Με πρόσφατη απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων τα προσφυγικά της λεωφόρου Αλεξάνδρας, μαζί με άλλα 167 ακίνητα του δημοσίου, μεταβιβάζονται στο ΤΑΙΠΕΔ για να ξεπουληθούν στους κερδοσκόπους γης. Για να ικανοποιηθούν οι αδηφάγοι πιστωτές να πληρωθεί το ληστρικό χρέους προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, να στηριχτούν με νέα ανακαιφαλαιοποίηση οι έλληνες τραπεζίτες.
Δεν είναι η πρώτη φορά που τα συμφέροντα του real estate και οι κυβερνήσεις που διαχρονικά τα υπηρετούν επιχειρούν να βάλουν χέρι στα προσφυγικά. Μόλις πριν 5 χρόνια κάτοικοι και κοινωνικοί φορείς με τους αγώνες μας τα σώσαμε από την κατεδάφιση.
Γι’ αυτούς είναι ένα «φιλέτο» κερδοσκοπίας. Η μόνη επιδίωξη τους είναι η εμπορευματοποίηση του χώρου, η κατεδάφιση ιστορικών χώρων για την ανέγερση νέων εμπορικών κέντρων.
Για μας είναι δημόσιος χώρος, με την ιστορία που έχει χαράξει πάνω τους τα σημάδια της, τον οποίο διεκδικούμε συλλογικά, μνημείο σύγχρονης αρχιτεκτονικής για τη λαϊκή κατοικία και πάνω απ’ όλα κομμάτι της ιστορίας μας. Κτίστηκαν πριν από 80 χρόνια για να στεγάσουν ανέστιους και εξαθλιωμένους μικρασιάτες πρόσφυγες. Τους παπούδες μας. Στα χρόνια της κατοχής όπως όλοι οι χώροι της προσφυγιάς, ήταν κέντρο αντίστασης. Οι τοίχοι τους είναι σημαδεμένοι με σφαίρες από τις μάχες του Δεκέμβρη του 1944. Στα μικροσκοπικά διαμερίσματα και τις πλατιές αλάνες βρήκαν καταφύγιο φτωχοί και κατατρεγμένοι και άνθισαν ιδέες και διεκδικήσεις για την κοινωνική απελευθέρωση.
Στα χρόνια του μνημονίου τα προσφυγικά έχουν ξαναζωντανέψει σα χώρος κατοικίας και καταφύγιο για τους νέους ανέστιους έλληνες, μετανάστες, πολιτικούς πρόσφυγες, πρόσφυγες πολέμου. Οι σημερινοί ένοικοι – καταληψίες (στα 180 διαμερίσματα που ανήκουν στο δημόσιο και ρημάζουν εδώ και χρόνια), νέοι, γέροι, οικογένειες παιδιά, διαχειρίζονται συλλογικά το χώρο με συνέλευση, συντηρούν, επισκευάζουν, λειτουργούν με συλλογικές μορφές αλληλεγγύης.
Τα προσφυγικά της λεωφόρου Αλεξάνδρας δεν έχουν μόνο ιστορικό συμβολισμό αλλά και αγωνιστικό παρόν στις κοινωνικές αντιστάσεις στη γειτονιά και στην πόλη. Η μόνη προοπτική για μας είναι να παραμείνουν δημόσιος χώρος συνεχίζοντας να «στεγάζουν» τις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων της γειτονιάς και της πόλης.
Όλοι μαζί περίοικοι και ένοικοι, εργαζόμενοι και άνεργοι, μπορούμε να εμποδίσουμε το ξεπούλημα των προσφυγικών και πρέπει να ξαναβγούμε στο δρόμο για να μην επιτρέψουμε τα σχέδια παράδοσης της περιοχής στα αρπακτικά του κέρδους.
ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ
ΕΞΩ ΤΟ ΤΑΙΠΕΔ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ
ΑΝΤΑΡΣΥΑ Τοπική Επιτροπή Αμπελοκήπων – Γκύζη – Πολυγώνου
