του Quentin Fottrell – Μετάφραση:Πάνος Ντούλας
Η σύγχρονη οικογένεια έχει αντικαταστήσει την παραδοσιακή οικογένεια.
Λιγότερα από τα μισά ανήλικα παιδιά (46%) στις ΗΠΑ ζούσαν σε ένα σπίτι με δύο γονείς του αντίθετου φύλου στον πρώτο τους γάμο το 2013, σύμφωνα με μια νέα μελέτη από το Ερευνητικό Κέντρο Pew, ένα μη κερδοσκοπικό think-tank στην Ουάσιγκτον. Αυτό το ποσοστό είναι κάτω από το 73% του 1960 και το 61% του 1980. Η μελέτη συνδύασε στοιχεία από την πρόσφατη ετήσια Έρευνα των αμερικανικών Κοινοτήτων και τη δεκαετή κυβερνητική Απογραφή.
Πέρυσι, το 15% των νοικοκυριών με παιδιά είχαν παντρευτεί γονείς του αντίθετου φύλου από τους οποίους ο ένας ή και οι δύο ήταν στο δεύτερο γάμο τους. Επιπλέον, το 34% των οικογενειών ήταν μονογονεϊκές οικογένειες, από 16% το 1980 και 14% το 1960, ενώ το 5% δεν είχε γονείς στο σπίτι και, στις περισσότερες περιπτώσεις, τα παιδιά σε αυτά τα σπίτια ζούσαν με έναν παππού και γιαγιά. Τα δεδομένα δεν αναφέρονται σε οικογένειες με γονείς ίδιου φύλου, αλλά λιγότερο από το 1% των αμερικανικών οικογενειών έχουν γονείς του ιδίου φύλου που είναι παντρεμένοι, σύμφωνα με χωριστά στοιχεία της Απογραφής των ΗΠΑ.
«Οι ραγδαίες αλλαγές στην αμερικανική οικογενειακή δομή έχουν αλλάξει την εικόνα του ποιος ακριβώς έρχεται στο σπίτι στις διακοπές», λέει η Gretchen Livingston, μια ανώτερη ερευνήτρια στο Πρόγραμμα Κοινωνικές και Δημογραφικές Τάσεις του Pew. Για τους σκοπούς της παρούσας μελέτης, η Livingston όρισε την «παραδοσιακή οικογένεια»(1) ως εκείνη της δεκαετίας του 1950, ήτοι ως δύο (αντίθετου φύλου) γονείς που έμεναν παντρεμένοι «μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος» . Αυτά τα στοιχεία δείχνουν ότι η πλειοψηφία των αμερικανικών οικογενειών «έχουν γίνει πιο πολύπλοκες και λιγότερο παραδοσιακές», προσθέτει.
«Θα μπορούσαμε να το δούμε ως μια παρακμή του παραδοσιακού γάμου, αλλά νομίζω ότι περιγράφεται καλύτερα ως μια αύξηση της ποικιλίας στους τύπους οικογένειας», λέει ο Philip Cohen, καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Maryland και συγγραφέας του βιβλίου «Η οικογένεια: διαφορετικότητα, ανισότητα, και κοινωνική αλλαγή». Λέει πως οι άνθρωποι παντρεύονται αργότερα στη ζωή τους, με απλή συγκατοίκηση αντί για γάμο, και σχηματίζουν μονογονεϊκές ή μικτές οικογένειες. «Υπήρξε μια έκρηξη της οικογενειακής ποικιλομορφίας τον τελευταίο μισό αιώνα», λέει ο Cohen.
Μελέτες δείχνουν ότι οι «συνδυασμοί»(2) των ενηλίκων στα νοικοκυριά είναι πιθανόν λιγότερο σημαντικός παράγοντας από ό,τι άλλοι, όπως η οικογενειακή αστάθεια, όταν πρόκειται για την ευημερία των παιδιών, λέει η Nan Astone, μία ανώτερη συνεργάτιδα στο Urban Institute, μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που εστιάζει στην κοινωνική και οικονομική πολιτική. «Ο μεγάλος βαθμός αστάθειας, στον οποίον διάφορα άτομα και οι σύντροφοί τους έρχονται και φεύγουν, φαίνεται να είναι ο παράγοντας που είναι υπεύθυνος για τη σχέση μεταξύ της οικογενειακής δομής και της κακής κατάληξης των παιδιών».
Μια άλλη τάση είναι ότι οι Αμερικανοί παντρεύονται όλο και λιγότερο συχνά: το 2012, περίπου το 20% των ενηλίκων ηλικίας 25 ετών και άνω (42 εκατομμύρια άνθρωποι) δεν είχαν ποτέ παντρευτεί, σε σύγκριση με περίπου 10% των ενηλίκων το 1960. Η Astone και ο Cohen λένε ότι οι αλλαγές στη σύγχρονη οικογένεια δείχνουν ότι οι κρατικές πολιτικές πρέπει να επικεντρωθούν περισσότερο στους γονείς-μη κηδεμόνες των παιδιών αλλά πέρα από τα βασικά ζητήματα, όπως η στήριξη του παιδιού. Το κυβερνητικό Γραφείο για την Εφαρμογή της Στήριξης του Παιδιού υποσχέθηκε πέρυσι περισσότερα χρήματα για να καθορίζεται η πατρότητα, να υποστηρίζονται οι υπηρεσίες πρόσβασης και επισκεψιμότητας για τους γονείς-μη κηδεμόνες.
ΣτΜ: φράση από την αμερικανική ιεροτελεστία γάμου, Πρωτότυπο: till death do they part.
ΣτΜ: Πρωτότυπο: constellations ( = αστερισμοί)
