Στη συνεδρίαση της Πέμπτης 10 Μαΐου 2018, το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής (ΠΕΣΥ) συζήτησε μεταξύ άλλων και το νομοσχέδιο “Κλεισθένης Ι” του Υπουργείου Εσωτερικών που αναφέρεται στο τοπικό κράτος, την “Τοπική Αυτοδιοίκηση” όπως ψευδεπίγραφα ονομάζεται.
Ιδιαίτερα εύστοχη ήταν η πολιτική παρέμβαση της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αττική, όπως την παρουσίασε ο περιφερειακός σύμβουλος Νίκος Αδαμόπουλος.
Αφού ανέδειξε έναν προς έναν τους στόχους και τις επιδιώξεις του νέου νομοσχεδίου, ανέφερε μεταξύ άλλων και τα εξής, σε μια ομιλία που αξίζει να την παρακολουθήσετε ολόκληρη:
“Με το νέο νομοσχέδιο οι ΟΤΑ μπαίνουν ακόμη πιο σφιχτά στη μέγγενη του αστικού κράτους και της πολιτικής του. Ο Κλεισθένης, όπως και πριν ο Καλλικράτης και νωρίτερα ο Καποδίστριας, δεν εκφράζουν ένα διαφορετικό μοντέλο δημοκρατικής λειτουργίας και αυτοδιοίκησης των τοπικών κοινωνιών. Οι δήμοι μετατρέπονται πλήρως σε μακρύ χέρι του κεντρικού κράτους/διαχειριστικό μηχανισμό/ εταιρία διαχείρισης- ιδιωτικοποίησης.”
“Η κατάκτηση της πραγματικής αυτοδιοίκησης κρίνεται στη θεσμοθέτηση και λειτουργία συνελεύσεων και μορφών λαϊκής οργάνωσης με αποφασιστικό ρόλο και λόγο και στη δυνατότητα συμμετοχής όλων των κατοίκων, χωρίς αποκλεισμούς, στις συλλογικές δημοκρατικές θεσμοθετημένες διαδικασίες και όχι μόνο οι εκλογές εκπροσώπων κάθε 4 χρόνια.
Είμαστε αντίθετοι και στον «Καλλικράτη» και στον «Κλεισθένη» από τη σκοπιά ενός άλλου τρόπου οργάνωσης της κοινωνίας και της ζωής μας.
Εμείς παλεύουμε και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για την αντικαπιταλιστική ανατροπή συνολικά της αντιλαϊκής επίθεσης, απέναντι στο εργαζόμενο λαό και την νεολαία, των αντιδραστικών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στο κεντρικό και τοπικό κράτος και των κάθε λογής διαχειριστών της αστικής κυριαρχίας και εξουσίας.
Οραματιζόμαστε και παλεύουμε για ένα διαφορετικό μοντέλο λειτουργίας και διαχείρισης των κοινών, σε μια άλλη κοινωνία, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο με ισότητα και δικαιοσύνη, χωρίς φτώχεια διακρίσεις και πολέμους, με πραγματικά δημοκρατικούς θεσμούς, όπου την εξουσία όλη θα κρατά στα χέρια του ο εργαζόμενος λαός.”
Διαβάστε το ψήφισμα που κατατέθηκε από την Αντικαπιταλιστική Ανατροπή. Στη συνέχεια, μπορείτε να παρακολουθήσετε σε βίντεο ολόκληρη την τοποθέτηση του Νίκου Αδαμόπουλου.
ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ στην ΑΤΤΙΚΗ
«Κλεισθένης Ι»: Προώθηση σε Δήμους και Περιφέρειες των νέων αστικών σχεδιασμών
Με βαρύγδουπους τίτλους και εν μέσω αντιπαραθέσεων το Υπουργείο Εσωτερικών έφερε στη διαβούλευση ένα νομοσχέδιο 324 σελίδων και 237 άρθρων για την λειτουργία δήμων και περιφερειών με την ονομασία «Κλεισθένης Ι».
Πέραν της αλλαγής του εκλογικού συστήματος, δεν επιφέρει άμεσες μεταβολές (πχ στις αρμοδιότητες), όπως έγινε με τον Καποδίστρια το 1997 και με την αναθεώρηση του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων το 2006 ή τον πράσινο «Καλλικράτη» το 2010.
Πρόκειται για νομοθέτημα «λαγό», το οποίο αφού διευθετήσει τον τρόπο λειτουργίας του «τοπικού πολιτικού συστήματος», θα συνοδευτεί εκ των υστέρων με σειρά νομοθετικών προβλέψεων για ζητήματα αρμοδιοτήτων, κατανομής πόρων κτλ
Το νομοσχέδιο διατηρεί τα συντηρητικά χαρακτηριστικά του προηγούμενου πλαισίου, θεσπίζει αλλαγές και ανοίγει το δρόμο σε επόμενες σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων και υπέρ της «αποτελεσματικότερης και ταχύτερης» πρόσδεσης και διαπλοκής των δήμων και περιφερειών με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και τους σχεδιασμούς τους.
Δεν αφορά, επομένως, μόνο ή κυρίως στο εκλογικό σύστημα, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, και το εμφανίζουν οι δυνάμεις Ν.Δ.-Κινήματος Αλλαγής.
Δεν είναι «διεύρυνση της δημοκρατίας και σημαντική μεταρρυθμιστική τομή» όπως λένε τα κυβερνητικά επιτελεία με το πρόσχημα της εισαγωγής της απλής αναλογικής στην εκλογή των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων και μια σειρά άλλων υποτίθεται συμμετοχικών θεσμών. Στην ουσία φέρνει βαθύτερες αντιδραστικές – αντιλαϊκές ρυθμίσεις σε συνέχεια του πρώτου μνημονιακού νόμου για τους ΟΤΑ ,του «Καλλικράτη».
Με το νέο νομοσχέδιο επιδιώκεται
1. Νέα αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος με την ένταξη στα ανταποδοτικά τέλη και άλλων υπηρεσιών, όπως των υπηρεσιών πρασίνου. Μόνο με το μέτρο αυτό θα επιφέρει την αύξηση κατά 50% και πλέον των ανταποδοτικών τελών από το 2019.
2. Επιπλέον φορομπηξία από τη μεταφορά νέων φορολογικών βαρών στις πλάτες των λαϊκών νοικοκυριών και νομιμοποίηση των παλιών που υπήρχαν μέσω των δήμων, όπως πχ οι προτεινόμενες αλλαγές για το «Ενιαίο Ανταποδοτικό Τέλος» με πρόβλεψη για ανεξέλεγκτο και χωρίς όρια καθορισμό του ύψους τους. Αυτό το προαναγγέλλουν και το προδικάζουν μια σειρά από διατάξεις, που κατηγοριοποιούν τους δήμους , για τον καθορισμό αρμοδιοτήτων και την κατανομή της χρηματοδότησης εθνικών ή από την Ε.Ε. πόρων. Όπως για παράδειγμα τα «ίδια» έσοδα από την επιχειρηματικότητα κ.λ.π. Την ίδια στιγμή, που με βάση τον νόμο και το Μεσοπρόθεσμο, οι ΚΑΠ παραμένουν καθηλωμένοι και μειωμένοι πάνω από το 60% και μέχρι και το 2021 .
Με το νέο νομοσχέδιο εκείνο που στρατηγικά επιδιώκεται είναι οι πόροι των ΟΤΑ να έχουν ως κύρια πηγή τους την ανταποδοτικότητα και την επιχειρηματικότητα και η κρατική χρηματοδότηση να έχει βοηθητικό χαρακτήρα και να συμβάλει σε αυτές και στο φοροεισπρακτικό «κυνήγι» που πρέπει να κάνουν οι δήμοι.
Με βάση αυτό οι ΟΤΑ, δήμοι και Περιφέρειες, δημοτικές επιχειρήσεις, αναπτυξιακές Α.Ε. κάθε είδους, διαδημοτικά δίκτυα και οι σύνδεσμοί τους, αποκτούν και νέο θεσμικό πλαίσιο για να συμβάλουν καλυτέρα και πιο αποτελεσματικά στις ανάγκες της καπιταλιστικής κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας. Να δημιουργούν φιλικό περιβάλλον για το κεφάλαιο και τις αδηφάγες ορέξεις του στις περιοχές τους. Ανοίγονται νέα πεδία για την προώθηση της επιχειρηματικότητας με την αποφασιστική συνδρομή των ΟΤΑ σε έργα και υποδομές για να υπηρετήσουν τους στρατηγικούς σχεδιασμούς μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων. Θεσμοθετούν (Άρθρα 179-180) την δημιουργία Α.Ε. για απόκτηση πρόσβασης σε επενδυτικά κεφάλαια και εμπλοκή σε παραγωγή και διανομή ενέργειας, μεταφορές κλπ.
θεσμοθετούν για την εκχώρηση στην επιχειρηματική κερδοσκοπία του κεφαλαίου, φυσικούς πόρους και δημοτικής γης, τη δυνατότητα παραχώρησης δημοτικής ακίνητης περιουσίας και των υποδομών τους με κάθε είδους διευκολύνσεις και φοροαπαλλαγές.
Επιπλέον οι αρμοδιότητες των ΟΤ«Α» όλων των βαθμίδων δεν είναι αντικείμενο του παρόντος νομοθετήματος…Έτσι λοιπόν σύμφωνα με το Άρθρο 203, συστήνονται διυπουργικές επιτροπές με την συμμετοχή εκπροσώπων της ΚΕΔΕ και της ΕΝΠΕ. Με στόχο ο ανακαθορισμός των αρμοδιοτήτων κεντρικής διοίκησης και «αυτοδιοίκησης», παραπέμπεται σε κάποια απροσδιόριστη μελλοντική χρονική στιγμή… και αφετέρου η συγκρότηση ενός οργάνου «διαπραγμάτευσης» αρμοδιοτήτων μεταξύ κεντρικής κυβέρνησης, δήμων και περιφερειών σχετικά με ζητήματα περί αρμοδιοτήτων που προκύπτουν από νόμους.
Κατ’ ουσία η κυβέρνηση θα έχει τη δικαιολογία ότι οι επιτροπές συστήνονται και συνεδριάζουν, και κάποια στιγμή θα νομοθετήσει ανάλογα με τα αποτελέσματα της «διαπραγμάτευσης» (και πιθανά και των εκλογών).
Με τα άρθρα 210-232 επιδιώκουν τον μετασχηματισμό και την λειτουργία των φορέων συνολικής διαχείρισης απορριμμάτων (ΦοΣΔΑ) σε Ανώνυμες Εταιρείες, για την ταχύτερη και συνολική ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων. Συγκεντροποιεί και αλλάζει το καθεστώς σε σχέση με τον Καλλικράτη και προηγούμενες νομοθεσίες.
Η λειτουργία ως Α.Ε. των ΦΟΔΣΑ τους μετατρέπει άμεσα σε παραρτήματα Ομίλων που θα συνεχίσουν πιο εντατικά να λυμαίνονται τη διαχείριση των απορριμμάτων σε βάρος του περιβάλλοντος και της τσέπης των κατοίκων. Ενώ το προσωπικό των Α.Ε. θα δουλεύει σε καθεστώς γαλέρας, προφανώς χωρίς μονιμότητα, δικαιώματα, με το σύγχρονο μισθολόγιο πείνας. Ενώ, η αναφορά ότι μπορούν να δημιουργούν ΧΥΤΑ και ΧΥΤΥ, σημαίνει ότι διατηρείται το καθεστώς των ΧΥΤΑ. Στόχος του σχεδίου για τους ΦΟΣΔΑ είναι να μπορούν να προχωρούν σε ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων με βάση τις κατευθύνσεις συμπράξεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, ανταποδοτικότητα, την λογική «ο ρυπαίνων πληρώνει» και με διάφορα Επιχειρησιακά προγράμματα.
Έτσι θεσμοποιούν πλέον σχεδόν ολοκληρωτικά την επιχειρηματική λειτουργία των δήμων. Οι δήμοι μετατρέπονται πλήρως σε μακρύ χέρι του κεντρικού κράτους/διαχειριστικό μηχανισμό/ εταιρία διαχείρισης- ιδιωτικοποίησης.
Με το νέο νομοσχέδιο οι ΟΤΑ μπαίνουν ακόμη πιο σφιχτά στη μέγγενη του αστικού κράτους και της πολιτικής του.
Νομοθετούν για την δημιουργία μιας δήθεν αυτοτελούς υπηρεσίας , («Αυτοτελή υπηρεσία ΟΤΑ») Άρθρο 106 όμως τώρα αφαιρείται η αρμοδιότητα ελέγχου νομιμότητας των ΟΤ«Α» από τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις κ συστήνονται επτά (7) Αυτοτελείς Υπηρεσίες Εποπτείας ΟΤ«Α», οι οποίες αποτελούν υπηρεσίες του Υπουργείου Εσωτερικών, υπαγόμενες απευθείας στον Υπουργό και είναι πλέον αυτές αρμόδιες για την εποπτεία των ΟΤ«Α». Με την κύρια αρμοδιότητα σε διορισμένο ανώτερο κρατικό υπάλληλο με θητεία ( «Επόπτης ΟΤΑ»), κάτω από τον έλεγχο του υπουργού Εσωτερικών,
Εισάγουν μια σειρά από άλλα διαχειριστικά όργανα ελέγχου και διαμεσολάβησης ( «Συμβούλιο Εποπτών ΟΤΑ» , «Επιτροπή συντονισμού και ελέγχου εποπτείας ΟΤΑ» κλπ. όπου ανεξάρτητα από τα ονόματα που τους δίνουν, μοναδικό στόχο έχουν την εφαρμογή και τον έλεγχο για την υλοποίηση των κυβερνητικών επίλογων και της αντιλαϊκής πολιτικής τους.
Με πρόσχημα τον «Υποχρεωτικό έλεγχο νομιμότητας» (αρθ.113) είναι προφανές και αναδεικνύεται από σειρά ρυθμίσεων του νομοσχεδίου, πως θέλουν να έχουν απόλυτα, “τον έλεγχο συμμόρφωσης των ΟΤΑ” και τη «διαρκή αναβάθμιση της αποτελεσματικότητας της κρατικής εποπτείας κ.λπ.», και οι Δήμοι να υπηρετούν συντεταγμένα την πολιτική του αστικού κράτους ως αναπόσπαστο κομμάτι του. Σε αυτό το πλαίσιο είναι και οι διατάξεις για το «Οικονομικό Παρατηρητήριο», καθώς και αυτές για τον «λογαριασμό εξυγίανσης των ΟΤΑ». Το καθοριστικό είναι ότι τυχόν προσφυγή των δήμων στον «λογαριασμό» επιτρέπεται μόνο αφού πρώτα έχουν εξαντλήσει τα περιθώρια αναζήτησης τραπεζικού δανεισμού τους. Δηλαδή εάν δεν έχουν συμφέρον οι τράπεζες να επενδύσουν στους χρεωκοπημένους δήμους, αναλαμβάνει το υπουργείο Εσωτερικών να επιβάλει σε προγραμματική συμφωνία με τον κάθε δήμο το σχέδιο «εξυγίανσης», με απολύσεις, ιδιωτικοποιήσεις, συρρίκνωση υπηρεσιών, επιπλέον φόρους, κ.λπ. Διατηρείται το άρθρο που δίνεται η δυνατότητα “για σοβαρούς λόγους δημόσιου συμφέροντος με απόφαση υπουργού” να παυτούν αιρετοί και όργανα που δεν συμμορφώνονται με τις «άνωθεν εντολές» του αστικού κράτους.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιδιώκει με το νέο νόμο να εξασφαλίσει ευρύτερες συναινέσεις και εμπλοκή και άλλων δυνάμεων για την προώθηση και εφαρμογή των μνημονιακών αντιλαϊκών πολιτικών μέσω των δήμων και των περιφερειών.
Το πραγματικό δίλημμα και για τους δήμους και τις περιφέρειες είναι το ποια πολιτική υλοποιούν.
Την αντιλαϊκή-μνημονιακή πολιτική που απαιτούν καπιταλιστές, κυβερνήσεις, Ε.Ε. και ΔΝΤ ή τη σύγκρουση με αυτή υπέρ των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, και όχι αποκλειστικά ο τρόπος εκλογής.
Το νέο σύστημα εκλογής με κατανομή από την πρώτη Κυριακή των εδρών με απλή αναλογική, το οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προβάλλει ως μέτρο εκδημοκρατισμού, νοθεύεται από τον αποκλεισμό συμμετοχής μεμονωμένων υποψηφίων και συνδυασμών που δεν έχουν αριθμό υποψηφίων όσων όλες οι έδρες των συμβουλίων, τον περιορισμό του δικαιώματος εκλογής για τους μετανάστες. Ενώ η σκέψη για ποσοστό πλαφόν που θα αποκλείει μικρές δυνάμεις είναι στο τραπέζι.
Δεν πρόκειται για απλή και ανόθευτη αναλογική ισότιμης αντιμετώπισης της ψήφου όλων και έκφρασης των πραγματικών συσχετισμών.
Παράλληλα η συνέχιση εκλογής του δημάρχου από δεύτερο γύρο για να φαίνεται ότι εκφράζει την αποδοχή απόλυτης πλειοψηφίας, και όχι από το δημοτικό συμβούλιο, εμπεδώνει το δημαρχο-κεντρικό μοντέλο. Ταυτόχρονα και όσα προβάλλονται ως θεσμοί συμμετοχής των πολιτών (πχ επιτροπές διαβούλευσης), αποτελούν διακοσμητικά όργανα χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες.
Ο Κλεισθένης Ι διατηρεί και δεν αλλάζει το συγκεντρωτικό μοντέλο λειτουργίας των ΟΤΑ.
Οι αυξημένες αρμοδιότητες που συγκεντρώνονται τώρα σε δήμαρχο, αντιδημάρχους, Εκτελεστική Επιτροπή και Οικονομική Επιτροπή παραμένουν. Το δημοτικό συμβούλιο πάλι δεν αποτελεί το αποφασιστικό όργανο και ο πρόεδρος του έχει υπερεξουσίες για τη θεματολογία του και τις διαδικασίες του.
Γίνεται πεντακάθαρο πλέον πως η βαθύτερη ένταξη των δήμων και περιφερειών στους μηχανισμούς του κεντρικού κράτους και της ΕΕ με αυστηρά καθορισμένα όρια αρμοδιοτήτων, πόρων και πολιτικών με βάση τις κεντρικές πολιτικές επιλογές, τους ενισχύει ως θεσμούς τοπικού κράτους που δεν έχουν σχέση με θεσμούς αυτοδιοίκησης.
Αυτός ο ρόλος τους επικαθορίζει και τον αντίστοιχο αντιδημοκρατικό τρόπο λειτουργίας των δήμων και περιφερειών, ο οποίος παραμένει ανεξάρτητα από την κατανομή των εδρών των συμβουλίων.
Ο Κλεισθένης, όπως και πριν ο Καλλικράτης και νωρίτερα ο Καποδίστριας, δεν εκφράζουν ένα διαφορετικό μοντέλο δημοκρατικής λειτουργίας και αυτοδιοίκησης των τοπικών κοινωνιών.
Η ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ήταν και είναι ενάντια και στις προηγούμενες με τον «Καλλικράτη» αλλά και με τις νέες του «Κλεισθένη» «μεταρρυθμίσεις» και «εκσυγχρονισμούς» που λένε, για να αποκρύψουν την ουσία των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, των αντιλαϊκών αντεργατικών πολιτικών που θέλουν επιπλέον να επιβάλουν σε κεντρικό, τοπικό και περιφερειακό επίπεδο του αστικού κράτους, με στόχο να ανακάμψουν και να «αυγατίσουν» τα κέρδη τους σε βάρος του εργαζομένου λαού.
Βασική τους επιδίωξη είναι να δημιουργήσουν νέα πεδία εκμετάλλευσης, με την ιδιωτικοποίηση / εμπορευματοποίηση, «επιχειρηματικότητα» των κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών και περαιτέρω αφαίμαξης των λαϊκού εισοδήματος, με τη φορομπηξία και ανταποδοτικότητα, της εκποίησης και καταλήστευσης του δημοσίου πλούτου και περιουσίας.
Η ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ, η αντικαπιταλιστική αριστερά, αγωνιζόμαστε για τα σύγχρονα κοινωνικά και εργατικά δικαιώματα, την ικανοποίηση των αναγκών της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, τη συγκρότηση σύγχρονων δημοκρατικών μορφών λαϊκής συλλογικής οργάνωσης, πάλης και επιβολής της λαϊκής θέλησης, με λόγο στην πολιτική που σχεδιάζεται και εφαρμόζεται στην πόλη και στις τοπικές κοινωνίες. Την εξασφάλιση ίσων όρων για την ζωή όλων μας.
Είμαστε αντίθετοι και συγκρουόμαστε με όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά θεσμικής οργάνωσης του τοπικού κράτους και όλα εκείνα τα στοιχεία που αναδεικνύουν το βαθιά αντιλαϊκό και ταξικό χαρακτήρα του.
Η κατάκτηση της δημοκρατίας και της πραγματικής αυτοδιοίκησης κρίνεται στη θεσμοθέτηση και λειτουργία συνελεύσεων και μορφών λαϊκής οργάνωσης με αποφασιστικό ρόλο και λόγο και στη δυνατότητα συμμετοχής όλων των κατοίκων, χωρίς αποκλεισμούς, στις συλλογικές δημοκρατικές θεσμοθετημένες διαδικασίες και όχι μόνο οι εκλογές εκπροσώπων κάθε 4 χρόνια.
Είμαστε αντίθετοι και στον «Καλλικράτη» και στον «Κλεισθένη» από τη σκοπιά ενός άλλου τρόπου οργάνωσης της κοινωνίας και της ζωής μας.
Εμείς παλεύουμε και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για την αντικαπιταλιστική ανατροπή συνολικά της αντιλαϊκής επίθεσης, απέναντι στο εργαζόμενο λαό και την νεολαία, των αντιδραστικών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στο κεντρικό και τοπικό κράτος και των κάθε λογής διαχειριστών της αστικής κυριαρχίας και εξουσίας.
Οραματιζόμαστε και παλεύουμε για ένα διαφορετικό μοντέλο λειτουργίας και διαχείρισης των κοινών, σε μια άλλη κοινωνία, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο με ισότητα και δικαιοσύνη, χωρίς φτώχεια διακρίσεις και πολέμους, με πραγματικά δημοκρατικούς θεσμούς, όπου την εξουσία όλη θα κρατά στα χέρια του ο εργαζόμενος λαός.
Εμείς παλεύουμε και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε:
Ενάντια στην αντιδημοκρατική λειτουργία Δήμων και Περιφερειών και τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που υπηρετούνται από το προηγούμενο πλαίσιο λειτουργίας τους και επεκτείνονται με τον Κλεισθένη.
Ενάντια στο δήμο-επιχείρηση με το δημότη-πελάτη και στην ανταποδοτική παροχή των υπηρεσιών. Στις ηλεκτρονικές κατασχέσεις και πλειστηριασμούς των δήμων σε βάρος των κατοίκων. Ενάντια στο δήμο-φορομπήχτη, στην επέκταση των ανταποδοτικών τελών και στις αυξήσεις των δημοτικών τελών.
Ενάντια στην ιδιωτικοοικονομική-επιχειρηματική λειτουργία με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, τις άμεσες ή έμμεσες ιδιωτικοποιήσεις είτε με ΣΔΙΤ είτε με εκχωρήσεις. Ενάντια στη λειτουργία δημοτικών Α.Ε. από δήμους και περιφέρειες.
Ενάντια στα εθνικά και ευρωπαϊκά και επιχειρησιακά προγράμματα, τα κριτήρια «επιλεξιμότητας», με βάση τα πλαίσια που επιβάλλουν Ε.Ε., μνημόνια και κυβερνήσεις και κριτήριο την καπιταλιστική ανάπτυξη και τα αστικά συμφέροντα. Ενάντια στα Παρατηρητήρια, την επιτήρηση-συμμόρφωση- με τις επιταγές των μνημονίων.
Ενάντια σε δήμους περιφέρειες που προωθούν και χρησιμοποιούν μορφές ευέλικτης, προσωρινής, φτηνής εργασίας.
Ενάντια στην παραχώρηση της διαχείρισης των αποβλήτων σε ιδιώτες και τη λειτουργία της χωρίς κριτήριο την υγεία των κατοίκων και των εργαζομένων και την προστασία του περιβάλλοντος.
Ενάντια στην «μεταφορά αρμοδιοτήτων» που αφορούν δικαιώματα, όπως η εκπαίδευση, η υγεία κλπ στους Δήμους, γιατί γίνεται δρόμος για την ανάπτυξη της ταξικής διαφοροποίησης ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς Δήμους, για την απαλλαγή των κυβερνήσεων από το βάρος των κοινωνικών υπηρεσιών και για τη μεγαλύτερη ευελιξία στην προσαρμογή τους στις ανάγκες του κεφαλαίου.
Αγωνιζόμαστε ώστε:
Οι δήμοι και οι κοινότητες να συγκροτούνται με τρόπο που να εξασφαλίζεται η άμεση συμμετοχή και δημοκρατία. Λαϊκές συνελεύσεις στις γειτονιές με αποφασιστικό ρόλο και αρμοδιότητες. Καθιέρωση της απλής ανόθευτης αναλογικής χωρίς αποκλεισμούς. Έμμεση εκλογή του δημάρχου κλπ
Την κατοχύρωση του λαϊκού και εργατικού ελέγχου στο σχεδιασμό των συνολικών προτεραιοτήτων μιας περιοχής, την εκτέλεση, το κόστος κάθε εκτελούμενου έργου (υποδομών, υπηρεσιών κλπ) από τους άμεσα ενδιαφερόμενους λαϊκούς φορείς και τις οργανώσεις τους. Καθιέρωση βέτο για τοπικά ζητήματα από τις αντίστοιχες συνελεύσεις κατοίκων ή άλλα λαϊκά όργανα και θεσμούς.
Το μαζικό λαϊκό κίνημα να καταργεί, στην πράξη, αντιλαϊκές αποφάσεις, να ανακαλεί και το δημοτικό συμβούλιο, του οποίου τα μέλη να είναι αιρετά και ανακλητά. Με αποφασιστικό ρόλο των οργάνων της πάλης των εργαζόμενων σε όλη την πορεία των αποφάσεων, από τον καθορισμό των αναγκών, έως τον προγραμματισμό και την εκτέλεση των κάθε είδους έργων.
Τα μέτρα και υποδομές που εξυπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες και είναι συμβατοί με τη φύση. Τις χρηματοδοτήσεις για τις λαϊκές ανάγκες και υποδομές και όχι για έργα βιτρίνας.
Για πλήρεις και αξιοπρεπείς, δωρεάν για τα λαϊκά στρώματα, κοινωνικές υπηρεσίες των Δήμων για την κοινωνική πρόνοια (π.χ παιδικοί σταθμοί, ΚΑΠΗ), τον πολιτισμό, τον αθλητισμό κλπ..
Για υποδομές και έργα προστασίας από πλημμύρες – πυρκαγιές – σεισμούς – καταστροφές από καιρικά φαινόμενα καθώς και από μόλυνση – ρύπανση εδάφους, νερού, αέρα.
Για γενναία επιχορήγηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και άμεση επιστροφή των κονδυλίων που έχουν παρακρατήσει οι κυβερνήσεις. Για αυξημένη φορολογία στις τοπικές επιχειρηματικές δραστηριότητες και στη μεγάλη ακίνητη περιουσία με αντίστοιχη μείωση-κατάργηση των δημοτικών φόρων-τελών για τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Για την κατάργηση της πολλαπλής φορολόγησης της λαϊκής κατοικίας. Καμία σύνδεση με των εσόδων των δήμων με ΦΠΑ και ΦΑΠ
