ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
Ανακοίνωση του Γραφείου Περιοχής Κρήτης
Με κοινή δημόσια ανάρτηση τους με τον τίτλο «Κείμενο πολιτικών οργανώσεων για τις εξελίξεις στο περιφερειακό σχήμα Ανυπότακτη Κρήτη», οι οργανώσεις Αναμέτρηση, Κ-Σχέδιο, ΑΡΑΝ τοποθετήθηκαν για τα τεκταινόμενα στην Ανυπότακτη Κρήτη. Δυστυχώς στο συγκεκριμένο κείμενο παρουσιάζουν όπως βολεύει κάποια γεγονότα, αποσιωπούν άλλα και προσπαθούν να προβάλουν μία στρεβλή εικόνα, αποφεύγοντας να τοποθετηθούν για την πολιτική ουσία των επιλογών τους και χωρίς να ξεκαθαρίζουν με σαφή τρόπο τη στάση τους μπροστά στη γενική συνέλευση της κίνησης της Ανυπότακτης Κρήτης στις 17/02.
Για τα γεγονότα της προηγούμενης συνέλευσης
Η μαζική γενική συνέλευση των μελών και φίλων της Ανυπότακτης που πραγματοποιήθηκε στο Ρέθυμνο στις 27/01, έγινε με σκοπό τον εμπλουτισμό της προγραμματικής διακήρυξης στη βάση της διακήρυξης του 2014 και ειδικότερα με το κείμενο που είχε καταθέσει ο εκλεγμένος περιφερειακός σύμβουλος της κίνησης Γ. Πιαγκαλάκης. Αυτό, με συνοπτικό τρόπο περιέγραφε τους βασικούς άξονες που κινούνται σε αντικαπιταλιστική, αντιδιαχειριστική, αντιΕΕ, αγωνιστική κατεύθυνση, στο πλαίσιο της αναγκαίας αποτίμησης της προηγούμενης περιόδου, μεταξύ των δύο εκλογικών αναμετρήσεων 2014-2019. Από μεριάς συντρόφων της ΑΡΑΝ, Αναμέτρησης και ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ, αφενός εκφράστηκε μια ρητή και σχεδόν αξιωματική απόρριψη του σχεδίου προγράμματος που προτάθηκε, ως … “σεχταριστικό” κι “αδύναμο σε κάθε του σημείο” και αφετέρου προτάθηκε η πολιτική συνεργασία με τη ΛΑΕ. Πρακτικά αρνήθηκαν το πολιτικό κεκτημένο της Ανυπότακτης με το οποίο όχι μόνο συγκροτήθηκε αλλά έδωσε τις μάχες όλο το προηγούμενο διάστημα. Αρνήθηκαν τον αντικαπιταλιστικό χαρακτήρα, το πολιτικό DNA του σχήματος.
Οι σύντροφοι ξεχνούν αυτή τη «λεπτομέρεια» και επικεντρώνονται στο ζήτημα της διεύρυνσης και των συμμαχιών και στην πραγματικότητα τη συμμαχία με τις δυνάμεις της ΛΑΕ, την οποία επιχειρούν να επιβάλλουν εκβιαστικά. Ερμηνεύουν το δημόσιο κάλεσμα για την προηγούμενη συνέλευση ως ένα “άνευ όρων” κάλεσμα συμμετοχής πολιτικών δυνάμεων στην κίνηση, την ίδια στιγμή που το πολιτικό πλαίσιο -η ουσία δηλαδή- του καλέσματος ήταν συγκεκριμένο, κάτι το οποίο επέλεξαν να μην υπολογίσουν.
Ξεχνούν επίσης ότι η παρουσία των στελεχών της Νομαρχιακής Επιτροπής ΛΑΕ (Χανίων-Ηρακλείου) στη διαδικασία, ξεκίνησε με το μοίρασμα της πολιτικής τους πρότασης όπου περιγράφεται ένα διαφορετικό σχέδιο, εντελώς ασύμβατο με το πολιτικό κεκτημένο της Ανυπότακτης. Δε θα μείνουμε στο συμβολικό μέρος, όπου στο κείμενό τους ξεχάστηκε η λέξη ΣΥΡΙΖΑ (!), αλλά στην ουσία του, όπου όλα κινούνται στο πλαίσιο του «παλιού καλού ΣΥΡΙΖΑ», χωρίς ίχνος αυτοκριτικής και στοιχειώδους προβληματισμού για το πώς αυτός μετατράπηκε σε «κακό», μνημονιακό, ευρώδουλο και ΝΑΤΟϊκό. Από την εκτός τόπου και χρόνου αντίληψη περί δήθεν Αυτοδιοίκησης αντί για μορφή τοπικού κράτους που συνιστά η Περιφέρεια, ως τον διεκδικούμενο «αριστερό, ριζοσπαστικό, αντιμνημονιακό, δημοκρατικό πλαίσιο», σα να μην πέρασε ούτε μια μέρα από το 2014. Από τις αοριστολογίες παντός καιρού για «μνημονιακές νεοφιλελεύθερες πολιτικές» την ώρα που η αστική τάξη και η ΕΕ οδηγούν μια εργατική γενοκτονία στην Ελλάδα, έως την ένοχη σιωπή για τα ζητήματα του εθνικισμού, της πατριδοκαπηλίας, των εξορύξεων στην Κρήτη, της επικίνδυνης και τυχοδιωκτικής διαμάχης για τις ΑΟΖ, για το χατίρι των πολυεθνικών και με θύματα την ειρήνη και το περιβάλλον.
Σύνθεση μεταξύ τέτοιων προγραμμάτων δεν μπορεί να υπάρχει, παρά μόνο ως καρικατούρα και επιβεβαιώθηκε από την ίδια τη διαδικασία και τις τοποθετήσεις πολλών συντρόφων.
Περί αναφορών στη δημοκρατία
Οι σύντροφοι εγκαλούν το ΝΑΡ και τη νΚΑ, άλλες οργανώσεις αλλά και ανένταχτους αγωνιστές -που αρνήθηκαν από την αρχή τις μεθοδεύσεις- για αντιδημοκρατικότητα. Βέβαια είναι αρκετά δύσκολο να γίνει κατανοητή ως δημοκρατία, κάτι που περισσότερο σχετίζεται με τακτικισμούς, αιφνιδιασμούς και προσπάθεια με οργανωτικούς όρους από μεριάς των συντρόφων της Αναμέτρησης, ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ, ΑΡΑΝ να επιβληθεί μία αλλαγή του περιεχομένου της Ανυπότακτης και αποδοχής της ΛΑΕ ως ισότιμης συνιστώσας στην Ανυπότακτη Κρήτη και μάλιστα με αυτοδίκαιη θέση (!) στη γραμματεία της κίνησης και να ξεκινήσει από την αρχή και από μηδενική βάση η συζήτηση του προγράμματος.
Είναι απορίας άξιο το γεγονός ότι 15 ημέρες μετά την ανακοίνωση και τη δημόσια γνωστοποίηση της νέας ΓΣ (Ηράκλειο 17/02) και μόλις 3 ήμερες πριν, να προσπαθούν να ακυρώσουν τη διαδικασία και την αυτοτελή παρέμβαση της Ανυπότακτης Κρήτης στις κινηματικές και εκλογικές μάχες της περιόδου.
Τελικά, πόσο δημοκρατικό είναι να χρησιμοποιείται η Ανυπότακτη Κρήτη ως μέσο υλοποίησης του κεντρικού πολιτικού σχεδιασμού των συγκεκριμένων οργανώσεων με παρασκηνιακές συμφωνίες, υποτιμώντας τη νοημοσύνη των συντρόφων και καταργώντας στην πράξη την ανοικτή και δημοκρατική λειτουργία της κίνησης;
Η μεθοδευμένη κατάληξη της προηγούμενης συνέλευσης, που μετέτρεπε την πολιτική σε οργανωτικές αντιπαραθέσεις, συγκολλήσεις σχεδίων και εκβιαστικές αποφάσεις σε μια λογική αλλαγής του χαρακτήρα της κίνησης εν μία νυκτί, είναι κάτι που δεν αρμόζει στη φυσιογνωμία των περιφερειακών και δημοτικών αντικαπιταλιστικών κινήσεων και της ανατρεπτικής αριστεράς γενικότερα. Είναι αυτή η λογική που στην ουσία της δεν ωθούσε τη συγκεκριμένη συνέλευση προς κάποια ουσιαστική και πολιτική απόφαση και οδήγησε εκ των πραγμάτων σε νέα συνέλευση της κίνησης, και όχι οι συσχετισμοί των οργανώσεων, που κι αυτό ακόμη αποτυπώνεται στρεβλά στην ανακοίνωση των Αναμέτρησης/Κ-Σχεδίου/ΑΡΑΝ.
Η πολιτική ουσία της αντιπαράθεσης
Οι σύντροφοι, στην πραγματικότητα, αυτό που προτείνουν είναι μία αλλαγή στη φυσιογνωμία της Ανυπότακτης Κρήτης με κύρια επιδίωξη μια συνολική συμμαχία με τη ΛΑΕ και όχι απλά με οργανώσεις που συμμετέχουν στην κίνηση και που στην πορεία των προηγούμενων χρόνων επέλεξαν να οπισθοχωρήσουν από πολιτικές επιλογές που είχαν κάνει, ακυρώνοντας την πορεία και τα χαρακτηριστικά της που την κατοχύρωσαν στις συνειδήσεις των εργαζόμενων και νεολαίας του νησιού ως αντικαπιταλιστική, αντιδιαχειριστική και αντι-ΕΕ δύναμη (παρά τα όσα ενστερνίζονται με ευκολία σε διατυπώσεις της δημόσιας ανακοίνωσής τους).
Η Ανυπότακτη Κρήτη συγκροτήθηκε εδώ και χρόνια, με διακριτό τρόπο και ως διακριτό ρεύμα, τόσο προγραμματικά, όσο και στο πεδίο της πολιτικής οριοθέτησης από ρεφορμιστικά ρεύματα στην αριστερά. Συγκροτήθηκε με πρωτοβουλία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με συμμετοχή και άλλων ρευμάτων και αγωνιστών, που κινούνταν στην ίδια κατεύθυνση. Η προσπάθεια υποβάθμισης του χαρακτήρα της Ανυπότακτης Κρήτης είναι απολύτως κατανοητή για τους συντρόφους της ΑΡΑΝ -που ανήκει οργανωτικά στη ΛΑΕ- και πανελλαδικά αποχωρεί (σοβαρό πολιτικό λάθος) από τις αντικαπιταλιστικές κινήσεις που συμμετείχε. Δεν μπορεί να γίνει όμως αποδεκτή η στάση των συντρόφων της ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ, που επιμένουν σε μία λογική που δοκιμάστηκε και απέτυχε παταγωδώς. Μία λογική που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις πρόσφατες συλλογικές αποφάσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην οποία ανήκουν. Αποφάσεις οι οποίες πάρθηκαν με μαζικές δημοκρατικές διαδικασίες και θεωρούν ότι δεν υπάρχουν προϋποθέσεις συνεργασίας με την ΛΑΕ στο «κεντρικό πολιτικό επίπεδο» και τέτοιο είναι το επίπεδο των περιφερειακών εκλογών. Για άλλη μία φορά επαναλαμβάνεται η χρόνια παθογένεια, όπου πρώτα βρίσκεις τους συμμάχους και μετά το περιεχόμενο της συμμαχίας. Και μάλιστα, σε ένα περιεχόμενο τόσο ρηχό και αμφίσημο όπου χωράνε τα πάντα και τίποτα, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που η ΛΑΕ έχει χάσει κάθε αξιοπιστία απέναντι στον αριστερό κόσμο λόγω της αποδοχής βασικών πλευρών του εθνικισμού έως και ανοχής στα εθνικιστικά συλλαλητήρια, αναπαραγωγής του ρηχού πατριωτικού αντιμνημονιακού μετώπου και καιροσκοπικών προτάσεων συνεργασίας από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ έως το ανοιχτά εθνιστικό μόρφωμα της «Πλεύσης Ελευθερίας». Τέτοιου είδους πολιτικές συνεργασίες δεν έχουν καμιά αξιοπιστία και για αυτό τις αρνούμαστε.
Το πολιτικό «δια ταύτα» για την πορεία της Ανυπότακτης Κρήτης
Την Κυριακή 17 Φλεβάρη στις 12:00 στην αίθουσα Μ. Καρέλλης στο Ηράκλειο θα πραγματοποιηθεί η Γενική Συνέλευση της κίνησης. Η ημερομηνία, ο χώρος και η θεματολογία (ολοκλήρωση προγραμματικής διακήρυξης, ψηφοδέλτιο-επικεφαλής, προγραμματισμός δράσης) είναι γνωστά ήδη από τη συνέλευση του Ρεθύμνου (27/01), την εσωτερική, αλλά και δημόσια ανακοίνωση. Επιπλέον έχει κατατεθεί και είναι γνωστό -εδώ και ημέρες- ολοκληρωμένο σχέδιο προγραμματικής διακήρυξης ως βάση της συζήτησης και απόφασης.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπάρχουν σύντροφοι και συναγωνιστές και από τις οργανώσεις που στρέφονται με την ανακοίνωσή τους κατά της Ανυπότακτης Κρήτης, που έχουν ειλικρινή διάθεση για μια ενιαία παρέμβαση της «ανυπότακτης Κρήτης». Όμως αξιόπιστο ενιαίο κατέβασμα δεν μπορεί να υπάρξει με κοπτοραπτικές διαφορετικών κειμένων, αλλαγή της φυσιογνωμίας, και τουλάχιστον αμφίσημες συμμαχίες. Η «αντικαπιταλιστική, αντιδιαχειριστική, αντιΕΕ» πολιτική φυσιογνωμία και η «αντιμνημονιακή, πατριωτική» αντίστοιχη, είναι μεταξύ τους ασύμβατες και όσοι επιδιώκουν ειλικρινά την ενότητα πρέπει να επιλέξουν να στηρίξουν την πρώτη.
Το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση και η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση καλούν όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, τα μέλη και τους φίλους της Ανυπότακτης Κρήτης να συμβάλουν πραγματικά σε συντροφικό κλίμα στην προσπάθεια της Ανυπότακτης Κρήτης για να αναπτυχθούν αγώνες, ώστε να ανατραπεί η πολιτική κυβέρνησης-περιφέρειας-ΕΕ-κεφαλαίου. Γνωρίζοντας ότι οι πραγματικές μάχες δεν κερδίζονται εντός του περιφερειακού συμβουλίου σε διαδικασίες αντιδημοκρατικές και αποστειρωμένες απ΄ τη λαϊκή βούληση, αλλά με την οικοδόμηση αντιστάσεων και λαϊκών αντιθεσμών άμεσης δημοκρατίας που θα μπλοκάρουν αντιδραστικές αποφάσεις, που θα μπορέσουν τελικά να πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση του άλλου δρόμου που οι ίδιοι θα χαράσσουν. Σε κάθε περίπτωση οι οργανώσεις του ΝΑΡ και της νΚΑ θα δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους ώστε η Ανυπότακτη Κρήτη να σταθεί όρθια και με αρχές απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο στις μεγάλες μάχες κινηματικές και εκλογικές της περιόδου.
15/2/19
Μια συμβολή σε αυτή την αναγκαία συζήτηση για τις δημοτικές/περιφερειακές εκλογές:
Μετά το κάζο και την ξεφτίλα του ΣΥΡΙΖΑ, η λογική συγκρότησης των μετώπων, πρέπει να επαναπροσδιοριστεί στα εξής:
α. ΔΕΝ ενδιαφέρει κανέναν να ενωθεί ΓΕΝΙΚΑ η Αριστερά. Ο όρος αυτός, συγκαλύπτει κρίσιμες διαφορές. Διότι αριστερά ήταν και ο ΣΥΡΙΖΑ και παλιότερα ο ΣΥΝ και μάλιστα και ριζοσπαστική (!!!) και να η ξεφτίλα που την πληρώνει ο κόσμος καο το λαϊκό μας κίνημα.
Συνεπώς, το ζήτημα είναι πάνω σε ΠΟΙΑ βάση και ποια αριστερά έχει νόημα να ενωθεί και γιατί!
β. Δημοτικές/περιφερειακές κινήσεις ΟΛΗΣ της Αριστεράς; δλδ και της Αριστεράς που ΚΑΠΕΛΩΝΕΙ; Οπως πχ η ΛΑΕ που έχει καπελώσει την ΕΝωτική Πρωτοβουλία κατά των πλειστηριασμών (δείτε και εδώ: https://iskra.gr/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CF%85%CF%87%CE%AF%CE%B1-%CE%BB%CE%B1-%CE%B5-%CE%BF-%CE%B4%CE%AE%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BB%CE%B5/, ρεπορτάζ με τίτλο: “Επιτυχία ΛΑ.Ε: Δήμος Αθήνας ανέστειλε 7 στους 8 πλειστηριασμούς πρώτων κατοικιών” και μέσα αναφέρεται επι λέξει: “…Επιτυχία, σήμερα Τετάρτη 13/2, της ΛΑ.Ε και της Ενωτικής Πρωτοβουλίας κατά των πλειστηριασμών,…”. Ε;
γ. Δημοτικές κινήσεις όλης της Αριστεράς; Δλδ και της Αριστεράς που η ηγεσία της (ΛΑΕ) πηγαίνει ….κατά λάθος (!!!) και δίνει συνέντευξη σε ακροδεξιό κανάλι και το γλύφει κιόλας;
δ. Δημοτικές κινήσεις όλης της Αριστεράς; δλδ και της Αριστεράς η οποία επιδιώκει να πάρει δημοτικές αρχές για να τις κάνει τι; Δεν λέει!
Και όλα τα παραπάνω ΜΕΤΑ την ξεφτίλα ΣΥΡΙΖΑ; Χωρίς να έχει βγει κανένα συμπέρασμα;;
Οι δημοτικές/περιφερειακές κινήσεις της ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ Αριστεράς, έχουν ένα περιεχόμενο που σε γενικές γραμμές οριοθετείται απο τα εξής:
α. απορρίπτουν την διαχείριση οιασδήποτε μορφής, διότι είναι καπιταλιστική αναγκαστικά. Συνεπώς, ΔΕΝ επιδιώκουν να πάρουν κάποια δημοτική Αρχή. επιδιώκουν να είναι θεσμικά αντιπολίτευση και ουσιαστικά, να συμβάλλουν στην οικοδόμηση λαϊκών θεσμών, στην ανάπτυξη διεκδικητικής λογικής, στην ανάπτυξη χειραφετητικών κριτηρίων στην σκέψη και στην καθημερινότητα του κόσμου των γειτονιών.
β. Δένουν στην λογική, στα κείμενα και στην δράση τους την μεγάλη εικόνα η οποία συνίσταται στην εμπέδωση της αλήθειας που λεει ότι “ελληνικ΄κράτος/κεφάλαιο και ΕΕ και ΔΝΤ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ και σε συνεργασία εξαθλιώνουν την εργατική τάξη και ευρύτερα τον λαό (ντόπιους και μετανάστες φτωχούς), με την μικρή εικόνα των επιμέρους διεκδικήσεων των κατοίκων. Προφανώς και στην κοινή δράση δεν βάζεις προαπαιτούμενο την ΕΕ, αλλά στην φυσιογνωμία και την παρέμβαση των αντικαπιταλιστικών δημοτικών κινήσεων ΝΑΙ είναι προαπαιτούμενο για την συμμετοχή κάποιου κα ιειδικά οργανωμένων σε αυτές.
γ. Οι αντικαπιταλιστικές δημοτικές/περιφερειακές κινήσεις, λειτουργούν με συνελευσιακές διαδικασίες βάσης στις οποίες ΟΛΑ τα μέλη των κινήσεων άρα ΚΑΙ οι δημοτικοί/περιφερειακοί σύμβουλοι αυτών, είναι οργανικό τους κομμάτι και δεσμευονται απο τις αποφάσεις τους.
ΕΑΝ τα παραπάνω γίνονται αποδεκτά έμπρακτα (που σημαίνει και ανάλογες δράσεις/τοποθετήσεις) και απο μέλη της ΛΑΕ σε μια γειτονιά, τότε ΟΚ να γίνουν μέλη των δημοτικών/περιφερειακών κινήσεων, με όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που υπάρχουν. Εάν όχι, γειά χαρά!
Απλά τα πράγματα: Οποιος συμφωνεί κ το δηλώνει με λογια κ πράξεις οτι:
α. Δεν μπορεί να υπάρξει ουσιαστικά φιλολαϊκή διαχείριση δήμου ειδικά πλέον στην μετά κλεισθενη εποχή. Μπορεί όμως να υπάρξει θεσμική αντιπολίτευση με στόχο την ανάπτυξη διεκδηκιτικης λογικής κ κινημάτων στις γειτονιές.
β. Η μεγάλη εικόνα της συνδιαμορφωσης απο ΕΕ κ ελληνικό κρατος/κεφαλαιο όλων των εξσθλιωτικων πολιτικών, πρέπει να δενεται οργανικα με τους αγώνες στην καθημερινοτητα
γ. Η συνέλευση φυσικών προσώπων κ όχι εκπροσώπων ειναι ο μοναδικός τρόπος λειτουργίας και όλα τα μέλη (δημ. Συμβουλοι και όλοι οι υπόλοιποι) της δημοτική ή περιφερειακης κίνησης δεσμεύονται απο τις αποφάσεις της συνέλευσης.
Οποιος/α λοιπόν συμφωνεί με τα παραπάνω κ θέλει να γίνει μέλος της κίνησης, οκ!! Αυτο ισχύει κ για ανθρώπους που συμμετέχουν στην λαε.
Οποιος/α διαφωνεί με κάτι απο τα παραπάνω, ΔΕΝ μπορεί κ δεν πρέπει να γίνει μέλος μιας δημοτικής ή περιφερειακής κίνησης! Τόσο απλά κ καθαρά. Κ αν μετά καποιος/α τα γυρίσει διότι κσιροσκοπικα κ μικτοπολιτικα ενταχθηκε σε μια κίνηση, να τον ξαποστείλει δημόσια, η συνέλευση της κίνησης! Χωρίς καμια ολιγωρία!
Ούτε σεχταρισμος, ούτε ενωτιτιδα. Τα σιχαθηκαμε κ τα 2.
ΝΑ θυμίσω επίσης και απευθύνομαι στους συντρόφους του Κ-σχεδίου, της Μετάβασης και της Αναμέτρησης, ότι στις δημοτικές του ’14, ωρύονταν οι σύντροφοι της ΑΡΑΝ/ΑΡΑΣ για υποστήριξη του Σίμου Ρουσσου και εγκαλούσαν διαρκώς και επιμόνως το ΝΑΡ και τη ΝΚΑ ως σεχταριστές που αρνήθηκαν να στηρίξουν Ρούσσο και την κίνηση στο Χαλάνδρι. Και ότι “ΝΑΡ και ΝΚΑ δυναμιτίζουν την ενότητα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, είναι σεχταριστές, προωθούν λογικές πολιτικού περιθωρίου, αναρχίζουν, κλπ κλπ”. Τα ακουσαμε όλοι και όλες τότε αυτά!
Ε, αντέστε να μάθετε τα ξεφτιλίκια της δημοτικής Αρχής Χαλανδρίου που στήριξαν ΟΡΓΑΝΙΚΑ ΑΡΑΝ/ΑΡΑΣ κλπ!!! Αντέστε να μάθετε!! Είχε δίκιο το ΝΑΡ και η ΝΚΑ τότε; ΝΑΙ απαντώ.
Σύντροφοι, άλλο σεχταρισμός ή/και ενωτίτιδα, και άλλο ενότητα: Μην την πατάτε. Απο ενωτίτιδα χορτάσαμε όλα αυτά τα χρόνια. Απο ενότητα ουσιαστική πάσχουμε. Και οι θέσεις και τα κείμενά σας, δεν βοηθούν.
Γεμίσαμε πολιτικούς εκβιαστές σαν τον San Rocco που βάζουν …όρους και νομίζουν πως θα κάνουν πολιτική με τον τσαμπουκά, και την εξ εφόδου κατάληψη των τοπικών σχημάτων με την μεταστροφή του χαρακτήρα τους σε κομματικά εξαρτήματα του ΝΑΡ. Το θέμα είναι πως δεν μπορεί να μας απαντήσει γιατί όταν αυτό που λέει είναι ακριβώς αυτό για το οποίο συζητάμε, δηλ αν θέλουν να έρθουν ως μέλη ας έρθουν. Ως μέλη ήρθαν, και στην Κρήτη και στην Δάφνη, αλλά βρέθηκαν αντιμέτωπα με μια γραμμή που έλεγε πως εδώ δεν έχουμε δημοκρατία των μελών και οριζόντια συνέλευση αλλά πολιτικές οργανώσεις με δικαίωμα βέτο. Έχουμε λοιπόν έναν πολιτικό χώρο, την ΛΑΕ στην Κρήτη εν προκειμένω να έρχεται σε κάθετη ρήξη με όσα το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταμαρτυρούν στην ΛΑΕ και το ΝΑΡ να … αρνείται να τους δεχτεί. Και που αρνείται να τους δεχτεί ? Στο χωράφι του παππού του ?
Το κακό είναι πως το πιθανότερο είναι πως οι διάφοροι San Rocco και ΝΑΡ θα τα καταφέρουν και καλώς το νομίζουν πως θα κάνουν τέτοια πολιτική, πολιτική τσαμπουκά, καπέλου και εφόδου. Το δικαίωμα αυτό το ΝΑΡ το κατακτά εν τοις πράγμασι, και σε αυτό θα επανέλθω.
Οι αγωνιστές της αριστεράς, του τοπικού κινήματος κατοίκων, του μαχόμενου ενσώματου αντιφασισμού, αντιεθνικισμού και αντιιμπεριαλισμού, του αντιγραφειοκρατικού εργατικού κινήματος, των καταλήψεων στέγης, της αλληλεγγύης και του ανεξάρτητου φοιτητικού κινήματος εκτός από την βασική μάχη απέναντι στον ιμπεριαλισμό, τον εθνικισμό και τα κόμματα τους πρέπει να δώσουν και αυτήν την μάχη κατά των πολιτικάντηδων που θέλουν με έφοδο να διαστρεβλώσουν τον χαρακτήρα της Ανυπότακτης Κρήτης και άλλων σχημάτων. ¨Οπως κάθε μάχη δίνεται όταν κρίνεις πως από αυτήν διακυβεύονται συμφέροντα των από κάτω και όχι όταν κρίνεις πως θα είναι νικηφόρα γιατί αν δεν την δώσεις καν η λαική ήττα θα είναι μεγαλύτερη. Επίσης θα δωθεί από τους επαναστάτες, και έτσι δίνεται, με το στυλ των αντιθέσεων στους κόλπους του λαού. Θα κρατάμε δηλ το συντροφικό στυλ αντιπαράθεσης ακόμα και όταν η άλλη πλευρά ΔΕΝ το αξίζει με την συμπεριφορά της.
Προς αποκατάσταση του ξεχασμένου από την pandiera δικαιώματος του αναγνωστικού της κοινού στην πληροφόρηση επισυνάπτω το κείμενο https://anametrisi.gr/2019/02/13/keimeno-politikwn-organwsewn-gia-tis-ekselikseis-sto-perifereiako-sxhma-anypotakth-krhth/ με την πολιτική τοποθέτηση των 3 οργανώσεων που απηχεί τις Θέσεις της ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ της συνέλευσης της Ανυπόταχτης Κρήτης που πάρθηκε επιλογή, όπως με το γνωστό του θράσος ομολογεί το ΝΑΡ, να μην τελειώσει.
Το ότι αυτή η άποψη ήταν πλειοψηφική αποδεικνύεται από το ότι η συνέλευση δεν τελείωσε. Οδηγός μας εδώ των μη παρόντων, σε αντίθεση με τα τοπικά τμήματα των 4 πολιτικών οργανώσεων που ήταν μπροστά αλλά δεν ξέρουμε ποιος λέει αλήθεια, είναι η λογική
1)Αν η συνέλευση υιοθετούσε θέσεις σε απόσταση με τις Θέσεις της ΑΚ προφανώς το ΝΑΡ μπορούσε να βγάλει αυτή την ανακοίνωση γιατί δεν μπορεί μια συγκυριακή και ίσως και στημένη με τραίνα πλειοψηφία (όπως έγινε το 14 στου Ζωγράφου με ξαφνική παρουσία μη ζωγραφιωτών, και μεταναστών μη ζωγραφιωτών που λέει πολλά για την εργαλειοποίηση των μεταναστών και του αντιρατσισμού, που ψήφιζαν τις θέσεις του ΝΑΡ και του ΣΕΚ) να αλλάξει τις θέσεις και την πολιτική φυσιογνωμία.
2)Αν οι θέσεις της Αναμέτρησης, του Κομμουνιστικού Σχεδίου και της ΑΡΑΝ και της όποιας υπόλοιπης τοπικής ΛΑΕ ήταν άλλες από αυτές της ΑΚ και ήταν μειοψηφικές θα …μειοψηφούσαν.
3)Αν οι θέσεις των 3 οργανώσεων, και της όποιας τοπικής ΛΑΕ, ήταν αυτές της Ανυπότακτης Κρήτης θα έβγαινε απλά ομόφωνη απόφαση.
Οι σύντροφοι της Ανυπότακτης Κρήτης κλήθηκαν με αίσθημα ευθύνης να σταθμίσουν αν θα αναγνωρισουν το δικαίωμα διάλυσης της προηγούμενης συνέλευσης, και μάλλον και του σχήματος, και πραγματοποίησης μιας ινκόγνιτο νέας που θα καπηλευτεί το όνομα του σχήματος ή θα προστατέψουν το πολιτικό περιεχόμενο της προηγούμενης συνέλευσης. Προσωπική μου γνώμη είναι πως δεν έπρεπε να οδηγηθούμε στην καρικατούρα 2 Ανυπότακτων Κρητών όπως έφτιαξαν στην Αττική οι 2 τάσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ όπου έχουμε 2 Ανταρσίες στην Αθήνα. Οι αντικαπιταλιστές καπελωτές βέβαια έτσι θα δικαιωθούν αλλά that’s life. Αυτός είναι και ο λόγος που το κείμενο άργησε να βγει, το ότι η μειοψηφία της Ανυπότακτης Κρήτης όπως διαμορφώθηκε στην συνέλευση κατόρθωσε να διαλύσει την συνέλευση. Πάτησε πάνω στο ότι η πλειοψηφία της ΛΑΕ συμμερίζεται με το ΝΑΡ την ίδια παραγοντίστικη κοινοβουλευτική λογική της πολιτικής με αποτέλεσμα η ίδια η πολιτική συνοχή και αξιοπιστία του μπλοκ που ήθελε να διευρύνει την ΑΚ να είναι υπό διακύβευση. Η αναγνώριση μιας πολιτικής νίκης στο καπέλο όμως δεν σημαίνει πως αυτό ξεπλένεται και γίνεται και παράδειγμα επαναστατικής ηθικής.
Επίσης να πω στον San Rocco πως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στήριξε την Αντίσταση στο Χαλάνδρι ΟΜΟΦΩΝΑ από τον πρώτο γύρο του 2014. Εκτός από την ομόφωνη εκλογική στήριξη η μεγάλη πλειοψηφία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (όλη πλην ΝΑΡ) ήταν και ενταγμένη στο σχήμα.. Αυτό που λέει δηλ για ΑΡΑΝ ΑΡΑΣ δεν είναι αλήθεια, ήταν η μεγάλη πλειοψηφία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ήταν και το ΣΕΚ. Προφανώς ιστορικές σχέσεις δεκαετιών με το σχήμα είχε η Αριστερή Ανασύνθεση και αυτό είναι τίτλος τιμής για την παρουσία της σε ένα τοπικό σχήμα δεκαετιών. Η πολιτική ήττα της Αντίστασης έκτοτε δεν δικαίωσε τους απόντες που συνεχίζουν να είναι απόντες γιατί η Αντίσταση διασπάστηκε και πάλι απόντες είστε όπως επί δεκαετίες όπως είστε απόντες από κάθε τοπικό αγώνα που γίνεται έξω από την κοινοβουλευτική λογική της λεγόμενης αντικαπιταλιστικής κίνησης ή της λεγόμενης Λαικής Συσπείρωσης του ΚΚΕ. Γιατί ούτε το ΚΚΕ ήταν στον αγώνα της Αντίστασης αλλά δεν δικαιώθηκε, η αποτίμηση μιας λαικής ήττας αφορά όσους έδωσαν την μάχη και όχι τους καναπέδες. Γνώμη μου είναι πως σωστά η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ψήφισε ομόφωνα ΣΡ από τον πρώτο γύρο. Η πολιτική ήττα ήταν εντός Αντίστασης και εντός χαλανδριώτικου λαού. Δεν υπήρξε στο σχήμα και στο κίνημα κατοίκων έγκαιρη αντίληψη και πρακτικές αντίστασης για τις σχέσεις που διαμόρφωνε ο κύκλος γύρω από το ΣΡ με τον ΣΥΡΙΖΑ το κράτος, την Αντίσταση και τους κατοίκους, αυτούς δηλ ενός δήμου που σε πελατειακή σχέση με την κυβέρνηση θα κάνει 5 πράγματα και οι κάτοικοι θα αρκεστούν. Αυτή η πολιτική ήττα όμως δεν έχει να κάνει με την επένδυση δεκαετιών στο κίνημα γειτονιάς σε πείσμα της κλασικής οικονομίστικης λογικής που αρνείται και την ύπαρξη του. Που αρνείται τον χώρο σαν κοινωνικό χώρο αναπαραγωγής που θες να εκφράσεις τους κατοίκους (το λαϊκό, εργατικό, μικροαστικό και νεολαιίστικο ψηφιδωτό ενός κλασικού δήμου) και τα συμφέροντα τους απέναντι στο κράτος και την καπιταλιστική αναδιάρθρωση. Αν το πρόβλημα ήταν ο ΣΡ και η δημοτική αρχή του το ΝΑΡ θα ήταν στο σχήμα πριν αποκτήσει ελπίδες να εκλεγεί και θα ήταν και στο νέο σχήμα που φτιάχτηκε. Άρα είναι βαθύτερο και το να κρύβουμε τις διαφωνίες δεν κάνει καλό. Μια ιστορία αγώνων δεκαετιών αλλά και διαφωνιών εντός της αριστεράς όλες αυτές τις δεκαετίες δεν μπορεί να αποτιμηθεί με τον χρόνο να ξεκινάει το 2014 και την κατασκευή το 2019 μιας άλλης διαφωνίας από αυτήν που υπήρξε. Αυτό που λες στήριξη στον ΣΡ το δώσαμε ΟΜΟΦΩΝΑ ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως στήριξη στην Αντίσταση. Το σύνολο του πολιτικού αγώνα της Αντίστασης δεν στηρίξατε και έπαιξε και αυτό έναν ρόλο στην ήττα της.
Κώστας
Συνιστώ ψυχραιμότερη αντιμετώπιση του ιστότοπου που φιλοξενεί τις απόψεις σου. Καλό είναι να αποφεύγονται συκοφαντικές δηλητηριώδεις σπόντες, ιδίως όταν αυτές είναι παντελώς αστήριχτες. Η Παντιέρα δεν υποτιμά το πολιτικό κριτήριο των αναγνωστών και των αναγνωστριών της, ως εκ τούτου βάζει ενεργό λινκ για τη σφαιρικότερη ενημέρωσή τους.
δεν είχα δει το ενεργό link, mea culpa
Κώστας
Άλλο δημοκρατία των μελών και άλλο δημοκρατία των περαστικών, “κώστα”…
Η ΑΡΑΝ προσπάθησε να μετατρέψει αντικαπιταλιστικά σχήματα σε παρατάξεις της ΛΑΕ, με αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις. Και απέτυχε.
Δεν είναι τυχαίο ότι στις περιοχές όπου η ΛΑΕ δεν ενδιαφέρεται ή δεν την παίρνει, η ΑΡΑΝ απλά έφυγε, όπως στην Κ. Μακεδονία που έχει κοινή παράταξη στο σημερινό όργανο με ΣΥΡΙΖΑ και ΚΟΕ
Μία παρατήρηση Κώστα: ΟΜΟΦΩΝΑ (με κεφαλαία ή πεζά, δεν έχει σημασία), σημαίνει κυριολεκτικά με μία φωνή. Στην πολιτική σημαίνει ότι κάτι αποφασίζεται ή το στηρίζουν ΟΛΟΙ (με μία φωνή), χωρίς μειοψηφία, χωρίς κάποια διαφωνία. Είναι αντίφαση λοιπόν (ή κοροϊδεύεις τον κόσμο) να λες ότι ΟΜΟΦΩΝΑ η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στήριξε τον Σίμο στο Χαλάνδρι, όταν η μεγαλύτερη οργάνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (και τουλάχιστον άλλη μια ή 2) ΔΕΝ τον στήριξαν (και με επίσημες ανακοινώσεις τους κλπ).
ΟΜΟΦΩΝΑ αποφασίζω λοιπόν ότι κάνεις συνδικαλιές και εντυπωσιασμούς!!!
Αγαπητέ ανερματιστε Κώστα. Γράφεις σεντονιαδα, ενώ αυτά που έχεις να πεις, μπορούσες να τα γραψεις σε πολύ λιγιτερες γραμμές.
Α. Για το Χαλάνδρι κ όχι μόνο: Να λοιπόν, ο καημός σου εσένα κ των αραν, αρας, έγινε πραγματικότητα τότε! Ενώθηκε η αριστερά πλην κκε, είχε και ριζοσπαστικο πρόσημο η ενότητα και πλατιά γραμμή! Ε και πήρε κ τον δήμο! Τι καλύτερο για να επιβεβαιώσετε την σωστή γραμμή σας έναντι των εκβιαστών/σεχταριστων/φοβικων/διχαστικων και ο,τι άλλο σουρνετε κατά καιρούς του ΝΑΡ κ της ΝΚΑ;
Και ποιο το αποτέλεσμα στο Χαλάνδρι; Η αριστερη ριζοσπαστική κίνηση που συμμετεθχατε οργανικά, μεταλλάχθηκε σε μια καπιταλιστικού χαρακτήρα δημοτική αρχή, αφού σας ξεπεταξαν σιγά σιγά. Κάποια σοβαρή αυτοκριτική ή εστω ερμηνεία του πως διαολε οι χτεσινοι και χρόνιοι συμμαχοι σας στην αριστερη ρθζοσπαστικη σας κίνηση χαλανδριου μετατράπηκαν σε καπιταλιστές πολιτικού που ασκούν συστημική διαχειριση κάνατε; μπα….
Το ΝΑΡ κεντρικα δεν στήριξε σιμο ρουσσο κ πολύ καλά έκανε.
Β. Για σημερα: Η γνώμη μου ειναι σαφής: Οποιος αποδέχεται οτι:
– το πολιτικό περιεχόμενο μιας αντικαπιταλιστικης δημοτικής κίνησης πρέπει να δενει οργανικά την μεγάλη εικόνα (κομβικος ρόλος εε κ ελληνικού κράτους/κεφαλαιου στην αναδιάρθρωση της κοινωνίας, της ζωής μας κλπ) κ της μικρής εικόνας (διεκδηκητικα κινήματα στην καθημερινοτητα)
– οτι δεν μπορεί να υπάρξει καμια ουσιαστικη φιλολαϊκή διαχείριση των δήμων ειδικά τώρα με τον κλεισθενη κ τι βάρος πέφτει στην συμβολή στην συγκρότηση λαϊκών θεσμών
– οτι το μοντέλο λειτουργίας ειναι η συνέλευση της κίνησης στην βάση φυσικών προσώπων κ οχι στην βάση εκπροσώπων οργανώσεων,
Οποίο λοιπόν αποδέχεται τα παραπάνω, μπορεί να γίνει μέλος της αντικαπιταλθστικης δημοτικής ή περιφερειακής κίνησης. Ακομα και αν είναι μέλος της λαε. Σε αυτο ειμαι σαφής. Και αν κάποιος πάει να τα γυρίσει μετεκλογικά, εδω ειναι η συνέλευση της δημοτικής ή περιφερειακης κίνησης, να τον ξαπιστειλει δημόσια, απο κει πουρθε! Τόσο απλά κ καθαρά.
Αν κάποιος διαφωνεί με κάτι απο τα παραπάνω, δεν μπορεί να είναι μέλος μιας δημοτικής ή περιφερειακης αντικαπιταλιστικης κίνησης. Αυτη είναι η γνώμη μου κ απο μακριά κ αγαπημένοι. Δεν με ενδιαφερει καθολου να “ενωθεθ γενικα η αριστερα”. Καθολου πια!Παραγονταρες δεν θα φάμε στην μάπα ξανά. Κάντε τις δικές σας κινήσεις Κώστα μου και αν σας ξαναβγεί σιμος ρουσσος, μην εκπλαγείτε όμως.
Για την Κρήτη κλπ ας πουν οι γνωριζοντες. Όσον αφορά τους χαρακτηρισμούς σου, αδιαφιρω πλήρως και την καφρίλα σου την προσπερνώ.
Είμαι πολύ επιφυλακτικός απέναντι στη “δημοκρατία των μελών” όταν τα μέλη ανήκουν σε οργανώσεις (επίσημες ή ανεπίσημες).
Αυτού του τύπου η δημοκρατία των μελών στη δική μου εμπειρία σχεδόν πάντα γίνεται δημοκρατία των ισορροπιών, των καπελωμάτων και των πισωμαχαιρωμάτων.
Γενικά όταν ένας πολιτικός φορέας εμένα μου κάνει κάλεσμα και μου μιλάει για χύμα δημοκρατία των μελών η δική μου απορία είναι τότε αυτός γιατί κρατάει τον δικό του συγκροτημένο πολιτικό φορέα και δεν διαχέεται στη κοινωνία;;;
Λαϊκή συνέλευση ναι. Αλλά στη λαϊκή συνέλευση υπάρχουν τα πάντα και οι ενταγμένοι και οι ανένταχτοι. Από ενταγμένους που το παίζουν ανένταχτοι εγώ πάντως δε γουστάρω να πάρω άλλο και αυτό πάει για όλους.
Γιώργο, οι περιφερειακές κ οι δημοτικές κινήσεις λειτουργούν με συνελευσιακη διαδικασία μελών. Και βέβαια μπορεί κ αυτή η διαδικασία να καταστεί αναποτελεσματικη εφόσον μια χ πολιτική οργάνωση που συμμετέχει βασει φυσικών προσώπων σε μια ψ δημοτική ή περιφερειακη κίνηση, κάνει μικροκομματικη πολιτική.
Αλλα, δεν υπάρχει καπιος πιο απιτελεσματικος τρόπο λειτουργίας απο την συνέλευση βάσει φυσικών προσώπων. Ολα τα αλλα, παραπέμπουν κατευθείαν σε αυτο που επισημαίνεις ως πρόβλημα. Και στον παραγοντισμό θα προσεθετα.
Όσον αφορά το περιεχομενο και τους στόχους πάλης: Οι δημοτικές κ περιφερειακές κινήσεις, δεν είναι απλά αριστερές. Ειναι αντικαπιταλιστικες δημοτικές κ περιφερειακές κινήσεις. Τούτο σημαίνει οτι, οι δράσεις κ οι θέσεις που παραγουν, διεπονται απο μίαν αριστερη αντικαπιταλιστικη λογική.
Πχ. Ενώ η θέση για κατάργηση των τροφειων στους παιδικούς σταθμούς ενώ απο μονη της ειναι ενα βελτιωτικό μεταρρυθμιστικο αιτημα και πολύ φυσιολογικά, έχει μεγάλη σημασία το ΠΩΣ αιτιολογείται στον κόσμο η ύπαρξη αυτών των τροφειων! Ειναι οχ το “αναλγητο κρατος που φταίει”; Ειναι οι “κηφήνες προδότες πολιτικοί”; Ειναι η κακια μερκελ και οι ξένοι που επεβαλλαν συ φτωχή ελλαδιτσα τα μνημονια; (το τελευταίο το λέει η λαε οπου βρεθεί κ σταθεί). Ή αντιθετως η αλήθεια λέει πως φταίνε παρέα η ΕΕ, το ελληνικό κρατος/κεφαλαιο και οι καπιταλιστές πολιτικοί που μας εξαθλιωνουν για τα κέρδη κ τους ανταγωνισμού τους; Η αιτιολόγηση των δεινών σε όλη την γκαμα των ζωών μας και η εξήγηση με ωραίο τρόπο στον κόσμο, έχει μεγάλη σημασία διότι συμβάλλει στην δισμορφωση των α ή των β κριτηριων στον κόσμο. Έφερα απλώς ενα παράδειγμα, το οποίο κουμπώνει και σε πολλά άλλα πεδία.
Απο ποια σκοπιά δλδ βλέπει μια κίνηση τα πράγματα μ. Κ εδω είναι που χαλάει η ιστορία με την λαε πχ.. Η οποία λαε, λέει μια χαρά ρηχά κ επιπόλαια πράγματα, σε όλα τα θέματα της ταξικής πάλης. Ούτε καν έχε κάνει έναν απολογισμό απο τότε που ηταν στον σύριζα, τότε που συμμετείχε στην πρώτη κυβέρνηση σύριζα, κλπ. Δεν μιλώ καν για την παντελή έλλειψη επεξεργασιων για το τοπικό κρατος και της σύνδεση του με το κεντρικό κρατος! Ξέρει όμως πολύ καλά η λαε να προμοταρει την λογική “να πάρουμε αγωνιστικές δημοτικές αρχές”! Πως; τι; Δεν μας λέει! Αλλα από την άλλη, θέλει να μπει σε κινήσεις που έχουν αντιδιαχειριστική λογική! Και με νωπή την ξεφτιλα σύριζα όπου άνθρωποι συριζαιοι μέλη κ στελέχη κουρελιασαν τα δικά τους λόγια, προγράμματα, ψηφισμενες θέσεις, το γύρισαν και τώρα ενισχύουν τον ελληνικό καπιταλισμό κ την ΕΕ σε βάρος όλων των φτωχών.
Για ολα αυτά λοιπόν, μόνο αν μέλη της λαε ως φυσικά πρόσωπα κ μόνον, αποδεχθούν τον αντιδιαχειριστικο/αντικσπιταλιστικο χαρακτηρα/περιεχομενο των κινήσεων και τον συνελευσιακο τρόπο λειτουργίας, μπορουν να γίνουν μέλη. Αλλιώς, αντιός!
Υγ προς κ σχέδιο, αναμέτρηση κ μετάβαση: Συντροφοι, με τις θέσεις και τις πράξεις σας, δεν βοηθάτε καθόλου.
Γιώργο εγώ σου μιλάω για συσπειρώσεις και υπάρχουν και στην εργασία και την νεολαία και την γειτονιά. Άλλο είναι οι οργανώσεις ή τα κόμματα και άλλο τα μέτωπα. Δεν έχει καμία σχέση η αυτοδιάλυση τους.
Στην πράξη βέβαια ένα σχήμα (συσπειρωση) το αν θα είναι σχήμα και όχι παράταξη, το αν δηλ θα καταφέρει να μην αντιγράφει την αστική πολιτική κρίνεται. Ιστορικά από τις τα τέλη της δεκαετίας του 70 τα σχήματα έφεραν μια πρακτική απάντησης στην κρίση της αριστεράς με την πρόταξη της ανατροπής της σχέσης καθοδήγησης – βάσης χωρίς την υιοθέτηση ενός αναρχοσυνδικαλιστικού μοντέλου σε όλο το βάθος της πολιτικής πρακτικής. Ζητούμενο δηλ ήταν και είναι ένας νέος λενινισμός. Προφανώς αυτά που λες γίνονται και γι αυτό συζητάμε για ένα σχήμα που μια πολιτική άποψη στο εσωτερικό του θέλει να το εντάξει κάπου αλλού από εκεί που είναι ως σχήμα, θέλει να πάψει να είναι σχήμα αλλά να γίνει κόμμα, να γίνει παράταξη, να γίνει το αντίστοιχο της Λαικής Συσπείρωσης του ΚΚΕ για τον χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Οι πολιτικές δυνάμεις που πετάχτηκαν έξω από την Ανυπότακτη Κρήτη και αυτές δεν αυτοδιαλύθηκαν όπως και το ΝΑΡ δεν αυτοδιαλύθηκε αλλά βλέπεις πως το κριτήριο δεν είναι ποιος δεν αυτοδιαλύθηκε γιατί ως κομμουνιστές και όχι αναρχοσυνδικαλιστές δεν είμαστε με την αυτοδιάλυση, δεν είμαστε με την αυθόρμητη ξαφνική μετατροπή του οικονομικού αγώνα σε πολιτικό. Το θέμα είναι ποιοι κομμουνιστές και ποιες κομμουνιστικές δυνάμεις είναι με την επαναστατικοποίηση της σχέσης βάσης- καθοδήγησης και ποιες όπως το ΚΚΕ και το ΝΑΡ δεν είναι. Οι δε κομμουνιστικές δυνάμεις που αντιγράφουν την καπιταλιστική πολιτική θα έχουν κατά κανόνα το πάνω χέρι, συνήθως θα νικάνε, συνήθως θα επικρατούν των δυνάμεων που δεν την αντιγράφουν και θέλουν να επαναστατικοποιήσουν την σχέση βάσης-καθοδήγησης. Αυτό συμβαίνει γιατί αυτό που προτείνουν ως πρακτική οργάνωσης του αγώνα (οικονομικού, πολιτικού και ιδεολογικού) είναι πιο συμβατό με τις καπιταλιστικές σχέσεις εκμετάλλευσης και εξουσίας, την αντίθεση χειρωνακτικής-πνευματικής, την αντίθεση διοικητών-διοικούμενων, την έμφυλη αντίθεση, την πατριαρχία κλπ. Ακούγεται δυστυχώς λογικό σε μια συνέλευση ενός σχήματος να λες ότι την διαλύω γιατί εμείς είμαστε ΑΝΤΑΡΣΥΑ με κανένα άλλο πολιτικό επιχείρημα, όπως έγινε στην Κρήτη. Αντίστοιχα όπου κατορθώνει να έχει καθοριστική παρέμβαση το πολιτικό κέντρο που ελέγχει την ΛΑΕ διαλύει τους όρους για την άλλη πρακτική της πολιτικής λέγοντας πως εμείς θέλουμε να είμαστε και είμαστε ΛΑΕ. Ακούγεται λογικό αυτή η καταφυγή στην κομματική ασφάλεια να δίνει μια σιγουριά σε έναν κόσμο όταν η πλευρά των δυνάμεων που θέλουν την άλλη πρακτική της πολιτικής είναι αδύνατη, ασυγκρότητη, αναξιόπιστη και χωρίς ζωντανές ενσώματες σχέσεις με τους από τα κάτω ήδη από τα τώρα. Υπάρχουν κατά καιρούς ρωγμές, υπήρξανε για 20 χρόνια τα ΕΑΑΚ πχ, έκτοτε επικρατήσανε στο εσωτερικό τους και πάλι κομματικές παραταξιακές λογικές. Πάντα όμως ο αγώνας αυτός συνεχίζεται, την ίδια ώρα που σαμποταρίστηκε η οριζόντια δημοκρατία από τα κάτω στην Κρήτη και στην Δάφνη διαβάζω πως προχώρησε, αυτές τις μέρες που μιλάμε στο Αιγάλεω όπου δεν θα κατέβει ούτε παράταξη της ΛΑΕ ούτε της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά κοινό σχήμα γειτονιάς με τα μέλη του να μην παραδίνουν την κομματική τους ταυτότητα (που βασικά δεν είναι καν στην ΛΑΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, να μην λέμε ψέματα, αλλά στις οργανώσεις τους εκτός από τους ελάχιστους ανένταχτους των μετώπων αυτών) αλλά να προσπαθούν να τις υπερβούν στην πράξη και στον αγώνα. Να δράσουν οι ίδιοι όχι πρωτίστως ως πολιτικοί αλλά ως κατοικοι αυτό είναι ουσία της πολιτικοσυνδικαλιστικής συσπείρωσης.
Κώστας
San Rocco & Κώστα. Χαίρομαι που σε κάποια πράγματα σας ένωσα. Αυτό σημαίνει ότι το σχόλιο μου ήταν εύστοχο. Να ξεκαθαρίσω πως ούτε εγώ προφανώς πιστεύω στην αυτοδιάλυση αλλά ούτε και στη με το στανιό συνένωση. Πιστεύω στην ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ.
San Rocco. Δεν μπορώ να αντιληφθώ τι είδους αριστερός είναι ένας που δεν είναι αντικαπιταλιστής. Άλλο να διαφωνείς στην τακτική και άλλο να διαφωνείς στον κοινό στόχο. Για την ακρίβεια ξέρω και πάρα πολλούς μη αριστερούς που τους λες μια χαρά αντικαπιταλιστές. Επίσης δεν θεωρώ τη δίκη προθέσεων δημοκρατική διαδικασία. Άλλο αν ένας υποψήφιος της ΛΑΕ π.χ. ή μια παράταξη του ΚΚΕ επιδίδεται σε κυνήγι ΕΣΠΑ για παράδειγμα όπου υπάρχει καραμπινάτος λόγος καταγγελίας της πολιτικής του.
Κώστα. Δεν είμαι διόλου σίγουρος πως αν ήταν όποια άλλη οργάνωση της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς στη σχετική θέση ισχύος του ΝΑΡ θα ακολουθούσε άλλη γραμμή. Τη γραμμή της επιβολής του σχετικά ισχυρού εταίρου την έχει διδάξει το ΚΚΕ δεκαετίες πάνω σε δεκαετίες τώρα αλλά και άλλες οργανώσεις ήδη από την αυγή του κομμουνιστικού ρεύματος στην Ελλάδα. Επίσης γιατί (δείχνεις να) αποκλείεις τους αναρχοσυνδικαλιστές, ή τους αναρχικούς ή απλούς δημοκράτες Έλληνες πολίτες άλλων καταβολών; Αυτοί δεν είναι γείτονες;;;
Υπάρχουν αριστεροί που δεν θελουν την ανατροπη/υπερβαση του καπιταλισμού; Δυστυχώς κ βέβαια θπαρχουν και ειναι πολλοί. Όπως πχ τα μέλη κ τα στελέχη του σύριζα που μετά το 15 επέλεξαν να μείνουν σε αυτόν. Όπως πχ η αριστερη ριζοσπαστική κίνηση “στάση με τους πολίτες χαλανδριου” κ ο σιμος ρουσσος, εκτός αυτών των αριστερων που αφού έβαλαν πλάτη για να βγει δημοτική αρχή, μετά οι αλλοι οι μεταρρυθμιστες αριστεροί τους ξεπεταξαν. Και παπαλα το πλατύ μέτωπο, που τοριξε στην καπιταλιστική διαχείριση.
Αν ρώταγες, ρωταγαμε ΠΡΙΝ πάρει την κυβέρνηση ή τον δημο απαντουσαν πολλοι “ελα γμτ, μην το πολυσυζηταμε, αριστεροί ειναι και αυτοί, άρα κατά του καπιταλισμού, μιας κ μαζι μας δίνουν τις μάχες”.
Να ομως που η ζωή ΔΙΕΨΕΥΣΕ με τον πιο εκκωφαντικα φωναχτο τρόπο την εξίσωση “αριστερος=κατά του καπιταλισμού”. Θέλαμε άραγε να ζήσουμε αυτη την διάψευση τούτης της εξίσωσης; όχι! Την ζήσαμε ομως; ναι.
Να γιατί μπαίνουν πια σαφείς όροι περιεχομένου, μορφής κ εμπρακτων δημοσιων δεσμευσεων στην βάση ενός αντικαπιταλιστικου προγράμματος. Μετά το 15, τίποτα πια δεν είναι για συγνώμη, για “ελα μωρε ενωθείτε εσείς αφού όλοι αριστεροί είστε” κλπ. Όλοι αριστεροί ήμασταν, μόνο που κάποιοι μας έκατσα ως αριστεροί στο σβέρκο για να κυβερνήσουν κ να γίνουν δεξιοί.
Να το ξαναζήσουμε αυτο το έργο;
“Υπάρχουν αριστεροί που δεν θελουν την ανατροπη/υπερβαση του καπιταλισμού; Δυστυχώς κ βέβαια υπαρχουν και ειναι πολλοί. Όπως πχ τα μέλη κ τα στελέχη του σύριζα που μετά το 15 επέλεξαν να μείνουν σε αυτόν”.
San Rocco μου, αν το πιστεύεις αυτό, πρέπει να σου πω πως έχει πρόβλημα ο τρόπος που κατηγοριοποιείς. Κατά τη γνώμη μου οι άνθρωποι αυτοί ΔΕΝ υπήρξαν ποτέ αριστεροί ή αν είναι αυτοί οι αριστεροί τότε εγώ ΔΕΝ έχω σχέση με την αριστερά.
Υπήρξαν όμως και οι άλλοι. Υπήρξαν αυτοί που αν και οι χώροι τους πήγαν στο ΣΥΡΙΖΑ αρνήθηκαν να ακολουθήσουν. Υπήρξαν και αυτοί που έφυγαν οριστικά και αμετάκλητα. Και όλοι αυτοί δεν αυτοπροσδιορίζονται υποχρεωτικά ως κομμουνιστική αριστερά.
Και για μένα τουλάχιστον αν θέλω να καλέσω κάποιον να δεσμευτεί δημόσια δεν θα τον ρωτήσω ούτε πόσο αριστερός νιώθει, ούτε αν είναι εναντίον του καπιταλισμού αλλά αν πιστεύει στο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ (όπως ο ίδιος τον αντιλαμβάνεται).
Για αυτό γιωργο, δεν μπαίνει ως προς το “πόσο αριστερός είσαι”. Μπαίνουν όροι που αφορούν ομως την αποδοχή θέσεων, ρητών κ σαφώς προσδιορισμένων, μπαίνουν όροι σαφούς λειτουργίας. Για να μην δοθεί χώρος στην δημιουργική ασάφεια του “αλλα λέω, αλλα εννοώ κ αλλα πράττω”.
Επίσης, εσύ οκ δεν θεωρούσες απο τότε τον σύριζα ως όλον αριστερό. Υπάρχουν όμως πολλοί κ πολιτικές δυνάμεις που τον εννοούσαν. Μερικές συμμετείχαν σε αυτόν με την ίδια λογική ενωτιτιδας που σημερα επανέρχεται απο πολιτικές δυνάμεις κ ανθρώπους ως πρόταση. Κ με τα ίδια επιχειρήματα που αβανταρουν την ασάφεια στο περιεχόμενο και τις μορφές “για να χωρέσουν όλοι της αριστερας. Όπως κ τότε. Κ έπρεπε να βγει ο σύριζα κυβέρνηση κ ο ρουσσος στο Χαλάνδρι για να αποδομηθει η λογική του “όλοι που δηλώνουν αριστεροί χωράνε”, άρα να τα βρούμε στο μίνιμουμ. Ε βρέθηκε αυτο το μίνιμουμ, ένωσε κόσμο, βγήκε κυβέρνηση ή δημοτική αρχή, τα γύρισε, έγινε σοσιαλφιλελευθερη δύναμη, κυβερνά κ μας εξαθλιωνει παρέα με την δεξιά κλπ.
Πάλι το ίδια να ζήσουμε;
Και σου ξαναλέω. Αυτό που λες έχει νόημα όταν απέναντι σου έχεις κατεβάσματα λ.χ. ΛΑΕ (που δεν είναι και παντού ίδιοι) που στηρίζουν στην ουσία την κυρίαρχη αστική πολιτική με διαχείριση ΕΣΠΑ (όχι ότι είμαι πάντα αντίθετος αν είναι για σημαντικά έργα όπως σχολεία, δρόμους κτλ), απουσία από αγώνες κτλ.
Αν όμως είναι περιπτώσεις του στυλ “όταν κάναμε κινητοποίηση για τη Λευκή Νύχτα δεν ήρθανε” ή “δεν έχουν το αριστερό στο όνομα”, ενώ σε όλα τα υπόλοιπα, δομές αλληλεγγύης, ειρηνοδικεία κτλ ήσασταν μαζί, ε τότε δεν έχει νόημα. Είναι απονοηματοδότηση της ίδιας της πολιτικής. Αν το βλέπεις έτσι τότε πραγματικά δεν έχει νόημα να κατεβαίνεις στις εκλογές.
Άσε που δεν έχει κανένα πολιτικό νόημα να συγκρίνεις τις συνομιλίες με ένα κόμμα εξουσίας με αυτές ανάμεσα σε εξωκοινοβουλευτικές οργανώσεις, έστω και πολύ διαφορετικών καταβολών.
Είναι το ΚΚΚίνας κομμουνιστικό; Σε καμία περίπτωση (μόλις άκουγα τον Καλτσώνη στο γιουτιούμπε). Κι όμως έχει 90 εκατομμύρια μέλη και “αντικειμενικά” είναι η συντριπτική πλειοψηφία των ανά των κόσμο “κομμουνιστών”. Θες να πεις για αντικαπιταλιστές; Αν αθροίσεις διάφορα ανά τον κόσμο ακροδεξιά γκρουπούσκουλα, όσο και πολλούς άλλους διάφορους μη αριστερούς, είναι τόσοι πολλοί αυτοί που ισχυρίζονται πως είναι “ανττικαπιταλιστές”, που θα βγουν πολύ περισσότεροι από τους αριστερούς αντικαπιταλιστές που έχεις κατά νου
Κατά συνέπεια, αν αυτοί είναι δήθεν ¨κομμουνιστές” και δήθεν ¨αντικαπιταλιστές”, σήμερα είσαι αναγκασμένος να υπερασπιστείς κατά προτεραιότητα την καθαρή έννοια (και να κερδίσεις τον καθαρό κόσμο) της αριστεράς, για τον απλούστατο λόγο ότι:
Με βάση τα “αντικειμενικά” δεδομένα που σήμερα κυριαρχούν, το να υπερασπίσεις την έννοια της αριστεράς εκτός εισαγωγικών είναι και ευκολότερο (αλλά και πιο κρίσιμο συγκυριακά) από ‘το να υπερασπίσεις την έννοια του αντικαπιταλισμού, (αλλά μάλλον και του κομμουνισμού).
Είναι απλό: Αριστερά σημαίνει εξ ορισμού ότι η βασική αντίθεση είναι η ταξική και ο στόχος είναι αυτή η αντίθεση να καταργηθεί . Όσοι δεν αναγνωρίζουν τη ταξική αντίθεση ως τη βασική αντίθεση προς κατάργηση, είτε είναι φιλελεύθεροι, είτε είναι εθνικιστές, με τίποτε όμως δεν γίνεται να είναι ούτε αριστεροί, ούτε αντικαπιταλιστές, ούτε κομμουνιστές. Τα 3 αυτά (εκτός εισαγωγικών) είναι απλώς διαφορετικές αποχρώσεις της ίδιας ακριβώς κεντρικής ιδέας, αποχρώσεις που κανένας δεν μπορεί να πείσει ότι μπορεί να δικάσει και να ξεχωρίσει, απλά και μόνο γιατί δεν μπορεί ποσώς να λύσει το πρόβλημα της μετάβασης – ούτε θεωρητικά, ούτε πρακτικά.
(Αν έρθει πάλι κανείς τσιριμπιμ τσιριμπομ και μου πει ότι είναι επαναστατικό κόμμα, θα του πω: πουλάκι μου δεν είσαι ούτε τόνα, ούτε τάλλο. Αλλά και νάσουνα τρομάρα σου, η όποια επανάσταση (αν κι όποτε και τι είδους άραγε? και δε το βλέπω να ρωτήσει εσένα!) είναι μόνο Mια καμπή, και Δεν είναι μετάβαση.) Αυτά.-
Κατά τα άλλα, οι αντιπαραθέσεις σας γύρω από τα εκλογικά μόνο θλίψη θα προκαλούσαν σε όποιον τυχόν θα τις έπαιρνε στα σοβαρά. Αλλά δεν υπάρχουν αρκετοί τέτοιοι, ούτε και πρόκειται.
Πικαπα, με το να βάζεις στην συζήτηση και την λέξη “κομμουνισμός” αναφερόμενος στην παρακμή κ την συκοφαντηση του όρου απο πολλά ΚΚ διεθνως (πχ κκ κινας), ενισχύεται η θέση που υποστηρίζω κ εγώ:
Σημασία έχει η συμφωνια πάνω σε ένα σαφές περιεχόμενο, σε έναν σαφή δημοκρατικό τρόπο λειτουργίας και όχι η συμφωνία “για να ενωθεί η αριστερά”. Συμφωνούν στο περιεχόμενο και στον τρόπο λειτουργίας; δεσμευόμαστε δημοσια σε αυτο το περιεχομενο κ τρόπο λειτουργίας; Οσοι/ες απαντούν ναι, εχουν θέση ως μέλη με δικαιώματα κ υποχρεώσεις σε μια αντικαπιταλιστικη δημοτική ή περιφερειακη κίνηση. Όσοι δεν συμφωνούν δεν έχουν καμια θέση, άσχετα του αν δηλώνουν αριστεροί, κομμουνιστές ή όχι!
Τότε δεν προσφέρεις τίποτα το διαφορετικό επί της διαδικασίας με όποιον άλλο. Δεν προσφέρεις ένα μέρος για να μαζευτούν άνθρωποι, να γνωριστούν, να ανταλλάξουν εμπειρίες, ιδέες, προβληματισμούς. Επί της ουσίας προσφέρεις “σωτηρία” σε μια κοινωνία που έχει οριστικά κουραστεί από τους σωτήρες.
Το επόμενο ερώτημα είναι γιατί ένας κόσμος που παρακολουθεί απέξω και δεν έχει και ενεργό πολιτικό μαγαζί να παλέψει να το κρατήσει ζωντανό, να σε βοηθήσει στην εκλογική καταγραφή σου. Τι τον νοιάζει; Γι’ αυτό όπου επικρατήσει αυτή η λογική δεν πρόκειται να φτάσει ούτε μέχρι τις εκλογές.
Όσοι έχουν επιλέξει να λειτουργούν ακόμη ως ψηφοφόροι έχουν ήδη επιλέξει τι θα ψηφίσουν, οι υπόλοιποι απλά δε καιγόμαστε.
Γιωργο απλά λέω το εξής:
Οποιος/α θέλει αφενός να μην την ξαναπατήσει απο σωτήρες/παραγοντες και αφετέρου να συμμετάσχει στην παραγωγή πολιτικής εντός κ εκτός δημοτικού συμβουλίου με το βαρος στο εκτός δ συμβουλίου, έχει θέση σε μια αντικαπιταλιστικη δημοτική ή περιφερειακη κίνηση.
Ούτε σεχταρισμος, αλλα ούτε και ξανά μανά ενωτιτιδα.
San Rocco ας μιλήσουμε συγκεκριμένα.
Όταν βγάζεις ανακοινώσεις οι οποίες λένε “είμαστε η αντικαπιταλιστική αριστερά” δύο πράματα μπορεί να συμβαίνουν. Ή περιχαρακώνεις από τα πριν το πολιτικό σου προφίλ και όποιος νιώθει ότι ανήκει έρχεται ή το βάζεις σαν αρχή συζήτησης για να προσεγγίσεις ευρύτερα πολιτικά ακροατήρια σε μια δομημένη κουβέντα.
Στην πρώτη περίπτωση το πρόβλημα σου είναι αφενός ότι στις περισσότερες περιπτώσεις δεν έχεις το κόσμο για να καλύψεις τις απαιτήσεις του Κλεισθένη πέρα από μαζικές μεταδημοτεύσεις, πράμα που είναι γελοίο. Στη δεύτερη περίπτωση αφετέρου πρέπει να είσαι προετοιμασμένος ότι θα έρθεις σε επαφή με ανθρώπους με τελείως άλλη αντίληψη έστω σε επιμέρους ή και διαδικαστικά ζητήματα τα οποία από μόνα τους θέλουν διαπραγμάτευση.
Για παράδειγμα η εναλλαγή μετά από στάνταρ χρονικό διάστημα ακούγεται ωραία στα αυτιά, αλλά στην ανθρωπογεωγραφία ορισμένων χώρων μπορεί να μη ταιριάζει ενώ σε άλλους μπορεί να ταιριάζει γάντι. Ή επιμέρους ζητήματα όπως ας πούμε τα τραπεζάκια των μαγαζιών σε περιοχές που έχουν καταλήξει να υπάρχουν μόνο μέσω των κεντρικών τους δρόμων. Ή ένας αντικληρικαλισμός στη νοοτροπία που σε αποξενώνει από ένα κομμάτι λαϊκού κόσμου χωρίς να υπάρχει λόγος. Ή, για να στο πω από την άλλη, μια έμφαση στη τυπολατρία η οποία ενδεχομένως θα απωθεί έναν κόσμο σε πιο αναρχοαυτόνομες κατευθύνσεις.
Θέλω να πω δλδ ότι προφανώς και πρέπει να υπάρχουν δέκα γενικοί άξονες σε ένα πολιτικό τραπέζι αλλά στο τέλος η φυσιογνωμία του αποτελέσματος δεν μπορεί παρά να είναι κάτι διαφορετικό από τη πολιτική φυσιογνωμία του κάθε μέρους ξεχωριστά.
Πικάπα πολύς κόσμος παίρνει στα σοβαρά το αν θα γίνονται παραγοντίστικα πολιτικάντικα κοινοβουλευτικά ψηφοδέλτια από τα πάνω που θέλει το ΝΑΡ και το ΑΡ ή αριστερά αντισυνδιαχειριστικά σχήματα γειτονιάς από κατοίκους. Το ότι πολύς κόσμος παίρνει το θέμα στα σοβαρά φαίνεται από το ότι το ΝΑΡ και το ΑΡ αναγκάζονται (πχ Αιγάλεω και το ΝΑΡ, το ΑΡ και στην Κρήτη και στην Δάφνη και όπου αλλού η ΛΑΕ έχει μια τέτοια στάση) και μπαίνουν σε διαδικασίες ενότητας από τα κάτω. Πρέπει να αποτιμήσουμε από που προέρχεται αυτή η πολιτική πίεση και προέρχεται από το ότι υπάρχει κοινωνικό ακροατήριο τελικά που ενδιαφέρεται. Και δεν είναι όλοι ίδιοι πικάπα, έχεις μια φυσιογνωμία που σου λέει πως η Ανυπότακτη Κρήτη είναι του ΝΑΡ, με τον τσαμπουκά, και ότι χρειαστεί, και μια άλλη που αντιστέκεται σε αυτό. Πως θα τα βάλουμε όλα στο ίδιο τσουβάλι ?
Κώστας
Την ανυπότακτη την είχε επωμιστεί κυρίως ένα μέρος του ΝΑΡ από αυτούς που αποχώρησαν, καθώς και ανένταχτοι που είχαν κυρίως σχέσεις με τους παραπάνω. Οι όψιμοι υπερασπιστές της “φυσιογνωμιας” του σχήματος Ούδε μια ανάμιξη είχαν Πότε με την ανυπότακτη. Για ΣΕΚ δε συζητάμε! Αυτοί έχουν το μαγαζι τους το δημοτικό σχήμα και ούτε σε συνέλευσεις δεν παταγαν. Είναι ντροπή να δέχονται επιθέσεις άνθρωποι που ΗΤΑΝ η ανυπότακτη με κατηγορίες για ρεφορμισμό και ότι υιοθετούν το πρόγραμμα της ΛΑΕ. Όσοι ήμαστε στην ανυπότακτη γνωρίζουμε πολύ καλά ποιοι τρέχανε σε όλη την Κρήτη και ποιοι παίζουν μικροπολιτικά παιχνίδια στην πλάτη αγωνιστών. Λίγο ντροπή. Καλός ο κομματικός πατριωτισμός αλλά λίγο ντροπή δε βλάπτει.
Κώστα και San Rocco. Ξεπερνώ τα εκλογικά -αν έτσι πως τάχεις κάνει δεν έχεις προοπτικές σοβαρής καταγραφής, το θέμα είναι περιορισμένης σοβαρότητας. Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρότερα από τις δυνατότητές σας (μας) και απείρως σφοδρότερα από τα εκλογικά.
Τέτοια ώρα τέτοια λόγια, αλλά η “εμπειρία του κινήματος” και η σημερινή κατάσταση του κόσμου μας καταλείπουν χωρίς στρατηγική, ούτε επομένως και τακτική. Οι δύο θεωρητικές δυνατότητες, (από τη μια η δημιουργία ενός νέου ισχυρού “σοσιαλιστικού στρατοπέδου” και αντίπαλου δέους και από την άλλη η “παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση..”) δεν φαίνεται το πως θα μπορούν να υπάρξουν στο ορατό μέλλον, μη σου πω στο απώτερο. Αλλά ακόμη και εάν συνέβαιναν, δεν υπάρχει νεώτερη στιβαρή γνώση για το πως και γιατί θα απέφευγαν είτε το φιάσκο, είτε την πλανητική καταστροφή. Ο “τρίτος δρόμος” με λαϊκά αντι-ιμπεριαλιστικά κ σοσιαλιστικά κινήματα σε επί μέρους χώρες φαίνεται πιο εύκολο να συμβαίνει προς στιγμή, όσο και πιο εύκολο να καταλήγει σε φιάσκο είτε/και επώδυνη καταστροφή. Ο μεσαίωνας για μισό κατ εκτίμηση αιώνα παραμένει η πιο ρεαλιστική εκτίμηση.
Για καλό και για κακό, το “παντός καιρού” του ΚΚΕ παραμένει η πιο ρεαλιστική πρόταση, που ωστόσο δεν χωρά πολλούς το “καταφύγιο” αυτό, ούτε και μπορεί πρακτικά να σταθεί το ένα μόνο του παντός καιρού. Για καλό και για κακό ένα ακόμη μαζικότερο “ρεφορμιστικό” (αριστερό χωρίς εισαγωγικά) παντός καιρού είναι σε κάθε περίπτωση απαραίτητο και εδώ και διεθνώς. (Με το χαρακτήρα και τα καθήκοντα θεωρητικής και πολιτικής ανασυγκρότησης που περιέγραψα αλλού). Για καλό και για κακό.Και θα τόλεγα μάλλον σοσιαλιστικό..
Συνήθως όταν έχεις καταλάβει τότε δεν μπορείς πια να κάνεις αυτό που μπορούσες και έπρεπε να είχες κάνει.
(Π.χ. μόνο 150 έχουν δει το παρακάτω. Αλλά και;
https://www.youtube.com/watch?v=rWiz4iXFR88
Πικάπα δεν συζηταμε για “εκλογικά” αλλά για τους όρους, μεσοπρόθεσμους δυστυχώς, μιας κοινωνικής και πολιτικής ανασυγκρότησης της επαναστατικής αριστεράς και της αριστεράς με αφορμή μια απάντηση που δώθηκε στην Κρήτη και δίνεται και αλλού πχ δόθηκε στην Δάφνη. Μια απάντηση που λέει πως πρέπει η ΑΚ την στιγμή που της δίνονται οι όροι να μεγαλώσει αντίθετα να μικρύνει, πως η κοινή δράση με τον ρεφορμισμό (εν προκειμένω το ΑΡ) δεν είναι επιθυμητή ακόμα και με αυτόν πλήρως ηγεμονευόμενο. Μια απάντηση που λέει πως αν μια τάση της επαναστατικής αριστεράς ή πολλές (εν προκειμένω το Κ Σχέδιο, η Αναμέτρηση και η ΑΡΑΝ) αν κάνουν συμμαχίες με τον ρεφορμισμό (το ΑΡ με το οποίο κάνει συμμαχίες η ΑΡΑΝ εώς τώρα) ή έστω δεν το αποκλείουν ρητά και πανελλαδικά, τότε είναι και αυτοί ρεφορμιστές άρα επίσης ταξικός εχθρός άρα ανεπιθύμητοι για κάθε κοινή δράση. Η μανία σου να πεις πως δεν έχουν σημασία όλα αυτά είναι εώς κάπως μειωτική για όσους είχανε αυτή την κινηματική πολιτική στέγη στην Κρήτη και τους την στερήσανε.
Το μεγάλο αδερφάκι αυτής της πολιτικής στρατηγικής, το ΚΚΕ που λες, εκπέμπει όντως μια γοητεία σαν αποκούμπι. Εϊναι άλλο αυτό όμως και άλλο πχ η ασυγκράτητη επαναστατική του φλυαρία. Σκέφτομαι μερικές φορές την φιγούρα του Σπύρου στους Απαράδεκτους, του μάνατζερ που κρατάει “σχέση με το Κόμμα” και βλέπω πόσο σπουδαία σεναριακή δημιουργία ήταν. Να πούμε όμως αυτό, ένα κόμμα που τους φωνάζει όλους τους απογοητευμένους αριστερούς να έχουν κάποια σχέση μαζί του και βασικά μια εκλογική σχέση. Η εποχή της καπιταλιστικής κρίσης όμως επιβάλλει πως αυτό θα γίνει με αντικαπιταλιστική φλυαρία και όχι σαν το ΚΚΕ του Σπύρου. Επίσης σήμερα με την συμπίεση των νέων μικροαστικών μισθωτών δεν ξέρω κατά πόσο το ΚΚΕ θα απευθύνεται σε μάνατζερ ή περισότερο σε θυμωμένους παραδοσιακούς μικροαστούς που φοβούνται και λίγο τον “αλυτρωτισμό” των πιο φτωχών λαών και ψήνονται και για κανέναν πόλεμο. Που θα έρθει αντικειμενικά και θα φέρει και την επανάσταση, τα έχει όλα τακτοποιημένα το ΚΚΕ, και την ρεφορμιστική εκλογική απεύθυνση στους αριστερούς μικροαστούληδες και την επαναστατική φλυαρία.
Κώστας
Μιλάτε με αβάσιμη έπαρση έναντι των “άλλων”, εντυπωσιακή μονομέρεια για τα δεδομένα της ιστορίας του κινήματος, ασυγχώρητη ελαφρότητα για τη σημερινή κατάσταση του κόσμου. Ο ακατάσχετος “επαναστατικός” βερμπαλισμός σας χαρακτηρίζει. Δεν είναι αυτά τα πράγματα επαναστατική αριστερά. Αλλά και νάτανε, @#% … μην επαναλαμβάνομαι για 38η φορά.
Δεν το προσωποποιώ σε εσάς, το πολιτικοποιώ γενικά για το θρυμματογενή “χώρο” σας. Δεν νομίζω πια ότι δεν μπορείτε να καταλάβετε. Νομίζω ότι δεν θέλετε να καταλάβετε. Καλό είναι πάντως να έχετε υπόψη ότι οι “άλλοι” όλο και κάτι καταλαβαίνουν.
Πικαπα, κατεβασε λοιπόν τη δική σου θέση αφού εμείς έχουμε έπαρση στα κάτωθι ερωτηματα
Α. Γιατί πάντα η αριστερα κομμουνιστική κ σοσιαλδημοκρατικη ενσωματώνεται στον καπιταλισμό όταν παίρνει κυβέρνηση ή δήμους;
Β. Τι εννοείς εσύ και άλλοι που συμφωνούν μαζι σου, με τον όρο φιλολαϊκή διαχείριση σε δήμο;
Γ. Πως κατά την γνώμη σου δικαιολογογειτε το να κατσγγελλεις τους συρθζοπασοκοδεξιους δημαρχους οταν προσλαμβάνουν αποδεχόμενοι όλες τις ελαστικές μορφές εργασιας, ενώ εσύ οταν διοικεις δήμο και κανεις ακριβως το ίδιο ειναι οκ; Πως γίνεται να καταγγέλλεις τους πασοκοσυριζσιοδεξιους δημαρχους που αποδέχονται την επιτροπεία της εε, που αποδέχονται να καταθετουν ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, ενώ εσύ οταν τα κανεις ειναι οκ;
Για απάντησε σύντροφε επίσης, κατά πόσο οι αριστερές δημοτικές αρχές προωθησαν μορφές οργάνωσης του κόσμου στους δήμους τους; για να δούμε έγινε κάτι ή δεν έγινε;
Εμείς είμαστε γεμάτοι έπαρση. Για απάντησε εσύ αλλα οι άλλοι που δεν έχετε έπαρση κ είστε κ ενωτικοι.
Φοβάμαι ότι η κριτική στο ΚΚΕ θα μπορούσε να είναι πιο σοβαρή. Η κρίση του κινήματος και το έλλειμμα στρατηγικής δεν έχει αφήσει αλώβητο κανέναν. Φοβάμαι όμως την εύκολη κριτική που ζητά από τον μπαμπά να λύσει όλα τα προβλήματα της ζωής του, όταν το παιδί δεν έχει να επιδείξει τίποτε σοβαρότερο από την άποψη του εμπράγματου αποτελέσματος. Γιατί από ιδέες και κριτικές, ουου, δίκιο έχεις παιδί μου, δεν ξέρεις τι λες. Ο μπαμπάς είναι αυτός που κρατάει ακόμη το σπίτι, με μια πραγματική σοβαρότητα, ανάμικτη και με την απαιτούμενη σοβαροφάνεια όταν δε γίνεται αλλιώς. Για πόσο δεν ξέρω, όταν οι νεώτεροι σπαταλούν τις δυνάμεις τους με παιδιαρίσματα και αηδίες, ακόμη και οι 30χρονοι.
Που σημαίνει, δεν θα μπω να μηδενίσω τις καταστάσεις των υπαρκτών, όταν εγώ είμαι ανύπαρκτος. Αυτά όσον αφορά εμένα. Όσον αφορά εσένα, κάτσε και διαλογίσου τι ακριβώς έχεις δημιουργήσει 30 χρόνια τώρα. Σκέψου και μετά κάνε ότι νομίζεις, Ποιος είμαι εγώ που θα σου πω τι να κάνουμε; Εγώ θα κάνω ότι νομίζω, όπως κι εσύ κάνεις ότι νομίζεις..
San Rocco, δε ξέρω γιατί η αριστερά ή και οποιοσδήποτε άλλος ενσωματώνεται στο καπιταλισμό όταν καταλάβει εξουσία. Μπορεί να είναι κάτι στο DNA του Έλληνα. Ή μπορεί, και μάλλον αυτό είναι, να είναι θέμα αμορφωσιάς του Έλληνα.
Αν εσύ πάλι ως απάντηση προκρίνεις τη “μη κατάληψη της εξουσίας” όπως ας πούμε η ΑΚ τότε γιατί συμμετέχεις στις εκλογές;;;
Όχι San Rocco. Εσύ είσαι σε χώρο που συμμετέχει ακόμα στις εκλογές, εσύ είσαι σε χώρο που κάνει καλέσματα και εσύ υποχρεούσαι να απαντήσεις στις ερωτήσεις του οποιουδήποτε πολίτη θεωρεί αξιωματικά πως έχεις κάποιας μορφής πλάνο και πολύ καλά κάνει και το θεωρεί.
Αυτό νομίζω προσπαθεί να σου πει ο πικάπα αν τον κατάλαβα καλά. Ότι το ΚΚΕ μπορεί να μη δικαιολογεί με τη στάση του τις επαναστατικές δηλώσεις που κάνει για πάρτη του, αλλά τουλάχιστον έχει ένα κάποιο πλάνο.
Η όλη κουλτούρα διαπραγμάτευσης με την εξουσία για μια μερίδα στη πίτα που είχε η γενιά του πολυτεχνείου και η αμέσως επόμενη, ακόμη και οι έντιμοι άνθρωποι που δε τα φάγανε μαζί, είναι άλλης τάξεως ζήτημα. Εκεί είναι πολιτική κριτική για μια ολόκληρη νοοτροπία μιας εποχής που έφτασε να κάνει τον “ακάλυπτο” περίπου ίνδαλμα.
Οχι Γιώργο: Και ΕΣΥ είσαι υποχρεωμένος να απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα που τα βάζει η ίδια η πραγματικότητα! Και ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ πολίτης αυτής της χώρας -και κάθε χώρας- είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ να απαντήσει στα ερωτήματα που θέτει η πραγματικότητα. Καθαρές κουβέντες.
Δεν είναι μόνο υποχρέωση των πολιτικών δυνάμεων να απαντούν για λογαριασμό τους -και για λογαριασμό των πολιτών- αυτά τα κομβικά ερωτήματα, αλλα και άλλα. είναι ΚΑΙ υποχρέωση των πολιτών να απαντούν στα ίδια ερωτήματα.
Αλλιώς, να μην εκπλήσεσσαι που έχουν δημιουργηθεί λόγω αδιαφορίας, απάθειας και ανάθεσης, ομάδες ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΕΝΩΝ που πιστεύουν ότι η γη είναι επίπεδη, το έθνος τους είναι ανώτερο απο τα υπόλοιπα έθνη, η γη είναι κούφια και ο Σώρρας έχει λεφτά και θα μας σώσει.
Στα έχω ήδη απαντήσει. Αλλά δεν υποχρεούμαι πολιτικά για τίποτα. Είναι τα συν της ιδιώτευσης αυτά. Και όχι οι πολίτες αν δεν εμπλέκονται για όποιο λόγο ενεργά σε μια χρονική στιγμή, δεν υποχρεούνται να πάρουν θέση. Αν γουστάρουν παίρνουν, αλλιώς δεν παίρνουν και δε πα να απαιτεί η Ιστορία. Αυτό δε καταλαβαίνετε συνήθως οι κομμουνιστές. Νομίζετε ότι μπορείτε να κουνάτε δάχτυλα και να απαιτείτε, αλλά δεν είναι έτσι. Το να έχετε επιλέξει να ακολουθήσετε το μπαμπά ΚΚΕ στη λήθη είναι δικαίωμα σας και ό,τι κι αν λέτε αυτό δεν οφείλεται σε συνολική συντηρητικοποίηση της κοινωνίας αλλά σε δική σας ιστορική αποτυχία.
Αλλά ξανααπαντώ. Ναι, πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διοίκηση σε ένα Δήμο και αν επιλέξω να ασχοληθώ, θα το κάνω ακριβώς γιατί πιστεύω ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε έστω και με μεγάλες προσωπικές θυσίες. Αν δε το πίστευα δε θα ασχολιόμουνα, όπως αυτή τη στιγμή δεν με απασχολούν οι εθνικές. Για όσους δε, καλοβλέπουν εκλογικά κατεβάσματα χωρίς να το πιστεύουν, απλά και μόνο γιατί έτσι περνάμε καλά, λέω να πάνε αλλού να παίξουν.
Δεν κουνάω σε κανέναν το δαχτυλο. Κάνε ο,τι θες. Απλά, όρισε τι θεωρεί φιλολαϊκή διαχείριση, τι θεωρεις κοινωνικη χειραφετηση. Διότι βασικό πρόβλημα της ασυννενοησιας ειναι η διαφορετική κατανόηση όρων που και καλά θεωρούνται δεδομένοι.
Πάντως, άλλους σύριζα δεν θέλουμε. Και αν θες να ξέρεις, βασική αιτία της κακοδαιμονίας όλων μας, ειναι το “πολίτης ειμαι, άμα γουστάρω παίρνω θέση, άμα γουστάρω -που αυτο γουσταρω- κάθομαι καναπέ κ απαιτώ λύση στα προβλήματα μου, με εμένα στον φραπέ κ κοιτώντας την δουλίτσα μου. Αυτο λενε χροοοονια πολλά οι περισσότεροι καταπιεσμένοι κ για αυτό ο καπιταλισμό μας γαμαει.
Μια άλλη βασική αιτία ειναι η ανικανότητα κ των κομμουνιστων των οποίων το προταγμα σχεδόν εξαφανίστηκε με την διαψευση του μοντέλου του υπαρκτού.
Ναι, θεωρώ ότι μια διοίκηση μπορεί να αρνηθεί τα ΕΣΠΑ χωρίς μεγάλο πρόβλημα (πέρα από κάποια χοντρά έργα που πρέπει να γίνουν). Μπορεί να πολεμήσει τις Λευκές Νύχτες αρκεί να βοηθήσει στη δημιουργία τοπικών σωματείων που αυτά θα σηκώσουν το κυρίως βάρος και όχι ο δήμαρχος αυτόκλητος. Μπορεί να πρωτοστατήσει σε αγώνες κατοίκων για πάρα πολλά πράματα.
Αλλά αυτό έχει και κόστος. Γιατί σε περίπτωση που το κεντρικό Κράτος κλείσει τη στρόφιγγα, αυτό θα έχει άμεσες επιπτώσεις στη τσέπη των δημοτών για να συνεχίσει να τρέχει ο δήμος. Είναι έτοιμοι να το ρισκάρουν; Αν είναι θα σε ψηφίσουν ξέροντας που πάνε. Αν όχι, θα σε κοιτάξουν σαν να’ σαι τρελός κι αυτό είναι όλο.
Όλο αυτό με τα όργανα βάσης, γειτονιάς κτλ, καλό είναι στα λόγια, αλλά στη πράξη, όταν δεν έχεις σωματεία εργαζομένων, πολιτιστικούς και αθλητικούς συλλόγους που να λειτουργούν προς αυτήν την κατεύθυνση κτλ, είναι απλά λόγια. Δε γίνονται. Όλα τα παραπάνω που είπα έχουν προτεραιότητα.
Να μαζευόμαστε κάπου που θα έχουμε κάτι να πούμε και να σχεδιάσουμε, όχι να κάνουμε κουβέντα σουβλακιού. Και όλη αυτή η από πάνω συζήτηση για μένα είναι κουβέντα σουβλακιού.
Στο λινκ που έβαλε ένας φίλος από το Ατέχνως (εντάξει, πιο σοβαρό από τη Κατιούσα) λέει ανάμεσα σε άλλα τα εξής:
Σενάριο 1ο: Κάνεις τροποποίηση προϋπολογισμού, που δε θα είναι ισοσκελισμένος (όπως γουστάρεις κι αγαπάς, που λένε), τον στέλνεις στα «παρατηρητήρια» και περιμένεις μέρες, βδομάδες …τίποτα! άκρα του τάφου σιωπή, σε γράφουν κανονικά, αρχίζουν να σου κάνουν και τη ζωή λίγο «δύσκολη», οπότε περνάς στην αντεπίθεση, αρχικά κατάληψη στο δημαρχείο, αδειάζεις κι ένα-δυο απορριμματοφόρα σε νευραλγικά σημεία των ντόπιων τροϊκανών και σε πάνελ πρωινάδικου πάραυτα και μετά περιμένεις να δεις πως θα παν τα πράγματα. Στο μεταξύ σαν κίνημα γειτονιάς που είσαι βγαίνεις παγανιά και εξηγείς για τους «ισοσκελισμούς», με αποτελέσματα μηδενικά έως πενιχρά, δε δείχνει να τους ενδιαφέρει το θέμα ούτε τους δικούς σου -εδώ ο κόσμος καιίγεται και το μ… σου λένε. Περνάνε οι μέρες, στο μεταξύ κάποιες συμβάσεις λήγουν και αρχίζουν τα ζόρια, βγάζεις ανακοίνωση – καταγγελία (πολύ σωστά!), αλλά δεν υπάρχει αυτός που θα κάνει τη δουλειά τους και το χειρότερο 3 από αυτούς-ές δουλεύουν στους παιδικούς σταθμούς (η μία είναι δασκάλα και κρατάει όχι 10, ούτε 15 αλλά 25 παιδιά). Αγριεμένοι γονείς -κάποιοι των 400 ευρώ, που αν αργήσουν πέντε λεπτά κινδυνεύουν με απόλυση κινούνται απειλητικά. Σε ένα δημοτικό τελειώνει το πετρέλαιο με το ταμείο της σχολικής επιτροπής να είναι στο μείον -λες «παιδιά περιμένετε!, κάτι θα κάνουμε…» κανείς δε συμμερίζεται τον πόνο σου, αγανακτισμένοι και «αγανακτισμένοι» μπουκάρουν στο δημαρχείο (μαζί τους και μερικά φασισταριά της περιοχής). Αναγκάζεσαι σε «τακτική» υποχώρηση, λες «ΟΚ, πάμε έτσι αλλά με τον καινούργιο προϋπολογισμό θα σας δείξω εγώ! (sic!). Βέβαια δεν αλλάζουν πολλά πράγματα, δασκάλα δε βρίσκεις και σε δυο μήνες λήγουν 20 ακόμη συμβάσεις, έχεις και μια ληξιπρόθεσμη δόση του δάνειου που κληρονόμησες (αγορά απορριμματοφόρων και σκούπας) σου μπλόκαραν και κάτι λογαριασμούς τσιμπώντας σου τις πληρωμές των εργαζόμενων της δημοτικής επιχείρησης, που δεν πρόλαβες να κάνεις «υπηρεσία του δήμου» από ΑΕ. Σκούρα τα πράματα…
Σενάριο 2ο: Προχωράς προσεκτικά με “master plan”, καταγράφεις οικονομικά, προσωπικό, υποχρεώσεις, εργασιακά -ειδικά τα με «ελαστικές» μορφές, τα πάντα όλα με μέθοδο, επιστημονικά! Πας και στους τοπικούς φορείς (παιδιά βοήθεια!). Αυτά βέβαια δεν αναιρούν, ούτε τη λήξη των συμβάσεων -ειδικά εκείνη της δασκάλας σου κόβει τα πόδια …ούτε την προμήθεια πετρελαίου (ανακαλύπτεις μάλιστα πως και σ’ άλλα σχολεία η κατάσταση είναι παρόμοια), ούτε αλλάζουν την κατάσταση στο προσωπικό και σ’ ένα μήνα σου φεύγει και ο οδηγός του γερανοφόρου που είναι ΜΕ και θέλει ειδικό δίπλωμα -αρχίζεις και ψάχνεις τον ΟΕΥ να δεις τι θα κάνεις και κολλάς στο τόσο % πρέπει να φύγουν για να πάρεις μόνο έναν … Χάος!
Σενάριο 3ο: Προσγειώνεσαι και αναφωνείς «καλά τα λέει το ΚΚΕ» (στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα), αλλά όντας οπορτουνιστής του κερατά και βαμμένος αντιΚΚΕ, γίνεσαι βασιλικότερος του βασιλιά, τα βάζεις με όλους και με όλα γύρω σου, με τους τεμπέληδες εργαζόμενους και με το κακό το ριζικό σου, μπαίνοντας με τα μπούνια στον 4ο δρόμο για το σοσιαλισμό του 21ου αιώνα.
Δε συμφωνώ με το Ατέχνως. Θεωρώ ότι ο κόσμος σε πολύ μεγάλη πλειοψηφία στις λαϊκές γειτονιές έχει καταλάβει πως χωρίς αντίσταση δε μπορεί να γίνει απολύτως τίποτα. Το αν έχει τα @@ να το παλέψει μένει να φανεί αλλά ότι έχει καταλάβει έχει καταλάβει.
Φαντάζομαι πως είναι σαφές ότι εκ μέρους μου απάντησα, σε βασικότερο όμως επίπεδο, το τι μας συμβαίνει, που είναι η μπάλα, τι λείπει και δεν κάνουμε. Τα πιο εξειδικευμένα ερωτήματα που έθεσες ήδη εξήγησα πως είναι αδύνατο να απαντηθούν σοβαρά χωρίς να έχουμε το υποκείμενο που περιέγραψα (με συγκροτημένη προσπάθεια θεωρίας όσο και παραγωγής πολιτικής). Θα μπορούσα νομίζω να εξειδικεύσω στα συγκεκριμένα σου, αν και θα αναλάμβανα, σαν μοναδιαίο “υποκείμενο” μηδενικού βάρους, μια υπερφίαλη προχειρότητα την οποία εξήγησα γιατί δεν θέλω.
Τόσες φορές τα εξήγησα που με κούρασα. Χωρίς να μηδενίζω προσπάθειες και προθέσεις, είμαι πια αρκετά σίγουρος γιατί βαδίζετε λάθος. Λάθος στο λάθος, δεν θα έκανα ένα σωστό.
Το ΚΚΕ με την τάση που έχει πάρει, αν όλοι οι υπόλοιποι παράγοντες παραμείνουν ίδιοι, σε δέκα χρόνια θα είναι μικρότερο από το ΝΑΡ.
Όχι μόνο από ποσοτική σκοπιά, ότι δλδ τα 2/3 της οργανωτικής του είναι από 55 χρονών και άνω, αλλά και από ποιοτική που έχει να κάνει με τα καταθλιπτικά ποσοστά διαρροής των τελευταίων χρόνων.
Έχω την απορία όταν θα έρθει η ώρα όσοι θα έχουν απομείνει αποκομμένοι από τις κοινοβουλευτικές ανέσεις θα έρθει η ώρα να μπουν στον υπέροχο κόσμο του εξωκοινοβουλίου πως θα αντιδράσουν.
Ο πεινασμένος καρβέλια και οι γεροντοκόρες γαμπρό…
Χμμμ…. Εμένανε, σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις, μου έρχεται στο νου, ο μύθος του Αισώπου με την αλεπού και τον τράγο.
Καημένη αλεπού…..στο τέλος ψόφησε από την πείνα……
Είμαι υπέρβαρος, δεν είμαι γεροντοκόρη, σιγά τη πονηριά των αλεπούδων και σκοπεύω να κάνω ό,τι περνά από το χέρι μου για να μη ψοφήσω από τη πείνα.