους εργάτες και τις εργάτριες των ανατολικών χωρών, που υποτίθεται ότι έχτιζαν το σοσιαλισμό (σύμφωνα με τους σταλινικούς), με τους ακροδεξιούς αντισημίτες μικροαστούς που μαζικοποίησαν τα SA του Χίτλερ!! Πόσο πιο κάτω θα φτάσει η κατρακύλα σας, σταλίνες;
    Αυτά να τα ακούν και να τα διαβάζουν όσοι εδώ μέσα φλερτάρουν ακόμα με το ΚΚΕ, να βλέπουν τι πιστεύει ο Περισσός για την εργατική τάξη: ότι το “υποκείμενο της Ιστορίας”, οι παραγωγοί του πλούτου, αυτοί που έκαναν την “έφοδο στον ουρανό” το 1871 (όπως μας δίδαξε ο δάσκαλός μας Μαρξ) είναι ένα μάτσο άβουλα, ανεγκέφαλα όντα που άγονται και φέρονται από ακροδεξιούς προβοκάτορες! Και μάλιστα στις χώρες που η εργατιά έχτιζε σοσιαλισμό! Την ίδια στιγμή, η εργατιά, είχε τα αυτιά στραμμένα σε κάθε αντιδραστικό αγύρτη που ήθελε να γκρεμίσει τις “σοσιαλιστικές κατακτήσεις”!!
    Η ηγεσία του ΚΚΕ, όπως μας δίδαξε ο Λένιν, είναι, σαν όλους τους ρεφόρμες, η “αριστερή πτέρυγα” της αστικής τάξης. Συνεπώς, μόνο αυτά διδάσκει στους μαθητευόμενούς της:
    οι εργάτες είναι παθητικά πρόβατα που τα καθοδηγούν οι Τσαουσέσκου, Μάο, Τίτο και λοιποί γραφειοκράτες!
    Τη στιγμή που εκατομμύρια εργάτες σ’ όλον τον κόσμο ξαναπιάνουν το νήμα της εργατικής εξέγερσης, απ’ το Λίβανο και τη Γαλλία μέχρι τη Χιλή, χρειάζεται να απομονώσουμε τη χυδαιότητα και τις δεξιές αθλιότητες του σταλινισμού, που προσπαθεί συστηματικά να τσακίσει την αυτοπεποίθηση των εργατών για να μπορεί μετά να πλασάρεται ως σωτήρας.

    Reply
  5. Ηλίας Γιαννόπουλος

    Κι αν επιτρέπεται άλλη μια σύντομη παρέμβαση:
    Με τις χοντράδες που τους ξεφεύγουν, οι σταλινικοί, προδίδουν τι ακριβώς πιστεύουν για την περίοδο της “σοσιαλιστικής οικοδόμησης” στην ανατολική Ευρώπη:
    ότι οι συνθήκες ζωής της εργατιάς ήταν τόσο απελπιστικές τότε, που μόνο με τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης θα μπορούσαν να συγκριθούν!
    Κοινώς, ο “σοσιαλιστικός παράδεισος”, η “νιότη του κόσμου”, ο σοσιαλισμός, μπαίνει στην ίδια μοίρα, στο ίδιο παλάντζο με μια απ’ τις πιο μαύρες περιόδους της σύγχρονης ευρωπαϊκής Ιστορίας, την περίοδο του Μεσοπολέμου στη Γερμανία! Όταν η ανεργία είχε εκτοξευτεί στο 35%, οι άνεργοι έκαναν ουρές στα συσσίτια και οι μικροαστοί, τρελαμένοι απ’ την απόγνωση και το αδιέξοδο, έφταναν να κοιτάζουν προς τις δολοφονικές ορδές του Χίτλερ!
    Η πραγματική τραγωδία των ρουμάνων, ρώσων, πολωνών, τσεχοσλοβάκων κλπ εργατών ήταν ότι δεν μπόρεσαν να πάνε ως το τέλος του δρόμου, να ολοκληρώσουν το έργο της ανατροπής και να εγκαθιδρύσουν την πραγματική εργατική εξουσία των σοβιέτ. Δυστυχώς, έμειναν στη μέση επειδή ήσαν αφοπλισμένοι. Δεν είχαν οργανώσεις.
    Στα μαύρα χρόνια του σταλινισμού δεν επιρεπόταν κανένα αυτόνομο ή ανεξάρτητο συνδικάτο, με αποτέλεσμα, όταν ξεκίνησαν οι εξεγέρσεις, οι εργάτες να πρέπει να ξαναεφεύρουν απ’ την αρχή τον τροχό. Έπρεπε μέσα σε ελάχιστο χρόνο να μάθουν να οργανώνουν τις μάχες τους. Και τέτοια πολυτέλεια χρόνου δεν υπήρχε.
    Το αποτέλεσμα ήταν να μείνουν μισές οι μάχες και να πάρουν την εξουσία αστοί αγύρτες ή πρώην κομματικοί γραφειοκράτες, όπως οι Γιέλτσιν, Μπερίσα, Σεβαρντνάτζε κλπ.
    Τιμή στους εργάτες που γκρέμισαν τα ξόανα της σταλινικής δικτατορίας.
    Όμως, αυτή τη φορά εμείς πρέπει να βαδίσουμε τη διαδρομή μέχρι το τέλος.

    Reply
    1. Ragnarok

      Ηλία, το στραβωνεις από την ανάποδη: δεν γκρέμισαν οι εργάτες το πολιτικό σύστημα του λεγόμενου υπαρκτού. Οι διαδηλώσεις ναι ήταν μαζικότατες , ναι συμμετείχε πολύ μεγάλο κομμάτι των εκεί εργατικών τάξεων, αλλά το κερασάκι στην τούρτα το έβαλαν τα ίδια τα κ.κ. ο μηχανισμός των οποίων κατάργησε αυτό το σύστημα και το γύρισε κατευθείαν στον καπιταλισμό. Για αυτό άλλωστε, το μεγαλύτερο κομμάτι των εκεί αρχουσων καπιταλιστικών τάξεων , είναι πρώην στελέχη των κ.κ.

      Επίσης να τονίσω πως και ο Τρότσκι μέχρι το 23 που αρχίζει να καταλαβαίνει ότι κάτι στραβωνει στην ΕΣΣΔ, ήταν υπέρμαχος της παντοκρατορίας του κ.κ. πάνω στα πάντα. Συνέβαλε δλδ και αυτός στην μετέπειτα εκφυλιστική γραφειοκρατική πορεία της ΕΣΣΔ, αλλο που γύρω στα 1923-24 το κατάλαβε και έκανε στροφή , αλλά ήταν πλέον αργά.

      Reply
      1. Ηλίας Γιαννόπουλος

        Ragnarok μου, δε θα διαφωνήσω, εν πολλοίς, με την πρώτη παράγραφο. Δίχως τις εξεγέρσεις θα είχε επιχειρηθεί μια “ομαλή μετάβαση” προς μια “φιλελεύθερη” δημοκρατία, στην οποία τα πρόσωπα θα ήσαν τα ίδια. Αυτό αποφεύχθηκε στη Ρουμανία π.χ. λόγω της εξέγερσης. Το ίδιο στην Ανατολική Γερμανία.
        Όσο για τη δεύτερη παράγραφό σου, έχω ένσταση. Ο Τρότσκι, όλο το 1923, έστελνε γράμματα στην ΚΕ με τα οποία διαμαρτύρονταν για την καταστολή διαφωνούντων, όπως η “Εργατική Αλήθεια” και η “Εργατική Ομάδα”. Αμέσως μετά συγκρότησε, μαζί με άλλους Μπολσεβίκους, την “Αριστερή Αντιπολίτευση” η οποία καλούσε σε αναθέρμανση της βιομηχανικής παραγωγής με σκοπό την αναζωογόνηση των Σοβιέτ. Τα τελευταία, όπως ξέρεις, είχαν απομείνει σκέτες σφραγίδες λόγω του Εμφυλίου. Ο Τρότσκι καλούσε σε άνοιγμα της εσωκομματικής δημοκρατίας, δεν είχε καμία σχέση με τις σταλινικές λογικές της καταστολής.

        Reply
        1. Ragnarok

          Αυτό ακριβώς λέω και εγώ Ηλία για τονΤρότσκι!! Από το 1917 έως και το 1922 τουλάχιστον, ο Τρότσκι είναι απο αυτά τα κομματικά στελέχη τα οποία προωθούν την πολιτική αντίληψη “ΟΛΑ ΤΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑ, τιποτα δεν ξεφευγει απο το κομμα”. ΑΥΤΗ ΕΊΝΑΙ η αντίληψη του Τρότσκι μέχρι και το 1922. Μόνος του έβαλε τα χεράκια του και έβγαλε τα ματάκια του. Διότι αν για 5 ολόκληρα χρόνια απο όταν μπήκε στους μπολσεβίκους και μετά, προωθεί την αντίληψη “ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ”, τότε συγνώμη κιόλας, για την γραφειοκρατικοποίηση της ΕΣΣΔ φέρει και αυτός μεγάλη ευθύνη έτσι;

          Διότι ανάλογα με το ποια πολιτική αντίληψη προωθείς, συμβάλλεις στο να φτιαχτούν και οι ανάλογες συνειδήσεις! Μετά λοιπόν που κατανόησε που πάνε τα πράγματα, άλλαξε ο Τρότσκι αντίληψη. Ηταν ομως πολύ αργά. Οταν από το 1917 έως τουλάχιστον ως το 1922 συμβάλλεις στο να ηττηθούν οι πολιτικές αντιλήψεις που ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΝ τον έλεγχο του ΚΚ πάνω στα πάντα, τότε μετά είναι πολύ δύσκολο αμα βρεθείς ΕΣΥ στην θέση της μειοψηφίας να έχεις άλλη τύχη πέρα απο την διαγραφή, σύλληψη και φυλάκιση ή/και χειρότερα.

          Για αυτό υποστηρίζω ότι η θέση για “έλεγχο του ΚΚ πάνω στην κοινωνία σε όλες τις τις βαθμίδες”, είναι ΒΑΘΙΑ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ.

        2. Σ.Τ.

          620.000 ”Από το 1917 έως και το 1922 τουλάχιστον, ο Τρότσκι είναι απο αυτά τα κομματικά στελέχη τα οποία προωθούν την πολιτική αντίληψη “ΟΛΑ ΤΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑ, τιποτα δεν ξεφευγει απο το κομμα”. ΑΥΤΗ ΕΊΝΑΙ η αντίληψη του Τρότσκι μέχρι και το 1922. ”

          Η άποψη αυτή είναι και του ΝΑΡ;

          Γιατί αν είναι έτσι, το ΝΑΡ δεν είναι επιρρεασμενο από τον τροτσκισμο, όπως λεγεται, αλλά μάλλον από τον Στίνα και τους αντιεξουσιαστές θεωρητικούς όπως ο Νέγκρι. Όχι ότι υπάρχει πρόβλημα δηλαδή, δεν είμαι της λογικής ότι όποιος διαφωνεί μαζί μου είναι ‘υποπτος’.

        3. Ragnarok

          Ηλία και στην Ρουμανία έγινε το ίδιο τελικά: Το Μετωπο Εθνικής Σωτηρίας που ανέλαβε την εξουσία μετά τον Τσαουσέσκου, απαρτίζονταν σε πολύ μεγάλο ποσοστό από τα στελέχη του ΚΚ Ρουμανίας, ακόμα και ο πρωθυπουργός ο Ιον Ιλιέσκου, ήταν κορυφαίο στέλεχος του ΚΚ. Στην Ανατολική Γερμανία απλά, ενσωματώθηκε πολύ γρήγορα στην Δυτική και τέλος.

    2. Γιώργος Θαλάσσης

      Γιαννόπουλε, τα ίδια ακριβώς λέει ο Βορίδης…
      Και σε είχα σε μεγαλύτερη εκτίμηση, παρεκτός και αν υπογράφουν περισσότεροι από ένας με αυτό το όνομα.

      Reply
      1. Ηλίας Γιαννόπουλος

        Γιώργο Θαλάσση μου, λυπάμαι που έχασα την εκτίμησή σου. Πλήν, “φίλος μεν Πλάτων, φιλτέρα δε αλήθεια”, που ‘πε κι ο Αρίστος.(Έχω το copyright του ονόματος “Γιαννόπουλος”, μην ανησυχείς).
        Επειδή κι εγώ σ’ έχω σε εκτίμηση, μια συμβουλή:
        μην κάνεις το ολέθριο σφάλμα να συγκρίνεις αγωνιστές της Αριστεράς με φασίστες. Εχτός που δεν είναι ευγενικό, δίνουμε άθλια εικόνα προς τα έξω. Σκέψου να τα διαβάσει αυτά κανας liberal, τι θα σκεφτεί; “Καλά, αυτοί οι αριστεροί έφτασαν να συμφωνούν με τον ακροδεξιό Βορίδη;”. Δεν κάνει.

        Reply
    3. Λέον

      Ρε συ Η.Γ. το έχεις τερματίσει. Συγκρατήσου. Ούτε ο Τζήμερος έτσι.

      Reply
  6. λαθραναγνώστης

    Προφανώς η χρήση, ως ακραία επιτίμηση, ξανά και ξανά ,των όρων “σταλινικός”, “σταλινισμού” και όλων των παραγώγων, “σταλινικά ξόανα” κι ένα σωρό άλλα ρήματα και κοσμητικά επίθετα, δεν ενοχλεί καθόλου την διαχείριση.
    Φυσικά δικό σας είναι το μπλογκ, ότι θέλετε κάνετε. Εγώ είμαι απλά μουσαφίρης, που πρέπει, κατά την άποψη σας, να δέχομαι στωικά τις βρισιές των κακομαθημένων παιδιών της οικογένειας αλλά όταν ανοίγω το στόμα μου, να είμαι με το “σεις και με το σας”…

    Reply
    1. Ηλίας Γιαννόπουλος

      Λαθραναγνώστη, χαίρομαι που, επιτέλους, αναγνωρίζεις ότι να σε λένε “σταλινικό” αποτελεί βρισιά. Είναι το μόνο στο οποίο θα συμφωνήσω μαζί σου.
      Επιπλέον, όμως, βλέπω ότι έχεις μια περίεργη αντίληψη για το τι συνιστά βρισιά. Όταν εσύ, ο Φάρσαλα και διάφοροι άλλοι “ανώνυμοι”, με περίσσια χυδαιότητα, αποκαλείτε τους αγωνιστές της επαναστατικής αριστεράς “υπηρέτες του καπιταλισμού”, “στηρίγματα της αστικής τάξης” κλπ, τότε όλα μέλι γάλα.
      Δύο μέτρα και δύο σταθμά, Λαθραναγνώστη.
      Όταν, λοιπόν, κάποιος σε πληρώνει με το ίδιο νόμισμα (ούτε καν το ίδιο, εγώ δε σε αποκάλεσα ποτέ “δεκανίκι των αστών”, όπως συχνότατα λες για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ), τότε τρέχεις στο διαχειριστή για να διαμαρτυρηθείς.
      Α, και φρόντισε μία φορά ν’ απαντήσεις επί της ουσίας και όχι να πετάς τη μπάλα στην εξέδρα.

      Reply
  7. Ragnarok

    Γιώργο τα εργατικά/λαϊκά κινήματα που ξέσπασαν στις λ.δ. μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 70 πάλευαν ( με εξαίρεση ένα μεγάλο κομμάτι της ουγγρικής εξέγερσης το 56) για εμβάθυνση του σοσιαλισμού. Τετια ξεσπάσματα ήταν στην ανατολική Γερμανία το 53 αν δεν απατωμαι, τμήμα της εξέγερσης στην Ουγγαρία το 56, η πλειοψηφία της άνοιξης της Πράγας το 68 και οι διαδηλώσεις την δεκαετία του 70 στην Πολωνία. Όλες αυτές οι εξεγέρσεις κατεσταλησαν βίαια από το σύμφωνο της Βαρσοβίας. Είναι αυτά τα γεγονότα που τα παρουσιάζει συλλήβδην -γενικευοντας τον όντως αντικομμουνιστικό προσανατολισμό τμηματων των εξεγερμένων εκεί λαων- ως αντικομμουνιστικά το ΚΚΕ με τα ΜΜΕ του κ τα μλ.

    Αντί τα κυβερνητικά/κρατικά κ.κ. να μπουν στην διαδικασία αναζήτησης των ταξικών/κοινωνικών/οικονομικών αιτιων που έσπρωξαν στην δυσαρέσκεια κ έπειτα στην εξέγερση μεγάλα κομμάτια των εκεί λαών, βρήκαν την βολική αιτία στον ιμπεριαλιστικό δάκτυλο (που όντως υπήρξε αλλά δεν έπαιξε καθολου πρωτεύοντα ρόλο) και στον αντικομμουνισμό! Αλλά, πως να μπουν τα εκεί κ.κ. σε μια υλιστική διαλεκτική άρα κ ταξική ανάλυση αυτών των κινημάτων , όταν τα ίδια τα κ.κ. ήταν κρατικά κ κυβερνητικά; Και όταν είχαν ήδη αποκοπεί από τότε από την εργατική τάξη κ τον λαό γινόμενα κράτος; Ε; Για αυτό κ δεν μπήκαν ποτέ σε αυτόν τον κόπο. Έκαναν, ο,τι κάνει κάθε κράτος και κάθε άρχουσα τάξη ιστορικά: απλά κατέστειλαν . Και κατέστειλαν και τμήματα των κ.κ. που έβλεπαν ότι υπήρχε πρόβλημα.

    Από τα τέλη του 70 αρχίζουν πια συνολικά οι εκεί λαοί κ εργατικές τάξεις να παθητικοποιούνται και να υιοθετούν καπιταλιστικές αντιλήψεις, ελκομενοι από τον καπιταλισμό, μιας και το εκεί κοινωνικοπολιτικό σύστημα, τους παρείχε μεν υγεία, παιδεία, πρόνοια, στέγη κ εργασία (τι άλλο θέλετε; Ναι θέλουμε κ το δικαίωμα να εκφράζουμε ελεύθερα πολιτική αντίληψη κ πράξη έτσι φίλοι του ΚΚΕ; για να μην πω κ την εξουσία στα εργατικά συμβούλια έτσι;), Αλλά αυτά, όσο αναγκαία κ ονειρο κ να φαίνονται σήμερα κ ως ένα βαθμο είναι με την καπιταλιστική επέλαση στην ζωή μας, δεν αρκούν για να σταθεί ένα σύστημα που υπόσχεται τον κομμουνισμό. Γιατί ο κομμουνισμός είναι φυσικά η κατοχυρωμένη κατάκτηση για όλους της παιδείας, της υγείας , της στέγης, της εργασίας, αλλά είναι κ κάτι ακόμα πιο κρίσιμο: η σταδιακή απονέκρωση κράτους κ κοινωνικών τάξεων όρος όφελος της κοινωνικής οργάνωσης των ελεύθερα συνεταιρισμών παραγωγών. Και όχι η γιγάντωση του κράτους κ η ταυτόχρονη εμφάνιση νέας ταξικής διαίρεσης που είχαμε σε αυτές τις χώρες.

    Reply
  8. Γιώργος Θαλάσσης

    Προς Σύνταξη
    Νομίζω, για την αξιοπιστία του σάιτ θα πρέπει να υπάρχουν κάποια όρια.
    Π.χ. παραληρηματικές καταχωρήσεις που μάλιστα αναπαράγουν πλήρως την πιό συντηρητική-αντικομμουνιστική προπαγάνδα δεν χρειάζονται.
    Εάν λοιπόν κάποιοι διακατέχονται από ιεραποστολικά σύνδρομα, καλό είναι να μην βρίσκουν ασυλία στο σάιτ.

    Reply
  9. φαρσαλα

    Απλως για την ιστορία

    1. Ο αριθμος των κρατουμένων στα γκουλαγκ μέχρι το 1953 δεν ξεπερασε ποτε τα 3 εκ. ενω οι θανατοι στα γκουλαγκ ηταν πολυ κοντα στο ποσοστο θνησιμοτητας της υπολοιπης χωρας

    http://www.katiousa.gr/apopseis/otan-i-idia-i-cia-apodomei-ton-mytho-ton-gkoulagk/

    2. κουλακος στα ρωσικα σημαινει γροθια ενδεικτικο του τροπου που φερονταν στους σεμπρους τους και υπολογιζεται οτι εκπροσωπουσαν το 5% των αγροτικών νοικοκυριων της ΕΣΣΔ περίπου 6-7 εκ. Κατειχαν την καλυτερη γη σε καθε χωριο και η κολλεκτιβοποιηση θα ηταν αδυνατη αν δεν απαλλοτριωνοταν η γη τους (εχω βεβαια μια μικρη υποψια ότι θεωρεις την κολλεκτιβοποιηση και τα πενταχρονα σταλινικα εγκληματα)

    3. η εργατικη ταξη κάνει το καθηκον της όταν είναι οργανωμενη και με επαναστατικο προγραμμα όχι όταν η οργανωση της εχει διαβρωθει

    Reply

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *