Μεγάλες οι ευθύνες για τον αβανταδόρικο ρόλο του εργοδοτικού και κομματικού συνδικαλισμού
Πραγματοποιήθηκε χθες 5/7/2018 η δεύτερη κατά σειρά συνάντηση – διαπραγμάτευση για την υπογραφή και ανανέωση της ΣΣΕ στα Ε/Γ-Ο/Γ Ακτοπλοϊκά πλοία και αυτά των διεθνών γραμμών (πλοία Αδριατικής).
Οι εκπρόσωποι του ΣΕΕΝ για άλλη μια φορά επέμειναν στην αδιάλλακτη στάση τους αρνούμενοι κατηγορηματικά να συζητήσουν επί του εξώδικου και των δίκαιων ναυτεργατικών αιτημάτων που έχουν συσσωρευτεί σε όλες τις κατηγορίες πλοίων επί 7 χρόνια.
Αντί αυτού οι εκπρόσωποι των Ακτοπλόων εφοπλιστών θεώρησαν σκόπιμο να παρουσιάσουν στην συνάντηση μια εικόνα για την Ακτοπλοΐα η οποία ούτε λίγο ούτε πολύ είναι βυθισμένη στην κρίση από την άνοδο των καυσίμων ενώ τα πραγματικά στοιχεία δείχνουν την τελευταία 4ετία μια σταθερή ανοδική πορεία και αύξηση της επιβατικής κίνησης των οχημάτων αλλά και της κερδοφορίας τους.
Παρά ταύτα, ιδιαίτερα αυτήν την 4ετία οι μισθοί και οι συμβάσεις έμειναν καθηλωμένες στα επίπεδα του 2011.
Από την άλλη οι μεθοδευμένες περικοπές σε υπερωρίες και άλλες τακτικές αποδοχές των Ναυτεργατών μειώθηκαν και ταυτόχρονα το Ναυτεργατικό εισόδημα δέχθηκε διαδοχικά πλήγματα από τα γνωστά αντιλαϊκά και μνημονιακά μέτρα την περίοδο 2010-2018 (ΕΝΦΙΑ – Αύξηση φορολογίας – Εισφορά αλληλεγγύης – Αύξηση ασφαλιστικών εισφορών κλπ).
Στην παρέμβασή του ο Πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ υπογράμμισε και αντέκρουσε την εφοπλιστική ρητορική, κατέστησε σαφές ότι σε καμιά περίπτωση δεν γίνεται αποδεκτή η προκλητική θέση τους για ανανέωση της ΣΣΕ με μηδενικές αυξήσεις και τόνισε ότι οι Ναυτεργάτες και η ΠΕΝΕΝ προετοιμάζονται για απεργιακές κινητοποιήσεις στις οποίες κεντρικό αίτημα θα είναι η κάλυψη των απωλειών και στην βάση αυτή η υπογραφή ΣΣΕ.
Θεωρούμε βαρύτατες τις ευθύνες της ηγεσίας της ΠΝΟ η οποία με την τακτική της παρατείνει αδικαιολόγητα το αδιέξοδο των διαπραγματεύσεων, ενισχύει την αδιαλλαξία των εφοπλιστών και το κυριότερο από όλα δεν πράττει το παραμικρό για την ενημέρωση, τον σχεδιασμό, την οργάνωση και την διεκδίκηση από τους Ναυτεργάτες αγωνιστικών και απεργιακών κινητοποιήσεων έτσι ώστε να σπάσει την αρνητική και ανένδοτη στάση του ΣΕΕΝ.
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο διαχειρίζονται το πρόβλημα και οι δυνάμεις του κομματικού συνδικαλισμού ΠΕΜΕΝ – Στέφενσων – ΠΕΕΜΑΓΕΝ, φωνασκούν περί απεργιών αλλά είναι παντελώς εξαφανισμένοι από τα καράβια, απέχουν προκλητικά από οποιαδήποτε δράση που ενώνει συσπειρώνει και κινητοποιεί τους Ναυτεργάτες τόσο για το πρόβλημα των ΣΣΕ όσο και στα σοβαρότατα εργασιακά προβλήματα τα οποία πολλά από αυτά συνιστούν παραβιάσεις της υφιστάμενης ΣΣΕ και της Ναυτικής νομοθεσίας.
Παράλληλα έως και σήμερα οι δυνάμεις αυτές δεν έχουν καταθέσει την παραμικρή πρόταση (γραπτώς ή προφορικώς) για το επίπεδο των αυξήσεων στην ΣΣΕ και στην πράξη συνταυτίζονται με τον εργοδοτικό συνδικαλισμό οι οποίοι και αυτοί με την σειρά τους μιλάνε για αυξήσεις χωρίς ωστόσο έως σήμερα να αναφέρουν τι προτείνουν.
Γιατί άραγε αρνούνται την θέση της ΠΕΝΕΝ για αναπλήρωση των απωλειών; Είναι μήπως το κομματικό κόμπλεξ να συμπορευτούνε με τις θέσεις της ΠΕΝΕΝ ή κλείνουν το μάτι στον εργοδοτικό συνδικαλισμό να υπογράψει με εξευτελιστικές αυξήσεις της τάξης του 1-2%!!!
Στην απεγνωσμένη προσπάθειά τους να υπονομεύσουν τις θέσεις της ΠΕΝΕΝ σε χθεσινή ανακοίνωσή τους ισχυρίζονται ψευδώς ότι δήθεν εκπρόσωπος της ΑΝΕΚ «υπέδειξε να κάνουμε παγκόσμια απεργία όπως πρότεινε η ΠΕΝΕΝ».
Ουδέν ψευδέστερο διότι η συγκεκριμένη αναφορά του εκπροσώπου της ΑΝΕΚ κατέληξε και ταυτίστηκε απόλυτα με αυτό που αναμασούν οι δυνάμεις του κομματικού συνδικαλισμού ότι η απεργία στα ποντοπόρα, όπως και οι ίδιοι ισχυρίζονται σε κοινή γραμμή πλεύσης, είναι αδύνατη…
Με αφορμή όχι μόνο ή κυρίως την άρνησή τους να δεχθούν να οργανωθούν πολυμορφικές κινητοποιήσεις στην ποντοπόρο ναυτιλία που εκεί είναι και εργάζεται η συντριπτική πλειοψηφία των Μηχανικών, εγείρονται πολλά και σοβαρά ερωτηματικά.
Απορρίπτοντας την οργάνωση αγώνων και κινητοποιήσεων στην ποντοπόρο Ναυτιλία δείχνουν ξεδιάντροπα ότι παρέχουν τα διαπιστευτήριά τους στο τυχοδιωκτικό τμήμα του εφοπλισμού ότι οι ίδιοι δεν πρόκειται να πράξουν το παραμικρό εκεί που εφαρμόζεται το αντιδραστικό μοντέλο της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας, εκεί που επικρατεί η εργασιακή γαλέρα.
Η δημόσια δήλωσή τους (και μάλιστα επαναλαμβανόμενα) ότι δεν θέλουν και δεν επιθυμούν να εμπλακούν σε καμιά αγωνιστική αντιπαράθεση με το εφοπλιστικό κεφάλαιο της ποντοπόρου ναυτιλίας και συνεχώς να στέλνουν μηνύματα προς αυτούς ότι ο κομματικός συνδικαλισμός τους αφήνει ανέγγιχτους και στο απυρόβλητο από πλευράς κινητοποιήσεων, φθάνοντας μάλιστα στο αθλιότερο επίπεδο ξεπερνώντας και τις πιο ξεφωνημένες δυνάμεις του εργοδοτικού συνδικαλισμού, δηλαδή να ενοχοποιούν την θέση της ΠΕΝΕΝ για την ανάγκη οργάνωσης δράσης και κινητοποίησης και στην προοπτική απεργιακού αγώνα στα ποντοπόρα πλοία, επιβεβαιώνει τους αδιατάρακτους δεσμούς με το εφοπλιστικό λόμπυ και την συμπόρευση μαζί τους.
Σε όλα αυτά δεν δίνουν την παραμικρή απάντηση. Πιθανότατα θεωρούν τους Ναυτεργάτες μειωμένης νοημοσύνης ή ακόμη χειρότερα ότι οι ίδιοι έχουν το μονοπώλιο της ενημέρωσης – πληροφόρησης και ότι η άποψη της ΠΕΝΕΝ δεν φθάνει ποτέ σε αυτούς……
Με αυτά και άλλα πολλά αποδείχνουν πόσο κάλπικες και υποκριτικές είναι οι αντιεφοπλιστικές κορώνες τους, πόσο ψεύτικη και αγύρτικη είναι η δήθεν ταξική ρητορική τους.
Το συμπέρασμα είναι ότι οι δυνάμεις αυτές διανύουν την χειρότερη περίοδο στην σχέση με τους κλάδους που υποτίθεται εκπροσωπούν, είναι ξεκομμένοι, δεν έχουν την παραμικρή απήχηση, οι Ναυτεργάτες τους έχουν γυρίσει τις πλάτες και η άθλια επιλογή τους να ταυτίζονται απροκάλυπτα με το εφοπλιστικό κεφάλαιο δείχνει το βρώμικο υπονομευτικό ρόλο τους στα προβλήματα των Ναυτεργατών.
Ευτυχώς για αυτούς, έχουν (κομματικά και μόνο) την δυνατότητα να κινητοποιούν μερικούς συνταξιούχους, οι οποίοι κυριολεκτικά σώζουν την παρτίδα, διότι από τα μέλη τους δεν τους ακολουθούν ούτε αυτοί των Διοικητικών τους Συμβουλίων.
Κατά τα λοιπά η αναφορά σε ταξικές δυνάμεις και άλλα τέτοια φληναφήματα μόνο ως ειρωνεία μπορεί να τα εκλαμβάνει κανείς υπόψη του.
Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ
