ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΔΙΑΝΟΜΕΩΝ
Σήμερα το μεσημέρι ένα κόκκινο εργατικό ποτάμι, πλημμύρισε τους δρόμους των μεγαλύτερων πόλεων σε όλη την Ελλάδα μεταφέροντας μήνυμα αντίστασης και αγώνα. Χιλιάδες εργαζόμενοι σε έναν κλάδο που μαστίζεται από ατελείωτα ωράρια, επικίνδυνες συνθήκες εργασίας, πίεση και τραγικές εργασιακές σχέσεις ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των σωματείων και διατράνωσαν πως δεν θα υποχωρήσουν αν δεν δικαιωθούν. Η μαζικότητα και η μαχητικότητα της σημερινής μέρας είναι ένα πολύ ενθαρρυντικό μήνυμα όχι μόνο για τον συγκεκριμένο κλάδο αλλά για όλο το εργατικό κίνημα, καθώς δείχνει πως οι εργαζόμενοι (και ιδιαίτερα η νεολαία που έχει ισχυρή παρουσία στον κλάδο) δεν είναι διατεθειμένοι να σκύψουν το κεφάλι στον σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα. Η μάχη αυτή ακουμπάει σε ευρύτερα λαϊκά στρώματα και ανησυχίες, όπως έδειξε η ενθουσιώδης υποδοχή των μοτοπορειών από τις γειτονιές, αλλά και η ταχύτητα ανταπόκριση στην καμπάνια cancelefood των προηγούμενων ημερών, που τσαλάκωσε το προφίλ της εταιρείας.
Ο αγώνας αυτός δεν πρέπει να εγκλωβιστεί ούτε στους πιθανούς ελιγμούς της εργοδοσίας, ούτε σε κοινοβουλευτικά παιχνίδια και σχέδια νόμου για το κυνήγι των εντυπώσεων. Μόνος δρόμος είναι ο δρόμος, ο μαζικός και ανυποχώρητος αγώνας για να επιβάλλουν οι εργαζόμενοι το δίκιο τους. Για να μην περάσουν οι απολύσεις, για να βελτιωθούν ουσιαστικά οι συνθήκες εργασίας, να αυξηθούν τα μεροκάματα και να χάσουν από τα κέρδη τους τα αφεντικά. Για να συμπαρασύρει στον αγώνα το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα για να ξηλώσει το τερατούργημα του Χατζιδάκη και όλους τους αντεργατικούς νόμους.
Η απεργία της Παρασκευής πρέπει να είναι η αρχή, για την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, με μαχητικές μορφές και πέρασμα του αγώνα στα χέρια των ίδιων των εργαζομένων. Είναι μεγάλη η ευθύνη των συνδικαλιστικών οργανώσεων, που σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές δεν πρέπει να σφυρίζουν αδιάφορα αλλά να προκηρύξουν γενική απεργία για την στήριξη του αγώνα των διανομέων.
ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΛΥΣΗ
ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24/09
• ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
• νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση
“… ούτε σε κοινοβουλευτικά παιχνίδια και σχέδια νόμου για το κυνήγι των εντυπώσεων…”
Αρα το ΚΚΕ να αποσύρει την πρόταση νόμου, που κατέθεσε “για την διασφάλιση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των διανομέων”;
Να μην την αποσύρει την πρόταση ούτε το κκε, ούτε κανένα κοινοβουλευτικό κόμμα. Αλλά και να μάθουμε ξανά ως εργατική τάξη, κάτι που εδώ και δεκαετίες εχει ξεχαστεί: Να μην κρεμόμαστε πια, από τις εκλογές για να υπάρχει ελπίδα και ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ της εργατικής τάξης και του υπόλοιπου λαού. Να μην θεωρούμε δηλαδή τις εκλογές και τις προτάσεις νόμου σαν την βασική προυπόθεση για να υπάρχει ελπίδα και αυτοπεποίθηση.
Η συγκεκριμένη διατύπωση στην ανακοίνωση του ΝΑΡ θέλει κατά την γνώμη μου επαναδιατύπωση και πιο αναλυτική τεκμηρίωση: Είμαστε με τις κοινοβουλευτικές προτάσεις που βελτιώνουν εδώ και τώρα τις ζωές μας, αλλά τις θεωρούμε ένα μικρό τμήμα του αγώνα και ποτέ την κορύφωση του, όπως και ποτέ δεν τις θεωρούμε σαν το αποκούμπι των εργατών και του λαού.
Διότι, η κατρακύλα στην οργάνωση και στην αυτοπεποίθηση της εργατικής τάξης και του λαού έρχει ως αιτία εκτός των άλλων βασικών (όπως πχ της έλλειψης πειστικού χειραφετητικού προτάγματος λόγω της κατάρρευσης του λεγόμενου υπαρκτού που συκοφάντησε τον κομμουνισμό) ΚΑΙ την εναπόθεση των ελπίδων στους κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς.
Εχουν σημασία οι κονοβουλευτικοί συσχετισμοί ειδικά για την καθημερινή ζωή, αλλά αμα δεν υπάρχει οργάνωση των εργαζομένων και του λαού, χειραφετητικό ταξικά και κοινωνικά πρόταγμα που να εμπνέει, ουσιαστική δημοκρατία και συμμετοχή στα σωματεία, όσες κοινοβουλευτικές προτάσεις και να κάνεις, πάνε κουβά.
Το συμπέρασμα σου είναι αυτονόητο και περιττό και σίγουρα το ΚΚΕ δεν διακατέχεται από κάποιο σύνδρομο κοινοβουλευτισμού όσο και μη σας αρέσει. Αποδεικνύεται δε από τον αγώνα των ναυτεργατών μετάλλου στο Πέραμα και από την υπογραφή νέας ΣΣΕ μετά από αγώνα των σωματείων. Παραδόξως, κανένα media πέρα του 902 δεν το έπαιξε σαν είδηση, έτσι για την τιμή των όπλων. Επιπροσθέτως, το γεγονός πως οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στο δρόμο (όχι μόνο χθες προφανώς) φανερώνει κάτι άλλο από αυτό που λέει πονηρά το ΝΑΡ.
Η δε πρόταση του ΚΚΕ ως μοχλός πίεσης και ως γείωση των αγώνων είναι από μόνη της θετική και όχι παιχνίδι εντυπωσιασμών. Ρωτήστε και κανέναν νετελιβερά πριν βγάλετε τα βέλη.
ΑΥΤΑ.
Καλά, για το αν το ΚΚΕ διακατέχεται από κοινοβουλευτική λογική ή όχι, κράτα μικρό καλάθι. Από το 2008 μέχρι και σήμερα, δεν συμμετείχε σε κανέναν λαϊκό ξεσηκωμό. Και όσον αφορά τις απεργίες, όταν πάει να κλιμακωθεί κάτι ουσιαστικά, το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ ρίχνει το βάρος του στην χαλάρωση και την εκτόνωση. Είμαστε εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, τα ξέρουμε αυτά και ρωτάμε και ντελιβεράδες όσο και αν δεν σου αρέσει φίλε μου.
Οι κοινοβουλευτικές προτάσεις, στα χάλια που είναι σήμερα το εργατικό και λαϊκό κίνημα, δεν παίζουν κανέναν σοβαρό ρόλο για την ζωή του εργαζόμενου, στον βαθμό ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ από την βουλή, και ούτε και η εργατική τάξη με την δράση της μπορεί να επιβάλλει τέτιες φιλολαϊκές αλλαγές. Ε για κανενα ψηφαλάκι υπέρ του ΚΚΕ ναι, παίζουν ρόλο. Μέχρι εκεί. Και το ΚΚΕ σε αυτό ποντάρει, αυτό κυρίως επιδιώκει.
ΑΥΤΑ.
Σωστά το θέτεις, οι αστικοί θεσμοί, παρότι εχθρικοί, μπορούν με συνεπή στάση να αξιοποιηθούν ενδεχομένως από το λαϊκό κίνημα, και στο βαθμό, που αποτελούν ελιγμούς-παραχωρήσεις του ταξικού εχθρού. Αλλά μόνο υποβοηθητικά. Τον αποφασιστικό ρόλο και λόγο έχουν οι εργάτες, που αποφασίζουν να ξεσηκωθούν.
Για την λεγόμενη “κατάρρευση”, βέβαια, μάλλον ανάποδα τα βλέπεις: Η εναπόθεση των ελπίδων στην “αγορά” και η ιδεολογική υποχώρηση στην πολύπλευρη έξωθεν πίεση του “καπιταλιστικού παραδείσου” επέφερε και την απογοήτευση και συνακόλουθα την εσωτερική “κατάρρευση”. Ολοι περιμέναν, πως πέφτοντας ο σοσιαλισμός θα τους περίμενε μια πόρσε παρκαρισμένη απέξω. Μόνο οι μέλλοντες ολιγάρχες ξέρανε, πως καπιταλισμός σημαίνει κυρίως φαβέλλες και γκέτο για τους πολλούς, και μόνο κατ’ εξαίρεση “Μπέβερλυ Χίλς” για την πάρτη τους. Ακόμη είναι ριζωμένες αυτές οι αυταπάτες στον πρώην υπαρκτό, γι αυτό και περιμένουν από τους καιροσκόπους του ΚΚΡΟ να αναστήσουν τον …Στάλιν!
Για την κατάρρευση του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού, μάλλον δεν έχεις δίκιο: Ποτέ δεν καταρρέει ένα κοινωνικό οικονομικό σύστημα άμα ο λαός περνάει καλά και άμα η άρχουσα τάξη εξακολουθεί να βολευεται με αυτό το σύστημα.
Ο υπαρκτός “σοσιαλισμός” κατέρρευσε διότι ούτε οι λαοί περνάγανε καλά, ούτε οι άρχουσες τάξεις αυτών των χωρών βολεύονται πια με αυτό το σύστημα. Ετσι, τα ίδια τα κομμουνιστικά κόμματα, δηλαδή οι ηγεσίες και οι μηχανισμοί τους που ήταν ένα με το κράτος και είχαν την οικονομική, την πολιτική, την στρατιωτική εξουσία, ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ να διαλύσουν το υπάρχον σύστημα. Και έτσι και έγινε. Οι λαοί/εργατικές τάξεις έμεινα απαθείς στην συντριπτική τους πλειοψηφία. Και ορισμένα τμήματα λαού/εργατικής τάξης χάρηκαν τρελά με την κατάρρευση του λεγόμενου υπαρκτού.
Το ότι ο καπιταλισμός που παλινορθώθηκε σε αυτές τις χώρες γάμησε τους λαούς εκεί και έχει δημιουργηθεί μια απόλυτα λογική νοσταλγία για τον ανύπαρκτο, δεν σημαίνει ότι τότε περνάγανε οκ. Το σήμερα είναι βάρβαρο και κάνει το χτες να μοιάζει με παράδεισο. Εάν περνάγανε όντως καλά, θα υπερασπίζονταν το σύστημα. Δεν το υπερασπίστηκε σχεδόν κανένας. Αυτό λέει πάρα πολλά…………………………………….
Επίσης, εάν λέμε ως κομμουνιστές και πολύ σωστά, ότι στον καπιταλισμό δεν αφήνει το κεφάλαιο να ωριμάσει η ταξική συνειδητοποίηση, στον λεγόμενο υπαρκτό σοσιαλισμό ΤΙ έπαθε και δεν ωρίμασε η ταξική συνείδηση;
Δηλαδή δεν εξεγείρονται οι λαοί εναντίον του καπιταλισμού που τους γαμάει και έπιασαν κοροιδα τους λαούς του ανατολικού μπλοκ μετά από 40 και 70 χρόνια “σοσιαλιστικής” οικοδόμησης, όπου είχαν δωρεάν υγεία, παιδεία, στέγη και εξασφαλισμένη δουλειά; Πολύ ρηχή, επιφανειακή και απλοϊκή βρίσκω αυτή την ανάλυση.
Μάλλον δεν οικοδομούνταν σοσιαλισμός, αλλά ένα γραφειοκρατικό σύστημα με κοινωνικές παροχές και έλλειψη εργατικής δημοκρατίας και αρκετή καταπίεση.
@Ανώνυμος, 23/09/2021 at 17:36: Αρα είσαι της γνώμης, πως τώρα ο Λαός στην πρώην ΕΣΣΔ περνάει καλύτερα;
Εάν διάβαζες έστω και διαγώνια το σχόλιο που έγραψα, δεν θα έκανες τέτιες ερωτήσεις. Αλλά δεν διαβάζεις. Σε παρακαλώ, διάβασε το συγκεκριμένο σχόλιο και μετά ρώτα ό,τι θες. Αλλά, διαβασε.
Για να βγάλουμε την διαδικασία της ανατροπής του κρατικοσοσιαλισμου, από τα επιφαινομενα πρέπει να πάμε στην κατάσταση των τάξεων. Η εργατική τάξη είχε με το μέρος της το κράτος και το νομικό σύστημα, αλλά δεν συμμετείχε στην σοσιαλιστικη εξουσια η οποία είχε αποδοθεί αποκλειστικά στο κόμμα ξεκινώντας από τον Λένιν, σαν έκτακτο φαινόμενο λόγω του πολέμου, και μονιμα από τον Στάλιν. Ο Λενιν επέβαλλε τον κρατικό σοσιαλισμό σαν ένα σταθερό σύστημα όπου η γραφειοκρατια διοικούσε το κράτος για λογαριασμό της εργατικής τάξης δηλαδή όλου του έθνους. Πρόκειται για κλασσικό φαινόμενο βοναπαρτισμου. Αποτελούσε ένα τρόπο οι αντιθέσεις ανάμεσα σε λαϊκά στρώματα, αλλά και μέσα στη γραφειοκρατια να παύσουν να απειλούν την σταθερότητα του κράτους. Ο ίδιο ο Λενιν δεν είχε ούτε φιλοδοξίες ούτε και τα ανάλογα ‘προσοντα’ για το ρόλο του δικτάτορα. Ούτε ο Τρότσκι.
Ο Στάλιν αποτελεσε το ιδανικό πρόσωπο που κυβέρνησε δικτατορικά για λογαριασμό όλου του έθνους, ως διάδοχος του Τσάρου.
Κύριο αντικείμενο του κράτους ήταν ο έλεγχος των κοινωνικών αντιθέσεων για να μην πάρουν αυτες εκρηκτικές διαστάσεις. Σήμερα μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ότι η οικονομία (και η ….παραοικονομία) είχε αφεθεί στην τύχη της. Η παραοικονομία αποτελεσε τον θαλαμο επωασης νέων ανταγωνιστικών αντιθέσεων μέσα στα γραφειοκρατικα στρωματα. Οι αντιθέσεις αυτές φάνηκε ότι ήταν πολύ δύσκολο να λυθούν μέσα στο υπάρχον σύστημα όπως επιχείρησαν ελάχιστοι ηγέτες, Μπουχάριν, Χουτσωφ, και Γκορματσωφ.
Εξάλλου αυτοί οι ηγέτες δεν είχαν το ειδικό βάρος μιας κυρίαρχης προσωπικότητας όπως είχε ο Σταλιν. Γρηγορα έχασαν τον έλεγχο, κρίθηκαν ως ανίκανοι και παραμερίστηκαν. Η παραοικονομία (η μαφιόζικη οικονομία) ελέγχονταν από ένα στρώμα που δημιουργήθηκε και γιγαντωθηκε τελικά. Το στρώμα αυτό ήταν που αποτέλεσε το θερμοκήπιο για τι πολιτικές δυνάμεις της ανατροπής του κρατικοσοσιαλισμου.Την κρίσιμη στιγμή άρκεσε ένα πραξικόπημα η μία σειρά από τέτοια για να ανατραπούν τα πάντα…..
Ένα πραξικόπημα όμως δεν είναι λιγότερο σημαντικό από ότι πχ μια εξέγερση, μια κεφαλαιωδη στιγμή της πάλης των τάξεων. Η πολιτική μορφή που παίρνει η ταξική πάλη εξαρτάται από τις συνθήκες.
Ας μην ξεχνάμε και την πίεση για στρατιωτικούς εξοπλισμούς που σαμποταριζε οποιαδήποτε σκέψη για αύξηση του κοινωνικού μισθού.
Όπως και την φιλοσοφικη αδυναμία ερμηνείας των φαινομένων της αυθόρμητης άνθησης της αγοράς. Εκεί λοιπόν είπαν : η αγορά είναι καπιταλισμος. Την απαγορεύουμε. ΟΚ. Με την παραοικονομία τι γίνεται; Με τα φαινόμενα παρακμής και την μαφια;. Προφανως ο καπιταλισμος αναγεννήθηκε ακριβώς από το κομμάτι αυτό τη γραφειοκρατιας (ουσιαστικά όλη η γραφειοκρατια συμμετειχε) που λειτουργούσε αγνοώντας κάθε σοσιαλιστικο νομικό κανόνα.
Ο σοσιαλισμός δεν είναι νομικό σύστημα. Μάλλον είναι περισσότερο μια διαρκής επαναστατική διαδικασία με λάθη και οπισθοχωρήσεις. Η καλύτερα είναι ένα όνομα που δώσανε κάποτε στην συνειδητή προσπάθεια μιας κοινωνίας να ελέγξει συλλογικά και να λύσει υπαρκτες αντιφάσεις κληρονομούμενες από τον καπιταλισμό, με γόνιμο τροπο.Ο λαός στις χώρες του κρατικοσοσιαλισμου δεν είχε ηγεσία, δεν είχε καθοδηγηση. Η γραφειοκρατια δεν λειτουργούσε σαν πρωτοπορια. Η γραφειοκρατια εκμεταλλεύθηκε όσο μπορούσε την απεριόριστη εξουσία που ο Στάλιν είχε προσδώσει στο κράτος, κλέβοντας δημόσια περιουσία, κάνοντας λαθρεμπόριο, δημιουργούντας μια παράλληλη παραγωγή εξω από το κράτος με δικά της δίκτυα για να αποκτήσει κεφάλαιο. Αργά η γρήγορα θα ερχόταν η στιγμή του πλήρους απογαλακτισμου από την σοσιαλιστική νομική μορφη.
Το ΚΚΕ να κάνει ό,τι νομίζει. Πιο πολλοί βλέπουν πλέον Μπάτσελορ παρά κοινοβούλιο.
Οι “φίλοι του Λαού” προτείνουν …Μπάτσελορ!
Ακούτε, ντελιβεράδες; Ξεστραβωθείτε.
….
Μωρέ όχι Μπάτσελορ αλλά και τούμπες θα κάνετε για να γλυτώσετε από τον κομουνισμό!
Όσο υπάρχουν άνθρωποι στις κομμουνιστικές πολιτικές δυνάμεις που αποδεικνύουν μέσω των σχολίων τους πόσο μπετόστοκοι είναι, ο κομμουνισμός θα αποδεικνύεται ουτοπία. Όχι ανώνυμε , ο λυγκουνάκης δεν είπε αυτό που λες, ούτε εγώ είπα ότι οι λαοί του πρώην ανύπαρκτου περνάνε καλύτερα τώρα! Και ένα παιδάκι του δημοτικού θα καταλάβαινε τι λέμε στα συγκεκριμένα μας σχόλια! Ένα παιδάκι του δημοτικού! Όχι όμως εσύ ή εσείς! Διότι εσύ η εσείς, αντιπροσώπευετε το είδος ενός συγκεκριμένου τύπου αριστερού η κομμουνιστή που είναι μπετόστοκος: συμπεριφέρεται σαν οπαδός διότι είναι οπαδός, δεν θέλει να κατανοεί τι λένε οι συνομιλητές του, διότι είναι οπαδός και όχι σκεπτόμενος .
Ο λυγκουνάκης λοιπόν από ότι και ένα παιδί του δημοτικού καταλαβαίνει, λέει ανώνυμε ότι τζάμπα καίει η λάμπα με τις προτάσεις νόμου του Χ ΚΚΕ, διότι αφενός δεν θα γίνουν αποδεκτές, αφετέρου δεν ενδιαφέρεται ο πολύς ο κόσμος για αυτές λόγω της γενικής απαξίωσης των κοινοβουλευτικών διαδικασιών που απεδειχθησαν ανίκανες να ανασχεουν την κατρακύλα μας ως εργατικη τάξη κ λαό. Μια απαξίωση που ελλείψει κομμουνιστικού κλπ χειραφετητικου προτάγματος, στρέφεται προς την ιδιωτευση κ τα ριάλιτι. Υπερβολική η διατύπωση του Γιώργου, μιας και τα ίδια τα ριάλιτι πχ απαξιώνονται πάλι από τον πολύ κόσμο. Αλλά ο πυρήνας του σχολίου ισχύει! Εσύ τώρα τι κατάλαβες ως χούλιγκανος οπαδός που είσαι, ο θεός κ η ψυχή σου.
https://www.huffingtonpost.gr/2017/05/18/parapolitiko-tsakalotos-entaseis-survivor_n_16688226.html
Η μόνη αξία που έχουν πλέον οι επεξεργασίες για προτάσεις νόμους είναι να καταγράφονται στα πρακτικά, για να επανέλθουν ως νομοσχέδια όταν έρθει η ώρα… Στο σοσιαλισμό.
Προτάσεις νόμου στην Βουλή έχουν νόημα από κόμματα που ακόμα και αν ειναι κοινοβουλευτικά μικρά έχουν μια δημιουργική κοινοβουλευτική λογική, δηλ θέλουν να κυβερνήσουν στον καπιταλισμό και την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Δεν λέω αν το ΚΚΕ κάνει άσχημα που δεν θέλει, λέω πως αυτά τα 2 δεν συνέχονται.
Είναι η συγκεκριμένη αντιφαση που τελικά καταλήγει να κοινοβουλευτικοποιεί ένα κίνημα και μάλιστα να το κοινοβουλευτικοποιεί στα πλαίσια μιας πολιτικής στρατηγικής που λέει στους συμμετέχοντες πως τελικά αυτό που λέμε στην Βουλή δεν θα γίνει. Γιατι λες στον κόσμο πως χρειάζεται νομοθέτηση αυτού που λέει το ΚΚΕ το οπόίο όμως δεν θέλει τελικά να το νομοθετήσει, θέλει να το νομοθετήσουν άλλοι
Ηττοπαθής κοινοβουλευτισμός είναι αυτό που μένει στο τέλος
Κωστας
Χωρις σκοπό να πυρπολήσω την κουβέντα ,αν και ουτε το εχω ψηφισει ποτε το κκε έχει την πιο αξιοπρεπή θεσμικη παρουσία που έχω δει αναλογα με το μεγεθος του ,το δελεαρ που οροκυπτει απο το βαθμο εμπλοκης του στο συστημα.ιδιαίτερα αν την συγκρίνουμε με άλλους που κανουν και τους επαναστάτες. θα μελαγχολησουμε .Είδα την παρουσία στη βουλή κ γενικα ( σε δημους) ανθρωπων του Συριζα με επαναστατικο παρελθον και εφριξα.Ειδα σε δημους εξωκοινοβουλευτικους και δεν ειδα φοβερή διαφορα με το κκε.Πολλες φορες δε ηταν κ δεξιοτερα( πχ ΣΕΚ).Βλεπω οργανωσεις του 0,1 πως ξηγιουνται και φανταζομαι τι θα έκαναν αν ειχαν 5% .Δεν λεω για όλους ,μπορω να γινω πιο συγκεκριμενος αλλα γενικα μου φαινεται οτι το κκε σχετικα αξιοπρεπως συμμετεχει στους θεσμους.
Σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ σαφώς το ΚΚΕ είναι πιο αξιοπρεπές θεσμικά. Αυτό είναι αυτονόητο. Σε σχέση με την πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, πχ το ΝΑΡ, τα μλ κλπ όχι δεν είναι.
Αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο στις γειτονιές κλπ.
Θοδωρή δεν ξέρω αν απαντάς σε μένα ή το έβαλες κατά λάθος εκεί.
Αντιφατική είπα εγώ, όχι αναξιοπρεπή
Κώστας
Κωστα σε καταλαβα.Τυχαια μπήκε εκει το σχολιο
είμαι πεπεισμένος ότι όσο παρουσιάζετε το κκε σαν εκλογικό/κοινοβουλευτικίστικο κόμμα, που το μόνο που το ενδιαφέρει είναι οι ψήφοι, τόσο καλύτερα για μας τους κουκουέδες. Γιατί αυτό που λέτε είναι αρκετά εκτός πραγματικότητας, ώστε να μπορεί εύκολα να αντιμετωπιστεί μπροστά σε κάποιον έντιμο τρίτο. Οπότε συνεχίστε έτσι!
όσο και να θέλουμε χρήσιμη αντιπολίτευση εντός του κινήματος που να μας πιέζει να γινόμαστε καλύτεροι, άλλο τόσο θέλουμε οπορτουνιστές που να είναι εύκολοι πολιτικοί αντίπαλοι και να μην εγκλωβίζουν λαϊκές δυνάμεις. Πάμε παιδιά!
Μπροστά μας είναι όλα τα τεράστια αντιλαϊκά επίδικα φίλε ΚΚΕ. Κ θα φανεί εκεί και το ΚΚΕ, κ το ΝΑΡ κ η αναρχία κ όλοι. Μην χαίρεσαι.
Φάνη ο τομέας στον οποίο είστε όντως κυβέρνηση και χρειάζεστε αντιπολίτευση για να γίνεται λίγο καλύτερη, αν ειναι εφικτό, είναι τα ζειμπέκικα στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ
Το κίνημα άστο, κοίτα το πιατομάνι και τα λουλούδια στην πίστα
Κώστας
Κώστα με μεράκλωσες
https://www.youtube.com/watch?v=328Dx2m75TE
Ωραίος Γιώργο, ανταποδίδω
https://www.youtube.com/watch?v=I8IGeNm1paA
Κώστας
να αυτό ακριβώς εννοούσα! ωραίος Κώστα, συνεχίστε έτσι
Φάνη, βάλε κι εσύ ένα που να σε έχει χαρακτηρίσει
Είσαι σίγουρος ότι “εσείς οι ΚΚΕδες” είστε πραγματικά ένα πράμα ή ότι γνωρίζετε πραγματικά τη γραμμή του ΚΚΕ κάθε στιγμή; Γιατί εδώ https://www.youtube.com/watch?v=u0u_VQyP16I , ο εν λόγω συνδικαλιστής το λέει και το τονίζει και παντού (φυσικά “εσείς οι ΚΚΕδες” το αποσιωπάτε αυτό) πως για να προχωρήσει στην απεργία συνεργάστηκε και θα συνεχίσει να συνεργάζεται με τον ΣΒΕΟΔ https://sveod.gr/ και πολύ αμφιβάλω ότι αυτό καλοαρέσει στον Περισσό.
Πέρα τώρα από την προσωπολατρική ηρωοποίηση του εν λόγω αγωνιστή, ένας άνθρωπος ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ έκανε το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ και η συνέχεια θα πρέπει να είναι ανάλογη.
Xα, χα!
Αφού δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, θα πάει το βουνό στον Μωάμεθ!
Η ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος θα περάσει, και η χανούμ θέλει-δε-θέλει θα χορέψει τσιφτεντέλι!
Δεν λειτούργησε μόνος του ο Στεφανάκης ρε μαπα ναρίτη. Κομμουνιστής είναι, λειτουργεί με βάση τις συλλογικές αποφάσεις του τελευταίου συνεδρίου. Αν δεν το έκανε θα έβρισκε αντίσταση από τους υπόλοιπους, δεν είναι τσιφλίκι του το συνδικάτο. Η πασοκική ψυχή σας διψάει να βρίσκετε αγωνιστές που να εναντιόνονται στο κόμμα, διψάτε για αυτό.
Αν λες εμένα μάπα Ναρίτη, δεν είμαι ναρίτης, ούτε ευρύτερα αντάρσυος, (το αν είμαι μάπας ή όχι το αφήνω προς κρίσιν). Αναμενόμενη η απάντηση σου, μένει να επιβεβαιωθεί στη πράξη. Δεν είμαι σίγουρος πως, όταν καταστρέφεσαι, ενδιαφέρεσαι και τόσο για τα συνέδρια, για μένα αν είναι έτσι όπως τα λες καλώς, μα κι αν δεν είναι πάλι καλώς…
Και αυτό που λες, φίλε του ΚΚΕ δεν είναι ωραίο.
Δηλ εγγυάσαι πως από εδώ και πέρα θα γίνονται σταθερά αυτές οι συνεργασίες επειδή το είπε το 21ο Συνέδριο ?
Δηλ το 20ο δεν το είχε πει ? Που είναι η αποτίμηση, συλλογική ή δικιά σου γι αυτό ?
Δεν είναι θέμα Συνεδρίου, αν τα ψάξουμε, και το 20ο και το 21ο και το 19ο θα έχουν κάποιες διατυπώσεις για συνεργασία από τα κάτω που προφανώς δεν μπορεί να εξειδικευτούν ανά κλάδο και συγκυρία από ένα συνέδριο
Δηλ οι πολιτικοσυνδικαλιστικές παρατάξεις που πρόσκεινται στο ΚΚΕ κρίνουν με κριτήριο του τι λέει το ΚΚΕ ? Αν το ΚΚΕ πει να μην ξαναγίνει ? Αν το ΚΚΕ πει πως πρέπει ένας εργατικός αγώνας να αρχίσει, να σταματήσει, να κλιμακωθεί ή να αποκλιμακωθεί, αν το ΚΚΕ πει πως πρέπει να γίνει συμμαχία από τα κάτω με τους τάδε ή να μην γίνει ?
Αρχίζει απο τα λεγόμενα σου να αναδεικνύεται ένα βαθύτερο πρόβλημα αν ο χ Στεφανάκης δεν κρίνει με κριτήριο του πως η κυρίαρχη πολιτκή εγγράφεται στον κλάδο και πως μπορεί να συγκροτηθεί μια πλειοψηφική γραμμή υπεράσπισης των συμφερόντων των εργαζομένων απέναντι στην κυρίαρχη πολιτική και το πως πρέπει αυτό να μεταφερθεί στο Κόμμα αλλά με το ανάποδο κριτήριο. Με το κριτήριο που λέει πως ο χ Στεφανάκης είναι μέλος του Κόμματος και κάνει στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα αυτό που λέει το Κόμμα. Αυτό όμως, ως Στεφανάκης,το λέει στους συναδέλφους του ? Δεν λέω αν λέει πως είναι μέλος του ΚΚΕ, άλλο λέω. Τους το έχει πει πως η μορφή, η έναρξη, η λήξη και οι συμμαχίες ενός αγώνα που προτείνει δεν είναι αυτό στο οποίο καταλήγει μια πλειοψηφία στο συνδικάτο αλλά αυτό που λέει το ΚΚΕ ?
Κώστας
Κώστα, αν ο Στεφανάκης είναι όντως σύντεκνος, τότε θα κάνει αυτό που πρέπει, να είσαι βέβαιος. Εάν δεν είναι και τσάμπα πάει τ’ όνομα, τότε δεν εγγυώμαι…
το κκε έχει συγκεκριμένες αρχές οργάνωσης και λειτουργίας (ναι αυτές τις παλαιολιθικές και ξεπερασμένες, αυτές μωρέ που λέτε από τη δεκαετία του 90 ότι δεν χρειάζονται πια κτλ). Άρα η απάντηση στο ερώτημά σου είναι αυτονόητη.
Το γεγονός της κινηματικής συμπόρευσης με την σβεοδ δεν αποσιωπήθηκε από κανέναν. Υπάρχει στο ριζοσπάστη, υπάρχει στις ανακοινώσεις του σωματείου, υπάρχει στις δηλώσεις των στελεχών. Το αντίθετο δεν ξέρω αν γίνεται, αν δηλαδή ο “χώρος” αποσιωπά την κινηματική συμπόρευση με κομμουνιστές, αλλά δεν με αφορά και πολύ. Η γραμμή του κκε είναι κινηματική συμπόρευση από τα κάτω, το έχει πει σε όλους τους τόνους, το έχει εξηγήσει, το έχει βάλει στο πρόγραμμά του. Με το κάλεσμα στον επόμενο ριζοσπάστη του σαββατοκύριακου αυτό θα ξανακαλέσει.
Αυτό δεν σημαίνει ότι σταματάει η πολιτική αντιπαράθεση με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις. Ίσα-ίσα, μέσα από τη ζύμωση στα σωματεία η πολιτική αντιπαράθεση αναβαθμίζεται, παίρνει πιο βαθιά χαρακτηριστικά, δεν είναι απλά θεωρητική κόντρα. Και είναι λογικό, όσο η πολιτική δράση εντείνεται, τόσο τα διαφορετικά πολιτικά προγράμματα θα συγκρούονται και θα επικρατήσει κάποιο τελικά.
Φάνη απάντησα στο παιδί από πάνω, η απάντηση μου βρίσκεται εκεί.