Σκίτσο του Πάνου Ζάχαρη
Ο κ. Παρασκευόπουλος από τον ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε στη χθεσινή ραδιοφωνική εκπομπή ότι τα γερμανικά συνταξιοδοτικά ταμεία δεν επενδύουν σε κρατικά ομόλογα. Αυτό δεν είναι ακριβές.
Το ταμείο των δημοσίων υπαλλήλων της περιοχής του Βραδεμβούργου για παράδειγμα έχει από το 2010 επενδύσει σε ξένα ομολόγα, σίγουρα πορτογαλικά, κυπριακά και ιρλανδικά, διατηρώντας μάλιστα τα δύο τελευταία και μετά το 2012.[1] Ο υπουργός οικονομικών του κρατιδίου που διαχειρίζεται το ταμείο αυτό είναι όλως τυχαίως ο Χέλμουτ Μάρκοφ του κόμματος Die Linke. Το 2011, το ταμείο δημοσίων υπαλλήλων της περιοχής Βόρειου Ρήνου – Βεστφαλίας είχε επενδύσει το 7% του κεφαλαίου του σε ελληνικά ομόλογα.[2]
Η αλήθεια είναι ότι μάλλον τα περισσότερα γερμανικά ταμεία ξεφορτώθηκαν τα ελληνικά τους ομόλογα πριν από το κούρεμα του 2012. Αλήθεια είναι επίσης ότι hedge funds κρατούν σημαντικό μέρος του 34% του ελληνικού χρέους που δεν είναι προς κράτη. Δε ξέρουμε όμως από που προκύπτει η βεβαιότητα του κ. Παρασκευόπουλου ότι κανένα γερμανικό ταμείο δεν έχει πλέον κανένα ελληνικό ομόλογο. Το θέμα όμως σίγουρα δεν είναι εκεί.
Το γερμανικό συνταξιοδοτικό σύστημα έχει τρεις πυλώνες: το απολύτως δημόσιο που παρέχει μέση σύνταξη 1263.15€ το μήνα. Έπειτα υπάρχει ο εταιρικός πυλώνας κι τέλος αυτός των ιδιωτικών ασφαλειών,[3] τον οποίο ανέφερε ο υπεύθυνος οικονομικών της Die Linke Axel Troost ότι μπορεί να κινδυνεύσει σε περίπτωση μονομερούς καταγγελίας του χρέους προς την Τρόικα των νοτίων χωρών της Ευρωζώνης. Θα είχε ενδιαφέρον να μαθαίναμε τι ποσοστό του γερμανικού πληθυσμού διαθέτει ιδιωτική ασφάλιση τρίτου πυλώνα για να ξέρουμε απέναντι σε πόσους ακριβώς καλούμαστε να… «δείξουμε αλληλεγγύη».
Με ποιο τρόπο όμως μπορούν να επηρεαστούν οι ιδιωτικές αυτές ασφαλίσεις από μια στάση πληρωμών του νότου; H απάντηση είναι ότι θα αυξηθεί το επιτόκιο με το οποίο δανείζεται το γερμανικό κράτος, το οποίο θα συμπαρασύρει τα επιτόκια για όλες τις χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις κι έτσι και τις ασφαλιστικές. Η γερμανική οικονομία έχει κερδίσει δισεκατομμύρια μέσα στη κρίση καθώς κεφάλαια μετακινούνται εκεί λόγω της αύξησης του περιβόητου spread που τις δίνει το πλεονέκτημα του “safe haven”. Αν όμως γίνουν στάσεις πληρωμών, θα προκύψει ότι τα δάνεια του γερμανικού δημοσίου – στην προκειμένη περίπτωση προς τις περιφερειακές χώρες του Ευρώ – δεν είναι ασφαλή κι έτσι η χρηματοπιστωτική αξιοπιστία του θα μειωθεί.
Δυστυχώς, τόσο από τη Die Linke όσο κι από το ΣΥΡΙΖΑ η διαφύλαξη του χαμηλού επιτοκίου του γερμανικού κράτους βαφτίζονται «διεθνισμός των εργαζομένων». Ο κόσμος ανάποδα! Τα πλήρως ειδεχθή δάνεια της Τρόικας υπογράφηκαν κατά παράβαση των δημοκρατικών αρχών και όχι μόνο δεν ωφέλησαν αλλά εξαθλίωσαν τους λαούς του ευρωπαϊκού νότου κι ιδιαίτερα της Ελλάδας και της Κύπρου. Η μονομερής κατάργησή τους είναι αναφαίρετο δικαίωμα – και βασικά η μόνη ελπίδα – των λαών αυτών.
Το ότι οι γερμανικές ασφαλιστικές θα μετακυλήσουν το κόστος της αύξησης του δανεισμού τους στους πολίτες – πελάτες τους είναι κάτι που έχει να κάνει με το επιχειρηματικό μοντέλο και τον τρόπο λειτουργίας τους με τον οποίο καμία απολύτως σχέση δε μπορεί να έχει ο ελληνικός λαός που καλείται να… «δείξει οίκτο» απέναντι στα γερμανικά επιτόκια ενώ βρίσκεται για πέμπτο χρόνο μέσα στη μεγαλύτερη οικονομική καταστροφή σε καιρό ειρήνης στον ανεπτυγμένο κόσμο. Oύτε μπορεί να παρακαλάει την ΕΚΤ να απορροφήσει μέρος του χρέους ωστέ να κάνουμε “κούρεμα” χωρίς να θίξουμε τα γερμανικά επιτόκια.
Στην Κουμουνδούρου, καλά θα κάνουν να σοβαρευτούν και να μη βαφτίζουν «διεθνιστική αλληλεγγύη» την υποτακτικότητα απέναντι στον ιμπεριαλισμό της γερμανικής ΕΕ.
[1] http://www.ipe.com/german-pension-fund-slammed-for-98-bond-allocation/47084.fullarticle
[3] http://en.wikipedia.org/wiki/Pensions_in_Germany
