.
.

Παντιέρα, ιστότοπος αντικαπιταλιστικής ενημέρωσης

.


ΝΑΡ: Όχι χαράτσια και απολύσεις, Όχι στον εμφύλιο των φτωχών


Αγώνας για Υγεία, Ελευθερία και Ζωή, όχι στον εμφύλιο των φτωχών

Ανακοίνωση του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση

Αποκλειστικά Δημόσιο σύστημα περίθαλψης, εθνικοποίηση των ιδιωτικών μονάδων υγείας και ένταξη τους στο δημόσιο σχεδιασμό, τεστ και εμβόλια για όλους.

Όχι χαράτσια, τιμωρίες και απολύσεις

Τη στιγμή που το τέταρτο και πιο φονικό κύμα της πανδημίας θερίζει η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει την τυχοδιωκτική, εγκληματική της διαχείριση με αποτέλεσμα δεκάδες άνθρωποι να πεθαίνουν καθημερινά και η Ελλάδα να καταλαμβάνει πλέον από τις υψηλότερες θέσεις στους καταγεγραμμένους θανάτους από Covid 19.

Μέσα σε αυτό το σκηνικό ποια είναι τα νέα μέτρα της κυβέρνησης;

Ο Κ. Μητσοτάκης εξήγγειλε ένα μόνο, προκλητικά αντιδραστικό, μέτρο: Χαράτσι 100 ευρώ τον μήνα σε κάθε άνθρωπο άνω των 60 ετών που δεν έχει εμβολιαστεί! Αντί η κυβέρνηση να προσπαθήσει να πείσει τους ανεμβολίαστους και να πάρει ουσιαστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας κινείται με τον μόνο τρόπο που γνωρίζει και που οδηγεί σε παταγώδη αποτυχία: Χαράτσια (όπως με την πληρωμή των δύο εβδομαδιαίων τεστ), τιμωρητική λογική, διαχωρισμό και μετάθεση των ευθυνών στους πολίτες.

Ταυτόχρονα, κι ενώ υπάρχει μεγάλη ανάγκη για ενίσχυση του επιδημιολογικού ελέγχου, αντί η κυβέρνηση να προχωρήσει στη χορήγηση δωρεάν τακτικών ράπιντ τεστ για όλους/ες (ανεμβολίαστους και εμβολιασμένους) σε δημόσιες δομές, ο Κ. Μητσοτάκης εξήγγειλε τη χορήγηση δύο σελφ τεστ για έλεγχο στις γιορτές (κόστους ελάχιστων ευρώ το άτομο)…

Την ίδια ώρα η κυβέρνηση συνεχίζει τα παραμύθια της Χαλιμάς περί ενίσχυσης του εθνικού συστήματος υγείας, όταν τα περισσότερα νοσοκομεία είναι διαλυμένα, οι υγειονομικοί εξαντλημένοι και ο Προϋπολογισμός του 2022 περικόπτει κατά 820 εκατομμύρια ευρώ τις δαπάνες για την υγεία σε καιρό πανδημίας!

Σε αυτή τη φάση η έξαρση της πανδημίας γίνεται ακόμα πιο ταξική. Η εργατική τάξη συνεχίζει να συνωστίζεται στα σύγχρονα εργασιακά κάτεργα της υπερεντατικοποίησης, του υπερκατώτατου μισθού, της υπερεκμετάλλευσης, της υπερμετάδοσης. Κανένα μέτρο πρόληψης δεν έχει παρθεί σε χώρους δουλειάς, ειδικά σε μεγάλους εργασιακούς χώρους του εμπορίου και της βιομηχανίας, όπου οι εργαζόμενοι συνωστίζονται για να βγει η παραγωγή και η διανομή, έρχονται και Χριστούγεννα άλλωστε και πρέπει να «κινηθεί η αγορά» σε γοργούς ρυθμούς. Κανένα μέτρο δεν έχει παρθεί ώστε να διορθωθεί η απαράδεκτη κατάσταση στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς στα οποία στοιβάζεται ο κόσμος για να πάει καθημερινά στη δουλειά και στη σχολή του. Πού να περισσέψουν άλλωστε λεφτά, όταν δίνονται στις δυνάμεις καταστολής της αστυνομίας και στους νέους τερατώδεις στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Τα πιο φτωχά τμήματα του πληθυσμού είναι αυτά που δέχονται τις τραγικές συνέπειες της κατάστασης του δημόσιου συστήματος υγείας.

Η κυβέρνηση ενοχοποιεί εκείνο το κομμάτι του πληθυσμού που δεν έχει εμβολιαστεί ακόμα, προσπαθώντας να διχάσει τα λαϊκά στρώματα με ένα πόλεμο των εμβολιασμένων ενάντια στους ανεμβολίαστους. Η κυβέρνηση επιδιώκει με αυτό τον τρόπο να καλύψει τις δικές της ευθύνες για τη διάλυση της δημόσιας υγείας και την προκλητική στήριξη των ιδιωτών επιχειρηματιών που δύο χρόνια τώρα τους «επιτάσσει» με το αζημίωτο δίνοντας τους δεκάδες εκατομμύρια και άφθονη πελατεία από τα χειρουργεία, ενώ τα κόβει κατά 80% στα δημόσια νοσοκομεία. Θεωρεί τον ανεμβολίαστο «κόστος» για το ΕΣΥ και τον καλεί να «πληρώσει» για τον εμβολιασμένο σε μια πρωτοφανή, φασίζουσα επίδειξη κοινωνικού αυτοματισμού. Αυτό είναι το «νέο», ανταποδοτικό ΕΣΥ του ολοκληρωτικού καπιταλισμού της εποχής μας. Καθιστά τον εργαζόμενο υπεύθυνο για την ασθένεια του και τη μη πρόληψή της, αθωώνοντας τις εκμεταλλευτικές σχέσεις, τη φτωχοποίηση, την περιβαλλοντική καταστροφή, τις τεράστιες ανισότητες που παροξύνει η επιχειρηματική κερδοφορία. Επιχειρεί να βγάλει το μέγιστο κέρδος ακόμα και από την αρρώστια (κεφαλικός φόρος ασθένειας) θρυμματίζοντας οποιαδήποτε λογική κοινωνικής ασφάλισης, περίθαλψης, αλληλεγγύης.

Ο κυβερνητικός παραλογισμός φτάνει στο έπακρο όταν για παράδειγμα επιτρέπει σε ένα ανεμβολίαστο εργαζόμενο, με ράπιντ τεστ ανά 48 ώρες, να πηγαίνει στη δουλειά αλλά να μην μπορεί να συμμετάσχει με τα ίδια ράπιντ τεστ στην κοινωνική και πολιτιστική ζωή. Τρανή απόδειξη ότι το μόνο που ενδιαφέρει την κυβέρνηση είναι η απρόσκοπτη λειτουργία της καπιταλιστικής οικονομίας και τίποτα άλλο. Οι εργοδότες στο χώρο του εμπορίου και της εστίασης έχουν μετατρέψει τους εργαζόμενους σε «υγειονομικούς ελεγκτές», που στέκονται με τις ώρες έξω από τα καταστήματα μέσα στο κρύο και τη βροχή για να ελέγχουν τους πελάτες, συχνά δε μετατρέπονται σε σάκο του μποξ εισπράττοντας την αγανάκτηση για την πολιτική της κυβέρνησης.

Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει υποκριτικά και αντιεπιστημονικά και τον εμβολιασμό. Το εμβόλιο αντί να αντιμετωπίζεται σαν αυτό που είναι, δηλαδή ένα πολύτιμο όπλο στη μάχη εναντίον της πανδημίας, του οποίου η αποτελεσματικότητα ενισχύεται από άλλα μέτρα και κυρίως από ένα ισχυρό Δημόσιο σύστημα υγείας, το αντιμετωπίζει σαν το «ιερό δισκοπότηρο» που θα μας βγάλει από την υγειονομική κρίση. Με αυτό τον τρόπο ο κυβερνητικός αντιεπιστημονικός ανορθολογισμός εκτρέφει τον ανορθολογισμό της ακροδεξιάς και των σκοταδιστών του λεγόμενου αντιεμβολιαστικού «κινήματος». Το ένα χέρι νίβει το άλλο με συνέπειες τη μη υποχώρηση της πανδημίας και τη χειροτέρευση συνολικά της δημόσιας υγείας με τραγικά αποτελέσματα.

Ο καθολικός εμβολιασμός είναι αναγκαίος αλλά δεν μπορεί να επιτευχθεί με εκβιασμούς και τιμωρητικά μέτρα, αντίθετα μπορεί να αναπτυχθεί μέσα σε ένα πλαίσιο πειθούς και δημόσιας επιστημονικής συζήτησης, χωρίς σκοπιμότητες και στεγανά. Για να επιτευχθεί χρειάζεται και μέτωπο ενάντια στους επίσημους και ανεπίσημους φορείς του νεοσκοταδισμού, την εκκλησία και τις παραθρησκευτικές οργανώσεις, πτέρυγες του βαθιού κράτους και των ΜΜΕ, συγκεκριμένα κυκλώματα αντιεπιστημονικής παραπληροφόρησης, την ακροδεξιά.

Η συνεχής εμφάνιση μεταλλάξεων, με πρόσφατη την εμφάνιση της Όμικρον, αναδεικνύει αυτό που από τη πρώτη στιγμή υποστήριζε η αντικαπιταλιστική και σύγχρονα κομμουνιστική αριστερά για την ανάγκη κατάργησης των πατεντών και τη δωρεάν διάδοση των εμβολίων στις χώρες της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής και συνολικά τις φτωχές χώρες, όπως βέβαια και την ενίσχυση των δημοσίων συστημάτων υγείας τα οποία ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός τα διαλύει ώστε να μετατραπεί η υγεία σε αποκλειστικό δικαίωμα όσων έχουν να πληρώσουν. Τώρα ο «ανεπτυγμένος κόσμος» πληρώνει, με μια ακόμη έξαρση της Covid-19 και χιλιάδες νεκρούς, τα κέρδη των πολυεθνικών του φαρμάκου και συνολικά τη λογική του καπιταλιστικού συστήματος.

Η νέα έξαρση της πανδημίας δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με νέα lokcdown. Μόνο ένας συνδυασμός μέτρων που θα ενισχύει τη δημόσια υγεία και θα αναδιοργανώσει προληπτικά με μέτρα επιδημιολογικού ελέγχου τις συνθήκες εργασίας, μετακίνησης και συνολικά της κοινωνικής ζωής μπορεί να φέρει αποτελέσματα.

Μέτρα που θα διεκδικούνται από ένα μαζικό και πολιτικά επικίνδυνο κίνημα που θα βάλει φραγμό στην εγκληματική διαχείριση της πανδημίας από τη κυβέρνηση και το σύστημα και θα ξεπερνά τη ΣΥΡΙΖAίικη «αντιπολίτευση» που ζητά εθνική αντιμετώπιση της κρίσης και εκλιπαρεί για μια κυβερνητική συνδιαχείριση της ίδιας πολιτικής.

Η αντιμετώπιση της πανδημίας και της δημόσιας υγείας πρέπει να γίνει υπόθεση του λαϊκού κινήματος. Σε αυτά τα πλαίσια το εργατικό, νεολαιίστικο και υγειονομικό κίνημα χρειάζεται άμεσα να συμπορευθούν με πολιτικό πλαίσιο που θα καλεί:

– Σε ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής και όλων των θεσμών που τη στηρίζουν.

– Σε άμεσα μέτρα εθνικοποίησης του ιδιωτικού τομέα υγείας και ένταξης χωρίς αποζημίωση των ιδιωτικών επιχειρήσεων των μεγαλοϊδιοκτητών στο δημόσιο σύστημα και σχεδιασμό.

– Στην αναγκαία χρηματοδότηση του ΕΣΥ σε ρήξη με τα δημοσιονομικά όρια της ΕΕ, των απαιτήσεων του χρέους, τους εξοπλισμούς και την ενίσχυση της καταστολής.

– Όχι στο νέο ΕΣΥ της κερδοφορίας, των ΣΔΙΤ, των δύο ταχυτήτων, των κλειστών σφαιρικών προϋπολογισμών και της ανταποδοτικότητας (νοσοκομεία αυτόνομες επιχειρηματικές μονάδες). Προσλήψεις όλου του αναγκαίου προσωπικού, δημιουργία των αναγκαίων ΜΕΘ, κλινών, χειρουργικών αιθουσών, πρωτοβάθμιων Κέντρων Υγείας και νοσοκομείων. Να μονιμοποιηθούν όλοι οι συμβασιούχοι, να ανασταλούν οι διαθεσιμότητες στους ανεμβολίαστους υγειονομικούς, ώστε να επιστρέψουν στις θέσεις τους με χρήση δωρεάν rapid test για όσο διάστημα μένουν ανεμβολίαστοι.

– Δωρεάν rapid test για όλους. Συχνός έλεγχος και αποτελεσματική ιχνηλάτηση. Να σταματήσει η σκανδαλώδης παράδοση της επιδημιολογικής επιτήρησης στον ιδιωτικό τομέα και η μετατροπή της σε εμπόρευμα.

– Όχι στα lockdown, οριζόντια ή μερικά. Μέτρα υγιεινής, ασφάλειας και αποστασιοποίησης στους χώρους δουλειάς, ειδικά τους μεγάλους εργασιακούς χώρους, τους χώρους διασκέδασης και αθλητισμού. Αύξηση των δρομολογίων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς για την αποφυγή του συνωστισμού και την εξάπλωση της νόσου. 15 μαθητές ανά τάξη στα σχολεία και τις τεχνικές σχολές, ολιγομελή τμήματα στα πανεπιστήμια. Να δίνονται κανονικά και στο σύνολό τους οι αναρρωτικές άδειες «καραντίνας» για τις ανάγκες των εργαζόμενων και των οικογενειών τους, χωρίς καμιά επιβάρυνση.

– Ναι στον μαζικό εμβολιασμό με πειστική επιστημονική εκστρατεία, ενεργοποίηση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας για να αντιμετωπιστούν επιφυλάξεις και να υπάρχει πλήρης στήριξη, δημιουργία κινητών ομάδων που θα εμβολιάσει ηλικιωμένους, άτομα με δυσκολία μετακίνησης, αλλά και πληθυσμιακές ομάδες που οδηγούνται στο περιθώριο (Ρομά, πρόσφυγες/μετανάστες κλπ). Το εμβόλιο πρέπει να είναι παγκόσμιο δημόσιο αγαθό καθολικής πρόσβασης για όλους όχι εμπόρευμα και μέσο διαίρεσης.

– Όχι στην υποχρεωτικότητα, τις ποινές και τα χαράτσια ως δρόμο για τη μαζικοποίηση των εμβολιαστικών προγραμμάτων. Να καταργηθεί το μηνιαίο χαράτσι των 100 ευρώ. Όχι στον εμφύλιο των φτωχών. Ελεύθερη πρόσβαση στις κοινωνικές και πολιτιστικές δραστηριότητες για όλους με rapid και μοριακό test που θα δίνεται δωρεάν.

– Μαζικός, παγκόσμιος εμβολιασμός με κατάργηση των πατεντών και χτύπημα της κερδοφορίας των πολυεθνικών του φαρμάκου.

– Μέτωπο ενάντια στο «αντιεμβολιαστικό κίνημα» στο οποίο κυριαρχούν ανορθολογικά, αντιεπιστημονικά, σκοταδιστικά ρεύματα και ομάδες της ακροδεξιάς, του φασισμού και παραχριστιανικών οργανώσεων. Αποτελεί εκδοχή κριτικής στην κυρίαρχη πολιτική από το συντηρητικό παρελθόν, συνδυασμένης με στοιχεία φιλελευθερισμού και άκρατου ατομισμού. Αν και θέλει να εμφανίζεται ως «αντισυστημικό» τελικά λειτουργεί ως συμπλήρωμα του συστήματος.

– Αμφισβήτηση της «επιστημονικής» τεχνοκρατίας και των φορέων της που υποστηρίζουν την αδιέξοδη πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ και την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας. Η επιστήμη, η έρευνα και οι φορείς τους πρέπει να είναι ανεξάρτητοι από κυβερνητικές σκοπιμότητες και τα συμφέροντα των πολυεθνικών του φαρμάκου. Να τάσσονται οι ίδιοι και το έργο τους υπέρ της δημόσιας υγείας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων και του λαού.

Καλούμε σε παλλαϊκό ξεσηκωμό για τη δημόσια υγεία με οργάνωση απεργιακών αγώνων και συλλαλητηρίων και θα στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις μια τέτοια προσπάθεια για την άμεση κινητοποίηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος.

ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, 30/11/2021

image_pdfΛήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης


Κριτικές - Συζήτηση

Βαθμολογία Αναγνωστών: 72.50% ( 4
Συμμετοχές )



112 σχόλια στο “ΝΑΡ: Όχι χαράτσια και απολύσεις, Όχι στον εμφύλιο των φτωχών

  1. Γιώργος Λυγκουνάκης

    Εάν δεν τεθεί ως άμεσος στόχος το τσάκισμα του κράτους και των κατασταλτικών του μηχανισμών όπου παν να επιβάλλουν ξανά τον τρόμο στον πληθυσμό, όλα τα άλλα είναι φλυαρίες.

    https://ormantifa.org/protovoylia-drasis-ekdilosi-syzitisi/
    https://ormantifa.org/21-theseis-gia-tin-epistimi-iatriki-kai-ton-covid-19-apo-ti-meria-tis-aristeras-tis-kommoynistikis-exegersis/

    Εις ό,τι με αφορά, αποφάσισα να εκφράσω έμπρακτα την διεθνιστική μου αλληλεγγύη χαρίζοντας τη δόση μου για να μπορέσει να εμβολιαστεί ένα παιδάκι στην Αφρική…

    Reply
    1. Ανώνυμος

      Οι περισσότεροι αντιεμβολιαστές χριστιανοί είστε!
      Με “ένα παιδάικι” (σνιφ, κλαψ…) δε σώζεται η Αφρική, άρα ούτε και ο κόσμος.
      Αντε τράβα να κάνεις τη δόση σου, μην πάρεις κανέναν (και “παιδάκι”, κλαψ, σνιφ…) στο λαιμό σου και παράτα τα αυτά τα φιγουρατζήδικα πασοκολαϊκά!
      Δεν υπάρχει ατομική πάλη, όπως δεν υπάρχει και ατομική ευθύνη. Συλλογικά αγωνίζονται οι αγωνιστές…

      Reply
      1. Γιώργος Λυγκουνάκης

        Στη ζωή μου έχω αγωνιστεί και συλλογικά και ατομικά, όπως προέκυψε. Ατομικά γιατί μπορώ, συλλογικά γιατί έχω την καλή θέληση. “Επαγγελματίας” αγωνιστής σαν πολλούς από εσάς δεν δηλώνω. Δόσεις δε βαράω. Όχι μόνο γιατί ανησυχώ για το εμβόλιο, αν και ανησυχώ, αλλά γιατί δε γουστάρω διαταγές, ούτε από του ελόγου σου ούτε από κανέναν. Τις διαταγές στα δεκαεφτάχρονα, αν τα πείθεις κι αυτά.

        Ούτε μια ειρωνεία δεν μπορείτε να αντιληφθείτε μερικοί ως τέτοια, πράγμα που σημαίνει πως αξίζετε πολύ περισσότερη.

        Reply
        1. Papillon

          Ατομικά δεν υπάρχει όταν έχουμε εκατόμβες κάθε μέρα. Μόνο ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ τελεία και παύλα. Αυτό ισχύει ειδικά για τον εμβολιασμό γι’αυτό τονίζω συνεχώς ότι είναι ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ μας. Εκτός και αν δεν δίνεις δεκάρα για την ζωή του διπλανού σου οπότε μη μας το παίζεις ανθρωπιστής με τα παιδάκια της Αφρικής. Διότι αν θεωρείς ότι το εμβόλιο είναι επικίνδυνο και ανησυχείς τι σου φταίει το παιδί εκεί που θα κινδυνεύσει να πάθει κάτι; Πολύ…ανθρωπιστής.

        2. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Παπιγιόν φίλε, είναι προφανές ότι ειρωνεύομαι και το κάνω γιατί πάει πολύ να ακούω ότι φταίω και από πάνω …ως δυτικός ιμπεριαλιστής ότι δεν φτάνουν τα εμβόλια μέχρι τον Τρίτο Κόσμο. Λες και αν φτάνανε, οι τριτοκοσμικοί θα τα θέλανε. Αυτό είναι το νόημα αυτού που λέω.

          Κατά τα άλλα, θα εκπλαγείς αν σου πω ότι υπάρχει και ένα πράμα από τα πολλά που έχεις κατά καιρούς πει με το οποίο ψιλοσυμφωνώ και αυτό είναι το κλείσιμο των σχολείων. Με δεδομένο ότι αν ήμουν μαθητής δεν θα πήγαινα από μόνος μου να μου περάσουν φίμωτρο, και αν είχα παιδί δεν θα ήθελα να το στείλω, αν δεν επέμενε το ίδιο, δεν έχω και μεγάλη αντίρρηση…

          Με βάζεις στον πειρασμό να μπω σε υγειονομικά επιχειρήματα, αλλά δεν θα το κάνω γιατί θεωρώ το θέμα πολιτικό. Θα σου απαντήσω μόνο αυτό: Η ανθρώπινη ζωή έχει αξία ανυπολόγιστη, αλλά δεν είναι το υπέρτατο αγαθό για μένα. Η ελευθερία είναι. Ίσως, αν πίστευα στα σοβαρά ότι με τα εμβόλια γίνεται δουλειά, να έμπαινα στον πειρασμό, όχι να το κάνω, αλλά να πάω να απομονωθώ σε κανά βουνό. Αλλά δεν πιστεύω πως κάνουν, ούτε όσον αφορά τη θωράκιση του οργανισμού, ούτε όσον αφορά τη μείωση της μεταδοτικότητας, οπότε παίρνω τα βασικά μέτρα προστασίας (απόσταση, μάσκα) ΜΟΝΟ όταν είμαι ανάμεσα σε πολλούς και θεωρώ τη βασική μου υποχρέωση απέναντι στους άλλους εκπληρωμένη.

    2. Θεοδωρος Σαμιωτακης

      Γιώργο αν και έχω κάνει το εμβόλιο θεωρώ σεβαστή την άποψη σου.Δεν πρεπει να πέσουμε στη λούμπα του διχασμου για το ποιος έχει κάνει ή δεν έχει κάνει μια ιατρική πράξη.Επίσης κάθε δημοκρατης πρεπει να στεκεται ενάντια στην υποχρεωτικότητα σε άλλα αντισυνταγματικά μέτρα που παίρνονται ” για το καλό μας”.Είναι για μένα αυτονόητο οτι ο κάθε πολιτης μπορει να φροντίζει την υγεια του όπως αυτός θελει Το κράτος δεν είναι για να επιβαλλει τρόπους αλλα να δινει τα μέσα στους πολίτες ( δημοσια υγεια,προληψη κλπ) για να το πράξουν.Όσο για κάποιους απο την αριστερα( τζουφιος πια όρος) που επικρότησαν καταναγκασμους κατουρησαν τοσο πολύ στην θάλασσα που όταν έρθει η ώρα να γευτούν αλάτι ,θα βρουν μέσα πολλά ” τσίσα”.

      Reply
      1. Γιώργος Λυγκουνάκης

        Τα γαλαζοκίτρινα νερά του Αιγαίου που έλεγε κάποιος…

        Reply
    3. Τσινιτάκη

      Γιατί έχει δοθεί όλο το βάρος στους”εμβολιασμούς” με σκευάσματα,που καταχρηστικά ονομάζονται εμβόλια; Γιατί προωθούνται ειδικά τα σκευάσματα ορισμένων εταιριών,που αποδεδειγμένα είναι αναποτελεσματικά,ενώ το προκαλούν πολύ σοβαρές παρενέργειες,έως κ θάνατο,ενώ δεν εισάγονται τα αποτελεσματικότερα κ ασφαλέστερα εμβόλια συμβατικής τεχνολογίας της Κίνας κ αυτό της Ρωσίας; Γιατί δε δίνεται το βάρος στη θεραπεία μιας αρρώστιας με ελάχιστα θύματα,που η μεγάλη πλειοψηφία την περνά στο πόδι κ ακόμα περισσότεροι απ’ όσους μολύνονται,δε νοσούν καθόλου (ασυμπτωματικοί); Γιατί η επιμονή στους εμβολιασμούς,όταν είναι γνωστό,ότι οι κορωνοϊοί μεταλλάσσονται διαρκώς,οπόταν η γενική ανοσία του πληθυσμού είναι ανέφικτη;Πράγματα που έλεγαν από την αρχή λίγοι,αλλά διαπρεπείς επιστήμονες κ αποδείχτηκαν στη συνέχεια κ στην πράξη; Γιατί η λυσσαλαία επιμονή στον εμβολιασμό από μια κυβέρνηση,που απολύει μαζικά υγειονομικούς κ αποδομεί το σύστημα υγείας; Μπορεί μια τέτοια κυβέρνηση να ενδιαφέρεται για τη δημόσια υγεία,που ενταφιάζει η πρέπει να συμπεράνωμε,ότι υπάρχουν άλλα κίνητρα;

      Reply
  2. Papillon

    Εκεί στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ το έχετε τερματίσει. Από τη μία λέτε “Μέτωπο ενάντια στο «αντιεμβολιαστικό κίνημα» στο οποίο κυριαρχούν ανορθολογικά, αντιεπιστημονικά, σκοταδιστικά ρεύματα και ομάδες της ακροδεξιάς, του φασισμού και παραχριστιανικών οργανώσεων.”

    και από την άλλη:

    “Για να δουλέψει ο εμβολιασμός θα πρέπει να φύγει από τον καταστροφικό έλεγχο κυβερνήσεων και φαρμακευτικών και να περάσει στα χέρια των εργαζόμενων και των επιστημόνων κάτω από κοινωνικό έλεγχο. Μόνο έτσι μπορούν να δημιουργηθούν ασφαλή και αποτελεσματικά εμβόλια μακριά από εμπορικές και κυβερνητικές σκοπιμότητες και την λογική του κέρδους.”

    https://antarsya.gr/node/5981

    Δηλαδή από τη μία είστε απέναντι στα αντιεπιστημονικά ρεύματα αλλά την ίδια ώρα τα…τροφοδοτείτε με αντιεπιστημονικές σαχλαμάρες του στυλ “δεν υπάρχουν στον καπιταλισμό ασφαλή και αποτελεσματικά εμβόλια” που ακριβώς ενισχύουν την ΑΝΤΙΕΜΒΟΛΙΑΣΤΙΚΗ προπαγάνδα. Και φυσικά το παραμύθι περί…ατομικού δικαιώματος στον εμβολιασμό καλά κρατεί. Δηλαδή η προστασία της υγείας του λαού για εσάς είναι…ατομικό δικαίωμα και όχι ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ-ΗΘΙΚΗ-ΤΑΞΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ. Άμα υπηρετείς το λαό….

    Καλά για τα λοκντάουν τα έχουμε ξαναπεί κάθε μέρα εκατόμβες αλλά εσείς…όλα ανοιχτά. Κοίτα σύμπτωση το ίδιο και ο…Μητσοτάκης. Και να που ΜΜΕ, κυβέρνηση, ακροδεξιοί και…”αριστεροί” ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ πολέμιοι του λοκντάουν. Καλά για τα σχολεία δεν το συζητώ εκεί τα θέλετε οπωσδήποτε ανοιχτά. Τι σύμπτωση το ίδιο και η…Κεραμέως. Δε πα το 50+1 να κοστίζει ζωές, δε πα να γίνεται ο κακός χαμός με κρούσματα στα παιδιά όχι σχολεία ανοιχτά. Τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα γιατί δεν λέτε καν το πιο απλό “Αν θέλετε ανοιχτά σχολεία εφαρμόστε τις προτάσεις μας αλλιώς ΚΛΕΙΣΙΜΟ”. Ούτε καν έτσι δεν το θέτετε έστω να πιέσετε την κυβέρνηση με αυτό τον τρόπο.

    Αυτή τη στιγμή ενώ θα έπρεπε οι Παρεμβάσεις (και όλη η ΟΛΜΕ φυσικά) να καλούν μαθητές, γονείς και συναδέλφους να ΚΛΕΙΝΟΥΝ αυτοί τα σχολεία τους απαιτώντας τουλάχιστον να ανοίξουν ΜΟΝΟ με ασφάλεια (μέχρι τότε θα είναι κλειστά) αποδέχεστε το ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ να πηγαίνουμε κανονικότατα μέσα σε ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΒΟΜΒΕΣ.

    Reply
    1. ΑΩ

      Απόψεις ότι δεν υπάρχει ασφαλή εμβόλια και υγεία στον καπιταλισμό η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν έχει δεν είχε ποτέ.
      Ούτε φυσικά ισχύει ότι οι Παρεμβάσεις δεν είναι μια δύναμη του εκπαιδευτικού που δεν δίνει μάχη (όχι μόνη της ευτυχώς) για ασφαλή λειτουργία των σχολείων και προστασία της δημόσιας υγείας, των μαθητών, των εκπαιδευτικών και των οικογενειών τους.
      Προβοκάρεις και διαστρρέφεις συστηματικά τις θέσεις των άλλων για να βγάλεις λάδι την κυβέρνηση.
      Μάλλον εσύ το έχεις τερματίσει με τον “μαρξισμό-λενινισμό”-μητσοτακισμό. η ΟΑΚΚΕ μόνο το Σημίτη είχε υποστηρίξει με τέτοιο πάθος πιο πολύ από τον Μητσοτάκη.

      Reply
  3. Papillon

    Εξαρτάται ποια ελευθερία εννοείς. Αν εννοείς την ελευθερία του να μην εμβολιάζονται πολλοί και να καταλαμβάνουν κρεβάτια στο ΕΣΥ ενώ άνθρωποι είτε εμβολιασμένοι είτε ανεμβολίαστοι αλλά για πραγματικούς λόγους υγείας να μην μπορούν να βρουν κρεβάτι ελεύθερο τότε όχι αυτήν την ελευθερία ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ. Και όχι μόνο αυτό αλλά την ΠΟΛΕΜΑΩ κιόλας. Και ναι η συντριπτική πλειοψηφία όσων γεμίζουν τις ΜΕΘ και τα νοσοκομεία και χάνουν τη ζωή τους είναι ΑΝΕΜΒΟΛΙΑΣΤΟΙ και αυτό το λένε τα στοιχεία σε όλο τον κόσμο. Πάμε να δούμε ενδεικτικά:

    Ρουμανία: Πλήρως εμβολιασμένοι 37,6% μέσος όρος νεκρών τελευταίας εβδομάδας 121

    Ρωσία: Πλήρως εμβολιασμένοι 42,7%, Μ.Ο νεκρών τελευταίας εβδομάδας 1228!!!

    Πάμε τώρα στα υψηλά:

    Πορτογαλία: Πλήρως εμβολιασμένοι 86,6% και Μ.Ο νεκρών τελευταίας εβδομάδας 12

    Ισπανία: Πλήρως εμβολιασμένοι 79,5% και Μ.Ο νεκρών τελευταίας εβδομάδας 26

    Σιγκαπούρη: Πλήρως εμβολιασμένοι 91,91% και Μ.Ο νεκρών τελευταίας εβδομάδας 6 (και έχει έξαρση στα κρούσματα άρα χάρη στον ΜΑΖΙΚΟ εμβολιασμό έχουν πολύ λίγους νεκρούς)

    Ας δούμε και για την Ολλανδία που αντιμετωπίζει πρόβλημα και αυτή τώρα:

    Ποσοστό πλήρως εμβολιασμένων: 72,9%

    Μ.Ο νεκρών τελευταίας εβδομάδας: 51

    Για να δούμε και για την Αυστρία:

    Πλήρως εμβολιασμένοι: 67%

    Μ.Ο νεκρών τελευταίας εβδομάδας 53

    Όσο για την Ελλάδα λοιπόν με βάση τα παραμύθια τους έχουμε ποσοστό πλήρως εμβολιασμένων 61,8%. Το πραγματικό όμως ποσοστό είναι κάτω από 60%. Απλά διαβάστε τις διαφάνειες του Τσιόδρα (δίνει ποσοστό πλήρως εμβολιασμένων στο γενικό πληθυσμό 52%) για τις οποίες κανείς εκτός από την Κόντρα δεν έκανε τον κόπο όχι να σχολιάσει αλλά να αναφέρει καν:

    https://www.moh.gov.gr/articles/ministry/grafeio-typoy/press-releases/9590-paroysiash-kathhghth-s-tsiodra

    Αλλά αν δεχτούμε αυτά που μας λένε με ποσοστό 61,8% πάλι είναι χαμηλό και έχουμε Μ.Ο νεκρών τελευταίας εβδομάδας 89

    Όλα τα στοιχεία εδώ: https://www.worldometers.info/coronavirus/ και για τα ποσοστά εμβολιασμών: https://ourworldindata.org/covid-vaccinations?country

    Reply
  4. Papillon

    Εδώ να συνυπολογίσουμε και το γεγονός ότι επειδή εξασθενεί η ανοσία των εμβολίων (εξού και η κουβέντα για την τρίτη δόση) είναι προφανές ότι ακόμα και σε χώρες με υψηλά ή σχετικά υψηλά ποσοστά υπάρχει αύξηση και σε κρούσματα αλλά και σε νοσηλείες και εισαγωγές. Γι’αυτό και επιμένω και λέω ότι ακόμα χρειαζόμαστε τα περιοριστικά μέτρα και φυσικά ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΥΓΕΙΑΣ και κάθε παρέμβαση για την ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ ΤΟΥ ΙΟΥ. Παρόλα αυτά εκεί όπου ο εμβολιασμός είναι πάρα πολύ χαμηλά εκεί γίνεται ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ.

    Συμπέρασμα: Όσο μεγαλύτερο το ποσοστό εμβολιασμού στο γενικό πληθυσμό και συγκεκριμένα από 80% και πάνω τόσο μικρότερη η πίεση στο σύστημα υγείας άρα ΟΛΟ ΚΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟΙ ΝΕΚΡΟΙ. Βεβαίως και εδώ λαμβάνεται υπόψη και το δημόσιο σύστημα υγείας της κάθε χώρας, η κουλτούρα του λαού, το πως εφαρμόζονται τα περιοριστικά μέτρα και όλα αυτά αυτό όμως δεν αναιρεί την ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ των εμβολίων.

    Τα εμβόλια λοιπόν ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ και ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ. Και αν θεωρείτε ότι τα επίσημα στοιχεία είναι όλα ψέματα απλά ακούστε τους γιατρούς σε κάθε χώρα που κάνουν έκκληση στο λαό τους να εμβολιαστούν όπως στη Ρουμανία:

    https://www.newsweek.com/doctors-desperate-people-get-covid-shots-romanian-hospitals-reach-limit-1638764

    Όλοι λοιπόν πράκτορες της…μασονίας; Και αυτοί οι λίγοι αντιεμβολιαστές “ειδικοί” λένε την…αλήθεια;

    Reply
    1. Γιώργος Λυγκουνάκης

      Παπιγιόν εσύ ανέφερες τη μασονία στην κουβέντα, χωρίς να σου πει κάποιος κάτι. Δεν ξέρω, μήπως ξέρεις εσύ κάτι;

      Και κάτι άλλο. Δεν χρειάζεται να πολεμήσεις κανέναν, γιατί ούτε κι εγώ ενδιαφέρομαι να σε πολεμήσω. Θες να σπάσεις το κοινωνικό συμβόλαιο, με βάση το οποίο πληρώναμε από κοινού το δημόσιο σύστημα υγείας, και να δημιουργήσεις ένα καινούριο δημόσιο σύστημα μόνο για εμβολιασμένους, όπου δεν θα σου πιάνω τις κλίνες; Προχώρα.

      Αλλά θα το χρηματοδοτείς μόνος σου. Δεν θέλω να ανοίξω “πόλεμο” μαζί σου, αλλά μην περιμένεις και ότι θα χρηματοδοτήσω τα δικά σου όνειρα. Δικιά σου πολιτική, δική σου τσέπη.

      Reply
  5. Papillon

    Όχι δεν θέλω άλλο σύστημα υγείας αλλά θέλω να προστατεύουμε το υπάρχον και να συμπεριφερόμαστε όλοι σαν ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ όντα και όχι σαν ΑΤΟΜΙΚΙΣΤΕΣ. Ζούμε σε κοινωνία και έχουμε εκτός από δικαιώματα και ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ. Μέσα στις υποχρεώσεις μας είναι η προστασία της δημόσιας υγείας τελεία και παύλα. Από τη στιγμή που η “ατομική” μου επιλογή βάζει άμεσα σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές εδώ πλέον μιλάμε για ΑΚΡΑΙΟ ΑΤΟΜΙΚΙΣΜΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ οπότε και απορρίπτω κατηγορηματικά την έννοια της ατομικής επιλογής και του “δικαιώματος” στην συγκεκριμένη περίπτωση. Διότι όταν το δικό μου “δικαίωμα” καταστρατηγεί, καταπατά πέστο όπως θέλεις το δικαίωμα στη ζωή του άλλου τότε εδώ δεν μιλάμε για κάτι τέτοιο. Ελευθερία δεν σημαίνει ασυδοσία, δεν σημαίνει παίρνω στον λαιμό μου τους συμπολίτες μου με τις “επιλογές” μου. Αυτό σημαίνει σκέφτομαι και ενεργώ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ και αυτό υποστηρίζω.

    ΑΩ ο Ράγκος είναι δικός σας. Καταδικάζεις αυτά που υποστηρίζει ναι ή όχι; Γιατί αν δεν το κάνεις τότε είναι απλό συμφωνείς μαζί του. Ένα και ένα κάνουν δύο όχι τρία. Επίσης για τα σχολεία αυτά που φωνάζετε όλοι σας θέλουν αρκετό χρόνο για να υλοποιηθούν και τώρα δεν προλαβαίνουμε καθόλου σήμερα ξεπεράσαμε τους 700 διασωληνωμένους και πάμε φουλ για 800. Τέλος τα κρεβάτια ούτε για δείγμα. Η μόνη λύση λοιπόν άμεση εννοώ είναι όχι απλά ΚΛΕΙΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ αλλά ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΛΟΚΝΤΑΟΥΝ.

    Αλλά έστω να δεχτώ ότι δεν θέλετε κλειστά σχολεία, ούτε λοκντάουν. Γιατί δεν λες τουλάχιστον ΚΛΕΙΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΕΓΓΥΗΘΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥΣ; Γιατί δεν λες αυτό; Να πείτε ρε παιδί μου ναι να είναι ανοιχτά αλλά μόνο αν τηρούνται οι υγειονομικοί όροι. ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ. ΑΛΛΙΩΣ ΚΛΕΙΣΤΑ. Μα ούτε αυτό δεν λες. Εσύ τα θέλεις ανοιχτά ΜΕ ΟΠΟΙΟ ΚΟΣΤΟΣ, ό,τι και αν γίνει, ό,τι και αν αποφασίσει η κυβέρνηση ακόμη και αν ξέρεις ότι αυτό ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ. Με άλλα λόγια ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΕΣ ΕΝΤΕΛΩΣ στις ορέξεις της κυβέρνησης, πέταξες λευκή πετσέτα. Όπως και σύσσωμες ΟΛΜΕ-ΔΟΕ.

    Reply
    1. Γιώργος Λυγκουνάκης

      Ντάξει, εσύ υποστηρίζεις μια θέση, αυτή που είναι, και εγώ δεν έχω προφανώς να συζητήσω κάτι πάνω σε αυτήν. Απλώς διευκρινίζω ό,τι με αφορά.

      Δεν κρύβω πως σε μεγάλο βαθμό πρεσβεύω τον πολιτικό εγωισμό, όπως τον ανέπτυξε ο Στίρνερ. https://radioparasita.org/sites/default/files/Gong/052014/max_stirner__18433.pdf Για μένα, ο εγωιστής του Στίρνερ, αυτός που βασικά προασπίζει την ελευθερία του, στέκεται κάπου ανάμεσα στο αφεντικό και στον δούλο, όπως τους ορίζει ο Νίτσε. https://athens.indymedia.org/media/upload/2018/03/31/Nietzsche_-_%CE%93%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%B7%CE%B8%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82_%CE%B5%CE%BA%CE%B4%CF%8C%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82_%CE%9D%CE%B7%CF%83%CE%AF%CE%B4%CE%B5%CF%82.pdf

      Στην πραγματικότητα θεωρώ πως το να είσαι εγωιστής είναι η μόνη ελευθεριακή επιλογή, διαφορετικά αποδέχεσαι τις σχέσεις εξουσίας, άσχετα από την αντικειμενική-υλική σου θέση εντός της κοινωνίας. Γιατί μπορεί να είσαι ο τελευταίος των τελευταίων και μέσα σου να νιώθεις αφεντικό και να περιμένεις απλά τη δική σου σειρά για να καταπιέσεις τους άλλους, αν ποτέ σου δωθεί.

      Η μόνη άλλη περίπτωση μη εξουσιαστικής στάσης ζωής, αλτρουιστικής εν τη ουσία της και όχι σε κούφια λόγια, είναι να έχεις κάποιας μορφής μυστικό βίωμα ένωσης με τους άλλους και με το σύμπαν και να βαδίζεις κατά κάποιον τρόπο στο μονοπάτι του μύστη και του αγίου, πράγμα που δεν είναι για τους κοινούς θνητούς και δεν μπορεί να αξιολογηθεί πολιτικά.

      Reply
      1. Σ.Τ.

        Κώστα δεν νομιμοποιούμαι να σε “εκτοπίσω”. Απλά εντοπίζω τις λογικές σου αντιφάσεις.
        Δεν νομιμοποιήσαι να παίζεις με την ζωή των άλλων, είτε αυτό το δικαιολογεις (λέμε τώρα) ιδεολογικά ως ατομικο ΑΣΤΙΚΟ δικαιωμα….είτε προβάλλοντας το αυτεξουσιο του ατόμου το οποίο είναι άκραιος υποκειμενισμος.

        Reply
  6. Σ.Τ.

    Απλά είναι τα πράγματά. Αν οδηγώ χωρίς δίπλωμα ή με αλκοόλ στο αίμα μου, θα φάω ένα ωραίο πρόστιμο και δεν θα πω κουβέντα. Το ίδιο πρέπει να ισχύει και αν δεν κάνω εμβόλιο.
    Αν το ξανακάνω το άλλο ΠΣΚ θα ξαναφάω πρόστιμο.

    Θα κοιτάξω αν μπορώ να βρω καμμία άκρη να σβήνω τα πρόστιμα (λέμε τώρα).

    Δεν πρόκειται όμως ΠΟΤΕ να τα βάλω με όσους οδηγούν με δίπλωμα ή νηφάλιοι.
    Διότι δεν θεωρώ δικαίωμα μου να οδηγώ βάζοντας σε κίνδυνο άλλους ανυποψίαστους συμπολίτες, παιδιά, ηλικιωμένους κτλ!!!!

    ΕΙΝΑΙ ΖΗΤΗΜΑ ΑΠΛΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

    Υ.Γ.
    ΔΕΝ είμαι δούλος όταν αναγνωρίζω τα δικαιώματα των άλλων.
    Αν θελω να είμαι αυτόνομος, και δεν με εκφράζει κανένα κοινωνικό συμβόλαιο, είμαι ελευθέρως να την κάνω για τον Αμαζόνιο.
    Όχι όμως ελευθερία a la carte.

    Reply
    1. Γιώργος Λυγκουνάκης

      Σε αυτό που λες Σ. Τ., η απάντηση είναι εξίσου απλή.

      Έλα να με εκτοπίσεις.

      Ειρηνικά δεν πρόκειται να σου αδειάσω τη γωνιά.

      Δεν πρόκειται να σου πληρώσω ούτε ένα σεντ.

      Γενικά, αν θέλεις κάτι από μένα, θα πρέπει να είσαι έτοιμος να το αρπάξεις με τη βία.

      ‘Όντως, όταν φτάνουμε εκεί, απλά είναι τα πράματα.

      Reply
    2. Θειδωρος Σαμιωτακης

      ΣΤ πάσο και συμφωνώ στην κοινωνικη διασταση της ατομικης ευθύνης που δίνεις.Απλως πρεπει να προσεχουμε μήπως στο παραδειγμα σου απαγορευτει εντελώς το κρασι για να μην μεθυσουμε και οδηγήσουμε σουρωμένοι ή ακομα χειροτερα η κρασοκατάνυξη.Γενικά στο θεμα των περιορισμών λόγω πχ πανδημίας εχει σημασία ποιος επιβαλλει τους περιορισμους.Προσωπικα θα θυσιαζα ελευθερίες ,καλοπεραση κλπ για να στηριξω μια ελευθερη σοσιαλιστικη κομμουνιστικη ,πεστο οπως θες,Ελλάδα.Δεν μπορώ όμως να δεχθω περιορισμους απο ένα καθεστως που μου τους επιβαλλει για να μπορει απο καλυτερες θεσεις να κανει την δουλεια του: Να εξοντωνει τον λαό και να ξεπουλάει την χώρα.

      Reply
  7. Γιώργος Λυγκουνάκης

    Επίσης εδώ δεν παίζει καμία απλή λογική. Το κοινωνικό συμβόλαιο εκφράζεται μέσα από τα αστικά συντάγματα και το διεθνές δίκαιο, όπου ορίζονται τα δικαιώματα του καθενός μας συγκεκριμένα, όχι όπως σου αρέσει εσένα και στον κάθε εσένα.

    Δεν σου κάνει το διεθνές δίκαιο; Τότε πάμε στη χομπεσιανή κατάσταση και στην αναπαραγωγή της διεθνούς αναρχίας εντός των συνόρων του κάθε κράτους. Ενδιάμεσα δεν υπάρχουνε.

    Reply
    1. Σ.Τ.

      Γιώργο δεν έχω καμμιά όρεξη να γίνω μπάτσος. Θέλω να δεχτείς τη συγνώμη μου και να συζητάμε σε συντροφική βάση. Αλλά νομίζω είναι νομος η υποχρεωτικοτητα των εμβολιασμων. από την εποχή της πολυομελιτηδας.

      Reply
      1. Γιώργος Λυγκουνάκης

        Σ. Τ. δεν θέλω να μου ζητήσεις συγγνώμη, απαντώ έτσι γιατί πολιτικά αυτή είναι η κόκκινη γραμμή μου, όχι γιατί το πήρα προσωπικά και σου απάντησα ομοίως. Όλα ΟΚ.

        Reply
  8. Ανώνυμος

    Χα, χα, χα! Οποιος θέλει να είναι “ελεύθερος” και “αυτόνομος” από την κοινωνία, ας την κάνει για Αμαζόνιο! (Προλαβαίνει…)
    … κι ας του ξηγηθούν, τι εστί “αυτονομία” οι κροκόδειλοι!
    Κι αυτοί αυτόνομοι είναι…..

    Reply
  9. Papillon

    Ναι εντάξει προφανώς σαν μαρξιστής-λενινιστής είμαι πολέμιος της φιλοσοφίας του Στίρνερ όπως και του Νίτσε να σου πω καλώς έκανες και το ανέφερες για να τεθεί το ζήτημα σε καθαρά ιδεολογική βάση. Πάντως ο ατομικισμός, ο εγωϊσμός όπως το θέτεις είναι εξουσιαστική στάση. Εγώ θα σου πω και του ΧΕΙΡΙΣΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ. Διότι για σκέψου αν έχω το ελεύθερο, το ελεύθερο όπως το ορίζω εγώ και μόνο εγώ να καταπατώ και να καταστρατηγώ τα δικαιώματα του άλλου τότε αν αυτή δεν είναι ΑΚΡΑΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ στάση τι είναι; Αν με την “ατομική” μου επιλογή μοιράζω…θανατικές καταδίκες δεξιά και αριστερά είμαι ή δεν είμαι ο μεγαλύτερος ΦΑΣΙΣΤΑΣ; Δηλαδή είναι ριζοσπαστικό να αποφασίζω για το αν θα ζει ο διπλανός μου ή όχι; Κοίτα δεν μου φαίνεται αυτό και πολύ αριστερό, αντιεξουσιαστικό βασικά δεν μου φαίνεται καν ανθρώπινο, ηθικό. Γιατί είμαι πολέμιος και του αμοραλισμού.

    Όταν πχ ένας καπνιστής δεν αναγνωρίζει το δικό μου δικαίωμα στη ζωή και καπνίζει μέσα στα μούτρα μου άραγε αυτός πιστεύεις ότι είναι έτοιμος να παλέψει για μία καλύτερη κοινωνία; Απλά σκέψου τέτοια άτομα πως θα εξουσιάζουν αν τώρα συμπεριφέρονται έτσι. Εγώ σου λέω ότι με τέτοιες αντιλήψεις όταν αποκτήσεις εξουσία στα χέρια σου γίνεσαι ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΑΣ. Διότι πολύ απλά ΔΕΝ ΕΚΤΙΜΑΣ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ. Και αυτός που δεν εκτιμά και δεν σέβεται την ανθρώπινη ζωή, αυτός που παραβιάζει τα όποια δικαιώματα αφορούν αυτή τότε σίγουρα θα γίνει ο μεγαλύτερος καταπιεστής στο μέλλον. Ή σίγουρα θα είναι εχθρός του λαού οπότε και αντίπαλος μίας κοινωνικής επανάστασης.

    Είπες στο πρώτο σχόλιο:

    “…άν δεν τεθεί ως άμεσος στόχος το τσάκισμα του κράτους και των κατασταλτικών του μηχανισμών όπου παν να επιβάλλουν ξανά τον τρόμο στον πληθυσμό,”

    Σόρρυ αλλά με αυτή την νοοτροπία το μόνο που θα ακολουθούσε θα ήταν ένα ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ κράτος και ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ κατασταλτικοί μηχανισμοί και ένας άλλος κρατικός τρόμος βασισμένος πάλι στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Εκτός και αν είσαι υπέρ μίας κοινωνίας χωρίς κράτος και νόμους άρα αναρχικός όμως με τέτοια μυαλά άραγε πόσο λειτουργική θα ήταν μία τέτοια κοινωνία; Μία κοινωνία χωρίς ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ, χωρίς ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, χωρίς ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ατομική και κοινωνική γιατί και η ατομική συνείδηση όταν επικρατεί σε κάθε άτομο μίας κοινωνίας μετατρέπεται σε κοινωνική. Αν πάλι προτείνεις τσιμεντένιες ζούγκλες όπου ο καθένας θα κάνει ό,τι γουστάρει αδιαφορώντας για τις συνέπειες στον διπλανό του ε τότε τι να σου πω εκτός του ότι το βρίσκω ΑΝΗΘΙΚΟ και ΧΥΔΑΙΟ είναι και μη βιώσιμο κάτι τέτοιο αντικειμενικά. Εκεί να δεις πως θα ξεπεταχτούν οι χειρότεροι γραφειοκράτες, οι χειρότεροι εκμεταλλευτές, οι χειρότεροι εξουσιαστές αν δεν κάνουν ήδη κουμάντο. Γιατί και η “αυτοδιαχείριση” του Τίτο μόνο τέτοια δεν ήταν.

    Συνεχίζεται…

    Reply
  10. Papillon

    Το σωστό και αυτό θα πει ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ και πραγματική ατομική συνείδηση είναι να υποστηρίζεις το κράτος όταν αυτό καλείται να προστατεύσει δικαιώματα των πολιτών αλλά να το κάνεις όχι γιατί στο λέει το κράτος ή ο οποιοσδήποτε αλλά γιατί έχεις κατανοήσει βαθιά μέσα σου ότι αυτό είναι το σωστό απέναντι στον συμπολίτη σου.

    Πχ υποστηρίζω το να απαγορεύεται κάποιος να καπνίζει δίπλα σε μη καπνιστή, υποστηρίζω του να αντιμετωπιστεί αυτός ο “μάγκας” ποινικά αλλά δεν το υποστηρίζω γιατί μου το λέει η πολιτεία ή όποιος άλλος αλλά γιατί έχω πειστεί ΕΓΩ ότι αυτό είναι το σωστό γιατί ΣΕΒΟΜΑΙ το δικαίωμα του άλλου να είναι ΥΓΙΗΣ. Έτσι αποδεικνύεις ότι έχεις πραγματικό συλλογικό πνεύμα και αλληλεγγύη για τους συμπολίτες σου αλλά και ατομική συνείδηση γιατί κάνεις τον διαχωρισμό και λες πότε το κράτος κάνει καλά και εφαρμόζει κάποιους νόμους και πότε όχι. Νόμους που καταστρατηγούν το δικαίωμα στην ζωή, την υγεία, την παιδεία, την εργασία κλπ τους πολεμάμε, νόμους που προστατεύουν όμως δικαιώματα των πολιτών τους ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ.

    Αλλιώς γιατί απαιτούμε από το κράτος να τιμωρεί δολοφόνους, παιδόφιλους, βιαστές ή τους μαχαιροβγάλτες χρυσαυγίτες; Μη μου πεις ότι το να απαιτείς από το κράτος να τιμωρεί αυτά τα τέρατα είναι…υποταγή στον εξουσιαστικό μηχανισμό. Και ποια η εναλλακτική; Ή θα κυκλοφορούν όλοι ελεύθεροι ή αυτόκλητοι τιμωροί θα αναλαμβάνουν να τους καθαρίζουν. Επιλέγεις εσύ κάτι από τα δύο; Εγώ ΌΧΙ

    Με το σχόλιο του Σ.Τ συμφωνώ δεν έχω να προσθέσω κάτι πράγματι δεν υπάρχει ελευθερία αλά καρτ. Αλλά και αυτό που βαφτίζουν πολλοί σαν ελευθερία δεν είναι τέτοια αλλά είναι και αυτό άλλη έκφανση ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗΣ, της ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΚΑΙ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ. Οπότε μόνο ελευθερία δεν το λες.

    Reply
    1. Γιώργος Λυγκουνάκης

      Παπιγιόν, σου απαντώ εδώ και για τα δύο.

      Όσον αφορά τον ιό, σου απάντησα. Θεωρώ ότι σε γενικές γραμμές, τηρώντας τα γενικά μέτρα προστασίας, έχω κάνει το καθήκον μου. Αν έχω συμπτώματα, θα ειδοποιήσω όσους με πλησίασαν τις τελευταίες μέρες. Τώρα, αν εσύ μου ζητάς να βάλω το κεφάλι μου στη λαιμητόμο για να φοβάσαι λιγότερο, σόρρυ δεν θα το κάνω, η αλληλεγγύη μου δεν φτάνει ως εκεί, βρες έναν τρόπο να διαχειριστείς τον τρόμο.

      Ανέφερες εκτενώς τον αντικαπνιστικό. Ήμουν από εκείνους που υποστήριξαν όσους τον πολέμησαν, πέραν των άλλων γιατί ξέρω ότι τέτοιες συνήθειες δεν καταστέλλονται με νόμους. Έχοντας κόψει το τσιγάρο ο ίδιος, αν ο άλλος μου καπνίζει στη μούρη θα του το πω και αν δεν σταματήσει ή θα σηκωθώ να φύγω ή θα του ξηγηθώ αλλιώς.

      Γενικά, δεν θα καλέσω το κράτος να καθαρίσει για πάρτη μου, αν δεν έχω τρόπο να το λύσω ειρηνικά θα αυτοδικήσω. Θα μου πεις, αν ήσουν ηλικιωμένος, άρρωστος, μικρόσωμος ή γυναίκα, μπορεί να τραγούδαγες άλλα τραγούδια. Αλήθεια είναι αυτό, αλλά όντας αυτός που είμαι έχω πεποίθηση στη δύναμη μου. Παρενθετικά, αυτό μπορεί να το δουλέψει ο καθένας, έχει γεμίσει ο τόπος πολεμικές τέχνες, άρα δεν έχει χαρακτήρα φυλετισμού αυτό που λέω, κάποιος μισός από μένα, αν η εκπαίδευση και η ψυχραιμία του υπερβαίνουν τη δικιά μου ή έχει την τύχη μαζί του, θα γίνει η νέμεση μου, και αυτό είναι δίκαιο.

      Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, δεν είχα εντυπωσιαστεί και από την ποινική καταδίκη της ΧΑ. Όταν όμως για παράδειγμα, είχαν ξεσηκωθεί οι Πακιστανοί στο Τυμπάκι και είχαν πλακώσει του δουλοκτήτες συμπατριώτες μου στο ξύλο, το είχα διασκεδάσει αφόρητα, αν και ως Κρητικός αυτό κανονικά δεν θα έπρεπε να το παραδεχτώ.

      Όχι, δεν τρέφω τον παραμικρό σεβασμό για το κράτος, παρά μόνο στα πολιτισμικά πλαίσια που εκφράζει το λαό και το έθνος. Όσον αφορά την κατασταλτική του ισχύ και το ανάλογο νομικό πλαίσιο, όχι δεν το σέβομαι. Λόγο ειδίκευσης (διεθνολόγος) έχω σεβαστεί το διεθνές δίκαιο, γιατί εκεί πιστεύω ότι αποκρυσταλλώνεται ό,τι θετικό είχε η δυτική φιλελεύθερη παράδοση. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι δεν θα κάνω εν γνώσει μου το παραμικρό που να καταστρατηγεί τα ανθρώπινα δικαιώματα, αυτά που είναι και όχι κατά τη φιλοσοφική ερμηνεία του καθενός, και δεν θα ανεχτώ να καταστρατηγηθούν τα δικά μου. Εάν κάποιος πάει να τα καταπατήσει θα τα υπερασπιστώ, αρχικά ειρηνικά.

      Θα μου πεις, προτείνεις τσιμεντένια ζούγκλα. Θα σου πω όχι, δεν είναι η πρόθεση μου να πάμε σε τσιμεντένια ζούγκλα και δεν θα το ξεκινήσω εγώ, αλλά δεν θα υποχωρήσω κιόλας προκειμένου να το αποφύγουμε. Αυτό εδώ είναι το μετερίζι μου. Θεωρώ ότι οι άνθρωποι μπορούν σε γενικές γραμμές να συνεννοούνται, με η χωρίς αφέντη από πάνω. Δεν ξέρω αν είμαι αναρχικός, η αλήθεια είναι ότι σαν λογική με εξέφραζαν από την αρχαιότητα οι Οπούντιοι Λοκροί, όπου οι πολιτευτές αγόρευαν με το κεφάλι περασμένο στη θηλιά και ας πρόσεχαν τι έλεγαν. https://www.greek-language.gr/greekLang/ancient_greek/tools/corpora/anthology/content.html?m=1&t=84

      Reply
      1. Κώστας

        Μωρέ Γιώργο για τον αντικαπνιστικό να σου απαντήσω πως σε μια κοινωνία έχουν όλοι δικαίωμα να πάνε κάπου, και όσοι ενοχλούνται από τον καπνό και όσοι έχουν άσθμα. Αυτό δεν λύνεται ούτε με το να φεύγουν ούτε με το να παίζουν ξύλο ή απλα να τσακώνονται

        Για τον εμβολιασμό τώρα. Αρχικά δεν κάνεις το καλύτερο για τον εαυτό σου διότι θα κολλήσεις και διαλέγεις το μεγάλο ρίσκο, το ασύγκριτα μεγαλύτερο ρίσκο. Ποια λαιμητόμο ? Τι συμβαίνει στο μυαλό σου, στο μυαλό ενός ανθρώπου που πέρασε από αριστερές και κομμουνιστικές συλλογικότητες ? Επίσης, όχι, δεν κάνεις το καλύτερο ούτε για το κοινωνικό σύνολο. Ποια μέτρα προστασίας, σιγά μην είσαι παντού, 24/7 με διπλή μάσκα ή ffp 2, αν τις λέω καλά τις καλές. Τότε θα μπορούσες να πεις πως σχεδόν αποκλείεται να αρχίσεις κάποια αλυσίδα μετάδοσης

        Βγήκε μια έρευνα από γερμανικό πανεπιστήμιο, ξέρεις πόσο είναι το ποσοστό μεταδόσεων στις οποίες εμπλέκονται μόνο εμβολιασμένοι ? 9 %. Είναι ποτέ δυνατόν οι προοδευτικοί άνθρωποι να συζητάνε για το αν θέλουν και πρέπει να ρίξουν τα κρούσματα στο 1/10 ?

        Κώστας

        Κώστας

        Reply
        1. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Δε ξέρω ρε Κώστα, έχω μπερδευτεί με αυτά που ακούω και πλέον επέλεξα τη στάση να δυσπιστώ απέναντι στους πάντες και τα πάντα. Αν μιλάγαμε φυσικά για μια παλιού τύπου ιατρική τεχνολογία, έστω όπως της γρίπης, εγώ θα το είχα κάνει, όχι από τους πρώτους αλλά μάλλον κάποια στιγμή θα πήγαινα. Άλλωστε, φαντάζομαι γι’ αυτό που λες πως στην συντριπτική πλειοψηφία των αλυσίδων μετάδοσης θα είναι μεικτός ο πληθυσμός, δεν θα είναι αμιγώς εμβολιασμένοι ή ανεμβολίαστοι.

          Παρενθετικά, ο Παπιγιόν έχει κερδίσει τη συμπάθεια μου με αυτό που είπε για το αμφιθέατρο, ήταν από τα χειρότερα μου βιώματα όταν μόλις το είχα κόψει και με ενοχλούσε αφόρητα, ένιωθα σαν να βρισκόμουν σε θάλαμο αερίων, οπότε καταλαβαίνω Α-ΠΟ-ΛΥ-ΤΑ και είναι απίστευτη ΓΑΪΔΟΥΡΙΑ για όποιον το κάνει.

        2. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Πέραν των άλλων όμως, για να το πω και αυτό, αυτό που βασικά συμβαίνει στο μυαλό μου, είναι ότι δεν θα εγκαταλείψω τους γύρω μου στην ώρα της ανάγκης τους, οπότε ανεξαρτήτως του τι πιστεύω για το υγειονομικό κομμάτι, είμαι εναντίον του ύπουλου διαχωρισμού στις γραμμές μας που παν να περάσουν κατά καιρούς διάφοροι πολιτευτές, κυρίως ο Βόβολης το κάνει αλλά κατά καιρούς τα πετάει και ο Καζάκης κάτι τέτοια. Υπερασπίζομαι το δικαίωμα ακόμη και του πιο εξωκοινωνικού θρησκευόμενου να πιστεύει ό,τι γουστάρει για τον εαυτό του και το σώμα του, χωρίς να χρειάζεται να απολογείται σε κανέναν.

      2. Σ.Τ.

        Ωραία μάθαμε λοιπόν ότι η λύση στο υπαρξιακό ζήτημα είναι να μάθουμε όλοι πολεμικές τέχνες.
        Τέτοιοι είστε αυτοί οι ελάχιστοι (και μέσα στην αναρχία μειοψηφία ειστε) followers του άρχοντα Stirner. Τέτοιος ήταν και ο αρχοντας. Ασυναρτητος, ιδεαλιστής όσο δεν παιρνει. Για αυτό και ο Μαρξ έσπαγε πλάκα μαζι του. Τυχαίο δεν είναι ότι δεν είχε μαθητές ούτε επηρέασε κανένα σοβαρο.

        Reply
        1. Γιώργος Λυγκουνάκης

          ΟΚ., αν θες κάτι πιο αισιόδοξο και σοφτ, προτείνω και Έμερσον, αν και ανήκει σε μια πολύ πιο ανοιχτή εποχή από τη δική μας, σε κάθε περίπτωση. Έχει όμως κάποια ωραία πραματάκια.
          https://www.politeianet.gr/books/9789600104943-emerson-ralph-waldo-gutenberg-emerson-dokimia-protos-tomos-169754
          https://www.politeianet.gr/books/9789600104950-emerson-ralph-waldo-gutenberg-emerson-dokimia-deuteros-tomos-152083

        2. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Κάνε πρώτα λίγο ΠΤ, έστω τάι τσι που είναι και για μεγαλύτερα ηλικιακά τάργκετ γκρουπ, και θα με θυμηθείς.

    2. Σ.Τ.

      Το φιλοσοφικό αίτημα της απόλυτης αυτονομίας του ατόμου είναι η απόλυτη ουτοπία. Για τον Στίρνερ έχει γράψει και ο Μαρξ. Βέβαια την εποχή του Μαρξ δεν υπήρχε φασισμός είτε σαν κίνημα είτε σαν τρόπος σκεψης-ψυχολογια. Υποπτεύβομαι οτι ο απόλυτος ατομισμός όσο αλληλοκαλύπτονται με το φασισμό, άλλο τόσο και αλληλοαποκλειεται. Το ίδιο ισχύει και για κάθε φιλοσοφικό σύστημα. Μη εξαιρουμένων και των “αριστερών”. Θέλω να πω αν ονομάσουμε καταχρηστικά τον ατομισμό φασιστικό, δεν μπορούμε να αποφύγουμε την ίδια κατηγορία για κάθε φιλοσοφικό σύστημα με απόλυτες αρχές. Γιατί μην ξεχνάμε ότι η τήρηση έστω στοιχειωδών αρχον από το άτομο, αποτελεί καταπίεση και εξαναγκασμός του ατόμου από τον εαυτό του.
      Δηλαδή κανένας άνθρωπος με αρχές και που δεν είναι φτερό στον άνεμο, δεν μπορεί να αποφύγει τον εξαναγκασμό.

      Reply
  11. Papillon

    Γιώργο συγγνώμη αλλά σκέφτεσαι σαν 16χρονος. Όταν λέμε στα πιτσιρίκια απαγορεύονται τα κινητά στο σχολείο γιατί τραβάνε βίντεο και μετά βλέπεις τη φάτσα σου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (ή να πάμε και σε χειρότερες καταστάσεις πχ εκφοβισμό) η απάντησή τους πάνω κάτω είναι η ίδια με τη δική σου. Τι είδους λογική είναι αυτή; Βασικά ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ είναι. Πάντως καλό είναι που λες την άποψή σου γιατί αποκαλύπτεται έτσι και μία βασική αιτία για την ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΗ-ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΗ συμπεριφορά των παιδιών.

    Εν ολίγοις η νοοτροπία που περνάτε όλοι εσείς στη νεολαία είναι η εξής: Κάντε ό,τι γουστάρετε μη λογαριάζοντας τις συνέπειες των πράξεών σας στο συνομήλικό σας και αν δεν δέχεστε νόμους και κανονισμούς που υπάρχουν ακριβώς για να προστατεύουν τα προσωπικά δεδομένα των παιδιών αλλά και τα ίδια τα παιδιά είστε και…αντιστασιακοί, αντιεξουσιαστές πάτε κόντρα στο σύστημα. Και αυτή η αντίληψη δυστυχώς καλλιεργείται και μέσα από τις οικογένειες και έτσι την έχουν δει πολλά παιδιά ότι όλο αυτό είναι…επανάσταση. Και να που έτσι συκοφαντούνται και οι ιδέες του κομμουνισμού και του αναρχισμού. Το παιδί μαθαίνει λοιπόν ότι δεν υπάρχει κανένα όριο και ότι είναι…ελεύθερο (όπως ορίζεις εσύ την έννοια ελευθερία) να βλάψει το συνομήλικο του.

    Γιώργο συγχαρητήρια τα αποτελέσματα στην κοινωνία είναι αυτά:

    https://www.protothema.gr/greece/article/1186049/agrio-bullying-se-13hrono-mathiti-sto-agrinio-anevasan-video-me-ton-xulodarmo-tou-sto-tiktok/

    https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/361598_mahairosan-mathiti-sto-1o-epal-athinon

    Και κάπως έτσι ο φασισμός γίνεται σαν νοοτροπία κυρίαρχος μέσα στα σχολεία και το επόμενο βήμα είναι να αποκτήσει και πολιτική οντότητα οπότε καταλήγεις σε…χρυσαυγίτες μέσα στα σχολεία. Και εδώ να πούμε για τον ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΙΚΟ διαφόρων ψευτοαναρχικών και ψευτοαριστερών οι οποίοι περνάνε την αντίληψη στα παιδιά ότι αν καταλάβουν το σχολείο…δέκα άτομα ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών δεν το θέλουν αυτό είναι…δημοκρατία μέσα στο μαθητικό κίνημα ή αν διαλύσεις το σχολείο σου ενώ είσαι σε κατάληψη είναι πράξη…αντίστασης οπότε και αυτοί στην πραγματικότητα ΕΝΙΣΧΥΟΥΝ τις δικές σου αμοραλιστικές και ατομικιστικές ιδέες οπότε και συκοφαντούν τους μαζικούς λαϊκούς και δημοκρατικούς αγώνες και τις ιδέες της επανάστασης. Αν ένα παιδί λοιπόν θεωρεί όλο αυτό “αντισυστημική” στάση τότε δεν είναι δύσκολο να μεταφέρει αυτή του την “αντισυστημική” στάση και μέσα στο μάθημα ή γενικότερα μέσα στο σχολικό περιβάλλον. Έτσι οποιαδήποτε ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΗ ή ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ συμπεριφορά είναι….επανάσταση. Έτσι δηλητηριάσατε την νεολαία και γι’αυτό αυτή έχει αποπολιτικοποιηθεί.

    Reply
    1. Γιώργος Λυγκουνάκης

      Παπιγιόν ανοίγεις διαρκώς νέα θέματα που είναι υπαρκτά και έτσι θα σου απαντήσω ξανά.

      Ξέρω πάρα πολύ καλά τι σημαίνει μπούλιν, άλλαξα κι εγώ συνοικία σε μικρή ηλικία και ξέρω πως είναι. Ξέρεις πότε σταμάτησε; Όταν δεν υπήρχε ούτε ένας πρόθυμος να με πλησιάσει στα τρία βήματα χωρίς την έγκριση μου. Ξέρεις γιατί δεν φώναξα τον μπαμπά και τη μαμά ή τον ψυχολόγο (που τότε δεν ασχολούνταν κιόλας); Γιατί θα γινόταν χειρότερο. Δεν μαχαίρωσα κανέναν, δεν με μαχαίρωσε κανείς (ίσως και κατά τύχην, άλλους τους μαχαιρώσανε). Δεν έγινα χρυσαυγίτης, αλλά κνίτης και ένας από τους βασικούς λόγους ήταν ότι τότε η ΚΝΕ περιφρουρούσε τα μέλη της. Άρα ξέρω πάρα πολύ καλά για τι μου μιλάς.

      Ναι παπιγιόν ο άνθρωπος είναι βίαιος. Δεν πιστεύω πως ο άνθρωπος είναι “καλός” και άρα μπορεί χωρίς κίνδυνο να είναι παντελώς ελεύθερος (όπως πιστεύουν οι αναρχικοί), ούτε όμως πως είναι και “κακός” και άρα χρειάζεται το κρατικό πατρωνάρισμα για να στρώσει (όπως πιστεύουν οι κομμουνιστές). Ο άνθρωπος είναι γκρίζος, αντιφατικός και απρόβλεπτος, το έχει καταδείξει και η ψυχανάλυση. Αν δεν τα πιστεύεις αυτά, δες λίγο αρχαία τραγωδία μπας και πειστείς.

      Δεν ξέρω αν είμαι παράλογος, γενικά στη φιλοσοφία υπάρχει η τάση της αναζήτησης της αλήθειας και αυτό νομίζω ότι υπερβαίνει τα ανθρώπινα μέτρα, όπως θα πίστευε και ο Πρωταγόρας. Για παράδειγμα, όταν ο Γουίλιαμ Τζέιμς καθιέρωσε τον όρο “πραγματισμός” https://www.politeianet.gr/books/9789607651501-james-william-ekkremes-pragmatismos-163345 , ισχυριζόμενος πως ρόλος της φιλοσοφίας είναι να προωθεί τους στόχους του ανθρώπου και όχι στόχος του ανθρώπου να υπηρετεί τη φιλοσοφία, άνθρωποι σαν τον Εμίλ Ντυρκέμ τον κατηγόρησαν ότι επαναφέρει τη σοφιστική από το παράθυρο, πηγαίνοντας μας πίσω από τον Πλάτωνα https://www.politeianet.gr/books/9789609405812-durkheim-emile-pedio-pragmatismos-kai-koinoniologia-158812 .

      Συνεπώς, τόση ώρα που με στολίζεις, δεν σου απαντώ, όχι γιατί δεν παρατηρώ τους χαρακτηρισμούς, αλλά γιατί κατανοώ τον λόγο για τον οποίο το κάνεις. Εις ό,τι με αφορά, έχω αποδεχτεί πως η βιαιότητα είναι κομμάτι του ανθρώπου, κάθε ανθρώπου, και το πολιτικό ζήτημα είναι πως την καναλιζάρεις και την αφομοιώνεις, όχι πως την καταστέλλεις, διότι δεν καταστέλλεται.

      Reply
    2. Γιώργος Λυγκουνάκης

      Παρενθετικά, το περιστατικό με το μαχαίρωμα είναι μάλλον ναρκωτικά, γι’ αυτό και δεν μιλάει ο μαχαιρωμένος, οπότε είναι εντελώς άλλης φύσεως ζήτημα, δε σε μαχαιρώνουν έτσι απλά αν δεν υπάρχει λόγος πρακτικός, δεν είναι θέμα νοοτροπίας αυτό.

      Reply
  12. Papillon

    Για το Θόδωρο τώρα. Λες:

    “Προσωπικα θα θυσιαζα ελευθερίες ,καλοπεραση κλπ για να στηριξω μια ελευθερη σοσιαλιστικη κομμουνιστικη ,πεστο οπως θες,Ελλάδα.Δεν μπορώ όμως να δεχθω περιορισμους απο ένα καθεστως που μου τους επιβαλλει για να μπορει απο καλυτερες θεσεις να κανει την δουλεια του: Να εξοντωνει τον λαό και να ξεπουλάει την χώρα.”

    Θόδωρε πρέπει να καταλάβετε ότι η κοινωνία στην οποία ζούμε είναι ΑΣΤΙΚΗ και όχι σοσιαλιστική δυστυχώς. Λοιπόν θα κάνουμε κάτι για να βελτιώσουμε τη ζωή μας μέσα σε αυτήν και να μπορούμε και εμείς να συνυπάρχουμε μεταξύ μας ή προτείνεις επειδή ζούμε σε αστική κοινωνία να…σκοτωνόμαστε μεταξύ μας μέχρι να έρθει ως δια μαγείας η σοσιαλιστική επανάσταση; Γιατί σόρρυ αλλά κυριαρχούν τέτοιου είδους ΑΚΡΑΙΕΣ ΑΤΟΜΙΚΙΣΤΙΚΕΣ και ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ αντιλήψεις και συμπεριφορές τότε συγγνώμη που θα στο πω αλλά δεν πρόκειται να ανατρέψουμε τον καπιταλισμό ΠΟΤΕ. Το αντίθετο εξαιτίας μας θα δυναμώνει όλο και περισσότερο.

    Έχε υπόψην ότι μέσα στην αστική κοινωνία δεν συνυπάρχεις μόνο με αστούς αλλά και με…εργάτες, εργαζόμενους. Θεωρείς ότι δεν έχουμε καμία ευθύνη, καμία υποχρέωση απέναντι σε αυτούς; Θεωρείς ότι δεν πρέπει να προστατεύουμε το δικό τους δικαίωμα στη ζωή; Όταν κάποιος καπνίζει ακριβώς μέσα στη μούρη ενός αντικαπνιστή εργαζομένου θεωρείς ότι δεν πρέπει αυτός να τιμωρείται; Γιατί; Γιατί τους νόμους τους αποφασίζει το…αστικό κράτος; Όχι Θόδωρε αν αυτοί οι νόμοι είναι για το σωστό λόγο τότε ΝΑΙ ΤΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ. Ναι είμαι εναντίον του αστικού κράτος ταξικά, ναι η ιδεολογία μου είναι η ανατροπή του αλλά όταν αυτό με νόμους του κάνει και μερικά σωστά πράγματα εκεί ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΚΕΙ το υποστηρίζω.

    Και τονίζω ότι η ιδεολογία μου είναι η επαναστατική ανατροπή του αστικού κράτους και η αντικατάστασή του με ένα ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟ. Πράγμα που σημαίνει ότι το κράτος αυτό για το οποίο εγώ παλεύω θα εφαρμόζει και αυτό τέτοιους νόμους που διέπουν την ομαλή σχέση μεταξύ των πολιτών και θα προστατεύουν τα δικαιώματα των πολλών αλλά και θα καθιστά σαφείς και τις υποχρεώσεις του καθενός. Αυτό ισχύει και πρέπει να ισχύει για ΚΑΘΕ ΚΡΑΤΟΣ άρα και για το σοσιαλιστικό.

    Γιατί σοσιαλισμός και…εγωϊστικός, στιρνερικός ατομικισμός και αμοραλισμός απλά ΔΕΝ ΚΟΛΛΑΝΕ αν σε μία σοσιαλιστική κοινωνία επικρατήσει αυτό το ιδεολογικό ρεύμα τότε έχουν μπει ήδη οι βάσεις…ανατροπής της μη σου πω έχει ήδη αρχίσει η καπιταλιστική παλινόρθωση

    Όχι να μη μου απαγορεύσει κανείς το αλκοόλ λοιπόν αλλά αν με πιάσουν να οδηγώ μεθυσμένος ΝΑ ΜΕ ΜΠΟΥΖΟΥΡΙΑΣΟΥΝ. Και ναι το αποδέχομαι ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ. Γιατί σου ξαναλέω συνυπάρχεις με ανθρώπους της τάξης σου. Σκέψου να αφαιρέσεις τη ζωή κάποιου με αυτόν τον τρόπο. Δεν το λες και ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ αυτό το πράγμα έτσι και δεν νομίζω ότι κάποιος έχει το δικαίωμα να μιλάει στο όνομα αυτής όταν συμπεριφέρεται έτσι. Γιατί όταν οι ψευτοαναρχικοί, οι εακκίτες και οι άλλες παρατάξεις φυσικά καπνίζουν μέσα στα φοιτητικά αμφιθέατρα σε γενική συνέλευση μπροστά μου που σιχαίνομαι τον καπνό ε δεν πείθομαι ρε φίλε όταν μου λένε ότι αγωνίζονται για τα…δικαιώματά μου και για μία καλύτερη κοινωνία. Το δικαίωμά μου στη ζωή γιατί δεν το σκέφτεται κανείς από αυτούς τους “επαναστάτες”;

    Reply
      1. Σ.Τ.

        Βέβαια, το κράτος είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το διεθνές δίκαιο. Οπότε λογικά εφόσον δεν εμπιστεύεσαι το κράτος, ούτε το διεθνές δίκαιο θα εμπιστεύεσαι…..όπως λέτε και εσείς οι ειδικοί, το αποκλειστικό υποκείμενο του διεθνούς δικαίου είναι τα κράτη. Και όχι τα άτομα!! Μάλιστα ιστορικά η εμφάνιση του διεθνούς δικαίου συνδέθηκε με την διευθέτηση πολεμικών συγκρούσεων ανάμεσα στα πρωτες μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης και έχει το διττό ρόλο, αφενός να τεκμηριώνει το μονοπώλιακο δικαίωμα της βίας στο εσωτερικό του κάθε κράτους, κεντροποιωντας και ενοποιώντας την εξουσία των διαφόρων φεουδων και γαλαζοαιματων, αφετέρου να αποκρυσταλλωνεί τον συσχετισμό δύναμης στο διεθνές πεδίο.
        Οι μαρξιστές με την ιδιοτροπία που τους χαρακτηρίζειι να τα ανάγουν όλα στο ταξικό είναι πεπεισμένοι ότι η ουσία του διεθνούς δικαίου ειναι η ταξικοτητα του. Βλέπουν δηλαδή σχέσεις ενοποιημένων μονοπωλιακών ομίλων σε σύγκρουσιακη ισορροπία….δεν είναι καθόλου απλό όντας μαρξιστής να εμπιστεύεσαι οποιοδήποτε δίκαιο από θέση αρχής. Απλά κοιτάς κατά περίπτωση αν και κατά πόσο είναι ένας νόμος απόλυτα ταξικός η αν εκφράζει κάποια κατάκτηση της κοινωνίας των υποτελών τάξεων κτλ..δηλαδή στο θέμα μας οι διαφορές υποχρεώσεις και απαγορεύσεις των νόμων, δεν αποτελούν κρατική βία στο άτομο, αλλά είναι προϋπόθεση μίνιμουμ για ύπαρξη κοινωνίας δηλαδή πολιτισμένης ανθρωποτητας. Αναπαράγει φυσικά ο νομος την κοινωνική σχέση της ταξικής αλληλεπίδρασης, αλλά η διευθέτηση των πλευρών της αποτελούν αντικείμενο όχι μόνο βίας αλλά και συναίνεσης όπως ειπώθηκε. Στο θέμα της πανδημίας, έχουμε την πλευρά της ταξικής βίας όταν ο πρωθυπουργός λέει ότι….έχουν πολλά νοσοκομεία και πρέπει να κλείσουν κάποια και την πλευρά της κοινωνικής συναίνεσης δεχόμενοι εκουσιο εγκλεισμό, εμβολιασμό και πιστοποιητικά. Η πιθανότητα ακύρωσης των σχετικών νόμων και επιβολής άμεσης βίας μεταξύ ατόμων, μέσω άσκησης πολεμικών τεχνών, καράτε,ταϊτσι ζιουζιτσου, όπως ευθέως υπαινίχθηκε, ακυρώνει μεν την υπερταξική συναίνεση αναπαραγωγής των κοινωνικών σχέσεων ως σχέσεις ταξικής εκμετάλλευσης αλλά (και αυτό είναι το σημαντικότερο) ταυτόχρονα αναπαράγει την κοινωνία ως τρόπος ύπαρξης ζωντανών και σωματικά ακεραίων άνθρωπων, έστω και με κάποιες επιπτώσεις στην ψυχική/νοητικη σφαίρα.

        Reply
        1. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Το δεύτερο με μπέρδεψε λίγο. Νομίζω πως εκεί που είπες: “Η πιθανότητα ακύρωσης των σχετικών νόμων και επιβολής άμεσης βίας μεταξύ ατόμων, μέσω άσκησης πολεμικών τεχνών, καράτε,ταϊτσι ζιουζιτσου, όπως ευθέως υπαινίχθηκε, ακυρώνει μεν την υπερταξική συναίνεση αναπαραγωγής των κοινωνικών σχέσεων ως σχέσεις ταξικής εκμετάλλευσης αλλά (και αυτό είναι το σημαντικότερο) ταυτόχρονα αναπαράγει την κοινωνία ως τρόπος ύπαρξης ζωντανών και σωματικά ακεραίων άνθρωπων, έστω και με κάποιες επιπτώσεις στην ψυχική/νοητικη σφαίρα”, μάλλον εννοούσες κάτι σαν “ακυρώνει την κοινωνία ως τρόπος ύπαρξης ζωντανών και σωματικά ακεραίων άνθρωπων, έστω και με κάποιες επιπτώσεις στην ψυχική/νοητικη σφαίρα”.

          Δηλαδή ναι μεν καταργεί τις σχέσεις εξουσίας και εκμετάλλευσης αλλά εξαφανίζει και την κοινωνία εν συνόλω. Κάτι τέτοιο μάλλον ήθελες να πεις.

          Κατανοώ αυτό που είπες πως φυσικά και ένα κράτος πέρα από μοχλός ταξικής καταπίεσης διευθετεί και ζωτικά θέματα της ανθρώπινης καθημερινότητας (π. χ. να μαζεύει και να πετάει τα σκουπίδια, το που και πως είναι άλλη ιστορία).

          Έγραφε ο Maurice Duverger https://www.politeianet.gr/books/duverger-maurice-papazisis-eisagogi-stin-politiki-38212 : “Τελικά, η ίδια η ουσία της πολιτικής, η πραγματική της φύση, η αληθινή της σημασία είναι ότι πάντοτε και παντού είναι διφυής. Η εικόνα του Ιανού, του θεού με τις δύο όψεις, είναι η πιο παραστατική εικόνα του Κράτους. Εκφράζει την πιο βαθειά πολιτική πραγματικότητα. Το Κράτος-και γενικότερα η κατεστημένη εξουσία σε μία κοινωνία-είναι πάντοτε και παντού σ υ γ χ ρ ό ν ω ς εργαλείο κυριαρχίας ορισμένων τάξεων πάνω σε άλλες, χρησιμοποιούμενο από τις πρώτες προς όφελος τους και σε βάρος των δεύτερων, και ένα μέσο που εξασφαλίζει μία ορισμένη κοινωνική τάξη, μία ορισμένη αφομοίωση όλων των ατόμων στην Κοινότητα, για το κοινό καλό. Η αναλογία του ενός και του άλλου στοιχείου διαφέρει ανάλογα με τις εποχές, τις περιστάσεις και τις χώρες, αλλά και οι δύο συνυπάρχουν πάντοτε. Οι σχέσεις μεταξύ του ανταγωνισμού και της εντάξεως είναι άλλωστε περίπλοκες. Κάθε αμφισβήτηση της υπάρχουσας κοινωνικής τάξεως είναι εικόνα και προπομπός μίας ανώτερης τάξεως, πιο αυθεντικής. Κάθε αγώνας φέρνει μέσα του μία επιθυμία εντάξεως και αποτελεί μία προσπάθεια πραγματοποιήσεως της. Πολλοί πιστεύουν ότι αγώνας και ένταξη δεν είναι δύο αντιτιθέμενες όψεις, αλλά μία από κοινού πορεία προς τα εμπρός, αφού ο αγώνας γεννά φυσιολογικά την ένταξη και οι ανταγωνισμοί τείνουν με την ίδια τους την ανάπτυξη στην αυτοκατάργηση και στην έλευση μίας αρμονικής πολιτείας”.

          Τι γίνεται όμως όταν θεωρείς ότι η κατάσταση είναι ενδεχομένως μη αναστρέψιμη και ότι δεν υπάρχει το πλαίσιο εντός του τακτοποιημένου αυτού κόσμου να ενταχθείς ξανά με καλύτερους όρους; Τι και αν θεωρείς πως ο μόνος τρόπος είναι η εκ θεμελίων καταστροφή της τάξεως και ό,τι γίνει. Τι εάν σε έχουν φτάσει στο σημείο να εκτιμήσεις ότι έχουμε διαβεί το ποτάμι και πλέον είναι ή όλα ή τίποτα;

          Σου εφιστώ την προσοχή πως στην πολιτισμένη ανθρωπότητα, όπως ορθά το θέτεις ιστορικά, υπήρχαν πάντοτε κανόνες διαπραγμάτευσης οι οποίοι σε γενικές γραμμές τηρούνταν Πάνω σε αυτούς του κανόνες άλλωστε έχει χτιστεί και το Διπλωματικό και Προξενικό Δίκαιο, καθώς και το Δίκαιο των Συνθηκών. Εδώ δεν υπάρχουν κανόνες διαπραγμάτευσης. Για ένα ζήτημα ζωτικής σημασίας απαιτείται η ολοκληρωτική ιδεολογικής-και το τονίζω ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ-παράδοσης ενός σημαντικού κομματιού του πληθυσμού. Τι ακριβώς πιστεύεις εσύ πως μπορεί να -και θα- λυθεί “πολιτισμένα”;

          Όσον αφορά το πρώτο. Υποκείμενο του Διεθνούς Δικαίου είναι συνήθως τα κράτη, πλην εξαιρέσεων. Εξαίρεση αποτελεί το Διεθνές Δίκαιο του Πολέμου, το Διεθνές Δίκαιο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και -το πλέον σημαντικό- το Διεθνές Ιδιωτικό Δίκαιο, χωρίς το οποίο δεν υπάρχει καπιταλισμός όπως τον γνωρίζαμε. Σε κάθε περίπτωση, από την στιγμή που το Διεθνές Δίκαιο εντάσσεται στο Σύνταγμα-και τονίζω πως η κυρίαρχη νομική άποψη είναι πως το Διεθνές Δίκαιο υπέρκειται του Συντάγματος και σε περίπτωση σύγκρουσης τα δικαστήρια “οφείλουν” να συμμορφωθούν με το Διεθνές Δίκαιο-τότε τα υποκείμενα του γίνονται τα άτομα, ούτως ή άλλως. Σε κάθε περίπτωση αναφέρω και την ύπαρξη του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου το οποίο, όπως και οι προπομποί του, τα Δικαστήρια για τη Ρουάντα και τη Γιουγκοσλαυία, δίκαζαν ΑΤΟΜΑ.

          Κλείνοντας. Το Διεθνές Δίκαιο έχει την αστάθεια στα θεμέλια του ότι δεν έχει έναν συγκεκριμένο μοχλό επιβολής, όπως το εσωτερικό δίκαιο. Η επιβολή κυρώσεων μέσω υπερεθνικών οργανισμών είναι λύση ανάγκης και σκοπιμότητας. Για παράδειγμα κανένα Συμβούλιο Ασφαλείας δεν νομιμοποιείται πραγματικά, μέσω των Γενικών Αρχών του Δικαίου, όπως τουλάχιστον αντιλαμβανόταν το δίκαιο ας πούμε ο Ρήγας, δεν έχει την ηθική και πολιτική νομιμοποίηση να παρεμβαίνει με τα όπλα στο εσωτερικό ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους με βομβαρδισμό χαλί και τα λοιπά. Αμφισβητώ πως αυτό θα ήταν νομιμοποιημένο ακόμη και εάν την απόφαση την έπαιρνε η ολομέλεια της Γενικής Συνέλευσης.

          ΌΜΩΣ, το γεγονός και μόνο της ύπαρξης του Διεθνούς Δικαίου, ως καθρέφτη των Γενικών Αρχών του Δικαίου, ως ομολογία της ύπαρξης φυσικού δικαίου που αφορά όλους τους ανθρώπους και διασταλτικά όλους τους έμβιους οργανισμούς, λειτουργεί ως υπενθύμιση στον κάθε άνθρωπο για το τι του αξίζει να κατέχει και να διεκδικεί στη ζωή.

        2. Σ.Τ.

          “Τι ακριβώς πιστεύεις εσύ πως μπορεί να -και θα- λυθεί “πολιτισμένα”;”
          Αυτό σηκώνει πολλή συζήτηση, αρχίζοντας από τους ορισμούς των λέξεων. Εγώ πχ πολιτισμό θεωρώ να μπορούμε να συζητάμε. Δεν θεωρώ ρεαλιστική την λύση της βίας. Πιστεύω, χωρίς να θέλω να σε πληγώσω, πως η ατομιστικη ιδεολογία του Στίρνερ, μπορεί να είναι κατάλληλη για κάποιους ανθρώπους, πιστεύω πχ ότι υπόδειγμα ατομιστη πολύ κοντά στον Στίρνερ, ήταν ο Ζαχαριάδης, ο Στάλιν. Δεν είναι όμως όλοι οι άνθρωποι έτσι. Δεν νομίζω δηλαδη. Πιστεύω δεν είναι μια ιδεολογία για την πλειοψηφία της κοινωνίας. Ύστερα μην ξεχνάμε ότι πάντα η κοινωνία καταναλώνει τόση βία όση παράγει. Αυξάνοντας την παραγωγή της, αυξάνεται ίσοποσα και η κατανάλωση.

        3. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Σ. Τ., εδώ πας να με βγάλεις λίγο έξω από τα νερά μου, ωστόσο θα ανταποκριθώ όσο καλύτερα μπορώ.

          Δεν θέλω να μείνω στον Πλατωνισμό, γιατί τον θεωρώ ιδεολογία για αριστοκράτες, οπότε πάω παρά πέρα. Αν δούμε τι πιστεύει ο Αριστοτέλης για την ηθική, αυτός φτάνει εις το εξής συμπέρασμα: οι αρετές δεν υπάρχουν μέσα μας εκ φύσεως — ούτε όμως και είναι αντίθετη προς τη φύση μας η γένεσή τους μέσα μας: η φύση μάς έκανε επιδεκτικούς στις αρετές, τέλειοι όμως σ᾽ αυτές γινόμαστε με τη διαδικασία του έθους. https://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/library/browse.html?page=14&text_id=78

          Συνεπώς, αν θέλουμε να μιλήσουμε για πολιτισμό, και ο πολιτισμός είναι εποικοδόμημα της πόλεως ως οργάνωσης του βίου, και αν το δούμε πολιτικά και όχι θεολογικά, μιλάμε για κάτι το οποίο διδάσκεται, δεν βρίσκεται μέσα σε κανέναν από γεννησιμιού του. Ο Παπιγιόν, κάτω από άλλο πρίσμα από σένα, με κατηγόρησε για αμοραλισμό. Δεν νομίζω ότι είμαι αμοραλιστής, απλά δεν πιστεύω ότι η ατομική ηθική, αλλά και η ατομική αισθητική, έχουν τόσο μεγάλο πολιτικό αποτύπωμα σε μαζική κλίμακα. Όμως, επειδή ο Αριστοτέλης για πολλούς ανθρώπους αποτελεί ειδίκευση και ενασχόληση ζωής, δεν θα μείνω στον Αριστοτέλη.

          Από την άλλη γνωρίζω για το ηθικό αίσθημα, όπως το περιέγραψε, το 1725, ο Francis Hutcheson (Inquiry into the Original of our Ideas of Beauty and Virtue). Το ηθικό αυτό αίσθημα δεν προϋποθέτει καμία ενυπάρχουσα ιδέα, δεν έχει καμία θρησκευτική βάση, δεν ανάγεται σε κοινωνικό αγαθό και έχει ως αντικείμενο μία ιδιότητα η οποία πραγματικά υπάρχει στο πρόσωπο (θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και στο ζώο και στο πράγμα) που κρίνουμε. Κάποιος έχει υψηλές ιδέες «χωρίς να γνωρίζει την θεότητα και χωρίς να περιμένει την παραμικρή ανταμοιβή εκ μέρους της». Περιφρονεί τον προδότη της χώρας του, κι ας είναι χρήσιμος για την δική του χώρα, και εκτιμά έναν γενναίο εχθρό. Χωρίς το ηθικό, αυτό, αίσθημα, οι θείες κυρώσεις δεν μπορούν, παρά μόνον εξαναγκαστικά, να μας σπρώξουν σε αποφάσεις. Χωρίς αυτό, έχουμε την ίδια κλίση για τα άψυχα όντα, όπως και για τα έμψυχα. https://www.politeianet.gr/books/brehier-emile-suropoulos-ekdoseis-pagkosmios-istoria-tis-filosofias-ditomo-164517 (μόνο σε παλαιοβιβλιοπωλεία)

          Όμως, η ηθική φιλοσοφία του βρετανικού διαφωτισμού είναι ένα ζήτημα ελάχιστα μεταφρασμένο στα ελληνικά https://www.politeianet.gr/books/9789604496129-sullogiko-sabbalas-aretes-kai-sumferonta-122349 , και όποιος θέλει θα πρέπει να το μελετήσει βασικά στα αγγλικά, οπότε εκ των πραγμάτων δεν είναι γνώση ανοιχτή για όλους και δεν θα σταθώ.

          Πέραν του ηθικού αισθήματος, σημαντικό ρόλο στην ανθρώπινη σκέψη διαδραματίζει, όπως κατέδειξε ο Claude Buffier, το 1724 (Traité des premières vérités), ο κοινός νους. Ο κοινός, αυτός, νους είναι μία απλή διάθεση του σκέπτεσθαι κατά ορισμένο τρόπο, επί ενός ορισμένου συμπεράσματος, και είναι το ίδιο πράγμα με την φύση. Σε κάθε περίπτωση, εάν τα δεδομένα των αισθήσεων δεν είναι αρκετά ασφαλή «για να μας προμηθεύσουν μιαν επιστήμη καθαρής περιέργειας», είναι αρκετά «για να μας οδηγήσουν εις την πείρα της ζωής». https://www.politeianet.gr/books/brehier-emile-suropoulos-ekdoseis-pagkosmios-istoria-tis-filosofias-ditomo-164517 (τόμος 2, όπως παραπάνω)

          Δεν αρνούμαι λοιπόν ούτε την ύπαρξη μίας ενδόμυχης ηθικής ούτε την αξία της κοινής λογικής. Αυτό όμως πολιτικά θα είχε αποτύπωμα εάν μπορούσαμε να συλλάβουμε “λογικά” τον κόσμο στο σύνολο του. Σύμφωνα με τον Μποναβεντούρα, η φιλοσοφική λογική αποτελεί μεταβατική βαθμίδα, μεταξύ ενός κατώτερου σταδίου, κατά το οποίο γνωρίζουμε τον Θεό λιγότερο και ενός ανώτερου, κατά το οποίο τον γνωρίζουμε περισσότερο, μία στιγμή της πορείας μας από την απλή πίστη προς την ανύψωση προς τον Θεό. Έγραφε χαρακτηριστικά: «Αρχίζουμε με την σταθερότητα της πίστεως και προχωρούμε προς την γαλήνη του λογικού, για να φτάσουμε στην τέρψη της ανύψωσης της ψυχής προς τον Θεό».

          Εδώ κάπου, όμως, έρχεται ο Θωμάς ο Ακινάτης να βάλει ένα φρένο στην ανοδική τάση της ανθρώπινης λογικής γράφοντας (Summa Contra Gentiles, I, 3): «Η ανθρώπινη νόηση δεν μπορεί με τη την φυσική της ικανότητα να φτάσει στο σημείο να συλλάβει την ουσία του Θεού, διότι η γνώση που αποκτά ο νους μας στην παρούσα ζωή αρχίζει από την αίσθηση. Γι’ αυτό και κάθε τι που δεν υποπίπτει στις αισθήσεις δεν μπορεί να το συλλάβει ο ανθρώπινος νους, παρεκτός αν αρχίζει από τις αισθήσεις. Τα κατ’ αίσθησιν, όμως, πράγματα δεν μπορούν να βοηθήσουν την νόηση μας να δει, μέσα τους, το τι είναι ή θεία υπόσταση, διότι είναι αποτελέσματα που δεν φθάνουν την αιτία κατά την αξία». https://www.politeianet.gr/books/brehier-emile-suropoulos-ekdoseis-pagkosmios-istoria-tis-filosofias-ditomo-164517 (εδώ είμαστε στον τόμο 1)

          Επειδή όμως ούτε οι σχολαστικοί του μεσαίωνα έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά, και δεν είναι γνώση ανοιχτή στο κοινό υπό αυτήν την έννοια, δεν θα σταθώ ούτε εδώ. Άλλωστε, τα είχε πει πολύ πιο απλά ο Πρωταγόρας: “Μέτρο των πάντων είναι ο άνθρωπος, εκείνων που είναι ότι είναι και εκείνων που δεν είναι ότι δεν είναι… Ό,τι φαίνεται, τούτο και είναι, και είναι όπως φαίνεται… Για τους θεούς δεν γνωρίζουμε ούτε ότι υπάρχουν, ούτε ότι δεν υπάρχουν, ούτε πως είναι καμωμένοι. Γιατί πολλά μας εμποδίζουν να αποκτήσουμε μία γνώση γι’ αυτούς: η αδηλώτης των θεών και η βραχύτης του ανθρώπινου βίου”.

          Άλλωστε, σε κάθε περίπτωση, το τι είναι “λογικό” και τι όχι, έχει τα αντικειμενικά του όρια. Αν σταθείς στα παράδοξα του Ζήνωνα, καθίσταται φανερό πως η ανθρώπινη λογική έχει όρια και αντιφάσεις, δεν πρόκειται για κάποιας λογής “παραλογισμό” του Ζήνωνα. Με βάση την καθαρά ανθρώπινη λογική ο Αχιλλέας δεν θα προσπεράσει ποτέ τη χελώνα. Εν τούτοις την προσπερνά, για λόγους που ο άνθρωπος δεν μπορεί να ορίσει λογικά και ίσως δεν είναι φτιαγμένος για να τους συλλάβει λογικά.

          Δεν θέλω να το τραβήξω άλλο, γιατί θα ξεφύγω εντελώς, συνοψίζοντας, αν και γνωρίζω ότι τα σοβιετικά εγχειρίδια ορίζουν την ηθική και την αισθητική με ταξικούς όρους, εγώ διαφωνώ, τι να κάνουμε τώρα. Δεν πιστεύω στα σοβαρά πως οι άνθρωποι λειτουργούν σε μαζική κλίμακα με βάση συνειδητές απόψεις ως προς τι είναι λογικά ορθό, ηθικά σωστό ή αισθητικά ωραίο. Τα κίνητρα των ανθρώπων συνήθως είναι βαθύτερα, και-το πιστεύω αυτό-πολλές φορές ασυνείδητα. Άλλωστε, τα έλεγε και ο Χομπς (και αξίζουν πραγματικά να διαβαστούν οι σελίδες αυτές https://eclass.uoa.gr/modules/document/file.php/LAW351/%CE%A7%CE%BF%CE%BC%CF%80%CF%82%20%CE%9B%CE%B5%CE%B2%CE%B9%CE%AC%CE%B8%CE%B1%CE%BD.pdf ):

          “Επίσης, από τις κοινωνικές συναναστροφές, οι άνθρωποι δεν αντλούν ευχαρίστηση όταν δεν υπάρχει κάποια δύναμη ικανή να τους επιβληθεί. Διότι ο καθένας απαιτεί από το συνομιλητή του να τον εκτιμά τόσο, όσο ο ίδιος αξιολογεί τον εαυτό του, και, φυσικά, σε κάθε ένδειξη περιφρόνησης ή υποτίμησης, προσπαθεί, με όση τόλμη διαθέτει, να αποσπάσει μεγαλύτερη αναγνώριση της αξίας του από όσους τον καταφρονούν, προκαλώντας τους κακό, και από τους υπολοίπους με το παράδειγμα των προηγούμενων.

          Έτσι, στη φύση του ανθρώπου διακρίνουμε τρεις πρωταρχικές αιτίες διαμάχης. Πρώτον, τον ανταγωνισμό, δεύτερον τη δυσπιστία και, τρίτον, τη δόξα.

          Η πρώτη ωθεί τους ανθρώπους να επιτίθενται για το κέρδος, η δεύτερη για την ασφάλεια και η τρίτη για τη φήμη. Στην πρώτη περίπτωση, οι άνθρωποι χρησιμοποιούν βία για να κατεξουσιάζουν τους άλλους, μαζί με τις γυναίκες, τα παιδιά και τα κοπάδια τους. Στη δεύτερη, τη χρησιμοποιούν για να υπερασπισθούν τα ίδια αυτά πράγματα. Στην τρίτη, καταφεύγουν σ’ αυτήν για μηδαμινότητες, όπως μια λέξη, ένα χαμόγελο, μια διαφορετική γνώμη ή οποιοδήποτε άλλο σημείο υποτίμησης του προσώπου τους, είτε άμεσα είτε ανακλαστικά, μέσω της υποτίμησης του γένους, των φίλων, του έθνους, του επαγγέλματος ή του ονόματος τους.

          Είναι λοιπόν φανερό, ότι, όσο οι άνθρωποι ζουν χωρίς μια κοινή εξουσία που θα τους κρατούσε όλους υποταγμένους, βρίσκονται σε κατάσταση πολέμου. Και μάλιστα, αυτός ο πόλεμος είναι πόλεμος των πάντων εναντίον των πάντων”.

          Νομίζω ότι το κίνητρο που κινητοποιεί εσένα, σε αντίθεση με τον Παπιγιόν που το κίνητρο του ήταν μάλλον φιλοσοφικό-ηθικιστικό, είναι μάλλον ο αντικειμενικός φόβος του χάους, όπως συμπυκνώνεται παρά κάτω από τον Χόμπς: “Ίδια, συνεπώς, με τα επακόλουθα μιας εποχής πολέμου, όπου κάθε άνθρωπος είναι εχθρός κάθε άλλου ανθρώπου, είναι και τα επακόλουθα μιας εποχής, όπου οι άνθρωποι ζουν χωρίς άλλη ασφάλεια, πέραν εκείνης που τους παρέχει η δύναμη και η εφευρετικότητα τους. Σε μια τέτοια κατάσταση δεν έχει θέση η εργατικότητα, αφού οι καρποί της είναι επισφαλείς, και, κατ’ επέκτασιν, δεν έχει θέση η καλλιέργεια της γης, η ναυσιπλοΐα, η χρησιμοποίηση εμπορευμάτων που εισάγονται μέσω των θαλασσών, τα άνετα κτήρια, τα εργαλεία μετακίνησης όσων αντικειμένων απαιτούν μεγάλη δύναμη για να μετατοπισθούν, η γνώση της επιφάνειας της γης, η μέτρηση του χρόνου, οι τέχνες, τα γράμματα, η κοινωνία. Και μόνο το υπέρτατο κακό έχει θέση, δηλαδή ο διαρκής φόβος και ο κίνδυνος του βίαιου θανάτου. Ο ανθρώπινος βίος είναι μοναχικός, ενδεής, βρωμερός, κτηνώδης και βραχύς”.

          Για να μην το κουράσω άλλο, γιατί κουράστηκα κι εγώ, φαίνεται, όπως το έθετε και ο J. F. C. Fuller https://www.politeianet.gr/books/fuller-jfc-poiotita-oi-apofasistikes-maches-pou-diamorfosan-ton-kosmo-480-pch-1757-protos-tomos-153059 , https://www.politeianet.gr/books/fuller-jfc-poiotita-oi-apofasistikes-maches-pou-diamorfosan-ton-kosmo-1792-1944-deuteros-tomos-167466 : “Για το αν ο πόλεμος αποτελεί αναγκαίο παράγοντα στην εξέλιξη της ανθρωπότητας μπορεί να υπάρξουν διαφωνίες, αλλά ένα γεγονός που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί είναι ότι, ξεκινώντας από τα αρχαιότερα στοιχεία που έχουμε για τον άνθρωπο και φτάνοντας μέχρι τη σύγχρονη εποχή, ο πόλεμος ήταν η κυρίαρχη ενασχόληση του”.

          Όμως, η σχέση πολέμου και πολιτικής δεν μπορεί να αγνοείται και είναι πάντοτε αμφίδρομη, καθώς ο πόλεμος εν τέλει είναι μία πράξη βίας, προορισμένη να καταναγκάσει τον αντίπαλο να εκτελέσει τη θέληση μας (βλέπε Κλαούζεβιτς https://eranistis.net/wordpress/2018/03/03/%CE%BA%CE%BB%CE%B1%CE%BF%CF%8D%CE%B6%CE%B5%CE%B2%CE%B9%CF%84%CF%82-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%AD%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%80/ ).

          Πέρα από άνθρωπος λοιπόν Σ. Τ. σου απαντώ και ως διεθνολόγος, πως όλα τα επιχειρήματα περί “πολιτισμού”, “κοινωνίας” και αποφυγής “εμφυλίου των φτωχών” δεν μπορούν να με επηρεάσουν να πάω πίσω από τις κόκκινες γραμμές μου. Με όρους απόλυτης ηθικής παράδοσης, σε βαθμό να μην μπορώ πλέον να κοιτάξω τον εαυτό μου στον καθρέφτη, δεν υφίσταται καμία “συζήτηση”. Οποιαδήποτε τέτοια συζήτηση θα ήταν εξ’ αρχής σημαδεμένη και θα αποσκοπούσε μόνο στο κέρδισμα χρόνου και σε τίποτα άλλο, θα είχε μόνο τακτικό χαρακτήρα δηλαδή και δεν θα ήταν ειλικρινής προσπάθεια επικοινωνίας.

        4. Σ.Τ.

          Γιώργο όλα αυτά είναι πολύ ωραία, αλλά που είναι η απόδειξη; Γιατί χωρίς αυτή, είναι μόνο αξιωματα.
          Τι είναι η ψυχή και ποιες οι ιδιοτητες του Θείου,;; τι θέση έχουν σε μια πολιτική επιχειρηματολογία;
          Γιατί θα μπορούσα να σου παραθέσω τις απόψεις του Βιγκοτσκι, του Ιλιενκωφ, του Λούκατς του Μπιστακη ξεκινωντας από τον Ένγκελς και τον Λενιν που είναι πιο προσγειωμένες εν πάσι περίπτωσει.

        5. Σ.Τ.

          Υ.Γ.Ωραίο θέμα το παράδοξο του Ζήνωνα, το είχα συναντήσει στο Μπόρχες. Υποτίθεται ότι το έβαλες για να κλονιστεί την έννοια του ντετερμινισμού και της αντικειμενικής πραγματικότητας;
          Σοβαρά τώρα;Η απάντηση που δίνω είναι μια ερώτηση. Μπορεί να μελετηθεί σε πραγματικούς υλικούς όρους πειραματικά ή είναι απλά ένα νοητικό τέχνασμα.??Δεν με εντυπωσιάζει που ο ιδεαλισμός αδυνατεί να αποφανθεί. Δεν είναι δα και το μόνο πράγμα στο οποίο αδυνατεί να δώσει πειστικές απαντήσεις. Όλο και όλο που μπορώ να πω είναι ότι ο ιδεαλισμός ήταν ένα στάδιο στην εξέλιξη της επιστήμης όπως αυτή βγήκε από την πρωτόγονη σκέψη, διατηρώντας αρκετά στοιχεία αυτής.

          Απ’οτι φαίνεται όλος ο ιδεαλισμός έχει παρόμοια ανάπτυξη. Ξεκινάει από αξιώματα τα οποία όσο πιο μακρυά από την πραγματικότητα τόσο πιο αναπόδεικτα in fact μη εφαρμόσιμα παρά μόνο στο πεδίο της ΚΑΘΑΡΗΣ ΣΚΕΨΗΣ και συνεπώς μη αποδεικνυουμενα.

          Για την ψυχή. Η σύγχρονη ψυχιατρική επιστήμη έχει καταληξει (από άλλο δρόμο βέβαια) στην μαρξιστική άποψη που υπάρχει ήδη από την εποχή της ” Διαλεκτικής της φύσης” ότι η σκέψη είναι η δραστηριότητα του ανθρώπινου βιολογικού συστηματος όπως αυτό λειτουργεί σε δυναμικο κληρονομικό και αισθητικο-αντιληπτικο υπόστρωμα.
          Ο Βιγκοτσκι διατύπωσε ως εξής (από μνήμης): η νοητικη-ψυχολογικη διεργασία είναι διαφορετική ανάλογα με το κοινωνικό καθεστώς. Υπάρχουν φυσικά διαφορές στις οποίες επικεντρώνει η αστική ψυχολογία, αλλά αυτές έχουν δευτερεύουσα σημασία.

        6. Σ.Τ.

          https://www.politeianet.gr/books/9789608325081-dafermos-manolis-atrapos-i-politismiki-istoriki-theoria-tou-vygotsky-168864

          https://www.academia.edu/1121216/%CE%9C_%CE%94%CE%B1%CF%86%CE%AD%CF%81%CE%BC%CE%BF%CF%82_2002_%CE%97_%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%B8%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85_Vygotsky_%CE%91%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1_%CE%91%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%82
          https://www.routledge.com/Vygotsky-the-Teacher-A-Companion-to-his-Psychology-for-Teachers-and-Other/Barrs/p/book/9780367195410

          https://www.researchgate.net/publication/216554288_E_politismike_istorike_theoria_tou_LVygotsky

        7. Σ.Τ.

          ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΤΕΛΗΣ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
          (σ.168-)
          Η απλούστατη σχέση της κοινωνίας ​το «κύτταρο» του οργανικού όλου που αυτή συνιστά, είναι η αλληλεπίδραση των ανθρώπων ως ζώντων οργανισμών με то περιβάλλον τους για τη διατήρηση της ζωής τους, αλλά και μεταξύ τους γιατη διαιώνιση του βιολογικού τους είδους. Στο επίπεδο της αμεσότητας, η σχέση αυτή αφορά πρωτίστως τη σχέση ατόμου-φύσης και ατόμου-γένους. Η σωματικότητα τίθεται ως βασική συνιστώσα της διαλεκτικής πραγμάτευσης. Ο άνθρωπος εξ υπαρχής εντοπίζεται εντός της ενότητας βιολογικού και κοινωνικού. Επιπλέον, η άμεση ενότητα βιολογικού και κοινωνικού στους άμεσα εξεταζόμενους ανθρώπους, προβάλλει πρωτίστως με τη βιολογική πλευρά αυτής της ενότητας.Και μάλιστα αυτή η βιολογική πλευρά είναι
          διττή. Συνιστά βιολογική σχέση των ανθρώπων προς αλλήλους και προς την υπόλοιπη φύση.
          (…….)

          Ο ψυχισμός εμφανίζεται εάν και εφ’ όσον το έμβιο ον αποκτά σώμα, δηλαδή διακριτή και όχι διάχυτη ή συγχωνευμένη με το περιβάλλον ύπαρξη. Η απόσπαση του σώματος του οργανισμού από το θρεπτικό του περιβάλλον τον ωθεί σε αναζήτηση ενός προσανατολιστικού μηχανισμού διευθέτησης στον χώρο και τον χρόνο. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ανακύπτει ως διαμεσολαβημένη σχέση του σώματος με το περιβάλλον μια προτρέχουσα αντανάκλαση
          που επιτρέπει την αναγκαία (προς αποφυγή κινδύνου, δυσμενούς, καταστρεπτικού ή επιβλαβούς και προς ανεύρεση ευμενούς, ευεργετικού ή επωφελούς περιβάλλοντος, αντικειμένων) μετατόπιση. Συνδέεται λοιπόν ο ψυχισμός με την
          κίνηση,
          με τη
          δραστηρι-ότητα
          που χαρακτηρίζει τον ζωικό κόσμο.
          ​Στον ζωικό κόσμο
          ​ο ψυχισμός είναιένα
          ασυνείδητο πλέγμα
          ​λειτουργιών-ανταποκρίσεων σε ερεθίσματα, οι οποίες εξασφαλίζουν την ικανοποίηση των ενστικτωδώς κωδικοποιημένων αναγκών
          του οργανισμού (μέσω ανεξαρτήτων και στη συνέχεια εξαρτημένων αντανακλαστικών), για την υποστήριξη της βιολογικής του ύπαρξης, στο πλαίσιο του «πρώτου συστήματος σήμανσης».

          Το ασυνείδητο του ζωώδους ψυχισμού έγκειται κυρίως στην αδυναμία του ζώου να διακρίνει τον εαυτό του από τον περί-γυρό του: εδώ περιβάλλον, ερέθισμα.

          Ο άνθρωπος, η εργασιακή δραστηριότητα του οποίου χαρακτηρίζεται από αυτονομία και είναι απαλλαγμένη από λεπτομερή εξωτερική εποπτεία, προσλαμ βάνει και συνειδητοποιεί καλύτερα το εσωτερικό νόημα και την πανανθρώπινη σημασία της εργασίας του. Αντίθετα, η κυριαρχία εξωτερικών κινήτρων, ο εξωτερικός σχολαστικός έλεγχος προκαλεί στον εργαζόμενο την αίσθηση της δικήςτου αδυναμίας-ανεπάρκειας, η οποία συχνά προβάλλεται σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Όσο λιγότερες δυνατότητες παρέχει η εργασία (και η παιδεία-εκπαίδευση)στον άνθρωπο για εκδήλωση πρωτοβουλίας (για επαναπροσδιορισμό των όρωνκαι των ορίων), τόσο περισσότερο επιρρεπής γίνεται αυτός προς σχέσεις υποταγής στο έξωθεν και άνωθεν επιβεβλημένο κύρος και την αυθεντία, όχι μόνο στηνεργασία, αλλά και στους υπόλοιπους τομείς της ζωής του, θεωρώντας τόν περιβάλλοντα κόσμο ανυπέρβλητο, αλλότριο, εχθρικό και απειλητικό.Με την ανάπτυξη της εργασίας, όλοι οι όροι της εργασίας (υποκείμενο, αντικείμενο, μέσα, τρόποι, προϊόν) αναπτύσσονται.
          Η ίδια η ανάγκη, διαμεσολαβεί-ται πολλαπλώς τεχνολογικά και κοινωνικά, γεγονός που συνεπιφέρει εξαιρετι-κά ουσιώδεις αλλαγές τόσο στην ίδια την ανάγκη, όσο και στους ψυχολογικούς μηχανισμούς εκδήλωσης των αναγκών και αντίστοιχης ενεργοποίησης του υπο-κειμένου.
          ​Μετατρεπόμενη σε σκοπό, η ανάγκη καθίσταται εσωτερική στιγμή τηςεργασίας, του ειδικά ανθρώπινου, τεχνολογικά και κοινωνικά διαμεσολαβημένου τύπου μεταβολισμού. Η ίδια
          η εργασιακή-παραγωγική διαδικασία, ως κοι-νωνικά και τεχνολογικά διαμεσολαβημένος τρόπος μεταβολισμού του ανθρώ-που, αποκτά ανάγκες
          ​(για αντικείμενα, υλικά, μέσα, και για τον άνθρωπο ωςυποκείμενο της εργασίας) που δεν προϋπήρχαν στη φύση
          . Ανακύπτει επίσης καιη ανάγκη για εργασία του κάθε φυσιολογικού ανθρώπου, αρχικά ως μέσο και στη συνέχεια ως αυτοσκοπός. Ανάγκη η οποία είναι ταυτοχρόνως και φυσική
          ​(ο άνθρωπος είναι προϊόν του λειτουργικού και μορφολογικού μετασχηματισμούπου επέφερε η εργασία στην πορεία της εξέλιξης)
          και κοινωνική-πολιτισμική
          . Η ανάγκη αυτή προβάλλει ως ανάγκη του ανθρώπου για ψυχοσωματικές προσπάθειες, η ελλιπής ικανοποίηση της οποίας έχει επιπτώσεις και στην ψυχοσωματική του αρτιότητα, ευεξία και υγεία. Στον βαθμό που αναπτύσσεται ο κοινωνικός χαρακτήρας της εργασιακής επενέργειας, στον βαθμό που η επιστήμη μετατρέπεται σε άμεση παραγωγική δύναμη, η ίδια
          η σκοποθεσία προβάλλει ως ανάγκη τόσο του ανθρώπου ως υποκειμένου της αναπτυσσόμενης-ανανεούμενης εργα-σίας, όσο και των αντικειμενικών όρων διεξαγωγής της τελευταίας
          . Ανακύπτει και ωριμάζει νομοτελώς η σχεδιοτέλεια ως εκ των ων ουκ άνευ όρος λειτουργίας και ανάπτυξης της εργασιακής επενέργειας, αλλά και ως εσωτερική ανάγκη ορισμένου τύπου υποκειμένου αυτής της επενέργειας.

          (……)-

          -Οι δεσμοί των ανθρώπων ως ολόπλευρων και αρμονικών προσωπικοτήτων,είναι δεσμοί κατεξοχήν μη επιβεβλημένοι αλλά εκ πεποιθήσεως συναπτόμενοι,βάσει ανιδιοτελών ενδιαφερόντων, τα οποία αποσκοπούν στην πραγμάτωση τουκοινωνικού συμφέροντος. Έτσι, «η προσωπικότητα πραγματώνοντας τα συμφέεροντα των άλλων ανθρώπων επιτυγχάνει ταυτοχρόνως την πραγμάτωση του δι
          κουτ ς συμφέροντος.

        8. Σ.Τ.

          Για το ζήτημα της βίας ως μιας μεταφυσικής σταθεράς που επικρέμαται στις κοινωνίες και χρωματίζει με μελανά χρωματα τις σχέσεις των ατόμων.
          Υπάρχει ένα ωραίο απόσπασμα από τον Ενγκελς. Λέει λοιπόν κάπου (από μνήμης) οι πρωτόγονες κοινωνίες έδιδαν το συνήθειο να εκτιμούν τους αιχμαλώτους και να τους τρώγουν, μη έχοντας κάποια πιο επωφελείς χρήση για αυτούς. Αργότερα όμως, με την εξέλιξη της τεχνολογίας της εποχής, γίνονταν δούλοι. Συνεπώς από την ιστορίκη άποψη, η δουλεια ήταν πρόοδος…

        9. Η. Τ.

          “..δεν πρόκειται για κάποιας λογής “παραλογισμό” του Ζήνωνα. Με βάση την καθαρά ανθρώπινη λογική ο Αχιλλέας δεν θα προσπεράσει ποτέ τη χελώνα…”!!!
          Είστε σοβαροί;
          Γιατί “ποτέ”;
          Το “ποτέ” δηλαδή ο χρόνος, έχει τα όρια, που του έθεσε ο …Ζήνωνας;!
          Αμα τεμαχίζεις τον χρόνο, όπως σε βολεύει, προφανώς και άπειροι τεμαχισμοί ενός ορισμένου τρόπου δε θα ξεπεράσουν ένα όριο, που ο ίδιος έθεσες μα τον τρόπο τεμαχισμού που όρισες!
          Η απάτη του Ζήνωνα στο “σόφισμα” του Αχιλλέα και της Χελώνας, είναι ότι μιλώντας για “άπειρα” χρονικά διαστήματα, υποκλέπτει το ανυπόστατο συμπέρασμα ότι αυτά τα πράγματι άπειρα διαστήματα έχουν άθροισμα, που πάει επίσης στο …άπειρο! Σαν κοινός παπατζής! Αλλά, κάτι τέτοιο, καθόλου δε συμβαίνει με τον χρόνο, και επίσης δεν προκύπτει από τον ίδιο τον δικό του συλλογισμό!
          Η άγνοια και η αμορφωσιά ήταν πάντα το προνομιακό πεδίο των απατεώνων, άρα και του Ιδεαλισμού……
          Διαβάζουμε για να καταλαβαίνουμε, όχι για να φορτώνουμε τον σκληρό μας δίσκο με χύμα δεδομένα!
          Η μάθηση πρέπει να “μορφώνει”! Προσέχτε τις ετυμολογίες των λέξεων.
          Αλλιώς η μάθηση είναι παπαγαλία!

        10. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Όχι, δεν αμφισβητώ την ύπαρξη της αντικειμενικής πραγματικότητας κάπου εκεί έξω. Αμφισβητώ την ικανότητα του σκεπτόμενου υποκειμένου να τη γνωρίσει και να την αναλύσει ομοιόμορφα. Ούτε αυτό που λέω θέλει να δώσει προτεραιότητα στις ιδέες έναντι της ύλης, δεν πάω προς τον Berkeley.

          Ο Berkeley ωστόσο έλεγε (δεν έχει μεταφραστεί, τα αποσπάσματα τα έχω διαβάσει στο Υλισμός και Εμπειριοκριτικισμός) κάτι με το οποίο συμφωνώ, ως προς την πολιτική του σκοπιμότητα (A Treatise Concerning the Principles of Human Knowledge, 5, 1η έκδοση): «Στην πραγματικότητα, αντικείμενο και αίσθημα είναι το ίδιο πράγμα και, γι’ αυτό, δεν μπορεί κανείς να κάνει αφαίρεση του ενός από το άλλο». Αυτό μου θυμίζει αρκετά τον Πρωταγόρα όταν λέει ό,τι φαίνεται, τούτο και είναι, και είναι όπως φαίνεται, άρα τέλος, με βάση αυτό σχεδιάζουμε.

          Διαφορετικά, θα μπαίνεις διαρκώς σε ερωτήματα μάλλον δίχως πρακτική σημασία του τύπου: Το φως είναι κύμα ή αποτελείται από σωματίδια; Ένας ιός είναι έμβιος οργανισμός ή άβιος σχηματισμός; Θα μου πεις τέτοιου είδους ερωτήματα μπορεί να αποδειχθούν χρήσιμα σε κάποια στιγμή στο μέλλον. Ε, όταν έρθει η ώρα να τα χρειαστείς τότε τα θέτεις. Ο William James, για τον πραγματισμό του οποίου μίλησα παραπάνω, έλεγε πως οι θεωρίες θα έπρεπε να είναι εργαλεία στα οποία να μπορούμε να στηριζόμαστε, όχι απαντήσεις σε αινίγματα.

          Τον Ζήνωνα τον παραθέτω για να καταδείξω τα όρια της ανθρώπινης λογικής ως προς την ερμηνεία του κόσμου. Για μένα προσωπικά, από εκεί και μετά αρχίζει η παρέμβαση του Θεού, γιατί χωρίς αυτήν δεν θα έβγαζε νόημα τίποτα. Ο Αχιλλέας προσπερνά τη χελώνα γιατί, ανεξαρτήτως του τι μπορεί να λέει ο άνθρωπος θεωρητικά, το σύμπαν είναι φτιαγμένο έτσι (και κάποιος το έφτιαξε, κάπου υπάρχει μία πρώτη αιτία). Από εκεί και πέρα όμως, είτε πιστεύεις είτε δεν πιστεύεις, οι δυνατότητες κατανόησης τελειώνουν.

          Επιμένω ότι το αν κάτι μπορεί να μελετηθεί πειραματικά δεν είναι πρωτευούσης σημασίας. Γιατί; Γιατί αν δεν ήσουν μπροστά δεν μπορείς να είσαι “βέβαιος”. Τρανταχτό παράδειγμα οι φήμες για τον ιό και τα εμβόλια. Ακόμη και αν ήσουν γιατρός δεν ήσουν μπροστά στα πειράματα, ούτε και στα σημεία όπου πάρθηκαν οι επιστημονικές, επιχειρηματικές και πολιτικές αποφάσεις. Άρα τι σημασία έχει εν τέλει για σένα το τι φάνηκε στο εργαστήριο από τη στιγμή που δεν το ξέρεις;;;

          Ξαναλέω άλλη μία φορά πως δεν πιστεύω πως ο άνθρωπος μπορεί ή θέλει να γνωρίσει την αλήθεια, όποια και αν είναι αυτή, και άρα δεν μπορεί ή δεν θέλει να λειτουργεί σε επίπεδο μαζών με βάση το τι είναι λογικό, ηθικό ή όμορφο. Αυτό λέω. Γι’ αυτό και γαντζώνεται πάνω στην εξουσία, για να αποφασίζει αυτή για αυτά που δεν θέλει να σκεφτεί αυτός.

          Γενικά, έγραφε το 1843 ο Bruno Bauer (το απόσπασμα είναι από την Αγία Οικογένεια), η μάζα πιστεύει «πως έχει στην κατοχή της πολλές αλήθειες» οι οποίες είναι «αυτονόητες. Αλλά, κατέχει κανείς μια αλήθεια», συνεχίζει ο Bauer, «όταν την παρακολουθεί μέσω των αποδείξεων της» . Εδώ έγκειται (για να χρησιμοποιήσω μια φράση ενός συνεργάτη της «Γενικής Φιλολογικής Εφημερίδας» του Bauer ) το θάρρος και η σημασία της κριτικής .

          Το 1859, ο John Stewart Mill (στο Περί Ελευθερίας, υπάρχει στο διαδίκτυο) μιλούσε ανοιχτά για την τυραννία της πλειοψηφίας: «Ο λαός που ασκεί την εξουσία δεν είναι πάντα ο λαός επί του οποίου ασκείται αυτή η εξουσία* και η αυτοκυβέρνηση, για την οποία γίνεται λόγος, δεν είναι η διακυβέρνηση του καθενός από τον εαυτό του, αλλά η διακυβέρνηση του καθενός από όλους τους υπολοίπους. Επιπλέον, βούληση του λαού σημαίνει, στην πραγματικότητα, βούληση της αριθμητικά ισχυρότερης ή της πιο δραστήριας μερίδας του λαού* συνεπώς, ο λαός ενδέχεται να έχει όντως την επιθυμία να καταπιέσει ορισμένα από τα μέλη του και είναι αναγκαίο να λαμβάνονται μέτρα, τόσο ενάντια σ’ αυτήν όσο και ενάντια σε κάθε άλλη κατάχρηση εξουσίας».

          Συνελόντι ειπείν: «Η κοινωνία μπορεί να εκτελεί, και όντως εκτελεί, τις ίδιες τις εντολές της* και όταν εκδίδει λαθεμένες και όχι σωστές εντολές ή όταν εκδίδει εντολές για πράγματα στα οποία οφείλει να μην αναμιγνύεται, ασκεί μια κοινωνική τυραννία τρομακτικότερη από πολλά είδη πολιτικής καταπίεσης, αφού, παρέχει πολύ λιγότερα μέσα διαφυγής, εισχωρεί πολύ βαθύτερα στις λεπτομέρειες της ζωής και υποδουλώνει την ίδια την ψυχή του ανθρώπου. Δεν επαρκεί, επομένως, η προστασία από την τυραννία των κρατούντων* χρειάζεται και η προστασία από την τυραννία της κυρίαρχης γνώμης και του δημοσίου αισθήματος, από την τάση της κοινωνίας να επιβάλει ως κανόνες συμπεριφοράς τις δικές της ιδέες και συνήθειες σε όλους εκείνους που διαφωνούν μ’ αυτές* να περιορίσει την ανάπτυξη και, αν είναι δυνατόν, να αποτρέψει τη διαμόρφωση οποιασδήποτε ατομικότητας δεν εναρμονίζεται με τις δικές της συνήθειες και να αναγκάσει όλους τους χαρακτήρες να διαμορφωθούν σύμφωνα με τα δικά της πρότυπα».

          Ο Charles Darwin έγραφε, το 1871, στην Καταγωγή του Ανθρώπου, ότι «τα ελαφρώς ηλίθια άτομα τείνουν να ακολουθούν σε όλα τη ρουτίνα και γίνονται τόσο πιο ευτυχισμένα, όσο περισσότερο ενθαρρύνονται στην προδιάθεση τους αυτή», ενώ ο Mill σχολίαζε προβληματισμένος πως «φαίνεται ότι ο λαός οποιασδήποτε δεδομένης εποχής ή χώρας δεν αντιλαμβάνεται καμία δυσκολία ως προς την επίλυση αυτού του προβλήματος (δηλαδή της τυραννίας της πλειοψηφίας), λες και πρόκειται για θέμα στο οποίο ήταν πάντα σύμφωνοι όλοι οι άνθρωποι. Θεωρούν τους ισχύοντες κανόνες αυταπόδεικτους και αυτονόητους. Αυτή η σχεδόν καθολική ψευδαίσθηση αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της μαγικής επιρροής του εθίμου, το οποίο δεν είναι μόνο δεύτερη φύση, όπως λέει η παροιμία, αλλά παρερμηνεύεται συνεχώς ως κατεξοχήν φύση του ανθρώπου. Η επίδραση του εθίμου, που κατορθώνει να διασκεδάζει κάθε ανησυχία σχετικά με τους κανόνες συμπεριφοράς, τους οποίους αμοιβαία επιβάλλουν οι άνθρωποι, είναι σχεδόν απόλυτη, επειδή ακριβώς πρόκειται για θέμα, για το οποίο δε θεωρείται γενικά απαραίτητο να δίνονται λογικές εξηγήσεις, είτε από το κάθε άτομο προς τους άλλους είτε από τον καθένα προς τον εαυτό του».

          Από την άλλη, γνωρίζω αυτό που είχε πει ο Ένγκελς στο Αντί-Ντύρινγκ: «Η ελευθερία δεν βρίσκεται στην ονειρεμένη ανεξαρτησία από τους νόμους της φύσης, αλλά στην γνώση αυτών των νόμων, καθώς και στη δυνατότητα που παρέχεται, μ’ αυτόν τον τρόπο, να την κάνουμε να λειτουργεί σχεδιασμένα προς όφελος ορισμένων στόχων. Αυτό ισχύει σε ότι αφορά τους νόμους της εξωτερικής φύσης, αλλά και τους νόμους που ρυθμίζουν τη σωματική και πνευματική ύπαρξη του ίδιου του ανθρώπου: Δύο κατηγορίες νόμων, τις οποίες μπορούμε να χωρίσουμε το πολύ νοερά, αλλά όχι στην πραγματικότητα. Συνεπώς, η ελευθερία της θέλησης δεν σημαίνει τίποτε άλλο από την ικανότητα να μπορούμε να αποφασίζουμε με γνώση των πραγμάτων. Άρα, λοιπόν, όσο πιο ελεύθερη είναι η κρίση ενός ανθρώπου, σε σχέση με κάποιο συγκεκριμένο ζήτημα, με τόσο μεγαλύτερη αναγκαιότητα θα έχει καθοριστεί το περιεχόμενο αυτής της κρίσης* ενώ η αβεβαιότητα που στηρίζεται στην αγνωσία, η οποία κάνει φαινομενικά αυθαίρετα την επιλογή της ανάμεσα σε πολλές και διάφορες αντιφατικές δυνατότητες απόφανσης, αποδεικνύει την ανελευθερία της, ακριβώς από το γεγονός ότι κυριαρχείται από το αντικείμενο, πάνω στο οποίο πρέπει, ίσα-ίσα, να κυριαρχεί. Επομένως, η ελευθερία συνίσταται στην κυριαρχία, η οποία στηρίζεται στη γνώση των φυσικών αναγκαιοτήτων, πάνω στον εαυτό μας και την εξωτερική φύση. Έτσι, είναι αναγκαστικά ένα προϊόν της ιστορικής εξέλιξης».

          Διαφορετικά, αν δεν λάβεις υπ’ όψιν σου τις δυναμικές της πραγματικότητας και δεν πειθαρχήσεις στην πίεση της κοινωνίας, χάος.

          Και φυσικά, για να γυρίσουμε στο σήμερα, όσο συνεχίζεται αυτή η ασύλληπτη ιδεολογική και συναισθηματική πίεση πάνω στον πληθυσμό, εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους, η πιθανότητα κατρακυλίσματος στο χάος είναι πιθανή. Το γνωρίζω αλλά δεν μου αρέσουν αυτά που λέει ο Ένγκελς και άλλωστε δεν θεωρώ πως οι άνθρωποι λειτουργούν κατ’ αυτόν τρόπο, “ορθολογιστικά” όπως θα έλεγες και εσύ. Γιατί δεν λαμβάνεις υπ’ όψιν σου την πιθανότητα να γίνομαι “ανορθολογικός” εν γνώσει μου, ασκώντας την ελεύθερη μου βούληση, χωρίς να με ενδιαφέρει απαραιτήτως να κυριαρχήσω πάνω στην εξωτερική φύση. Ενδέχεται οι δικές μου προτεραιότητες να είναι άλλες.

          Όχι, προσωπικά δεν πιστεύω πως οι πιθανότητες να πάθω κάτι από το εμβόλιο είναι απαγορευτικά υψηλές. Από την άλλη, κατανοώ άριστα πως η επιμονή μου να αντιδρώ μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνική διάλυση, αλλά και ότι δεν είναι και η πιο κατάλληλη αφορμή το υγειονομικό για ξέσπασμα ταξικής εξέγερσης. Και όμως, παρ’ όλα αυτά, είμαι έτοιμος, αν χρειαστεί, να τινάξω τα πάντα στον αέρα για το θέμα αυτό. Και το βασικό μου κίνητρο είναι ότι δεν μου αρέσει να μου κολλάνε, ούτε και στους ανθρώπους για τους οποίους νοιάζομαι.

          Υ. Γ. Βιγκότσκι έχω διαβάσει, όπως και έχω ξεφυλλίσει πράματα και από τον λεγόμενο κύκλο του, όπως και από τον Ιλιένκωφ. Δεν νομίζω όμως ότι ήταν και πολύ αρεστοί στο σύστημα, βέβαια δεν είμαι και τόσο ψαγμένος στα της Σοβιετικής Ένωσης. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που λες για τη νοητικη-ψυχολογικη διεργασία υπάρχει στα σοβιετικά εγχειρίδια, και έτσι είναι. Βέβαια θα πρότεινα και το “Ψυχολογία των μαζών και ανάλυση του Εγώ” του Freud, όπου σχολιάζει τον Gustave le Bon https://pernoampariza.files.wordpress.com/2013/12/gustave-le-bon-cf88cf85cf87cebfcebbcebfceb3ceafceb1-cf84cf89cebd-cebcceb1ceb6cf8ecebd.pdf , καθώς και “Το Αρχέτυπο του Ολοκληρωτισμού” του Jung. Δεν έχω καλή εικόνα για το ποια και πόσα από τα έργα του Λούκατς έχουν μεταφραστεί, νομίζω υπάρχουν κενά γενικά. Μπιτσάκη δεν έχω καθίσει ακόμη να διαβάσω, τον γνωρίζω σαν ομιλητή.

        11. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Και, για να πω και αυτό, τα τελευταία χρόνια μου έχει σταδιακά δημιουργηθεί η εντύπωση πως ο “ορθός λόγος” είναι το γήπεδο των αφεντικών και της Νέας Τάξης. Ο ορθός λόγος υπό την έννοια ενός συνόλου επιχειρημάτων με εσωτερική συνοχή, ασχέτως του εάν πατάν σε πειστική βάση.

          Για παράδειγμα το αφήγημα του εμβολιασμού (ή και των φαρμάκων), με συνεχείς αναμνηστικές δόσεις για να προλαβαίνουν τις μεταλλάξεις, έχει ισχύ στα μυαλά των ανθρώπων, ασχέτως αν ο ιός υπάρχει ή αν είναι κατασκευασμένος όρος-ομπρέλα για πολλές ασθένειες, αν είναι φυσικής προελεύσεως ή κατασκευασμένος στο εργαστήριο, αν υπήρξε κάποιου είδους “συνωμοσία” ή εάν απλώς τα αφεντικά εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση. Έχει τέτοια ισχύ, ώστε να το αντιμετωπίσεις με υγειονομικά αντεπιχειρήματα, τονίζοντας την ενδεχόμενη επικινδυνότητα και του εμβολιασμού, δεν έχει κανένα νόημα, απλώς αυξάνεις τον τρόμο και την αβεβαιότητα που αισθάνεται ο πληθυσμός.

          Συνεπώς, για μένα έχουν μικρό νόημα όλα αυτά τα επιχειρήματα, το ζήτημα είναι πολιτικό, όχι υγειονομικό, και είναι πολύ ευρύτερο από την πανδημία. Έχει να κάνει με την ίδια την κυριαρχία του ορθολογισμού ως μεθόδου σκέψης. Φυσικά κάποιος θα πει πως “ο ορθολογισμός των αφεντικών δεν είναι ο σωστός ορθολογισμός, ο ορθολογισμός ο δικός μας είναι”. Ναι, αλλά εν τέλει δεν είναι έτσι, γιατί στην πράξη σημασία έχει πως σε αναγνωρίζουν οι άλλοι.

          Αν η κυρίαρχη προπαγάνδα με αποκαλεί ανορθολογικό, σκοταδιστή, ή έστω προνεωτερικό, αυτός είναι ένας ρόλος τον οποίο είμαι έτοιμος να αναλάβω, δεν μπαίνω στη διαδικασία να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας.

        12. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Παρενθετικά, τώρα το είδα και το παραθέτω, περί εμφυλίου και λοιπών δεινών, την άποψη του γείτονα Νώντα που μόνο αντιεμβολιαστή δεν τον λες:
          https://www.youtube.com/watch?v=EXLNtoPK170

        13. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Η. Τ. τελικά τα άπειρα διαστήματα έχουν άθροισμα, ναι ή όχι, ή δεν ορίζεται κάτι τέτοιο; Και τελικά το άπειρο είναι εκείνο που δεν έχει πέρας ή εκείνο για το οποίο δεν έχουμε εμείς πείρα;

          Πολύ φοβάμαι ότι αυτή η συζήτηση θα τραβήξει πολύ…

        14. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Αυτό που είπες για τη δουλεία δεν κατάλαβα γιατί το είπες, ωστόσο είναι γνωστό πως οι Marx & Engels είχαν επηρεαστεί στην ανθρωπολογική τους σκέψης από τον Lewis Henry Morgan, ο οποίος είχε επηρεαστεί σε υπερβολικό βαθμό από τους Darwin & Huxley. Συνεπώς, δεν έχω παρά να σου προτείνω την Αλληλοβοήθεια του Kropotkin, όπου απαντά κυρίως στον Huxley https://athens.indymedia.org/media/old/alliloboitheia_-_kropotkin.pdf.pdf . Και όχι, η δουλεία δεν ήταν “πρόοδος”.

      2. Ανώνυμος

        Βεβαίως και έχουν άθροισμα τα άπειρα διαστήματα (και ο αντίστοιχος χρόνος, που διανύονται! Απειρο είναι εκείνο, που δεν έχει πέρας. Π.χ. οι ακέραιοι αριθμοί δεν έχουν πέρας. Ορεξη νάχεις να μετράς!
        Αθροίσματα έχουν τα πάντα, και οι πεπερασμένες και οι άπειρες αριθμητικά ποσότητες. Άλλα αθροίσματα απείρων όρων είναι επίσης άπειρα, αλλά υπάρχουν και άλλα αθροίσματα απείρων όρων, που είναι πεπερασμένα.
        Αυτό στα Μαθηματικά είναι μια κοινοτοπία μετά τον 15ο αιώνα. Ολοι οι γνωστοί μας αριθμοί, π.χ. το π και το e, ορίζονται ως αθροίσματα σειρών αριθμών απείρων όρων. Κι όμως, παρόλα αυτά είναι τελείως συγκεκριμένοι και υπαρκτοί – όλη η πρόοδος των φυσικών επιστημών και της τεχνολογίας, ιατρικής κλπ. πάνω τους έχει στηριχτεί. Λέγονται άρρητοι και υπερβατικοί γιατί δεν μπορούν ποτέ να οριστούν τελεσίδικα, με την έννοια της Τυπικής Λογικής, π.χ. με έναν πεπερασμένο αριθμό ψηφίων. Νομίζω πως για τον -π- έχουν βρεθεί ~750 + ψηφία. Ομως αυτό δε λέει τίποτε για την “συγκεκριμενότητά” τους. Υπάρχουν και είναι τόσο οριοθετημένοι (“φραγμένοι” στη μαθηματική γλώσσα) άρα και τόσο απτοί και συγκεκριμένοι. όσο εσύ κι εγώ. Δεν υπάρχει τίποτε μεταφυσικό εδώ. Μπορούμε να τους ορίσουμε με όσο μεγάλη ακρίβεια επιθυμούμε, και κυρίως πολύ μεγαλύτερη από όσην χρειαζόμαστε, για να αλλάξουμε και με αυτά τα εργαλεία τον κόσμο! Δε χρειαζόμαστε τους θεούς και τους δαίμονες!

        Reply
        1. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Δηλαδή άμα κάνω μία διαίρεση η οποία μου φέρνει ως αποτέλεσμα ένα αριθμό με άπειρα δεκαδικά, αυτός είναι άρρητος;

        2. Ανώνυμος

          Αν ένας αριθμός προκύπτει από διαίρεση είναι ρητός. Το 3.33333333 που προκύπτει από το 10:3 είναι ρητός. Ορίζεται ρητά.
          Ενας προβεβλημένος καθηγητής έλεγε μια ιστορία για το αν έχει νόημα να πλησιάζουμε ένα στόχο διανύοντας το ήμισυ της απόστασης που μας χωρίζει από αυτόν κάθε φορά.
          Η ιστορία έλεγε ότι: μια γυναίκα ζήτησε από δύο άνδρες να είναι απέναντι της και κάθε φορά που θα σφυρίζει θα τρέχουν μέχρι το μέσον της απόστασης που τους χωρίζει. Με αυτόν που θα φτάσει πρώτος θα κοιμηθεί μαζί του.
          Σφυρίζει την πρώτη φορά τρέχει ο ένας μέχρι το μέσον ο άλλος όχι. ξανασφυρίζει το ίδιο.
          Παραξενεύτηκε και τον ρώτησε γιατί δεν τρέχει. Δεν του αρέσει;
          Αυτός απάντησε . Μου αρέσεις και πάρα πολύ μάλιστα. Αλλά ως μαθηματικός που είμαι γνωρίζω εκ των προτέρων ότι δεν θα σε φτάσω ποτέ. Είναι μάταιο.
          Ξαφνιάστηκε και ρωτάει τον δεύτερο εσύ γιατί τρέχεις δεν το γνώριζες αυτό;
          Και ο άλλος απάντησε: το γνωρίζω αλλά ως πρακτικός άνθρωπος που είμαι γνωρίζω επίσης πως από ένα σημείο και πέρα οι αποστάσεις δεν είναι πρόβλημα στις πρακτικές εφαρμογές.

        3. Ανώνυμος

          09/12/2021 at 22:24
          Οχι. Αυτός είναι ρητός, όπως και κάθε αριθμός, που προκύπτει (=”λέγεται”) από αλγεβρικές πράξεις: Πρόσθεση, αφαίρεση, πολλαπλασιασμός, διαίρεση.
          Υπερβατικός αριθμός είναι αυτός, που δεν μπορεί να λύσει καμιάν πολυωνυμική εξίσωση με ρητούς συντελεστές (=δεν μπορεί να είναι ρίζα της). Συμπληρώνοντας με λίγη Βικιπέντια: Οι πιο γνωστοί υπερβατικοί αριθμοί είναι ο π και ο e. Αν και γνωρίζουμε μόνο μερικές κλάσεις υπερβατικών αριθμών, εν μέρει διότι είναι πολύ δύσκολο να δείξεις ότι κάποιος αριθμός είναι υπερβατικός, οι υπερβατικοί αριθμοί δεν είναι σπάνιοι. Πράγματι, σχεδόν όλοι οι πραγματικοί και μιγαδικοί αριθμοί είναι υπερβατικοί, καθώς οι αλγεβρικοί αριθμοί είναι μετρήσιμοι ενώ τα σύνολα των πραγματικών και μιγαδικών αριθμών είναι και τα δύο μη μετρήσιμα. Όλοι οι πραγματικοί υπερβατικοί αριθμοί είναι άρρητοι, αφού όλοι οι ρητοί είναι αλγεβρικοί. Το αντίστροφο δεν ισχύει: δεν είναι όλοι οι άρρητοι και υπερβατικοί, π.χ. η ρίζα του 2 είναι άρρητος αλλά όχι υπερβατικός, αφού είναι λύση της εξίσωσης x2 − 2 = 0.
          Οταν λέει η Βικι ότι οι αλγεβρικοί είναι μετρήσιμοι εννοεί ότι μπορείς να τους μετράς, δηλαδή είναι “ανιχνεύσιμοι” η “εντοπίσιμοι”, όχι οτι είναι πεπερασμένου πλήθους.
          Ξέχασα να σου πω, εκείνο, που δε βρέθηκε ένας αρχαίος να κολλήσει στη μούρη του Ζήνωνα: Είναι (σήμερα!) εντελώς απλή η απόδειξη ότι υπάρχουν απειροσύνολα φραγμένα. Απλά παίρνεις ένα συγκεκριμένο κομμάτι, βάρους, π.χ. ενός κιλού, μια φραντζόλα, και το τεμαχίζεις, π.χ. σε δυό κομμάτια, κάθε κομμάτι ξανά σε δύο κ.ο.κ. μπορείς να το κομματιάζεις επ’ άπειρον αλλά το συνολικό βάρος των άπειρων τεμαχίων θα είναι συνεχώς ένα κιλό. Βέβαια, τότε δεν ξέραν οι άνθρωποι ότι αυτό είναι δυνατόν, ήρθε κι ο Δημόκριτος με την Ατομική Θεωρία και τους μπέρδεψε. Νομίζαν, πως το καμμάτιασμα μπορεί να έχει ένα τέλος.

        4. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Ομολογώ ότι δεν το κατάλαβα αυτό με τους άρρητους, αλλά ΟΚ. Σου ξαναλέω πάντως πως ευθύς εξ’ αρχής δεν ήταν σκοπός να μου να αμφισβητήσω την ύπαρξη της υλικής πραγματικότητας, αν όχι για κάποιον άλλο λόγο, αλλά γιατί κάτι τέτοιο πολιτικά δεν θα είχε νόημα. Δεν έχω καμία αμφιβολία πως σε όσα κομμάτια και αν τεμαχίσεις μία φρατζόλα βάρους ενός κιλού, θα συνεχίσει να ζυγίζει ένα κιλό. Είπα πως η λογική του ανθρώπου αδυνατεί να προσεγγίσει την πραγματικότητα, άρα άλλο η λογική και άλλο το βίωμα. Στην περίπτωση του challenge που έβαλε η γκόμενα, προφανώς και θα ακολουθούσα το σκεπτικό του δεύτερου παλικαριού, που δεν ήταν μαθηματικός. Άλλωστε, αυτό ακριβώς προσπαθώ να πω από την αρχή.

          Πήγαινε στο Λόγος Περί της Μεθόδου του Ντεκάρτ (υπάρχει στο διαδίκτυο) και διάβασε το 4ο μέρος για να καταλάβεις το σκεπτικό μου. Δεν έχει νόημα να το παραθέσω, είναι μεγάλο και οι παράγραφοι του είναι αριθμημένες, 36-43.

    1. Ανώνυμος

      Πάμε Σ. Τ.

      Πατέλη δεν έχω διαβάσει, τον έχω ακούσει όμως εκτενέστατα. Έχω μερικώς διαβάσει και τον Βαζιούλιν https://pernoamparizabooks.files.wordpress.com/2015/03/ceb2-ceb1-ceb2ceb1ceb6ceb9cebfcf8dcebbceb9cebd-ceb7-cebbcebfceb3ceb9cebaceae-cf84ceb7cf82-ceb9cf83cf84cebfcf81ceafceb1cf82.pdf .

      Ένα μόνο σημείο από τον Βαζιούλιν, σύμφωνα με τον οποίο η αναπαράσταση του οργανικού όλου στην νόηση «πραγματοποιείται ελικοειδώς: αρχικά ανακύπτει μία εικασία περί του αντικειμένου, το αντικείμενο προβάλλει κατ’ εξοχήν ως μη διαμελισμένο «όλο», στη συνέχεια διαμελίζονται οι πλευρές του αντικειμένου και μελετώνται ξεχωριστά, τελικά γίνεται, τρόπον τινά, κάποια επάνοδος στην πρωταρχική «ολικη» παράσταση του αντικειμένου, η οποία ωστόσο τίθεται πλέον στη βάση της γνώσης των ξεχωριστών του πλευρών και ως εντοπισμός της ενότητας των εσωτερικών συναφειών των πλευρών του αντικειμένου… Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η γνωστική διαδικασία που αφορά το οργανικό όλο πρωταρχικά κινείται από τη χαώδη περί του όλου αντίληψη, δηλαδή από το συγκεκριμένο, όπως αυτό είναι δεδομένο ως παράσταση στη ζωντανή εποπτεία, προς όλο και απλούστερους προσδιορισμούς, μέχρις ότου τελικά προσδιορισθεί η απλούστατη πλευρά, σχέση, κλπ., του όλου… Μόλις αποπερατωθεί το στάδιο εκείνο της γνωστικής διαδικασίας, στο οποίο το οργανικό όλο κατ’ εξοχήν διαμελιζόταν σε μεμονωμένες πλευρές οι οποίες μελετώνταν, κατά κύριο λόγο ξεχωριστά, και διακρίνονταν οι όλο και απλούστερες πλευρές, αρχίζει το επόμενο στάδιο. Στο στάδιο αυτό, τίθεται ως κύριο ζητούμενο η αποκατάσταση της συνάφειας της ενότητας, της αλληλεπίδρασης διάφορων πλευρών. Και μάλιστα, η γνωστική διαδικασία κινείται κατ’ εξοχήν από την απλούστατη σχέση του οργανικού όλου προς όλο και πιο περίπλοκες πλευρές του. Αυτή η κίνηση της γνώσης αποκαλείται ανάβαση από το αφηρημένο στο συγκεκριμένο. Αποτέλεσμα της ανάβασης από το αφηρημένο στο συγκεκριμένο είναι πλέον η κατά τέτοιον τρόπο απεικόνιση του πράγματι υφιστάμενου οργανικού όλου, ώστε οι πλευρές του οργανικού όλου να μην κατανοούνται με χαώδη τρόπο, εκτός των αμοιβαίων δεσμών τους, αλλά εντός των αμοιβαίων δεσμών τους».

      Μετά λοιπόν από αυτήν την αποδόμηση και την αναδόμηση του Είναι, όπως τουλάχιστον το σκεπτόμενο υποκείμενο το προσλαμβάνει, έχουμε την τελική παραγωγή μιας εικόνας για τον κόσμο. Αυτή η διαδικασία όμως είναι ζόρικη, ενέχει πολλά περιθώρια “λάθους”, και δεν την κάνουν όλοι με τον ίδιο τρόπο.

      Αυτά που λέει για τον ψυχισμό είναι γενικά κοινές απόψεις. Σύμφωνα με τον Freud https://www.politeianet.gr/books/9789602961902-freud-sigmund-nikas-to-ego-kai-to-auto-178558 https://www.politeianet.gr/books/9789603481843-freud-sigmund-plethron-to-ego-kai-to-auto-202346 , ο ψυχικός μηχανισμός προσπαθεί να διατηρεί την υπάρχουσα ποσότητα διέγερσης όσο το δυνατόν πιο χαμηλή ή, τουλάχιστον, σταθερή. Μία αύξηση της ποσότητας διέγερσης γίνεται αντιληπτή ως δυσαρέσκεια, μία μείωση ως ηδονή. Υπό αυτήν την έννοια, ρόλος του συστήματος της συνείδησης είναι να παρέχει προστασία από τα εξωτερικά ερεθίσματα, οι ενέργειες των οποίων διαφορετικά θα αφάνιζαν την έμβια ουσία. Από μία βιολογική σκοπιά, αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο ο Freud είκαζε ότι αναπτύχθηκε το σύστημα της συνείδησης, ευθύς εξαρχής (με έναν ανάλογο τρόπο θεώρησε ο Henri Bergson https://www.politeianet.gr/books/9789604350346-bergson-henri-nobel-1927-polis-i-dimiourgiki-exelixi-169634 , ότι η οργανωμένη ύλη, κατέχοντας μία ιδιάζουσα ικανότητα να υποδέχεται το φως το οποίο επενεργούσε πάνω της, τροποποίησε τη δομή της και δημιούργησε τον ολοένα και πιο πολύπλοκο οφθαλμό).

      Διεργασίες του εξωτερικού κόσμου οι οποίες είναι αρκετά ισχυρές, ώστε να διαπεράσουν την προστασία του έμβιου οργανισμού από τα ερεθίσματα, είτε σωματικά, είτε ψυχικά, ονομάζονται τραυματικές. Ένα τέτοιο περιστατικό, ασφαλώς, θέτει σε κίνηση κάθε αμυντικό μέσο, με σκοπό την δέσμευση και την εξουδετέρωση των ποσοτήτων των ερεθισμάτων που εισέβαλαν. Σε ψυχικό επίπεδο, δημιουργείται μία μεγαλειώδης αντεπένδυση, για χάρη της οποία φτωχαίνουν όλα τα άλλα ψυχικά συστήματα και ακολουθεί εκτεταμένη μείωση ή και παράλυση της υπόλοιπης ψυχικής λειτουργίας. Αυτή η αντεπένδυση υποδέχεται την εισρέουσα ενέργεια, την δεσμεύει και την αδρανοποιεί. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, όσο υψηλότερη είναι η ίδια, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η δεσμευτική της δύναμη και τανάπαλιν. Έτσι, μία τραυματική νεύρωση εξηγείται ως αποτέλεσμα του σοκ τόσο της μηχανικής βίας και του πόνου, όσο και του τρόμου και της απειλής κατά της ζωής (ειδικά όταν το θύμα ήταν απροετοίμαστο να τα αντιμετωπίσει).

      Και τα λοιπά. Δεν συνεχίζω.

      Όσον αφορά αυτά που λέει για τη διαφορά ανθρώπου και ζώου, δεν αντέχω να μην παραθέσω ένα απόσπασμα του Hume (Πραγματεία για την Ανθρώπινη Φύση, Για τη Νόηση, υπάρχει στο διαδίκτυο): «Είναι εξίσου γελοίο, τόσο το να αρνούμαστε μια προφανή αλήθεια, όσο και το να καταβάλλουμε υπερβολική προσπάθεια για να την υπερασπιστούμε, και καμία αλήθεια δεν μου φαίνεται πιο προφανής, από το ότι τα ζώα είναι προικισμένα με σκέψη και λόγο, όπως και οι άνθρωποι. Τα επιχειρήματα υπέρ αυτής της άποψης είναι τόσο τρανταχτά, ώστε να γίνονται αμέσως αποδεκτά, ακόμη και από τους πιο ανόητους και αδαείς.

      Έχουμε όλοι μας συνείδηση του γεγονότος ότι, όταν χρησιμοποιούμε κάποια μέσα, προκειμένου να φτάσουμε σε έναν σκοπό, καθοδηγούμαστε από τον λόγο και δρούμε βάσει σχεδίου. Δεν πραγματοποιούμε εν αγνοία μας ή τυχαία τις ενέργειες που αποσκοπούν στην αυτοσυντήρηση, στην εξασφάλιση της ευχαρίστησης και στην αποφυγή του πόνου. Όταν, λοιπόν, παρατηρούμε, σε εκατομμύρια περιπτώσεις, άλλα πλάσματα να πραγματοποιούν παρόμοιες ενέργειες, για να πετύχουν παρόμοιους σκοπούς, οι αρχές του λόγου και της πιθανότητας μας οδηγούν, με ακατανίκητη δύναμη, στο συμπέρασμα ότι πρέπει να υπάρχει μία παρόμοια αιτία. Είναι, πιστεύω, περιττό να υποστηρίξω αυτήν την άποψη, απαριθμώντας όλες τις δυνατές περιπτώσεις. Λίγη προσοχή να δώσουμε, θα έχουμε στη διάθεση μας υπεραρκετά στοιχεία. Η ομοιότητα μεταξύ των ενεργειών των ζώων και των ενεργειών των ανθρώπων είναι τόσο τέλεια, από αυτήν την άποψη, ώστε η παρατήρηση του πρώτου ζώου που θα συναντούσαμε τυχαία μπροστά μας θα αρκούσε για να αντλήσουμε αδιαφιλονίκητα επιχειρήματα υπέρ της εν λόγω θεωρίας».

      Λέει και άλλα. Εγώ απλά καλώ τον Δημήτρη Πατέλη, αν το αντέχει, να κοιτάξει στα μάτια μία οποιαδήποτε γάτα, να δούμε ποιος απ’ τους δύο έχει πιο έξυπνο ύφος. Και τέλος: Έχω διαβάσει τον Ρόλο της Εργασίας στην Εξανθρώπιση του Πιθήκου του Ένγκελς, και κατόπιν αυτή η θεματική είναι στάνταρ στα σοβιετικά εγχειρίδια. Ωστόσο, και αν το τραβήξεις από τα μαλλιά όλο αυτό το αφήγημα αρχίζει να θυμίζει το «η εργασία απελευθερώνει»… Άλλωστε, υπάρχει και το δικαίωμα στην τεμπελιά!!! https://pernoampariza.files.wordpress.com/2013/12/cf80cf89cebb-cebbceb1cf86ceb1cf81ceb3ceba-cf84cebf-ceb4ceb9cebaceb1ceafcf89cebcceb1-cf83cf84ceb7cebd-cf84ceb5cebccf80ceb5cebbceb9ceac.pdf

      Reply
  13. Papillon

    Γιώργο πολλά κόμικς διαβάζεις και πολλές ταινίες της DC και της Μάρβελ βλέπεις. Το να αυτοδικήσω ενώ μπορεί να υπάρξει λύση μέσω του κράτους και της πολιτείας για τέτοια ζητήματα ε είναι ΑΝΟΗΣΙΑ πως να το κάνουμε. Δεν θα βάζουμε και τη ζωή μας σε κίνδυνο ούτε θα κινδυνεύουμε να πάμε και φυλακή από πάνω ενώ δεν φταίμε από την στιγμή που υπάρχουν νόμοι για συγκεκριμένα πράγματα. Αν δεν καταλαβαίνεις πόσο παράλογο είναι αυτό τότε τι να πω δεν έχει νόημα να συνεχίσουμε.

    Τεσπα για να επανέλθω στα της πανδημίας αυτό που λέω είναι να κατανοήσουμε όλοι ότι έχουμε και υποχρεώσεις σε αυτή τη ζωή. Μία από αυτές είναι να ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΣΥΜΠΟΛΙΤΩΝ ΜΑΣ.

    ΝΑ ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΟΥΜΕ ΟΛΟΙ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΜΑΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ!!!

    Reply
    1. Γιώργος Λυγκουνάκης

      Νταξ, δεν τις έχω δει και όλες, πλέον βγαίνουν με καταιγιστικό ρυθμό. Έχω να σου προτείνω ωστόσο μία από τις αγαπημένες μου (όχι Marvel, ούτε DC), την ταινία του Assasin’s Creed https://www.youtube.com/watch?v=gfJVoF5ko1Y , https://www.youtube.com/watch?v=4haJD6W136c , αν και εσύ πιθανώς θα συνταχτείς με τους Ναϊτες. Ήταν τόσο δυνατή στο μήνυμα που περνούσε που δεν μου κάνει εντύπωση που δεν βγήκε ποτέ η συνέχεια…

      Reply
    2. Ανώνυμος

      Παπιγιόν κάθε μέρα μας υπενθυμίζει κράτος και κεφάλαιο ότι έχουμε υποχρεώσεις: ΔΕΚΟ, λοιποί λογαριασμοί, απαγορεύσεις στη δουλειά, ταξική καταπίεση κλπ κλπ.

      Δεν χρειαζόμαστε άλλους να μας τα υπενθυμίζουν. Μαζικός και μόνο προαιρετικός εμβολιασμός. Για αυτούς που πεθαίνουν απευθυνσου στο Μαξίμου και στο κεφάλαιο που γαμανε το ΕΣΥ για την ιδιωτική κονόμα. Επίσης, απαγόρευση κυκλοφορίας κ λοκ ντάουν, μακριά από εμάς. Εσύ κλείσουν μέσα για 100 χρόνια ακόμα.

      Reply
      1. Γιώργος Λυγκουνάκης

        Δεν καταλαβαίνει αυτός από τέτοια, είναι μουντρούχος.

        Reply
  14. Σ.Τ.

    “Ξαναλέω άλλη μία φορά πως δεν πιστεύω πως ο άνθρωπος μπορεί ή θέλει να γνωρίσει την αλήθεια, όποια και αν είναι αυτή, ” Τι ορίζεις ως αλήθεια;

    Εννοεις δηλαδή ότι η φιλοσοφία είναι μόνο για να μας βοηθήσει να πειστούμε. Ότι δηλαδή έχουμε διαμορφώσει (κανείς δεν ξέρει πουθεν) ένα σύστημα ιδεών και το μόνο που μένει να κάνουμε είναι να ασκουμε την θέληση μας με προσευχές και πολεμικές τέχνες κτλ, να μην αλλάξει ποτέ αυτή η πίστη.
    Αυτό όμως είναι ακριβώς ότι θεωρητικά θέλεις να αποφύγεις:να είσαι δηλαδή δούλος των πεποιθήσεων σου. ;

    Ας δούμε μια κλασσική λύση του προβλήματος τη σχέση φιλοσοφίας και βίου (εμπειρισμός):

    Ο Τζoν Λοκ (John Locke, 29 Αυγούστου 1632 – 28 Οκτωβρίου 1704) ήταν Άγγλος φιλόσοφος και ιατρός, ο οποίος θεωρείται ένας από τους πλέον σημαίνοντες στοχαστές του Διαφωτισμού και είναι ευρύτερα γνωστός ως ο Πατέρας του Κλασικού Φιλελευθερισμού.[4][5][6]

    Τζων Λοκ

    Ο Λοκ αποτελεί τον κύριο αντιπρόσωπο του αγγλικού κινήματος του εμπειρισμού. Μαζί με τον Ντέιβιντ Χιουμ (1711-1776) και τον Τζωρτζ Μπέρκλεϋ (1684-1753) σχηματίζει το τρίπτυχο των φιλοσόφων του αγγλικού Διαφωτισμού και του επερχόμενου εμπειρισμού.

    Η πολιτική του φιλοσοφία ότι ο λαός έχει το δικαίωμα της αντίστασης επηρέασε σε μεγάλο βαθμό την Αμερικανική Επανάσταση, το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών, την Γαλλική Επανάσταση καθώς και το πρώτο Σύνταγμα της Γαλλίας, και με αυτόν τον τρόπο τα Συντάγματα των περισσοτέρων φιλελευθέρων κρατών.
    Οι απόψεις του
    Αν ένας ηγεμόνας χρησιμοποιεί την εξουσία του εναντίον του λαού του, τότε ο λαός έχει το δικαίωμα να τον αντιμετωπίσει με Βία. Ο σωστός τρόπος για να αντιμετωπιστεί η παράνομη βία της εξουσίας είναι η ίδια η Βία. Δοκίμια περί διακυβερνήσεως

    Ο Άγγλος φιλόσοφος θεωρούσε ότι οι άνθρωποι σε φυσική κατάσταση δεν ήταν τόσο επιθετικοί, αλλά κυρίως κοινωνικοί, δημιουργικοί, λογικοί και σώφρονες. Ενδιαφέρονταν έτσι να συγκροτήσουν πολιτισμένες κοινωνίες. Γι’ αυτό συνήπταν «κοινωνικό συμβόλαιο» με το κράτος με αμοιβαίους όρους. Αποδέχονταν να περιορίσουν την ελευθερία τους και σε αντάλλαγμα το κράτος έπρεπε να εγγυηθεί για τη διασφάλιση των φυσικών τους δικαιωμάτων: της ζωής, της ελευθερίας, της ιδιοκτησίας. Εάν το κράτος παραβίαζε το «κοινωνικό συμβόλαιο», οι άνθρωποι είχαν δικαίωμα να το λύσουν και να εξεγερθούν.

    Η ψυχή είναι άγραφος πίνακας (tabula rasa). Δέχεται ιδέες και γνώσεις από την εμπειρία.

    Reply
    1. Γιώργος Λυγκουνάκης

      Ναι, και ο Ρουσσώ το πίστευε αυτό. Ο Ρουσσώ έφτανε στο σημείο να πιστεύει πως κατά κάποιον τρόπο ο πολιτισμός χάλασε τον άνθρωπο.

      Τι ορίζω ως αλήθεια. Ως αλήθεια ορίζω τη μία Αλήθεια. Αυτή η αλήθεια όμως δεν περιγράφεται, πέραν των άλλων γιατί ο άνθρωπος φτιάχνει ορισμούς με μία ισχυρή δόση ασάφειας, ούτως ή άλλως. Για να μείνουμε στο Ζήνωνα, αυτός ρωτούσε αν προσθέσεις έναν κόκκο στάρι πάνω σε έναν άλλο, και μετά έναν τρίτο, κοκ., μετά από πόσους κόκκους θα μπορούμε να μιλάμε για έναν “σωρό” στάρι; Και αν από τον σωρό αφαιρέσουμε έναν κόκκο θα παραμείνει σωρός, και αν αφαιρέσεις δυο και τρεις και πάλι ο σωρός θα παραμείνει σωρός, μέχρι που βγάλε-βγάλε, κάποια στιγμή που δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε επακριβώς, θα πάψει να ορίζεται ως “σωρός”.

      Ο Λοκ πιθανώς είχε δίκιο όταν μιλούσε για τον άγραφο πίνακα, μιλώντας για τη συνείδηση. Ο άνθρωπος όμως δεν είναι μόνο συνείδηση, έχει και παρακάτω επίπεδα, όπως έχει καταδείξει η ψυχανάλυση, αλλά και όπως φαίνεται και στις μυστικιστικές, θρησκευτικές, καλλιτεχνικές παραδόσεις των λαών. Δεν θέλω να μακρηγορήσω άλλο.

      “Δούλος των πεποιθήσεων μου”, μμμμμμ. Το έχω σκεφτεί κι εγώ αυτό. Για την ακρίβεια όχι μόνο των πεποιθήσεων, αλλά και των συναισθημάτων και των παρορμήσεων μου. Όντως, δεν πιστεύω ότι ο άνθρωπος αλλάζει ή θα έπρεπε να υποχρεωθεί να αλλάξει πάνω από ένα, ας πούμε, 20%, το υπόλοιπο 80% είναι αυτό που είναι. Και όμως νομίζω πως με την παιδεία, αλλά και το ηθικό αίσθημα και τον κοινό νου, για τα οποία μίλησα παραπάνω, αυτό το 20% φτάνει και περισσεύει.

      Όχι, δεν θέλω να αλλάξω τον άνθρωπο εγώ, δεν το παίζω εγώ δημιουργός. Το να το έκανα θα το θεωρούσα ύβρη και αμαρτία.

      Από αυτό, μέχρι το να μην αλλάξει τίποτε, υπάρχει διαφορά βέβαια.

      Reply
      1. Σ.Τ.

        Τι σημαίνει η αλήθεια είναι Η Αλήθεια; Έχω χάσει επεισόδια.

        Reply
        1. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Σ. Τ. κουράστηκα να γράφω κατεβατά, ειδικά αν πρόκειται τώρα να αρχίσω να μιλάω συμβολικά. Πριν κάποιο καιρό, ένας ιερέας σε ένα πάνελ μου είχε πει “το ζήτημα είναι ποια είναι η Αλήθεια” (στο 25.10, την ερώτηση του την είχα κάνει στο 21.55) https://www.youtube.com/watch?v=MLP7kAFq8AY .

          Στην παράδοση της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας υπάρχει βαθιά ριζωμένη η άποψη πως ο άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρίσει με τη λογική την Αλήθεια (δηλαδή το Θεό). Αυτό ξεκίνησε να εκφράζεται ρητά με τον Διονύσιο τον Αρεπαγίτη, και κατόπιν με τον Γρηγόριο τον Νύσσης και τον Μάξιμο τον Ομολογητή. Στη συνέχεια πέρασε στην βυζαντινή μοναστική παράδοση και έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμάχη ενωτικών-ανθενωτικών. Οι Ρωμαιοκαθολικοί σχολαστικοί πίστευαν πως με τη λογική μπορείς να φτάσεις στον Θεό, ως ένα βαθμό τουλάχιστον.

        2. Ανώνυμος

          Οι παπάδες και ο παπαδισμός (θρησκεία κλπ.) με όλα τα ακαταλαβίστικα μεταφυσικά, που τσαμπουνάνε, είναι ανά τους αιώνες η πιο χυδαία μορφή ιδεολογικής στήριξης της εκμετάλλευσης. Αν χάνεις τέτοια “επεισόδια” κερδίζεις μέρες για την ζωή σου. Η Θρησκεία είναι η μετάλλαξη της Μαγείας στο αντίθετό της, για να υπηρετήσει την απαλλοτρίωση του πλεονάσματος, την εκμετάλλευση.

        3. Σ.Τ.

          Ανωνυμε
          Ο σκοταδισμος υπαρχει παντου. Το πατρις θρησκεια οικογενεια πχ. ηταν πολιτικο συνθημα οχι θρησκευτικο. Συνεπως η ευθυνη ειναι 100% στην ΠΟΛΙΤΙΚΗ. ΕΝΤΑΞΕΙ?
          Η θρησκεια παλι, σαν φιλοσοφικό συστημα εχει επιτευξεις και ανηκει στην ιστορία του πολιτισμου. Σαν ιεραρχικη δομη εχει συνδεθει (απο το βυζαντιο και μετα) με την πολιτικη εξουσια. Δεν ταυτιζω το φιλοσοφικό συστημα με το πολιτικοποιημενο παπαδαριο….

          Υπαρχει και μια τριτη πλευρά πιο σημαντικη. Καθε θρησκεια εχει την ηθικη της. Ο χριστιανισμός πχ εχει συνδεθει και με λαικους αγωνες. Αν χρεωνεις το σκοταδισμο στην θρησκεία αναγκαζεσαι να της πιστωσεις και τον διαφωτισμο.
          Κατα την γνώμη μου ουτε το ενα ουτε το αλλο ισχυει. Η θρησκειες (για την Ευρώπη ειναι ο χριστιανισμός)ειναι απο τις πιο. σταθερες πλευρες του εποικοδομηματος, απ αυτα που λεγανε οι Μαρξ, Ενγκελς οτι ΕΠΙΒΙΩΝΟΥΝ διαχρονικα. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΤΙ.
          Οπως δηλαδη εχουμε το ρωμαικο δικαιο, του ιδιοκτητη ανθρωπων (δουλεια) , του φεουδαρχη και του καπιταλιστη, οπως θα υπαρξει κομμουνιστικό δικαιο (λαικο δικαιο φυσικα οχι του Βιζυνσκυ), αντιστοιχα εχουμε την εξελιξη του χριστιανισμού κατω απο διαφορα καθεστωτα.
          Δεν υπαρχει μεγαλύτερη υποκρισια απο τον ισχυρισμο οτι ο χριστιανισμός ηταν υπηρετης καθε εξουσιας. Γιατι εγω θα σου πω οτι ηταν και το αντίθετο. Δηλαδη θυμα της εξουσιας.
          Ο χριστιανισμός στο μελλον θα εχει αλλη μορφη, ωστε να αντιστοιχει στον καινούργιο πολιτισμο και τα ηθη της κομμουνιστικής κοινωνιας. Αυτο ειναι σιγουρο. Δεν μπορει να υπαρχει ανθρωπινος πολιτισμος χωρις σταθερες, ηθη τα οποια εκφραζονται απο την ηθικη, το δικαιο, την καλιτεχνια. Μιαν ανθρωπότητα που δεν θα εχει αναγκη αυτα τα στοιχεια ειναι αδυνατο να την φανταστω.

        4. Σ.Τ.

          Η εννοια τής ηθικής ευθυνης συνδδεται στη ινδικη παραδοση με την πεποίθηση της ενότητας του κοσμου.
          Ο Πλωτίνος λεει ο Θεος με εφτιαξε γι αυτο ειμαι αυταρκης.Ομως ο κόσμος ειναι ατελής. Ετσι αυτος αποτελει πεδιο ασκησης στην ηθικη. Ο φωτισμένος ανθρωπος πρεπει να εχει σκοπο την διορθωση των ατελειων του κοσμου.

          Τον Πλωτινο τον αγνοουσε ο Στίρνερ, αλλα οχι ο Χεγγελ του οποιου ηταν μαθητης.

        5. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Και στην ινδική και (χρωματισμένη διαφορετικά) και στην κινέζικη. Πλωτίνο έχω λίγο ξεφυλλίσει, καλά έκανες και τον ανέφερες, ευκαιρία να ρίξω μια ματιά. Ωστόσο όμως, και από την άλλη, ο Κορδάτος ας πούμε δεν είχε τους νεοπλατωνικούς σε εκτίμηση γιατί τους θεωρούσε αντιιστορικούς. Και Πρόκλο επίσης θέλω να κοιτάξω.

        6. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Επίσης, λάβε υπ’ όψιν σου ότι τόσο η ινδική όσο και η κινέζικη παράδοση είναι αυτοκρατορικές παραδόσεις, φιλοσοφίες οι οποίες έπαιξαν οργανικό ρόλο στη δόμηση μίας απολυταρχικής εξουσίας, άσχετα από τα θετικά πανανθρώπινα στοιχεία τα οποία εκόμιζαν.

        7. Ανώνυμος

          Ε, καλά, μη μας πείς και πως το “Πατρίς-Θρησκεία κλπ.” του …κακοπήγε του παπαδαριού! Διαφώνησε κανάς άμβωνας και δεν το μάθαμε;

      2. Σ.Τ.

        Αληθεια δεν υπάρχει Γιώργο.γι αυτο αδυνατεις να την περιγράψεις.
        Βεβαια οι ιδεαλιστες προσπαθουν να την φτάσουν με λεκτικες ακροβασιες, εξοικειωμένοι καθως ειναι με τη γλωσσα αλλα ο καθενας φτανει σε μια αλλη αληθεια. Στη λογικη του ο καθενας ιδεαλιστης αντιλαμβάνεται καλυτερα την εννοια ,νοηματοδοτει διαφορετικα τις εννοιες/λεξεις αναλογα με το εμεπειρικο και κοινωνικο του υποβαθρο. Δεν λεω κατι περιπλοκο καταλαβαινεις γιατι η ιδεαλισμοι εχουν χρεωκοπησει-αν και επιβιωνουν σαν θρησκευτικα δογματα.

        Reply
      3. Γιώργος Λυγκουνάκης

        Τότε κέρδισε μέρες ζωής Ανώνυμε και μην ασχολείσαι με μία συζήτηση που κατά δήλωσιν σου δεν έχεις τις δυνατότητες να παρακολουθήσεις και ούτως ή άλλως έχει τραβήξει πολύ και έχει φύγει από αυτό που ήθελα να πω στην αρχή.

        Σ. Τ., δεν ενδιαφέρομαι διόλου, με πολιτικούς όρους, να αποδείξω εάν υπάρχει αλήθεια ή όχι. Είτε έτσι είτε αλλιώς, εγώ και πάλι στον Στίρνερ θα καταλήξω, έχω πάρει την απόφαση από πριν.

        Στην πραγματικότητα αυτό ακριβώς λέω από την αρχή, πως ακόμα και αν υπάρχει αλήθεια, ο άνθρωπος δεν μπορεί να την γνωρίσει, οπότε μας κάνει το ίδιο. Στην πράξη, ό,τι γουστάρεις κάνεις. Αν οι άλλοι ενοχλούνται, θα πάρουν μέτρα για να σε σταματήσουν.

        Reply
        1. Θεοδωρος Σαμιωτακης

          Γιώργο παρεμβαίνω χωρίς να σχολιάσω το σύνολο των όσων γράφεις.Κάπου συμφωνώ κάπου διαφωνώ δεν έχει σημασία.Με αφορμη τα γραφομενα σου ξαναθυμαμαι την μεγαλη σημασια που έχει η ατομική ευθύνη πραγμα που εχουν χάσει λιγο οι μαρξιζοντες .Αυτοι αρχιζουν απο τις κοινωνικες συνθηκες που φταινε για όλα για αυτο καταλήγουν αλλοι να στηριζουν κ να εφαρμοζουν νεοφιλελευθερες πολιτικες και οι περισσοτεροι να τους ανέχονται .Σταματαω πριν συγχιστώ και τελειώνω Γιωργο λέγοντας οτι πιστευω οτι καθε θεωρια ή θεωρητικό σχήμα πρεπει να μας πηγαινει στην κοινωνικη δραση που ανυψώνει τον άνθρωπο και όχι στην ομφαλοσκόπηση.Αυτη ειναι η ανησυχια μου για όσα γράφεις.Αν ρα γραφομενα σου μας βαζουν σε κινηση να δουμε τις ατομικες μας ευθυνες κ καθηκοντα καλώς.Αν μας οδηγουν σε ομφαλοσκοπηση κ παραιτηση τοτε υπάρχει θέμα.

        2. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Θεόδωρε εγώ πήρα την απόφαση να συμμετάσχω σε μία πρωτοβουλία (την έβαλα στην αρχή) με ανθρώπους με τους οποίους μας χωρίζει τεράστια ιδεολογική απόσταση (κυρίως σε ζητήματα πολιτισμού, γιατί και τα εθνικά εγώ κυρίως από αυτήν τη σκοπιά τα αντιμετωπίζω).

          Ο λόγος που το έκανα ήταν η εκτίμηση ότι μόνο σε αυτόν τον χώρο, κάπου εκεί που συναντιούνται τα άκρα της κομμουνιστικής αριστεράς με την αναρχία υπάρχει ο αντιιεραρχικός τρόπος ζωής που μπορεί να επιτρέψει την ανάληψη δράσης, σε μια εποχή όπου οι συμβιβασμένοι εκπρόσωποι κάθε είδους, από κόμματα/οργανώσεις, μέχρι συνδικάτα και συλλόγους κάθε σκοπού έχουν απορροφηθεί, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όχι στον καπιταλισμό γενικά και αόριστα, αλλά στον παρασιτισμό της μαφιόζικης οικογενειοκρατίας Μητσοτάκη (αυτό το πιστεύω και για τους γράφοντες την ανακοίνωση από πάνω-όχι ότι έχουν πάρει λεφτά από κάπου, αλλά και μόνο να αράζεις και να μην αντιδράς για να μη χάσεις το Νέτφλιξ εξαγορά είναι). Ταυτόχρονα, οι όποιοι αρχηγίσκοι (βλέπε Βόβολης) ξεπετάγονται πάνω στην απελπισία των ανθρώπων είναι κομμάτι της ίδιας ξαναζεσταμένης σούπας και φαίνεται.

          Λοιπόν, η μόνη λύση είναι κάποιος να αναλάβει δράση και να δείξει, δοθείσης της ευκαιρίας, ότι το σύστημα δεν είναι ανίκητο, ώστε να αναντρανίσουν όσοι εν πάσει περιπτώσει μπορούν να το κάνουν (οι περισσότεροι νεοέλληνες είναι δούλοι εκ πεποιθήσεως). Από εκεί και μετά, και επειδή έχω γκώσει από τις μαλακίες που δεν οδηγούν ποτέ πουθενά, μπήκα να ασκήσω την κριτική μου, περιμένοντας τις αντιδράσεις οι οποίες θα οδηγούσαν στην πολεμική. Και τσίμπησαν πολλοί…

      4. Γιώργος Λυγκουνάκης

        Η “κοινωνία” είναι ψευδαίσθηση, μόνο στα μυαλά των θεωρητικών υπάρχει. Στην πράξη, τα άτομα το λύνουν μεταξύ τους, αν είναι κάπως γνωστικοί και συγκρατημένοι με διαπραγμάτευση. Οι “αξίες”, το “δίκαιο”, η “ηθική”, σε αυτό βοηθούν και γι’ αυτό υπάρχουν.

        Reply
        1. Ανώνυμος

          Το “άτομο” είναι σκόπιμη διαστρέβλωση της πραγματικότητας, που υπάρχει έξω από κάθε “άτομο”, αλλά όχι έξω από την Κοινωνία. Οι “αξίες”, το “δίκαιο”, η “ηθική”, Από που πέσανε; Απο τον ουρανό;
          Μαύρη αντιδραστικότατη προπαγάνδα, γι αμόρφωτους και ανεγκέφαλους “πιστούς”. Και με το συμπάθειο….

        2. Ανώνυμος

          Χα, χα! Μου θύμισες γνωστό μου σφακιανό, όταν τον ρώτησα γιατί δεν καταφεύγουν σε δικαστήρια/Αστυνομία(*) για τις διαφορές τους: “Το λύνουμε μεταξύ μας”! Βέβαια, το πως μεταφράζεται αυτό, ακόμη και σήμερα είναι πολύ ευδιάκριτο στα Σφακιά: Οι γυναίκες υποζύγια, κλεισμένες, μόνο σε κανά γάμο η σε εκκλησία μπορείς να τις δείς, και βέβαια είναι σα σκιάχτρα. Ενα βήμα μετά τη μπούργκα. Στους άνδρες ιεραρχία. Προϊστορικές δουλοκτητικές κοινωνίες, που επιβίωσαν χάρη στην απομόνωση και μέλλουν μόνο να διαλυθούν.
          (*) Το Α/Τ Σφακίων είναι το πιο …ήσυχο(!) της χώρας, σε μια περιοχή με υψηλή εγκληματικότητα/παραβατικότητα, παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία, λαθρεμπόριο κλπ., κλπ. Κάτι πήγε να κάνει το ΕΑΜ αλλά μετά το ’80 – ’90, που αρχίσανε να φεύγουν οι παληοί καπεταναίοι, οι νεώτεροι σφακιανοί ξαναγυρίσανε σε κείνα, που ξέρανε, …ως πασόκοι πλέον!

        3. Ανώνυμος

          Μια παρεμφερής εικόνα των “νέων” “ιδεών”, που αυτή τη στιγμή έχουν γίνει, όπως φαίνεται, ορμητικό ποτάμι, αλα Βαϊμάρη:
          «Υποβιβάζουν τους ανθρώπους σε ζώα»
          Θα χρειαστούμε σύντομα λαϊκές πολιτοφυλακές, ακριβώς γιατί πρέπει “να το λύσουμε μέσα στην κοινωνία”. Αλλιώς, αλίμονό μας.

        4. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Καθόλου δεν με προσβάλλεις. Είπα και παραπάνω πως δεν θα κάτσω να απολογηθώ σε όποιον με θεωρεί αντιδραστικό, σκοταδιστή ή έστω και απλά προνεωτερικό. Στην πραγματικότητα δεν θα απαντήσω καν στους χαρακτηρισμούς με χαρακτηρισμούς, γιατί δεν πιστεύω σε αυτού του τύπου τις ηθικοπλαστικές συζητήσεις.

          Και δεν είμαι πιστός, αν με αυτό εννοείς χριστιανός. Αυτό δεν το πέτυχες. Άθρησκος με τάσεις προς τον ντεϊσμό είμαι. Δεν αναγνωρίζω κανένα ιερατείο ως αυθεντικούς εκφραστές της βούλησης του Θείου πάνω στη Γη, ούτε περιμένω από κανέναν να έρθει να με σώσει αν δεν κάνω ο ίδιος κάτι. Και δεν κάνω ποτέ προπαγάνδα, γιατί δεν πιστεύω πλέον στα κόμματα επίσης. Λέω την άποψη μου, με επιχειρήματα και παραπομπές, ανοιχτή για να με αντικρούσει ο οποιοσδήποτε.

        5. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Ανώνυμε, χαίρομαι που με παρομοιάζεις με Σφακιανό, εγώ είμαι από τη Παλιόχωρα, από δίπλα. Περιμένω να υλοποιήσεις τις απειλές σου και τότε πράγματι αλίμονο σου.

          Σ. Τ. κατάλαβες γιατί η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη; Κατάλαβες γιατί επιβεβαιώνομαι “πριν αλέκτορα φωνήσαι”;

        6. Ανώνυμος

          Ασε τα πολάκικα παραμιλητά, “ένας μου και όλοι σας”, “σας έχω” κλπ. φαιδρά. Οι λαϊκές πολιτοφυλακές δεν είναι βλαχολεβέντες, μαζική λαϊκή αυτοάμυνα είναι, που αντιμετωπίζεται μόνο από ιμπεριαλιστικούς στρατούς, όχι από βλαχολεβέντες, η, ξερωγώ, “θεματοφύλακες” του καπιταλιστικού ατομισμού. Και κοίτα το σύνδρομο καταδίωξης γιατί άλλα σου λένε και καταλαβαίνεις άλλα, ακριβώς γιατί δεν είσαι “tabula rasa” η “αμερόληπτος”, χα, χα!

        7. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Δεν είπα ότι είμαι μόνος, ούτε εσύ κατάλαβες. Απλώς σε υποτιμώ τόσο πολύ που σε πρώτη φάση δεν σκέφτομαι καν τη συλλογική αντίδραση. Ανώνυμη ασημαντότητα, δες εδώ τι θα γίνει σε πρώτη φάση https://www.youtube.com/watch?v=xHVgkEy-3ZA

        8. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Οι λαϊκές πολιτοφυλακές, θα είστε κάτι αστειούληδες, ίσως με μερικούς ελάχιστους γεροντοαστείους ξεπεσμενοαριστερούς επικεφαλής. Το μόνο αξιοπρόσεχτο εδώ, είναι το μένος σου εναντίον της Κρήτης και των Κρητών. Δε σε παρεξηγώ όμως, πολλοί έχουν κακοπάθει στα χέρια μας.

          Όπως και να’ χει, σε κάθε περίπτωση, σε χαιρετώ με ένα τραγούδι από τ’ Ανώγεια με αγάπη, για να ξαστείς μετά μουσικής
          https://www.youtube.com/watch?v=IsP4qPkDZho

      5. Γιώργος Λυγκουνάκης

        Άλλωστε κι ο Στίρνερ το’ λεγε: “Ο Θεός νοιάζεται μόνο για τη δική του υπόθεση, αλλά, επειδή είναι το παν του παντός, όλα είναι υπόθεση του!”

        Reply
      6. Σ.Τ.

        Γιωργο εχεις πεσει σε αδιεξοδο. Η κοινωνια υπαρχει, ο κοσμος αντανακλαται στην νοηση με τις αισθησεις, ερμηνεύεται και κωδικοποιηται με τις εγκεφαλικές λειτουργιες. Οταν μας ποναει το κεφαλι παιρνουμε ντεπον, οταν κρυωνουμε κοβουμε ξυλα, οταν πειναμε κοβουμε ενα μηλο ή αρμεγουμε την κατσικα .
        Η πεινα ο πονος η επιθυμια ειναι αφαιρεσεις που αντιστοιχούν στα αντικείμενα τους. Αυτες Γιώργο ειναι οι αιωνιες αληθειες.

        Η αληθεια με κεφαλαίο ειναι φιλοσοφικη κατασκευη χωρις χρησιμοτητα. Απολυτη αληθεια δεν υπηρξε ποτε.Η αλήθεια αυτη ειναι ψευδαισθηση. Εσυ σαν καλος ιδεαλιστης τα εχεις αντιστρεψει.

        Reply
        1. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Σ. Τ., η επιβεβαίωση μου στην πράξη ήρθε μόλις παραπάνω. Βλέπεις ότι υπάρχουν άνθρωποι της ίδιας οικονομικής κατηγορίας με εμάς, που δεν μας ξέρουν, δεν έχουν κάτι “υλικό” εναντίον μας ούτε και κάποια “αντικειμενική” διεκδίκηση, και όμως είναι έτοιμοι να έρθουν με τη βία να πάρουν αυτό που μέσα στα κεφάλια τους έχει για όποιον λόγο δημιουργηθεί ως ανάγκη επιβολής. Δεν έχει σημασία αν η αφορμή είναι το εμβόλιο, θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε άλλο. Το θέμα είναι να δοθεί η αφορμή, και ο Κούλης την έδωσε.

          Υποτίθεται ότι σου αρέσει και η θεωρία στρατηγικής αλλά τον Χομπς δεν τον αποδέχεσαι. Τι αντίφαση είναι πάλι αυτή; Και όμως, να ο Χομπς ακριβώς από πάνω, χαϊδεύει το μούσι του και γελάει.

          Κατά τα άλλα, το ότι “ο κοσμος αντανακλαται στην νοηση με τις αισθησεις, ερμηνεύεται και κωδικοποιηται με τις εγκεφαλικές λειτουργιες, όταν μας ποναει το κεφαλι παιρνουμε ντεπον, οταν κρυωνουμε κοβουμε ξυλα, οταν πειναμε κοβουμε ενα μηλο ή αρμεγουμε την κατσικα,
          η πεινα ο πονος η επιθυμια ειναι αφαιρεσεις που αντιστοιχούν στα αντικείμενα τους”, δεν το αμφισβήτησα ποτέ, εσύ επιμένεις να λες ότι το αμφισβητώ, επειδή το λέει ο Λένιν για τους εμπειριοκριτικιστές.

  15. Ανώνυμος

    Δεν υπάρχει στη Φύση Tabula Rasa! Ολα υπάρχουν γιατί εξελίσσονται και εξελίσσονται γιατί υπάρχουν. Τα πάντα αλληλοσχετίζονται και αλληλοδιαμορφώνονται. Ο κάθε γνωστικός νους, η “ψυχή”, με απλά λόγια το κάθε νευρικό κέντρο είναι “μορφωμένο” από τις προηγούμενες διασυνδέσεις του. Ανατροπές βεβαίως υπάρχουν, αλλά ανατρέπονται άλλα προϋπάρχοντα και σε σχέση πάντα με την δική τους ύπαρξη. Η πάλη των αντιθέτων είναι ακριβώς έκφραση αυτής της γενικής αλληλοσυσχέτισης.

    Reply
    1. Σ.Τ.

      Ανωνυμε παραθεσα τις αποψεις του Λοκ για τον Γιώργο γιατι μου φανηκε οτι ξεκινα απο ενα προηγουμενο ιδεαλισμο και ο εμπειρισμος που εγκαινιαζει ειναι προοδος. Εννοειται οτι οσα ειπε ΔΕΝ ειναι της ιδας αξιας.

      Reply
  16. Μαρκέλα

    Εδώ λέει: “Ναι στο μαζικό εμβολιασμό,με πειστική επιστημονική εκστρατεία”.Αλλά η πειθώ απαιτεί πειστικά επιχειρήματα.Πού να τα βρουν οι απατεώνες; Γι’ αυτό καταφεύγουν υποχρεωτικά στη βία.Αν ήταν σε θέση οι κρατούντες,να διεξαγάγουν μια “πειστική επιστημονική εκστρατεία”,δε θα το έκαναν,αντί να επιλέγουν τον εκβιασμό κ την τρομοκράτηση;

    Reply
  17. Μαρκέλα

    Εδώ αναφέρεται: Μέτωπο ενάντια στο “αντιεμβολιαστικό κίνημα”.Γιατί τα εισαγωγικά; Μπορεί ένας καλόπιστος άνθρωπος να αμφισβητήση,ότι πρόκειται για μαζικό κίνημα,ενάντια στα -όχι εμβόλια,αλλά- συγκεκριμένα σκευάσματα,που καταχρηστικά ονομάστηκαν εμβόλια; Οι δυνάμεις που αναφέρονται στα λαϊκά συμφέροντα,δεν τοποθετούνται ενάντια σε μαζικά κινήματα,αλλά αντιπαραθέτονται απέναντι σε απόψεις,μέσα σ’ αυτά,που δεν τις βρίσκουν σύμφωνες.

    Reply
  18. Μαρκέλα

    Εδώ λέει: “Ναι στο μαζικό εμβολιασμό”.Μα αυτό προϋποθέτει εμβόλια,αποτελεσματικά κβασφσλή.Είναι τα σκευάσματα που διατίθενται,εμβόλια; Όχι! Καταχρηστικά αποκαλούνται έτσι.Είναι αποτελεσματικά; Εδώ γελούμε.Είναι ασφαλή; Όπως έχει δείξει η εμπειρία,όχι.Δεδομένο εξ άλλου είναι,ότι πρόκειται για πειραματικά σκευάσματα.Τα ευρήματα από τη μαζική χορήγηση συλλέγονται,για αξιολόγηση κ μόλις το 2024 θα έχομε αποτελέσματα.Για τι “μαζικό εμβολιασμό” συζητούμε λοιπόν,χωρίς να έχωμε εμβόλια; Εμβόλια,όπως τα ξέρομε,υπάρχουν βέβαια,στην Κίνα.Γιατί δεν τα φέρνομε; Γιατί υποβάλλονται μαζικά οι άνθρωποι σε πειράματα,με εκβιαστική στέρηση της δυνατότητας επιβίωσης;

    Reply
    1. ΑΩ

      Δεν είναι κίνημα οι ακροδεξιές ομάδες και οι φανατικοί των κατηχητικών που ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει ο ιός ή ότι καλώς πεθαίνει ο κόσμος γιατί είναι θέλημα Θεού, θα γλιτώσουν από το τσιπακι.
      Ούτε φυσικά οι χρήσιμοι ηλίθιοι της κατά φαντασίαν αυτονομίας κλπ που αγκαλιάζουν όλο αυτό το συνονθύλευμα

      Reply
      1. Μαρκέλα

        Κίνημα δεν είναι επιλεκτικά,ό,τι μας αρέσει,αλλά η μαζική κινητοποίηση του λαού.Άμα κατεβαίνουν χιλιάδες στους δρόμους,πρόκειται για κίνημα.Κίνημα ήταν κ οι “αγανακτισμένοι”,αν κ αυτό δεν άρεσε στο μεγαλύτερο μέρος της αριστεράς.Είνσι άλλο θέμα,το τι απόψεις κ από ποιούς διατυπώνουνται κ διακινούνται μέσα στο κίνημα,πράμμα που προσδιορίζει κ την έκβαση.Ζητούμενο είναι η πρωτοπορία,που θα δώση τις σωστές απαντήσεις.Αν αυτή δεν υπάρχη,τόσο το χειρότερο για το κίνημα.

        Reply
    2. ΑΩ

      Η αντίθεση στον εμβολιασμό τροφοδοτείται με μια ψευδή προπαγάνδα από τα συμφέροντα που είναι ενάντια στις δημόσιες πολιτικές υγείας. Ο καθένας με την πάρτη του και ανάλογα το πορτοφόλι του: οι φτωχοί με τα ματζουνια του “υπουργείου θεραπείας”, το μαγαζάκι των “θεματοφυλάκων”. Οι πλούσιοι με τις καβατζωμενες ΜΕΘ και το χάπι της Φαιζερ

      Reply
      1. Μαρκέλα

        Απάντησε,σε παρακαλώ,στα σημεία που ανέφερα κ που αφορούν στα σκευάσματα αυτά.

        Reply
      2. Γιώργος Λυγκουνάκης

        Μαρκέλα χάνεις το σάλιο σου κορίτσι μου. Το ποιο απλό είναι να τους γυρίσεις οριστικά την πλάτη, όπως στην έχουν γυρίσει κι αυτοί. Στην τελική πρόκειται για ομαδούλες οι οποίες συντηρούνται αποκλειστικά απ’ τις εκλογές. Αν ο Κούλης δεν κάνει εκλογές, ή αν γίνουν και δεν βρουν την ψήφο τους, απλά θα εξαχνωθούνε.

        Reply
        1. Μαρκέλα

          Το ερώτημα είναι,τι κάνωμε εμείς και αν θα χαρίσωμε κι αυτό το κίνημα στους σκοταδιστές,τους ακροδεξιούς και τους ναζί.

        2. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Μην σε ανησυχεί αυτό. Οι φασίστες και οι ναζί δεν αποκλίνουν στην πράξη από το κυρίαρχο αφήγημα. Η αντιπολίτευση του Βελόπουλου αρχικά είναι αδύναμη και της πλάκας. Ο Βόβολης είναι ένα κομμάτι της Νέας Δημοκρατίας που κάνει εσωτερική αντιπολίτευση, χωρίς να είναι ακροδεξιός ή να αφορά κάποιον άλλο πλην τον νεοδημοκρατών, ο δε αριστεροδέξιος Καζάκης δεν ξεφεύγει από τα πλαίσια της “ενημέρωσης των πολιτών”, χωρίς την παραμικρή διάθεση για δράση. Για Κασιδιάρηδες και αυτά δεν ξέρω, αλλά δεν μου φαίνονται απειλητικά μεγέθη.

          Το πιθανότερο νομίζω, αν πάμε σε εκλογές που δεν το κόβω, είναι να καταποντιστούν όλοι πλην του Κούλη, για τον απλό λόγο ότι είναι ο μόνος που έχει στίγμα και πυγμή σε ολόκληρο το πολιτικό φάσμα. Αν δεν είσαι ψηφοφόρος του και διαφωνείς μαζί του, δεν έχεις κίνητρο να πας στην κάλπη. Γι’ αυτό και η αποχή θα τον ευνοήσει, θεωρώ.

          Όσο για τους πολιτισμικά ακροδεξιούς θα σου πω αυτό που έλεγα και στους πλειστηριασμούς. Από τη στιγμή που έχουμε κάτι κοινό στην πράξη, αδιαφορώ εντελώς για το αν ο άλλος έχει τη φωτογραφία του Παττακού πάνω από το κεφάλι του την ώρα που τρώει. Ο καθένας όπως τη βρίσκει, άλλα με καίνε εμένα, να μπορεί ο Έλληνας να έχει σπίτι, μαγαζί, κτλ.

          Η δικιά μου συμβουλή είναι να κάνεις ό,τι νομίζεις ως άτομο, ανεξαρτήτως πολιτικού χώρου, όπως κάνουμε πλέον πολλοί και έτσι κάνω κι εγώ εδώ και πολλά χρόνια. Κατά καιρούς με έχουν κατηγορήσει πως ό,τι κάνω είναι ζήτημα προσωπικού τσαμπουκά και όχι πολιτικό θέμα, πράγμα που το παίρνω ως κοπλιμέντο.

        3. Γιώργος Λυγκουνάκης

          Παρεμβαίνω δηλαδή μόνο σε επιμέρους μη ιδεολογικοποιημένα ζητήματα, πλειστηριασμούς, χωματερές, ανεμογεννήτριες, κτλ., και απέχω συνειδητά από την κεντρική πολιτική.

    3. ΑΩ

      Αυτά που γράφεις είναι παραμύθια χωρίς καμία επιστημονική τεκμηρίωση. Τα ίδια λένε και οι δεσποταδες που μπρος στο θάνατο το γυρνάνε

      Reply
      1. Μαρκέλα

        Εγώ έκανα μερικές συγκεκριμένες παρατηρήσεις.Να πης,ποδιές ακριβώς είναι παραμύθι.

        Reply

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *