ΛΕΡΟΣ, 25 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ
Από το ξεπέρασμα του ψυχιατρικού εγκλεισμού στην ίδρυση νέου στρατοπέδου συγκέντρωσης για πρόσφυγες και μετανάστες
Σάββατο, 13 Φεβρουαρίου 2016, 10 πμ, στην αίθουσα του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων (ΣΕΛ), Ερμού 134, Θησείο.
Εχουν περάσει 25 χρόνια από τότε που ξεκίνησε η παρέμβαση για τον ριζικό μετασχηματισμό και την Αποϊδρυματοποίηση του ψυχιατρείου της Λέρου, ενός χώρου που έχει μείνει στην συλλογική ιστορική μνήμη ως η ορατή ενσάρκωση της εγγενούς βαρβαρότητας της κυρίαρχης ψυχιατρικής, η οποία, στη διαχρονική της συνέργια με τις εκάστοτε επίσημες κρατικές πολιτικές, εξακολουθεί, και μετά την εμπειρία της Λέρου, να λειτουργεί ως μηχανισμός κοινωνικού ελέγχου, ακύρωσης της υποκειμενικότητας, καταστρατήγησης των δικαιωμάτων και εξανδραποδισμού των ατόμων με «προβλήματα ψυχικής υγείας».
Οι χώροι αυτοί, που χρησιμοποιήθηκαν στην πρόσφατη, μεταπολεμική ιστορία για τον διαδοχικό εγκλεισμό διαφόρων ομάδων ανεπιθύμητων στην κυρίαρχη κοινωνική τάξη και εξουσία (ανταρτόπαιδες προς «εθνικήν αναμόρφωσιν», ψυχικά ασθενείς, πολιτικοί εξόριστοι στη διάρκεια της χούντας), ετοιμάζονται τώρα για τον εγκλεισμό προσφύγων και μεταναστών, όλων αυτών, των όλο και περισσότερων που, αν διασωθούν από τον υγρό τάφο του Αιγαίου (και την βίαιη απώθηση που προωθείται ως η επίσημη «πρώτη υποδοχή»), θα βρεθούν έγκλειστοι εκεί προκειμένου, σε εκτέλεση των εντολών της ΕΕ, να επαναπροωθηθούν με τη βία στην χώρα προέλευσης.
Ετσι, το ζήτημα της «ψυχιατρικής μεταρρύθμισης» (που ποτέ δεν έγινε), σε μια περίοδο πρωτοφανούς οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής κρίσης όπως η σημερινή, όπου το κυρίαρχο ψυχιατρικό παράδειγμα αποχτά τις πιο κατασταλτικές και βάρβαρες μορφές του, έρχεται στο προσκήνιο σε συγχρονικότητα με την βάρβαρη και δολοφονική μεταχείριση των «άλλων» απόβλητων του κυρίαρχου συστήματος, των εκατομμυρίων προσφύγων και μεταναστών που ακριβώς οι διεθνείς πολιτικές (οικονομική εκμετάλλευση, στρατιωτικές επεμβάσεις κλπ) του συστήματος αυτού δημιούργησαν.
Σε συνέχεια της συζήτησης «Λέρος, 25 χρόνια μετά», που άνοιξε στην ίδια την Λέρο, στην τριήμερη συνάντηση του περασμένου Ιουνίου, καλούμε όλους και όλες, που είναι σε αναζήτηση διαδρομών πέρα από την κυρίαρχη ψυχιατρική, που επιθυμούν να παλέψουν για «πόρτες ανοιχτές», στην επικοινωνία, στον ισότιμο διάλογο, στην λειτουργία των υπηρεσιών (χωρίς, δηλαδή, μηχανικές καθηλώσεις και απομονώσεις) και με πλήρη σεβασμό των δικαιωμάτων των ατόμων με ψυχιατρική εμπειρία, καθώς, επίσης, και ενάντια στις εξοντωτικές πολιτικές της «Ευρώπης φρούριο», για μια πολιτική «ανοιχτών συνόρων», που, ενάντια σε κάθε μορφής ρατσισμό, πραγματικά υποδέχεται, φιλοξενεί, στηρίζει και δεν εγκλείει σε «κέντρα κράτησης» (hotspot/στρατόπεδα συγκέντρωσης) πρόσφυγες και μετανάστες, να πάρουν μέρος και να συνεισφέρουν στην εκδήλωση-συζήτηση της 13/2/16 και στην συγκρότηση δράσεων αντίστασης ενάντια σε κάθε μορφή εγκλεισμού, αποκλεισμού και βάρβαρης αντιμετώπισης ψυχικά πάσχοντα, μετανάστη, πρόσφυγα.
Πρόγραμμα
10.00 : Προσέλευση
10.15 : Προβολή βίντεο
11.00 : Εναρξη εργασιών
Η εμπειρία της Αποϊδρυματοποίησης στο ΚΘΛέρου.
Πώς αυτό που παρουσιαζόταν ως αδύνατο έγινε δυνατό.
Συντονισμός : Θόδωρος Μεγαλοοικονόμου
-Εικόνες από την ιστορία του στρατοπεδικού εγκλεισμού στη Λέρο.
-Μαρία Κακογιάννη : Το ξεκίνημα μιας πορείας μετασχηματισμού μέσα από την καθημερινότητα της πράξης.
Σκέψεις και εμπειρίες από την συμμετοχή στην ομάδα εθελοντών Θεσσαλονίκης”.
-Μαρία Γιαννοπούλου : “Η γλώσσα της αλλαγής”.
-Χρύσα Κραβαρίτη : “Από την σιωπή του ασύλου στην συνάντηση με την ΄καλή, μεγάλη μουσική΄ “.
-Λάμπρος Γιώτης : “Η ομάδα θεάτρου ως μοχλός της Αποιδρυματοποίησης”.
-Γιώργος Ευθυμίου : “Η εμπειρία της παρέμβασης της εθελοντικής ομάδας φοιτητών του τμήματος Ψυχολογίας του ΑΠΘ, τον Ιούλιο 1999 και 2000, στο ΚΘ Λέρου”.
-Κώστας Μπαϊρακτάρης : “ΜΚΟ και κερδοσκοπικός ανθρωπισμός”.
Συζήτηση
13.00 : Προβολή βίντεο
13.45 : Διάλειμμα
14.30 : Πρόσφυγες και μετανάστες: οι απόβλητοι της νέας εποχής.
Ζωές ανάμεσα στον υγρό τάφο του Αιγαίου και τον στρατοπεδικό εγκλεισμό.
Συντονισμός : Λυκούργος Καρατζαφέρης
-Δώρα Κουτσανέλλου :“Πώς η κεντρική και η τοπική εξουσία ακυρώνει τη δουλειά των αλληλέγγυων με την δημιουργία hotspot/στρατοπέδου συγκέντρωσης στη Λέρο”.
-Δέποινα Κωστοπούλου : “Πρόσφυγες και τραύμα: από τη βία του πολέμου στη βία του εγκλεισμού”.
-Ατομικές ιστορίες και διαδρομές μετανάστευσης και προσφυγιάς: Ριάντ, Μωχάμετ, Φατίμα, Τζελάλ, Νταβίντ.
-Ελισάβετ Αντάπαση : “Αυτοοργάνωση και αλληλεγγύη : ένα κοινωνικό πείραμα στη Νοταρά 26”.
-Χρύσα Κουκουτού : “Η κινηματική δράση με τους πρόσφυγες/μετανάστες σε μια αυτοδιαχειριζόμενη /αλληλέγγυα δομή φιλοξενίας. Διλήμματα και προκλήσεις”.
Συζήτηση
Κλείσιμο : Κατερίνα Μάτσα
