Από μέλος της Αριστερής Κίνησης Περιστερίου

Με … «βαρυσήμαντο» πόνημα ιδροκόπησε να «απαντήσει» ο κ. Δούκας (σάϊτ «Κατιούσα») στο κείμενο της Μαρίας Μπικάκη (εφημερίδα ΠΡΙΝ) που πολύ απλά έλεγε το αυτονόητο: στον σύγχρονο καπιταλισμό (και ιδιαίτερα εδώ και σήμερα, στα ασφυκτικά μνημονιακά πλαίσια των «Καλλικράτηδων» και των «Κλεισθένηδων»), «κόκκινη διαχείριση» του τοπικού αστικού κράτους – δήμου ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει, δεν πα να εκλεγεί δήμαρχος κι ο πιο αδιάλλακτος μπαρουτοκαπνισμένος κομμουνιστής της υφηλίου … στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να κάνει μια λίγο πιο ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ και λίγο πιο ΕΝΤΙΜΗ διαχείριση συγκριτικά με τους Γκρούεζες καθεστωτικούς δημάρχους ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ – ΠΑΣΟΚ κλπ … Και όμως, για να … «κατατροπωθεί» αυτό το αυτονόητο, που θα έπρεπε να είναι κοινός τόπος για όλους όσους θέλουν να λέγονται κομμουνιστές ανεξάρτητα από άλλες τους διαφωνίες, επιστρατεύτηκε ένα παραληρηματικό πόνημα γεμάτο με γελοία ψέματα και νηπιώδεις μπουρδολογίες.

Η Μαρία Μπικάκη ήδη απάντησε επί της ουσίας σε αυτήν την «μη απάντηση» με την ψυχραιμία και την σοβαρότητα που πάντα την διακρίνει. Εγώ λέω να επιχειρήσω μια λίγο διαφορετική προσέγγιση.

Κατ’ αρχήν στον δήθεν περιπαιχτικό (από τα Λιδλ) τίτλο του κ. Δούκα περί «επαναστατικών ονειρώξεων του ΝΑΡ» με φτηνοκαγκουροσεξιστικές μπηχτές για την Μπικάκη, προφανώς επειδή ο κ. Δούκας διάβασε γυναικεία υπογραφή κάτω από πολιτικό κείμενο και θίχτηκε ο ανδρικός εγωισμός του, θέλω να πω πως προτιμώ χίλιες φορές τα ρομαντικά ερωτικού τύπου όνειρα που μπορεί να καταλήγουν και σε οργασμό όταν ονειρεύονται την επαναστατική προοπτική (ονείρωξη = οργασμός κατά την διάρκεια του ύπνου μετά από σεξουαλικού περιεχομένου όνειρο), συγκριτικά με τις καθεστωτικές ονειρώξεις ΚΑΠΟΙΩΝ εκ των 5 περίφημων «κόκκινων δημάρχων» του ΚΚΕ που τώρα φιλοδοξεί να τους κάνει 6, 7 ή περισσότερους.

Για παράδειγμα θυμάμαι χαρακτηριστικά τον «Κόκκινο Δήμαρχο» της «Κόκκινης Πετρούπολης» πριν τρία χρόνια στην εκδήλωση της κ. Δούρου για τον «απολογισμό του έργου του Δυτικού Τομέα της Περιφέρειας Αττικής» που είχε πραγματοποιηθεί στο αμφιθέατρο του δημαρχείου Περιστερίου.

Η εκδήλωση αυτή – εν μέσω διαμαρτυριών επιτροπών αγώνα κατοίκων με πρωτοπόρα την Αριστερή Κίνηση Περιστερίου τόσο έξω από το δημαρχείο όσο και μέσα στο αμφιθέατρο – είχε αποδείξει πανηγυρικά τις στενές σχέσεις διαπλοκής της κ. Δούρου με το καθεστώς Παχατουρίδη και την πλήρη συνενοχή της περιφερειακής αρχής Δούρου για το σκάνδαλο του ΣΜΑ – σκουπιδοχαβούζας μέσα στο Άλσος Περιστερίου, για το σκάνδαλο της πρώην 1ης παιδικής χαράς πριν καν ξεκινήσουν τα … «έργα» που οδήγησαν στο γνωστό αποτέλεσμα κλπ, κλπ … Και κατέληξε σε πατιρντί με κάτι ξενόφερτους κλακαδόρους που είχε κουβαλήσει η Δούρου από … βόρεια προάστια οι οποίοι δυστυχείς δεν είχαν προφανώς αντιληφθεί πού ακριβώς βρίσκονται και νόμιζαν πως θα περάσουν κι εκεί οι τσαμπουκάδες τους, όπως πιθανά περνάνε μέσα σε εσωκομματικές ΣΥΡΙΖΑίϊκες μαζώξεις.

Το ορεκτικό της βραδιάς όμως πριν από όλα αυτά, ήταν ο «Κόκκινος Δήμαρχος» της «Κόκκινης Πετρούπολης». Που λέτε, η Δούρου, ο Τζόκας και ο Παχατουρίδης είχαν φροντίσει να παρακάθεται στην πρώτη σειρά του αμφιθεάτρου μια κουστωδία ρασοφόρων που κανένας δεν είχε καταλάβει τι ακριβώς δουλειά είχαν σε μια εκδήλωση – συζήτηση που οργάνωνε η Περιφέρεια Αττικής με τους δημάρχους και τους δημοτικούς συμβούλους των δήμων της Δυτικής Αθήνας.

Ανεβαίνοντας λοιπόν από τους πρώτους στο βήμα ο «Κόκκινος Δήμαρχος» της «Κόκκινης Πετρούπολης» αμέσως μετά την Δούρου, πριν ξεκινήσει την ομιλία του κοίταξε βλοσυρά και αγέρωχα την κουστωδία αυτή των ρασοφόρων. Περιμέναμε όλοι λοιπόν να θίξει – έστω και ευγενικά, αφού καλησπερίσει- αυτό το θέμα, δηλαδή το γενικό ερώτημα, ποιός είχε προσκαλέσει τους ρασοφόρους και για ποιόν ακριβώς λόγο.

Όμως φευ … μόλις άρχισε να μιλάει, αποδείχτηκε πως η αυστηρότητα και η προσήλωσή του οφειλόταν στο άγχος του να … ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΕΙ ΤΟΥΣ ΡΑΣΟΦΟΡΟΥΣ ΕΝΑΝ ΕΝΑΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΩΣΤΟΥΣ ΕΠΙΣΗΜΟΥΣ ΤΙΤΛΟΥΣ ΤΟΥΣ : «Σεβασμιώτατε», «Θεοφιλέστατε», «Πανοσιολογιώτατε» κλπ … Αυτό κι αν ήταν ονείρωξη αγαπητέ κ. Δούκα μας. Ο «Κόκκινος Δήμαρχος» εκφώνησε τους σωστούς τίτλους των ρασοφόρων ολόσωστα και με την σειρά χωρίς να κάνει κανένα λάθος. Πραγματικά, τέτοια καθεστωτική ονείρωξη μπροστά σε δεσποτάδες και αρχιμανδρίτες δεν έχω ξαναδεί.

Ας δούμε όμως μετά από όλα αυτά και τις ονειρώξεις των δυνάμεων του ΚΚΕ στους υπόλοιπους δήμους εκτός από αυτούς τους περίφημους 5 «κόκκινους», δηλαδή σε όσους από τους υπόλοιπους 320 καλλικρατικούς δήμους έχει δημοτικούς συμβούλους το ΚΚΕ (έχει σε πολλούς) ως δημοτική αντιπολίτευση με δήμαρχο από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ.

Ένα τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Περιστέρι. Κι αυτό γιατί είναι μεγάλος δήμος, κατοικείται από λαϊκό κόσμο, έχει μεγάλη ιστορική παράδοση αγώνων της αριστεράς και του εργατικού κινήματος, έχει δήμαρχο ΝΔ και επίσης γιατί και οι 4 δημοτικοί σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» είναι έντιμοι και αξιόλογοι αγωνιστές – κομμουνιστές (όπως ακριβώς είναι και οι δήμαρχοι Πελετίδης και Σελέκος τουλάχιστον, που και γι αυτούς τυχαίνει να ξέρω από πρώτο χέρι, για ό,τι δεν ξέρω από πρώτο χέρι δεν λέω ποτέ και για κανέναν από κανέναν χώρο, ούτε του ΚΚΕ, ούτε της ΛΑΕ, ούτε της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ούτε άλλων μικρότερων οργανώσεων γιατί έχουν δει πολλά τα μάτια μας κατά καιρούς, ας πουν εκείνοι που ξέρουν – απλά το αναφέρω εδώ γιατί ο κ. Δούκας στο πόνημά του κουτοπονήρως μπερδεύει την πολιτική κριτική με προσωπικές εκτιμήσεις για πρόσωπα τις οποίες ουδέποτε έκανε η Μπικάκη).

Ακόμα όμως και οι συγκεκριμένοι κατά γενική ομολογία έντιμοι και αξιόλογοι αγωνιστές – κομμουνιστές δημοτικοί σύμβουλοι Περιστερίου, κάνει μπαμ πως ΑΣΦΥΚΤΙΟΥΝ με τα στενά πλαίσια δημοτικής πολιτικής του κόμματός τους ως δημοτική αντιπολίτευση, όπως ακριβώς ασφυκτιούν ο Πελετίδης και ο Σελέκος με την διαχείριση που πρέπει να κάνουν ως δήμαρχοι.

Σε όλα τα τελευταία αυτά 5 χρόνια λοιπόν – παρά την συναγωνιστική κοινή στάση με την Αριστερή Κίνηση Περιστερίου σε διάφορα γενικότερα θέματα – ΟΥΔΕΠΟΤΕ τόλμησε η «Λαϊκή Συσπείρωση» να συγκρουστεί με αυτήν καθεαυτήν την δημοτική αρχή Παχατουρίδη. Το αντίθετο μάλιστα. Κάθε σχεδόν φορά που αναδεικνύονται οι σοβαρότατες ευθύνες της δημοτικής αρχής Παχατουρίδη (που απορρέουν όπως τονίζει πάντα η Αριστερή Κίνηση ΑΚΡΙΒΩΣ από το γεγονός ότι αυτή η δημοτική αρχή, ως εργοδοτικό – καθεστωτικό σύμπλεγμα μεγάλων και μικρότερων καπιταλιστικών συμφερόντων, λειτουργεί συνειδητά και ενεργά ως ο «πιο καλός ο μαθητής» της καταστροφικής πολιτικής του μαύρου μετώπου κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ – μνημονιακών κυβερνήσεων), η «Λαϊκή Συσπείρωση» φροντίζει πάντα να αθωώνει τον κ. Παχατουρίδη διά απίστευτων ιδεολογισμών. Δεν έφταιγε ο κ. Παχατουρίδης για τίποτα σχεδόν. Για όλα φταίει ο καπιταλισμός, γενικά – αόριστα – ανώνυμα και από μόνος του. Ακόμα και για την λαμογιά με το «Κώστα, προσάρμοσέ το» που γέλαγε όλη η χώρα, και πάλι αθώος ο Παχατουρίδης – «έ, τι να κάνεις κι εσύ δήμαρχε, έτσι είναι ο καπιταλισμός».

Προφανέστατα υπήρχε κεντρική κομματική κατεύθυνση για «απαλή και για τα μάτια» αντιπολίτευση στον Παχατουρίδη (ΝΔ) στην οποία οι εκπρόσωποι της παράταξης του ΚΚΕ φαινόταν από δέκα χιλιόμετρα πως έκαναν την ανάγκη φιλότιμο προκειμένου να ανταποκριθούν. Μέχρι και για την αθλιότητα των απαράδεκτων κυκλοφοριακών ρυθμίσεων που έχει κάνει το Περιστέρι πόλη – πρωταθλήτρια στα θανατηφόρα οδικά συμβάντα και μια από τις πιο απάνθρωπες πόλεις για πεζούς και ποδηλάτες, πάλι φταίει ο καπιταλισμός γενικόλογα – αόριστα – ανώνυμα – και από μόνος του.

Καμία ευθύνη δεν φέρουν ο κ. Παχατουρίδης και οι αντιδήμαρχοί του ούτε για την θυσία των πάντων στην κερδοφορία των μεγαλεμπόρων και των βαρόνων της φτηνιάρικης νυχτερινής διασκέδασης που μετατρέπει όλο το Περιστέρι σε αυτοκινητοδρόμιο – ανεξέλεγκτο πάρκινγκ της απαραίτητης γι’ αυτό το κέρδος πελατείας («από όλο το λεκανοπέδιο της Αττικής» όπως χαρακτηριστικά δηλώνει καμαρώνοντας ο κ. Παχατουρίδης), ούτε καν για το καταγέλαστο να γίνονται ακόμα και οι μονοδρομήσεις … α λα καρτ και χωρίς κανένα σχέδιο ανάλογα με το ποιος ημέτερος μεγαλοεπιχειρηματίας εξυπηρετείται ή όχι.

Στην αγχωτική αυτή προσπάθεια διαρκείας για αθώωση της δημοτικής αρχής, η παράταξη του ΚΚΕ κοντεύει να πειστεί και η ίδια πως σήμερα υπάρχει καπιταλισμός χωρίς καπιταλιστές και χωρίς πολιτικούς εκπροσώπους των καπιταλιστών αυτών τουλάχιστον σε επίπεδο τοπικού κράτους. Αυτό λοιπόν κι αν αποτελεί ονείρωξη, αγαπητέ κ. Δούκα. Πολύ πιο βαρυσήμαντη πολιτικά ονείρωξη από αυτήν που έπαθε ο Σίμος στη θέα της παρέας των μητροπολιτών και των κουβικουλάριων.

Υπάρχουν επιφανειακές ερμηνείες του φαινομένου. Π.χ. μια ερμηνεία είναι πως, ως γνωστόν, το ΚΚΕ ενδιαφέρεται κυρίως για την πολιτική του δουλειά ως ΚΚΕ και όχι τόσο για τα τοπικά κινήματα, άρα λογικό είναι να έχει γίνει μια άτυπη συμφωνία τοπικού ΚΚΕ – τοπικής ΝΔ: «αφήστε μας ανενόχλητους να δρούμε πολιτικά ως ΚΚΕ κι εμείς σε επίπεδο δήμου δεν θα σας κοντράρουμε πολύ». Πραγματικά στο Περιστέρι ξέρουν και οι πέτρες πως οι αρμόδιοι αντιδήμαρχοι δημοτικών υπηρεσιών μισούν δύο πράγματα: τα δένδρα και τα πανό.

Για την δενδροκτόνα πολιτική του δήμου έχει γίνει μεγάλη συζήτηση, ας πούμε εδώ για τα πανό. Ξέρουν και οι πέτρες πως οποιοδήποτε πανό βάζει κάποιος στο Περιστέρι (από πολιτική οργάνωση μέχρι φιλοζωικό όμιλο) κατεβαίνει αστραπιαία από τις υπηρεσίες του δήμου. Η δημοτική αρχή θεωρεί τα πανό δικό της μονοπώλιο (είναι γεμάτο με αυτά το Περιστέρι) γιατί σε κάθε δικό της πανό που διαφημίζει διάφορες δημοτικές φιέστες τύπου «άρτος και θεάματα» υπάρχει πληρωμένη διαφημιστική καταχώρηση κάποιου ημέτερού της επιχειρηματία.

Ο δημόσιος χώρος, ακόμα και ο … αέρας ανάμεσα στις κολώνες της ΔΕΗ είναι ΧΡΗΜΑ – οι άνθρωποι είναι πραγματικοί επαγγελματίες της τοπικής αστικής πολιτικής. Έ λοιπόν όπως ξέρουν και οι πέτρες, περιέργως τα μόνα πανό που μένουν ανενόχλητα από τις υπηρεσίες του δήμου (εκτός φυσικά από τα πανό του ίδιου του δήμου που προαναφέραμε και που πλημμυρίζουν την πόλη – και εκτός από κάποια πανό της ΠΑΕ Ατρόμητος, προσοχή της ΠΑΕ, όχι των οπαδών, αυτά των οπαδών τα τρώει επίσης η μαρμάγκα) είναι τα πανό του ΚΚΕ.

Όμως πραγματικά αυτό είναι κάτι επιφανειακό και επί μέρους. Υπάρχει βαθύτερη πολιτική ουσία. Για να την προσεγγίσουμε ας αναφέρουμε ένα δεδομένο από τις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου Περιστερίου.

Στις αρχές της τρέχουσας θητείας του (τελευταίοι μήνες 2014 και πρώτοι μήνες 2015), η «Λαϊκή Συσπείρωση» (και πολύ σωστά) καταψήφιζε (όπως κάνει πάντα η Αριστερή Κίνηση) αποφάσεις που είχαν να κάνουν με ελαστικές εργασιακές σχέσεις για εργαζόμενους στον δήμο όπου ως γνωστό όπως και σε όλους τους δήμους άλλωστε γίνεται Ο ΧΑΜΟΥΛΗΣ με κάθε είδους ελαστικής – προσωρινής – αναξιοπρεπούς εργασιακής σχέσης και ομηρίας (προσωρινοί, επικουρικοί, συμβασιούχοι, μπλοκάκια, ΟΑΕΔ κλπ κλπ).

Μέχρι που ένα ωραίο απόγευμα ο Παχατουρίδης (που δεν είναι δα και κανένας τυχαίος, αντίθετα είναι ο πιο έμπειρος πρωτομάστορας της υπαρκτής εφαρμοζόμενης αστικής αντιδραστικής αντιλαϊκής αυτοδιοικητικής πολιτικής) τρόλαρε άγρια τους δημοτικούς συμβούλους του ΚΚΕ μπροστά σε πληθώρα δημοσιογράφων τοπικών ΜΜΕ με το απλό επιχείρημα πως ΚΑΙ ΟΙ 5 ΔΙΚΟΙ ΤΟΥΣ ΔΗΜΑΡΧΟΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΛΑΣΤΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ. Αυτό ειπώθηκε χλευαστικά με το σύνηθες παχατουριδοπεριστεριώτικο ύφος («συντρόφια, αυτά να πάτε να πείτε στους συντρόφους Πελετίδη στην Πάτρα και Σελέκο εδώ δίπλα στο Χαϊδάρι που κάνουν ακριβώς τα ίδια») αλλά ανεξάρτητα από το υφάκι (που καταδικάστηκε αμέσως τόσο από τους δημοτικούς συμβούλους της ίδιας της «ΛΣ» όσο και της Αριστερής Κίνησης), από την ημέρα εκείνη ΠΑΠΑΛΑ … η «ΛΣ» ψηφίζει στο δημοτικό συμβούλιο όλες τις σχετικές εισηγήσεις περί πρόσληψης εποχικών και γενικά ελαστικών εργαζόμενων δημοτικών υπαλλήλων.

Ακριβώς παρόμοια κατάσταση είχαμε και με τις χρηματοδοτήσεις από ΕΣΠΑ διάφορων δημοτικών «πρότζεκτς» μέσω διάφορων προγραμμάτων και διάφορων δικτύων. Στην αρχή η «ΛΣ» καταψήφιζε μαζί με την Αριστερή Κίνηση από θέσεις αρχής (που έχουν να κάνουν με τον αντιδραστικό χαρακτήρα της ΕΕ και τον δομικά αντιδραστικό – ανταποδοτικό χαρακτήρα των ίδιων των ΕΣΠΑ), όμως το τροπάρι άλλαξε από τότε που ο θεούλης Παχατουρίδης έκανε παρόμοιο δημόσιο τρολάρισμα μέσα στο δημοτικό συμβούλιο αναφέροντας την στάση των δημάρχων του ΚΚΕ ως προς ακριβώς τα ίδια προγράμματα ΕΣΠΑ. Από κει και μετά, τα κεφάλια μέσα …

Εδώ να αναφέρουμε προς αποφυγή παρεξήγησης πως όντως υπήρξαν κάποιες σπάνιες εξαιρέσεις (μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού) που όντως άξιζε τον κόπο να υποχωρήσει κάποιος από την γενική αρχή περί απόρριψης κάθε ελαστικής προσωρινής σχέσης εργασίας και κάθε χρηματοδότησης ΕΣΠΑ. Π.χ. για πρόσληψη γιατρού εργασίας έστω και με προσωρινή σύμβαση (για ευνόητους λόγους που έχουν να κάνουν με τις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας των εργαζόμενων στις υπηρεσίες καθαριότητας και πράσινου του δήμου) όπως και για να μην απολυθούν και να συνεχίσουν το σημαντικό έργο τους οι εργαζόμενοι στο Κέντρο για κακοποιημένες γυναίκες που χρηματοδοτείται από ΕΣΠΑ. Όμως ΑΛΛΟ ΑΥΤΟ και άλλο η αβλεπί συναίνεση σε κάθε τι μόνο και μόνο για να μην μας την πει πάλι ο Παχατουρίδης «μα οι σύντροφοι δήμαρχοι του ΚΚΕ κι αυτοί τα ίδια κάνουν».

Το θέμα αυτό δεν είναι απλά επικοινωνιακής φύσης. Έχει να κάνει στην ουσία του με την ΛΑΘΟΣ αντίληψη για το τι ακριβώς είναι ο δήμος, η περιφέρεια, η τοπική αυτοδιοίκηση γενικά. Ό,τι και να λένε τα χαρτιά και τα ευαγγέλια, οι αποφάσεις συνεδρίων κλπ, είναι σαφές πως από το 2015 όταν το ΚΚΕ αποφάσισε να προβάλλει κεντρικά το έργο Πελετίδη ως πρότυπο επιτυχημένου δημάρχου, πήγαν περίπατο αυτά τα ευαγγέλια περί τοπικού αστικού κράτους – δήμου που είναι αναπόσπαστο τμήμα του ευρύτερου αστικού κράτους σε όλα τα επίπεδα. Όμως αυτή η ουσία ΔΕΝ αίρεται όσο έντιμος και αγωνιστής και ικανός κι αν είναι ο Πελετίδης κι ο κάθε Πελετίδης.

Αυτό ακριβώς λέει η Μπικάκη την οποία κατηγορεί ο κάθε Δούκας για … ονειρώξεις. Και αυτή η στροφή έχει τις αναπόφευκτες συνέπειές της και σε όλους τους άλλους δήμους όπου το ΚΚΕ είναι στην δημοτική αντιπολίτευση. Για να μην στην λένε δημοσίως οι νουδουσυριζοπασόκοι καθεστωτικοί δημαρχαίοι «μα και οι δήμαρχοι του ΚΚΕ τα ίδια κάνουν» ψηφίζεις αβλεπί και σιωπηρά όλες τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και όλα τα ΕΣΠΑ.

Άλλωστε η επιλογή αυτής της ΛΑΘΟΣ αντίληψης περί δήμων φαίνεται και από την υιοθέτηση του δημαρχοκεντρικού μοντέλου: αφού προβάλλουμε τον επιτυχημένο Πελετίδη ως επιτυχημένο Πελετίδη και όχι ως εκπρόσωπο μιας υποκείμενης συλλογικότητας – δημοτικής παράταξης, λογικό είναι να κάνουμε τώρα προεκλογικά παρόμοια προσωπική προβολή σε όλους τους δήμους: «ο ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ (και όχι ο εκπρόσωπος ή έστω ο επικεφαλής …) της Λαϊκής Συσπείρωσης εδώ, ο ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ της Λαϊκής Συσπείρωσης εκεί. Γιατί υποβόσκει προφανώς πως οι δήμοι είναι ένα είδος ουδέτερου πεδίου ταξικής πάλης όπου το μόνο που έχει πολιτική σημασία είναι τι είδους δήμαρχος θα εκλεγεί: αγωνιστής – κομμουνιστής – έντιμος σαν τον Πελετίδη ή υποταγμένος – συστημικός – αρπάχτρας – συριζοπασοκονουδουλαίος. Όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα ζητήματα. Αυτό αν ήταν μια φορά λάθος παλιότερα, είναι χίλιες φορές λάθος σήμερα με την ασφυκτική επιτροπεία από την ΕΕ, το μνημονιακό πλέγμα ρυθμίσεων, τον «Καλλικράτη» και τον «Κλεισθένη 1».

Σε τέτοιες αυτοδιοικητικές καθεστωτικές ιδεολογικοπολιτικές ονειρώξεις έκανε κομμουνιστική πολιτική κριτική η Μαρία Μπικάκη, το καταλάβατε τώρα κύριε Δούκα;

Λήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης