Αριστερή Συσπείρωση: Ανακοίνωση για την στοχοποίηση του καθηγητή της σχολής Μηχανικών Μεταλλείων Μεταλλουργών ΕΜΠ Δ. Καλιαμπάκου
Χθες, Δευτέρα 04/06/2018 μέλη της αναρχικής συλλογικότητας «Ρουβίκωνας» πραγματοποίησαν μια άστοχη παρέμβαση στοχοποίησης του καθηγητή της σχολής Μηχανικών Μεταλλείων Μεταλλουργών ΕΜΠ Δ. Καλιαμπάκου με πρόφαση την τοποθέτησή του για την έρευνα και εξόρυξη Πετρελαίων στην Ήπειρο.
Η στοχοποίηση του Δ. Καλιαμπάκου μέσα από την εκτεταμένη αναπαραγωγή του σχετικού υλικού από τα συστημικά μέσα του θεάματος (δημοσιοποιήθηκε σε όλα τα αστικά media και τον αστικό τύπο της χώρας) και η κατασυκοφάντηση της επιστημονικής και πολιτικής θέσης και δράσης ενός καθηγητή που δημόσια έχει τοποθετηθεί υπέρ του ΑΣΥΛΟΥ στα Πανεπιστήμια (ίσως του μόνου τόσο ξεκάθαρα), και υπέρ της ΔΗΜΟΣΙΑΣ εκμετάλλευσης και έρευνας των κοιτασμάτων της χώρας (ίσως του μόνου τόσο ξεκάθαρα) και ενάντια στον περιβαλλοντικά και κοινωνικά επιζήμιο ανταγωνισμό των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και των εκλεκτών του ΣΥΡΙΖΑ Πετρελαϊκών Πολυεθνικών (Repsol, Energean Oil & Gas) για τον έλεγχο των ενεργειακών ροών και κοιτασμάτων της περιοχής, είναι εξαιρετικά προβληματική και ξένη στις αρχές και τη φυσιογνωμία που διαπερνά την πολεμική θέσεων στο εσωτερικό του Κινήματος και της οργανωμένης πάλης.
Επιπρόσθετα, είναι τουλάχιστον περίεργη η επιλεκτική στοχοποίηση του συγκεκριμένου καθηγητή του ΕΜΠ για τη μελέτη έρευνας και εξόρυξης (και με άσχετα επιχειρήματα και αναγωγές για τα καμένα δάση), όταν είναι σε όλους γνωστό ότι στο εσωτερικό των πανεπιστημίων διεξάγονται όργια διαφθοράς, διαπλοκής και καθοδήγησης της πανεπιστημιακής έρευνας από το Κεφάλαιο, την Κυβέρνηση και το ΝΑΤΟ, με τα οποία οι Φοιτητικοί Σύλλογοι, το φοιτητικό κίνημα και οι δυνάμεις της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς έχουν συγκρουστεί κατά τη διάρκεια όλης της χρονιάς.
Μιας χρονιάς που ακριβώς επειδή το αστικό κράτος κλιμακώνει την επίθεση στο εσωτερικό των πανεπιστημίων και στο σύνολο του χώρου της εκπαίδευσης, με μια σειρά αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων και συρρίκνωσης της δημόσιας χρηματοδότησης, ακριβώς γι αυτό οι μηχανισμοί κράτους/παρακράτους επιχείρησαν την καταπάτηση του ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΥ ΑΣΥΛΟΥ και το χτύπημα των Φοιτητικών Συλλόγων στον εορτασμό της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου και στις Φοιτητικές Εκλογές.
Τώρα που οι απατεώνες του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν να καλλιεργήσουν ελπίδες ψευτο-εξόδου από τα Μνημόνια, για να εμποδίσουν τον Λαό να ξαναβγεί στο προσκήνιο και να διεκδικήσει αυτά που του κλέψανε 10 χρόνια Μνημονίων, τα κύτταρα πολιτικής και κοινωνικής αντίστασης μέσα στα Πανεπιστήμια που επιχειρούν να μπλοκάρουν και να ανατρέψουν τις πολιτικές του Κεφαλαίου και τους φορείς υλοποίησης τους, αποτελούν αντικειμενικό εμπόδιο για την Κυβέρνηση και το Κράτος, και η στοχοποίηση, συκοφάντηση και εκφοβισμός τους, αποτελούν παλιά και γνωστή μέθοδο.
Γι αυτό και οι δυνάμεις του Κεφαλαίου, του εθνικιστικού παραληρήματος και του Νόμου και της Τάξης, από την μια χαϊδεύουν τους μαχαιροβγάλτες της ΧΑ και από την άλλη προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν τη κοινή γνώμη με τη ρητορεία ”ΑΣΥΛΟΥ ΑΝΟΜΙΑΣ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ”, ουσιαστικά στοχοποιώντας τις συγκρουσιακές κινηματικές πραχτικές που το φοιτητικό κίνημα υιοθετεί για να προχωρήσει την πλατιά και μαζική του πολιτική δουλειά. Γι αυτό άλλωστε και η media-κου τύπου άσκηση πολιτικής όταν είναι ξεκομμένη από το μαζικό κίνημα, αξιοποιείται εύκολα από το αστικό κράτος ενάντια στους κοινωνικούς αγώνες και τις συγκρουσιακές πολιτικές πρακτικές.
Σε αυτό το συνολικό πλαίσιο και μην ξεχνώντας ότι οι πολιτικές δυνάμεις τις Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς όχι μόνο δεν διευκολύνουν αλλά αντίθετα πρωτοστατούν στις κινητοποιήσεις ενάντια στον κυβερνητικό σχεδιασμό των εξορύξεων στην Ήπειρο, θεωρούμε ότι η στοχοποίηση Καλιαμπάκου αφήνει ανοιχτά πολλά ερωτηματικά.
Ο δρόμος της ταξικής σύγκρουσης και της οργανωμένης πάλης λαού και νεολαίας κόντρα στο μαύρο μέτωπο Κυβέρνησης-Ε.Ε-Κεφαλαίου είναι ο μόνος που μπορεί να συγκρουστεί στην πράξη με τον υφιστάμενο συνασπισμό εξουσίας, τους καπιταλιστές και τους «πετρελαιάρχες» προασπίζοντας τις κοινωνικές ανάγκες, δείχνοντας το δρόμο της αντικαπιταλιστικής ανατροπής και θέτοντας τις βάσεις μιας άλλης κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, μιας κοινωνίας που ο παραγόμενος πλούτος θα ανήκει στους εργάτες που τον παράγουν. Μιας κοινωνίας που θα προχωρά μπροστά, αξιοποιώντας την Επιστήμη και την Τεχνική σε όφελος της κοινωνικής πλειοψηφίας και δεν θα γυρνά πίσω στον «πολιτισμό» του κανιβαλισμού, του αγνωστικισμού και των λαϊκών δικαστηρίων του φέισμπουκ.
Αριστερή Συσπείρωση
05/06/2018
………………………………………………………………………………………………………………………………………
Αναδημοσίευη από Δημοτικό Ραδιόφωνο Ιωαννίνων:
Σε επιστολή του, αποκλειστικά για την ιστοσελίδα του δημοτικού ραδιοφώνου Ιωαννίνων, ο Δημήτρης Καλιαμπάκος καθηγητής του ΕΜΠ, αναφέρεται στην “παρέμβαση του «Ρουβίκωνα»» στο γραφείο του τη Δευτέρα 4 Ιουνίου. Η επιστολή είναι η ακόλουθη:
Μια οφειλόμενη απάντηση
Δημήτρης Καλιαμπάκος, Καθηγητής ΕΜΠ
05.06.2018
Με αφορμή την παρέμβαση του «Ρουβίκωνα» στο γραφείο μου τη Δευτέρα 4 Ιουνίου, οφείλω να υπερασπιστώ τις απόψεις μου και την προσωπικότητά μου με μια δημόσια τοποθέτηση, μιας που οι συνθήκες της παρέμβασης και πολύ περισσότερο ο τύπος της δημοσιότητας που πήρε το γεγονός δεν το επέτρεψαν. Ξέρω ότι η άποψή μου, δυστυχώς, δεν θα φτάσει στα ίδια αυτιά που έφτασε η διαστρέβλωσή της, αλλά επέλεξα να μην χρησιμοποιήσω τους ίδιους μηχανισμούς ενημέρωσης, γιατί ήξερα ότι, κατά πάσα πιθανότητα, θα χρησιμοποιούνταν για σκοπούς στους οποίους αντιστέκομαι χρόνια. Για αυτό δημοσιοποιώ τη θέση μου μέσα από το Δημοτικό Ραδιόφωνο Ιωαννίνων.
Ως γενική αρχή, πιστεύω ότι υπό τις κατάλληλες προϋποθέσεις, περιβαλλοντικές και τεχνικές, και, κυρίως, κοινωνικές και πολιτικές, η αξιοποίηση των εγχώριων πόρων μπορεί να συμβάλλει σε μια πορεία ανεξάρτητης αναγέννησης της χώρας. Στις παρούσες δε συνθήκες υπερασπίζομαι την ύπαρξη δημόσιου φορέα έρευνας κι εκμετάλλευσης για τους ορυκτούς πόρους, τοποθετούμενος ανοιχτά ενάντια στις νεοφιλελεύθερες επιλογές διάλυσης ή ιδιωτικοποιήσεων ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΙΓΜΕ κλπ. Αυτοί που εύκολα, ως μια μορφή ιδιότυπου «λουδισμού», ισχυρίζονται το αντίθετο, θα πρέπει να θυμηθούν ότι ο «μύθος της ψωροκώσταινας» αποτελεί διαχρονικά στη χώρα ιδεολογικό εργαλείο παθητικοποίησης και υποταγής του λαού. Από την κατοχή μέχρι και τα πρόσφατα πολιτικά γεγονότα. Και κάποιοι πλήρωσαν πολύ σκληρά την επιστημονική εργασία και θέση τους που διαψεύδει τον μύθο.
Δέχθηκα να αναλάβω τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την Εκμετάλλευση των Υδρογονανθράκων στην Ήπειρο γιατί είναι το αντικείμενο της δουλειάς μου, γιατί η Ήπειρος είναι το σπίτι μου, γιατί αν δεν την έκανα εγώ ο επόμενος που θα την αναλάμβανε, ίσως, θα ήταν χαλαρός στους περιορισμούς που θα έβαζε. Ίσως, τέλος, γιατί από χαρακτήρα δεν θα μπορούσα να αποφύγω να πάρω θέση, απλά «για να μη μπλέξω».
Η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που η ερευνητική ομάδα μου συνέταξε, πριν έξι χρόνια (η οποία δεν έχει χαρακτήρα άδειας ή έγκρισης), έχει δυο βασικά χαρακτηριστικά. Πρώτον, θέτει αυστηρές προδιαγραφές (τις πλέον αποτελεσματικές σε διεθνές επίπεδο) τόσο για την έρευνα όσο και για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, τις οποίες είναι υποχρεωμένες να τηρούν οι περιβαλλοντικές και άλλες μελέτες (π.χ. κοινωνικού κόστους- οφέλους) που πρέπει σύμφωνα με τη ΣΜΠΕ να εκτελεστούν. Επίσης, παίρνοντας υπόψη τη δικαιολογημένη δυσπιστία του κοινού έναντι των κρατικών μηχανισμών ελέγχου, προτείνει, για πρώτη φορά, τη συμμετοχή πολιτών, του κοινού, στους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Όμως, η πραγματική τομή που υπάρχει στη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την Ήπειρο είναι μια πολιτική θέση: δίνεται, ανάμεσα στην έρευνα και την εκμετάλλευση, καθοριστικός, αποφασιστικός ρόλος στους πολίτες και στην τοπική κοινωνία στο ερώτημα για το αν πρέπει να πραγματοποιηθεί η εκμετάλλευση. Είναι μια καθαρή θέση που, για πρώτη φορά, εμφανίζεται σε Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Η θέση αυτή συνάντησε δριμεία αντίδραση. Όμως, την υπερασπίστηκα τότε και την υπερασπίζομαι και τώρα. Σήμερα, είναι νόμος του κράτους και αν, άμεσα ή έμμεσα, υπονομευθεί, αυτό θα είναι παράνομο. Η άποψή μου αυτή δεν απορρέει από το γεγονός ότι η πλειονότητα της κοινής γνώμης έχει πάντα δίκιο, αλλά από τη βαθύτατη πεποίθησή μου ότι τίποτε δεν προχωράει, και δεν έχει νόημα να προχωρήσει, χωρίς την ουσιαστική συναίνεση της τοπικής κοινωνίας.
Τέλος, στην παρέμβαση ακούγεται η φράση μου «είστε σίγουροι ότι ξέρετε σε ποιον μιλάτε;», η οποία μπορεί να ερμηνευθεί με λάθος τρόπο και για την οποία θέλω να δώσω το πραγματικό της περιεχόμενο.
Η φράση έχει το νόημα πως η δράση μου για την προστασία και την αναγέννηση της Ηπείρου είναι γνωστή. Και, βέβαια, δεν θα την ευτελίσω παρουσιάζοντάς την ως «επιχείρημα».
Άλλωστε, τα βουνά και οι άνθρωποι της Ηπείρου ξέρουν.
……………………………………………………………………………………………………………………………………….
Εδώ μπορείτε να διαβάσετε την ανακοίνωση του Ρουβίκωνα:
Ρουβίκωνας: Παρέμβαση στο γραφείο του Καλιαμπάκου για τις εξορύξεις πετρελαίου στην Ήπειρο
……………………………………………………………………………………………………………………………………….
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α, Τοπικές Ηπείρου: Χαιρετίζουμε το μεγάλο συλλαλητήριο ενάντια στις εξορύξεις υδρογοναθράκων που πραγματοποιήθηκε στα Γιάννενα την 1/6
Χαιρετίζουμε το μεγάλο συλλαλητήριο ενάντια σης εξορύξεις υδρογονανθράκων που πραγματοποιήθηκε στα Γιάννενα την 1η Ιούνη.
Οι τοπικές επιτροπές Ηπείρου της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α χαιρετίζουν όλους τους Ηπειρώτες που συμμετείχαν στο μεγαλειώδες συλλαλητήριο που πραγματοποιήθηκε από τις επιτροπές αγώνα της Ηπείρου.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί σε παραπέρα μαζικοποίηση του αγώνα, στη συγκρότηση επιτροπών αγώνα σε όλους τους δήμους της Ηπείρου, στο μαχητικό συντονισμό τους και δηλώνουμε ότι θα υποστηρίξουμε με όποιες δυνάμεις το κίνημα με κριτήριο τις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας και του δικαιώματός της σε μία αξιοβίωτη ζωή, σε ένα προστατευμένο περιβάλλον, μέσα από την αμφισβήτηση του καταναλωτισμού, του ενεργοβόρου καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και της κατοχής των πηγών ενέργειας από το κεφάλαιο.
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α τοπικές επιτροπές Ηπείρου
……………………………………………………………………………………………………………………………………….
Πρωτοβουλία Αθήνας ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων
Το κείμενο πλαίσιο, στο οποίο στηρίζεται η συγκρότηση της Πρωτοβουλίας Αθήνας ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων είναι το παρακάτω:
STOP στις έρευνες και στις εξορύξεις υδρογονανθράκων
Νέες καταστροφικές και επικίνδυνες επιλογές έχουν αρχίσει να υλοποιούνται, με απροσδιόριστες συνέπειες στη ζωή μας και στο μέλλον του τόπου. Πετρελαϊκοί κολοσσοί, που ενοχοποιούνται για ανυπολόγιστες οικολογικές καταστροφές και εξυπηρετούνται από την εκμετάλλευση και το αιματοκύλισμα Μέσης Ανατολής και Αφρικής, έχουν εγκατασταθεί στην Ν.Α. Μεσόγειο.
Στη χώρα μας, η Ήπειρος, η Αιτωλοακαρνανία, η Β.Δ. Πελοπόννησος, ο Δ. Πατραϊκός, το Κατάκολο, το Ιόνιο και η θάλασσα νότια της Κρήτης, έχουν παραδοθεί -με συμβάσεις παραχώρησης- για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων (πετρέλαιο και φυσικό αέριο). Ταυτόχρονα, με τις πρώτες προσπάθειες εξόρυξης στην Κύπρο, ξεκίνησε η όξυνση των σχέσεων με την Τουρκία.
Οι υδρογονάνθρακες δε φέρνουν την ευτυχία
Οι διεθνείς έρευνες και στατιστικές είναι αμείλικτες: χώρες και περιοχές που βάσισαν την οικονομία τους στις εξορύξεις, έχουν από τους χαμηλότερους δείκτες δημοκρατίας, υγείας, ποιότητας περιβάλλοντος, εκπαίδευσης και τους υψηλότερους σε διαφθορά, ανεργία, φτώχεια, ανισότητες, βία και συγκρούσεις. Όπως έχει αποδειχθεί στην πράξη, πολλές περιοχές εξόρυξης -αμέσως μετά την πρώτη περίοδο κατασκευής των έργων-βρίσκονται αντιμέτωπες με τον οικονομικό μαρασμό, ασθένειες που σχετίζονται με την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, απώλεια θέσεων εργασίας και τεράστιο κύμα μετανάστευσης. Χαρακτηριστικό, πρόσφατο παράδειγμα η περιφέρεια Μπαζιλικάτα στη γειτονική Ιταλία.
Τα κέρδη στις εταιρείες, οι ζημιές στην κοινωνία
Υπόσχονται αμφίβολα οικονομικά οφέλη για το Δημόσιο από μισθώματα και φόρους, ανάλογα με τα κέρδη που θα δηλώνονται. Αναμφίβολα, δεν μπορούν να αντισταθμίσουν τα κόστη των δημόσιων υποδομών που συνδέονται με τις εξορύξεις, της αντιμετώπισης -έστω και μέρους- των επιπτώσεων στην υγεία, στο περιβάλλον, στις παραγωγικές δραστηριότητες και του εξοπλιστικού «πυρετού», που αναμένεται να ακολουθήσει.
Από την άλλη πλευρά, τοξικά αέρια και απόβλητα, ρύπανση των νερών και της θάλασσας, αποψίλωση δασών, αλλοίωση τοπίων, αύξηση της σεισμικότητας, καθιζήσεις, καταστροφή γεωργικής γης, εκτοπισμός των παραδοσιακών δραστηριοτήτων (κτηνοτροφία, μελισσοκομία κλπ), υποβάθμιση της δημόσιας υγείας είναι οι μη αναστρέψιμες επιπτώσεις, ακόμη και στην υποθετική περίπτωση της «κανονικής» λειτουργίας των έργων εξόρυξης. Σε περίπτωση ατυχήματος, οι επιπτώσεις στο περιβάλλον, στον τουρισμό, στην αγροτική παραγωγή και στην αλιεία θα είναι ανυπολόγιστες. Και θα τις πληρώσουμε εμείς και όχι η Τοtal, η Repsol, η Edisson, η Exxon Mobil ή ο Λάτσης. Το πρόσφατο ατύχημα με τη διαφυγή μερικών τόνων πετρελαίου στο Σαρωνικό, είναι ένα ελάχιστο δείγμα της καταστροφής που θα απειλεί τεράστιο τμήμα της χώρας.
Ούτε στην Ήπειρο, ούτε πουθενά
Στην Ήπειρο, ξεκίνησαν οι διερευνητικές γεωτρήσεις ξεσηκώνοντας ένα κύμα τοπικών αντιδράσεων, που κινητοποίησαν τους απανταχού Ηπειρώτες. Μια περιοχή με πλούσια βιοποικιλότητα, ιδιαίτερο ορεινό ανάγλυφο, ποτάμια, δάση, παραδοσιακούς οικισμούς και μοναδικά τοπία, που αποτελεί την πιο καθαρή και την πιο ανέγγιχτη περιοχή της Ε.Ε., προορίζεται να γίνει «σουρωτήρι» από χιλιάδες γεωτρύπανα που θα φτάνουν σε μεγάλα βάθη. Γεωτρύπανα που στήνονται ανοίγοντας δρόμους σε όλα τα βουνά αλλά και -αυθαίρετα- σε αγροτικές ιδιοκτησίες, ρυπαίνοντας τα νερά και καταστρέφοντας το τοπίο, προκειμένου να ψάξουν για κοιτάσματα.
Στα νησιά του Ιονίου, στην Αιτωλοακαρνανία, στην Πελοπόννησο και στην Κρήτη οι κάτοικοι ανησυχούν, ζητούν ενημέρωση και αντιδρούν στη βίαιη αλλαγή που τους επιβάλλεται.
Δεν είναι μόνοι τους! Έχουν στο πλευρό τους όσους συνειδητοποιούν ότι οι εξορύξεις υδρογονανθράκων είναι μια στρατηγική επιλογή, που θα επηρεάσει αρνητικά τη συνολική θέση της χώρας και θα διαιωνίσει την υποταγή της σε ένα αδιέξοδο οικονομικό μοντέλο, που έχει σαν αποτέλεσμα την καταλυτική διατάραξη της αρμονικής σχέσης ανάμεσα στον άνθρωπο και στη φύση.
Υπάρχει άλλος δρόμος και μας αφορά όλους
Ένας ενεργειακός σχεδιασμός, με κεντρική κατεύθυνση την εξοικονόμηση και με αποκεντρωμένη αξιοποίηση ανανεώσιμων ενεργειακών πόρων -χωρίς τις ακρότητες που βιώνουμε σε διάφορες περιοχές της χώρας-, μπορεί να αποτελέσει έναν ορατό στόχο, που θα βελτιώσει τις συνθήκες του περιβάλλοντος, δημιουργώντας πολλαπλάσιες θέσεις εργασίας, μειώνοντας το κόστος της ενέργειας και θα αντιμετωπίσει την ενεργειακή φτώχεια που απειλεί ολοένα και μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας μας. Με την προϋπόθεση ότι ο στόχος αυτός θα αποτελεί μέρος μιας συνολικότερης προσπάθειας ουσιαστικής αμφισβήτησης του εξορυκτικού μοντέλου ανάπτυξης.
Ελάτε να αγωνιστούμε μαζί!
Να μην αφήσουμε να γίνει η χώρα μας το νέο πεδίο συγκρούσεων και καταστροφής
για τον έλεγχο των ενεργειακών πόρων και δρόμων.
Ο πλούτος της χώρας μας βρίσκεται πάνω στο έδαφος,
όχι κάτω από αυτό.
Απρίλης 2018
Πρωτοβουλία Αθήνας ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων
Ρωτώ: Μέχρι σημερα, οι ενεργειακές ανάγκες της χώρας σε ηλεκτρικό ρεύμα, σε μεγάλο βαθμό καλύπτονται απο την εγχώρια παραγωγή. Γιατί λοιπόν χρειάζεται να γίνει εξόρυξη υδρογονανθράκων, την στιγμή μάλιστα που η παγκόσμια περιβαλλοντική καταστροφή είναι προ των πυλών εξαιτίας ΑΚΡΙΒΩΣ του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και της καπιταλιστικής λογικής με την οποία αξιοποιούνται οι ορυκτές και όχι μόνο, πηγες ενέργειας;
Οι κινητοποιήσει των κατοίκων της ηπείρου για την αποτροπη της εξόρυξης υδρογονανθράκων, όπως και της Θεσσαλίας για την αποτροπη της εγκατάστασης ανεμογεννητριών στα αγραφα, είναι Η ΕΛΠΙΔΑ που εχεουμε ως λαός!
Παλεύουμε για την εγκαθίδρυση ενις τρόπου παραγωγής και ενός μοντέλου ζωή που θα βρίσκεται σε οσο γίνεται μεγαλυτερη αρμονια με την φύση. Τελεια και παύλα. Αυτό σημαίνει ήττα του καπιταλισμού, του καταναλωτισμού και της αντίληψη “άνθρωπος κατακτητής της φύσης”. Τελεια και παύλα.
Τα “παιδιά των λουλουδιών” σε έκδοση 21ου αιώνα…..
<<Ως γενική αρχή, πιστεύω ότι υπό τις κατάλληλες προϋποθέσεις, περιβαλλοντικές και τεχνικές, και, κυρίως, κοινωνικές και πολιτικές, η αξιοποίηση των εγχώριων πόρων μπορεί να συμβάλλει σε μια πορεία ανεξάρτητης αναγέννησης της χώρας. Στις παρούσες δε συνθήκες υπερασπίζομαι την ύπαρξη δημόσιου φορέα έρευνας κι εκμετάλλευσης για τους ορυκτούς πόρους, τοποθετούμενος ανοιχτά ενάντια στις νεοφιλελεύθερες επιλογές διάλυσης ή ιδιωτικοποιήσεων ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΙΓΜΕ κλπ. Αυτοί που εύκολα, ως μια μορφή ιδιότυπου «λουδισμού» , ισχυρίζονται το αντίθετο, θα πρέπει να θυμηθούν ότι ο «μύθος της ψωροκώσταινας» αποτελεί διαχρονικά στη χώρα ιδεολογικό εργαλείο παθητικοποίησης και υποταγής του λαού.>>
Douze points, κύριε καθηγητά! Douze points!
Ναι, αλλά αυτός ο λαός που ΔΕΝθέλει εξορύξεις υδρογονανθράκων ή ανεμογεννήτριες στα βουνά, είναι πολύς. Σε όλη την χώρα. Και αγωνίζεται. Συνεπώς, στην εποχή μας, το επιχείρημα κατά της “Ψωροκώσταινας”, μπορεί και πρέπει να απαντηθεί σε συνδυασμό με την ΜΗ εξόρυξη υδρογονανθράκων, την ΜΗ εγκατάσταση σωρείας άχρηστων ανεμογεννητριών στα βουνά της χώρας μας.
Όσο πολύς κι αν είναι αυτός ο λαός, αποκλείεται να είναι περισσότερος από το λαό που δεν θέλει να μαγειρεύει σε φουφούδες και να διατηρεί τα τρόφιμά του στο φανάρι, όπως έκανε η γιαγιά μου!
είναι πολύ περισσότερος αγαπητέ. Και θα γίνει ακόμα περισσότερος, ΑΝ σταματήσει η καραμέλα που λέει ότι “όποιος δεν θέλει εξορύξεις υδρογονανθράκων και τίγκα ανεμογεννήτριες στα βουνά, είναι με την φουφού και το κάρο”. Αυτή η αντίληψη είναι λαθεμένη.
Αυτή η καραμέλα ή/και η κασέτα, είναι ό,τι να ναι. Μπορούμε κάλλιστα να μαγειρεύουμε σε ηλεκτρική κουζίνα, και παράλληλα να ΜΗΝ γίνει καμία εξόρυξη. Δεν κατάλαβα; Σήμερα που ακόμα ΔΕΝ έχουν γίνει οι εξορύξεις μαγειρεύουμε στην….φουφού;;
Ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, το καταναλωτικό πρότυπο και η αντίληψη “ο άνθρωπος κατακτητής και βιαστής της φύσης”, μας έχουν φέρει σαν ανθρωπότητα στο χείλος μιας παγκόσμιας οικολογικής καταστροφής. Για αυτό και αγωνιζόμαστε ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΟΥΝ οι εξορύξεις, να μην εγκαθίστανται στα βουνά παρα μόνο ελάχιστες ανεμογεννήτριες που να καλύπτουν τις τοπικές ανάγκες. Αγωνιζόμαστε για να καταργήσουμε τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και το υπάρχον καταναλωτικό πρότυπο.
“Δεν κατάλαβα; Σήμερα που ακόμα ΔΕΝ έχουν γίνει οι εξορύξεις μαγειρεύουμε στην….φουφού;;”
Δεν γίνονται εξορύξεις????
Και ο λιγνίτης που καίει η ΔΕΗ, από που έρχεται? Από το outer space?
Ή το πετρέλαιο…..
Φυσικά, αυτές οι εξορύξεις, γίνονται έξω απ το σπίτι κάποιου άλλου κι όχι απ το δικό μας. Τώρα που η φαγάνα έφτασε έξω απ τη πόρτα μας, σκούζουμε οικολογικώς……
Οπότε αγαπητέ λαθραναγνώστα, αφού γίνονται εξορύξεις λιγνίτη κα ικαταστρέφεται το εκεί περιβάλλον, ας εξορύξουμε και την Ηπειρο! Ας εξορύξουμε και στη ΝΑ Μεσόγειο! Ας εξορύξουμε λοιπόν, το σύμπαν.
Μπράβο αγαπητέ λαθραναγνώστα. Αντι να αναζητήσεις εσύ και το κόμμα σου την τεκμηρίωση μιας σύγχρονης κομμουνιστικής αντίληψης η οποία να απαντήσει ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ και στην ante portas παγκόσμια οικολογική καταστροφή από την σκοπιά της κατάργησης του καταστροφικού καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και καταναλωτικού προτύπου, λές: εξορύξτε τα όλα!
Μπράβο! Ευτυχώς που πολύς κόσμος ανάμεσά τους και το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κινείται με βάση άλλες αντιλήψεις απο τις δικές σου.
Εδώ ο λιγνίτης κατάπιε κοτζαμ χωργιό αλλά δεν άκουσα καμιά οικολογική κότα να κακαρίζει τόσο δυνατά!
Ο ορυκτός πλούτος ανήκει στον ελληνικό Λαό, που μόνο αυτός έχει το δικαίωμα να αποφασίσει το πότε, που και πώς, της αξιοποίησής του.
Κι ανάμεσα στον εργάτη, που παλεύει για το δικαίωμα στην ζωή του και τον μικροπασόκα, που παλεύει για το οικοπεδάκι του, προτεραιότητα και μέλλον έχει ο εργάτης.
Ναι, κατάπιε ένα χωριό το οποίο όμως δεν είχε προοπτική τουριστικής εκμετάλλευσης, ούτε είχε βίλες νεοπασόκων.
Θα έπρεπε να ντρέπεστε φίλοι του ΚΚΕ που γράφετε εδώ μέσα αναπαράγοντας αυτές τις θέσεις του ΚΚΕ και με αυτή την τυπική για εσάς και το ΚΚΕ, ελιτίστικη φρασεολογία.
1. Το οικολογικό κίνημα των κατοίκων (εργαζομένων και ταξικά μικροαστών) και μάλιστα η αντικαπιταλιστική τάση εντός του, δεν είναι ούτε νεοπασόκοι, ούτε άλλα ελιτίστικα που γράφετε! Αυτά που λέτε όμως, τραβάτε πέστε τα στην Χαλκιδική που πίνουν αρσενικό και κυάνιο, στα χωριά και τις κωμοπόλεις της χώρας που τους έχουν ρημάξει στις ανεμογεννήτριες καταστρέφοντας τα δάση γύρω-τριγύρω, ή ακόμα χειρότερα, πέστε στα αδελφά σας κόμματα, να τα πουν στους αυτόχθονες του Αμαζονίου που βλέπουν τα δάση του να καταστρέφονται για να γίνουν χωράφια των πολυεθνικών, κλπ κλπ. Αντε να σας δώ!
2. Εσεις φίλοι του ΚΚΕ μπορείτε να συνεχίσετε τον χαβά σας, και να μιλάτα για την ανάγκη “….εξόρτυξης των υδρογονανθράκων”, ή την “…ανάγκη να γεμίσουν όλες οι βουνοκορφές της χώρας με ανεμογεννήτριες”, λές και πριν γίνουν αυτά, ή τώρα που ακόμα πολλά απο αυτά τα αίσχη ΔΕΝ έχουν γίνει, ζούμε στην εποχή του λλίθου και …φωτιζόμαστε με το κερί, και ζεστενόμαστε με το …τζάκι. Εμείς όμως και μαζί χιλιάδες κόσμου που έχει ψυλλιαστεί ότι ο υπάρχον καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής και το υπάρχον καπιταλιστικό καταναλωτικό μοντέλο οδηγούν τον πλανήτη και την ανθρωπότητα στην οικολογική καταστροφή, έχουμε αποφασίσει να πάρουμε έναν σύγχρονο κομμουνιστικό δρόμο. Εσείς τραβάτε να υπερασπίσετε το υπάρχον! Φιλιά!
Θεωρώ ότι το να ανοίξω μια συζήτηση για θέματα ενέργειας με άτομα και οργανώσεις που άλλα λένε τη μια και άλλα την άλλη, είναι ματαιοπονία.
Θα θυμίσω ξανά και θα επιμείνω, ότι μέχρι τώρα, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ υποστήριζε τις “ανανεώσιμες πηγές” με ότι αυτό κατά καιρούς περιελάμβανε. Αντίθετα, ποτέ το ΚΚΕ δεν υποστήριξε να γεμίσουν οι βουνοκορυφές με ανεμογεννήτριες ούτε τα χωράφια με φωτοβολταϊκά.
Εμ, είσαι ψεύτης λαθραναγνώστη! Και δεν τολμάς να ανοίξεις συζήτηση. Διότι θα ξεμείνεις απο επιχειρήματα. Και εσύ και αυτό που υποστηρίζεις. Φέρε λινκ που να επιβεβαιώνουν αυτά που λές αγαπητέ!
Δυστυχώς για σένα η πραγματικότητα είναι διαφορετική…
http://kozani.tv/index.php/43078-%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%81%CF%83%CF%85%CE%B1-%CE%B4%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AF%CF%83%CE%B8%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CE%B1%CE%BC%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CF%85.html
Περίεργο! Μερικά χρόνια πριν, τότε που δίνατε και στον ΣΥΡΙΖΑ αριστερό άλλοθι, μια χαρά τις θέλατε τις “ανανεώσιμες πηγές ενέργειας” (βλέπε ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά). Τώρα τι έγινε. Σας πρόδωσαν και οι ανεμογεννήτριες?
Ακόμα ένα ψεμα απο τον λαθραναγνώστη: για παρέθεσε αγαπητέ τις θέσεις του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που λένε ναι στις “ανανεώσιμες πηγές ενέργειας”!!!
Ε, λαθραναγνώστη, η καταστροφή στις Σκουριές την οποία στηρίζει όλο το καπιταλιστικό σύστημα και οι εθνικιστές (και δυστυχώς και το ΚΚΕ) πως πάει;
Ας ενημερώσει κάποιος τον άνθρωπο με τα 100 ονόματα (σε αυτό το θρεντ έχουμε δύο μέχρι στιγμής…) ότι, εκτός άλλων παλαιότερων λόγων που έχω για να μην εμπλέκομαι πια σε απ’ ευθείας διάλογο μαζί του, η συνεχιζόμενη απολύτως απαράδεκτη τακτική του να αλλάζει ονόματα όποτε του γουστάρει, ακόμα και για να εκνευρίζει τους συνομιλητές του, όπως ο ίδιος έχει δηλώσει εδώ, είναι απολύτως απαγορευτική ακόμα και για καλημέρα. Δεν συνηθίζω να συνομιλώ με ανθρώπους που δεν έχουν ούτε καν το θάρρος τής …ψευδωνυμίας!!!
Αγαπητέ, ούτε και εγώ θέλω διάλογο μαζί σου. Ομως, στις λαθεμένες αντιλήψεις που εκτιμώ ότι έχεις και γράφεις και εδώ μέσα, θα ασκώ κριτική, αναδεικνύοντας άλλες, κατά την γνώμη μου σωστές. Είτε σου αρέσει, είτε όχι!
Ευχαριστώ
Το βασικό ζήτημα δεν είναι αν θα γίνει ή όχι η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων αλλά προς όφελος ποιανού και με ποιες προϋποθέσεις θα γίνει.Εκεί είναι και η ταξική ουσία του ζητήματος.
Και κάτι άλλο ακόμα.
Αν θυμάμαι καλά στο μεταβατικό πρόγραμμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ένα από τα πέντε σημεία αναφέρονταν στην εθνικοποίηση των στρατηγικών κλάδων της οικονομίας κάτω από εργατικό έλεγχο, Αναρωτιέμαι αν οι υδρογονάνθρακες είναι, κατά την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στρατηγικός κλάδος της οικονομίας .
ΟΧΙ φίλε Γιάννη: Οι υδρογονάνθρακες ας κάτσουν εκεί που βρίσκονται. ΑΥΤΟ λέει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ευχαριστώ
Σύντροφε ανώνυμε νομίζω το ορθότερο είναι ότι ο εργατικός έλεγχος στην παραγωγή της ενέργειας θα αποφασίσει για την αναγκαιότητα ή μη της εξόρυξης των υδρογονανθράκων. Η εξόρυξη είναι το μέσο, η παραγωγή ενέργειας είναι ο στρατηγικός κλάδος της οικονομίας. Δεν συγχαίονται
Για ένα χειραφετητικό κομμουνιστικό πρόγραμμα της εποχής μας, ο εργατικός έλεγχος της παραγωγής συνιστά ένα από τα δομικά στοιχεία του. Παράλληλα, δεύτερο δομικό του στοιχείο είναι η κριτική και η απόρριψη του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, ως μιας βρώμικης και καταστροφικής διαδικασίας για πλανήτη και άνθρωπο. Τρίτο δομικό στοιχείο είναι, η κριτική και η απόρριψη του καταναλωτικού μοντέλου που παράγεται απο τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής: Του σπάταλου καπιταλιστικού καταναλωτικού μοντέλου: Προϊοντα μιας χρήσης, μικρή διάρκεια ζωής των προϊόντων για να δουλεύει όσο γίνεται καλά το κέρδος του κεφαλαιοκράτη ή των συνασπισμένων κεφαλαιοκρατών, ευρεία χρήση του πλαστικού, σπαταλη χρήση των ενεργειακών κοιτασμάτων.
ΟΛΑ τα παραπάνω δομικά στοιχεία, συγκροτούν τον πυρήνα μιας σημερινής κομμουνιστικής αντίληψης για τον άνθρωπο, την κοινωνία την φύση. Φορείς μιας τέτοιας αντίληψης μπορούν να είναι, τόσο η σημερινή εργατική τάξη, όσο και ευρύτερα ταξικά μικροαστικά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου. Εν συντομία: ΤΙ παράγεται, ΠΩΣ παράγεται, ΠΟΙΟΣ ελέγχει και αποφασίζει το ΤΙ και το ΠΩΣ.
Αντιλήψεις του στυλ “νεοπασόκοι, μικροαστοί που ασχολούνται με το οικολογικό”, ή “το μόνο σημαντικό είναι να υπάρχει εργατικός ελεγχος στην παραγωγή και όλα τα άλλα είναι πολυτέλειες”, ή “δουλίτσα να υπάρχει και όλα τα άλλα είναι περιττά”, είναι από ζημιογόνες ως εξαιρετικά καταστροφικές για ένα σύγχρονο λαϊκό, κομμουνιστικό κίνημα.
Σύντροφε Βαγγέλη, έχεις δίκιο: Ο εργατικός έλεγχος της παραγωγής σε συνθήκες εργατικής/λαϊκής εξουσίας/δημοκρατίας, είναι ένα δομικό στοιχείο εν΄ςο σημερινού κομμουνιστικού προγράμματος και αντίληψης! Παράλληλα όμως, επειδή ένα άλλο κρίσιμο προβλημα της εποχής μας είναι και η οικολογική καταστροφή που βρίσκεται ante portas, άλλα δυο πεδία πρέπει να γίνουν δομικά στοιχεία μιας σημερινής κομμουνιστικής αντίληψης: ΤΟ ΤΙ παράγεται, και το ΠΩΣ παράγεται. Με άλλα λόγια, δεν θέλουμε μόνο τον εργατικό έλεγχο/διεύθυνση της παραγωγής. Προβληματοποιούμε παράλληλα απο σήμερα, το ΤΙ θέλουμε να παράγεται, και το ΠΩΣ πρέπει να παράγεται. ΤΟ υπάρχον και κυρίαρχο καπιταλιστικό μοντέλο κατανάλωσης και ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, οδηγούν πλανήτη και άνθρωπο στην καταστροφή.
Και προφανώς δεν είμαστε στην εποχή του λίθου. Οι εξορύξεις ΔΕΝ έχουν γίνει και πολλές ανεμογεννήτριες δεν εχουν ακόμα μπει. Παρόλαυτά και απαντώ σε άλλους συνσχολιαστές, μαγειρεύουμε στην ηλεκτρική κουζίνα και ζεσταινόμαστε με καλοριφέρ και φωτιζόμαστε με ηλεκτρικό ρεύμα.
Ευχαριστώ ανώνυμε(?)για την συμβολή σου ώστε να γίνω σοφότερος. Άντε λοιπόν και σε άλλα με υγεία και καλά κρασιά!
Φίλε Γιάννη Χ., αν πήρες ως ελιτίστικη ή προσβλητική την απάντηση μου, συγνώμη. Δεν ήθελα να προκαλέσω τέτοια αίσθηση.
Προφανώς και ένα σημαντικό κομμάτι της ταξικής ουσίας του ζητήματος των πηγών ενέργειας, έγκειται στον εργατικό έλεγχο/διεύθυνση της παραγωγικής διαδικασίας. Ομως, δεν εξαντλείται κατά την γνώμη μου μόνο σε αυτό. Αλλα εξίσου σημαντικά ζητήματα, είναι το τι παράγεται και το πως παράγεται. Και εδώ η κριτική κα ιη απόρριψη του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής αλλά και του καπιταλιστικού μοντέλου κατανάλωσης, είναι ζήτημα πια, κομβικό για τον πλανήτη και τον άνθρωπο.