«Στεκόμουν σ’ ένα λόφο και είδα το παλιό να πλησιάζει, μα… ερχόταν σαν νέο»
Μπ. Μπρεχτ
Μερικές σκέψεις σχετικά με μια ακόμα «μετωπική δράση»
Γράφει ο Κώστας Βλάχος
Η γραμμή των μετώπων που ταλάνισε το κομμουνιστικό κίνημα για πολλές δεκαετίες, στην Λευκάδα εκφράστηκε με πάρα πολλές μορφές, πάντα από τα «πάνω» όπως και σήμερα, παίρνοντας τη μορφή συγκόλλησης γραφειοκρατικών ομάδων ή κοινής εκλογικής καθόδου, ιδιαίτερα στις δημοτικές εκλογές. Έτσι:
1. Το 1982 είχαμε κοινό «μέτωπο» των «δημοκρατικών» δυνάμεων (δηλ. ΠΑΣΟΚ) στο 2ο γύρο
2. Το 1986 είχαμε ξανά το ίδιο, μόνο που χρειάστηκε και η διαγραφή όσων διαφωνούσαν με την απόφαση της ηγεσίας
3. Η λογική αυτή οδήγησε το 1989 στον ενιαίο συνασπισμό της «αριστεράς και της προόδου» που με τη σειρά του οδήγησε στην Κυβέρνηση Τζαννετάκη, αλλά και στις διαγραφές από την τότε ηγεσία του ΚΚΕ, όσων δεν συμφωνούσαν και δεν υπέκυπταν στην «οικουμενική» λαίλαπα. (Αλήθεια ποια είναι σήμερα η άποψη των συναγωνιστών που μετέχουν στη σημερινή Μετωπική Δράση για εκείνη τη περίοδο;)
4. Αλισβερίσια και ανταλλαγές είχαμε και στις εκλογές το 1990 με υπόγειες διαδρομές προς το ΠΑΣΟΚ
5. Ακόμη και με το ΔΗΚΚΙ έγινε «μέτωπο» που κατέληξε σε κοινή υποψηφιότητα στο Δήμο Λευκάδας
6. Τέλος ένας μεγάλος αριθμός οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς (πανελλαδικά) συγκρότησαν μαζί με το ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ το σημερινό ΣΥΡΙΖΑ, άλλες πίεζαν σε αυτή τη κατεύθυνση με τη δημιουργία «πρωτοβουλιών διαλόγου και κοινής δράσης» με την «αριστερή πτέρυγα» του τότε ΣΥΝ. Αυτή η «μετωπική» πολιτική είτε μας αρέσει είτε όχι μας οδήγησε στη σημερινή κατασυκοφάντηση της αριστεράς από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Τελικά πού οδήγησε η λογική αυτών των μετώπων την οποία και εγώ σκέφτηκα να «υπηρετήσω» κάποια στιγμή; Τι κέρδισε η αριστερά και οι εργαζόμενοι της Λευκάδας; Ποια η πορεία τους και γιατί το σημερινό «μέτωπο» είναι διαφορετικό;
Η «Μετωπική Δράση» δεν προέκυψε από παρθενογένεση. Οι δυνάμεις που την απαρτίζουν, είχαν έντονη δράση όλο το προηγούμενο διάστημα, τόσο στους μαζικούς χώρους, όσο και στη διαμόρφωση της σημερινής πολιτικής κατάστασης. Ποια ήταν η στάση των στελεχών της σημερινής ΛΑΕ για την συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ; Πού ήταν όταν ψηφίζονταν τα μνημόνια; Μήπως τα ψήφισαν παρέα; Ποιος ψήφισε τον Παυλόπουλο για πρόεδρο της Δημοκρατίας; Ποια είναι η θέση τους για την Ε.Ε. που σήμερα περισσότερο από ποτέ καταργεί κάθε δικαίωμα των εργαζομένων και της νεολαίας και τους οδηγεί στην ανεργία, στη φτώχεια και στην εξαθλίωση;
Από την άλλη οι δυνάμεις του «Εργατικού Αγώνα», τι στάση κράτησαν στο Εργατικό Κέντρο, στο ΤΑΟΛ, στους εργασιακούς χώρους ώστε να οργανώσουν την πάλη των εργαζομένων, των αγροτών και της νεολαίας και να τους συσπειρώσουν γύρω από το μαζικό κίνημα ενισχύοντας τα σωματεία τους; Μήπως η λογική της ηγεμονίας και του ελέγχου, αλλά και της αντιδημοκρατικής πρακτικής εμπόδιζε την δράση των εργαζομένων ;
Η λογική του «Εργατικού Αγώνα» αποτελεί μια επικαιροποίηση της πολιτικής γραμμής του «αντιμονοπωλιακού-αντιιμπεριαλιστικού-δημοκρατικού μετώπου» η οποία αποτελεί συνέχεια της γραμμής του «Ενιαίου Συνασπισμού της Αριστεράς» που δημιούργησε το ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ ο οποίος μετεξελίχτηκε σε ΣΥΡΙΖΑ . Η αντίληψη αυτή είναι καταστροφική για την μαχόμενη αριστερά και το εργατικό κίνημα. Είναι μια πολιτική λογική της οποίας η μήτρα είναι η περίοδος συμβιβασμού με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ (1989-1990).
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει αποφασίσει στη τελευταία της συνδιάσκεψη ότι θα δώσει τις δυνάμεις της για ένα πολιτικό αντικαπιταλιστικό μέτωπο, ακόμη πιο ευρύ και ταυτόχρονα σαφώς πιο συνεκτικό, στη βάση ενός μεταβατικού αντικαπιταλιστικού προγράμματος, με άξονα αναφοράς τα εργατικά και λαϊκά προβλήματα και όχι μια νέα «παναριστερή» δήθεν ενότητα. Η αναβάθμιση του ελπιδοφόρου βήματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το άνοιγμα δρόμων πολιτικής συνεργασίας των ευρύτερων αντικαπιταλιστικών, αντι-ΕΕ και αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων, είναι στην καρδιά αυτής της πρότασης.
Η στάση απέναντι σε ό,τι ευνόησε την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ το προηγούμενο διάστημα έχει πολύ μεγάλη σημασία για την πολιτική συνεργασία. Αυτό δεν αποτελεί παρελθοντολογία. Μια νικηφόρα αντεπίθεση του εργατικού κινήματος, απαιτεί μια βαθύτερη διαφοροποίηση, τακτική και στρατηγική, από τη ρεφορμιστική και διαχειριστική λογική, που τροφοδότησε την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ.
Χρειάζεται μια ανατρεπτική πολιτική συνεργασία. Αυτή η πολιτική συνεργασία θα γίνει με παρέμβαση και αλληλεπίδραση με τις αγωνιζόμενες δυνάμεις του λαού και τα πολιτικά ρεύματα που διαφοροποιούνται από τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, τη παλιά σοσιαλδημοκρατία και όχι η δορυφοροποίηση ή συμμαχία με τα νέα ρεφορμιστικά και αστικοδημοκρατικά ρεύματα που διαμορφώνουν όρους για ένα νέο ΣΥΡΙΖΑ προσαρμοσμένο στη σημερινά πραγματικότητα, δια μέσου του ηγετικού πυρήνα της ΛΑΕ, στο οποίο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν πρέπει να βάλει πλάτη.
Χρειάζεται μια πολιτική συνεργασία που τα μέλη της , οι αγωνιστές που θα την στηρίζουν θα έχουν το πρώτο λόγο με την εξουσία όλη στις συνελεύσεις των μελών και όχι με ομοφωνίες πολιτικών νεκροταφείων των διαφόρων ηγεσιών που τις έχουμε ζήσει και πληρώσει ακριβά.
Θεωρώ ότι η πρόταση της «Μετωπικής δράσης»» δεν ανοίγει το δρόμο για ένα πολιτικό αντικαπιταλιστικό μέτωπο στη Λευκάδα, ακόμη πιο ευρύ και ταυτόχρονα σαφώς πιο συνεκτικό, στη βάση ενός μεταβατικού αντικαπιταλιστικού προγράμματος. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει διατυπώσει δημόσια πρόταση πολιτικής συνεργασίας και με βάση αυτή πρέπει να πορευτεί το επόμενο διάστημα με κριτήριο τη ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού – λαϊκού κινήματος και τη δημιουργία μιας ισχυρής αντικαπιταλιστικής αριστεράς (σε πανελλαδικό αλλά και σε τοπικό επίπεδο) πραγματικού αντίπαλου δέους στην επίθεση του κεφαλαίου σε βάρος του λαού και των εργαζομένων.
Τελικά η από τα πάνω συγκόλληση και συνεργασία δυνάμεων, ειδικά πριν μια εκλογική μάχη κάθε άλλο παρά νέο είναι και η ιστορία δείχνει ότι δεν έχει μέλλον.
Τα μέτωπα τα φτιάχνει το εργατικό λαϊκό κίνημα στους χώρους δουλειάς, μόρφωσης, στις γειτονιές. Στη πάλη ενάντια στον πόλεμο.
Στην πάλη ενάντια στην ανεργία, την φτώχεια και την εξαθλίωση. Για καλύτερη παιδεία και υγεία. Για εδώ και τώρα ριζική βελτίωση της ζωής της εργατικής τάξης και του λαού.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν πρέπει να δώσει άλλοθι σε κανέναν και να πάρει ενωτική πρωτοβουλία συσπείρωσης της κοινωνικής και μαχόμενης αριστεράς στη Λευκάδα η οποία παρακολουθεί αμήχανη τις εξελίξεις αλλά έχει τη δυνατότητα να σηκωθεί και να πάρει την υπόθεση στα χέρια της.
ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΑΧΟΣ
ΓΕΩΠΟΝΟΣ
μέλος του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Ο σύντροφος Βλάχος βγάζει κάποια σωστά συμπεράσματα αλλά δεν τα πάει μέχρι το τέλος γιατί δεν τολμά να διαχωριστει μετωπικά από την ρεφορμιστική δηλ αστικοδημοκρατική αριστερά που έφερε από τον Λϊβανο μέχρι τα μνηημόνια.
Καμία κοινή δράση της αριστεράς ποτέ και πουθενά. Γιατί καμια φορά ακούω για τον Λαφαζάνη πως είπε για το ΕΠΑΜ ή την Ζωή Κωνσταντοπούλου ή μιλάει σε ακροδεξιό site και πως αυτό μόνο μας πειράζει. Το θέμα είναι να βρούμε δυνάμεις οι οποίες να μην είχαν σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ ή με το ΚΚΕ σε οποιαδήποτε στιγμή. Ο Λαφαζάνης μιλάει στα ακροδεξιά site ή είπε κάποτε σε κάποιο κανάλι που πιάνει σε κάποιες γειτονιές της Αθήνας για το ΕΠΑΜ γιατί εκφράζει μια ρεφορμιστική, δηλ αστική γραμμή με ιστορία από τον Λϊβανο μέχρι τα μνημόνια.
Εδώ που τα λέμε όμως δηλ το ΝΑΡ δεν ήταν κάποτε στο ΚΚΕ ? Δεν ήταν στο ΚΚΕ το 73 που σαμπόταρε το Πολυτεχνείο ? Αν το πάμε πιο πίσω, και εκεί είναι η μήτρα ας μην γελιόμαστε, δεν φέρει ευθύνη για την γραμμή ουράς στην ΕΚ ? Για την Τασκένδη το 55 ? Για την Βάρκιζα ?
Το μέτωπο σύντροφοι δεν αρκεί να είναι αντικαπιταλιστικό. Είναι ζήτημα το πρώτης γραμμής το τι θα λέει και από ποιους θα αποτελείται. Αντικαπιταλιστικό σημαίνει με την ανατροπή του καπιταλισμού και την δικτατορία του προλεταριάτου. Αυτό πρέπει να το λέμε γιατί έρχονται ρεφορμιστικές, στην πραγματικότητα αστικοδημοκρατικές δυνάμεις της αριστεράς (πχ η ΛΑΕ αλλά και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και μιλάνε για … πρόγραμμα, για έξοδο από την ΟΝΕ και την ΕΕ κλπ. Δεν κάνουν κάτι άλλο από το να εκφράζουν μερίδες του κεφαλαίου και να θέλουν να μας βάλουν σε ξένη σημαία. Επίσης έχει σημασία είπαμε το ποιοι θα το αποτελούν. Πως θα μιλήσεις για την δικτατορία του προλεταριάτου αν έχεις μαζί σου τους φορείς και τις αντιλήψεις που φέρανε, ή έχουν καταγωγή από τους χώρους που τα φέρανε, τον Λίβανο, την Καζέρτα, την Βάρκιζα, την Τασκένδη, την διάλυση του ΚΚΕ το 57, την ουρά στην ΕΚ, το σαμποτάρισμα του Πολυτεχνείου, τις καταγγελίες του αριστεροχουντισμού μετά το 73, το αλλαγή δεν γίνεται χωρίς το ΚΚΕ, το 89, τον ΣΥΝ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τα μνημόνια ? Γίνεται επίσης σαφές πως χωρίς αξιόπιστο πρόγραμμα δικτατορίας του προλεταριάτου και πρόσωπα και φορείς που δεν έχουν σχέση με τον Λϊβανο εώς τα Μνημόνια δεν μπορείς ούτε για τα τοπικά λαϊκά θέματα να αγωνιστείς. Πως θα πείσεις μια γειτονιά σύντροφοι να προστατέψει την λαική περιουσία αν δεν της πεις για την δικτατορία του προλεταριάτου με αξιόπιστα πρόσωπα και φορείς που δεν φταίνε για όλα όσα φέρανε από Λϊβανο μέχρι μνημόνια ?
Κώστας
Είναι καλή είδηση αν “πλακώνουνται” οι Ανταρσύοι με τον “εργατικό αγώνα”. Για τους Ανταρσύους.
Αλλά, αυτό: “Η στάση απέναντι σε ό,τι ευνόησε την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ το προηγούμενο διάστημα έχει πολύ μεγάλη σημασία για την πολιτική συνεργασία.”…
…. να το θυμώμαστε σε όλες του τις εκδοχές.
Οι “πλατείες” (“έξω τα κόμματα-εξω τα συνδικάτα”) π.χ. ποιόν βοήθησαν, αν όχι τον τΣύριζα (αλλά και τα χρυσαύγουλα); Η, μήπως, οι “υαλοθραύστες” του “Μαύρου Δεκέμβρη” δεν ήταν, που έβγαλαν τον τΣύριζα από την πολιτική ανυπαρξία και το γιοργάκι από την αντιπολίτευση; Και ποιοί θεωρούσαν την άνοδο του τΣύριζα, μέχρι και το δημοψήφισμα, …”έκφραση αριστερής στροφής” του εκλογικού σώματος;!;! Κι εκείνη η υποστήριξη στην Συγκέντρωση του Τσίπρα στο Σύνταγμα δυό μέρες πριν από το εκβιαστικό δημοψήφισμα, τι ήταν;
Λίγη αυτοκριτική ανεβάζει την αξιοπιστία τέτοιων επιχειρημάτων.
Συνεχίζεις να λες ψέματα. Εκθέτεις το χώρο που (υποτίθεται ότι) υποστηρίζεις. Ντροπή σας!
Βρε, βρε, βρεεεεεε! Καλώστονα το φίλο μας με το αριστοκρατικό όνομα! Τι θα γίνει, εξοχότατε; Κάτι απαντησούλες που μου χρωστάς (τη μια από το καλοκαίρι!) θα μου τις δώσεις τελικά; Κοντεύει να γυρίσει ο χρόνος! Έτσι σε μεγάλωσε η Γαλλίδα γκουβερνάντα σου; Μόνο πιάνο σε έμαθε αλλά όχι καλούς τρόπους;
Εδώ υπήρχε συνιστώσα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ το ΣΕΚ αν θυμάμαι καλά που μετά τις δευτέρες εκλογές του 2012 έγραφε στην ανακοίνωση της για το αποτέλεσμα των εκλογών.
Ότι τέτοια αγωνιστική ανάταση του λαού που εκφράστηκε με τις εκλογές έχουμε να δούμε από την αντίσταση και το ΕΑΜ και μάλιστα τώρα με πιο σαφή ταξικά χαρακτηριστικά!
Τέτοιες αναλύσεις διαβάζαμε…..πιο σαφή ταξικά χαρακτηριστικά ο ΣΥΡΙΖΑ από το ΕΑΜ…
Και μεις θυμόμαστε το ΠΓ του ΚΚΕ να χαιρετίζει τη νίκη των δημοκρατικών δυνάμεων του ΠΑΣΟΚ…
Φρέσκα κουλούρια λέει ο κουλουράς
Δεν κάνανε λάθος οι άνθρωποι. (τις τάξεις λίγο μπερδέψανε…..)
Το βασικό πρόβλημα του ΕΑΜ, ήταν όντως ότι δεν είχε τόσο σαφή ταξικά χαρακτηριστικά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως, έχει σαφέστατα…..αστικά χαρακτηριστικά!
Το βασικό πρόβλημα του ΕΑΜ ήταν στα Δεκεμβριανά δεν αφήσαν τον Άρη να μπει στην Αθήνα.
Δεν νομίζω ότι έχεις δίκιο. Αυτό που λες, ήταν μία από τις πολλές συνέπειες της έλλειψης ταξικού χαρακτήρα του ΕΑΜ. Το ΕΑΜ, δεν φτιάχτηκε σαν ταξικό μέτωπο. Εξ άλλου, όπως αποδεικνύεται από την ιστορική πείρα που συγκεντρώσαμε μέχρι τώρα, “ταξικό” και “μέτωπο”, είναι μια αντίφαση εν τοις όροις. Το ΕΑΜ φτιάχτηκε σαν πατριωτικό μέτωπο και σαν τέτοιο, έκανε το καθήκον του και με το παραπάνω. Από κει και πέρα, όταν ο ρόλος του σαν πατριωτικού μετώπου τελείωσε, δεν μπόρεσε να κάνει την απαιτούμενη αλλαγή στον χαρακτήρα του και να γίνει ταξικό – επαναστατικό και να οδηγήσει σε ταξική επανάσταση.
Το ερώτημα είναι: Θα μπορούσε να το κάνει? Ίσως, αν το ΚΚΕ, αντί να επιτρέψει στον εαυτό του να διαχυθεί μέσα στο ΕΑΜ, διατηρούσε την αυτοτέλειά του και την κατάλληλη στιγμή “ανελάμβανε” αυτό. Με εσωτερικό πραξικόπημα? Ναι! ακόμα και έτσι. Εδώ, εμφανίζεται το βασικό λάθος εκείνης της εποχής. Το μπέρδεμα της ταχτικής της δημιουργίας μετώπων, με τη στρατηγική. Λάθος που ακολούθησε το κόμμα μέχρι πρόσφατα και αποδυνάμωνε τα επαναστατικά του χαρακτηριστικά.
Μα τον Άρη τον εμπόδισε να εισέλθει (σύμφωνα με τη κρατούσα άποψη, αν υπάρχει και άλλη δε τη ξέρω) η ηγεσία του ΚΚΕ που είχε δεσμευτεί με τους “Συμμάχους” μέσω των επαφών που είχαν κάνει!
Ο Άρης ΗΤΑΝ ΚΚΕ. Το να αναλάβει το ΚΚΕ τα ηνία που λες, μου ακούγεται λίγο “χαίρω πολύ Γιώργος”. Δε νομίζω ότι αμφισβητούσε κανείς την πρωτοκαθεδρία του ΚΚΕ μέσα στις γραμμές του ΕΑΜ. Τουλάχιστον δεν τον έπαιρνε να αμφισβητήσει.
Θα έλεγα ότι και τώρα φωνές που καλούν σε “νέο ΕΑΜ” έχουν αποδειχτεί ανεδαφικές γιατί χωρίς ένα κομμουνιστικό κόμμα να συμμετέχει στο κέντρο στο βαθμό του μεγέθους του, ή έστω χωρίς τους κομμουνιστές (με τη στενή έννοια, ως πολιτικούς εκπροσώπους της εργατικής τάξης πάλι με τη στενή έννοια, αυτά για νέες βάρδιες κτλ δεν με πολυπείθουνε) ως πλήθος ανθρώπων αυτό δεν μπορεί να γίνει.
Για μένα αν ο Άρης είχε μπει στην Αθήνα, και με τη σύμφωνη γνώμη κατά την άποψη μου της πλειοψηφίας ΚΑΙ των μελών του ΚΚΕ, η ιστορία μπορεί να είχε πάει τελείως αλλιώς. Τα πρόσωπα καμιά φορά ΠΑΙΖΟΥΝ ρόλο.
Σε συνέχεια αυτού που έλεγα από πάνω, για μένα ο φυσικός ρόλος ενός κομμουνιστικού κόμματος είναι να μπαίνει στη προμετωπίδα ενός ευρύτερου μετώπου εκπροσωπώντας αυτό που λέω “βαριά εργατική τάξη”, τον εργάτη που όλοι γνωρίζουμε.
Δεν ανήκω σε αυτούς που κλαίγονται λέγοντας ότι “οι Έλληνες έχουμε τη διαίρεση στο αίμα μας” και “όπου πετάξεις πέτρα θα πετύχεις πρόεδρο”. Όχι. Σε μια κοινωνία τόσο πολυκατακερματισμένη οικονομικά και ιδεολογικά (αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα) είναι απολύτως φυσιολογικό ο καθένας να παίρνει το παρεάκι του και να φτιάνει μια συλλογικότητα.
Για μένα χρειαζόμαστε περισσότερα κόμματα όχι λιγότερα!!! Και ο ρόλος του Κομμουνιστικού Κόμματος όσο μικρό και αν είναι, εκπροσωπώντας τους παραδοσιακούς εργάτες όσο λίγοι και αν είναι, είναι να μπει στο κέντρο να καθοδηγήσει.
Είναι θέμα ποιότητας όχι ποσότητας.
ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΡΙΖΟ, ΜΕΛΕΤΑΤΕ – ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΚΑΙ LEFT G700! ;-) :-)
Γράφει ο ένας:
Είναι καλή είδηση αν «πλακώνουνται» οι Ανταρσύοι με τον «εργατικό αγώνα». Για τους Ανταρσύους.
Ουδέν ανακριβέστερον. Στη Λευκάδα πλακώνονται το ΝΑΡ + κομμάτι τής ΑΝΤΑΡΣΥΑ που δεν θέλουν με τίποτε τη «Μετωπική Δράση» με την υπόλοιπη ΑΝΤΑΡΣΥΑ (στην οποία συμπεριλαμβάνεται και πρώην μέλος τού ΝΑΡ που αποχώρησε στην πρόσφατη διάσπαση) που τη θέλει και την παραθέλει. Τα παρακάτω αποσπάσματα από την Πολιτική Απόφαση του γραφείου περιοχής Ηπείρου-Κέρκυρας-Λευκάδας τού ΝΑΡ που δημοσιεύθηκε αυτούσια σε τοπικό διαδικτυακό μέσο («LEFKADA TODAY») είναι κάτι παραπάνω από σαφή (οι εμφάσεις στο κείμενο από την πρωτότυπη δημοσίευση):
__________________________________________________________
[…]
Οι θέσεις που παρουσιάζουν μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη Λευκάδα ως πολιτική γραμμή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει καταψηφιστεί με πολύ μεγάλη πλειοψηφία στη τελευταία πανελλαδική συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ όπου τονίζεται ρητά ότι δεν προχωράμε σε συνεργασία με τη ΛΑΕ σε κεντρικές πολιτικές μάχες και μια τέτοια μάχη είναι οι επερχόμενες περιφερειακές και δημοτικές εκλογές.
Θεωρούμε ότι το εγχείρημα της «κίνησης ΜΕΤΩΠΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ στη Λευκάδα» (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ, ΛΑΕ) δεν ανοίγει το δρόμο για ένα πολιτικό αντικαπιταλιστικό μέτωπο, ακόμη πιο ευρύ και ταυτόχρονα σαφώς πιο συνεκτικό, στη βάση ενός μεταβατικού αντικαπιταλιστικού προγράμματος. Η συμμετοχή πρώην στελέχους του ΝΑΡ (όταν ιδρύθηκε η συγκεκριμένη κίνηση ήταν μέλος του ΝΑΡ) σε αυτή τη κίνηση δεν εξυπηρετούσε ούτε εξυπηρετεί τη μετωπική πολιτική του ΝΑΡ για την κομμουνιστική απελευθέρωση αλλά ούτε και της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α (μια και συμμετέχουν και μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ). Η συμμετοχή αυτή κινείται σε διαφορετική κατεύθυνση, και προωθεί άλλο πολιτικό σχέδιο σε σχέση με τις τελευταίες αποφάσεις του 3ου συνεδρίου του ΝΑΡ και της 4ης συνδιάσκεψης της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α , οι οποίες πάρθηκαν με μαζικές δημοκρατικές διαδικασίες.
[em]
5) Το ΝΑΡ έχει ξεκάθαρο ότι στη διαπάλη που έγινε κατά την προηγούμενη φάση, ηγεμόνευσαν οι αντιλήψεις που πρότασσαν μια άλλη φιλολαϊκή και αντινεοφιλελεύθερη/αντιμνημονιακή ανάπτυξη του καπιταλισμού σε συμμαχία με την «παραγωγική αστική τάξη» αντί για αναμέτρηση μαζί της.
Πολιτικές που πρόβαλλαν τη δυνατότητα κατάργησης των μνημονίων εντός ευρώ-ΕΕ, αντί για τη ρήξη-αποδέσμευση από αυτήν.
Αντιλήψεις που υποστήριζαν ότι όλα αυτά θα γίνουν μέσω της «αριστερής κυβέρνησης», ενισχύοντας τις κοινοβουλευτικές αυταπάτες και τη λογική της ανάθεσης, εξορίζοντας τη λογική της οικοδόμησης ενός ανατρεπτικού εργατικού λαϊκού κινήματος και του οργανωμένου λαού, του επαναστατικού δρόμου.
Σχέδια που οικοδομούσαν ένα «πλατύ μέτωπο» στο όνομα της «άμεσης απάντησης» χωρίς γραμμή και λογική ανατροπής.
Αντιλήψεις που υποβάθμιζαν τις στρατηγικές απαντήσεις, την εναλλακτική της κομμουνιστικής απελευθέρωσης, με αποτέλεσμα να αδυνατίζει και η τακτική της αντικαπιταλιστικής ανατροπής και ο «άλλος δρόμος», να ενισχύονται οι διορθωτικές για τον καπιταλισμό τάσεις.
Πολιτικές που μιλούσαν γενικά για την Αριστερά, συμπεριλαμβάνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ εντός της, αγνοώντας την κυρίαρχη διαχειριστική και ταυτισμένη με την ΕΕ και την αστική «ομαλότητα» φυσιογνωμία του.
Το ΝΑΡ δε θα βάλει πλάτη να ξαναμπούν όλα τα παραπάνω από το παράθυρο.
[…]
INFO: https://www.lefkadatoday.gr/%CE%B7-%CE%B8%CE%AD%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BD%CE%B1%CF%81-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%89%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B7/
ΥΓ Μικρή διάσπαση – Καλούτσικη κατάσταση!* ;-) :-)
* Με την άδεια τού Προέδρου Μάο. ;-) :-)
Ενδιαφέρουσες ειδήσεις, λέφτ!
Κι αυτό:
“……
5) Το ΝΑΡ έχει ξεκάθαρο ότι στη διαπάλη που έγινε κατά την προηγούμενη φάση, ηγεμόνευσαν οι αντιλήψεις που πρότασσαν μια άλλη φιλολαϊκή και αντινεοφιλελεύθερη/αντιμνημονιακή ανάπτυξη του καπιταλισμού σε συμμαχία με την «παραγωγική αστική τάξη» αντί για αναμέτρηση μαζί της.
Πολιτικές που πρόβαλλαν τη δυνατότητα κατάργησης των μνημονίων εντός ευρώ-ΕΕ, αντί για τη ρήξη-αποδέσμευση από αυτήν. ….”
…..το λες και έμμεση αυτοκριτική, άμα λάχει!
Χαλάλι οι βρισιές, που φάγαμε εδώ μέσα οι διάφοροι…….
Ο πεινασμένος ένας παρέα με τον λιμοκτονούντα λεφτ, καρβέλια ονειρεύονται. Φυσικά, χωρίς κανένα επιχείρημα, απρα μόνο ψέματα.
Πολύ μ’ αρέσει, ρε San Rocco, που κατηγορείς άλλους μέσα εδώ (συνήθως τον ένα, τον λαθραναγνώστη και λοιπούς υποστηρικτές τού ΚΚΕ) για «κομματοσκυλίαση»! Γιατί αυτό συμβαίνει την ίδια στιγμή που εσύ ο ίδιος αντιπροσωπεύεις τη χειρότερη μορφή αυτής τής όντως θανάσιμης αμαρτίας τών αριστερών! Έτσι και τώρα: Τι είναι ψέμα από όσα είπα εγώ (που δεν ταυτίζονται με αυτά που είπε ο ένας, εγώ περιορίστηκα απλώς στο δημοσιογραφικό/ρεπορταζιακό κομμάτι τής υπόθεσης); Η Πολιτική Απόφαση του Γραφείου Περιοχής Ηπείρου-Κέρκυρας-Λευκάδας τού ΝΑΡ;;;
Καλά, τους συνομιλητές σου δεν τους σέβεσαι.
Καλά, τους υπόλοιπους που τυχόν παρακολουθούν τη συζήτηση εδώ δεν τους σέβεσαι.
Το εαυτό σου, ρε άνθρωπε, ούτε αυτόν τον σέβεσαι και παρουσιάζεσαι εδώ αξιοθρήνητος και καταγέλαστος ταυτόχρονα;
Τι να σου πω, καημένε μου… Το να σου πω… Δεν υπάρχουν λόγια για να αποδώσουν την κατάντια στην οποία σε φέρνει ο κομματικός (και της κακιάς συμφοράς) πατριωτισμός σου…
Αγαπητέ leftg700: Κοματικός πατριωτισμός σημαίνει, να υπερασπίζεσαι την πολιτική του κόμματος στο οποίο είσαι οργανωμένος πάση θυσία, ακόμα και όταν η πραγματικότητα σε διαψεύδει. Ακόμα δλδ και όταν επιστρατεύεις επιχειρήματα που δεν στέκουν. Οπότε μην ανησυχείς, από την αρρώστια αυτή δεν πάσχω καθόλου.
ΑΥΤΟ λοιπόν, είναι ο κομματικος πατριωτισμός. Επί του πρακτέου: Εδώ και καιρό έχουμε διατυπώσει διαφορετικές πολιτικές αντιλήψεις για την τακτική συμμαχιών: Εσύ ακόμα πιστεύεις ότι ένα πλατύ αριστερό μέτωπο είναι η απάντηση στην σημερινή κατάσταση της εργατικής τάξης και του λαού. Δεν έχεις κατανοήσει τπτ από την καπιταλιστική μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, το ξεπέταγμα σαν στυμένη λεμονόκουπα της αριστερής τάσης του ΣΥΡΙΖΑ και την αθλιότητα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Και θέλεις να επαναληφθεί το πείραμα αυτό, μεταξύ ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΛΑΕ. Η φράση σου “μικρή διάσπαση καλούτσικη κατάσταση” αυτό αποδεικνύει για άλλη μια φορά.
Οκ, έχεις την άποψή σου. Τελειωμένη; Κατά την γνώμη μου ΝΑΙ. Όμως, πολλάκις έχεις απλά διαστρεβλώσει την τακτική του ΝΑΡ χρεώνοντάς του πράγματα που δεν ισχύουν. Το να απορρίπτει το ΝΑΡ την “πλατιά ενότητα με μίνιμουμ περιεχόμενο για να ενωθεί η Αριστερά”, δεν σημαίνει σεχταρισμός. ΑΥΤΟ ΔΕΝ θέλεις να το καταλάβεις. Σε αυτό απαντώ.
Τα υπόλοιπα που γράφεις περί περί “μη σεβασμού συνομιλητών και υπόλοιπων”, απλά, δεν ισχύουν. Οσον αφορά δε το κομμάτι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που θέλει ενότητα με την ΛΑΕ, αφενός προφανώς και καλά κάνουν και έχουν την αντίληψη αυτή οι σύντροφοι που την πιστεύουν, αφετέρου δε, όντως κινείται σε πολύ διαφορετική κατεύθυνση από τις αποφάσεις που η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έλαβε στην τελευταία της Συνδιάσκεψη.
Να χρωστάς χάρη σε κάτι Guinness που έχω «κατεβάσει» και διατελώ εν ευθυμία (άσε που νομίζω ότι αρχίζω να βλέπω και αστράκια πράσινα, κόκκινα και κίτρινα σαν τη Βουγιουκλάκη). Θα σε ‘‘περιποιηθώ’’ αύριο, ακριβώς όπως σού αξίζει γι’ αυτό το ‘‘μνημειώδες’’ σχόλιό σου…
Εγώ να δεις πως θα σε “περιποιηθώ” για τα βραβεία γκίνες σχόλια που κάνεις κατά καιρούς!
Τι ψέματα ρε φιλε έλεος
Καλά, San Rocco μου, καλά. Ουδεμία αντίρρηση να (αποπειραθείς να) με «περιποιηθείς» για άλλα σχόλιά μου. Ξέρω ότι η φαγούρα είναι ένα πολύ βασανιστικό αίσθημα που ωθεί συχνά αυτούς που το βιώνουν να θέλουν να ξυστούν στη γκλίτσα τού τσοπάνη… Πριν όμως πάμε στα άλλα, να τελειώσουμε μ’ αυτό. Λοιπόν, άκου πώς έχει η κατάστασή σου:
Έγραψα εγώ ένα σχόλιο (16/11/2018 at 17:14) με το οποίο πληροφορούσα τον ένα καθώς και κάθε άλλο ενδιαφερόμενο ή και απλώς περαστικό για το πώς ακριβώς έχουν τα πράγματα για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη Λευκάδα και ποιοι πλακώνονται με ποιους εκεί, καταθέτοντας και τα σχετικά αποδεικτικά στοιχεία: κοτζαμάν απόφαση του Γραφείου Περιοχής Ηπείρου – Κέρκυρας – Λευκάδας.
Απάντησες με σχόλιό σου (17/11/2018 at 01:36) στο οποίο ισχυρίστηκες ευθέως ότι ψευδόμουν.
Λαμβανομένου υπ’ όψη τού απύθμενου θράσους σου να διαψεύδεις την απόφαση της δικής σου οργάνωσης προκειμένου να βγάλεις ψεύτη εμένα, ανταπάντησα με λίαν επιεικές και ευγενικό σχόλιό μου (17/11/2018 at 13:29).
Για να επανέλθεις εκ νέου (18/11/2018 at 01:54) με σχόλιο 249 λέξεων, εκ των οποίων:
202 λέξεις αφορούν σε παράπλευρα ζητήματα που δεν ενδιαφέρουν εν προκειμένω (τι είναι ο κομματικός πατριωτισμός, πώς βλέπει τις συμμαχίες η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, γιατί αρνείται την κεντρική πολιτική συνεργασία με τη ΛΑΕ κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ.) και
47 λέξεις, δικές σου λέξεις, επιβεβαιώνουν (στο τέλος-τέλος και ντροπαλά αλλά απολύτως) αυτά που ισχυρίστηκα στο αρχικό σχόλιό μου (16/11/2018 at 17:14) και για τα οποία με κατηγόρησες προηγουμένως (17/11/2018 at 01:36) ως ψεύτη!
Σε ένα έχεις δίκιο: όντως η περίπτωση «μυρίζει» Βραβείο Γκίνες. Έχεις καμιά ιδέα για το ποιος από τους δυο μας το δικαιούται; Εγώ, πάντως, σου λέω να αρχίσεις καλού-κακού έρευνα αγοράς για το πού νοικιάζονται τα φτηνότερα φράκα (το υποχρεωτικό επίσημο ένδυμα για την τελετή απονομής)! ;-) :-)
Βρε λεφτ μου, ξύνεσαι για τα καλά στην γκλίτσα του τσοπάνη! Αστο καλύτερα! Δεν γράφεις για πρώτη φορά σχόλια στην ΠΑΝΤΙΕΡΑ! Εϊναι γνωστή η εμπάθεια και η διαστρέβλωση των θέσεων του ΝΑΡ που σε διακατέχει, σε αντικατάσταση της κριτικής αντιπαράθεσης!
Τι να πρωτοθυμηθώ; Τις ιστορίες με τα εθνικά και τις ΑΟΖ που έχεις και εσύ και άλλοι γράψεις κατά καιρούς ασυναρτησίες; Για το τι είμαι μετωπική πολιτική και πως αναπαράγεις λογικές ΣΥΡΙΖΑ νο2; Και με μπόλικη πάντα ειρωνία; Αστο καλύτερα!