Η δήλωση της Αναπληρώτριας Υπουργού Οικονομικών Νάντιας Βαλαβάνη, σχετικά με τα αποτελέσματα εκούσιας καταβολής ληξιπρόθεσμων οφειλών εκτός ρύθμισης ξεχειλίζει από ικανοποίηση, ενώ φαίνεται πως περισσεύει η υπερηφάνεια.
Το τελικό ποσό που εισπράχθηκε φτάνει στα 147 εκατομμύρια ευρώ.
Ο κόσμος, ‘’επί ημερών μας’’, πληρώνει, μας λέει η Υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ.
Με μια ματιά στον βυθό και την κορυφή του σχετικού Πίνακα που δόθηκε στη δημοσιότητα, διαπιστώνουμε τα παρακάτω:
Από ένα σύνολο 151.214 φυσικών και νομικών προσώπων που μπήκαν στη ρύθμιση, η συντριπτική πλειοψηφία (143.436 φορολογούμενοι ή 95%), κατέβαλλαν κατά μέσο όρο 373 ευρώ! Η Αναπληρώτρια Υπουργός Οικονομικών συγχαίρει ιδιαιτέρως στην ανακοίνωσή της τους 35.000 εξ αυτών που κατέβαλαν έως 50 ευρώ (κατά μέσο όρο 22 ευρώ!) και τους 23.000 που κατέβαλαν από 50-100 ευρώ (κατά μέσο όρο 77 ευρώ!)
Ας κοιτάξουμε και ψηλά στην πυραμίδα: Μπήκαν στη ρύθμιση μόλις 9 νομικά πρόσωπα που κατέβαλλαν από 300.000-1.000.000 ευρώ (κατά μέσο όρο 468.000 ευρώ), ενώ 6 μόλις νομικά πρόσωπα που κατέβαλλαν πάνω από 1.000.000 ευρώ (κατά μέσο όρο 2 εκ. ευρώ).
Αυτή είναι η εικόνα.
Η ρύθμιση της ‘’κυβέρνησης σωτηρίας’’ ήταν για να πληρωθούν τα χρέη, ακόμη και από τους φτωχότερους των φτωχών, που έτρεξαν έντρομοι να καταβάλλουν τα 22 ή τα 77 ευρώ.
Ούτε συζήτηση για σεισάχθεια και διαγραφή χρεών. Το πώς και γιατί δημιουργήθηκαν τα χρέη, το αν είναι δίκαιο να πληρωθού, δεν απασχολεί ως φαίνεται.
Αν ο απολυμένος είχε αποφασίσει να αγοράζει γάλα για τα παιδιά και όχι να πληρώνει τη δόση στην εφορία για το φόρο εισοδήματος ( π.χ. από την απόλυσή του!), δεν έχει θέση στη συζήτηση.
Αν ο επαγγελματίας, δε μπορούσε να πληρώσει τις προσωπικές του εισφορές στο Ταμείο του, καθώς οι δουλειές του κατέρρευσαν από την κρίση που άλλοι δημιούργησαν, είναι άλλο θέμα.
Αν μια οικογένεια δεν πλήρωσε το χαράτσι της ΔΕΗ, διότι έδωσε προτεραιότητα στα φάρμακα που έλειπαν λόγω της αύξησης της συμμετοχής, έτερον εκάτερον.
Στο κάτω, για αυτά ευθύνονται οι προηγούμενοι.
Οι τωρινοί και οι επόμενοι μπορούν ανέτως να ταΐζουν τον κόσμο με αγανάχτηση για τα περασμένα και να εισπράττουν μετ’ επαίνων τους φόρους για τα τωρινά.
Άλλωστε πρέπει να πληρωθούν και οι δόσεις στο ΔΝΤ…
Είναι πιθανό μια κυβέρνηση με κορμό ένα κόμμα με αριστερή προέλευση, να αποδειχθεί πιο πετυχημένη στην είσπραξη των φόρων και γενικά στο φόρτωμα της πληρωμής των σπασμένων στον κόσμο της εργασίας. Πιο αποτελεσματική στην διαχείριση μιας ακραίας αστικής και ευρω-ενωσιακής πολιτικής.
Το ερώτημα είναι σε ποιόν θα επιδείξει αυτή την επιτυχία και αποτελεσματικότητα. Και στη ράχη ποιων θα πατήσει για να πάρει τα μπράβο.
Ε, λοιπόν όχι!
Δεν είμαστε όλοι αλληλέγγυοι στην αγωνία του Υπουργείου Οικονομικών να εισπράξει.
Απεναντίας!
Είμαστε, κινηματικά και πολιτικά, απολύτως απέναντι σε μια πολιτική που θέλει να κρατήσει απείραχτες τις ιερές αγελάδες του χρέους, της μακροημέρευσης της ευρωζώνης, της τραπεζικής ληστείας, της εργοδοτικής ασυδοσίας και ενός κράτους που μαζεύει από τους πολλούς και φτωχούς για να μοιράσει κίνητρα και διευκολύνσεις σε επενδυτές.
Είναι σωστό και δίκαιο για την κοινωνική πλειοψηφία να μην ανταποκριθεί στην φορομπηξία κάθε είδους. Όχι μόνο επειδή δεν έχει, αλλά επειδή της χρωστάνε και δεν τους χρωστάει.
Μπορεί αυτή η κυβέρνηση να μη φταίει για την κλοπή του εισοδήματος που έκαναν οι προηγούμενοι, χρωστάει όμως την ίδια την ύπαρξή της σε αυτούς που θεώρησαν ότι θα κινηθεί διαφορετικά.