Μια απάντηση για το ρόλο της αλήθειας στην ιστορία του κινήματος

Δημήτρης Γεωργίου

Σε πρόσφατο άρθρο του ο σ. Θανάσης Τσιριγώτης το οποίο κυκλοφόρησε σε διάφορες ιστοσελίδες, όπως και στην γνωστή ιστοσελίδα του κινήματος ”Παντιέρα”, μας καθιστά μάρτυρες μιας νέας, συνειδητής, σταλινικού τύπου κατά την άποψή μας διαστρέβλωσης της Ιστορίας όπου ξιφουλκεί ενάντια στον Τρότσκι και το τροτσκιστικό κίνημα.

Μας ”πληροφορεί ” λοιπόν, με το άρθρο του, ότι οι τροτσκιστές όπου γης δεν υποστηρίζουν την Βενεζουέλα απέναντι στην απόπειρα πραξικοπήματος του Αμερικάνικου και Ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού.

Γνωρίζει όμως πολύ καλά, ότι την Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2019 στις 6.30 μμ στην ΑΣΟΕΕ διεξήχθη φόρουμ υπεράσπισης της Βενεζουέλας όπου συμμετείχε ως συνδιοργανωτής το ΕΕΚ-τροτκιστές, καθώς και 16 άλλες πολιτικές οργανώσεις μερικές από τις οποίες αναφέρονται πολιτικά στον τροτσκισμό.

Δεν γνωρίζουμε σε τι οφείλεται η μη συμμετοχή της οργάνωσης από την οποία ο ίδιος προέρχεται αλλά προς το παρόν αυτό παραμένει ένα δευτερεύον για το σημείωμα αυτό στοιχείο.

Επίσης γνωρίζει ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι ενήμερος, πριν αποφασίσει να γράψει πολιτικούς λίβελους, ότι την Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2019 σε κοινή διακήρυξη 14 πολιτικών οργανώσεων -τροτσκιστικής αναφοράς -σε διεθνιστική τους συνάντηση στην Κωνσταντινούπολη υπογράφουν απόφαση με τον τίτλο:
”Κάτω το ιμπεριαλιστικό πραξικόπημα ! Υπερασπίστε τη Βενεζουέλα ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τους λακέδες του! Εμπρός για μια εργατική λύση στην κατάσταση της Βενεζουέλας!”

Γνωρίζει ή τουλάχιστον θα όφειλε να γνωρίζει ότι η εφημερίδα της ΚΕ του ΕΕΚ ”Νέα Προοπτική” [φύλλο 684, 2 Μαρτίου], κυκλοφόρησε με κύριο τίτλο:
”ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕ ΤΗ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τούς λακέδες του!”, όπως επίσης και ότι το ΕΕΚ έχει συμμετάσχει σε όλες τις από κοινού δράσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς για την υπεράσπιση του Λαού στη Βενεζουέλα από την απειλή μιας ιμπεριαλιστικής επέμβασης.

Αυτή είναι η απάντησή μας στο ερώτημά του, ”Οι τροτσκιστές τι λένε;»

‘Όπως αντιλαμβάνεσθε ”δεν δικαιούσθε δια να ομιλείτε”.

Όσον αφορά το υπόλοιπο κείμενο τού Θ. Τσιριγώτη -με τον βαρύγδουπο τίτλο κενού περιεχομένου- ”Λενινισμός ή Τροτσκισμός” που μας θυμίζει τις σταλινικές διαστρεβλώσεις του ”πατερούλη ”, ”μηρυκάζοντας” στα θολά νερά του σταλινισμού, ξανά και ξανά τα ίδια πολιτικά αμαλγάματα.

Μερικές απαντήσεις στο ”θεωρητικό πόνημα” τού Θ. Τσιριγώτη.

Αναφέρει στην υπ αριθμ. 2 παράγραφο ”οι κομμουνιστές αντίθετα κάνουν συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης προσεγγίζοντας το φαινόμενο της επαναστατικής ανατροπής με βάση τις ”εθνικές συνθήκες”. Θα θέλαμε εδώ να διατυπώσουμε το ερώτημα : ”Και οι εθνικές συνθήκες από πού καθορίζονται ”; Καθορίζονται από το παγκόσμιο όλο. Υποστηρίζετε αλήθεια ότι η Μεγάλη Οχτωβριανή επανάσταση έγινε ανεξάρτητα από το Α’ παγκόσμιο πολεμικό μακελειό και ότι ο Λένιν, ο Τρότσκι, το μπολσεβίκικο κόμμα έκαμαν την επανάσταση ανεξάρτητα από την ανάλυσή τους για την εποχή στην οποία έμπαινε η ανθρωπότητα; Αυτή την εποχή του ιμπεριαλισμού που ονόμαζε ο Λένιν, εποχή των πολέμων και επαναστάσεων. Προφανώς δεν μπορεί να κατηγορηθεί ο Λένιν ως πολιτικά ”αόμματος”…

Για τον ίδιο ακριβώς λόγο νίκησε η μεγάλη κινέζικη επανάσταση. Η παγκόσμια κρίση του ιμπεριαλισμού μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο και οι ιδιαίτερες συνθήκες που ανέπτυξε αυτή η κρίση στη μεγάλη χώρα του Μάο, δημιούργησαν τις ”εθνικές συνθήκες ” για την έκρηξη και την νίκη της επανάστασης. Αυτή είναι η διαλεκτική της κινέζικης επανάστασης και κάθε επανάστασης.

”Ξεχνάει” ο συγγραφέας του άρθρου, προφανώς όχι γιατί δεν το γνωρίζει, ότι με εντολή του Στάλιν έγινε το ”προξενιό” του Τσάγκ κάι Σεκ με το ακόμα τότε υπό σταλινικό έλεγχο ΚΚΚ και σφάχτηκαν εκατοντάδες χιλιάδες Κινέζοι κομμουνιστές στην επανάσταση του 1925-1927, στην Καντώνα και την Σαγκάη .Αυτός επέβαλε το ”αστικοδημοκρατικό” σας Κουομιτάγκ ως παρατηρητή μέλος στη Γ’ Διεθνή. Οι τροτσκιστές το έκαναν και αυτό;

Στην παράγραφο 3 μάς ”μαθαίνει” -αφού προηγουμένως μaς εφιστά την προσοχή περί ”πρωτοετών των κοινωνικών επιστημών”-ότι ”την μια μέρα να γράφουν ότι η ‘Ελλάδα τελεί υπό κατοχή και την επόμενη να ισχυρίζονται ότι η χώρα μας είναι….ιμπεριαλιστική, ότι είναι μετρίως ιμπεριαλιστική και άλλα ανόητα παρόμοια.”

Δεν γνώριζα είναι αλήθεια αλλά το πληροφορήθηκα από το άρθρο του Θ. Τσιριγώτη ότι ο Λένιν ασχολήθηκε με τόσο ”ανόητα” θεωρητικά κατασκευάσματα.
Παραπέμπω λοιπόν τον Θ. Τσιριγώτη στον τόμο 27 των απάντων τού Λένιν, σελ.264-265, εκδ. Σ. Εποχή για να πληροφορηθεί, αν το επιθυμεί , για τούς ”τρείς τύπους χωρών, σχετικά με την αυτοδιάθεση των εθνών”.
Αν εμείς σάς πέφτουμε λίγοι, συγκρουστείτε θεωρητικά με τον Λένιν!!!

Στην παράγραφο 4 μάς τονίζετε εν είδει αλάθητου πάπα ”στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο ο χαρακτήρας του πολέμου ήταν ιμπεριαλιστικός και η απάντηση του επαναστατικού κινήματος …….ήταν και η σοσιαλιστική επανάσταση. ‘Αλλά στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο ο χαρακτήρας του πολέμου ήταν αντιφασιστικός ,οπότε και το σχήμα του αντιφασιστικού μετώπου [7ο συνέδριο της της σταλινισμένης πια Γ’ διεθνούς, όταν είχε πεθάνει ο Λένιν] ακόμα και με αστικοδημοκρατικές δυνάμεις.” Ξεχνάει όμως συνειδητά δύο ουσιαστικά γεγονότα.1] Από πότε άλλαξε και πώς ο χαρακτήρας της εποχής ως ιμπεριαλιστικής, που ο Λένιν χαρακτήριζε και ως εποχή πολέμων και επαναστάσεων. Ας μάς αποδείξει αυτό με στοιχεία και όχι με ”θεωρητικές ”ακροβασίες και 2] Κρύβει συνειδητά τα αποτελέσματα της ταξικής συνεργασίας. Ντροπαλά τις λέει ”αστικοδημοκρατικές δυνάμεις”. Με τον Τσόρτσιλ και τον Ουίλσον χαριεντίζοταν ο ”πατερούλης” στην Γιάλτα και το Πότσδαμ, ΟΧΙ οι τροτσκιστές .

Λέει λοιπόν ο Λένιν: ”Ο σημερινός πόλεμος έχει χαρακτήρα ιμπεριαλιστικό. Ο πόλεμος αυτός δημιουργήθηκε από τις συνθήκες μιας εποχής όπου ο καπιταλισμός έφτασε στο ανώτατο στάδιο ανάπτυξής του, όπου την πιο ουσιαστική σημασία δεν την έχει πια μόνο η εξαγωγή εμπορευμάτων ,αλλά η εξαγωγή κεφαλαίων ,όπου η καρτελοποίηση της παραγωγής και η διεθνοποίηση της οικονομικής ζωής έχουν πάρει σημαντικές διαστάσεις, όπου η αποικιακή πολιτική έχει οδηγήσει στο μοίρασμα σχεδόν όλης της υδρογείου σφαίρας ,όπου οι παραγωγικές δυνάμεις του παγκόσμιου καπιταλισμού έχουν ξεπεράσει τα περιορισμένα πλαίσια της διαίρεσης σε εθνικά κράτη ,όπου έχουν ωριμάσει πέρα για πέρα οι αντικειμενικοί όροι για την πραγματοποίηση του σοσιαλισμού .” [Λένιν ,άπαντα,τομ. 26 ,σελ.161-162,εκδ. Σύγχρονη εποχή]

Εν τούτοις ο Θ. Τσιριγώτης προσπαθεί να γυρίσει το ρολόι της ιστορίας πίσω, στην εποχή του φιλελεύθερου καπιταλισμού αρκετά πριν τον Α’ παγκόσμιο πόλεμο.

Υπενθυμίζω την τραγωδία-προδοσία της ‘Ελληνικής επανάστασης 1941-1949. Μια ήττα για την οποία ευθύνεται η σταλινική ηγεσία του ΚΚΕ με την Βάρκιζα, Γκαζέρτα, Λίβανο, και όχι βεβαίως οι τροτσκιστές που χωρίς αιδώ κατηγορείτε.

Το ίδιο έγινε και στην προδομένη ισπανική επανάσταση που την έσφαξε εν ψυχρώ ο Στάλιν με τα λαϊκά μέτωπα του σταλινισμένου 7ου συνεδρίου της Κομιντέρν την οποία εν παρόδω διέλυσε το 1943 ως ”καλή θέληση” στις απαιτήσεις του διεθνούς ιμπεριαλισμού. Το ίδιο έγινε και με την αριστερίστικη πολιτική της Γ’ περιόδου στην Γερμανία την δεκαετία του 1930 όπου με το σύνθημα του Στάλιν ”Μετά τον Χίτλερ εμείς” προσέφεραν την εξουσία στον φασισμό. Για να μην αναφέρω για την Γαλλία ,τη Ιταλία, πιο πρόσφατα με την μεγάλη ήττα του Λαϊκού μετώπου του Αλιέντε στη Χιλή και ων ουκ έστιν αριθμός.
Καλά ζούμε στο ίδιο σύμπαν ή υπάρχουν πολλαπλά σύμπαντα όπως ισχυρίζονται μερικοί αστροφυσικοί;

Στην παράγραφο 5 του αντιτροτσκιστικού λίβελου αναφέρει, ”η προσέγγιση του τροτσκισμού για τα καθήκοντα του επαναστατικού κινήματος είναι η ”παγκόσμια επανάσταση” ως αυτό να ήταν κατηγορία .Δεν χρειάζεται να απαντήσω ,απλώς αντιγράφω: Το 4ο συνέδριο της Γ’ Διεθνούς, Πετρούπολη 5-8 Νοέμβρη ,και Μόσχα ,9 Νοέμβρη-5 Δεκέμβρη 1922-πρίν πεθάνει ο Λένιν- αρχίζει με την διακήρυξη: ΠΡΟΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΜΑΖΕΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ!
Τελειώνει ως εξής: Ζήτω η μεγάλη Επανάσταση του Νοέμβρη και οι ήρωές της!
Ζήτω η ρώσικη εργατική τάξη !
Ζήτω η προλεταριακή Πετρούπολη, η γενέτειρα της Σοβιετικής Κυβέρνησης!
Θάνατος στον παγκόσμιο καπιταλισμό και τους κύριους υποστηρικτές του -τους προδότες σοσιαλδημοκράτες και ρεφορμιστές!
Ζήτω η Παγκόσμια προλεταριακή επανάσταση!
Ζήτω η παγκόσμια σοσιαλιστική ομοσπονδιακή σοβιετική δημοκρατία!
[4ο συνέδριο Γ’ Διεθνούς, εκδ. Εργατική πάλη ,σελ. 377-378]

‘Όσον αφορά το σύνθημα ”σοσιαλισμός σε μια μόνη χώρα” απαντάται αβίαστα από το γεγονός της κατάρρευσης των σοβιετικού τύπου σταλινικών καθεστώτων στην τέως ΕΣΣΔ, ανατολικές χώρες, και στο υβρίδιο τύπου καπιταλισμού ή κομμουνισμού στην Κίνα. Άλλωστε το θέμα απαιτεί μεγαλύτερη ανάπτυξη, που εκφεύγει της παρούσης απάντησης.

Τι λέτε τώρα, υπάρχει σοσιαλισμός σε μια μόνο χώρα;

Στην παράγραφο 7 ο Θ. Τσιριγώτης αναφέρει συγκεκριμένα : ”οι τροτσκιστές σε όλες τις παραλλαγές τους και σε όλο τον κόσμο αναφέρονται στο ”ενιαίο μέτωπο” .Αυτό το πολιτικό και οργανωτικό σχήμα το ξεχείλωσαν τόσο………..να στηρίζουν αστικά κόμματα ή να γίνουν μέλη σ αυτά.” Στήν Ελλάδα ψήφισαν ΠΑΣΟΚ ”χωρίς αυταπάτες”……..

Θα μπορούσε να σας πιστέψει κάποιος, πολιτικά αφελής, αν δεν υπήρχε και αυτή η …αδιαπραγμάτευτη πραγματικότητα .

Αλήθεια μπορεί ο συγγραφέας του άρθρου να μάς υπενθυμίσει έστω και μια φορά που το τροτσκιστικό ΕΕΚ πρότεινε στην εργατική τάξη να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ ”χωρίς αυταπάτες”;

Από όσο γνωρίζουμε -και αυτό έχει αποτυπωθεί στις σελίδες τής τότε εφημερίδας μας, της ”Σοσιαλιστικής Αλλαγής”, τοΕΕΚ [ΕΔΕ] ήταν το πρώτο και μοναδικό που έθεσε σαν σύνθημα πάλης την ανατροπή του ΠΑΣΟΚ από τα κάτω και αριστερά. Κατηγορήθηκε γι αυτό σαν σεχταριστικό από ορισμένους, ενώ από τούς σταλινικούς η απάντηση ήταν ότι αν ”πέσει” το ΠΑΣΟΚ θα έρθει η δεξιά…

Γιατί λοιπόν ”θολώνετε” την ταξική πάλη με ψεύδη; Σάς υπενθυμίζω την απόφαση του 4ου συνεδρίου τής Γ’ διεθνούς -ενόσω ζούσε ο Λένιν -στο κεφάλαιο με τίτλο:
ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ, 5 Δεκεμβρίου 1922 στο υποκεφάλαιο Χ σελ.394-396,
[3η Διεθνής, τα τέσσερα πρώτα συνέδρια, Θέσεις, αποφάσεις ,μανιφέστα].
με τίτλο ”Η τακτική του ενιαίου μετώπου” αναφέρεται συγκεκριμένα:

”Από τα παραπάνω πηγάζει η ανάγκη της τακτικής του ενιαίου μετώπου . Το σύνθημα του 3ου συνεδρίου ”προς τις μάζες!” έχει σήμερα περισσότερη από κάθε άλλη φορά σπουδαιότητα. Στις περισσότερες χώρες μόλις τώρα αρχίζει ο αγώνας για την δημιουργία του ενιαίου εργατικού μετώπου ………………..”
Γνωρίζουν πολύ καλά όλοι ότι στα τέσσερα πρώτα συνέδρια τής Γ’ Κομμουνιστικής διεθνούς ενόσω ζούσε ο Λένιν τις περισσότερες εισηγήσεις είχαν κάνει ο Τρότσκι και ο Λένιν. Θεωρεί ο συγγραφέας του άρθρου ότι με την μηχανή διαστρέβλωσης θα δημιουργήσει τούς όρους ηγεσίας οποιασδήποτε επανάστασης στο άμεσο ή μακροπρόθεσμο μέλλον; Πλανάσθε πλάνην οικτράν! Μελετήστε, και ξανά μελετήστε, την πραγματική ιστορία του παγκόσμιου κομ. Κινήματος!

Στην παράγραφο 8 του κειμένου σας, μας αναγνωρίζετε την ”αγωνιστικότητα και την στράτευσή μας ”. Λυπούμαστε δεν θα πάρουμε εύσημα από διαστρεβλωτές της Ιστορίας. Σας τα επιστρέφουμε.

Από όσο γνωρίζουμε εσείς δεν έχετε αναγνωρίσει μέχρι σήμερα την συνεισφορά του Τρότσκι ως επαναστάτη.

Ο Τρότσκι συνεχίζει για εσάς να είναι πράκτορας του ιμπεριαλισμού, του Μικάδο, του Χίτλερ, φασίστας.’Έτσι, σας δίδαξε ο ”πατερούλης” ………….
Τελειώνοντας πιστεύω ότι ο τίτλος του άρθρου σας έπρεπε να είναι Λενινισμός ή Σταλινισμός;
Τι σάς φταίει ο Λένιν για να τον κακοποιείτε;

Ευχαριστώ για την φιλοξενία
Δημήτρης Γεωργίου -Καρδιολόγος

Λήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης