Ενάντια στη βαρβαρότητα του ολοκληρωτικού καπιταλισμού
Γιώτα Ιωαννίδου*, Κώστας Τριχιάς**
Άρθρο στην Εφημερίδα των Συντακτών
Εκατοντάδες αγωνιστές/στριες σε όλη την Ελλάδα συμμετέχουν σε συνελεύσεις για το ιδρυτικό συνέδριο στις 14-16 Φλεβάρη ● Αναφερόμαστε σε έναν κομμουνισμό που δηλώνει παρών στην καθημερινή αναμέτρηση με την αστική τάξη πραγμάτων.
Ο ναζιστικός χαιρετισμός του Ιλον Μασκ, η φρίκη της γενοκτονίας στην Παλαιστίνη, οι απειλές του Τραμπ για προσάρτηση χωρών, ο πολεμικός όλεθρος στην Ουκρανία, η άνοδος της Ακροδεξιάς, η συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών από την κυβέρνηση της Ν.Δ., η αβάσταχτη ακρίβεια για τα εργατικά και λαϊκά στρώματα είναι εικόνες που συνθέτουν δυστοπικό παρόν και ακόμα πιο αβέβαιο μέλλον.
Ωστόσο, εκατοντάδες αγωνιστές και αγωνίστριες, που αυτό το διάστημα συζητούν στο πλαίσιο συγκρότησης μιας νέας κομμουνιστικής οργάνωσης στην Ελλάδα, θεωρούν ότι οι εικόνες αυτές δεν αποτελούν την εξαίρεση αλλά τον κανόνα του βάρβαρου ολοκληρωτικού καπιταλισμού που απειλεί με καταστροφή την εργατική τάξη, τον κοινωνικό άνθρωπο και τον πλανήτη Γη, όπως σημειώνεται στο κείμενο των θέσεων της «Πρωτοβουλίας για ένα σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα» (https://neoprogrammakomma.home.blog/).
Σε μια εποχή που η κεντρική ιδέα της αστικής πολιτικής είναι το «δεν υπάρχει εναλλακτική» (ΤΙΝΑ), αλλά -δήθεν- μόνο αιωνιότητα του καπιταλισμού, γεννιέται το ερώτημα: Μπορούμε αλήθεια να ζήσουμε αλλιώς; Σηκώνουμε το γάντι και απαντάμε καταφατικά. Μπορούμε στο σήμερα να αγωνιστούμε για μια άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, με ειρήνη, ισότητα, ελευθερία, ολόπλευρη ανάπτυξη του κοινωνικού ανθρώπου. Μια κοινωνία κομμουνιστικής διεθνιστικής απελευθέρωσης του 21ου αιώνα.
Αν δεν φανταστούμε μια άλλη πραγματικότητα, δύσκολα θα την προσεγγίσουμε. Οφείλουμε να ψηλαφίσουμε τη δική μας ουτοπία, όχι σαν δονκιχωτική φαντασίωση αλλά σαν τη ρεαλιστική σύλληψη αυτού που μπορεί να μην έχει ακόμα τόπο (ου-τόπος), αλλά που θα μπορούσε να αποτελέσει την πραγματικότητα του αύριο. Ο πλούτος που παράγει η ανθρωπότητα αρκεί -όταν δεν τον κλέβει η αστική τάξη- για να ικανοποιήσει τις ανάγκες της ανθρωπότητας. Η άνοδος στην παραγωγικότητα της εργασίας δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ριζική μείωση του χρόνου εργασίας, εξαφάνιση της ανεργίας, απελευθέρωση χρόνου για ζωή, πολιτισμό, δημιουργία. Επομένως, η κομμουνιστική απελευθέρωση θεμελιώνεται στην ίδια την πραγματικότητα.
Δεν κάνουμε λόγο γενικά για κομμουνισμό. Αποτιμάμε κριτικά την πορεία του κομμουνιστικού κινήματος. Θεωρούμε κομμάτι μας την Οκτωβριανή Επανάσταση, την Εθνική Αντίσταση και τον ΔΣΕ, τις επαναστάσεις όπου γης. Προσέφεραν σημαντικές αλλαγές στις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων και έφεραν στο προσκήνιο τη δυνατότητα για ριζικά διαφορετική ζωή και οργάνωση της κοινωνίας. Δεν κλείνουμε όμως τα μάτια μπροστά στις αιτίες που οδήγησαν στην ήττα τους. Στόχος μας είναι να μην επαναληφθούν τα στρατηγικά λάθη που οδήγησαν στον σταδιακό εκφυλισμό επαναστάσεων, στη μετατροπή τους σε ιδιότυπα αυταρχικά, αντεργατικά και εκμεταλλευτικά καθεστώτα.
Ο δρόμος αυτός δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Ανοίγει με επανάσταση. Υποκείμενο της επανάστασης είναι η εργατική τάξη, όχι με μια κάποια «νομοτελειακή» διαδικασία, αλλά ως υπαρκτή δυνατότητα, που αποκτά «σάρκα και οστά» μέσα και από την πρωτοπόρα παρέμβαση του πολιτικού επαναστατικού υποκειμένου. Είμαστε σε εποχή που η εργατική τάξη και οι λαοί, παρά το βάρος των αρνητικών συσχετισμών, δεν μένουν με σταυρωμένα τα χέρια. Εμφανίζονται μαχητικά ρεύματα, από τη λαϊκή εξέγερση στη Χιλή, την παρατεταμένη κοινωνική αναταραχή στη Γαλλία μέχρι τα ριζοσπαστικά κινήματα στις ΗΠΑ. Πολύτιμη είναι η τάση επιστροφής της εργατικής συγκρότησης με συνδικάτα στην καρδιά του σύγχρονου καπιταλισμού (Google, Amazon, Starbucks, UPS κ.α.). Με δυναμισμό βγαίνουν στο προσκήνιο αγώνες ενάντια στη γενοκτονία στην Παλαιστίνη, στην πολεμική υστερία, αλλά και πολύμορφες φεμινιστικές και περιβαλλοντικές κινητοποιήσεις.
Ωστόσο, οι αγώνες αυτοί τελικά χάνουν τη δυναμική τους λόγω της εκκωφαντικής απουσίας πολιτικής πρότασης προοπτικής από τη σκοπιά των στρατηγικών συμφερόντων της εργατικής τάξης και της ανατροπής της καπιταλιστικής τάξης πραγμάτων. Ετσι, η ανάπτυξη της πολιτικής συνείδησης μένει στα μισά και εγκλωβίζεται στο αστικό κοινοβουλευτικό παιχνίδι, της αναζήτησης μικροβελτιώσεων στο πλαίσιο της αστικής κυριαρχίας, οδηγώντας σε αντιδραστικές αναδιπλώσεις.
Η ανάγκη μιας νέας κομμουνιστικής ελπίδας απαιτεί να ριχτούμε στη μάχη με περισσότερο στρατηγική ματιά. Δεν αποτελεί φυγή από τα άμεσα, φλέγοντα καθήκοντα. Αναφερόμαστε σε έναν κομμουνισμό που δηλώνει παρών στην καθημερινή αναμέτρηση με την αστική τάξη πραγμάτων, ως προοπτική και ως τακτική προς αυτήν την προοπτική. Αποκτά δύναμη μέσα από την ανασυγκρότηση μιας επαναστατικής αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, ανεξάρτητης από την αστική πολιτική και τα ρεφορμιστικά ρεύματα, μαζί και αυτά της «αναπόλησης» κάποιου «(αν)υπαρκτού σοσιαλισμού». Είναι στην πρώτη γραμμή μάχη ενάντια στην επίθεση κεφαλαίου, κυβέρνησης της Ν.Δ. και κάθε αστικής κυβέρνησης, την ακραία συναίνεση ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, την υποκριτική δημαγωγία και αντιδραστική ουσία της Ακροδεξιάς, το σφαγείο της δημοσιονομικής πολιτικής της Ε.Ε., τη συστράτευση της Ελλάδας με την πολεμική στρατηγική ΗΠΑ/ΝΑΤΟ.
Η αναγκαία συνολική απάντηση απαιτεί πρόγραμμα εργατικής πολιτικής και εξουσίας με στόχο την πορεία προς τον σοσιαλισμό/κομμουνισμό. Διατυπώνουμε στο κείμενο των Θέσεων της Πρωτοβουλίας ένα πρώτο σχέδιο του προγράμματος της εργατικής εξουσίας-δημοκρατίας στη μεταβατική περίοδο από τον καπιταλισμό στον κομμουνισμό. Προσπαθούμε να περιγράψουμε «μετά την Επανάσταση τι;». Είναι πρόγραμμα που περιλαμβάνει ένα σύνολο μετασχηματισμών για τα καίρια κοινωνικά ζητήματα, συνδυάζοντας αφενός την υπεράσπιση της επανάστασης και αφετέρου την εκκίνηση των μετασχηματισμών που θα οδηγήσουν στην πρώτη φάση της κομμουνιστικής κοινωνίας. Το πρόγραμμα αυτό φιλοδοξούμε να τεθεί στην κρίση και στον διάλογο όλων των ζωντανών δυνάμεων της σύγχρονης κομμουνιστικής προοπτικής.
Στο πλαίσιο αυτό, μια πολύπλευρη διαδικασία που στηρίζεται από το ΝΑΡ, τη ν.Κ.Α. αλλά και πολλούς ανένταχτους αγωνιστές/ριες ξεκίνησε με την πρώτη Πανελλαδική Συνάντηση στην Καισαριανή το 2021. Συνεχίστηκε με τη συγκρότηση θεματικών ομάδων εργασίας, την πραγματοποίηση θεωρητικών ημερίδων, τη συγκρότηση Επιτροπών της Πρωτοβουλίας σε μια σειρά πόλεις και γειτονιές, την πλούσια συζήτηση που είναι σε εξέλιξη, ανοιχτή σε ευρύτερο δυναμικό αγωνιστών/στριών.
Θα κορυφωθεί, ως πρώτος σημαντικός σταθμός, με το ιδρυτικό συνέδριο στην Αθήνα στις 14-15-16 Φλεβάρη 2025, όπου κάνουμε το βήμα για μια νέα οργάνωση της κομμουνιστικής απελευθέρωσης. Για τον Οκτώβρη της εποχής μας που θα φέρει στο DNA του, θα αφομοιώνει και θα μετασχηματίζει νικηφόρα όλες τις μέχρι τώρα ήττες και όλες τις μέχρι τώρα νίκες.
* Μέλος της Π.Ε. του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
** Μέλος της γραμματείας της «Πρωτοβουλίας για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα»
Αλλαξε ο Μανωλιός, κι έβαλε το φέσι του αλλιώς!
Για Κομμουνιστικό Πρόγραμμα και Κόμμα λέγαμε…..
Τα είπαν όλα τα παιδιά. Είναι κατά της Σοβιετικής Ένωσης
Παρακάτω
“Δεν κάνουμε λόγο γενικά για κομμουνισμό. Αποτιμάμε κριτικά την πορεία του κομμουνιστικού κινήματος. Θεωρούμε κομμάτι μας την Οκτωβριανή Επανάσταση, την Εθνική Αντίσταση και τον ΔΣΕ, τις επαναστάσεις όπου γης. Προσέφεραν σημαντικές αλλαγές στις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων και έφεραν στο προσκήνιο τη δυνατότητα για ριζικά διαφορετική ζωή και οργάνωση της κοινωνίας. Δεν κλείνουμε όμως τα μάτια μπροστά στις αιτίες που οδήγησαν στην ήττα τους.
Στόχος μας είναι να μην επαναληφθούν τα στρατηγικά λάθη που οδήγησαν στον σταδιακό εκφυλισμό επαναστάσεων, στη μετατροπή τους σε ιδιότυπα αυταρχικά, αντεργατικά και εκμεταλλευτικά καθεστώτα.
(..) Αποκτά δύναμη μέσα από την ανασυγκρότηση μιας επαναστατικής αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, ανεξάρτητης από την αστική πολιτική και τα ρεφορμιστικά ρεύματα, μαζί και αυτά της «αναπόλησης» κάποιου «(αν)υπαρκτού σοσιαλισμού».”
ήρθε όμως μετά ο καπιταλισμός & τους απελευθέρωσε από τα “αυταρχικά, αντεργατικά και εκμεταλλευτικά καθεστώτα.”. Ε;
Ούτε καν αναφέρουν την νίκη των λαών κατά του φασισμού.
Νέο νέο νέο πασοκ χωρίς σύνορα με αριστερή εσάνς & λίγο αντάρτικα΄& λίγο αντικαπιταλισμό για σαντιγί
Τρέμε καπιταλισμέ. Η μπανασταζι προαναγγέλλεται από την ΕΦΣΥΝ.
Καλά θα πάει & αυτό που λένε στο LUBEN.TV.
Με το καλό παιδιά, εάν αυτό νομίζετε ότι λείπει και ότι μπορείτε εσείς να το καλύψετε κάπως, μπορεί κάποτε να ωριμάσουν οι συνθήκες. Οι δικές μου ενστάσεις είναι πολλές, σε όλες τις διαστάσεις. Του χωροχρόνου.
Ένα βασικό πράγμα που δεν διαφαίνεται και πρέπει να το προσδιορίσετε είναι εάν μπορεί αυτή η “οικοδόμηση” να περπατήσει κάπως σε εθνικό επίπεδο, ή εάν πολύ πολύ σύντομα εξαρτάται από την (αυτονόητα απαραίτητη κάποτε) διεθνή. Αυτό είναι το βασικότερο από την τυχόν επόμενη κοινότοπη ερώτηση, σχετικά με την τοποθέτηση στη συγκυρία. Η οποία εμμέσως προκύπτειί πως θα είναι “αναπτυξιακή” και όχι ακριβώς πολιτική: Δηλαδή η παρέμβαση αναγκαστικά στη φάση αυτή (αγνώστου διαρκείας) θα μεθοδεύει την στρατολόγηση και την αύξηση επιρροής και άρα θα μεθοδεύει τους όποιους κινηματικούς πολιτικούς στόχους με σκοπό την συγκρότηση του υποκειμένου και όχι με σκοπό την όντως επίτευξη των πολιτικών στόχων. Φαντάζομαι είναι σαφής η διαφορά της μιας και της άλλης περίπτωσης.
Πέρα από τις διάφορες ενστάσεις, νομίζω ότι το είδος των στόχων εξαρτάται άμεσα από την ευρύτητα των υποκειμένων. Ενώ δηλαδή η όποια ταξική και πολιτική συγκρότηση δεν μπορεί παρά να γίνει σε επίπεδο μιας δεδομένης εθνικής επικράτειας (σημείο στο οποίο το ΝΑΡ παρουσιάζει εμμένουσα σύγχυση), ωστόσο: Στόχοι κομμουνιστικοί δεν μπορούν να τεθούν στα σοβαρά παρά σε επίπεδο μιας κάποια ισχυρής ομάδας εθνικών επικρατειών και σε μία αρκετά ισχυρή διεθνική σύνδεση. Κατά συνέπεια, άσχετα τι νομίζετε εσείς ότι λέει η μαρξιστική θεωρία, οι στόχοι στο ορατό μέλλον δεν μπορούν παρά να είναι σοσιαλιστικοί (που κι αυτό βαρυ κι ασήκωτο φαίνεται σήμερα στην παγκόσμια εικόνα).
Κατά συνέπεια, δεν μπορώ να αξιολογήσω την χρησιμότητα ενός “πραγματικού” κομμουνιστικού υποκειμένου, σε μια πραγματική κατάσταση όπου αυτό είναι άνευ αντικειμένου. Έτσι κι αλλιώς, πέρα από την σωστή σας στάση για την κριτική εξέταση της ιστορίας του κινήματος, θα έπρεπε να γνωρίζετε ότι οι σχετικές λέξεις του ρεπερτορίου έχουν φθαρεί. Κανείς (πέραν ελαχίστων) δεν θα κάτσει με σεβασμό αν του πεις “κομμουνισμός” και έχεις ένα γολγοθά να εξηγήσεις περί ρινοκέρων και ελεφάντων. Άσε που και όσοι θα το πάρουν με σεβασμό, δεν θα συμφωνήσουν στο τι ακριβώς εννοούν.
Όπως δηλαδή έχω και αλλιώς εξηγήσει, πολλαπλώς σημαντικότερο της όποιας “καθαρότητας” ή “ορθότητας” έχει το εμπράγματο προχώρημα όρων και προϋποθέσεων που υλοποιούνται σε επίπεδο επικράτειας. Και όχι μόνο μίας, αλλά σε επίπεδα που τείνουν στην εμφάνιση δυνατοτήτων ισχυρής συμμαχίας χωρών που αμφισβητούν την ΤΙΝΑ. Αδιάφορο εάν αυτοί οι όροι και προϋποθέσεις προσεγγίζονται “ρεφορμιστικα” ή “επαναστατικά”, όπου βεβαίως και αυτές οι λέξεις έχουν φθαερί -τι είναι τι. Έχουν φθαρεί, εάν πραγματικά εννοείς ότι απευθύνεσαι στην συντριπτική λαϊκή πλειοψηφία – και όχι στην δική σου πλανημένη πρωτοπορία.
Συνεχεια πολυ πιο επι του συγκεκριμένου. Στη σημερινη συγκυρια, βλεπεις την αγωνιωδη προσπαθεια να επιβιωσουν οπως οπως ελαχιστα εθνικα κρατη με παραμενουσα σοσιαλιστική προθεση η εστω κατευθυνση. (Οπου μονον η Κουβα μπορεί; ισως να χαρακτηριστεί επαρκως σοσιαλιστικη). Και επειδη αντί να λες για αλλους καλυτερα να λες για τον τοπο σου, κανε μας τη χαρη να σκεφτείς την κομμουνιστικη προπτικη με σοβαρούς ορους στη Ελλαδα.
Θα το κανω καπως πιο ευκολο μιλωντας για σοσιαλιστικη προοπτικη, εστω τυπου Κουβας. Δεν υπάρχει κανενα συγκριτικο πλεονεκτημα της Ελλαδας σε σχεση πχ με την Κουβα. Μπορει να μην ειναι απομονωμένο νησι, αλλα αυτο ειναι ακομη χειρότερο καθως η καταλυση ή η υπονόμευση της κυριαρχιας μεσω των συνόρων ειναι ευκολοτερη. Μπορει να μην ειναι διπλα στην Αμερική αλλα ειναι διπλα στην 2η Νατοικη και ισχυροτατη επεκτατικη δυναμη της Τουρκιας, στης οποιας τον σοσιαλιστικο μετασχηματισμο δεν μπορουμε βασιμα να υπολογιζουμε. Και σε μια γειτονιά πολυ ζορικο σταυροδρόμι. Μπορει να μην εχει μια μόνο περιοχη ως ξενη βαση στο έδαφος της, αλλα εχει πολλες μεγαλες και μικρες βασεις διασπαρτες. Και παραλληλα, πληρη εξωτερικο ελεγχο των δημόσιων υπηρεσιων της οσο και της ηπιας ισχυος, ΜΜΕ, ΜΚΟ κλπ. Μπορεί να μην εχει τοση ελλειψη πορων, αλλα εχει επαχθεις συμβασεις υποτέλειας και χρεους επ αόριστον. Οσο δε για τους πορους, θα ειναι αυτονοητο οτι οποιαδηποτε σοσιαλιστική προθεση, εαν παρ ολα αυτα επιβιωσει, θα ειναι αναγκασμενη και σε υπερ-επείγουσα εκβιομηχανιση και σε κάθε δυνατη εξορυξη ενεργειακων πορων της επικρατειας (εντος των κυριαρχικων της δικαιωματων). Ενω παραλληλα το θεμα της αμυνας θα ειναι τρομερα πιεστικο, τοσο που θα ειναι το κυριαρχο ζητημα.
Ο βομβαρδισμος της Γιουγκοσλαβιας μπορει να μην υπολογιζεται στις κομμουνιστικους σας σχεδιασμούς, αλλα η λαϊκή πλειοψηφία γνωριζει πολυ καλα και το τι σημαινε και το ποσο παραμένει ως τελικη απειλη σωφρονισμου. Ωστόσο πριν απο αυτην υπαρχουν αλλα και ενδεχομενως δυσκολοτερα. Αλλα και ειδαμε και ειχαμε εναν απλουστερο και πιο φιλικο βομβαρδισμο με τα μνημονια το 2010-2015, οπου η Ελλάδα εγινε τοτε θεμα παγκοσμιου ενδιαφέροντος. (Προς γνωση και συμμορφωση)
Σε αυτο το έδαφος -και βεβαίως πρεπει να αναλυθούν και αλλα- μπορεί να εχει μελλον μια οποιαδήποτε συζητηση επι του πραγματικου. Αντ αυτού βεβαιως μπορεί κανεις καλλιστα να εξαγγελλει κομμουνιστικα υποκειμενα και σχεδια επι της παρεας. Οτι μπορεί ο καθένας
“Οχι άλλα ΚΚΕ”!
Τώρα λέμε “Οχι άλλους Σύριζες”.
Τυχαίο που τελευταία έχουν αυξηθεί τα κατά του ΚΚΕ & κατά του ΠΑΜΕ σχόλια;
Γραμμή Σύριζα να υπάρχει μία γενικόλογη λαϊκή αντιπολίτευση στον δρόμο έτσι θεωρητικά ακομμάτιστα χύμα χωρίς σαφές ιδεολογικόπολιτικό πλαίσιο με μία γενική αριστερή δικαιωματίστική θολούρα κλπ κλπ & τσουπ την κατάλληλη στιγμή να ξαναεμφανιστεί ο Τσιπρας ως “σωτήρας”
Τα έγραψε στο περίπου ο Μαρατζίδης στα “Νέα” τι άλλο να προσθέσω;
Τα ίδια & τα ίδια. remake του 2011 αλλά δεν αναμένεται να κόψει εισιτήρια.
Βαρετέ χρεωμενε ΚΚΕ , άλλαξε σιντι, έχει χαλάσει
Εϊ χρεωμενε ΚΚΕ, το ότι το ΚΚΕ ζήτησε προανακριτικη επιτροπή της βουλής στην οποία κ γνωρίζει ότι πλειοψηφία εχει η ΝΔ που θα κόψει κ θα ράψει κατά το δοκούν, είναι ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ της κυβέρνησης.
Διότι, το πόρισμα που θα βγάλει η προανακριτικη επιτροπή της βουλής, θα ξεπλένει την κυβέρνηση, καίγοντας το πολύ κάποια δευτερεύοντα πτιδωπσ, τους γνωστούς αυτοφωράκηδες. Και όμως, το ΚΚΕ αυτό προτείνει! Γιατι; Η συνέχεια τις επόμενες μέρες.
Ήδη γονείς όπως ο Νίκος πλακιάς, ΑΥΤΟ λενε: Ότι η προανακριτικη επιτροπή της βουλής, στήνεται για να σώσει την κυβέρνηση…
Συνέχισε ΚΚΕ την σταθερότητα, όπως και το 89, προσαρμοσμένη στην σημερινή κατάσταση
Για τους γονείς δεν θα μπούμε στη λογική του ποιος τα λέει καλύτερα.
Είναι μεγάλος ο πόνος τους, η αίσθηση της απώλειας των παιδιών τους & θα περίμενα ακόμα & από σένα να σεβαστείς κάποια στοιχειώδη ανθρώπινα πράγματα.
—————————————————————————
Αλλάζουμε θέμα
Στα υπόλοιπα.
Γραμμή Μαρατζίδη μεγάλε.
Ήδη έβγαλαν άρον – άρον την πολιτική ναφθαλίνη τον Τσίπρα να μιλήσει χθες για “θεσμούς” & για δικαιοσύνη & για πολιτικές ευθύνες σχετικά με τα Τέμπη
Δεν θυμάμαι όμως να μίλησε κάτι σχετικό ούτε για τις δικές του ευθύνες ως πρωθυπουργός της συγκυβέρνησης με τους ακροδεξιούς για την κατάσταση του σιδηροδρόμου,
Για να μην γράψουμε για Μάνδρα – Μάτι
Να θυμίσουμε κάτι για σιδηρόδρομους από το 2017
——-
” ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ
Πέμπτη 14/09/2017 – 08:13
ΟΣΕ
Απεργία σήμερα Πέμπτη – ΠΑΜΕ: Σιδηρόδρομος στην υπηρεσία του λαού και όχι των μονοπωλίων
Στάση εργασίας σήμερα σε Μετρό και Τράμ
Σε απεργία σήμερα Πέμπτη 14 Σεπτέμβρη κατέρχονται οι σιδηροδρομικοί, καθώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ολοκληρώνει και τυπικά την ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ.
Στα πλαίσια της απεργίας θα γίνει συγκέντρωση των εργαζομένων στις 12 μ. στο κεντρικό κτίριο του ΟΣΕ στην Αθήνα, στην οδό Καρόλου, με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ Σιδηροδρομικών να καλούν σε μαζική συμμετοχή.
Εξάλλου σήμερα Πέμπτη τα σωματεία σε μετρό και τραμ προχωρούν σήμερα σε συμβολική στάση εργασίας (9 μ.μ. – λήξη βάρδιας), σε ένδειξη αλληλεγγύης.
Σε μαζική συμμετοχή στην απεργία καλεί η Γραμματεία Σιδηροδρομικών του ΠΑΜΕ, τονίζοντας την ανάγκη αγώνα για σιδηρόδρομο στην υπηρεσία του λαού και όχι των μονοπωλίων. ”
————————————————————————–
Για την “χρέωση” τα είπαμε. Θεωρείς χρεωμένους όλους( 4-5 ) όσοι υπερασπίζονται ΠΑΜΕ / ΚΚΕ.
Μάλλον γιατί εσύ είσαι πιθανότατα ο “χρεωμένος”. Θεωρία του καθρέπτη λέγεται στην ψυχολογία μάθε τα βασικά.
Επιγραμματικά για τον 05/02/2025 at 14:33
——————————————————————-
α- Η εξεταστική επιτροπή πληροφορήθηκε ο κόσμος αρκετά πράγματα. Επίσης ανάγκασε την Κυβέρνηση να κάνει χειρισμούς που πολιτικά, της βγήκαν μπούμεραγκ. Το τελευταίο το παραδέχεται έμμεσα & ο Μητσοτάκης σε πρόσφατη συνέντευξη.
——————————————————————-
β- Σεβόμαστε τους γονείς & τον καθημερινό Γολγοθά που περνάνε. Δεν θα ήθελα με τίποτα να ήμουν στη θέση τους.
——————————————————————-
γ- Το ΚΚΕ έκανε & κάνει ότι χρειάζεται για να μην “σκεπαστούν” τα Τέμπη. Ήταν το 1ο κόμμα που μίλησε για προδιαγεγραμμένο έγκλημα την επόμενη μέρα των Τεμπών.
1 Μαρ 2023 TEMPI
Θ. Παφίλης: Έγκλημα για το οποίο είχαν προειδοποιήσει οι εργαζόμενοι το σιδηροδρομικό δυστύχημα
https://www.youtube.com/watch?v=fZWuUDsqvAA
Το κόμμα που έδωσε όλες τις δυνάμεις του για να παρθούν αποφάσεις σε νεολαία, φοιτητικούς συλλόγους, σωματεία εργατικά κέντρα απεργιών / συγκεντρώσεων για τα Τέμπη. Η ΓΣΕΕ ή αναγκάζεται να κάνει μετά από πίεση του ΠΑΜΕ ή πανελλαδικά ή στα εργατικά κέντρα
Κάτι πρόσφατο
ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΡΤ
Να σπάσει η μαυρίλα της φίμωσης – Μεταδίδεται δυνατά το απεργιακό μήνυμα της 28ης Φλεβάρη (VIDEO)
https://www.youtube.com/watch?v=LTUIlcKjzFo
“Δεν θα περάσει η προσπάθεια να θαφτεί και η σημερινή κινητοποίηση όπως δεν θα περάσει η προσπάθεια να θαφτούν οι εργατικοί αγώνες, η προπαγάνδα της κυβέρνησης, ότι όλα πάνε καλά για το λαό.
Το απεργιακό μήνυμα των εργαζομένων και των συνδικάτων θα σπάσει τη μαυρίλα της φίμωσης και θα μεταδοθεί στο δελτίο ειδήσεων σύμφωνα με όσα λέει η διοίκηση της ΕΡΤ. ”
Με πράξεις και δουλειά αλλάζουν τα πράγματα .
——————————————————————-
δ- Η σταθερότητα την υπηρέτησες μία χαρά με την συγκυβέρνηση Σύριζα-Ακροδεξιών ΑΝΕΛ. 3ο μνημόνιο με Δημοψήφισμα με μνημόνιο Τσίπρα για να μην χάσεις την ΕΕ το Νατο & τον καπιταλισμούλη που λατρεύεις.
——————————————————————-
ε- Το 1989 εκείνοι που ήταν με τα μπούνια υπέρ της συγκυβέρνησης με ΝΔ ήταν τότε ή μετέπειτα στελέχη του ΣΥΝ μετέπειτα ΣΥΝ / Σύριζα. Αλλά μάλλον & αυτό το ξεχνάς. Όπως το σκάνδαλο Κοσκωτά.
Θα στα θυμίσω
https://teddygr.blogspot.com/2015/10/89.html
“Να υπάρχει μια γενικόλογη λαική αντιπολίτευση[…] χωρις σαφές ιδεολογικοπολιτικό πλαίσιο […] με μια δικαιωματιστικη θολούρα[…] για να ξαναεμφανιστεί ο τσιπρας σαν σωτηρας” γράφεις αγαπητε ανωνυμε 5/2 14.33 , αλλά μάλλον κάνεις λάθος , επιτρεψέ μου να παραθέσω αυτό το αποσπασματάκι απο την “εγκριτη” wikipedia τους, όπου φαίνεται καθαρά ότι ούτε θολούρα υπάρχει ούτε ασάφειες στά έργα και τις ημέρες των ανδρεικέλων του Ατλαντοσιωνισμού – όχι “οππορτουνιστών”, ούτε “ρεφοορμιστών” κλπ όρων καλλωπισμού που χρησιμοποιούνται για να συγκαλύπτουν βρωμερά υποκείμενα ,οικονομικούς μισθοφόρους δολοφόνους των αμερικανοσιωνιστικών “Ιδρυμάτων” και του ΝΑΤΟ : ( η μεταφραση αυτοματη ) ¨
“Από τη Wikipedia, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το Κέντρο Ευρωπαϊκών Σπουδών Minda de Gunzburg ( CES ) είναι ένα κέντρο στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ αφιερωμένο στη μελέτη, την κατανόηση και την προώθηση των ευρωπαϊκών υποθέσεων και των διατλαντικών σχέσεων. Ιδρύθηκε το 1969, το κέντρο εστιάζει στη διεπιστημονική υποτροφία σε κοινωνικές, πολιτικές, ιστορικές και πολιτιστικές διαστάσεις της Ευρώπης. Έχει φιλοξενήσει αξιόλογες πολιτικές και ακαδημαϊκές προσωπικότητες, έχει δημιουργήσει συνεργασίες με ιδρύματα σε όλο τον κόσμο, έχει φιλοξενήσει δεκάδες επισκέπτες ερευνητές και έχει διοργανώσει προγράμματα, σεμινάρια, εκδηλώσεις και εκδόσεις.
Ιστορία
Το Κέντρο Ευρωπαϊκών Σπουδών (CES) στο Χάρβαρντ, που ιδρύθηκε αρχικά ως «Δυτοευρωπαϊκές Σπουδές» το 1969, εξελίχθηκε από δύο προηγούμενες πρωτοβουλίες, το «Γερμανικό Ερευνητικό Πρόγραμμα» που ξεκίνησε από τον Χένρι Κίσινγκερ , [ 1 ], τότε μέλος ΔΕΠ του Χάρβαρντ, και έναν σεμινάριο «Δυτικών Ευρωπαϊκών Σπουδών» και τον βοηθό καθηγητή του Γκόλντμαν Χοφ , φοιτητή του Γκόλντμαν Χοφ . [ 2 ] Η πρόταση των καθηγητών Hoffmann, David Landes και Laurence Wylie προς το Ίδρυμα Ford για τη χρηματοδότηση των επισκέψεων Ευρωπαίων ακαδημαϊκών στο Χάρβαρντ ήταν ένα από τα βασικά ορόσημα στην ανάπτυξη του κέντρου. [ 2 ] Στα πρώτα χρόνια του κέντρου, ο Goldman υπηρέτησε ως διευθυντής του κέντρου, ” Να λοιπόν η “Αριστερά” για την οποία γραφονται τόννοι “αναλυσεων” απο πληρωμενους κονδυλοφόρους, αερολόγους, “διανοούμενους” της Αυτοκρατορίας και λοιπές ¨αντικαπιταλιστικές” δυνάμεις. Να τους χαίρονται. ![ Μαλλον θα πρεπει να ιδρυθεί και εδρα “Τσογλανισμου” σε καποιο “πανεπιστημιο” ,.χρησιμο θα ήταν η μάλλον απαραίτητο ]
Κύριε Χρ Παρίσης 12/02/2025 at 07:30 εδώ ο σωτήρας σκιζομνημονιούλης με το παρεάκι του επισκέφτηκαν το αμαρτωλ;o CSIS και ινστιτούλα στυλ Brookings και Levy
Κυριακή 21 Απρίλη 2013
Πυκνώνουν τα νταλαβέρια με αμερικάνικες «Δεξαμενές Σκέψης»
Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι των περίφημων «Think Tanks», όπου διαβουλεύονται οι πιο καραμπινάτοι μονοπωλιακοί όμιλοι και το πολιτικό τους προσωπικό;
https://www.rizospastis.gr/story.do?id=7403849
Τελικά τι έγινε;
Habemous papam;
No news. Πέρασε κατευθείαν στην παρανομία; Η γίνονται μαγειρέματα (=”ζυμώσεις”);
Κούλ! Απλά η ημερομηνία έναρξης μετατέθηκε σιωπηλά από 12 σε 14! Υπήρχαν εκκρεμότητες.
18/2 σήμερα. Υπάρχει κανένα νέο; Εξι μέρες σιγής!