Γράφει η Π. Γ.
Πραγματοποιήθηκε χθες με μεγάλη επιτυχία η συγκέντρωση στην Ν. Φιλαδέλφεια που στόχο είχε να εμποδίσει την παράδοση του πάρκου στις κερδοσκοπικές ορέξεις του Μελισσανίδη, να αποκρούσει την ψήφιση του νέου ρυθμιστικού, να σπάσει την τρομοκρατία που έχουν επιβάλλει στην περιοχή ορδές αφιονισμένων χούλιγκαν.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις στη συγκέντρωση συμμετείχαν περί τα 3000 άτομα, μέλη του αναρχικού, αντιεξουσιαστικού και κομμουνιστικού χώρου, αλλά και συλλογικότητες και κάτοικοι της περιοχής αναθαρρυμένοι από τη μαζική και αποφασιστική αλληλεγγύη.
Ποιοτικό στοιχείο της συγκέντρωσης και της πορείας που προηγήθηκε από τα Άνω Πατήσια η ισχυρή περιφρούρηση, μήνυμα στους μπράβους του Μελισσανίδη, τον ίδιο και την κυβέρνηση με την οποία αλληλοστηρίζονται.
Δεδομένης της κατάστασης, οι 300 περίπου οπαδοί που επιχείρησαν αντισυγκέντρωση («την Πέμπτη μια μόνο συγκέντρωση θα γίνει στην Ν. Φιλαδέλφεια και θα είναι των οπαδών» απειλούσαν τα site τους) εισέπραξαν μάλλον σαν πολύ βολική την παρεμπόδισή τους από την αστυνομία.
Τη συγκέντρωση είχαν καλέσει και συμμετείχαν μεταξύ άλλων, το Συντονιστικό Κατοίκων N. Φιλαδέλφειας–Ν. Χαλκηδόνας, η Λαϊκή Συνέλευση Ν. Φιλαδέλφειας–Ν. Χαλκηδόνας, ο αυτοδιαχειριζόμενος κοινωνικός χώρος «Στρούγκα», το Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα «Λαμπηδόνα», ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης «Ο Αριστοτέλης», η Γ’ ΕΛΜΕ, το Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Ν. Ιωνίας, η Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση στη Νέα Ιωνία «Εκτός Σχεδίου», ο Αντιφασιστικός Συντονισμός Αθήνας – Πειραιά, το Εργατικό Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο, το ΚΚΕμλ, η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία – ΡΟΣΙΝΑΝΤΕ, η Αντιεξουσιαστική Κίνηση και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Φανερή η αμήχανη απουσία ακόμα και του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ (που με τις κεντρικές επιλογές και «συμμαχίες» του κατόρθωσε να μην μπορεί να κάνει μια συγκέντρωση και να υποταχθεί στη βία των μπράβων του Μελισσανίδη σε ένα δήμο που μόλις έχει κερδίσει), αλλά και η στάση Πόντιου Πιλάτου του ΚΚΕ(όχι μόνο με την απουσία, αλλά και τις ανακοινώσεις του).
Η χθεσινή μάχη είναι σημαντική όχι μόνο σε τοπικό επίπεδο. Αφορά όλη τη μάχη ενάντια στην ανάδυση των επιχειρηματικών συμφερόντων στο «πρώτο πλάνο» της πολιτικής σκηνής (Μαρινάκης, Μπέος). Είναι ένα μήνυμα στην πρόθυμη κυβέρνηση και την πολιτική του πάρτα-όλα προς το κεφάλαιο. Είναι η απάντηση της συλλογικότητας που απελευθερώνει, του αγώνα για τα συμφέροντα της τάξης μας στην κοπαδοποίηση του χουλιγκανισμού και την εθελόδουλη υποστήριξη των συμφερόντων των εκμεταλλευτών μας.
Πολύ καλή ανάρτηση!!!