Γράφει ο Βασίλης Τουμπέλης
Τα ζητήματα της υγείας, μπορεί να έφυγαν από την επικαιρότητα, βοηθούντων και των ΜΜΕ, αλλά η πανδημία ουσιαστικά είναι ακόμη εδώ, πέρα από τις κυβερνητικές εξαγγελίες ότι έληξε και ότι όλα πήγαν σχεδόν καλώς… Βέβαια, έμεινε ο βουβός πόνος από τους δεκάδες ακόμη νεκρούς, σε εβδομαδιαία καταμέτρηση, ανεβάζοντας τον μακάβριο αριθμό, σε 34 και πλέον χιλιάδες, από την αρχή της πανδημίας. Οι ζωές αρκετών από αυτούς ίσως θα είχαν σωθεί, εάν υπήρχε ουσιαστικά πρωτοβάθμια περίθαλψη, εάν υπήρχαν περισσότερες ΜΕΘ, οργάνωση σε άλλη βάση και με διαφορετική πολιτική της υγείας…
Τα Δημόσια νοσοκομεία και το σημερινό ΕΣΥ, λειτουργούν με μεγάλες πλέον δυσκολίες και ανθρώπινες προσπάθειες από το ιατρικό, νοσηλευτικό και υπόλοιπο προσωπικό, σε ένα μισογκρεμισμένο ήδη εποικοδόμημα, να παρέχει υπηρεσίες σε αντίξοες συνθήκες που δημιουργούν οι τεράστιες ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό, υποδομές και τεχνολογικό-επιστημονικό εξοπλισμό.
Το κίνημα των υγειονομικών αντιπάλεψε την κυβερνητική πολιτική της υγείας, μέσα και έξω από τα νοσοκομεία, με τις όποιες δυνάμεις υπήρχαν, αναδεικνύοντας στην κοινωνία και στους υπεύθυνους τα προβλήματα στα νοσοκομεία και ευρύτερα στον χώρο της υγείας ενώ ακόμη και συνδικαλιστές δέχτηκαν εργασιακές και δικαστικές διώξεις.
Δόθηκε μάχη για τους 5000 εργαζόμενους της υγείας, που τέθηκαν σε αναστολή εργασίας με πρόσχημα τον μη εμβολιασμό τους, οι οποίοι παραμένουν ακόμη εκτός νοσοκομείων. Μπορεί συνολικά το κίνημα των υγειονομικών να μην ανέτρεψε φυσικά την κυβερνητική πολιτική στην υγεία, έβαλε όμως σοβαρά εμπόδια στην υλοποίησή της.
Σε αυτήν την κατάσταση, η κυβέρνηση Μητσοτάκη και το Υπουργείο Υγείας προχώρησαν σε προεκλογικού τύπου διακηρύξεις, όπως αυτές εκφράστηκαν στο συνέδριο με τον τίτλο ”Το νέο Ε.Σ.Υ.” που διοργάνωσαν, μαζί με τους επιχειρηματικούς ομίλους της υγείας και του φαρμάκου, στις 25 Οκτωβρίου 2022, και με την συμμετοχή επιφανών καθηγητάδων, διοικητών νοσοκομείων και στελεχών του υπουργείου και κάποιων, πολιτικών και μη, προσκεκλημένων.
Στο συνέδριο αυτό, αφού πρώτα παρουσιάστηκε μια, ιδανική σχεδόν διαχείριση της πανδημίας και της υγείας, προβλήθηκε το έργο της πρωτοβάθμιας περίθαλψης και της κυβερνητικής παρέμβασης του ”προσωπικού γιατρού” η οποία ξεκίνησε πριν δυο μήνες, στην οποία βέβαια το μπάχαλο είναι άνευ προηγουμένου, κυρίως λόγω του μεγάλου όγκου των ασφαλισμένων και της έλλειψης γιατρών που θα στελεχώσουν αυτήν τη θεσμική μεταρρύθμιση, καθώς ένας γιατρός παθολόγος ή Γενικής Ιατρικής αντιστοιχεί σε πολλές χιλιάδες πολίτες.
Στο συνέδριο αυτό έγινε και η παρουσίαση του νέου νομοσχεδίου για «Το νέο ΕΣΥ», την δευτεροβάθμια περίθαλψη και τις μεταρρυθμίσεις στα Δημόσια νοσοκομεία. Νομοσχέδιο το οποίο, μέσα από ”διάλογο” με όλους τους ενδιαφερόμενους, θεσμικούς και μη, θα πάει για ψήφιση στο κοινοβούλιο, πλην όμως, όλως τυχαίως, δεν στάλθηκε στο συνδικαλιστικό όργανο των νοσοκομειακών γιατρών, την ΟΕΝΓΕ.
Με το νομοσχέδιο που δόθηκε στην δημοσιότητα, ουσιαστικά προχωρεί γρήγορα η πάρα πέρα κατεδάφιση του προϋπάρχοντος ΕΣΥ.
Με το άρθρο 7, θεσμοθετείται η πρόσληψη – συνεργασία ιδιωτών γιατρών με μερική απασχόληση στα δημόσια νοσοκομεία, με την αντίστοιχη διακίνηση ασθενών-πελατών.
Με το άρθρο 10, θεσμοθετείται πλέον οι υπηρετούντες ειδικευμένοι γιατροί του ΕΣΥ, να μπορούν να συνεργάζονται με ιδιωτικές κλινικές, ή και να ασκούν ιδιωτική επαγγελματική ιατρική, ουσιαστικά δηλαδή οι γιατροί αυτοί να τρέχουν να κυνηγούν ”ασθενείς πελάτες” μέσω των δημόσιων νοσοκομείων, καταργώντας την πλήρη και αποκλειστική απασχόληση.
Νομιμοποιούν την ανακύκλωση προσωπικού, μέσω των ”ομάδων των νοσοκομείων ανά ειδικότητα”. Οι προς εξειδίκευση γιατροί θα μπορούν να ασκούνται κυκλικά σε όλα τα νοσοκομεία της ίδιας ομάδας. Μετατρέπονται έτσι σε γυρολόγους των νοσοκομείων…
Θεσμοθετείται η ”ετήσια αξιολόγηση” των επικουρικών γιατρών στο ΕΣΥ, προφανώς με κριτήριο την συνεισφορά τους στην επιχειρηματική λειτουργία των νοσοκομείων και σε συνδυασμό με ορισμένα επιχειρηματικά στάνταρ, δημιουργώντας μόνιμο άγχος στους γιατρούς, για την προώθηση της λογικής, κόστους – οφέλους.
Με τα άρθρα 11 και 12 του νομοσχεδίου, αποδεικνύεται πως η επιταχυνόμενη ιδιωτικοποίηση, πάει πακέτο με την κυβερνητική-κομματική ρουσφετολογική πολιτική σε θέσεις ευθύνης. Άλλωστε, τα δυο τελευταία χρόνια, υπήρχε πλήθος καταγγελιών για τέτοιες μεθοδεύσεις από κυβερνητικούς παράγοντες και διοικητές νοσοκομείων.
Με τα υπόλοιπα άρθρα, ανοίγεται ουσιαστικά η λειτουργία των φαρμακείων και η εμπορία τους, όπως και η δημιουργία αλυσίδων και μάλιστα με δυνατότητες χρηματοδοτήσεων.
Με άλλη διάταξη, προφανώς διευκολύνεται περαιτέρω η δυνατότητα για την χορήγηση αδειών ίδρυσης και λειτουργίας των ιδιωτικών κλινικών.
Όλες αυτές οι νέες νομοθετικές παρεμβάσεις δεν είναι τυχαίες. Όσο και να τις ντύσουν με ωραία λόγια, περί Νέου ΕΣΥ, δεν μπορούν να κρύψουν το κτύπημα σε κάθε έννοια για δωρεάν και δημόσια υγεία, πάνω στα ερείπια τα οποία απομένουν από το ΕΣΥ, μετά και από την νομοθετημένη παρέμβαση τον περασμένο Απρίλη για απογευματινά χειρουργεία, πληρωμένα από την τσέπη του ασφαλισμένου.
Με την μισθολογική καθήλωση, την εφημεριακή εξόντωση και την αναγκαστική ετεροαπασχόληση, δεν είναι τυχαίες οι μαζικές παραιτήσεις πολλών ειδικευμένων γιατρών, σε συνδυασμό με την πάγια πολιτική των μη προσλήψεων. Τα κροκοδείλια δάκρυα των κυβερνώντων και των παρατρεχάμενών τους, για το κύμα φυγής των νέων γιατρών στο εξωτερικό -ο Πατούλης ανέφερε πως φτάνουν τις 20 χιλιάδες-, δεν μπορούν να κρύψουν τις βασικές πολιτικές τους ευθύνες για αυτό το κύμα φυγής.
Όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων θεσμοθέτησαν, συντήρησαν και ευνόησαν το καθεστώς των εργολάβων στα νοσοκομεία. Δημιούργησαν στρατιές συμβασιούχων, επικουρικών γιατρών και νοσηλευτών και εφάρμοσαν άμεσα την δημοσιονομική πειθαρχία της ΕΕ. Τα συμφέροντα των επιχειρηματιών της υγείας και των μεγαλο-ιατρικών καθηγητάδων τέθηκαν πάνω από τις ανάγκες της υγείας του λαού, ενώ προχώρησαν σ’ έναν βαθμό και τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια λειτουργίας των νοσοκομείων.
Η σημερινή κυβέρνηση, προχώρησε επιπρόσθετα σε περικοπές δαπανών, πάνω από 1,5 δισ. ευρώ τα τρία τελευταία χρόνια, ενώ για πρώτη φορά στα χρονικά προχώρησε και σε αναστολή εργασίας σε πάνω από 5000 υγειονομικών, με πρόσχημα τον μη εμβολιασμό τους.
Μπροστά σ’ αυτήν την διαμορφωμένη κατάσταση, και με το Νέο ΕΣΥ το οποίο προωθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη, δεν χωράνε μισόλογα και ημίμετρα, ούτε προεκλογικές αναμονές. Είναι σχεδιασμένο ενάντια στους ασθενείς και στους εργαζόμενους. Η σύγκρουση των υγειονομικών, όπως και του εργατολαϊκού κόσμου, με την κυβερνητική πολιτική και στην υγεία, αντικειμενικά θα οξυνθεί, καθώς τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων της υγείας και του μεγαλο-ιατρικού κατεστημένου απαιτούν και σχεδιάζουν περισσότερα κέρδη, και αυτά θα επιτευχθούν, πρώτα και κύρια, με την διεύρυνση της ”αγοράς των υπηρεσιών της παρεχόμενης υγείας”, μιας και δεν αρκούν οι αυξήσεις των ιδιωτικών δαπανών για την υγεία που σημειώθηκαν μέσα στην πανδημία, παρά το ότι είναι και από τις πιο υψηλές μέσα στην ΕΕ.
Μόνο το εργατολαϊκό κίνημα, μαζί με τους υγειονομικούς, σε μια ενωτική αγωνιστική βάση, μπορεί να δώσει διέξοδο σήμερα, για ένα Δημόσιο δωρεάν σύστημα υγείας, δίπλα στον άνθρωπο, με εθνικοποίηση των επιχειρηματικών ομίλων υγείας και τον περιορισμό της δράσης του μεγαλο-ιατρικού-καθηγητικού κατεστημένου. Οι ανέξοδες προεκλογικές υποσχέσεις, περί αυξήσεων των δαπανών υγείας, όσο καλές και να ακούγονται, δεν αρκούν με τίποτε στο γκρεμισμένο οικοδόμημα του ΕΣΥ.
Ένα πραγματικά φιλολαϊκό νέο ΕΣΥ, θα σημαίνει επανεθνικοποίησή του. Θα σημαίνει ευθεία σύγκρουση με τις πολιτικές της ΕΕ και της κερδοσκοπίας, για να μπορέσουμε να υπηρετήσουμε την υγεία ως κοινωνικό αγαθό.
Ο Βασίλης Τουμπέλης είναι πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ελλάδας
